Kunt Ge niet slopen? AKKER.CACHETS 8EHEN8D NIEUWS. BUITENLAND. RECHTSZAKEN. HANDEL EN NIJVERHEID. IMEZ6N9EW STUKKEK. "AKKERTJES" 1 Knoeierijen met Margarine. BALKAN. m* met de hand op, wat door Middelburg nog te weinig wordt beoefend. De nederlaag wa£ ditmaal aan het falen der voorhoede te wijten; een goe de voorhoede toch moet drie a vier goals kunnen produceeren, wil men winnen; een verdediging immers, die een a twee goals doorlaat, is geen verwijt te maken. Laat dus Middelburg haar schot- vaardigheid verhoogen, en de zege zal een volgend maal haar deel zijn. VOETBAL, Z. V. B. Wedstrijduitslagen van Zondag 14 October. Ie Klasse A. lersekede Zeeuwen 2 53; Eiland BoysVeere 43; Vlissingen 3Goes 2 2—3. Ie Klasse B. HontenisseTerneuzen 3 11; B.K. V.V.Axel 2 9—3. Ie Klasse C. BiervlietBreskens 2 93; F.\ C. SluisOostburg 03; Hoofdplaat 2 Sasput 20; GroedeSchoondijke 13. Ie Klasse D- Zierikzee 3Schouwen 5 2; RenesseZierikzee 2 26. Overgangsklasse. Zeelandia 3Middelburg 4 21R. C.S; 2Domburg 34; Scheldestroom de Zeeuwen 3 61Eiland Boys 2 E.M.M. 34. 2e Klasse A. De Zeeuwen 4E.M.M. 2 37de NoormannenMiddelburg 5 22. Zee landia 4Vlissingen 4 00. 2e Klasse B. Goes 3Zeeuwsche Boys 2 2—2; HeinkenszandKruiningen 11; Cort- geneHansw. Boys 25; 's-H. Arends- kerkeHansweert 2 30; Ellewouts- dijkGoesche Boys 2 33. 2e Klasse C- WjestdorpeCorn. Boys 2 35; 2e Klasse D. Oostburg 2Groede 2 31Nieuw- vlietBreskens 3 310; 2e Klasse E, Renesse 2Zierikzee 4 17. tp Klaccp A R.C.S. 4Scheldestroom 2 1-1; Domburg 2de Noormannen 2 61: Middelburg 6de Zeeuwen 5 12. Neem dan voor 't naar bed gaan, •ens zoo'n "AKKERTJE" en slaap /^3l\ heerlijk rustig en fijn door die (a(kke)r) j»Vofg*ns rmcmpt van Apothekmr Dumont (Ingez. Med.] Roelofsen weer veroordeeld. De 29-jarige propagandist H. T. Roe lofsen te Rotterdam, werd indertijd door de rechtbank aldaar terzake van een voudige beleediging tijdens een openba re vergadering van den vroegeren mi nister van economische zaken mr. T. J. Verschuur, en van het hoofd van het veeartsenijkundig toezicht, prof. Berger, en van den directeur van het slachthuis te Wageningen, den heer Van Ginkel veroordeeld tot 2 iïiaanden gevangenis straf. Het Gerechtshof te Den Haag heeft dit vonnis thans met verbetering van gronden bevestigd. Handelsregister. Inschr ij vingen: Zeeuwsche Eilanden (Middelburg). Coöperatieve Vereeniging voor Graan- opslag G.A., Goes, J. A. v. d, Goeskade 1, bevorderen van de stoffelijke belan gen der leden door middel van het tegen loon in ontvangst nemen, opslaan, schoo- nen en afleveren van tarwe- en zoo noo- dig andere producten die het eigendom zijn van de betreffende crisisorganisatie, Drukkerij Glerum Sampon, Goes, Westsingel 75. Venn.: D. Glerum en A- M. Sampon. Zeeuwsch-Vlaanderen (Ter Neuzen). Coöperatieve Aankoopvereeniging Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen G. A„ Zuidzande M 10, aankoop en zoo noodig verwerking van benoodigheden voor liet landbouwbedrijf. W ij z i g i n g e n: Zeeuwsch-Vlaanderen (Ter Neuzen). P. de Maker, Oostburg, Nieuwstra'at 22, commissionair in effecten. Eigenaar: P. de Maker verhuisd naar Schoondijke, M 44. Gemachtigde: P, J. van Bortel', Schoondijke M 44. Piet Roest, Breskens, le Zandstraat 29, beurtvaartonderneming. Overl, venn, P. C. Roest Sr. H. de Taeije, Eede, Rijkssteenweg M 26, paardenslager en zouter. Overleden eigenaar: H. de Taeije. F aillissementen. Het weekblad „Handelsbelangen" neemt o.m. op de crediteurenlijst in het faillissement V. L. M. Hendrikse te Yzen- dijke. Deze lijst telt 130 crediteuren met een totaal passief van 317.793 waar van preferent 169 en betwist 79.268. De baten zijn nog niet volledig bekend. Doodelijke