DE VREEMDELING VAN SILVERDALE KRONIEK van DAB. ZEELAND. de"0'iïiMiisi>aré TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRIJDAG 23 NOVEMBER 1934. No. 277. in. Uw .huishouding De oorlog tusschen Bolivia en Paraguay Buitengewone volkenbondsvergadering te Ge- nève Hoe de commissie van 22 een eind aan den strijd wil strie, waar alle onthullingen van een zekere befaamde Amerikaansche Se naatscommissie tezamen bij in 't niet vallen. Het is eigenlijk een schandaal, dat elke regeering zich behoorde aan te trekken. Maar daar merkt men niet al te veel van. De thans te Genève bijeengeroepen maken" Het"verbod Tan" wa- buitengewone Volkenbondsvergadering penlevering heelt nog niets zal, nu aan de hand van het bovenver- „ifdewerkt Volkenbonds- melde rapport haar houding dienen te uitgewerkt prestige. Naast verschillende andere aangele genheden is te Genève de oorlog tus schen Bolivia en Paraguay weer eens in behandeling genomen. Men heeft er een buitengewone Volkenbondsverga dering voor bijeengeroepen, die een beslissing moet nemen over een uitvoe rig rapport, dat is opgesteld door de z.g. commissie van 22. Deze commissie ('die dus 22 leden telt, werd daar ge ruimen tijd geleden voor in het leven geroepen. Ze is maandenlang naarstig aan den arbeid geweest en heeft goed werk geleverd. De middelen, welke ze aangeeft, om een einde aan den strijc tusschen de beide Zuid-Amerikaansche kemphanen te maken, kunnen er nog al mee door. Een en ander komt hierop neer: Bede partijen moeten hun legers 50 km terugtrekken. Dan wordt een gedemilitariseerde zone van 100 km verkregen en kan er dus niet meer gevochten worden. Een commis sie van toezicht, bestaande uit verte genwoordig'ers van Argentinië, Chili, Peru, Uruguay en nog twee andere la ter aan te wijzen staten, zal de juiste grenslijn dier gedemilitariseerde zone vaststellen en toezicht moeten houden op de naleving van de staking der vij andelijkheden. Uiterlijk een maand na de staking der vijandelijkheden zal on der de auspiciën van den Volkenbond een vredesconferentie te Buenos Aires (de hoofdstad van Argentinië) worden geopend. Hieraan zullen behalve Bolivia en Paraguay tevens deelnemen de na- buurstaten der landen alsmede Ecuador, Venezuela en de staten die deel heb ben uitgemaakt van het zoogenaamde onzijdigen-comité van Washington, het welk het vorige jaar (tevergeefs) ge tracht heeft den vrede te herstellen. Deze vredesconferentie zal zich met de volgende drie onderwerpen bezig hou den: a. de definitieve vaststelling van de grenslijn tuschen beide staten, b. veiligheids—waarborgen; c. de oecono- mische betrekkingen. Indien binnen 2 maanden na de opening van de vredes conferentie van Buenos Aires de grens tusschen Bolivia en Paraguay nog niet definitief kan worden vastgesteld en evenmin daarover een arbitrage-com promis tot stand is gebracht zal het Iiaagsche Internationale Gerechshof een beide partijen bindende beslissing hier omtrent hebben te geven. In afwachting van de definitieve oplossing van het geschil zal het verbod van wapenle vering aan Bolivia en Paraguay krach tens uitdrukkelijk door de 'buitengewo ne Volkenbondsvergadering te nemen besluit blijven voortbestaan. Dit laatste kan den indruk wekken van een slechte grap. Immers, ondanks de beloften van alle waDens- muni- tie-produceerende landen in de wereld, om geen uitvoer van oorlogstuig meer naar Bolivia en Paraguay te zullen toe staan, kunnen beide partijen net zoo veel oorlogstuig krijgen als ze maar wenschen. De kanonnen-kooplui" hebben maling aan al die beloften en verboden. De regeeringen staan er óf machteloos tegenover óf ze houden willens en wetens haar woord ï116*:, Het tafereel is uiterst onverkwik kelijk en vormt een aanklacht tegen het stelsel der particuliere wapenindu- 93). door H. BINDLOSS. HOOFDSTUK XXII. Brigadier Stimson vindt zijn vermoedens bewaarheid. t ^as .iaat op den middag toen Colonel Barrington, van zijn zuster en zijn nichtje vergezeld het erf van Wit- ham s boerderij opreed. Het