DE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
KRONIEK van den DAG.
Gebruikt in Uw soepen HONIG's BOUILLONBLOKJES 6 voor 10 cent
RECHTSZAKEN.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 31 OCTOBER 1934. No. 257.
ZEELAND.
WALCHEREN.
im-REVELAND.
ZEEUWSCH»VLAANDEREN W.O.
Het politieke schouwtooneel in
Frankrijk. Doumergue's plan
nen tot saneering. De radica
len nemen een voorzichtige re
solutie aan. Herriot ontvangt
een netelige opdracht.
De Fransche minister-president Dou-
mergue wil, gelijk bekend, het gezag van
de Fransche regeering versterken. De
paktijk van de laatste jaren heeft aan
getoond, dat dat wel noodig is. Het
heerschende systeem in Frankrijk ver
leent het parlement een oppermachtige
positie. De Kamer van Afgevaardigden
(bij ons Tweede Kamer) kan slechts ont
bonden worden, wanneer de Senaat (de
Eerste Kamer) daartoe zijn toestemming
verleent. Aangezien de samenstelling
van beide lichamen niet zoo heel veel
uiteen loopt, komt het in de praktijk
vrijwel nooit voor, dat die toestemming
van den Senaat verkregen kan worden.
Bij een conflict tusschen Kamer en re
geering, moet laatstgenoemde practisch
altijd het veld ruimen. De Senaat trekt
één lijn met de Kamer. De laatste jaren
heeft men ervaren, waartoe dit stelsel
kan leiden. Vrijwel geen enkele regee
ring bleek in staat, het langer dan een
jaar uit te houden. Het aantal kabinet
ten, dat in een korte spanne tijds werd
versleten, is legio.
Natuurlijk zijn de gevolgen daarvan
niet uitgebleven. Van werkelijk regee-
ren kon in deze omstandigheden nauwe
lijks sprake zijn. De partij-politiek vier
de hoogtij te Parijs. Allerhande groepjes-
belangen stonden de behartiging van het
gemeene belang in den weg. De regee
ring kon de Kamer niks „maken" en de
ze schroomde niet van die omstandig
heid voortdurend misbruik te maken.
De député's achtten het wenschelijka
met allerlei gevoeligheidjes en wenschjes
hunner kiezers rekening te houden. Het
was in één woord een zootje.
Doumergue wil daar nu een einde aan
maken. In de eerste plaats door de
grondwet in dier voege te wijzigen, dat
de regeering voortaan zonder raadple
ging van den Senaat het in de hand zal
hebben de Kamer te ontbinden. Het par
lement zal zich er dan wel voor wachten,
de kabinetten om nietige redenen om
ver te kegelen. En dan zal men dus kun
nen bereiken, dat de regeering werkelijk
zal kunnen regeeren, en niet de Kamer
in feite dé regeeringsmacht uitoefent,
door op ieder punt met een kabinetscri
sis te dreigen.
Er is heel wat voor dit plan te zeggen.
Aan het democratische systeem doet de
zaak niets af. Men zal er veeleer mee
voorkomen, dat dat systeem zich ook in
Frankrijk geheel en al om hals brengt.
De vraag is nu maar, of de politieke par
tijen dat zelf ook zoo zullen inzien. De
noodzakelijke grondwetswijziging kan
immers niet zonder medewerking van 't
parlement tot stand komen. Van Kamer
en Senaat wordt dus als 't ware ge
vraagd, zelf de besluiten te nemen, die
hun macht moeten beknotten. Dat is na
tuurlijk vrij zuur, maar het komt
meer voor, dat personen of instellingen
tegen zichzelf beschermd moeten wor
den.
