Kunt Ge niet slopen?
AKKER.CACHETS
8EHEN8D NIEUWS.
BUITENLAND.
RECHTSZAKEN.
HANDEL EN NIJVERHEID.
IMEZ6N9EW STUKKEK.
"AKKERTJES" 1
Knoeierijen met Margarine.
BALKAN.
m*
met de hand op, wat door Middelburg
nog te weinig wordt beoefend.
De nederlaag wa£ ditmaal aan het
falen der voorhoede te wijten; een goe
de voorhoede toch moet drie a vier
goals kunnen produceeren, wil men
winnen; een verdediging immers, die een
a twee goals doorlaat, is geen verwijt te
maken. Laat dus Middelburg haar schot-
vaardigheid verhoogen, en de zege zal
een volgend maal haar deel zijn.
VOETBAL,
Z. V. B.
Wedstrijduitslagen van
Zondag 14 October.
Ie Klasse A.
lersekede Zeeuwen 2 53; Eiland
BoysVeere 43; Vlissingen 3Goes
2 2—3.
Ie Klasse B.
HontenisseTerneuzen 3 11; B.K.
V.V.Axel 2 9—3.
Ie Klasse C.
BiervlietBreskens 2 93; F.\ C.
SluisOostburg 03; Hoofdplaat 2
Sasput 20; GroedeSchoondijke 13.
Ie Klasse D-
Zierikzee 3Schouwen 5
2; RenesseZierikzee 2 26.
Overgangsklasse.
Zeelandia 3Middelburg 4 21R.
C.S; 2Domburg 34; Scheldestroom
de Zeeuwen 3 61Eiland Boys 2
E.M.M. 34.
2e Klasse A.
De Zeeuwen 4E.M.M. 2 37de
NoormannenMiddelburg 5 22. Zee
landia 4Vlissingen 4 00.
2e Klasse B.
Goes 3Zeeuwsche Boys 2 2—2;
HeinkenszandKruiningen 11; Cort-
geneHansw. Boys 25; 's-H. Arends-
kerkeHansweert 2 30; Ellewouts-
dijkGoesche Boys 2 33.
2e Klasse C-
WjestdorpeCorn. Boys 2 35;
2e Klasse D.
Oostburg 2Groede 2 31Nieuw-
vlietBreskens 3 310;
2e Klasse E,
Renesse 2Zierikzee 4 17.
tp Klaccp A
R.C.S. 4Scheldestroom 2 1-1;
Domburg 2de Noormannen 2 61:
Middelburg 6de Zeeuwen 5 12.
Neem dan voor 't naar bed gaan,
•ens zoo'n "AKKERTJE" en slaap /^3l\
heerlijk rustig en fijn door die (a(kke)r)
j»Vofg*ns rmcmpt van Apothekmr Dumont
(Ingez. Med.]
Roelofsen weer veroordeeld.
De 29-jarige propagandist H. T. Roe
lofsen te Rotterdam, werd indertijd door
de rechtbank aldaar terzake van een
voudige beleediging tijdens een openba
re vergadering van den vroegeren mi
nister van economische zaken mr. T. J.
Verschuur, en van het hoofd van het
veeartsenijkundig toezicht, prof. Berger,
en van den directeur van het slachthuis
te Wageningen, den heer Van Ginkel
veroordeeld tot 2 iïiaanden gevangenis
straf.
Het Gerechtshof te Den Haag heeft
dit vonnis thans met verbetering van
gronden bevestigd.
Handelsregister.
Inschr ij vingen:
Zeeuwsche Eilanden (Middelburg).
Coöperatieve Vereeniging voor Graan-
opslag G.A., Goes, J. A. v. d, Goeskade
1, bevorderen van de stoffelijke belan
gen der leden door middel van het tegen
loon in ontvangst nemen, opslaan, schoo-
nen en afleveren van tarwe- en zoo noo-
dig andere producten die het eigendom
zijn van de betreffende crisisorganisatie,
Drukkerij Glerum Sampon, Goes,
Westsingel 75. Venn.: D. Glerum en A-
M. Sampon.
Zeeuwsch-Vlaanderen (Ter Neuzen).
