ÜE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
mmm.
LEVENSVERZEKERING-BANK
Maximum verzorging
Minimum kosten
NATION AAL-TARIEF
RECHTSZAKEN.
LANDBOUW.
TWEEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 10 DECEMBER 1934. No. 291.
KRONIEK van den DAG.
MIDDELBUR6.
ROTTERDAM
In totaal betaald: ƒ774.- I Totale uitkeering: ƒ32.400.-
WALCH EREN.
Be erisisvergadering te Goes.
Zuid-Slavië ontnuchterd,
Geen harde woorden in den
Voikenbondsraad tegen Hon
garije geuit, Zelis Laval
houdt zich op de vlakte,
De weerzinwekkende uit
wijzing van „staatsgevaarlijke
elementen" uit Zuid-Slavië.
De Zuid-Slaven hebben Zaterdag niet
veel plezier beleeld aan de besprekingen
in den Volkenbondsraad over hun klacht
tegen Hongarije. Een groot aantal gede
legeerden voerde het woord. Geen een
echter heeft zich bepaald onvriendelijk
jegens Hongarije uitgelaten. Zelfs Laval
de Fransche minister van buitenlandsche
zaken, die begon te verklaren, dat
„Frankrijk aan de zijde van Zuid-Slavië
staat", hield zich geheel op de vlakte.
Hij drong aan op het sluiten van een al-
gemeene overeenkomst tot bestrijding
van het terrorisme en hoopte, dat de
Hongaarsche regeering beter dan tot
dusver het onderzoek naar den achter
grond van den moord op koning Alex
ander zou steunen. Met geen woord rep
te Laval er echter van, dat Hongarije
meer of minder verantwoordelijk is voor
de misdaad, laat staan van medeplichtig
Zuid-Slavië had zeer zeker gehoopt, dat
de groote vriend Frankrijk uit een heel
ander vaatje zou tappen- Na afloop van de
vergadering gaven de Zuid-Slavische af
gevaardigden dan ook blijken van he
vige ontnuchtering en zelfs ontstemming.
Deze gevoelens hadden zich trouwens
tijdens de rede van Laval reeds van hen
meester gemaakt. Het werd hun toen
wel duidelijk, dat deze dag niet veel be
vredigends voor hen in petto had. Na
Laval spraken o.m. nog de Italiaan Alo-
isi, de Rus Litwinof en de Engelschman
Eden. Zij drongen alle drie op matiging
aan, evenals de woordvoerders van di
verse kleinere landen.
Vandaag en morgen worden de debat
ten voortgezet. Het is te hopen, dat de
Zuid-Slaven daarbij hun hoofd koel zul
len weten te houden. Het moet hun nu
wel duidelijk zijn geworden, dat hun vlie
ger te zwaar beladen is met beschuldi
gingen tegen Hongarije en te Genève
niet zal opgaan. Wij hebben er direct op
gewezen, dat het Zuid-Slavische memo
randum, dat Hongarije's medeplichtig
heid heette te zullen bewijzen, een zwak
stuk was. Men heeft zich er te Belgrado
mee vergaloppeerd en het stemt tot vol
doening, dat de Volkenbondsraad er
niets voor voelt, Hongarije op zulke
zwakke gegevens als het zwarte schaap
aan te wijzen. Al gaan de Hongaren
niet heelemaal vrijuit, al hebben ze
veel te lichtzinnig het verblijf van Kroa
tische terroristen op hun grondgebied ge
duld, directe schuld aan de misdaad van
Marseille kan daaruit niet gedistelleerd
worden, 't Is hier trouwens een zaak van
pot en ketel. Oostenrijk zou zich met
redenen over Zuid-Slavië kunnen bekla
gen, dat huisvesting verleende aan uit
geweken Oostenrijksche nazi's op het
tijdstip dat Dollfuss werd vermoord. En
wat veroorlooft zich Zuid-Slavië momen
teel niet ten opzichte van de Hongaar
sche minderheid binnen zijn grenzen. Wij
hebben daar Zaterdag reeds het een en
ander over gemeld. Honderden personen
van Hongaarsche nationaliteit worden
zonder vorm van proces de grens over
gejaagd. De Zuid-Slavische autoriteiten
beweren, dat dit allemaal „staatsgevaar
lijke" elementen zijn. Blinde en gebrek
kige grijsaards hooren er toe, die sinds
hun kindsheid in Zuid-Slavië woonden;
en kinderen van een leeftijd, welke elk
besef van politieke vraagstukken uit
sluit. „Staatsgevaarlijke elementen" zeg
gen de Zuid-Slaviërs echter en gooien
hen het land uit. Hongarije moet er zich
maar mee zien te redden.