De grootste partij in Frankrijk is die
der radicalen (eenigszins te vergelijken
met onze vrijzinnig-democraten). Vooral
van haar houding zal het afhangen, of de
zaak er door komt. De partijen van 't
midden en van rechts voelen er n.l. wel
voor. De radicalen nu hebben er in een
partij-congres, te Nantes gehouden, lang
en breed over gesproken. Men had voor
af niet al te veel feduci in de resultaten
ervan. Maar tenslotte is 't nogal meege
vallen. Met bijna algemeene stemmen
werd aan 't eind der beraadslagingen 'n
resolutie aangenomen, waarin het con-
(Ingez. Med.)
gres zich op behoedzame wijze uit
spreekt voor de door Doumergue ge-
wenschte grondwetsherziening. De reso
lutie doet dit door de noodzakelijkheid
van een krachtig regeeringsgezag erken
nende, alles te verwerpen wat naar dic
tatuur zweemt en door tevens om de in
voering van het volksreferendum te ver
zoeken in belangrijke kwesties tusschen
regeering en parlement. Dit referendum
moet dan dus een zekere veiligheidsklep
vormen. Geheel achter Doumergue plaat
sen de radicalen zich weliswaar niet,
maar met een beetje goeden wil valt er
nu toch heel wat te bereiken.
De voorzitter der radicale partij, de
heer Herriot, die minister zonder porte
feuille in het kabinet is, heeft zich er
terdege voor ingespannen om dit resul
taat te bereiken. Hij had heel wat oppo
sitie te overwinnen (een deel der radica
len staat heel dicht bij de socialisten)
doch de debatten eindigden met een vol
komen persoonlijk succes. Alleen kon
hij er niet aan ontkomen, dat men hem
nog met een extra-opdracht opscheepte.
Hij zal n.l. stappen moeten doen tot ont
wapening van de politieke strijdhonden.
Hiermee zijn bedoeld de rechtsche orga
nisatie de oud-strijders, croix de feu
e.d. die op den beruchten zesden Fe
bruari van dit jaar feitelijk de toen aan
het bewind zijnde radicale regeering
hebben weggejaagd, met hun manifesta
ties voor het Palais Bourbon, welke met
de bekende noodlottige schietpartij be
antwoord zijn. Het optreden van die
strijdhonden had toen de volkomen sym
pathie van alles wat rechts stond, en een
groot deel van die rechterzijde is nu in
de regeering vertegenwoordigd. Zal zij
rustig aanzien, dat haar kampioenen op
de straat nu ontwapend worden? Men
kan daar nog heel wat geharrewar over
verwachten. Doumergue zal vermoede
lijk wel trachten, de kwestie der ontwa
pening van de politieke strijdhonden aan
te houden tot na de grondwetsherzie
ning. Het gaat er nu maar om, of de ra
dicalen dat zullen gedoogen. 't Is n.l.
niet duidelijk gebleken, of zij deze kwes
tie onverbrekelijk aan die der grond
wetsherziening vastkoppelen.
'"iets-
door H. BINDLOSS.
73.)
With am klopte Alfreton op den
schouder. „Nu is het jouw tijd. Laat hen
nu koopen", zeide hij. „Terwijl jij de
zaak in orde maakt, Graham, zullen wij
buiten wachten."
Het duurde meer dan twintig minuten
voordat Graham weer naar buiten
kwam.
,,Ik zal u de contracten doen toeko
men, Mr. Alfreton", zeide hij, „Mijn
vertegenwoordiger heeft ze nog net bij
tijds in de markt opgenomen. Op het
oogenblik is Liverpool weer een penny
op de cental gestegen; niemand wil daar
verkoopen, terwijl ze in Winnipeg een
soort van koopmachine schijnen te
hebben, 't Is een merkwaardige toe
stand zoolang ik makelaar ben heb
ik iets dergerlijks niet meegemaakt.'
Met een kleur van opwinding keerde
Alfreton zich tot Witham, maar bij het
zien van de uitdrukxmg op het ener
gieke, gebruinde gezicht naast hem ver
gat hij wat hij had willen zeggen. Wit
ham stond onbeweeglijk rechtop, onder
de bronstint van zijn huid zag zijn ge
zicht bleek, zijn oogen waren bijna
blauw door den hellen glans van tri
omf dien de laatste woorden van den
M!ddelsur6.
