DIAMANT
DE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
JBüXeer-CUdcertfes
Zit niet
bij de
pakken
neer!
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 13 DECEMBER 1934. No. 294.
KRONIEK van den DAG.
SHÏÜ-SKRML.
door H. BINDLOSS.
DE BEZWAREN TEGEN DE
NIEUWE SPELLING WEERLEGD
BAK- EN BRAADVET
NU 40 CT. PER POND
r
sblinde-
ït nier;
/er of
t. Alles
Markt,
weef-
i, voet-
nkleed-
en Ga-
Middel-
Onder
werpen,
Dinsd.
retour,
idbouw.
.Uiver"
van 22
ret. Van
n Brus-
iksema,
Onder
en van
van 24
1.75.
Land-
burg.
varmde
^ieuw-
ir Rot-
Irussel.
oekse-
elikaan
vlaand.,
aandag
t U om
Boom,
Midd.
Frankrijk en Italië De scho
ten te Marseille hebben het
werk van Barthou niet bescha
digd Laval zet het voort
Aan het goede resultaat kan
nauwelijks getwijfeld worden.
Wat de Volkenbondsraad de laatste
weken heeft gepresteerd, zou men een
paar maanden geleden nauwelijks mo
gelijk geacht hebben. Twéé netelige
vraagstukken in één extra-zitting tot
zeer bevredigende oplossingen gebracht
•Het lijkt haast, of men uit zijn gewone
doen is geraakt te Genève. En in wat
voor een verbluffend tempo kwamen die
oplossingen tot stand. Vooral die van
het Hongaarsch-lZuid-Slavisch geschiL
Men had hierop aanvankelijk het ge
bruikelijke procédé willen toepassen:
de behandeling zoo lang mogelijk uit
stellen. De gemoederen konden dan
wat uitrazen. Te Belgrado kreeg men
het echter opeens op zijn heupen. On
verwacht verscheen er een gepeperde
nota bij het Volkenbondssecretariaat,
zoo gepeperd, dat uitstel van behande
ling niet langer geriskeerd kon wor
den. Periculum in mora. Toen is de
koe bij de horens gevat en zie: in een
paar dagen had het beest zijn wildheid
verloren.
Knap werk was dit, dat den burger
weer moed geeft; dat de angst, die vele
geesten was gaan besluipen over de
politieke situatie in ons werelddeel, op
talrijke plaatsen heeft verdreven. De
genen, die zich nooit van hun stuk heb
ben laten brengen, die de meening wa
ren toegedaan, dat het wel een beet
je zou meevallen, als puntje bij paaltje
kwam, hebben voorshands gelijk ge
kregen. En hun aantal is aanzienlijk
vermeerderd.
Men verneemt nu ook weer optimis
tischer geluiden over andere vraag
stukken, de politieke situatie in Euro
pa betreffend: zooals de Fransch-Ita-
liaansche verhouding. Bij de oplossing
van het HongaarschZuid-Slavische
geschil schijnen Frankrijk en Italië
achter de schermen heel hartelijk te
hebben samengewerkt. Aan deze sa
menwerking vooral moet het te danken
zijn, dat het gestelde doel zoo spoedig
bereikt kon worden. Dat lijkt ons zeer
belangrijk en verblijdend. Toen te Mar
seille met Koning Alexander de Fran-
sche minister van buitenlandsche za
ken Barthou werd vermoord, vreesde
men algemeen een terugslag van deze
ontzettende gebeurtenis op de Fransch-
Italiaansche betrekkingen. Barthou had
ijverig voor 'n vriendschapsverdrag met
Italië gewerkt.
De reis van koning Alexander
naar Parijs stond daarmee in verband.
Barthou hoopte den Zuid-Slavisch'en
monarch voor het plan te zullen win
nen. Immers: de minder goede betrek
kingen tusschen Zuid-Slavië en Italië
stonden de toenadering tusschen Parijs
en Rome in den weg; de Fransche re
geering wilde indien eenigszins mo
gelijk de Zuid-Slavische vriendschap
niet voor de Italiaansche opofferen.