Weerzinwekkende bijzonderheden om
trent deze schandelijke zaak stapelen
door H. BINDLOSS.
107.)
„Lance", zeide hij met een stem,
schor van emotie, „dat maakt het niet
vernederend voor me integendeel,
ik ben blij dat je alles gezegd hebt.
Zoo n verdenking mocht niet op een
onschuldig iemand blijven rusten. Maar
ik had verplichtingen aan je vader, jon
gen.... misschien als ik me, bij jotfw
komst hier, beter rekenschap van mijn
plicht gegeven had. wie weet, of al
les dan niet anders geloopen zou zijn!"
Courthorne glimlachte even maar nu
zonder een spoor van verbittering,
„Niets zou verschil gemaakt hebben,
sir", zeide hij, „en ten slotte heb ik
me nu kunnen uitleven. Over een jaar
tje zult u dankbaar zijn, dat alles zoo
geloopen is. Door deze quaestie heeft
u den man gekregen, dien u in Silver-
dale noodig had."
Toen keerde hij zich nog eens tot
Stimson. „Denk erom, brigadier
Witham dacht.... dat ik dood was",
zeide hij met een stem, biina onhoor
baar door zwakte.
Een paar maal bewoog hij onrustig
zijn hoofd, toen bleef hij stil liggen.
De dokter boog zich over hem heen,
zich steeds hooger op. Alleen uit het
dorp Horgos aan de Hongaarsche grens
werden niet minder dan 270 gezinnen
over de grens gezet, allen blijkbaar
„staatsgevaarlijke" menschen. In Maria
Theresiopel werden de uitgezette per
sonen 's nachts in hun slaap gewekt en
hun bevolen naar het politiebureau te
komen, vanwaar men hen onmiddellijk
naar het station bracht. Onder de uitge
wezenen bevond zich 'n 60-jarige vrouw
met haar 85-jarigen, blinden „staatsge-
vaarlijken" vader. Een vrouw klaagde
onder tranen, dat men haar niet eens
zooveel tijd had gelaten, om haar kind
zijn schoentjes aan te doen, zoodat zij dit
blootsvoets had moeten meenemen. Een
boer, die sedert 39 jaar in Horgos woon
de, werd met zijn vijf kinderen uitgewe
zen. Van een ander gezin werden alle
uitgewezen, met uitzondering van den
zoon, die soldaat is. Die mocht in uni
form aan het station komen, om afscheid
te nemen. Verschillende slachtoffers vei-
telden, dat de autoriteiten er een paav
dagen, voordat zij hen hadden uitgewe
zen, voor hadden gezorgd, dat de belas
tingen voor het eerste kwartaal van het
volgende jaar tot op den laatsten pen
ning werden betaald.
We zullen er maar niet veel meer van
zeggen. Maatregelen als deze behooren
tot de categorie wraakoefeningen. Men
kan er zich over verbazen, dat een land,
dat zulke dingen doet, den moed heeft
te Genève als aanklager op te treden in
een zaak, welke van den beginne af wel
zeer zwak stond.
Uk en herijk.