verkeersongevallen, Zaterdagmorgen reed de 12-jarige jongen D„ wonend te Y m u i d e n bij de stoompont te Velsen op zijn fiets op den nieuwen weg VelsenAmsterdam. Plot seling kwam hij achter een auto van daan. Hij werd toen door een anderen auto overreden en gedood. Zaterdagmiddag is op het kruis punt van den Steiberweg en den Kool- weg, op de grens der gemeente Beek (Limb.) een aanrijding geschied, waarbij de losse werkman J. P. op slag werd ge dood. P. reed per fiets op genoemd kruispunt en werd daar aangereden door een auto van den rijkswaterstaat die uit de richting Beek naar Stein reed. Zaterdagavond was het 6 jarig dochtertje van den heer B. op den Eind- hovensche weg onder de gemeente Nu- nen, aan het spelen zonder acht te slaan op het verkeer. Plotseling werd zij ge grepen door een uit de richting Eindho ven komende autobus. Later op den avond is het in het ziekenhuis te Eind hoven aan de bekomen verwondingen overleden. Den chauffeur van de auto bus treft geen schuld. In de Akerstraat te Hoensbroek werd Zondagavond een zekere G. af komstig uit Heerlerheide door een auto aangereden. Met zware verwondingen werd het slachtoffer opgenomen en naar het ziekenhuis te Heerlen overgebracht, waar G. is overleden. Directeur van fabriek te Oud- Beierland gearresteerd Op geraffineerde manier pleegde hij allerlei fraude Ambte naar liet zich omkoopen. Te Oud Beierland is gearresteerd de 33-jarige D. S. directeur van de N.V. Handel Maatschappij Rijlant, die zich aan ergerlijke knoeierijen heeft schuldig ge maakt. Genoemde maatschappij bezit naar de N. R. C. meldt een fabriek, welke tot dusver vergunning had voor het mengen van margarine A. Deze marga rine moet bestaan uit 25 pet. Nederland- sche roomboter en 75 pet, margarine De vergunning hield tevens in, dat de ta- briek slechts gedurende een paar be paalde dagen van de week mocht men gen en dat er in totaal niet meer dan een vastgesteld quantum mocht worden gemaakt. De directeur van de n.v. is al dadelijk na het in werking treden van de desbetreffende crisiswet begonnen met veel grootere quantums te maken. Dit heeït hij op drieërlei manieren gepro beerd. Eerst is hij begonnen met roomboter aan het mengsel te onttrekken, waar door hij van de ter beschikking gestelde roomboter meer margarine kon maken. Dit kwam spoedig uit. S. kreeg een ern stige waarschuwing en hij hield met de ze praktijken op, echter alleen, om het langs een anderen weg te probeeren. In de tweede phase van zijn knoeierijen hield hij vast aan de 25 pet. Nederland- sche roomboter, maar in plaats van 75 pet. margarine nam hij er slechts 25. De rest vulde hij aan met vet, welk vet hij zelf bereidde. Dit ging echter slechts één maand goed. Toen begon het klach ten over het product te regenen. De al dus verkregen margarine was n.l. veel te slap en totaal niet houdbaar. Reeds na een paar dagen droop zij de pakjes uit. Opnieuw zocht S. naar een methode, om de wet te kunnen ontduiken en zoo kwam hij tenslotte tot de derde phase van zijn knoeierijen. Weer hield hij de 25 pet. Nederlandsche roomboter aan, maar de 75 pet. margarine verving hij door 50 pet. margarine en 25 pet. vet. Deze methode heeft hij gedurende onge veer een jaar volgehouden. Aangezien het mengen moet geschie den onder toezicht van een rijksambte naar, lag de veronderstelling voor de hand dat S. de medewerking van den be trokken ambtenaar had. Uit het onder zoek is gebleken, dat dit inderdaad het geval was. Telkens als er vet in de ma chine werd gedaan iets wat dus eigen lijk niet mocht keek de ambtenaar even een anderen kant uit, Bovendien waarschuwde hij den directeur, als er door anderen gecontroleerd zou worden. Het is dus geen wonder, dat deze nooit