Barthou trachtte de eerste te houden
en de tweede te winnen. De schoten
van Marseille leken dit alles echter
vernield of belangrijk beschadigd te
hebben. Het viel te vreezen, dat de
Zuid-Slavische antipathie jegens Italië
door den moord weer geprikkeld zou
worden. Men zou zich te Belgrado al
licht herinneren, dat Kroatische terro
risten nogal eens onderdak in Italië
gevonden hadden. Men heeft zich dat
inderdaad herinnerd, maarer werd
met al te luid over gesproken. Onder
invloed van oogenschijnlijk geheimzin-
mge machten verklonk het anti-Itali-
aansch gerucht in de Zuid-Slavische
Pers binnen luttele dagen en werd de
uitlaat voor de opgekropte woede in
Hongaarsche richting gedraaid. In die
richting hoopte men weinig kwaad te
stichten, een verwachting, die in de
praktijk juist is gebleken. De Volken
bondsraad vormde de plaats waar ten
slotte de laatste stoom afgeblazen werd.
Zoo is 't dan werkelijk gelukt geen scha
de te berokkenen aan de door Barthou
reeds tot stand gebrachte verbetering
in de Fransch-Italiaansche betrekkin
gen. En nu dat gelukt is zullen de po
gingen, om een wezenlijk accoord te
verkrijgen, ongetwijfeld met groote
kracht worden voortgezet. Men kan
daarvan trouwens al weer symptomen
waarnemen: te Rome is met veel plech
tigheid en veel vriendelijke woorden
een standbeeld voor den Franschen let
terkundige Chateaubriand onthuld; te
Genua hebben Italiaansche oud-strij
ders, met klaarblijkelijke instemming
van Mussolini voor de toenadering tot
Frankrijk getuigd; en er gaan hardnek
kige geruchten, dat Laval, de Fransche
minister van buitenlandsche zaken,
binnenkort ;een bezoek aan de Itali
aansche hoofdstad zal brengen. Frank
rijk en Italië, kan men zeggen, willen
mekaar perse vinden. Dat is zoo dui
delijk, als 't maar kan. En de geschiede
nis heeft geleerd, dat men mekaar in
zulke gevallen, bijna altijd vindt. Het
mag wat langer of korter duren, al
naar gelang van de taaiheid der weer
standen die overwonnen moeten wor
den, het resultaat was steeds hetzelf
de. Er zal weinig op tegen te zijn, te
hopen, dat ditmaal geen uitzondering
wordt gemaakt.
strekt niet zeker dat de Tweede Ka
mer ook het aldus gewijzigde compro
mis zou verwerpen!
De loonen bij de spoorwegen.
Minister Kalff kan geen toe-
zeggingen doen. De onbe
waakte overwegen.
De Tweede Kamer heeft gistermiddag
ri^Tircr-Tj met 62 tegen 20 stemmen aangenomen
UNIÜtaLn, de motie-Drop, tot verplichting der na-
In de raadsvergadering van Valburg leving van collectieve arbeidsovereen-
heeft de burgemeester ter tafel gebrachtkomsten in bestekken van Rijkswater-
'n bij die gemeente door de Herv. kerk- 1 staatswerken. Tegen de lib., chr. hist., j
besturen van Valburg, Andelst en Her- jstaatk. ger., Lingbeek (herv. ger.), Wes- j
veld ingediende declaratie van de kos
ten, verbonden aan het luiden van de
klokken bij het overlijden en de begra
fenissen van de Koningin-Moeder en
Prins Hendrik. De burgemeester heeft
in scherpe bewoordingen de houding
- van deze kerkbesturen afgekeurd en
daarbij toegelicht, dat het desbetreffen
de verzoek niet van hem .is uitgegaan,
doch dat hij dit heeft overgebracht na
mens de regeering. Hij had dan ook niet
gedacht, dat deze zaak nog aanleiding
tot kwesties zou geven en vond dat de
houding van de kerkbesturen niet ge
tuigde van kieschheid en piëteit tegen
over de overledenen. De gedeclareerde
kosten werden trouwens ook veel te
hoog geoordeeld; werden zij gerestitu
eerd, dan moesten ook de kerkbesturen
die de kieschheid wel hebben betracht
en niet het geldelijk belang hebben la
ten gelden, schadeloos worden gesteld.
Met algemeene stemmen is besloten,
de verzoeken voor kennisgeving aan te
nemen,
TEGEN DEN
MIDDEL-EUROPEESCHEN TIJD.
terman (nat. herstel) en de anti-rev. Van
Dijk, v. Dobben de Bruyn en Visscher.
Den heer Sneevliet werd verlof ver- j
leend voor zijn aangevraagde interpel-
latie betreffende het zenden van Neder- i
landsche troepen naar het Saargebied. j
De interpellatie zal worden gehouden na
de Waterstaatsbegrooting voor 1935.