Ged. Staten hebben bepaald, dat de
ijk en herijk der maten en gewichten in
1935 zal plaats hebben te IJzendijke:
voor IJzendijke en Waterlandkerkje 13
en 14 Augustus; te Biervliet 19 en 20
Aug.; te Hoofdplaat 21 Aug.; te Schoon-
dijke 22 en 23 Aug- te Oostburg 26, 27
en 28 Aug.; te Aardenburg: voor Aar
denburg, Eede en St. Kruis 29, 30 en 31
Aug.; te Sluis 2 en 3 September; te Re-
tranchement 4 Sept.; te Cadzand 5 Sept.;
te Zuidzande 6 Sept.; te Nieuwvliet 9
Sept.; te Groede 10 en 11 Sept.; te
Breskens 16, 17 en 18 September.
ZEEUWSCHE BLINDEN.
Aan het Jaarverslag 19331934 der
vereeniging tot werkverschaffing aan
Zeeuwsche blinden gevestigd te Middel
burg, ontleenen wij het volgende:
Ook dit jaar iverd den algemeene toe
stand door de tijdsomstandigheden be
ïnvloed. Uitbreiding der productie is
thans te minder mogelijk, zoodat, even
als vroeger, een enkel aanvraag om op
neming in de werkinrichting moest wor
den afgewezen. Het bestuur blijft dit be
treuren, doch het ziet geen mogelijkheid
hierin wijziging te brengen.
Een tweetal leden verloor het bestuur
door den dood, de heeren Cornelis en
Van Pienbroek, die sedert 1921, resp.
1925 als zoodanig zitting hadden. Het
bestuur is overtuigd, dat door hun heen
gaan de Vereeniging een groot verlies
heeft geleden.
In de vacature van wijlen den heer
Cornelis werd in de bestuursvergade
ring van 17 October 1934 benoemd ver
klaard de heer J. Olthoff te Middelburg.
N
LE
Zijn gezin ontvangt ƒ12000.— ineens en
bovendien, gedurende 17 jaren, een op
voedingsrente van 1200.» per jaar.
Een jonge man betaalde van zijn 30ste
jaar af per jaarƒ253.—
Hij overleed op 33-jarigen leeftijd.
Hij was verzekerd
volgens het yy
(Ingez, Med.)
terwijl hij de aanwezigen door een
handgebaar beduidde weg te gaan. Al
len gingen ze de kamer uit, alleen Bar
rington bleef.
Een paar uur later het was diep
in den nacht en buiten was het onge
looflijk koud en donker, kwam Bar
rington zacht de kleine zijkamre binnen,
waar Dane in een gemakkelijken stoel
lag te slapen. Maar hoe weinig ge-
druisch hij ook maakte, bij het open
gaan van de deur zat de groote Sil-
verdaler overeind. Toen de oude man
aan de tafel ging zitten, keek Dane
hem vragend aan; Barrington knikte
ernstig.
„Ja", antwoordde hij op de onuit
gesproken vraag.... „het is voorbij j
hij is buiten bereik van aardsche recht-
spraak en onze verwijtenlaten we
hopen, dat zijn laatste daad veel zal
goedmaken!"
HOOFDSTUK XXV.
Witham's vertrek uit Silverdale.
Op een avond, toen de eerste sneeuw
door een scherpen kouden wind bijna
horizontaal over de prairie voortge-
zweept werd, stond Maud Barrington
voor een van de ramen van de kleine
zitkamer op de eerste verdieping van
de Grange, naar buiten te kijken, Bij
eiken nieuwen windstoot stonden de
dubbele ramen in hun sponningen te
schudden en bewogen de gordijnen
met Opvoedingsrente
(Ingez. Med.)
Over de vervulling der vacature, ont
staan door het overlijden van den heer
Van Pienbroek, zal een nader besluit
worden genomen.
Een eigenaardig geval deed zich voor,
doordat een persoon, die tengevolge van
verzwakking van het gezichtsvermogen
buiten betrekking was geraakt, doch
onder de steunregeling viel, in de inrich
ting wenschte te worden opgenomen,
zonder loon, ten einde het vak te lee-
ren. Het bestuur stelde zich op 't stand
punt, dat onmogelijk op dergelijke ver
zoeken kan worden ingegaan; de inrich
ting onzer Vereeniging is geen oplei
dingsinstituut en bovendien zou inwilli
ging van het verzoek op den duur slechts
leiden tot een ongezonde positie tegen
over de anderen, die wel loon genieten.