was heel warm; toen hij zijn span vlak voor de deur inhield, voelde ze alle drie den zachten koelen wind, die uit het Noor den over een onafzienbaar veltf van golvend, wit-gebleekt prairie-gras kwam aanstrijken, als een verademing. Wel had hij op zijn lange reis van de pool, over de groote verlatenheid aan gene zijde van de pijnbosschen van Saskat- cheman en mijl op mijl van heete, door de zon geblakerde prairie, veel van zijn oorspronkelijke pittige kracht inge boet, maar in de warme middaglucht werkte zijn streeling als een teug koel water na een vermoeienden tocht. Donkerblauw en strak, zonder een onderbreking van een enkele wolk, die misschien de hitte van de onbarmhar tig alles verschroeiende zonnestralen had kunnen temperen, strekte het he melgewelf zich als een koepel boven de onafzienbare golving van zilver-grijsl bepalen. De partijen zelf (Bolivia en Paraguay) spreken daar natuurlijk ook een woordje mee in. Zooals te ver wachten was, voelen ze echter niet al te veel voor de aanbevelingen der commissie van 22. De gedelegeerde van Paraguay heeft bereids een groot aantal bezwaren doen hooren. (Para guay zou de laatste dagen weer een paar groote overwinningen behaald hebben, al spreken ook de Boliviaan- sche oorlogs-bulletins van successen). Indien echter het rapport door alle leden der Assemblée, behalve door de beide in het geschil betrokken partijen zou worden aangenomen, is de uit spraak ook voor de partijen bindend. Alle leden van den Volkenbond zouden zich dan moeten beschouwen als in staat van oorlog verkeerend met de partij, die het rapport niet zou aan vaarden. Alle financieele en handelsbe trekkingen met dien staat zouden moe ten worden verbroken, en zelfs kan de Volkenbondsraad een militaire actie tegen dien staat beramen, een en an der overeenkomstig artikel 16 van het verdrag van Versailles (Volkenbonds statuut). Toen we dit schreven, viel nog niet te zeggen, hoe de zaak zal loopen. Een groot aantal- gedelegeerden heeft zich weliswaar voor aanneming van het rapport verklaard, doch nog niet allen Bovendien is van Zweedsche zijde een voorstel gedaan, om voor 't geval', daf de beide partijen het rapport (ook in dien alle overige volkenbondsleden voor zouden zijn), niet zouden willen aanvaarden, het advies van het Int. Ge rechtshof in te winnen. Men moet hopen, dat dit Zweedsche voorstel niet wordt aangenomen, doch dat de Volkenbond nu eens koppen met spijkers zal slaan; m. a. w., dat de aanbevelingen der commissie van 22 zullen worden aanvaard. Het Geneef- sche instituut moet nu maar eens too- nen, wat het kan. Indien de zaak op nieuw op de lange baan werd gescho ven, zou zijn prestige voor de zooveel ste maal een deuk krijgen. Gelukte 't echter, een einde aan den oorlog te maken, dan zouden de Volkenbonds- aandeelen weer eens wat kunnen rij zen. Ze hebben dat wel noodig. RIJKSVOORSCHOTTEN AAN GEMEENTEN VOOR BOUW VAN ARBEIDERSWONINGEN. Bij Kon. besluit van 30 Oct. is be paald dat de ministers van sociale za ken en van financiën, voor zoover de benoodigde gelden bij de wet. beschik baar zijn gesteld, volgens door hen te stellen regelen en onder door hen te. stellen voorwaarden aan de gemeenten rentedragende voorschotten kunnen verstrekken, teneinde de gemeenten in staat te stellen aan particuliere bou wers, ten behoeve van den bouw van arbeiderswoningen van passenden huur prijs, geldleeningen te verstrekken onder verband van tweede hypotheek. In de St.ct. zijn de bovenbedoelde regelen thans afgedrukt. Wij vermelden hieruit: Het bedrag der hypothecaire geld- leening zal niet meer bedragen dan 30 uit. Terzijde van de groote boerderij werd deze symphonie van louter koele tinten echter onderbroken door het groote haverveld, waar op de oberkleu- rige stoppels de gouden schoven in groepen stonden, eerst in een rij van groep naast groep, regelmatig geschei den door een steeds kleiner wordende tusschenruimte, maar verderop als een fel-kleurige streep met de fijne toppen als een netwerk van gesponnen