Hierna werd de behandeling van de
Waterstaatsbegrooting, afdeeling Spoor
wegen, voortgezet.
De heer Drop (s.d.) betoogde dat er
nu gegarandeerd moet worden dat er
t.a.v. de loonen voor 1935 en 1936 rust
zal zijn
Ook Gij zijt een slachtoffer van den
jachligen polsslag van dezen tijd. Altijd
gehaast, naamt Ge niet den tijd acht tai
slaan op U zelf, waart Ge onregelmatig!
met Uw maaltijden en met Uw stoelgang..
Hoofdpijn, vermoeidheid, constipatie zijn
de gevolgen van het niet meer normaal
functioneeren Uwer spijs verterings-orga-
nen. Vergiftige afvalstoffen hoopen zich
daarin op, de oorzaak van al Uw klachten.
Maak "Schoon Schip". Niet door het nemen
van een middel dat Uw darmen leegpersl,
maar neem de nieuwe vinding van Apothe
ker Dumont: Laxeer-Akkertjes, welke naast
laxeerende plantaardige stoffen, verschil
lende bestanddeelen bevatten, die Uw
geheele gestel verbeteren, zooals gal-ex-
tracten voor de lever, melkzuur-fermenten
om gislings-processen te bestrijden en
110).
Boer,
Witha.ni kndcle. „Ja", zeide hij, „als
alles do°r den tijd in 'i vergeetboek ge
raakt is.... als Colonel Barrington het
goed vindt en 't me vraagt en als ik
dan geld heb, om een boerderij en ge
noeg grond te koopen, om me van meet-
al aan een behoorlijke positie in Si'Iver-
dale te verzekeren".
"1?.aaï fV1 he?* w*t dollars voor
noodtg hebben gaf Dane ten antwoord,
„en daar kom je nu mee voor den dag,
nu je juist een kapitaal aan Silverdalé
cadeau gegeven hebt! Hoe denk je eraan
te komen?"
„Dat weet ik nog niet", antwoordde
Witham nuchter, „Maar ik kan je de
verzekering geven, dat het me lukken
zal".
Den volgenden dag kwam hij laat in
den middag het kantoor van Graham in
Wnnipeg binnen wandelen, Graham!
keek verheugd en schudde hem hartelijk
de hand, maar toen hij hem, dadelijk
toen hij zat, zijn kistje sigaren toeschoof,
schudde Witham lachend het hoofd.
"Wacht daamee, tot ik je verteld heb,
wat ik kom doen", zeide hij. „Je hebt
natuurlijk gehoord wat er gebeurd is.,
een voordeeligen klant heb je dus van-
door
PROF. DR. C. G. N. DE VOOYS.
Een volgend geslacht zal zich ver
bazen over de schromelijke overdrij
ving, de hartstocht, het fanatisme waar
mede in 1934 de nieuwe spelling van
conservatieve zijde bestreden is. Alleen
aan verblinding is het toe te schrijven
dat-zo velen, zonder zich voldoende op
de hoogte te stellen, te goeder trouw
meningen verkondigen, die met de fei
ten in strijd zijn. In de volgende blad
zijden willen wij de onjuiste voorstel
lingen aanwijzen en scheve voorstel
lingen. recht zetten. Daartoe laten wij
tegenstanders uit verschillende kampen
aan het woord:
le. Minister Marchant handel
de eigenmachtig en dictatori
aal, tegen de bedoeling wan de
Ministerraad en de uitgespro
ken wil van de Tweede Kamer.
Het eerste deel van deze bewering
is onjuist: de Ministerraad heeft hem
van de aanvang gesteund bij zijn po
ging om door een compromis orde en
eenheid van spelling tot stand te bren
gen. Het desbetreffende Koninklijk Be
sluit zou natuurlijk zonder instemming
van de Ministerraad onmogelijk ge
weest zijn.
De laatste bewering is gedeeltelijk
juist: de met kleine meerderheid aan
genomen motie-Tilanus gold het eerste
compromis, door de Commissie van ad
vies ontworpen. Juist om aan de geop
perde bezwaren tegemoet te komen,i
wijzigde de Minister tegen eigen be
ter inzicht en tegen het advies van de
Commissie zijn spelling in conserva.
tieve richting, door daarin de regeling
van de naamvals-n op te nemen, die
zijn voorganger, Minister Terpstra, voor
het onderwijs aannemelijk geacht had,
en waarvan Prof. Van Ginneken zijn
medewerking tot de spellingvrede af
hankelijk gesteld had. Het is dus vol
loonsverlaging in een bedrijf met milli-
oenentekorten onvermijdelijk.