Waar voor betrokkene overigens ook
geen plaats beschikbaar was, werd het
verzoek van de hand gewezen.
Kon het vorig jaar met voldoening
slechts een achteruitgang van 21 loten
worden geconstateerd, thans bedraagt
de daling niet minder dan 1338 loten; in
het geheel werden geplaatst 22895 lo
ten. De steeds slechter wordende econo
mische toestand vormt eene voldoende
verklaring voor dit alles.
Legaten en giften werden ditmaal niet
ontvangen. De opbrengst der ten behoe
ve van de blinden geplaatste bus was
niet onbevredigend.
Het aantal contribuanten ging met 19
achteruit; hun aantal bedraagt (thans
323.
WOESTE WIELRIJDERS.
Tot tweemaal toe heeft de politie
proces-verbaal opgemaakt tegen woest-
rijdende wielrijders. Het eerste gold een
troepje jongens van buiten die in groo
te vaart van de Markt de Pottenmarkt
op reden, waarbij een hunner een meis
je onder het uiten van zeer ongepaste
woorden tegen den grond reed. In het
tweede geval was het een opgeschoten
jongen, die een racefiets bezit en nu
meende, dat de Langedelft een wieler
baan was geworden. Daarbij reed hij
een voetgangster, die van de Segeer-
straat naar de Oude Kerkstraat °y®r
stak, aan. Streng optreden der politie
tegen dit soort van dingen, zal ieder
weldenkend mensch toejuichen.
Tentoonstelling van Pluimvee en
Konijnen.
Gedurende de a.s. Kerstdagen zal de
Middelburgsche Tentoonstellings Ver
eeniging (M. T, V.) haar jaarlijksche Na
tionale Tentoonstelling van hoenders,
dwerghoenders, watervogels, konijnen
en post- en sierduiven houden; evenals
vorige jaren in den Hal in het Stadhuis.
Voor deze tentoonstelling is een groots
verscheidenheid van mooie eereprijzen
j geschonken, wat voor de sportliefheb-
I bers en fokkers een aansporing zal zijn,
hun dieren te zenden.
AAGTEKERKE. Vrijdagavond verga
derde de landbouwvereeniging „Helpt
Elkander" onder leiding van L. de Vis
ser, Aanwezig 21 ie.len. Het aftredend
bestuurslid de heer J. Bosselaar werd
herkozen. In de commissie om de boe
ken en bescheiden van den penning
meester na te zien werden gekozen de
heeren Joh. Maljaars Pz. en Joh. Dek
ker. Bij de rondvraag werd besproken
de inkrimping van den veestapel en werd
gewezen op de onmogelijkheid voor
sommige landbouwers om vee te leve
ren zooals dit thans is voorgeschreven.
Ook werden nog klachten geuit over de
pootaardappelen, die zijn afgeleverd
door de coöperatie. Deze kwestie zal
aan den heer Flilips worden medege
deeld.
VEERE. Volgens opgaaf van den ha
venmeester zijn gedurende de suiker
bieten-campagne dit jaar aan de weeg
brug „Algemeen Belang" gewogen
5,220,810 kg suikerbieten en 240,550 kg
pulp.
