reinitft alles veilig
zonder krassen
DE VREEMDELING m
SILMLE
HIER IS
UITKOMST
OOK VOOR U
BINNENLAND.
standaardbus
reuzenbus
KRONIEK van den DAG.
15 cts.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRI.) VAN DONDERDAG 29 NOVEMBER 1934, No. 282.
Plannen van Minister
Slotemaker.
E R D ft IJ F T P IJ N
en
nu.
nu
,27ïCTS.
ping
ïrg.
Ken.
IS*
ren-
prijs
felje-
fge-
ien
Me-
d.
rkt,
le-
^ek.
ier,
irg-
jor-
sch.
fel.
iid-
Geruchten over nieuwe span
ning in het Derde Rijk. Het
Duitsche Nieuwsbureau spreekt
weer van een leugencampagne.
Is generaal Von Blomberg
ernstig ziek? Herinneringen
aan den bloedigen 30sten Juni.
Alen verneemt de laatste dagen weer
allerlei over onrust in Duitschland. In
de rijen der S. A. zou opnieuw groote
ontevredenheid heerschen; zooveel, dat
ze niet langer onder stoelen en banken
kan worden gestoken. De ministers
Goebbels en Goering zouden in een ver
gadering zijn uitgejouwd. Hand over
hand moet de laatste weken de commu
nistische propaganda zijn toegenomen
In een bijeenkomst van katholieken te
Berlijn werd een paar dagen geleden
zeer critisch gezinspeeld op den geweld-
dadigen dood, die een vooraanstaand ka
tholiek, dr. Klausner, op 30 Juni onder
ging.
Al deze berichten roepen herinnenn
ges wakker aan dien 30sten Juni, toen
men zal het zich herinneren een
complot van S. A.-lieden (de Rhoem-ca-
marilla) werd ontdekt. Zeer bloedig zijn
de opstandigen toen tot de orde geroe
pen, Tusschen de bedrijven door ruimde
men daarbij ook maar wat menschen op,
aan wien men 't land had, hoewel ze ge
heel buiten 't S.A.-complot stonden (tot
deze laatsten behoorde dr. Klausner). Op
de dagen voor dien roemruchtigen 30en
Juni zat de lucht, evenals nu, vol vaag
gerucht. Men voelde, dat er spanningen
heerschten, die met een knal zouden
worden verbroken. De knal was hevig.
Op grond van deze ervaring zou men
geneigd kunnen zijn, weer zoo'n knal te
voorspellen. We willen ons daar echter
niet aan wagen. Het signaleeren van be
paalde verschijnselen zij voldoende. Wat
de toekomst in verband daarmee zal
brengen, dient afgewacht. Het hoeft ten
slotte niet persé dramatisch te worden,
't Is best mogelijk, dat men thans over
uitlaatkleppen beschikt, die de hooge
druk zonder veel gerucht kunnen doen
verminderen.
Tegelijk met de geruchten over de on
rust in de S. A.-gelederen c.a. worden
er weer berichten verspreid evenals
in Juni over stappen van zekere ge
neraais. Het belangrijkste hiervan is, dat
de chef van den generalen staf Von
Fritsch een memorandum aan Hitier zou
hebben doen toekomen, waarin een
nieuwe politieke koers bepleit wordt.
Generaal Von Fritsch zou een beroep op
den Führer gedaan hebben, om het regi
me te matigen. Verder is hierbij sprake
van meeningsverschillen tusschen de op
perste legerleiding en den minister van
de rijksweer, genneraal Von Blomberg.
Deze laatste schijnt intusschen ziek te
zijn of te zijn geweest. Zekerheid be
staat daaromtrent niet. Een V.D.-bericht
sprak gisteren van een zware ernstige
ongesteldheid, zoo ernstig, dat de minis
ter in een sanatorium moest worden op
genomen, waar Hitier hem reeds een
paar malen had bezocht. Tegelijkertijd
verspreidde het Duitsche Nieuwsbureau
echter 'n communiqué, waarin al de bo
venvermelde geruchten tot „gemeene
leugens" werden gedegradeerd en waar
in verder te lezen staat, dat generaal
Von Blomberg „van zijn ziekteverlof was
teruggekeerd en zijn ambtsbezigheden
had hervat".