goud tegen het transparante hemelblauw. Tegelijk met de tarwe was ook de ha ver in waarde gestegen en de rijke grond had zijn belofte van het voorjaar overvloedig in vervulling doen gaan. Met een mistroostige uitdrukking in zijn oogen keek Colonel Barrington om zich heen; wat meer doorzicht en durf en hij zou een oogst als dezen den zijnen hebben mogen noemen. „Laten we uitstappen en een kijkje bij de tarwe gaan nemen", stelde hij voor. ,,'t Graan staat prachtig. Lance is te benijden." i „Dank zij zijn eigen type", antwoord de Miss Barrington, „die schooven daar zijn het symbool van meer dan alleen van hard werken en geluk hebben". „Ja", antwoordde Barrington met een eigenaardigen glimlach. „Van over ijling, dacht ik, toen de halmen boven grond kwamen uitkijken, maar nu ben ik daar niet zoo zeker van. Dezen kant op. Kijk, de tarwe staat nog mooier." Een van de knechts nam de paarden van den Colonel over; zwijgend liepen ze om de boerderij heen tot ze het volle pet. van de geschatte verkoopwaarde van het voltooide gebouw (de waarde van den grond, zoo deze eigendom is, inbegrepen), met dien verstande, dat zij gezamenlijk met de op andere wijze ver kregen eerste hypotheek niet meer zal bedragen dan 90 pet. van de bovenbe doelde waarde. Het bedrag der hypothecaire geldlee- ning zal voorts niet meer mogen bedra gen dan 700 per woning bij bouw op erfpachtsgrond en 900 per woning bij bouw op eigen grond. De tweede hypotheek wordt verleend voor een tijdvak van ten hoogste 10 jaar. De hypothecaire geldleening wordt verstrekt tegen een door de ministers van financiën en socciale zaken te be palen rente, welke voor de eer ste maal is vastgesteld op 4 pet. De rente moet door den belang hebbende iedere drie maanden aan de gemeente worden voldaan. Ieder jaar moet ten minste worden af gelost 2 pet. van de oorspronkelijke hoofdsom van de eerste hypotheek; op de tweede hypotheek behoeft geen af lossing plaats te vinden. Wenscht de aanvrager een hoogere jaarlijksche af lossing, dan kan bij de vaststelling van het bedrag der maximum toegelaten huur met een hoogere jaarlijksche aflos sing worden gerekend, echter met ten hoogste l7/iü pet. van de geschatte ver koopwaarde. WAAROM GAAT ONZE VERSCHE HARING NAAR DUITSCHLAND Men schrijft aan de N. R. C. Men heeft zich afgevraagd, waarom Duitschland zoo gretig de versche ha ring afneemt, waarvan sinds het eindi gen van den aanvoer van pekelharing door onze haringschepen zoo groote massa's te IJmuiden worden aange voerd, en sommigen willen daarin een bewijs zien van nijpend voedselgebrek bij onze Oostelijke buren. De zaak is echter anders. In de laatste tientallen jaren heeft de Duitsche haringtreilvisscherij een en orme vlucht genomen. De daarbij gevan gen haring werd vroeger nagenoeg uit sluitend in verschen staat aangevoerd en hoewel in de laatste jaren een toene mend deel ook gekaakt en gezouten werd, komt het grootste deel nog altijd in verschen staat aan de markt. Groo- tendeels dient deze haring als grondstof voor de conserven-industrie. Het ligt dus in de rede, dat met de uitbreiding van de haringtreilvisscherij een snelle ontwikkeling van de Duitsche vischcon- serven-industrie gepaard is gegaan. Nu kan de haringtreilvisscherij slechts in enkele maanden van het jaar, n.l. van Juli tot October worden uitgeoefend. Een probleem was dus voor de Duitsche vischconserven-industrie, hoe zij in het overige deel van het jaar haar behoef te aan versche haring moest dekken. Groote massa's van die grondstof voer de zij daarom in dien tijd uit andere landen, vooral uit Engeland, in en ook uit ons land ging in het najaar een be langrijke hoeveelheid door Britsche stoomdrifters aangevoerde versche ha ring naar Duitschland. Nu in de laatste jaren de haringtreilvisscherij in Duitsch land nog sterker is uitgebreid, is het dus geen wonder, dat Duitschland een waren honger naar deze voor zijn visch- conservenindustrie onontbeerlijke grond stof toont. HET VRACHTVERVOER OP DE VEREN. Bezwaren van den