Elke waschiachine draait maar de VELQ wasebt
P0K1N
ZEELAND.
Samenvoeging van
Gemeenten.
PIJN EN DE BESTRIJDING VAN
PIJN.
WALCHEREN.
ZIHD-B EVELAN0,
financieele resultaten over het laatste
kwartaal van 1934 tot uiting zullen ko
men, blijken de resultaten van de Shell
Union Oil Corporation, de Amerikaan-
sche dochtermij van de Koninklijke Shell
in het derde kwartaal toch heel wat
ongunstiger te zijn geweest dan in het
overeenkomstige kwartaal van het vo
rige jaar. De winst is n.l. van 4.53 milli-
oen dollar tot 1.48 millioen dollar ver
minderd. Het tweede kwartaal van dit
jaar laat echter weer een verbetering
constateeren.
mmeaemt ma*
Hieronder volgt een overzicht van hel
koersverloop.
Ford 223—218%—223%.
Philips 214 K'214—215%-214%.
Unilever 7173—72%-73.
Kon. Petrol. 142%—142-143-142%.
Koloniale Bank 35%32%.
H.V. „Amsterdam" 156-153-154-153.
Javasche Cultuur 71%67%-69.
Deli Baiavia Mij. 147%143%.
Deli Mij. 121—116.
Senembah 129%-127-125.
Amsterdam-Rubber 90%-86%.
Wordt er niet heel veel over
bodig werk verricht? Zou
er niet geweldig kunnen wor
den bezuinigd? Elk geval
zal op zichzelf moeten wor
den beoordeeld.
Men schrijft ons:
Voor dengene, die eiken avond weer
trouw zijn dagblad leest is het opval
lend welk een groot gedeelte van zijn
krant wordt ingenomen door raadsver-
slagen. Heele kolommen verslagen van
vergaderingen in de enkele middelgroo-
te gemeenten die wij in Zeeland bezit
ten, maar Vooral verslagjes van de bij
eenkomsten van de raden uit al de klei
ne gemeenten en gemeentetjes, waaruit
onze provincie is opgebouwd.
Er valt nog meer op en wel de gelijk
vormigheid van al die verslagen. Het
eene is in wat beter of wat minder goed
Nederlandsch gesteld dan het andere, al
naar de ontwikkeling van den plaatse
lijken correspondent, het eene is wat
meer en het andere wat minder uitge
breid, maar al die verslagen komen
zoowat op hetzelfde neer. Natuurlijk
brengen verschillende locale omstandig
heden wat variatie mee, maar toch
steeds weer kan men dezelfde onderwer
pen in zijn avondblad eenige malen be
handeld vinden.
Vaststellen van kohieren hondenbe
lasting, mededeeling processen-verbaal
van kasopname bij den gemeente-ont
vanger, oprichting van een vrijwillige
brandweer, allemaal werkzaamheden
die wij gedurig en bij voortdurende her
haling aantreffen. Gedurende de maan
den September en October, in deze
laatste maand vooral, lezen wij over de
vaststelling van de begrootingen, over
bezuinigingen die moeten worden toege
past, nu ook de nog betrekkelijk welva
rende gemeenten een veer en sommigen
zelfs meerdere veeren moeten laten ten
gevolge van de plannen van regeerings-
wege met het werkloosheidssubsidie-
fonds.
Wanneer wij dit overdenken dringt
zich onwillekeurig bij ons de gedachte
naar boven: wordt hier niet heel wat
overbodig werk- verricht en: zou hier
niet geweldig kunnen worden bezui
nigd? Kortom, wij vragen ons af of al
die gemeenten en in Zeeland zijn er 109,
waarvan 36 met minder dan 1000 inwo
ners, wel reden van bestaan hebben en
of met een oordeelkundige samenvoe
ging van eenige van de kleinste niet een
nuttige verbetering zou worden bereikt.
Nieuw is deze vraag allerminst en
(Van onzen geneeskundigen
medewerker.)
Het optreden van pijn is als eentvan
de meest krachtige verschijnselen te
beschouwen welke een patiënt op een
gegeven oogenblik doen besluiten ge
neeskundige hulp in te roepen. We
kunnen pijn daarom gerust een zeer
nuttig ziekteverschijnsel noemen. Vaak
is de plaats en de aard of wisseling
van pijn bovendien van waarde ter vast
stelling van de plaats van een ziekte
proces en zelfs van de nadere diagnose.
