BE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
KRONIEK van den DAG.
De „Uiver" als tweede te
Melbourne geland.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 24 OCTOBER 1934. No. 251.
Bijna zonder uitzondering gaan alle
landen ter wereld gebukt onder de we
reldcrisis. B- ij n a zonder uitzondering,
want er zijn toch ook nog streken op
deze aarde, waar het het menschdom
wel een beetje naar den vleeze gaat. In
Palestina, b.v., waar de Joden econo-
mischen vooruitgang gebracht hebben
en in den Zuid-Amerikaanschen staat
Venezuela, al dient ten opzichte van
dit land eenige reserve, nademaal de
levensomstandigheden er op veel lager
peil staan dan in ons werelddeel. Dit
kan echter niet beweerd worden van
nog een anderen staat, welke we spe
ciaal op het oog hebben: n.l. de Zuid-
Afrikaansche Unie. Ook in Zuid-Afri-
ka schijnt men momenteel niet al te
veel meer van de crisis te voelen. Uit
een beschouwing in de N. R. Crt,, waar
aan wij hier het een en ander willen
ontleenen, blijkt dit duidelijk:
Te oordeelen naar den invoer en de
spoorweg-inkomsten lijkt de oeconomi-
sche bedrijvigheid in de Unie van Zuid-
Afrika een record-hoogte te naderen,
aldus het blad. Voor Augustus heeft de
invoer meer dan 6 milïioen bedragen
en hij heeft daardoor een hooger peil
bereikt dan het maandelijksche gemid
delde van eenig voorafgaand jaar, met
uitzondering van 1928 en 1929, terwijl
in volume de invoer van Augustus dien
van de recordmaanden van 1929 zeer
dicht zal naderen, zoo niet overtreffen.
De cijfers van import en spoorwegont
vangsten geven echter niet geheel een
beeld van 's Lands toestand, daar op
ander gebied de depressie met Rare
gevolgen nog merkbaar is. Dit geldt
vooral voor den landbouw en de dia
mantindustrie. Ajangezien de waarde
van alle export, behalve goud, steeds
daalt, komt de vraag op of Zuid-Afrika
niet te veel importeert, zooals in 1928
en 1929 het geval was. Daartegenover
staat echter, dat de buitenlandsche be-:
talingsbalans, dank zij de gestegen
waarde van het goud, nog steeds aan
zienlijk ten gunste van de Unie staat.
Het blijft echter mogelijk dat, gezien
de lagere koopkracht van een gedeelte
van de bevolking, de groote invoeren
als voorraden zullen worden opgehoopt,
hetgeen te zijner tijd een beperking
van den invoer zal ten gevolge hebben"
Uit de invoerstatistiek voor de eerste
6 maanden van dit jaar blijkt, dat de
grootste toeneming waar te nemen valt
bij de kapitaals- en constructiegoede
ren, zooals ijzer- en staalproducten,
bouwmateriaal, mijnbouwmachinerieën,
auto's e.d., goederen, die als gevolg van
de uitbreiding van den mijnbouw di-
rec, in consumptie gaan. De nieuwe
ontginningen in de goudmijnindustrie
maken intusschen den invoer op groo
te schaal van verdere mijnbouw-ma-
chineriën in de toekomst noodzakelijk.
De staatsinkomsten zijn zeer goed
en zullen waarschijnlijk onder de mees
te hoofden de begrooting overschrijden.
Invoerrechten komen als gevolg van de
groote invoeren flink binnen en alleen
voor dezen post zal de begrootings-
raming met 1 milïioen pond overtroffen
worden. De staatsuitgaven bereiken
echter ook n hooger peil dan verleden
jaar, doch behalve voor den landbouw,
schijnt dit in de meeste gevallen niet
abnormaal te zijn in verhouding met
de begrootingsposten.