Coöperatieve Aankoopvereeniging
Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen G. A„
Zuidzande M 10, aankoop en zoo noodig
verwerking van benoodigheden voor liet
landbouwbedrijf.
W ij z i g i n g e n:
Zeeuwsch-Vlaanderen (Ter Neuzen).
P. de Maker, Oostburg, Nieuwstra'at
22, commissionair in effecten. Eigenaar:
P. de Maker verhuisd naar Schoondijke,
M 44. Gemachtigde: P, J. van Bortel',
Schoondijke M 44.
Piet Roest, Breskens, le Zandstraat
29, beurtvaartonderneming. Overl, venn,
P. C. Roest Sr.
H. de Taeije, Eede, Rijkssteenweg M
26, paardenslager en zouter. Overleden
eigenaar: H. de Taeije.
F aillissementen.
Het weekblad „Handelsbelangen"
neemt o.m. op de crediteurenlijst in het
faillissement V. L. M. Hendrikse te Yzen-
dijke. Deze lijst telt 130 crediteuren met
een totaal passief van 317.793 waar
van preferent 169 en betwist 79.268.
De baten zijn nog niet volledig bekend.
Doodelijke verkeersongevallen,
Zaterdagmorgen reed de 12-jarige
jongen D„ wonend te Y m u i d e n bij de
stoompont te Velsen op zijn fiets op den
nieuwen weg VelsenAmsterdam. Plot
seling kwam hij achter een auto van
daan. Hij werd toen door een anderen
auto overreden en gedood.
Zaterdagmiddag is op het kruis
punt van den Steiberweg en den Kool-
weg, op de grens der gemeente Beek
(Limb.) een aanrijding geschied, waarbij
de losse werkman J. P. op slag werd ge
dood. P. reed per fiets op genoemd
kruispunt en werd daar aangereden door
een auto van den rijkswaterstaat die uit
de richting Beek naar Stein reed.
Zaterdagavond was het 6 jarig
dochtertje van den heer B. op den Eind-
hovensche weg onder de gemeente Nu-
nen, aan het spelen zonder acht te slaan
op het verkeer. Plotseling werd zij ge
grepen door een uit de richting Eindho
ven komende autobus. Later op den
avond is het in het ziekenhuis te Eind
hoven aan de bekomen verwondingen
overleden. Den chauffeur van de auto
bus treft geen schuld.
In de Akerstraat te Hoensbroek
werd Zondagavond een zekere G. af
komstig uit Heerlerheide door een auto
aangereden. Met zware verwondingen
werd het slachtoffer opgenomen en naar
het ziekenhuis te Heerlen overgebracht,
waar G. is overleden.
Directeur van fabriek te Oud-
Beierland gearresteerd Op
geraffineerde manier pleegde
hij allerlei fraude Ambte
naar liet zich omkoopen.
Te Oud Beierland is gearresteerd de
33-jarige D. S. directeur van de N.V.
Handel Maatschappij Rijlant, die zich aan
ergerlijke knoeierijen heeft schuldig ge
maakt.
Genoemde maatschappij bezit naar
de N. R. C. meldt een fabriek, welke
tot dusver vergunning had voor het
mengen van margarine A. Deze marga
rine moet bestaan uit 25 pet. Nederland-
sche roomboter en 75 pet, margarine De
vergunning hield tevens in, dat de ta-
briek slechts gedurende een paar be
paalde dagen van de week mocht men
gen en dat er in totaal niet meer dan
een vastgesteld quantum mocht worden
gemaakt. De directeur van de n.v. is al
dadelijk na het in werking treden van de
desbetreffende crisiswet begonnen met
veel grootere quantums te maken. Dit
heeït hij op drieërlei manieren gepro
beerd.