B. B, N. te gen de voorstellen van Ged. Staten. De B. B. N„ Bond van Bedrijfsauto houders in Nederland, schrijft: In de dezer dagen aan te vangen win- terzitting van de Provinciale Staten van Zeeland zal een voorstel aan de orde komen tot aanschaffing van weegbrug gen ten behoeve van den Provincialen Stoombootdienst op de Westerschelde, cpaat een juiste tarifeering kan worden verkregen van over te brengen voer tuigen en de lading, die er mede ver voerd wordt. Als men meent, dat de ontvangsten op de veerdiensten door toepassing van dat middel zullen stijgen, zal dat ongetwijfeld een misrekening blijken te zijn. Het goederenverkeer tusschen Z - Vlaanderen en de eilanden loopt voort durend achteruit, wat geen wonder is. Het tarief voor motorrijtuigen c-n goe deren is veel te hoog. Een auto moet 1 tot 3 gulden betalen en de lacbng, die breekt. (Ingez. Med.) motiveerd uiteengezet, dat het tarief op de Provincial-e Stoombootdiensten de grootste vijand van het verkeer was. Het is niet alleen de quaestie, -dat dit verkeer zich van de stoombootverbin dingen afwendt, maar de handeT van Zeeuwsch Vlaanderen wordt hoe langer hoe meer losgemaakt van de overige gewesten in Zeeland; de zakenlieden oriënteeren zich op het buitenland, dat immers vlak bij de hand ligt. Nu mag dit onder de tegenwoordige omstandig heden met zijn in- en uitvoertarieven, contingenteering en zoo meer wellicht niet zoo n vaart loopen, maar er wor den relaties aangeknoopt, die niet zoo gemakkelijk weder verbroken worden, ook niet als er een andere tijd aan- er mede vervoerd wordt, kost nogeens 40 cent per 100 kg. Vooral in den tegenwoordigen tijd maakt zoo'n tarief de vracht veel te hoog. Transporten van andere deelen van Nederland naar Zeeuwsch-Vlaan- deren en omgekeerd worden hoe lan ger hoe meer over België geleid, waar men zoo iets gaarne ziet, want dat land profiteert van dat vervoer door de we genbelasting en de taxe op het goede renvervoer, die de Nederlandsche on dernemers, ook in transito-verkeer, moeten dokken. In weerwil van die heffingen en vervolgens nog het passa- geld voor het gebruik maken van den tunnel te Antwerpen, schijnt de ver binding over die stad toch nog de voor keur te verdiene-n boven die over de Westerschelde. Dit wordt begrijpelijker als >nen weet, dat de verbindingen HansweertWalsoorden en Hoedekens- i Op al deze nadeelen hèeft de B. B-. N. telkens weer gewezen, ook, omdat deze verkeersorganisatie van oordeel is, dat herziening van de tarieven moge lijk is en dat zulks Tiet verkeer zal stimuleeren. Zij acht die tarieven n.l. niet logisch. Eerstens is de quaestie van het gewicht voor een boot van geen bijzondere beieekenis; wel de in te ne men dekruimte, maar bovendien heeft de stoombootdienst zich om de motor rijtuigen, noch om hun lading iets te be kommeren. Zij worden door de houders der voertuigen ingescheept en uitge- scheept, zonder dat het bootpersoneel een hand behoeft uit te steken. Het bezwaar tegen tarifeering naar gewicht is ook van andere zijden en op weer andere motieven naar voren ge bracht. Met het oog op de behandeling van deze quaestie in de Staten hebben i o.a, eenige middenstandsorganisaties kerke-Terneuzen voor ^ooteie! kden yan College ge- vrachtauto s niet bruikbaar zijn zoodat en gevraap-d het vsl-voer van g0e- deze eerst naar Vhssineen moeten, om daar overgezet te kunnen worden. deren ln voertuigen vri, te. stellen van Daarna komt dan het moordende tarief. Reeds een paar jaar terug en sinds dien nog enkele malen heeft de B. B. N. zijn waarschuwende stem laten hooren en Ged. Staten van Zeeland ge- veergeldbetaling. De B. B. N. heeft dit eveneens ge daan. Bovendien 'neeft deze Bond ver zocht, het tarief te bepalen naar de ingenomen dekruimte, maar het tege- ÖP ÉLKE BUS EEN BON VOOR GESCHENK EN - DE BNS VAN DE'fREUZE HB U S (Ingez. Med.) gezicht op de tarwe hadden. Als een reusachtig parallellogram strekte het zich voor hen uit en in tegenstelling met het fijne, bleeke goud van de ha ver had de tarwe