Men weet niet, wat men van dit alles
moet denken. Voor de Juni-uitbarsting
ook dit zal men zich herinneren
werd gemeld, dat de opperste S. A.-chef
Roehm met „ziekteverlof" was gegaan.
De buitenlandsche pers trok daar zekere
conclusies uit, welke te Berlijn met veel
misbaar over den hekel werden gehaald:
al weer een leugencampagne. Maar zie:
enkele weken later stierf Roehm aan de
gevolgen van een revolverschot.
door H. BINDLOSS.
38).
i en lange leste kwam er echter ook
aan dit werk een einde het land
van Maud Barrington en hem was her
schapen in een stoppelveld, dat bin
nenkort door het vee nagelezen zou
worden. En daar Witham een man was,
die, naast een grooten durf, de zeer
evenwichtige behoefte had om op te
houden, wanneer hij ver genoeg gegaan
was, werd zijn graan na het dorschen
verkocht. Zijn helpers gingen naar hun
haardsteden terug met genoeg in hun
za-k, om hen den winter door te helpen
en na een paar dagen, doorgebracht
met het berekenen van zijn winst, stuur
de Witham een boodschap naar Gra
ham met 't verzoek hem een Winni-
pegschen accountant te zenden. Na drie
dagen van hard werken ging de accoun
tant weer naar de stad terug en was
voor Witham het oogenblik van afre
kening gekomen. En na een wanhopï-
gen, inwendigen strijd besloot hij, dat
dit masker-afleggen in tegenwoordig
heid van allen, die hem vertrouwd had
den, gebeuren zou.
Hij had zorgvuldig het voor en tegen
van deze handelingen overwogen, want
De toon, waarin het communiqué van
het „Duitsche Nieuwsbureau" (een pers
agentschap, dat in eenzijdige berichtge
ving zijn weerga niet heeft) is gesteld,
komt ons weinig minder opgewonden
voor dan de dementis in Juni. „Er kan
niet aan getwijfeld worden", heet het,
„dat de nieuwe leugenveldtocht van een
bepaalde plaats uit heel methodisch
voorbereid en geleid is. Al de berichten,
die zich met rijksweerminister, generaal
Von Blomberg, den chef van de leger
leiding, generaal Von Fritsch en hun be
trekking tot andere leden der regeering
bezig houden, zijn volledig verzonnen en
niets anders dan kwaadwillige laster
praatjes. Een memorandum van generaal
Von Fritsch, dat in deze leugenbericnten
een bijzondere rol speelt, bestaat neele-
maal niet".
We kunnen het niet helpen; maar deze
stijl van dementeeren bevalt ons slecht.
Het is miserabele lectuur, waaruit de
opwinding van een kleine geest spreekt.
Als de lieden, die dit opstelden over
eenigen wijden blik, over eenig psycho
logisch en politiek inzicht hadden be
schikt, zouden ze heel anders geschre
ven hebben. Ze bereiken nu alleen, dat
men hun schriftuur voor kennisgeving
aanneemt en het beste voor hun gezond
heid hoopt; gelijk voor de gezondheid
van het geheele Duitsche volk. Gerust
kan men daar voorloopig echter niet op
zijn.
Regeling arbeidstijd chauffeurs
in voorbereiding Beperking
van arbeid van leerplichtige
kinderen in den landbouw
Wijziging subsidie-percentages
voor de werkloozenkassen
Geen verhooging der steun-
normen.
Verschenen is de memorie van ant
woord nopens de begrooting van socia
le zaken.
Minister Slotemaker de Bruine zet
daarin uiteen, dat hij wettelijke maat
regelen ten aanzien van invoering der
40-urige werkweek niet verantwoord
acht.