Eerst is hij begonnen met roomboter
aan het mengsel te onttrekken, waar
door hij van de ter beschikking gestelde
roomboter meer margarine kon maken.
Dit kwam spoedig uit. S. kreeg een ern
stige waarschuwing en hij hield met de
ze praktijken op, echter alleen, om het
langs een anderen weg te probeeren. In
de tweede phase van zijn knoeierijen
hield hij vast aan de 25 pet. Nederland-
sche roomboter, maar in plaats van 75
pet. margarine nam hij er slechts 25. De
rest vulde hij aan met vet, welk vet hij
zelf bereidde. Dit ging echter slechts
één maand goed. Toen begon het klach
ten over het product te regenen. De al
dus verkregen margarine was n.l. veel te
slap en totaal niet houdbaar. Reeds na
een paar dagen droop zij de pakjes uit.
Opnieuw zocht S. naar een methode, om
de wet te kunnen ontduiken en zoo
kwam hij tenslotte tot de derde phase
van zijn knoeierijen. Weer hield hij de
25 pet. Nederlandsche roomboter aan,
maar de 75 pet. margarine verving hij
door 50 pet. margarine en 25 pet. vet.
Deze methode heeft hij gedurende onge
veer een jaar volgehouden.
Aangezien het mengen moet geschie
den onder toezicht van een rijksambte
naar, lag de veronderstelling voor de
hand dat S. de medewerking van den be
trokken ambtenaar had. Uit het onder
zoek is gebleken, dat dit inderdaad het
geval was. Telkens als er vet in de ma
chine werd gedaan iets wat dus eigen
lijk niet mocht keek de ambtenaar
even een anderen kant uit, Bovendien
waarschuwde hij den directeur, als er
door anderen gecontroleerd zou worden.
Het is dus geen wonder, dat deze nooit
iets verdachts konden vinden. In ruil
voor zijn hulp kreeg de ambtenaar van
S. gratis benzine voor zijn dienst-auto.
Voor deze auto kreeg de ambtenaar van
het rijk een vergoeding van 7 ct. per km.
Deze vergoeding heeft hij steeds opge
streken, zonder natuurlijk te vermelden,
dat hij gratis benzine had.
Alles ging goed, totdat de betrokken
ambtenaar zou worden verplaatst. Het
was natuurlijk zeer de vraag, of de op
volger ook weer bereid zou zijn om mee
te knoeien, maar S. was vindingrijk en
toen de nieuwe ambtenaar kwam, had
hij diens hulp niet meer noodig.
Wij schreven reeds, dat S. vergunning
had, om gedurende bepaalde dagen een
bepaald quantum margarine te mengen,
/.oodra de machine niet meer mocht
worden gebruikt, werd deze afgesloten
met een door het rijk verstrekt Lipsslot,
waarvan de ambtenaar den sleutel be
waarde. Maar toen de nieuwe ambte
naar kwam, had S. reeds een nagemaak-
ten sïbutel. Hieraan is hij alleen kunnen
komen, als hij den echten sleutel tijde
lijk in zijn bezit heeft gehad.
Zoolang de nieuwe ambtenaar ter con
trole aanwezig was, werd er in de fa
briek precies volgens de wettelijke voor
schriften gemengd. Als de dagtaak was
afgeloopen, deed de ambtenaar de ma
chine op slot en hij ging zijnsweegs. Da
delijk daarna kwam S. met den valschen
sleutel, opende de machine en het be
drijf werd rustig voortgezet, nu echter
met een mengsel van boter, margarine
en vet. Er bestaat evenwel nog meer
controle dan alleen de toeziende con
troleur bij het mengen. Maar ook daar
wist S. wel wat op. De afgeleverde mar
garine moet uiteraard de fabriek verla
ten in gebanderolleerde emballage. Aan
gezien S. belangrijk meer margarine'