een dieper, warmer tink Rank, maar toch statig stonden de krachtige, volgroeide halmen zacht- murmelend te wiegen, tot een iets ster ker wind hen in goudokeren golven, waardoor hier en daar een bronzen tint schemerde, neerstreek en het zachte murmelen tot een geheimzinnig ruischen aanzwol. De combinatie van teere muziek en forsche laaiing van kleuren was een feest voor de zinnen, maar tegelijk wekte het gedachten aan iets hcogers maakte het gevoelens wakker, die de menschen in vroeger tijden, toen de wereld nog jong was, brachten tot het houden van eerediensten, waarbij pries ters in lange, wijde gewaden hen voor gingen in het plengen van offers, op- Als iets vaags voelde Maud Barring ton dit alles wel, maar als echte vrouw van haar tijd gold bij haar het vertrou wen en de durf van dengeen, die deze velden gezaaid had, voor meer. Voor zeker, de Aarde was in haar vrucht baarheid genadig, maar ten slotte kwam die uitgestrektheid tarwe daar niet van zelf. Zij kende den man, die de weelde Van kleuren voor haar te voorschijn ge roepen had, zij wist, hoe trouw hij zich aan de ongeschreven wet, die in Silver- dale altijd zooveel mogelijk ontdoken werd: „in het zweet uws aanschljns zult gij uw brood eten", gehouden had. Toen succes onbereikbaar leek, toen iedereen kleinmoedig werd, was hij degeen geweest, die rustig en vol ver trouwen gebleven was en zijn moed en kracht en de forsche opzet van zijn plannen, die zij van het begin af tegen wil en dank had moeten bewonderen, telden nu nog bij haar meer dan het ■feit, dat 't resultaat hem in t gelijk ge steld had. Met een gevoel van trots keek ze het veld van golvend graan langs plotseling zag ze hem, zooals altijd daar, waar 't hardst gewerkt, waar de grootste krachtsinspanning ge- ëischt werd. Evenals maanden geleden, toen in de lente de grond, kaal en bruin, op het zand had liggen wachten, toen het leek, alsof het komende jaar den ver bouwers van alle soorten graan niets dan misère brengen zou, zag ze ook nu een rij van machines, bespannen met groote, krachtige werkpaarden, de hel ling afkomen. Ook nu waren ze traps gewijze opgesteld en ook nu wisten ze den voorgeschreven afstand met mi litaire nauwgezetheid te bewaren; maar in plaats van ploegen, waren het nu maaimachines met grijpende en draai ende armen. Voor hen boog de tarwe zich neer, een rij van goudgele, in één richting liggende schooven merkte hun weg vooraan, op den hoogen bok van de eerste, hortend en stootend voortrijdende machine, zat een man, dien ze ondanks den grooten afstand onmiddellijk herkende. Zijn gezicht was door de zomerzon tot de tint van Zwart- voet-Indiaan gebronsd; zelfs uit de ver te, van de plaats af waar ze stond, kon ze de donkere kleur van zijn hals boven het openvallende blauwe hemd en van zijn armen, die krachtig en ge spierd uit zijn opgestroopte mouwen te voorschijn kwamen, onderscheiden. Steeds nader kwamen de machines met hun vermoeide, bezweette dieren; het doffe stampen van de hoeven en hef ratelen en kletteren zwol langzaam aan tot het fijne ruischen van het graan ge heel overstemde toen opeens hield de eerste machine stil, meteen keerde de man op den bok zich om en hief de hand op. De schuine gekartelde lijn werd verbroken, de machines reden el kaar voorbij en stelden zich weer in de oude formatie, maar nu in de tegen overgestelde richting op. Met een grimmigen trek om zijn mond knikte Colonel Barrington een paar maal achtereen. „Uitstekend gedaan", zeide hij goed keurend. „Kerels die 't meer bij de hand gehad hebben geen enkele nieuweling onder landbouwers uit Manitoba, die onder gunstige omstandigheden hun eigen land bewerkt zouden hebben. Hoe hij ze hierheen gekregen heeft is me een raadsel en als het niet toeval lig een uitzonderingsjaar was, zou 't me evengoed een raadsel zijn, hoe hij ze zou kunnen betalen. Oogsten op zoo'n schaal hebben we hier in Silver- dale nog nooit meegemaakt." (Wordt vervol^iN

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1934 | | pagina 5