In vergevorderden staat van voorberei-
d ng verkeert een regeling van den
arbeidstijd van chauffeurs, waaraan de
departementen van waterstaat en van
sociale zaken werken.
Overwogen wordt een regeling om te
doen ophouden, dat leerplichtige kin
deren in den landbouw voor en na
schooltijd te veel aan het werk worden
gezet, ongeoorloofd verzuimen om te
werken en een lang landbouwverlof
genieten.
Er is een belangrijke afneming van
den arbeid der gehuwde vrouw geble
ken. Een verbod van arbeid van ge
huwde vrouwen zou in verschillende
bedrijven echter niet kunnen blijven
gehandhaafd.
Woningbouw,
Tot dusver zijn voor 40.840 woning
wetwoningen in 244 gemeenten de hu
ren verlaagd met in totaal f 1.023.095
per jaar. Van eenige gemeenten zijn de
voorstellen voor huurverlaging nog niet
ingekomen, deze wordt verzocht spoed
te maken.
De bouw van goedkoope woningen
gaat nog niet zoo vlot als de minister
gehoopt had. Het vraagstuk is zeer
moeilijk, maar het heeft de volle aan
dacht van den minister.
Werkloosheidsverzekering.
Ten aanzien hiervan deelt de minis
ter mede, dat het in de bedoeling ligt
zijn eerste impuls was geweest, om na
afloop van 't oogsten naar Colonel Bar
rington toe te gaan, om hem openhar
tig alles te vertellen. Maar zijn trots
verzette zich tegen de zelfbeschuldi
ging, welke zich niet tot zwijgen wilde
laten brengen, dat hij 't oordeel van de
mannen, die hij bedrogen had, niet
durfde afwachten. Eén voor één hadden
ze hun gereserveerdheid laten varen,
hadden ze hem hun achting gegeven,
hun vriendschap aangeboden, tot hij
nu feitelijk de erkende leider in Silver-
dale was: daarom leek het hem niet
meer dan rechtvaardig, dat hij het on
recht, hun aangedaan, in hun aller te
genwoordigheid zou bekennen om de
gevolgen ervan, hun minachting ten
aanschouwe van iedereen, gewillig te
schouderen. Tot 't allerlaatst had de
gedachte aan Maud Barrington hem
tegengehouden, maar ten slotte had hij
ook deze overweging ter zijde gescho
ven. Met de blindheid, mannen eigen,
was hij ervan overtuigd, dat hij zijn ge
voelens voor haar verborgen had weten
te houden, en daarom, veronderstelde
hij, was haar gevoel voor hem niets
anders, dan vriendschappelijk medege
voel voor iemand, die veel misdaan
had en die dat niet bepaald eervol
verleden trachtte goed te maken. Wel
zouden haar verwondering en haar ver
ontwaardiging heel moeilijk te dragen
zijn, maaren hierbij kwam zijn
trots hem weer te hulp, ten slotte zou ze
door die daad van hem merken, dat hij
het stelsel van maximum-percentages
van subsidie, dat de laatste jaren ge
golden heeft, in 1935 te verlaten en in
de plaats te stellen een stelsel, waar
door aan elke groep van werkloozen
kassen in eenzelfde bedrijf een vast
percentage van subsidie zal worden
toegekend, dat haar in eik geval zal
worden uitgekeerd, ook zal zou met n
lager percentage kunnen worden vol
staan. Hiermede wordt tot den meer
normalen weg teruggekeerd en wordt
het zelfbeschikkingsrecht en de ver
antwoordelijkheid der kasbesturen
grooter. Het spreekt vanzelf, dat be
doelde percentages iets lager moeten
liggen dan de voor 1934 geldende ma
xima, omdat het anders zonneklaar is
dat een veel grooter bedrag noodig zou
zijn dan beschikbaar is. Hoewel het
geenszins de bedoeling van den minis
ter is om aan te sturen op verandering
van de uitkeeringsvoorwaarden in on-
gunstigen zin, zoo merkt hij nochtans
op, dat sommige kassen maatregelen
zouden kunnen nemen, die als techni
sche veranderingen kunnen worden be
schouwd, als hoedanig kunnen worden
aangemerkt: verandering van het aan
tal wachtdagen en een wijziging in de
regeling van uitkeering bij inkrimping
van den normalen wekelijkschen werk
tijd. Daardoor wordt tevens een zuinig
beheer, wat toch ook hier noodig is,
verkregen.