In zulke gevallen kan het daarom zelfs
noodzakelijk zijn deze pijn niet onmid
dellijk door pijnstillende middelen te
bestrijden. Wanneer de pijn als waar
schuwingssignaal haar plicht heeft ge
daan zal echter de behandelende ge
neesheer dit onaangename verschijnsel
zoo goed mogelijk gaan besfrijden. Het
beste en meest afdoende middel is na
tuurlijk het wegnemen van de oorzaak
der pijn. In vele gevallen is dit niet
onmiddellijk mogelijk en dan wordt
vaak tot allerlei verdoovende middelen
toevlucht genomen.
In andere gevallen speelt angst voor
zelfs is gedurende de laatste maanden
ongemeen veel over dit vraagstuk ge
schreven en gesproken men herin-
nere zich de algemeene vergadering
van de vereeniging van Nederlandsche
gemeenten dit jaar te Nijmegen gehou
den, waar door voor- en tegenstan
ders hunne meening werd uiteengezet.
Nieuwe gezichtspunten zullen zich wel
niet meer voordoen, men kent elkan
ders denkbeelden en argumenten en
veel overeenstemming is er nog niet be
reikt, maar in elk geval is de vereeni
ging van gemeenten een vraagstuk ge
worden, dat men waardig oordeelt er
van gedachten over te wisselen. Maar
deze belangstelling beperkt zich tot de
z.g. vakkringen, komt tot uiting in de
bladen die gelezen en bestudeerd wor
den door burgemeesters, secretarissen,
door een enkelen wethouder of een en
kel raadslid van een groote stad. In de
kring echter die de gemeentebesturen
van de kleine Zeeuwsche gemeenten uit
maken, in onze dorpsgemeenteraden, be
staat voor dit toch werkelijk niet zoo
moderne vraagstuk weinig of geen be
langstelling, Meestal onverschilligheid,
maar ook dikwijls een afkeurende hou
ding.
Voor deze mannen, door het vertrou
wen van hun medeburgers gekozen in
het hoogste college dat onze gemeente
lijke samenleving kent en voor ander
belangstellenden moge hier een, met
een aantal cijfers gestaafde, uiteenzet
ting volgen waaruit hun duidelijk kan
worden bewezen, dat vereeniging van
kleine gemeenten, mits deze ongeveer
dezelfde belangen bezitten, meestal een
bezuinigingsobject zal zijn.
Het zal opvallen dat „hetgeen te be
wijzen is" in de vorige regels op een
zeer voorzichtige manier is gesteld.
In de eerste plaats wordt gesproken
over samenvoeging van kleine gemeen
ten, het trekken van een kleine randge
meente bij een grootere de z.g. an
nexatie wordt hier buiten beschou
wing gelaten.
In de tweede plaats zij er de na
druk opgeiegd, dat de belangen van de
te vereenigen gemeenten ongeveer ge
lijk moeten zijn of dat deze elkaar op 'n
harmonische wijze moeten aanvullen en
ten derde wordt herhaald dal, indien a.an
de zooeven genoemde voorwaarden is
voldaan meestal vereeniging bezuiniging
zal zijn- Of met andere woorden, dat
maar niet in den wilde weg zal moeten
worden samengevoegd, maar dat elk ge
val op zichzelf zal moeten worden be
oordeeld.
Om in staat te zijn de juistheid van de
zooeven genoemde stelling met cijfers
aan te toonen, is het noodzakelijk een
voorbeeld te kiezen en moet aldus een
bepaalde groep gemeenten onder de
loupe worden genomen. Deze keus te
doen uit de vele kleine gemeenten vaa
ons gewest is niet gemakkelijk. Zooals
algemeen bekend mag worden geacht
hebben Ged. Staten gebruik gemaakt
van de bevoegdheid hun in artikel 157
van de gemeentewet gegeven en het ini
tiatief genomen tot vereeniging van een
aantal gemeenten in Zeeuwsch-Vlaan-
deren. Dit betoog moet zuiver theore
tisch blijven en om alle misverstanden
te vermijden zal een voorbeeld uit dit
gedeelte van onze provincie dus niet
mogen worden genomen. Geruchten over
vereeniging, gepaard gaande met grens
wijzigingen, van gemeenten op Zuid- Be
veland zijn aan de orde van den dag.