Zeer goed bedoeld.
Herhaaldelijk is er gesproken en
geschreven over het groote tekort, dat
het Gasthuis telkenjare heeft, waar
door de gemeente voor dekking van 'dit
tekort komt te staan.
Dat er personen zijn, die het werk
in het gasthuis zeer waardeeren en die
het betreuren, dat men financieel daar
niet uit kan komen, bleek dezer dagen,
toen de directrice een ongeteekend
schrijven ontving,, vermoedelijk van 'n
reeds bejaarde vrouw, die daarop schreef
„Voor het tekort van het Gasthuis" en
er 50 postzegels van 6 cent, dus f 3
bij insloot.
Het bestuur der Godshuizen stelt dit
bewijs van belangstelling op hoogen
prijs en betreurt het alleen, dat het de
geefster zelve niet kan bedanken, zoo
dat, het bestuur ons vroeg dit in de
courant te doen.
OOST EN WEST SOUBURG. Op 29
Sept. j.l. stonden alhier bij het corres
pondentschap der arbeidsbemiddeling in
makelaar erin te voorschijn geroepen
hadden. Maar toen hij begon te spre
ken klonk zijn stem heel rustig, mis
schien alleen iets te geforceerd-rustig
om geheel natuurlijk te zijn.
„Eindelijk is het dan toch gekomen",
zei hij. „Gelukkig dat je juist nu gehan
deld hebt, Alfreton had je tot mor
gen gewacht, geen twee boerderijen
zouden je verliezen gedekt hebben. Ga
vanmiddag mee eten. Graham; een ex
traatje hebben we wel verdiend met
zooveel cham^tgne als jullie wilt om
deze gelgenheid te vieren."
„Als je erom denken wilt, dat ik mijn
hoofd dezer dagen hard noodig heb
dan kom ik", antwoordde Graham la
chend. Toen met een eigenaardigen blik
op Witham. „Kon ik 't jouwe maar lee-
nen dat zou in een toestand als deze
nog zoon kwade ruil niet zijn."
Maar Witham had zich omgekeerd en
was met twee en drie treden tegelijk de
trap afgerend; beneden greep hij Dane,
die geduldig op hem had staan te wach
ten, bij den arm en trok hem mee de
gang in.
,,'t Getij is gekeerd.... we zijn aan
de winnende hand," zeide hij, even hij
gend door het snelle loopen. „Zoek Co
lonel Barrington op, zorg, dat hij alles
dekt, voordat hij geruineerd is. Jij en ik
en nog een paar anderen in Silverda-
le, die geluisterd hebben, krijgen in de
eerstkomende weken 't geld met schep
pen vol naar ons toegegooid."
Dane deed, wat hem gevraagd werd, j
maar hij vond den Silverdaleschen lei-1
geschreven 197 werkloozen. Gedurende
October werden ingeschreven 56 en
afgeschreven 19. Bij de werkverschaf
fing waren werkzaam gemiddeld 25
personen. Aan gemiddeld 80 personen
werd steun verleend.
Dinsdagmiddag is het dochtertje
van mej. C. alhier uit een boom geval
len en bewusteloos opgenomen. De
hulp van een geneesheer werd ingeroe
pen.
VEERE. Dinsdagmiddag werd ten be
hoeve der gemeente in het openbaar
verkocht de verplaatsbare directiekeet,
die gebruikt is gedurende de restaura
tiewerkzaamheden van het stadhuis,
benevens een groote partij afbraak,
planken enz. Een en ander bracht nog
al veel op; de directiekeet ging voor
131 over aan den heer D. Verhoeven,
alhier.
De dezer dagen gehouden collecte
voor den gewapenden dienst (oudstrij
ders) heeft in deze gemeente een be
drag van 5 opgebracht. Zooals bijna
ovral elders is de opbrengst ook hier
aanmerkelijk minder dan in andere ja
ren het geval was.