Aan verdere verhooging van het
subsidie voor de kassen der landarbei
ders, ten einde te komen tot verhoo
ging van het aantal uitkeeringsdagen,
kan in de huidige omstandigheden be
zwaarlijk worden gedacht.
Steunverleening,
In zake steunverleening aan werk-
looze kunstenaars wordt medegedeeld,
dat aan de gemeentebesturen gevraagd
is, of zij bereid zijn, tezamen met het
rijk, subsidie te verleenen voor dit doel.
Hoewel vele gemeenten zich bereid
verklaard hebben tot medewerking, kan
dit niet ten aanzien van alle gemeen
ten, welker medewerking vrijwel on
misbaar is om te slagen, worden ge
zegd. Overleg dienaangaande wordt nog
gepleegd.
Wat de zorg voor de jeugdige werk-
loozen betreft, zal ook het volgende
jaar bijzondere aandacht worden ge
schonken aan het cultureele werk voor
de jeugdige werkloozen, terwijl zal
worden nagegaan, of de rijksmiddelen
het mogelijk maken, het kampwerk, dat
op zoo uitnemende wijze door het na
tionaal crisiscomité en door de jeugd-
vereenigingen wordt gefinancierd, te
stimuleeren.
Reeds thans kan de
minister meedeelen, dat
uithoofde van werkver
schaffing subsidie in
uitzicht is gesteld voor
het groote ontwatering s-
werk in Zeeuwsch-Vlaan-
deren.
Aan den aandrang van verscheidene
leden, om de vroegere steunnormen
weer te herstellen, zal de regeering
geen gevolg geven. De herziening heeft
plaats gehad niet dan na ernstige
overweging en na rijp beraad. Het be
treft hier een afgedane zaak,
Uitbreiding van de regeling in zake
het verstrekken van goedkoope onver
mengde margarine is naar het oordeel
van den minister van oeconomische j
zaken, niet mogelijk. j
De minister heeft termen kunnen vin-j
den, om pensioenen van inwonende fa-
milieleden met inkomsten uit arbeid J
gelijk te stellen en deze derhalve in den
vervolge voor 2/3 op den steun in min-'
dering te doen brengen.
Tot het treffen van een steunregelng
voor schippers, venters en visschers kan
de regeering niet besluiten, daar deze
groepen behooren te worden gerekend
tot de z.g. zelfstandigen.
GOEDKOOPE GROENTEN VOOR
WERKLOOZEN.
Tot de acht gemeenten, in welke vol
gens de in ons blad van gisteren vermel
de regelen de verstrekking van goed
koope groenten aan de ondersteunde
werkloozen zal plaats hebben behooren
niet de groote steden. De bedoeling
van de regeling is in acht gemeenten
van kleineren omvang een proef te ne
men. Slaagt deze proef, dan eerst zuilen
de groote gemeenten mede in de distri
butie van de goedkoope groenten be
trokken worden. Deze, wier zorgen in
verband met de ondersteuning van de
werkloozen toch al zoo groot zijn, heeft
men met opzet geheel buiten de bespre
kingen gehouden. Men wil de kleinere
plaatsen als toetssteen gebruiken om te
zien, hoe de werkloozen en hoe de dis-
tribuanten op de aanbieding van de
goedkoope groenten reageeren.
(„N. R. C.")
VREEDZAME REVOLUTIES.