maakte, dan hij mocht, zou hij natuur
lijk al spoedig met de banderolles vast-
loopen. Maar geen nood. De broers van
S. werkten als reizigers voor de zaak.
Zij wisten een aantal afnemers over te
halen de van de fabriek gekregen pak
ken margarine „heel voorzichtig" open
te maken, waardoor de banderolle niet
werd beschadigd. Deze reizigers namen
later de emballage weer terug en zoo
kon de teveel gemaakte margarine in
behoorlijk gebanderolleerde pakjes de
fabriek verlaten. Alleen werden deze
pakken al voor de tweede of derde maal
gebruikt
Zoowel de directeur S. als de contro
leur L. hebben bij hun verhoor bekend
zich respectievelijk aan genoemde
knoeierijen en valschheid in geschrifte
en aan Eet zich als ambtenaar laten om
koopen te hebben schuldig gemaakt. L.
is op vrije voeten gebleven.
Vermoedelijk zullen deze gebeurtenis
sen de fabriek haar vergunning kosten,
waardoor weer een aantal van de daar
werkende arbeiders zonder werk zal ko
men.
EEN GROOT STAATSMAN
OVERLEDEN.
Poincaré, de verafgode en de
gehate.
Het Fransche volk heeft op het oogen-
blik wel reden tot treuren. Op 74-jari-
gen leeftijd is te Parijs zooals gisteren
reeds in 't kort gemeld Raymond
Poincaré, een van Frankrijk's grootste
zonen overleden. Dit dus vlak na den
afschuwelijken moord op koning Alex
ander en minister Barthou.
Poincaré was een zeer bijzonder
mensch. Reeds op 27-jarigen leeftijd
werd hij Kamerlid en in zijn 33ste jaar
minister. Hij had niet alleen een groo-
ten naam als staatsman, maar ook als
rechtsgeleerde en als schrijver. En hij
wist bovendien heel veel van wiskunde
en van geschiedenis en van filosofie. Een
uitzonderlijk ontwikkeld mensch was hij,
zooals maar heel heel weinigen.
Tweemaal heeft hij zijn vaderland zeer
groote diensten bewezen. Eerst tijdens
den oorlog, toen hij president van de
Fransche republiek was (tot dit hoogste
ambt werd hij in 1913 geroepen). Met
Clemenceau en generaal Foch heeft hij
Frankrijk in die moeilijke jaren op voor
beeldige wijze geleid. Juist toen had men
behoefte aan iemand met een koel hoofd
en van een onkreukbare eerlijkheid. Zoo
iemand was Poincaré!
De tweede maal, dat hij zijn land in 't
bijzonder aan zich verplichtte was in
1926, toen hij de zware taak op zich nam
den frank, die reddeloos verloren scheen,
te stabiliseeren. Tal van financieele be
roemdheden hadden tevoren reeds ge
probeerd de rampzalige waardedaling
tot staan te brengen. Tevergeefs echter.
Op dat moment werd Poincaré door de
natie als haar leider opgeroepen. Poin
caré werd eerste minister en zag onmid
dellijk, met een inderdaad geniale visie,
dat de kern van de geheele kwestie was:
het herstel van vertrouwen, en dat deze
kern slechts kon worden bereikt door 'n
doelbewuste politiek. Prachtig is het ge
baar, waarmee hij het rapport der fi
nancieele deskundigen, Frankrijks be
kwaamste mannen op dit gebied, terzijde
schoof. „Gij hebt, mijne heeren," zoo
zeide hij, „het probleem behandeld als
of het voor negen tienden technisch is;
het is' echter voor negen tienden poli
tiek." Op deze basis toog hij aan het
werk. Hij herstelde het vertrouwen van
de natie in haar munteenheid, verdub
belde de waarde van den frank tot on
geveer een vijfde van zijn vroegeren
goudkoers en wist, zonder nog eenige
wettelijke stabilisatie door te voeren,
twee jaar lang in een ijzeren greep den
frank op dat peil te handhaven. Eerst
toen herstelde hij in volkomen onafhan
kelijkheid, zonder eenige reserve achter
zich van eventueelen Amerikaanschen
steun een praestatie, waarvoor, in
1925, zelfs Engeland zich te zwak had
gevoeld den gouden standaard en de
waarde-vastheid van den frank.