RAAD VAN SCHORE.
Belastingverhooging.
SCHORE. Maandagmiddag vergader
de de Raad voltallig onder voorzitter
schap van den burgemeester. Een ver
zoekschrift om werkverschaffing of 'n
steunregeling werd in handen gesteld
van B. en W. ter verdere afwerking.
De jaarwedde van den gemeente.op
zichter werd met ingang van 1 Januari
1935 vastgesteld op- f 100 benevens
4 pet. van den kostprijs van nieuwbouw.
Met algmeene stemmen werd vastge
steld een nieuwe verordening, regelen
de de eischen van benoembaarheid en
de bezoldiging van den gemeen-te-
veldwachter.
De hr. van Nieuwenhuijzen
achtte een vergoeding voor het bezit
van het politiediploma onnoodig en
zeker een vergoeding ad f 50 per jaar
te hoog. Ook de andere raadsleden wa
ren van eenzelfde meening, doch aan
gezien de nieuwe veldwachter een akte
van aanstelling heeft ontvangen, waarop
deze vergoeding staat vermeld, wercl
de bepaling gehandhaafd.
Het ambtenarenreglement werd ge
wijzigd in dien zin, dat de termijn van
uitkeering van jaarwedde bij overlij
den van den ambtenaar is gehalveerd
en gebracht van drie maanden op zes
weken.
De gemeente-begrooting voor 1935
werd met algemeene stemmen vastge
steld met voor den gewonen dienst n
ontvang en uitgaaf van f 30.271 en voor
den kapitaaldienst een ontvang en uit
gaaf van f 15. Onvoorziene uitgaven
f 838.
Dehrvan Nieuwenhuijzen
zegde dat hij er nog aan heeft gedacht
om voor te stellen, om voor het bouwen
van een nieuw lijkenhuis een geldlee-
ning aan te gaan en de post voor on
voorzien te verminderen met f 200,
waardoor op den gewonen dienst enkele
honderden guldens konden worden be
spaard.
De V o o r z. ontried zulks te doen
en zou het liefst zien dat de bouw van
het lijkenhuis werd betaald uit den ge
wonen dienst aangezien dit nu nog kan.
Een nieuwe geldleening legt weer las
ten op het nageslacht en de toekomst
ziet er ook voor Schore niet rooskleu
rig uit. Verder is de post voor onvoor
ziene uitgaven werkelijk niet te hoog,
ook al omdat de raming voor werkloo-
zenzorg aan den lagen kant is geble
ven.
De heeren Glerum en de
V r i e z e waren ook van meening,
dat de post voor onvoorzien niet te
hoog is, terwijl de hr B r u ij n z e e 1
er op wees, dat de bezuiniging toch
niet van groote beteekenis kan zijn.
De opcenten' op de hoofdsom der per-
soneele belasting werden verhoogd van
60 tot 160, die op de gemeentefonds
belasting verhoogd van 40 tot 55 en
die op de vermogensbelasting verlaagd
van 50 tot 40.
Tenslotte werd besloten aan Ged.
Staten te vragen om vrijstelling van de
verplichting tot het doen geven van ou
derwijs in de lichamelijke oefening aan
de openbare lagere school in deze ge
meente voor het jaar 1935:
RAAD VAN ZUIDZANDE.
Belastingverhooging.
ZUIDZANDE. Dinsdag vergaderde de
Raad voltallig. Betreffende de in de vo
rige vergadering vastgestelde wijzi
ging der legesverorderiing, aatngaande
bet heffen van leges, voor het afgeven
van een ventvergunning, is bericht inge
komen dat de minister van binnenland-
sche zaken bedenkingen heeft, om deze
ter goedkeuring aan de Kroon te willen
voordragen, omdat de ingezetenen van
deze betaling zijn vrijgesteld en hier
mede het terrein van locale protectie
wordt betreden.
Alvorens deze opnieuw vast te stel
len zullen eerst inlichtingen worden in
gewonnen.