Ook de provinciale inkomsten too
ien een bevredigende verbetering ver
geleken met het vorige jaar, nl. voor de
eerste vijf maanden van het begrootings-
jaar een verbetering van 24.2 pet. voor
de vier provincies.
Wat de suoorwegontvangsten betreft,
als gevolg van den grooten invoer en
van deg roote verbetering op tal van
markten zijn deze voor de 5 weken ge
ëindigd 29 September gestegen met 22.8
pet., vergeleken met soortgelijke stij
gingen van 8.47 en 8.5 pet. voor de tijd
vakken geëindigd Juli en Augustus
resp.
In de goudindustrie heerscht door
de stijging van de goudprijs natuurlijker
wijze een groote bedrijvigheid.
De werkverschaffing in deze indu
strie stijgt nog steeds, terwijl er heel
wat nieuwe1 mijnen in ontginning zijn.
Bovendien onderzoekt de mijnpachtraad
op het oogenblik een groot aantal aan
vragen voor nieuwe ontginningen, waar
van vele veelbelovend zijn voor de toe
komstige productie.
Dit alles ziet er inderdaad alesbeh(il-
ve slecht uit. Als gezegd staat er alleen
tegenover, dat de diamantindustrie (er
is geen geld, om diamanten te koopen)
nit meer je dat is en dat de landbouw
voor wat betreft de schapenteelt niet
al te best floreert. Maar deze dingen
vermogen op geen stukken na de balans
naar de andere zijde te doen overslaan.
Vergeleken bij tallooze andere landen,
heeft Zuid-Afrika allesbehalve te kla
gen.
Na noodlanding op renbaan te Albury.
Om 15 h 27 gistermiddag (Amsterd. tijd) heeft de
„Uiver", nadat hij de richting was kwijtgeraakt in een
storm, een noodlanding gemaakt op de renbaan te
Albury, een stadje, dat pl.m. 250 km ten N.H.O. van
Melbourne ligt. Er was toen nog slechts voor een half
uur vliegens benzine aan boord. De goede soort benzhte
was niet te Albury voorradig, zoodat deze uit Melbourne
met een tankauto moest worden aangevoerd. Daardoor
duurde het oponthoud ettelijke uren.
De „Uiver" is te 12 h 15 Amst. tijd hedennacht uit
Albury vertrokken en te I h 12 te Melbourne, als twee
de der race, geland. Het vliegtuig werd gevolgd door
de Boeing van Roscoe Turner met een tijdsverschil van
2 h 44. m
Parmeniier, Moll, Van Brugge en Prins zijn benoemd
tof ridders in de Orde van Oranje-Hassau.
door H. BINDLOSS.
67).
Bij die laatste minachtende woorden
hief Maud Banrington plotseling het
hoofd op en keek hem met een eigen-
aardigen gloed in haar oogen aan. Ze
stond op het punt iets te zeggen, maar
nog juist bijtijds wist haar tante door
een snelle, waarschuwende handbewe
ging een uibarsting te voorkomen.
,,Mr. Courthorne heeft ons niets ver
teld", zeide ze. „Maar dit kan ik je wel
zeggen, drie mannen hier uit Slverdale
alle drie oudere mannen, wier waar
heidsliefde boven eenigen twijfel verhe
ven is, hebben zich bereid verklaard,
om de juistheid van elk punt onder eede
te bevestigen, 't Allerbeste is dus, om
deze quaestie ter kennis van Colonel
Barrington te brengen, dan ben je in
de gelegenheid om hun beweringen te
weerleggen."
Bij dat vooruitzicht onderging de hou
ding van den jongen man een algeheele
verandering; hij liet zijn superieure pose
vallen; hij toonde zich nu, wat hij in
werkelijkheid was, een zwakke jongen,
die voor niets ter wereld de beschuldig
de in een tweeden krijgsraad wilde
zijn. Hij boog zich iets naar Miss Bar
rington toe; zijn handen voor hem op
De groote spanning is geweken. Scott
en Black hebben de snelheidsrace naar
Melbourne gewonnen. En het K.DpM.-
toestel „de Uiver" kwam ondanks den
laatsten tegenslag als tweede aan.