iets verdachts konden vinden. In ruil voor zijn hulp kreeg de ambtenaar van S. gratis benzine voor zijn dienst-auto. Voor deze auto kreeg de ambtenaar van het rijk een vergoeding van 7 ct. per km. Deze vergoeding heeft hij steeds opge streken, zonder natuurlijk te vermelden, dat hij gratis benzine had. Alles ging goed, totdat de betrokken ambtenaar zou worden verplaatst. Het was natuurlijk zeer de vraag, of de op volger ook weer bereid zou zijn om mee te knoeien, maar S. was vindingrijk en toen de nieuwe ambtenaar kwam, had hij diens hulp niet meer noodig. Wij schreven reeds, dat S. vergunning had, om gedurende bepaalde dagen een bepaald quantum margarine te mengen, /.oodra de machine niet meer mocht worden gebruikt, werd deze afgesloten met een door het rijk verstrekt Lipsslot, waarvan de ambtenaar den sleutel be waarde. Maar toen de nieuwe ambte naar kwam, had S. reeds een nagemaak- ten sïbutel. Hieraan is hij alleen kunnen komen, als hij den echten sleutel tijde lijk in zijn bezit heeft gehad. Zoolang de nieuwe ambtenaar ter con trole aanwezig was, werd er in de fa briek precies volgens de wettelijke voor schriften gemengd. Als de dagtaak was afgeloopen, deed de ambtenaar de ma chine op slot en hij ging zijnsweegs. Da delijk daarna kwam S. met den valschen sleutel, opende de machine en het be drijf werd rustig voortgezet, nu echter met een mengsel van boter, margarine en vet. Er bestaat evenwel nog meer controle dan alleen de toeziende con troleur bij het mengen. Maar ook daar wist S. wel wat op. De afgeleverde mar garine moet uiteraard de fabriek verla ten in gebanderolleerde emballage. Aan gezien S. belangrijk meer margarine' maakte, dan hij mocht, zou hij natuur lijk al spoedig met de banderolles vast- loopen. Maar geen nood. De broers van S. werkten als reizigers voor de zaak. Zij wisten een aantal afnemers over te halen de van de fabriek gekregen pak ken margarine „heel voorzichtig" open te maken, waardoor de banderolle niet werd beschadigd. Deze reizigers namen later de emballage weer terug en zoo kon de teveel gemaakte margarine in behoorlijk gebanderolleerde pakjes de fabriek verlaten. Alleen werden deze pakken al voor de tweede of derde maal gebruikt Zoowel de directeur S. als de contro leur L. hebben bij hun verhoor bekend zich respectievelijk aan genoemde knoeierijen en valschheid in geschrifte en aan Eet zich als ambtenaar laten om koopen te hebben schuldig gemaakt. L. is op vrije voeten gebleven. Vermoedelijk zullen deze gebeurtenis sen de fabriek haar vergunning kosten, waardoor weer een aantal van de daar werkende arbeiders zonder werk zal ko men. EEN GROOT STAATSMAN OVERLEDEN. Poincaré, de verafgode en de gehate. Het Fransche volk heeft op het oogen- blik wel reden tot treuren. Op 74-jari- gen leeftijd is te Parijs zooals gisteren reeds in 't kort gemeld Raymond Poincaré, een van Frankrijk's grootste zonen overleden. Dit dus vlak na den afschuwelijken moord op koning Alex ander en minister Barthou. Poincaré was een zeer bijzonder mensch. Reeds op 27-jarigen leeftijd werd hij Kamerlid en in zijn 33ste jaar minister. Hij had niet alleen een groo- ten naam als staatsman, maar ook als rechtsgeleerde en als schrijver. En hij wist bovendien heel veel van wiskunde en van geschiedenis en van filosofie. Een uitzonderlijk ontwikkeld mensch was hij, zooals maar heel heel weinigen. Tweemaal heeft hij zijn vaderland zeer groote diensten bewezen. Eerst tijdens den oorlog, toen hij president van de Fransche republiek was (tot dit hoogste ambt werd hij in 1913 geroepen). Met Clemenceau en generaal Foch heeft hij Frankrijk in die moeilijke jaren op voor beeldige wijze geleid. Juist toen had men behoefte aan