De begrooting voor 1935 werd behan
deld. De post subsidie aan de vereeni-
ging van burgemeesters, secretarissen
en ontvangers werd op voorstel van den
heer Lako geschrapt. Overigens werden
geen veranderingen aangebracht. De
begrooting sluit met een post van on
voorziene uitgaven van ruim 3500
terwijl deze voor de vorige begrooting
meer dan 2000 hooger was. Deze
verlaging moet toegeschreven worden
aan het feit dat de regeering, blijkens
de aanhangige wetsontwerpen, ongeveer
minder zal uitkeeren aan deze gemeen
te f 400 voor uitkeering per inwoner,
2000 aan hoofdsom grondbelasting en
2400 aan hoofdsom personeele betas
ting, tezamen een bedrag van 4800.
Door de belastingen eenigszms te ver-
hoogen uitsluitend door maatregelen
van de regeering, zal dit nadeelig ver
schil met circa 2000 verminderen.
De zekerheid van den voormaligen ont
vanger J. Risseeuw zal worden opgehe
ven, aangezien de rekening voor den
dienst 1932 definitief is vastgesteld.
Op voorstel van B. en W. wordt
goedgevonden, dat auto's, die 's avonds
op bepaalde plaatsen staan niet hoeven
te zijn voorzien van verlichting.
Politierechter te Middelburg.
Zitting van 30 October 1934.
De volgende personen waren gedag
vaard:
F. P. de B., 30 jaar, koopman, Sinl-
Jansteen wegens beleediging van F.
Taelman, te Hulst.
Eisch: f 25 of 10 d. h.; vonnis f 15 of
10 d. h.;
S. M. F„ huisvrouw van F. J., zonder
beroep, Sint-Jansteen, wegens beleedi
ging van L. Nouts te Sint-Jansteen.
Eisch: f 40 of 20 d,h.vonnis f 20
of 10 d. h.;
L. v. L„ 23 jaar, slager., Selzaete,
wegens verboden invoer van 13 kg
rundvleesch uit België
Eisch en vonnis: f 30 of 10 d. h.;
C. S„ 33 jaar, arbeider, Watervliet,
wegens mishandeling van L. van Voo-
ren te Yzendijke door hem te schoppen.
Eisch en vonnis: f 20 of 10 d. h.;
P. J.. H„ 21 jaar, zonder beroep te
Axel, wegens mishandeling van F. P.
Solleveld te Ter Neuzen, door hem te
slaan.
Eisch en vonnis: f 10 of 5 d. h.;
L. de K„ 64 jaar, arbeider te Axel,
wegens mishandeling van Jacobus Bak
ker door hem te slaan.
Eisch en vonnis: f 10 of 5 d. h.;
lo. Th. D. B„ 21 jaar, en 2o. J. F.
D„ 22 jaar, landbouwersknechts te
Graauw en Hontenisse, wegens mishan-
der nog even sceptisch gestemd als ce
voren; met een licht-ironischen glimlach
luisterde hij naar hetgeen de groote
zwaargebouwde kolonist hem te zeggen
had-
„De woorden zijn van jou, Dane, de
gedachte is van een ander", gaf hij ten
antwoord. „Over een poosje duikelt de
tarwe natuurlijk opnieuw, dus buiten
gewoon dankbaar voor zijn goeden raad
ben ik Courthorne niet.