Het spreekt welhaast vanzelf, dat een
man als Poincaré ook heel iets anders
dan achting en vriendschap op zich zou
laden. Juist door zijn groote kracht en
zijn groote beteekenis voor zijn land.
Vrijwel geen enkele Fransche staatsman
is bij de Duitschers zoo erg gehaat ge
weest als hij. Ook na den oorlog eigen
lijk tot op den dag van vandaag, is die
haat gebleven, Duitschland heeft in Poin
caré n.l. den man gezien en niet ten
onrechte die het verdrag van Ver
sailles zoo ongeveer onaantastbaar
maakte. En uit dien hoofde zijn de ge
voelens der Duitschers wel zeer begrij
pelijk. Hoe groote figuur Poincaré ook
geweest is, het zal zeer de vraag zijn,
of zijn politiek nuttig voor Europa ge
noemd mag worden. De vraag dringt zien
op, of het er op 't oogenblik niet ge
moedelijker in ons werelddeel zou heb
ben uitgezien, indien Poincaré zich min
der onverzoenlijk jegens Duitschland
had betoond. Men is maar 41 te zeer ge
neigd, die vraag met een volmondig ja
te beantwoorden.
Maar het heeft nu eenmaal niet anders
mogen zijn. Poincaré meende zijn land
het beste te dienen door Duitschland
klein te houden. Dat was zijn eerlijke
overtuiging. Hij kon niet inzien, dat
zulks zich eens zou wreken, zooals het
zich gewroken heeft met de Hitler-dicta-
tuur in Duitschland. Hoe betreurens
waardig ook op zichzelf, zijn nagedach
tenis wordt er niet Soor besmet. Als
mensch staat Poincaré bovén elke ver
dachtmaking verheven.
Prettig land. Tot hun niet geringen
schrik zagen voorbijgangers te Sofia
(Bulgarije) een dezer dagen, dat eenige
straatjongens bezig waren met bom
men te voetballen.
De kinderen hadden de bommen ge
vonden in een zak onder een brug. De
politie vond in den zak nog 5 bommen
een aantal explosieve ladingen, 3 auto
matische geweren, 10Ö gevulde houders
voor revolverpatronen en meer dan 300
insignes van de illegale Macedonische
revolutionaire organisatie.
I. Afzenders onbekend stuk in de prul
lenmand. 2. Briefwisseling wordt over inge
zonden stukken geplaatst of geweigerd
niet gevoerd. 3. De kopij wordt niet
teruggezonden. 4. Maakt het kort!
DE MARKT.
Middelburg, Oct. 1934.
Geachte Rdacteur,
Als ik Donderdags ons marktterrein
zoo eens afloop, wat is er dan van alles
te koop! Maar één ding is er, dat mij
van het hart moet. Er zijn twee perso
nen, die niet alleen hun waar aanbieden
maar op hun manier er nog een vak bij
uitoefenen, namelijk voor een paar lut
tele centen, de schoenen van het publiek
van rubber te voorzien. Voor de schoer -
makers, die toch al een kommervol be
staan hebben, wordt zulks door deze
prutserij nog verergerd. Nu heb ik dat
enkele weken gadegeslagen en nu zou ik
door middel van uw blad de heeren, die
hier de bevoegdheid toe bezitten, vragen
dit te verbieden. In tal van gemeenten is
dit ook al verboden. Dat een koopman
zijn waar aanbiedt, daar is niets tegen,
dat is handel, maar wij als schoenmaker,
die voor onze lasten zitten moeten hier„
tegen op komen en dit zien te weren.