Of deze geruchten waarheid bevatten of
niet, indien eventueele besprekingen en
onderhandelingen tusschen de betreffen
de gemeenten inderdaad zouden worden
gevoerd, een artikel als dit zou, indien
iet zijn bewijsmateriaal zou willen put
ten uit die bewuste gemeenten of uit ge
meenten in hun nabijheid gelegen, mis
schien die onderhandelingen vertroebe
len, welke kans natuurlijk niet mag wor
den geloopen. Zuid-Beveland komt dus
voor onze beschouwing niet in aanmer
king.
Walcheren heeft verscheiden kleine
gemeenten als bijv. St. Laurens met 1180,
Biggekerke met 888, Grijpskerke met
921 en Ritthem met 644 inwoners, om er
Ml.
maar eenige te noemen. De gemeenten
op dit eiland liggen echter zoo d'cht op
een, hare grenzen loopen zoo grillig, dat
bij een samenvoeging van sommigen
verschillende factoren van zuiver prak-
tischen aard een groote rol zouden
spelen, denkelijk ingrijpende grenswij
zigingen zouden dienen te volgen, zoo
dat dit gebied minder geschikt moet
worden geacht, om het terrein van onze
operaties te zijn.
Voor het doel alhier beoogd zal het
noodig zijn zich te begeven naar een
streek, waar de natuurlijke grenzen er
als het ware voor zijn aangewezen en
terzelfder tijd ook de gemeentegrenzen,
of althans een aanzienlijk gedeelte van
deze vormen en waar het probleem wel
ke gemeenten moeten worden vereenigd
makkelijk op te lossen is. Aldus zal als
voorbeeld uitstekend kunnen dienen
\Noord-Beveland. Pogingen tot vereeni
ging, gewaagd in de jaren 1920'22, zijn
op een mislukking uitgeloopen en al wel
reeds vergeten, een rapport betreffende
samenvoeging van op dit eiland gelegen
gemeenten, aangevat en vole ndigd m
opdracht van de afdeeling Zeeland van
de vereeniging van Nederlandsche ge
meenten en van de afdeeling Zeeland van
den Nederlandschen bond van gemeente
ambtenaren had, voorzoover bekend,
geen publicatie in de niet-vakpers ten
doel. Welnu, dan zijn daar ook geen ge
voeligheden te ontzien. Laat ons dus al
daar een volgende maal op papier aan
het samenvoegen en daardoor aan het
bezuinigen gaan.
pijn weer een groote rol en wordt b.v.
een' noodzakelijke behandeling uit vrees
voor pijn uitgesteld of er wordt althans
heel erg tegen zulk een behandeling
opgezien. Sinds speciaal tandartsen en
heelkundigen kunnen beloven een in
greep zonder pijn te doen verloopen is
de bereidwilligheid der lijdende mensch-
heid toegenomen om zich aan allerlei
nuttige en noodzakelijke ingrepen te
onderwerpen.
Hoe pijn ontstaat.
Pijn en bestrijding van pijn spelen dus
een zeer belangrijke rol in de genees
kunde. Laat ons daarom allereerst eens
nagaan hoe pijn ontstaat en welke ge
volgen het pijngevoel met zich mede
brengt.
In de huid, maar eveneens in ver
schillende andere weefselgebieden van
ons lichaam bevindt zich een buiten
gewoon groot aantal uiterst fijne uitloo-
pertjes van een groot aantal draden,
de gevoelszenuwen, welke een directe
verbinding tot stand brengen tusschen
deze gebieden eenerzijds en hersenen
en ruggemerg anderzijds. Deze ragfijne
uiteinden streng genomen zijn het
eigenlijk beginpunten kunnen door
verschillende invloeden, acties of prik
kels geheeten, 'worden beinvloed of
geprikkeld. Dit geschiedt b.v. wanneer
OOST- EN WEST-SOUBURG. Don
derdag hield de Chr. Besturen Bond zijn
jaarlijksche propagandavergadering in
„Rehoboth". Voorz. de heer M. C. v. d.
Putte. De heer Kunst, hoofdbestuurder
van den Ned. Bond van Chr. Fabr. en
Transportarbeiders, gaf een inleiding
over: „Wat verkregen werd". Spr. schet
ste enkele toestanden uit vroegere ja
ren, om te laten zien, dat 't verkeerd is
terug te verlangen naar dien goeden
ouden tijd, sooals sommigen doen. Thans
hebben pl.m. 115.000 arbeiders zich
geschaard achter de vaan der Christ,
organisaties. Men heeft zijn eigen T.B.