Men had zich, als Nederlander, het
resultaat nauwelijks fraaier kunnen
denken. Toen Maandagmiddag de be
richten binnenkwamen over de pech van
Scott en Black te Port Darwin hebben
wij in stilte gehoopt, dat het den krani-
gen Engelschen zou mogen gelukken
den motor spoedig weer op gang te
brengen. Hun prestatie was tot op dat
moment zoo ongemeen fraai geweest,
dat 'n ieder 't had moeten betreuren,
indien ze in het gezicht van de haven
toch nog waren gestrand. Voor den
„Uiver" zou een overwinning in dat
geval alleen te danken geweest zijn,
aan stom ongeluk van de anderen. Voor
ons gevoel, had dit de prestatie van
Parmentier en Moll in geen enkel op
zicht fraaier en beter gemaakt. Immers:
er was hier, wanneer men van strijd
wil spreken, een strijd van ongelijk-
tafel sidderden van nervositeit.
„En als ik, alles beken, mevrouw?"
vroeg hij heesch, „wat doet u dan?'
„Niets," mengde Maud Barrington
zich in het gesprek, „op conditie, dat
je binnen een^snaand uit Silverdale weg
bent."'
Ferris staarde haar ongeloovig aan.
„Dat kunt U niet meenen. Ten eerste
houd ik van dit soort werk en dan
niemand zou me op 't oogenblik voor
de boerderij willen geven, wat ze ge
kost heeft. En tusschen gewone boeren
zou ik 't niet uithouden."
Het meisje keek hem koud aan. „Ze
ker meen ik wat ik gezegd heb. En als
je zoo verstandig bent, de boeren niet
omtrent de reden van je weggaan hier
in te lichten, zullen zij het misschien
wel met jou uithouden- En wat je
boerderij betreft die wordt overge
nomen voor den prijs, dien je er voor
gegeven hebt."
Ferris sprong vas zijn stoel op. „Laat
me zoo niet weggaan, luister naar me.
Silverdale is de eenige plaats in Ca
nada waar je werken kunt en toch ook
als heer leven als er iets van me
terecht wil komen, moet ik hier blij
ven. U weet niet, wat 't me kosten
zou, om hier weg te gaan alles wil
ik doen om het goed te maken een
cheque naar het gasthuis in Winnipeg
sturen en zelf hongerlijden om het be
drag op te sparen als u daarmee dan
maar tevreden bent. Alles wat u wilt.
maar stuur me in Godsnaam niet weg!"
Hij bad en smeekte; door zijn volko
soortige grootheden gaande. De „Co-
met" van Scott en Black werd speciaal
voor de Melbourne-race gebouwd. Een
licht race-vliegtuig is het geworden,
met een actie-radius van plm. 4000 km.
Dat wil zeggen, dat het geweldige af
standen ineens kon afleggen, dat het
betrekkelijk weinig tusschenlandingen
hoefde te verrichten op den tocht van
meer dan 15.000 km. Alles was er op
ingericht, om in den kortst mogelijken
tijd van Londen naar Melbourne te
racen. Slechts sportieve waarde kon
bij voorbaat aan deze race worden toe
gekend; technisch-economische slechts
in zeer geringe mate.