En wij als schoenmakers moeten ge -
zamelijk aan 't werk, om dit euvel hoe
eer hoe beter van ons marktterrein te
weren.
U dankend voor de toegestane plaats
ruimte.
W. de Kaïn.
Vlasmarkt.
[Merkwaardig, hoe eenzijdig deze in
zender - oordeelt- Dat marktkooplieden
hun waren aaanbieden, acht hij zeer wel
toelaatbaar. „Dat is handel", zegt in
zender. Maar hij vergeet omdat hij
zelf geen handelaar is, die schade van
marktverkoop ondervindt dat andere,
te Middelburg gevestigde hande
laars precies evenveel schade van dien
handel zullen ondervinden als i n-
zender van den marktschoen-
maker.
Aangezien nu de hoofdquaestie: markt
of geen markt, hier en thans niet aan
de orde is, is met het vorenstaande de
momenteele onrechtmatigheid van in
zenders klacht aangetoond.
Wat er dan wèl tegen gedaan moet
worden? Dat vrage inzender o.a. 'onzen
advertentie-acquisiteur! Red-]
STUURMANSLEERLINGEN-STEUN.
Mijnheer de redacteur-
Met eenige verwondering heeft onder-
geteekende het stukje gelezen van de
plaatsing van stuurmansleerlingen met
steun van het Rijk in uw blad van j.l,
Zaterdag.
Hij schreef met eenige verwondering
want hij vraagt zich af:
Voor wat moeten die jongens gehol
pen worden en voorwat b-v. een derdi
stuurman niet, terwijl die toch ook ge
varen moet hebben om weer verder te
kunnen studeeren.
En voorwat moet er weer zooveel geld
uit 's Lands kas gehaald worden om die
jongens in de gelegenheid te stellen hui
vaartijd te behalen?" 't Is juist zooals U
aanhaalde: „voordeelig voor de reede-
rijen".
Maar tevens is het een strop voor de
zoekende derde stuurlieden en de jon
gens, die dachten, zoo van een gewone
school als stuurmansleerling te gaan va
ren, want die komen nu in 't geheel niet
meer in aanmerking, daar voor hen geen
Rijkssteun betaald wordt.
Nee 't was misschien beter geweest.
wanneer de minister gedurende één of
twee jaar de „Zeevaartscholen voor
nieuwe asp rant stuurmansleerlingen ge
sloten had. zoodat het te veel aan de
reeds afgestudeerden verminderde in-
plaats van vermeerderde.
Het is U mijnheer de redacteur wei
bekend, dat bij de meeste reederijen de
stuurmansleerlingen in 't bezit zijn van
hun derden rang, ja zelfs zijn er onder
die hun tweeden rang bezitten. Moeten
die menschen dan maar het veld ruimen
voor de jongens die pas van de school
komen? Dat gaat toch eigenlijk niet, dat
is toch zeer onbillijk, mijnheer de redac
teur?
Laten we dan ook hopen, dat er spoe
dig een eind aan zal komen en een ieder
gelijke kansen\ zal hebben.
mijnheer de redacteur, dankend
voor de plaatsruimteHeekent hij
A, J- Visser
werkloos derde stuurman
zonder kans op steun.
[Inzender heeft volkomen gelijk het
is kunstmatige overproductie. Red-]
DE OUD-GEPENSIONNEERDE
MILITAIREN.
Lijkt het Voorloopig Verslag ten aan
zien van een betere pensioenregeling
voor de oud-gep. militairen van Land
en Zeemacht en de daarbij gevoegde
beschouwingen van pTerscheidene Ka
merleden zeer hoopvol; de Memorie
van Antwoord doet die hoop vrijwel te
niet.
De Regeering en de Kamer zijn het
er over eens, dat het met de pensioenen
der Oud-militairen niet in orde is. De
Kamers achten een rechtvaardige ge
lijkstelling in pensioen tusschen oud-
gep. militairen en oud-burgerambtenaren
billijk en vinden dat de bescheiden kos
ten daartoe geen bezwaar mogen zijn.