C.-fonds, een eigen vacantieoord enz. De
strijd is vaak moeilijk geweest, tegen al
lerhande stroomingen en politieke par
tijen Hij wordt misschien nog moeilij
ker. Maar met Gods hulp zal men voor
waarts moeten gaan.
Hierna werd gezongen Ps. 89 vers 8
en enkele leden van de Chr. Jongelings
ver. „Weest Getrouw" voedden een ta
bleau op, voorstellende „Ons werk" (C.
N. V.)
De heer Vingerling, hoofdbestuurder
van den Chr. Land- en Tuinbouwarbei-
dersbond, sprak vervolgens over „De
weg voor ons". Spr. wees op de groote
werkloosheid, het sterk verminderde in
komen en de zedelijke ontreddering. Er
worden thans nieuwe maatschappelijke
stelsels gepropageerd. Men bedenke
echter, dat de maatschappij niet g e-
maakt kan worden, ze groeit, zooals
ze altijd is gegroeid. Laat men nooit ver
geten, dat in elke maatschappij zondige
menschen blijven wonen. Kortheid van
blik is vaak oorzaak, dat op onze re
geering veel afgegeven wordt. Die re
geering doet echter meer dan in menig
ander land. Sommigen, aldus spr., willen
door een petitionnement inhalen wat zij
reeds lang verzuimden. De Christelijke
vakbeweging behoeft niet te teekenen,
omdat die deed wat zij kon. Wij hebben
nu niet meer te spreken van een crisis,
maar van een maatschappij, dip roept om
ordening van de toestanden waarin wij
leven. Spr. hoopte, dat daaraan allen
zullen meewerken en wees verder op de
persoonlijke roeping, die men tegenover
God en zijn gezin heeft. Het is niet ge
noeg alleen maar als lid der organisatie
ingeschreven te zijn. Men moet elkan
der sterken en de beginselen in de prak
tijk beleven.
Leden der Geref. Meisjesvereeniging
voerden een paar tableaux op, die zeer
in den smaak vielen.
Ds. L. C. Spijkerboer sprak daarna een
slotwoord.
RAAD VAN RILLAND BATH,
De begrooting sluitend zonder
belastingverhooging Het
staat er niet slecht voor met de
gemeente-financien.
RILLAND-BATH. Donderdag verga
derde de Raad, onder voorzitterschap
van den burgemeester. Afwezig de heer
Weststrate wegens ziekte. De voorz.
wijdde eenige woorden aan de nage
dachtenis van den heer A. Butijn, die 'n
voorname plaats in het gemeenteleven
van Rilland Bath heeft ingenomen; 52
jaar lang was hij lid van den Raad; n.l.
van 1875 tot 1927. Het is mede aan hem
te danken, dat de gemeente thans nog
in zulk een gunstige financieele positie
verkeert. Het was spr. een behoefte op
deze plaats aan de nagedachtenis van
den hr. Butijn een stille hulde te bren
gen.
Bsloten werd een bijdrage te ver-
leenen in de kosten van een 24-urige te-
lephoondienst met Goes a 1 cent per in
woner (voor 1935).
De heer S. Dronkers had verzocht de
voormalige o.l. school te Bath te mogen
huren voor graanpakhuis a 150 per
jaar. Diverse vereenigingen te Bath bo
den 50 om de school te gebruiken als
vergaderlokaal. De hr. Dansen opper
de het idee de zaak te combineeren.
Vermoedelijk kunnen de vereenigingen
met één lokaal volstaan, en heeft de hr.
Dronkers ook, niet meer ruimte noodig.
Andere sprekers voorzagen dat hieruit
moeilijkheden zouden ontstaan. De hr.
v. d. S a n d e stelde de vraag, of men
een aanbod van 150 mag laten schie
ten, tegen 'n van f 50. De hr. Dan
sen achtte het mogelijk de hr. Dron
kers de verplichting op te leggen, als 't
maar eenigzins kan, in een der lokalen
te laten vergaderen. Tenslotte werd be
sloten de school aan de vereenigingen
te verhuren, omdat het gebruik als
graanpakhuis vele onkosten mee zal
brengen.
De rekening 1933 en de begrooting
1935 Burgerlijk armbestuur worden
goedgekeurd met een subsidie van de
gemeente groot f 1300.
Een verzoek van vermindering school
geld van H. de Leeuw werd afgewezen.