iemand met een koel hoofd en van een onkreukbare eerlijkheid. Zoo iemand was Poincaré! De tweede maal, dat hij zijn land in 't bijzonder aan zich verplichtte was in 1926, toen hij de zware taak op zich nam den frank, die reddeloos verloren scheen, te stabiliseeren. Tal van financieele be roemdheden hadden tevoren reeds ge probeerd de rampzalige waardedaling tot staan te brengen. Tevergeefs echter. Op dat moment werd Poincaré door de natie als haar leider opgeroepen. Poin caré werd eerste minister en zag onmid dellijk, met een inderdaad geniale visie, dat de kern van de geheele kwestie was: het herstel van vertrouwen, en dat deze kern slechts kon worden bereikt door 'n doelbewuste politiek. Prachtig is het ge baar, waarmee hij het rapport der fi nancieele deskundigen, Frankrijks be kwaamste mannen op dit gebied, terzijde schoof. „Gij hebt, mijne heeren," zoo zeide hij, „het probleem behandeld als of het voor negen tienden technisch is; het is' echter voor negen tienden poli tiek." Op deze basis toog hij aan het werk. Hij herstelde het vertrouwen van de natie in haar munteenheid, verdub belde de waarde van den frank tot on geveer een vijfde van zijn vroegeren goudkoers en wist, zonder nog eenige wettelijke stabilisatie door te voeren, twee jaar lang in een ijzeren greep den frank op dat peil te handhaven. Eerst toen herstelde hij in volkomen onafhan kelijkheid, zonder eenige reserve achter zich van eventueelen Amerikaanschen steun een praestatie, waarvoor, in 1925, zelfs Engeland zich te zwak had gevoeld den gouden standaard en de waarde-vastheid van den frank. Het spreekt welhaast vanzelf, dat een man als Poincaré ook heel iets anders dan achting en vriendschap op zich zou laden. Juist door zijn groote kracht en zijn groote beteekenis voor zijn land. Vrijwel geen enkele Fransche staatsman is bij de Duitschers zoo erg gehaat ge weest als hij. Ook na den oorlog eigen lijk tot op den dag van vandaag, is die haat gebleven, Duitschland heeft in Poin caré n.l. den man gezien en niet ten onrechte die het verdrag van Ver sailles zoo ongeveer onaantastbaar maakte. En uit dien hoofde zijn de ge voelens der Duitschers wel zeer begrij pelijk. Hoe groote figuur Poincaré ook geweest is, het zal zeer de vraag zijn, of zijn politiek nuttig voor Europa ge noemd mag worden. De vraag dringt zien op, of het er op 't oogenblik niet ge moedelijker in ons werelddeel zou heb ben uitgezien, indien Poincaré zich min der onverzoenlijk jegens Duitschland had betoond. Men is maar 41 te zeer ge neigd, die vraag met een volmondig ja te beantwoorden. Maar het heeft nu eenmaal niet anders mogen zijn. Poincaré meende zijn land het beste te dienen door Duitschland klein te houden. Dat was zijn eerlijke overtuiging. Hij kon niet inzien, dat zulks zich eens zou wreken, zooals het zich gewroken heeft met de Hitler-dicta- tuur in Duitschland. Hoe betreurens waardig ook op zichzelf, zijn nagedach tenis wordt er niet Soor besmet. Als mensch staat Poincaré bovén elke ver dachtmaking verheven. Prettig land. Tot hun niet geringen schrik zagen voorbijgangers te Sofia (Bulgarije) een dezer dagen, dat eenige straatjongens bezig waren met bom men te voetballen. De kinderen hadden de bommen ge vonden in een zak onder een brug. De politie vond in den zak nog 5 bommen een aantal explosieve ladingen, 3 auto matische geweren, 10Ö gevulde houders voor revolverpatronen en meer dan 300 insignes van de illegale Macedonische revolutionaire organisatie. I. Afzenders onbekend stuk in de prul lenmand. 2. Briefwisseling wordt over inge zonden stukken geplaatst of geweigerd niet gevoerd. 3. De kopij wordt niet teruggezonden. 