Dit is door Kamerleden van alle richtin
gen nadrukkelijk betoogd.
De Regeering klemt zich echter vast
aan de verwerpelijke en voor betrok
kenen pijnlijke steunregeling; en toch
erkent zij in de M. v. A„ dat de oud-gep.
millitairen ongeveer 15 pet. in het na
deel zijn bij de oud-burgerambtenaren.
De bedenking in de M. v. A., dat een al-
gemeene verhooging van 15 pet neer
komt op een correctie van Wetgeving,
stellig niet toelaatbaar is, is naar mijn
meening onjuist en gezocht. Immers, in
1927 kregen de oud-gep. militairen van
het O. I. Leger, zoodra zij den 60 jarigen
leeftijd bereikt hebben, geheele of ge
deeltelijke gelijkstelling met de nieuwe
pensioenen. En de Weduwen van onder
wijzers werden allen toch ook in de pen
sioenwet opgenomen, toen de gelijkstel
ling van het Bijzonder- en Openbaar
onderwijs kwam
De Regeering voert als argument te
gen een verhooging van 15 pet. aan, dat
die verhooging dan ook ten goéde zal
komen aan tal van gepensionneerden,
wier financieele omstandigheden een
dergelijke „bonus" niet noodig hebben.
Zoo zullen er wel enkelen zijn, maar on
der de oud-gepensionneerde militairen,
die vroeger in hun diensttijd ook al on
der zeer sombere levensomstandighe
den verkeerden, zoeke men géén „ge
goeden" en bovendien, velen, die nog
productief werk konden verrichten,
werden juist, omdat zij gepensionneerd
waren en oud, uit hun werkkring ont
slagen.
Ook zou ik nog willen vragen: toen
de nieuwe pensioenwet werd aangeno
men, werden toen de beter gesitueer
den uitgesloten Immers neen. En is het
nu wel erg menschlievend de groote
massa dier arme, meest hoog bejaarde
menschen uit te sluiten van een betere
pensionneeringomdaft misschien
enkelen onder hen wat beter gestitueerd
zijn Moet nu daarom geen recht en
billijkheid geschieden Heeft men naar
dien maatstaf gemeten bij andere
Rechtsregelingen, Besluiten, Wetten,
etc.
Waar, zoowel in de Tweede- als Eer
ste Kamer steeds en nadrukkelijk is aan
gedrongen om eindelijk de oud-gepensi-
onneerden althans gelijk te stellen met
de oud-burgerambtenaren, daar mag ik
aannemen, dat ook het grootste deel
van het Ned, Volk het in de Regeering
toe zou juichen, indien zij genoemde ge
lijkstelling een feit doet worden, temeer
daar de kosten niet hoog zijn en terwijl
betrokkenen zelf, als goede staatsbur
gers ook denkend aan den moeilijken
toestand van het land slechts deze ge
lijkstelling vroegen nu, xnstede de toch
gerechtvaardigde maar voor het Rijk
duurdere gelijkstelling met de nieuw gep.
militairen.
Oud Militair.
DE HEEREN EN VROUWEN VAN
VEERE.
In verband met de plaatsing van een
aantal nieuwe beelden in het gerestau
reerde Raadhuis van Veere heeft een
onzer medewerkers .enkele feuilletons
samengesteld over leven en streven de
zer Heeren en Vrouwen van Veere.
Mr. L. E. de Brakke te Middelburg
zendt ons, naar aanleiding daarvan, een
aantal critische opmerkingen. Aan mr.
De Brakke is o.a. opgedragen de vol
tooiing der ordening en beschrijving van
het archief der gemeente Veere. Uit dien
hoofde is mr. De Brakke, wellicht als
geen andere nog levende Nederlander,
immers dagelijks levende aan de authen
tieke vergeelde geschreven bronnen de
zer historie, ter zake op de hoogte. De-