Ter verbetering van den Hoofdweg
wilden B. en W. aan de provincie een
renteloos voorschot vragen. Men vond
het algemeen hoogst noodzakelijk zoo
spoedig mogelijk met de verbeteringen
te beginnen. Het voorstel van B. en W,
werd aangenomen.
Besloten werd verder de sloot langs
den Hoofdweg voor het nieuw bouwter
rein te dempen, en te rioleeren, en het
werk uit te voeren met ronde buizen,
die goedkoop zijn. Het werk zal publiek
worden aanbesteed, en zooveel moge
lijk zullen menschen uit de gemeente
worden te werk gesteld.
Het percentage der vergoeding aan
den gemeenteopzichter wegens toezicht
aWklttffRSSIHIW
de oplosbare KUNSTMEST
voor kamerplanten, 40 ct. p. fl,
m. gratis verzorgingsaanwijzing
bij de Bloem- en Za^dwinkels.
(Ingez. Med.)
(Ingez. Med.)
enz. bestrating A. Butijnweg werd vast
gesteld op 2% pet.
De voorz. deelde mede, dat door
den Rijkswaterstaat verzocht is de
rooilijn aan den Rijksweg te bepalen op
25 m. uit de as van den weg. Thans is
die vastgesteld op 7 m. gemeten vanaf
den Rijksgrond. Dit voorstel vond geen
bijval, omdat reeds een 3 tal woningen
zijn gebouwd. B. en W. stelden voor
het presentiegeld voor de leden van den
Raad te doen verhoogen, en te brengen
op 1.50 per lid per vergadering. Alge
meen was men van meening dat een be
drag van 70 in totaal te laag is. Bo
vendien is het voor sommigen om finan
cieele redenen wel eens bezwaarlijk de
vergaderingen bij te wonen. Het voor
stel werd met algemeene stemmen aan
genomen.
Vervolgens kwam de begrooting-1935
in behandeling.
De Voorz. zegde met blijdschap
te kunnen mededeelen dat de begroo
ting zonder belasting verhooging slui
tend is gemaakt. Deze gemeente maakt
een gunstige uitzonderingspositie. Het
blijft intusschen jammer dat het Rijk
zooveel middelen aan de gemeentelijke
inkomsten onttrekt. Spr. hoopte dat t
niet noodig zal zijn om hiermee nog
verder te gaan.
De hr v. d. S a n d e vroeg of het
wel wenschelijk is, een post voor de
zorg van jeugdige werkloozen nu al op
de begrooting te hebben. Het is niet
bekend of de commissie in in actie zal
komen, daarom zou hij liever hiermede
wachten. De post werd met algemeene
stemmen geschrapt Een adres van de
heer en ,W. Koning alhier en W. Ka-
kebeeke te Goes, om de bedrijfsbelas
ting te verminderen of af te schaffen,
werd verworpen met 5 tegen 1 stem
die van den hr van Gorsel.
De hr V an Gorsel vond de be
lasting onbillijk ze tast het kapitaal aan.
Spr. drong aan op vermindering
De heer v. d. San de zegde dat de
gemeente het er momenteel desnoods
nog zonder zou kunnen doen maar wat
zal het Rijk straks weer opeischen.
Over het algemeen was men van mee
ning niet te kunnen verlagen. De land
bouw, al is het kunstmatig, kan mo
menteel het hoofd boven water hou-
den.
De post voor rioleering a f 350 acht
te de heer Van Gorsel nog al hoog,
aangezien echter het rioleeringsnet is
uitgebreid en nog zal worden vergroot,
werd met het geraamde accoord ge
gaan. De post voor de haven a f 350
achtte de heer Van Gorsel ook
aan den hoogen -kant. Daar men .echter
plan heeft op de haven een muurtje
te metselen ter voorkoming van weg
spoelen der materialen, welke daar
soms liggen, werd tegen dezen post
geen bezwaar meer gemaakt.
De heer Van Gorsel had nog
gedacht dat voor de wegbelasting een
mindere opbrengst zou zijn geraamd.
Aangezien het echter in de bedoeling
ligt de belasting over geheel den polder
of zoo mogelijk over geheel de gemeen
te te heffen, zal het percentage aan
zienlijk verminderd kunnen worden.
De heer Van Gorsel informeerde
nog naar den post aanleg van straten,
De begroating werd daarna met alge
meene stemmen aangenomen.