In de rubriek „Hier is Holland" in de
„Haagsche Post" lazen wij het volgende:
Er hange ons vreedzame revoluties in
de bakkerswereld boven het hoofd. Bij
het Station voor Maalderij en Bakkerij
te Wageningen zijn proeven genomen
met een praeparaat, dat van de grootste
beteekenis kan blijken voor den Neder-
landschen tarwebouw. Zooals bekend, is
de uit Nederlandsche tarwe verkregen
bloem niet van die kwaliteit, dat daar
van brood gebakken kan worden, dat
aan de eischen der consumenten voldoet.
De bloem, die thans voor ons brood ge
bruikt wordt, bestaat dan ook voor 65
uit buitenlandsche en voor 35 uit
binnenlandsche tarwe. Het was vakmen-
schen bekend, dat toevoeging van leci-
tine, uit sojaboonen gewonnen, in staat
was, aan binnenlandsche tarwe zooda
nige kwaliteiten te schenken, dat bijmen
ging van buitenlandsche tarwe geheel of
bijna geheel overbodig kon worden. Dit
product was vroeger zeer duur. Het
m—JL-
Als Uw spieren pijnlijk en Uw
Sloans brengt het bloed naar
de pijnlijke en stijve spieren en-
verdrijft alle pijn bijna onmi -
dellijk. Doe het, zonder veel te
wrijven, zachtjes op de pijn-
1 lijkc pla&tscn. -y -■*-
(Ingez. Med.)
wordt tegenwoordig echter als bijpro
duct overgehouden uit soja-boonen, die
door de Unilever worden verwerkt, zoo
dat nu de verkrijgbaarstelling tegen la-
geren prijs mogelijk wordt. Wellicht zien
we dus spoedig het gebruik van inland-
sche tarwe sterk stijgen!
De tweede revolutie is meer van be
teekenis voor de lekkerbekken, die nog
steeds het knappende cadetje bij het ont
bijt niet zijn vergeten. Het schijnt, dat in
dit opzicht van Rotterdam de victorie
uitgaat, waar bij 'n ondernemend bakker
een koelkast in bedrijf is gesteld, die 's
morgens kersversche broodjes aflevert,
welke er den vorigen avond in zijn ge
legd.
WEGENVERBETERING EN
BRUGGENBOUW.
Voor een goed tempo heeft 't
Verkeersfonds niet de benoo-
digde middelen Het 60 mil-
lioenplan wordt te hulp geroe
pen.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
de begrooting van inkomsten en uitga
ven van het Verkeersfonds voor het
dienstjaar 1935. (Hieruit moeten de
kosten voor aanleg van nieuwe wegen
bruggen etc. etc. worden bestreden; de
middelen worden verkregen uit de be
lastingen op motorrijtuigen, fietsen etc.
etc.)
Het eindcijfer der begrooting be
draagt ruim f 84 millioen.
In de memorie van toelichting zet
minister Kalff o.m. uiteen, dat de op
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN:-- DE BÓNS VAN DE REUZENBUS HÉBBEN DUBBELE WAARDE
(Ingez. Med.)
den moed had om de gevolgen van zijn
verkeerde handelwijze onder de oogen
te zien. En geen week, nadat hij zijn
besluit genomen had, werd hem de ge
legenheid geboden, om het ten uitvoer
te brengen in een eigenhandig ge
schreven briefje noodigde Miss Barring
ton hem uit om het oogst-feest, dat elk
jaar op Silverdale Grange gegeven
werd, bij te wonen.