Heel anders stond daarentegen de
„Uiver" er voor. De K.L.M. heeft dit
vliegtuig aan den wedstrijd laten deel-1
nemen, louter en alleen met de bedoe-
ling aan te toonen, hoe vlug en veilig
zij in staat is passagiers en post over j
zeer groote afstanden te vervoeren. Dei
„Uiver" is een geperfectionneerd ver-:
keersvliegtuig, dat eerlang in de gere
gelde diensten zal worden opgenomen, 't
Toestel is in geen enkel opzicht spe
ciaal klaar gemaakt voor de race. Het
Welnu, aan dit alles heeft de „Uiver"
beantwoord. Regelmatig als de klok
legde het vliegtuig etappe na etappe
af. Als het ergens vertrok, rekende
men uit, hoe laat het de volgende lan
dingsplaats zou bereiken: de rekening
klopte eiken keer weer. Tegen elven
Maandagochtend verwachtte men de
„Uiver" te Batavia. Om 10 min voor elf
streek hij op Tjililitan neer. Omstreeks
middernacht verwachtte men hem te
Port Darwin. Hij was er te middernacht.
Zoo is het den geheelen tocht gegaan,
tot vlak voor 't einddoel.
Snel en regelmatig, dus snel en be
trouwbaar volbracht de „Uiverzijn
lange reis. Er werd geen risco geno
men. Parmentier en Moll lieten de mo
toren niet harder draaien, dan zij kon
den verantwoorden. Welnu, dat hebben
die motoren op prijs weten te stellen.
Geen oogenblik, hebben zij onze kranige
vliegers in den steek gelaten. Zij draai
den en zij draaiden zooals er verwacht
werd, dat ze zouden draaien en in nog
geen 4 dagen brachten ze de koene
kerels, de drie passagiers en de post
van Londen naar Melbourne. Alsof het
vanzelf sprak; zooals men 's morgens
te Vlissingen in de PH die-en-die stapt
en om klokke zooveel te Rotterdam is,
zoo zijn er Zaterdagochtend te Milden-
hall zeven menschen in de „Uiver" ge
stapt en n dikke drie dagen later te
Melbourne uitgestegen, ondanks een
kranige nachtelijke tusschenlanding,;
die met een andere machine in andere
bestuurdershanden heel wat meer op
noodlanding geleken zou hebben dan
thans het geval was!
Is dat niet een bewonderenswaardige
prestatie, waartegenover men den kra-
nigen Engelschen Scott en Black hun
gok van harte kan gunnen Dezen
hebben er alles op gezet, om eerst
in Melbourne te zijn. Dezen hebben
gewaagd; hun leven was mede de in
zet. Ze vlogen de Timorzee over met
één motor en ze stegen te Port Darwin
weer op, zonder dat de schade werke
lijk voldoende hersteld was. Men hield
Maandagmiddag zijn hart vast toen men
't hoorde. Het is gelukkig goed gegaan.
Ze zijn te Melbourne aangekomen, Dins
dag in de vroegte; ettelijke uren
later dan de snelheid van hun machine
mogelijk zou hebben gemaakt. Het laat
ste traject konden ze dus niet op vol
toerental draaien. De motoren waren
te zeer overbelast geweest. Op 't nip
pertje kwamen ze er dus. Het zij hun
van harte gegund. Dit moet eiken Ne
derlander, wiens hart warm klopt voor
onze nationale luchtvaart liever zijn dan
een overwinning van den „Uiver1", ten
koste van den tegenslag of veel erger
van de beide kloekmoedige Engelschen.
Op zichzelf zou zoo'n overwinnig de
prestatie van de Douglas-machine in
geen enkel opzicht verhoogd hebben.
Die prestatie is een op zich zelf staand
iets, belangrijker en grootscher dan
eenige „overwinning".
Snel is het gegaan met den „Uiver
ondanks den grooten tegenslag. Als
eenig verkeers-vliegtuig in de race
liet hij verschillende race-machines (de
andere Cornets, de Boeing van
Turner etc.) ver achter zich. En dat,
terwijl een maximum aan betrouwbaar
heid gedemonstreerd werd. Het is van
daag een glorie-rijke dag voor de K. L.
M. en voor geheel Nederland. Op lucht
vaartgebied staat ons kleine land voor
aan in Europa; het is voor de zooveel-
ste maal bewezen.
U1VER-IJSC0.