De heer J. ter Laan (v.d.) betoog
de, dat overwegen met een belangrijk
verkeer niet onbewaakt mogen blijven.
De heer Kuiper (r.k.) betoogde dat
er geen economische redenen zijn om de j
toezegging van twee jaar rust in de loon- j
j quaestie niet te handhaven.
De heer A m e 1 i n k (a.r.) zegde, dat i
de Kamer niet het aangewezen lichaam J
is om te oordeelen over loonaangele-
Ook de Kamer van Koophandel en j genheden. De minister handhave echter j
Fabrieken voor Rotterdam heeft een het overleg, j
adres aan de Eerste Kamer verzonden, 1 De heer K r ij g e r (c.h.) betwijfelde,
waarin wordt aangedrongen op verwer- deze minister m staat zal zijn, e
ping van het wetsontwerp tot invoeringspoorwegtekorten te doen verdwijnen.
van den Middel-Europeeschen tijd. Met de Diesel-tractie is men onvoor-
De bond van kaasproducenten te Gou- zichtig te werk gegaan. f
da, organisatie van veehouders uit Z.- De heer Wijnkoop (comm.) ves
Holland en Utrecht, heeft zich ook met j Hde de aandacht op^bestaande^mis-
- rr n., chlorophylls voor den bloeddruk en den
De heer v. Kemp en (hb.) achtte j bloedsomloop. Ge voelt U als "verjongd".
■ijn prettig in Ie nemen, Ge proeft
xuetsl Veroorzaken geen kramp,
geen hèr-constipalieherstellen de
normale werking der darmen. Per
12 stuks 60 cent. Nederlandsch Pro
duct. Bij apothekers en drogisten.
(Ingez. Med.)
«üwwwiianiwffOTMfftwn1
een adres gewend tot de Eerste Kamer .1 standen t.a.v. het personeel der spoor
met betrekking tot het voorstel tot in-, wegen.
voering hier te lande van den Middel- j Spr. diende een motie in volgens
Europeeschen tijd. welke bezuiniging bij de spoorwegen m
Adr. betoogt daarin, dat dit ontwerp, geen geval mag worden verkregen oor
in tegenstelling met hetgeen de regee- verlaging van het loon van t perso-
x_-iiixneel.
ring schijnt te meenen, allerminst een j
verbetering beteekent van den bestaan-
den toestand. Integendeel er zullen nieu
we moeilijkheden door ontstaan.
Tegenover de 20 minuten voordeel in
den zomer staat een nadeel van 40 mi
nuten over ongeveer 7 maanden van het
(aar. Dit nadeel bestaat hierin, dat veel
meer het werk verschoven wordt naar
i
De heer v. d. Waerden (s.d.)
betoogde, dat het maken van vergelij-
kingen met het ongebonden autover-
keer meer dan verschrikkelijk.
De heer Sneevliet (rev. soc.) j
vroeg ruimere afschrijving van kapitaal
bij de spoorwegen. f
De heer v. d. W e ij d e n (r.k.) i
donkere en koude morgenuren en ver- j zegde, dat een groot deel van het spoor-
der in het zeer belangrijke feit, dat j wegkapitaal moet worden afgeschreven,
schoolkinderen, die vaak een half tot j De heer v. D i s (staatk. ger.) j
een heel uur loopen moeten, op basis betoogde dat de spoorwegen hun schade
Amsterdamschen tijd omstreeks half acht zelf moeten dragen. Spr. wilde maat-j
op weg moetenwat bij vorst en guur regelen tegen het gevaar der onbewaak-;
winterweer, vèr voor zonsopgang, een te overwegen. j
bijna onoverkomelijk bezwaar is, terwijlMinisterKalff achtte maat- i
den schoolaanvang terugstellen betee- regelen tegen de spoorwegtekorten van j
kent ongelijk thuis komen van school- j zelfsprekend noodig. Niemand kan zeg- j
kinderen en ouders voor het middag- j gen, wanneer die zullen kunnen zijn j
eten. verdwenen.