4. Maakt het kort! DE MARKT. Middelburg, Oct. 1934. Geachte Rdacteur, Als ik Donderdags ons marktterrein zoo eens afloop, wat is er dan van alles te koop! Maar één ding is er, dat mij van het hart moet. Er zijn twee perso nen, die niet alleen hun waar aanbieden maar op hun manier er nog een vak bij uitoefenen, namelijk voor een paar lut tele centen, de schoenen van het publiek van rubber te voorzien. Voor de schoer - makers, die toch al een kommervol be staan hebben, wordt zulks door deze prutserij nog verergerd. Nu heb ik dat enkele weken gadegeslagen en nu zou ik door middel van uw blad de heeren, die hier de bevoegdheid toe bezitten, vragen dit te verbieden. In tal van gemeenten is dit ook al verboden. Dat een koopman zijn waar aanbiedt, daar is niets tegen, dat is handel, maar wij als schoenmaker, die voor onze lasten zitten moeten hier„ tegen op komen en dit zien te weren. En wij als schoenmakers moeten ge - zamelijk aan 't werk, om dit euvel hoe eer hoe beter van ons marktterrein te weren. U dankend voor de toegestane plaats ruimte. W. de Kaïn. Vlasmarkt. [Merkwaardig, hoe eenzijdig deze in zender - oordeelt- Dat marktkooplieden hun waren aaanbieden, acht hij zeer wel toelaatbaar. „Dat is handel", zegt in zender. Maar hij vergeet omdat hij zelf geen handelaar is, die schade van marktverkoop ondervindt dat andere, te Middelburg gevestigde hande laars precies evenveel schade van dien handel zullen ondervinden als i n- zender van den marktschoen- maker. Aangezien nu de hoofdquaestie: markt of geen markt, hier en thans niet aan de orde is, is met het vorenstaande de momenteele onrechtmatigheid van in zenders klacht aangetoond. Wat er dan wèl tegen gedaan moet worden? Dat vrage inzender o.a. 'onzen advertentie-acquisiteur! Red-] STUURMANSLEERLINGEN-STEUN. Mijnheer de redacteur- Met eenige verwondering heeft onder- geteekende het stukje gelezen van de plaatsing van stuurmansleerlingen met steun van het Rijk in uw blad van j.l, Zaterdag. Hij schreef met eenige verwondering want hij vraagt zich af: Voor wat moeten die jongens gehol pen worden en voorwat b-v. een derdi stuurman niet, terwijl die toch ook ge varen moet hebben om weer verder te kunnen studeeren. En voorwat moet er weer zooveel geld uit 's Lands kas gehaald worden om die jongens in de gelegenheid te stellen hui vaartijd te behalen?" 't Is juist zooals U aanhaalde: „voordeelig voor de reede- rijen". Maar tevens is het een strop voor de zoekende derde stuurlieden en de jon gens, die dachten, zoo van een gewone school als stuurmansleerling te gaan va ren, want die komen nu in 't geheel niet meer in aanmerking, daar voor hen geen Rijkssteun betaald wordt. Nee 't was misschien beter geweest. wanneer de minister gedurende één of twee jaar de „Zeevaartscholen voor nieuwe asp rant stuurmansleerlingen ge sloten had. zoodat het te veel aan de reeds afgestudeerden verminderde in- plaats van vermeerderde. Het is U mijnheer de redacteur wei bekend, dat bij de meeste reederijen de stuurmansleerlingen in 't bezit zijn van hun derden rang, ja zelfs zijn er onder die hun tweeden rang bezitten. Moeten die menschen dan maar het veld ruimen voor de jongens die pas van de school komen? Dat gaat toch eigenlijk niet, dat is toch zeer onbillijk, mijnheer de redac teur? Laten we dan ook hopen, dat er spoe dig een eind aan zal komen en een ieder gelijke kansen\ zal hebben. mijnheer de redacteur, dankend voor de plaatsruimteHeekent hij A, J- Visser werkloos derde stuurman zonder kans op steun. [Inzender heeft volkomen gelijk het is kunstmatige overproductie. Red-] DE OUD-GEPENSIONNEERDE MILITAIREN. Lijkt het Voorloopig Verslag ten aan zien van een betere pensioenregeling voor de oud-gep. militairen van Land en Zeemacht en de