Negentien stuks snelheids fietsjes
stonden op de startlijn klaar,
licht als veertjes, slank en glanzend,
hazewinden naast elkaar.
Op de fietsjes zaten renners,
bloote beenen, bleek gezicht,
zwaargetraind en vol van spanning
d'oogen op de baan gericht.
Tusschen al die race-machientjes
stond gemoedelijk en zwaar
in z'n heele volle breedte
ook een ijsco-bakfiets klaar,
't IJsco-jog zat wat te fluiten,
trok z'n broek nog wat omhoog,
las nog gauw een stuk Lord Lister
voor hij óók aan 't rijden toog.
't Startschot vielde renners
[renden,
bakfiets rende met ze mee
en warempel al heel spoedig
was die ijsco nummer twee!
Links en rechts was 't kraken, vallen
race-machientjes vielen uit,
door defecten, lekke banden
in hun snelle spurt gestuit.
Racers zaten hijgend, blazend
langs den wegkant in het gras,
keken zwaar verbluft naar 't ijsjog,
dat al zooveel verder was.
Ting-ting-ting zei d'ijsco-bakfiets.
en hij trapte rustig door.
Héél de boel had hij geslagen,
slechts één renner was hem voor.
En die ééne renner won hef.
maar toen kón hij ook niet meer,
trainers sleepten hem naar binnen,
uitgeput lag hij daar neer.
Heel gemoed'lijk kwam de ijsco
spoedig als" de tweede aan,
ondanks dat-ie door 'n lek bandje
even stil had moeten staan.
Hij ging naar den overwinnaar,
gaf den man een schouderklop
en zei: „Kerel, eet een ijsco,
„daarvan knap je gauw weer op!"
„Je hebt geen medelijden met mij,
omdat hij 't is dien ik geraakt heb",
„Wil je uit eigen beweging gaan, Fer
ris?" vroeg ze, „of moeten we je door
één van de knechts eruit laten zetten?"
De jongen begon te lachen op een
manier, die de oude vrouw even het
hoofd deed afwenden. ,vlk zal wel
gaan maar laten we voor één keer
eerlijk zijn. Ik heb het om haar ge
daan 'ivas t een andere man ge
weest, dan zou ze me vergeven heb
ben."
7vr I
(Wordt vervolgd
De economische toestand in
Zuid-Air ika. Vergeleken
met tallooze andere landen is
hij gunstig De staatsfinan
ciën staan er zeer goed voor.
GLORIEUZE PRESTATIE
nif KI i>iTrrTWwrinmBW»WTTTiwTr''"l''-'*l','J,*M,"T,|*IMI,rMmcgKar",ta*w
moest den tocht volbrengen met 't nor
male gewicht aan benzine. Het nam
een hoeveelheid post en drie Dassagiers
mee. De bestuurders mochten niet het
uiterste wagen ,d.w.z. zij mochten niet
als gekken gaan racen. De capaciteit
van de machine, die bij voorbaat werd
vastgesteld, diende practisch bewezen
te worden; het betrouwbaarheidsele
ment speelde hierbij een groote rol.
Lange Jan,
TOT 30 NOVEMBER 1934 ONTVANGtU.
V TEGEN INLEVERING VAN 60 VOORZIJDEN/VAN
/cCeREsTO.gAiuEs: aanxonv.ADRES:TE .AMSRS,-
v?i^FpOlft;-CBATI$:EiN-MACT»SCH GESOKJ4K i
(Ing. Med.)
men gemis aan zelfbeheersching was'
hij op dat oogenblik tot alles in staat j
geweest. Maar terwijl Miss Barrington
met een medelijdende uitdrukking in
haar oogen op zijn wanhopigen toon
reageerde, had hij op Maud juist een
tegenovergestelde uitwerking. Ze voel
de zich nog harder en kouder worden
bij de gedachte dat een verachtelijk
wezen als dit het gewaagd had om
een krachtigen man als Witham iets
aan te doen, waardoor hij nu mach
teloos was.