Adressante dringt er daarom bij dei Aan opheffing van, overwegbewaking
Kamer op aan, dit ontwerp niet aan ie is steeds een nauwkeurig onderzoek
nemen, overtuigd zijnde, dat de bestaan- voorafgegaan. De meeste ongelukken J
de tijdregeling met zomertijd voor de S zijn te wijten aan onbesuisd rijden. i
veehouderij te verkiezen is boven dit j De proef met de Diesel-treinen is een
compromisvoorstel.
vandaag niet aan me".
,,'t Zijn de beste sigaren, die er in
heel Winnipeg te krijgen zijn", gaf
Graham droogjes ten antwoord, „an
ders zou ik ze jou niet aanbieden. We
begrijpen mekaar." En wacht met van
wal te steken, tot ik mijn bediende het
bevel „niet te spreken" gegeven heb"!
Meteen rinkelde er een électrisch
belletje, en werd het kleine glazen
raampje naast het bureau van den ma
keiaar open en weer dicht geschoven.
Witham moest even lachen, toen hij
zijn sigaar opstak.
„Ik moet in zoo kort mogelijken tijd
dertig duizend dollar bij elkaar zien te
krijgen ik heb erover nagedacht en
ben tot de conclusie gekomen, dat 'n
zaak als deze me de grootste kans op
slagen biedt. Weet jij soms iemand, die
een bediende of makelaar noodig
heeft?"
Graham keek hem kalm aan; hij was
zelfs niet verwonderd.
.■Dat zou je niet veel geven", ant-!
woordde hij. „Op een salaris van vijf
tig dollar in de maand kan ie er geen
dertigduizend oversparen."
„Neen, natuurlijk niet", stemde Wit
ham toe. „Maar mijn plan was ook, om
er niet langer dan een maand of zes
te blijven. Dan zou ik me ingewerkt
hebben en dan kon ik verder zien."
„Heb je op 't oogenblik geld tot je
beschikking?"
„Duizend dollar", antwoordde Wit
ham kalm.
(Ingez. Med.)
tegenvaller. Maar de herstelkosten ko-i
men grootendeels ten laste van den mo- l
torenfabrikant; ze zullen geen millioe-
nen bedragen, ten hoogste enkele ton-l
f nen. j
j Wat het personeel betreft, nooit is j
i dat door eenige regeering gelijk gesteld j
S met Rijkspersoneel, Spr. heeft niet min-
i der hart voor het personeel dan vroe-
!ger, doch in een bedrijf met millioenen
tekorten kunnen de loonen niet onaan-
getast worden gelaten.
Graham knikte nadenkend. „Rook
die sigaar op en houd zoolang je mond.
Ik moet over iets nadenken.
Witham nam bereidwillig een tijd
schrift van 't tafeltje naast hem en
bladerde het door. Na een minuut of
twintig sloeg hij het dicht en keek den
man tegenover hem aan. „Je bent tot
de conclusie gekomen, dat het niet
gaat?'" vroeg hij.
„Neen", antwoordde Graham, ,,'t
Hangt hoofdzakelijk van den man af
en juist daarom zou 't in dit geval wel
gaan. Verstand van zaken hebben is
goed en een flinke pluk geld achter
de hand nog beter, maar 't allerbeste
isja, precies wat 't is kan ik niet
zeggen, 't moet een man aangeboren
zijn. Maar al kan ik 't niet onder woor
den brengen, toch weet ik dadelijk oï
iemand 't heeft of niet".
„En volgens jou heb ik dat?" vroeg
Witham.
Graham knikte ernstig. „Ja.... maar
daarom behoef je niet trotsch te wor
den. Eigen verdienste en zoo heeft er
niets mee te maken. Je hebt het bij
je geboorte meegekregen en daarmede
uit. Maar wat ik zeggen wouwe
hebben een jaar voor den boeg, dat
door iedereen, die iets met graan of
meel te maken heeft, niet licht vergeten
zal worden. De pientere lui en de lui
met doorzicht kunnen, als ze willen,
geld met scheppen vol verdienen. En
daarom dit: een bediende heb ik niet
noodig en over mijn makelaar ben ik
Spr. kan op zijn beslissing niet terug
komen. Er werd gerepliceerd en gedu
pliceerd.
De heer Kuiper (r. k) stelde een
motie voor, de regeering verzoekende,
voor zooveel van haar afhangt, de loon
regeling voor 1935 en 1936 ongewijzigd
te handhaven, bijzondere omstandighe
den daargelaten.
De heer J o e k e s (v. d.) betoogde,
dat het overleg tusschen directie en
personeel behouden moet blijven. De
Kamer kan niet treden in de loonrege
ling.