naast haar in den ijzigen tocht, welke
ondanks alle voorzorgen toch naar
binnen drong. Na een minuut of tien
kreeg het jonge meisje genoeg van de
wilde vlokkenjacht, die de duisternis
met een wit scherm buitensloot; ze
trok de zware overgordijnen dicht en
ging terug naar haar plaatsje bij den
haard, Maar in het voorbijgaan bleet
ze voor den grooten spiegel, die aan
den wand boven een sierlijk Fransch
kabinet hing, staan en bekeek zich
met een lichten blos en een zachte
uitdrukking in haar oogen, die haar
iets te ernstig gezicht ongelooflijk veel
mooier maakten. Maar bijna onmiddel
lijk trok de ongewone uitdrukking
weer weg; keurend streek ze het glan
zende, bruine haar iets verder van
van haar weg, maakte den knoop van
het lange snoer kleine wite kralen los
en duwde hem hooger op, volgens or
dende ze de plooien van de eenvou
dige zwartzijde japon onder de lage
ceintuur. Maud Barrington was niet
ijdel, gewoonlijk besteedde ze niet meer
aandacht aan haar toilet dan ieder ge
woon, knap jong meisje, maar dezen
keer duurde het lang, voordat ze te
vreden was, een feit dat een toeschou
wer allicht op 't denkbeeld gebracht
zou hebben, dat er haar dien avond
veel aan haar uiterlijk gelegen was.
Zooals ze daar stond, kon ze met het
resultaat tevreden zijn. Juist, omdat ze
wist, dat kleinigheden op zekere oogen-
In hooger beroep.
Tegen vonnisen van den kantonrech
ter te Middelburg zijn de volgende ver
oordeelden in hooger beroep gekomen:
L. J. v. F., 45 jaar, kellner te Middel
burg, waarbij hij is veroordeeld wegens
overtreding van het Motor- en Rijwiei-
reglement tot f 5 of 5 d. hecht-
J. W„ 50 jaar, koopman, Hansweert,
waarbij hij wegens eenig voorschrift ter
voorkoming van begunstiging van mis
drijven overtreden is veroordeeld tot 3
maal f 10 of 3 maal 10 d- hechtenis.
F. C. L„ 38 jaar, landbouwer, Melis-
kerke, wegens overtreding der Jachtwet
tot f 75 of 25 d- hechtenis, met verbeurd
verklaring van de buks,
P. K„ 21 jaar, chauffeur, Middelburg
wegens overtreding van de Motor- en
Rijwielwet veroordeeld tot f 5 en f 3
boete, of 5 en 3 dagen hechtenis.
•J. W„ 22 jaar, handelaar, Serooskerke,
wegens overtreding van het Crisis-Ak-
kerbesluit tot f 7,50 of 5 d- hechtenis.
De Ambtenaar van het O.M. heeft
hooger beroep aangeteekend tegen een
vonnis van den Kantonrechter te Mid
delburg, waarbij J. J. L., 30 jaar, wagen
maker, Wemeldinge wegens overtreding
van de Motor- en Rijwielwet is veroor
deeld tot f 25 of 15 dagen hechtenis,
blikken van groote beteekenis kun
nen zijn, had ze zich met geen enkel
sieraad, dat van rijkdom blijk geven
kon, getooid, maar juist door den een
voud was het effect des te grooter,
want het sombere zwart deed niet ai-
leen de blanke tint van hals en gelaat
des te sterker uitkomen, maar accen
tueerde de fijne lijnen van het kleine
hoofd en den mooien slanken hals, een
bezit, dat ze aan een lange reeks van
aristocratische voorouders te danken
had, maar waarop ze juist dien avond
maar matig trotsch was.
Langzaam liep ze door naar haar ge
wone zitplaats, de pouf bij den haard,
maar plotseling veranderde ze van
voornemen. Met een warmen blos ging
ze op een van de lage stoelen bij het
kleine tafeltje zitten en nam een brief
uit het koperen rekje, dat gewoonlijk
alleen zakelijke mededeelingen bevat
te. Het schrijven zelf was niets dan een
kort verzoek om toestemming voor een
visite op de Grange, maar Maud Bar
rington had de gave, om tusschen de
regels te kunnen lezen 't was of ze
de moeite voelde, welke die paar korte
beheerschte zinnen den schrijver ge
kost hadden. Zorgvuldig stak ze het
dubbel gevouwen vel papier weer in
de enveloppe en keek op haar horloge:
met een ongeduldig fronsen van haar
wenkbrauwen bracht ze het kleine
uurwerk aan haar oor, om zich ervan
te overtuigen, dat het niet stil was
De ontzaglijke belangstelling.