Dane begreep, dat hij verstandig zou
doen, met niet verder aan te dringen;
de rest van den dag bracht hij in 'n on-
gewonen staat van gelukzaligheid en te
vredenheid, met Witham en Alfreton tot
gezelschap, in de straten van Winnipeg
door. De een, die niet anders gedacht
had dan de stad als een geruïneerd man
te verlaten, had zijn verlies in een klei
ne winst zien veranderen en de beide
anderen, die hun hoop, tegen kwade
voorspellingen in, hoog gehouden had
den, die gezaaid hadden, waar anderen
voor ploegen zelfs le bevreesd of te ont
moedigd waren, hadden nu de zeker
heid, dat hun oogst hen op een wijze, die
hun stoutste verwachtingen overtrof, hun
durf en krachtsinspanning zou vergoe
den- Overal waar ze kwamen hoorden ze
voorspellingen van nog hoogere prijzen;
als een -koorts klopte en joeg de opwin
ding door de bezige stad. Het getij was
gekeerd; er was weer hoop in het uit
gestrekte tarwegebied, waar het bestaan
afhankelijk was,
Graham had hun heel wat te vertel
len, toen hij dien avond aan de feeste
(Ingez. Med.)
lijk versierde tafel plaats nam en toen
Dane na een minuut of wat zijn cham
pagne uitnoodigend naar Witham ophief,
knikte hij goedkeurend.
„Ik houd niet van je speechen,
Courthorne, en als ik 't wel heb, komt
jouw smaak daarin met den mijne over
heen," zeide de groote kolonist, „maai
toch kan ik dezen dag niet voorbij laten
gaan, zonder jou, als de man, aan wien
Silverdale zijn redding te danken heeft,
hulde te brengen. Voordat jij kwam
stonden we er heel slecht voor wat
we nu zijn, hebben we aan jou te dan
ken, dus daarom van dit oogenblik af
stellen we ons in dienst van jou, met
lichaam en ziel, met have en goed!" Bij
't hooren van dien toost stond Alfreton
met zijn glas in zijn hand op, zijn oogen
schitterden en zijn hand, waarin hij de
kelk omhoog hief, trilde verdacht toen
hij even met zijn gastheer aanstootte.
„Ik hoef je niet te vertellen, hoe de
menschen thuis over je zullen denken,
als ze hooren, wat je voor me gedaan
hebt", zeide hij. „En wat mezelf aan
gaat probeer jij me te vergeven, wat
ik mezelf niet vergeven kan.... dat ik
in 't begin tegen je geweest ben".
Witham knikte ernstig; toen de gla
zen leeg op tafel stonden, gaf hij alle
drie de mannen een hand. „We hebben
een tijd van niets dan strijd achter den
rug en nu krijgen we de belooning. we
zijrf aan de winnende hand; maar on
danks dat zijn er redenen, die jullie na
derhand wel beter zullen begrijpen,
waarom datgene, wat jullie me aanbiedt,
me niet gelukkig maakt".
„Toch is en blijft het je eigendom",
zeide Dane, „we nemen niets terug".
Witham glimlachte even, maar tege
lijk kwam er iets verdrietigs in zijn
oogen toen hij de verbazing en lichte
teleurstelling op de drie zoo sterk ver
schillende gezichten om de tafel zag.
„Goed", zeide hij toen langzaam, „dan
zal ik meteen beginnen met jullie toe
wijding op de proef te stellen. Ten eer
ste d t: ik stel er prijs op om te verkla
ren, dat ik feitelijk de inzichten van Co
lonel Barrington wat betreft speculeeren
deel. In gewone omstandigheden is het
uit den booze.... alleen, omdat ik zag,
dat Silverdale geld noodig had, heb ik
gedaan, wat nu zulk een succes gewor
den is- Maar nu datgene, wat ik zeggen
wilde. Als wij aLs graanboeren succes
willen hebben, is het zoo goedkoop
mogelijk aan de markt brengen van ons
graan in de eerste plaats noodig en dat
kunnen we bereiken, wanneer we een
brug over het ravijn bij Silverdale heb
ben. Nu heb ik er hier een in teelcening
en een kostenraming van balken uit'
Britsch Columbia voor alles wat we
verder noodig hebben kunnen de berken
uit de inzinking d'enen. Ik ben van plan,
om de brug zelf te bouwen, maar er ziin
natuurlijk kosten en daar het 't larwe-
binnenhalen heel wat goedkooper ma
ken zal, dacht ;k dat jullie misschien zou
den willen helpen".
IWordt vervolgd.