„Neen", zeide ze beslist, „als we
dat goedvinden zouden we niet jou,
maar je moeder en zusters, van wie je
het geld afbedelen zou, treffen. Je
hebt te kiezen tusschen weggaan hier
of het verhaal en de bewijzen ter ken
nis van Colonel Barrington."
Ze zat voor het open venster; haar,
gezicht had ze naar hem toegekeerd,
haar bruine oogen keken hem koud,
minachtend aan. Het felle ochtendlicht
deed haar warm glanzen, en gaf de'
zacht-gezonde wang en mooien slanken
hals crême-tint van oud-ivoor. Zooals
ze daar zat, bijna onbeweeglijk, met die
strenge uitdrukking op haar gezicht, j
was ze nog mooier dan anders. In zijn
radeloosheid en teleursteling sloeg zijn
jongensachtige verliefdheid', die zijn
ondergang geworden was, in zinnelooze
woede om. Zijn gezicht zag vlekkig rood
en toen hij begon te spreken klonk zijn
stem heesch.
barstte hij uit.... „Het eenige wat mij
spijt, is, dat 't me mislukt is; als dat
paard hem doodgetrapt had, zou ik met
genoegen weggegaan zijn, Er is een tijd
geweest, dat ik je aanbad, dat je alles
met me had kunnen doen, wat je wou.
nu ga ik weg. .„qtejiminste nog een
troost, dat ik het niet zal behoeven aan
te zien, dat die smerige bedrieger jou
neerstrekt in de modder, waar hij zélf
in thuishoort."
Maud Barrington was heel bleek ge
worden; zonder een woord te zeggen
bleef ze hem met haar groote oogen
strak aankijken; haar tante daarentegen
stond onmiddellijk op en ging naar t
buffet, waarop een kleine gong stond;
met het metalen staafje in haar hand
keerde ze zich om.
Na een overdreven diepe buiging
keerde hij zich om en ging tartend-
langzaam de kamer uit. Toen de deur
achter hem dichtsloeg, keken de beide
vrouwen elkaar aan. Het zachte ge
zicht van de oude vrouw was verhit van
drift, Maud daarentegen was rustig,
alleen heel bleek.
„Dat er zulke mannen zijn", was 't
eenige dat ze zeide. Ter wille van het
verdriet, dat ze onder dat kalme uiter
lijk vermoedde, bedwong Miss Barring
ton haar drift; ze stond op en legde
even licht haar hand op den schouder
van het jonge meisje. „Gelukkig zijn er
niet veel zoo", zeide ze. Toen na een
oogenblik van stilzwijgen ging ze voort:
„Maar 't is nu zaak om Dane te laten
weten, wat er gebeurd is. A|ls we niet
snel handelen loop je de kans, dat dit
verhaal verspreid wordt. Dat wil je
toch zeker niet?"
Een oogenblik steeg Maud het bloed
in een brandenden blos naar 't gezicht;
toen stond ze op en liep de kamer door,
bij de deur keerde ze zich om.
„Neen", zeide ze toen; even daarna
sloot ze de deur zacht achter zich dicht-
In gedachten verzonken bleef de ou
dere vrouw een poosje bij 't buffet staan;
toen, alsof ze opeens tot een besluit ge
komen was, ging ze aan de schrijftafel
zitten. Het was maar kort; het briefje
dat ze schreef, niet meer dan twee of
drie regels, maar 't gevolg ervan was,
dat Dane, vergezeld van Macdonald,
een uur na 't ontvangen van het korte
{episteltje, met een wagen voor de
boerderij van Ferris stilhield. Zonder le
ven te maken gingen de beide mannen
naar binnen; in de groote kamer naast
de deur vonden ze den eigenaar van de
hoeve druk bezig met het sorteeren van
stapels brieven en documenten.