Voor de Zaterdagmiddag 1.1. te Goes
gehouden crisis-vergadering bestond
zooveel belangstelling, dat de groote
zaal te klein bleek en de koffiekamer
geheel bijgetrokken moest worden.
De voorz. van den Kring Westelijk
Zuid-Beveland, de hr, L. K r a n e n-
b u r g, sprak een woord van welkom,
en drukte de hoop uit, dat gegronde
klachten zouden worden weggenomen
of verzacht door de besprekingen. Spr.
wees er op, dat Zeeland door den ak-
kerbouw, wel één der meest bevoor-
rechte provincies is en daarom drong
hij op gematigde critiek aan,
De voorz, der Z, L, M., mr. P, D i e-
1 e m a n, gaf hierna een uiteenzetting
i van het doel der vergadering: het be-
spreken der 'regeer,ingsmaatregel,en,;
Spr. stelt naast elkaar, de betrekkelijke
welvaart van het groot bedrijf en de
nood der kleine en middelbedrijven, is
dat in het belang der gemeenschap?
Vroeger werd steeds gewezen op het
groote belang der middelgroote bedrij-
ven-
Evenals in Tholen en Zierikzee, leg
de spr. ook nu er den nadruk op: dat
de landbouworganisaties staan naast
de crisisinstanties. Soms worden de eer
ste, bij het treffen van regeeringsmaat-
regelen om advies gevraagd, maar zeg
genschap en verantwoordelijkheid heb
ben ze niet.
Spr. pleit voor de zelfstandigheid
der landbouworganisaties. Wij willen
vrije mannen en geen regeeringsslaven
zijn, aldus spr. Wij willen gehoorzaam
zijn aan de regeering en tegelijk opko
men voor de vrijheden van den boeren
stand en het platteland.
Verder wees spr. nog- op den bijzon
deren en internationalen aard van deze
crisis, die een ommekeer brengt, en dit
zijn de zware overgangsjaren. De ach
terliggende tijdsomstandigheden komen
zeker niet terug!
Rede Van Bommel van Vloten.
Hierna hield de hr. J. M. van Bommel
van Vloten zijn rede, waarvan we reeds
in ons vorig nummer een uittreksel ga
ven.
Op de uit de vergadering gestelde vra
gen zeide de spr., dat op sommige moei
lijk antwoord te geven is, terwijl hij op
andere niet antwoorden mag. Volgens
spr. kan wellicht in uitzicht worden ge
steld, dat een scheurder van weiland wat
meer vlas mag verbouwen. De kwestie
der suikerbieten is moeilijker. De hoe
veelheid zal voor Zeeland volgend jaar
blijven staan, daarna bleef ze onbe
weeglijk met haar handen ineengevou--
wen zitten wachten. Het was doodstil
in de kamer; een plotseling scherp
knetteren in de groote vulkachel en 't
inaar geestige huilen van dan wind wa-
'ren de eenige geluiden die er gehoord
werden en 't was, of zij beide de stilte
nog volkomener maakten. Maar plotse
ling werd de deur opengedaan en kwam
Miss Barrington de kamer binnen. En of
schoon Maud in den vlammenden haard
bleef staren, voelde ze, dat de oude
vrouw haar scherp aankeek, dat geen
enkel detail van de ongewone kleeding
aan den opmerkzamen blik van de
zachte, blauwe oogen ontsnapt was.
Maar ze zeide niets, en na een paar
oogenblikken van beklemmend zwijgen,
was Maud 't, die de stilte verbrak.
„Ze zullen vanavond wel niet komen,
tante", zeide ze.
Miss Barrington, die tusschen de pa
pieren van 't koperen rekje naar den
een of anderen brief aan 't zoeken was,
hief luisterend het hoofd op. De wind
floot en gierde in het huis; bij elke
nieuwe vlaag sloeg de sneeuw klette
rend tegen de ruiten en loeide het on
heilspellend in den grooten schoorsteen
boven den open haard. Maar ondanks
dat schudde Miss Barrington ongeloo-
vig het hoofd.
(Wordt vervolgd.)