't Was een windstille koele Septem-
beravond, toen alle mannen van de ko
lonie en het meerendeel van de vrou
wen in de groote eetkamer van de
Grange bijeenkwamen om het einde-
van het seizoen van hard werken te
vieren. Alle ramen waren gesloten,
want sinds het ondergaan van de zon
was de temperatuur snel gedaald en
de drie groote nikkelen petroleumlam
pen wierpen hun warm-geel schijnsel
over de lange tafel met haar hagelwit
damast, glanzend zilver en flonkerend
kristal, welke op regelmatige afstan
den, als eenige toepasselijke versiering
met bossen slanke, goudgele tarwearen
prijkte. En inderdaad verdienden ze die
eereplaats, want iederen man, die
moed genoeg gehad om te zaaien, had
den ze dat jaar rijkdom gebracht.
De groote kamer bood een prettigen
aanblik; die feestelijk versierde tafel
met aan eiken kant een rij opgewekte
gezichten, donker gebronsde naast even
warmer getinte boven een bescheiden
décolleté waarop een enkel juweel
flonkerde en schitterde. Aan het hoofd
van de tafel zat Barrington met zijn
zuster en nichtje, Dane en een paar
van de oudste kolonisten om hem heen.
Alle mannen droegen de officieele
kleeding voor feestelijke gelegenheden,
behalve Witham, die in het simpele
costuum van een gewonen prairieboer
aan den smallen kant van de tafel te
genover den Colonel zat. Op een paar
uitzonderingen na had iedereen zich
over dit onconventioneele verschijnen
in gewone werkkleeren verbaasd, maar
bij geen van allen was de gedachte op
gekomen, dat er achter dit inbreuk ma
ken op de Stlverdalesche gewoonten
een bedoeling moest liggen.
Het middagmaal verliep oogenschijn-
lijk heel gewoon, maar Maud Barring
ton viel het op, dat Witham op het pla
gen van een paar van de jongere kolo
nisten niet inging; met iets gelatens in
zijn gezicht zat hij recht voor zich uit
te kijken. Toen het dessert afgeloopen
was, stond Barrington op en nooit had
den alle aanwezigen hem spontaner
hulde gebracht dan juist op dit oogen
blik, nu hij ondanks alle tegenslag en
van het afgeloopen jaar, toch glim
lachend op hen stond neer te kijken.
Zooals gewoonlijk was hij onberispelijk
gekleed; kaarsrecht, met de eenigszins
arrogante houding van zijn hoofd, die ze
allen van hem kenden, stond hij te
wachten tot 't stil geworden zou zijn;
maar ondanks zijn glimlach zag zijn
gezicht er oud en moe uit, spraken de
diepe rimpels om zijn mond en ontel
bare groefjes rond zijn oogen van ver
driet en neerslachtigheid.
„Weer is er een jaar voorbij eïl weer
hebben wij ons hier verzameld, om met
dankbaarheid de vervulling van de be
lofte, gedaan toen de wereld nog jong
was, te gedenken' begon hij. „We heb
ben reden om dankbaar te zijn, maar
we hebben eveneens reden om ons ne
derig te voelen. Want terwijl wij ons
veroorloofd hebben te twijfelen, zijn zon
en regen ons naar mate onzer behoef
ten gegeven, ten teeken dat, al moge de
mensch wankelmoedig worden en zijn
werk verzaken, 't zaaien en oogsten
ook zonder hem voortgaat.
Het was voor den eersten keer, dat
Colonel Barrington op die wijze tot
zijn mede-kolonisten sprak. Toen hij
even zweeg, heerschte er een volkomen
stilte, want iedereen was 't opgevallen,
welk een eigenaardige trilling er bij de
laatste woorden in zijn stem geweest
was. Toen hij na even wachten zijn
hoofd weer ophief, om verder te spre
ken, was 't opmerkelijk hoezeer zijn
arrogant gezicht verzacht werd door
de ernstige, gelaten uitdrukking, welke
de laatste maanden in zijn oogen ge
bracht hadden; hadden zijn. gasten ge;
weten, dat op datzelfde oogenblik twee
afzonderlijke detachementen mare-
chaussées op weg naar Silverdale wa
ren, met hoeveel meer interesse en
spanning zouden ze dan niet naar zijn
woorden geluisterd hebben.
(Wordt vervolgd).