Bij de rondvra-ag vroeg de heer
Dronkers naar de verplaatsing van
de lantaarn bij de haven te Bath. Op
het verzoek van het gemeentebestuur
aan Ged. Staten is nog niet beschikt.
De heer K o 1 e, informeerde naar de
electrificatie van Bath.
De Voorz. zegde dat hiermede bin
nenkort zal worden aangevangen.
wij ons met een zekere kracht prikken
met de punt van een speld aan een
vingertop. Wanneer deze kracht vol
doende sterk is d.w.z, boven een
minimum of drempelwaarde is gelegen
wordt deze aanrakingsprikkel blik
semsnel langs de gevoelszenuw door
gegeven naar het ruggemerg en de her
senen. Elk pijnpunt van de linker
lichaamshelft correspondeert met 'n be
paald ontvangststation in de rechter
hersenhelft en evenzoo heeft de rechter
lichaamshelft contact met de linker
hersenhelft.
De wijze waarop deze prikkel wordt
doorgegeven is nog slechts zeer onvol
ledig bekend. Het resultaat kennen
we intusschen als een sensatie, welke
we pijn noemen.
Zulk een pijnverwekkende prikkel
kan verschillende reacties opwekken,
waarbij onze wil al of niet kan zijn be
trokken en die we al of niet bewust
voltrekken. Reacties, welke zich op een
of andere actie in ons lichaam buiten
medewerking van de groote hersenen
en daarom ongewild afspelen,
noemen we reflexen. Zulke reflexen
treden als onvermijdbaar gevolg van n
bepaalde actie op. De speldeprik in
onzen vingertop zal b.v. reflectoir een
terugtrekkende beweging van hand en
arm uitlokken. Op geheimzinnige wijze
wordt de pijnprikkel, welke langs de
gevoels- of sensibele zenuw naar het
ruggemerg werd voortgeleid, doorge
geven naar andere zenuwbanen. Deze
achten het hun onverbiddelijke plicht,
een poging in het werk te stellen de
pijn te doen ophouden. Zij zenden daar
voor langs de motorische of beweegze-
nuwen een of meer bevelen van het
ruggemerg naar de daarvoor in aan
merking komende spieren, die de terug
trekkende beweging van hand en arm
moeten uitvoeren.
Bestrijding van pijn.
Sorteert dit voldoende effect, dan
keert de rust terug. Is het resultaat on
voldoende, dan volgt nu meestal een
aantal gewilde acties. Is de pijn bv. het
gevolg van een doorn die in de huid is
blijven zitten, dan zullen we zoo noo
dig na oriëntatie met behulp van onze
oogen de andere hand bevelen de
doorn te verwijderen. Werd de pijn ver
oorzaakt door een stekende mug, dan
zullen we trachten het dier te verjagen
of te vermorzelen. Werd de pijn ons
aangedaan door een medemensch, dan
zullen we, in overeenstemming met ons
temperament bovendien nog tot een
meerdere of mindere mate van bestraf
fing overgaan. Dit laatste geschiedt
soms zeer weloverwogen en bewust,
maar kan in bepaalde omstandigheden
ook meer emotioneel en meer of minder
onbewust geschieden. Reacties op pijn
vooral wanneer we dit begrip wat
ruimer nemen dan alleen lichamelijke
pijn kunnen daardoor zelfs iemand in
een strafproces brengen en het is dan
vaak de moeilijke taak van de deskun
digen achteraf vast te stellen of deze re
acties bewust of onbewust zijn opgetre
den.
We zullen ons verhaal echter heden
niet in deze richting vervolgen, aange
zien het ons ditmaal meer speciaal be
gonnen is om iets over de bestrijding van
pijn mede te deelen.
Aangezien pijn, zooals hierboven is
toegelicht, begint als prikkeling van ze-
nuwuiteinden; langs zenuwen naar het
ruggemerg en dan verder naar de her
sens wordt voortgeleid en daar pas het
pijnbegrip geboren wordt, is het begrij
pelijk dat het pijngevoel op verschillen
de wijzen kan worden bestreden. Prin
cipieel staan twee methoden naast el
kaar:
A. Ergens tusschen beginpunt en de
hersenen wordt een hindernis opgewor
pen, waardoor de pijnprikkel niet verder
doorgegeven kan worden en dus geen
pijngevoel op kan treden.
B. De hersenen worden in een dusda-
nigen toestand gebracht dat ze de pijn-