De minister zal zoo soepel mo
gelijk staan tegenover eventueele bui
tengewone omstandigheden, wat de
loonregeling betreft.
De heer Kuiper trok zijn motie in.
De stemming over de waterstaatsbe
grooting werd uitgesteld tot heden.
Het werkloosheidsvraagstuk
Begin 1935 een steunregeling
voor behoeftige kunstenaars.
Bij de verdere behandeling van de be
grooting voor sociale zaken (Dinsdag
avond) betoogde minister S 1 o t e-
maker de Bruine, dat hij een wet
telijke regeling der werkloosheidsverze
kering thans niet kan bevorderen. Het
uitkeeringsperccntage kan niet worden
verhoogd. De minister zeide verder dat
ook naar den arbeid van vreemdelingen
in het hotel-cafébedrijf een onderzoek
gedaan wordt. Begin 1935 hoopt men
een steunregeling voor beeldende kun
stenaars, musici, architecten, schilders
en sierkunstenaars te hebben.
De heer A a 1 b e r s e (r. k.) wilde ver
hooging van den steun voor de groote
gezinnen. Spr. wenschte dat liefdadig-
heidssteun niet van de werkloosheids
steun worde afgetrokken.
De heer K u p e r s (s.d.) noemde de
extra 2 millioen een druppel op een
gloeienden steen. Spr. diende een twee
tal moties in tot verhooging van de
steunnormen en het geven van een toe
slag op de uitkeeringen in de winter
maanden en dat kleeding, dekking als-
meer dan tevreden, maar ik wil je wel
als mijn compagnon, als we 't over sin
voorwaarden eens kunnen worden."
Op dezelfde lakonieke manier, waar
op 't aanbod gedaan werd, werd 't eok
geaccepteerd, en nadat ze een voor-
■loopig contract opgemaakt hadden,,
waarin alleen de hoota-voorwaarden
vermeld waren, stak Graham met een
tevreden gezicht een nieuwe sigaar op.
„Als ik jou was, zou ik nu maar
meteen beginnen", zeide hij. ,,'t Gaat
iin hoofdzaak hierom. Waarschijnlijk
heb je wel eens van de oude St. Louis
meelfabrieken gehoord; een tamelijü
eind hier vandaan, precies op de grens
van bosch en prairie. Rendeerend zijn
ze nooit geweest. De menschen, die ze
hebben laten zetten, hebben geen be
hoorlijk kapitaal en ze hadden geen
vakkennis. Nu heb ik, in combinatie
met een paar van mijn collega's, het
heele gedoe voor een appel en een ei
gekocht. De gebouwen zijn een ruïne,
maar de machines moeten nog goed
zijn. En nu is de quaestie deze; ik kan
meel leveren, zooveel ik wil en dit jaar
is iedereen, die een paar dollars over
heeft, happig om ze in een onderneming
te steken, die iets met graan of meel
te maken heeft. Nu had ik gedacht, als
je er morgen eens met een ingenieur
naar toe ging; wanneer je de zaak dan
op gang hebt en de orders beginnen
in te komen, zouden we aan een maat
schappij kunnen verkoopen ten
minste, als we het tegen dien tijd niet
zelf houden willen,"
Witham gaf niet dadelijk antwoord;
nadenkend bladerde hij een stapeltje
plannen en taxaties door. Na een paar
minuten hief hij echter zijn hoofd op
en keek Graham aan. „Dat zal je een
kleinigheid kosten", zeide hij bedenke
lijk.
Graham begon te lachen. „Dat gaat
jou niet aan. Het eenige wat jij te doen
hebt, is de zaak op gang brengen, en
vragen om wat je noodig hebt.... op
deze eene voorwaarde: elke dollar
die we erin steken, moet een dollar op
brengen."
„Maar ik heb niet het minste ver
stand van meel-fabrieken", protesteer
de Witham. 3
„Dan is dit een goede gelegenheid
om er verstand van te krijgen", was het
droge antwoord. „Je zoudt niet dé
eerste zijn, die rijk werd door een on
derneming, welke hij in het begin
moest drijven, zonder er iets van af
te weten".
„En dan nog iets*', ging Witham
voort. „Het bijeen garen van die dertig
duizend dollar, waar ik je zooeven over
sprak, mag niet te lang duren, anders
heeft het geen doel meer en als het
me lukt, om ze bijeen te krijgen, loop
je kans, dat ik je in den steek laat."
(Wordt vervolgd.!)