daarbij gevoegde beschouwingen van pTerscheidene Ka merleden zeer hoopvol; de Memorie van Antwoord doet die hoop vrijwel te niet. De Regeering en de Kamer zijn het er over eens, dat het met de pensioenen der Oud-militairen niet in orde is. De Kamers achten een rechtvaardige ge lijkstelling in pensioen tusschen oud- gep. militairen en oud-burgerambtenaren billijk en vinden dat de bescheiden kos ten daartoe geen bezwaar mogen zijn. Dit is door Kamerleden van alle richtin gen nadrukkelijk betoogd. De Regeering klemt zich echter vast aan de verwerpelijke en voor betrok kenen pijnlijke steunregeling; en toch erkent zij in de M. v. A„ dat de oud-gep. millitairen ongeveer 15 pet. in het na deel zijn bij de oud-burgerambtenaren. De bedenking in de M. v. A., dat een al- gemeene verhooging van 15 pet neer komt op een correctie van Wetgeving, stellig niet toelaatbaar is, is naar mijn meening onjuist en gezocht. Immers, in 1927 kregen de oud-gep. militairen van het O. I. Leger, zoodra zij den 60 jarigen leeftijd bereikt hebben, geheele of ge deeltelijke gelijkstelling met de nieuwe pensioenen. En de Weduwen van onder wijzers werden allen toch ook in de pen sioenwet opgenomen, toen de gelijkstel ling van het Bijzonder- en Openbaar onderwijs kwam De Regeering voert als argument te gen een verhooging van 15 pet. aan, dat die verhooging dan ook ten goéde zal komen aan tal van gepensionneerden, wier financieele omstandigheden een dergelijke „bonus" niet noodig hebben. Zoo zullen er wel enkelen zijn, maar on der de oud-gepensionneerde militairen, die vroeger in hun diensttijd ook al on der zeer sombere levensomstandighe den verkeerden, zoeke men géén „ge goeden" en bovendien, velen, die nog productief werk konden verrichten, werden juist, omdat zij gepensionneerd waren en oud, uit hun werkkring ont slagen. Ook zou ik nog willen vragen: toen de nieuwe pensioenwet werd aangeno men, werden toen de beter gesitueer den uitgesloten Immers neen. En is het nu wel erg menschlievend de groote massa dier arme, meest hoog bejaarde menschen uit te sluiten van een betere pensionneeringomdaft misschien enkelen onder hen wat beter gestitueerd zijn Moet nu daarom geen recht en billijkheid geschieden Heeft men naar dien maatstaf gemeten bij andere Rechtsregelingen, Besluiten, Wetten, etc. Waar, zoowel in de Tweede- als Eer ste Kamer steeds en nadrukkelijk is aan gedrongen om eindelijk de oud-gepensi- onneerden althans gelijk te stellen met de oud-burgerambtenaren, daar mag ik aannemen, dat ook het grootste deel van het Ned, Volk het in de Regeering toe zou juichen, indien zij genoemde ge lijkstelling een feit doet worden, temeer daar de kosten niet hoog zijn en terwijl betrokkenen zelf, als goede staatsbur gers ook denkend aan den moeilijken toestand van het land slechts deze ge lijkstelling vroegen nu, xnstede de toch gerechtvaardigde maar voor het Rijk duurdere gelijkstelling met de nieuw gep. militairen. Oud Militair. DE HEEREN EN VROUWEN VAN VEERE. In verband met de plaatsing van een aantal nieuwe beelden in het gerestau reerde Raadhuis van Veere heeft een onzer medewerkers .enkele feuilletons samengesteld over leven en streven de zer Heeren en Vrouwen van Veere. Mr. L. E. de Brakke te Middelburg zendt ons, naar aanleiding daarvan, een aantal critische opmerkingen. Aan mr. De Brakke is o.a. opgedragen de vol tooiing der ordening en beschrijving van het archief der gemeente Veere. Uit dien hoofde is mr. De Brakke, wellicht als geen andere nog levende Nederlander, immers dagelijks levende aan de authen tieke vergeelde geschreven bronnen de zer historie, ter zake op de hoogte. De-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1934 | | pagina 7