OE VREEMDELING VAN SILVERDALE KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND. KERKNIEUWS. ONDERWIJS. GEMENGD NIEUWS. BUiTENLAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 18 SEPTEMBER 1934. No. 220. j Hoogfijn Portem. ïz. Meer GOES. VlISSINGEN. 2UIB-BEVELAND. BELGIE. HONGARIJE. JOEGO-SLAVIE. /erkoop siloopig IHAAG. Icht col- |oedkoo- idermut- Ibébé-ar- Venstraat *e. iaschstel- andb. 45 Ipstok en lotten en |ken. De M'burg. nieuw- 1. Gouds- l'burg. is (SO )nderne- ter ken- tpl. naar 1 Donder- Nieuwe |Tel. 418. )nderne- ndag 24 ret. 3, n R'dam Nieuwe n 418. )nderne- ïtocht n. et rond- p. pers. ndbouw, rel. 418. 'elikaan, en van 5 enk. r. 2, Brus- r. Boom, Tel. 688. 'elikaan. net bez. J^oensd., ev., met p. Krt. iTel. 688. ea Bo«r, Hongarije en de Fransch-Itali- aansche toenadering. Ben leelijkc tegenvaller voor de revisionisten. Duitschland wint er een vriend door. De vorige week is hier iets gezegd over een toenadering tussciien Fraj^k. rijk en Italië, welke den laatsten tijd onder invloed van de gemeenschappe lijke vrees voor het nationaal-socialis- tische Duitschland merkbaar wordt. Niet overal blijkt men deze toenade ring op hoogen prijs te stellen. En wel allerminst in Hongarije, dat, niet ten onrechte, vreest er een bondgenoot^ voor zijn revisionistische politiek door te zullen verliezen. Bij de vredesverdra gen, die 'n einde aan den wereldoorlog maakten is midden-Europa hier en daar een beetje raar verdeeld. Hongarije, dat tot de verliezende partij behoorde kwam natuurlijk niet al te best weg. Groote Hongaarsche volksgroepen wo nen nu, in plaats van in Hongarije, in Tsjecho-Slovakije, in Roemenië en in Zuid-Slavië. Van den beginne al, heeft dit den Hongaren dwars gezeten en zijn zij gaan streven naar revisie, naar her ziening der vredesverdragen. Tot dus ver natuurlijk zonder eenig resultaat. Maar ze hadden toch altijd nog een beetje hoop: een machtig man, Mus solini, was hen in hun revisionistische politiek gaan steunen. Mussolini is nu echter gaan aanpap pen met de Franschen, de felle tegen standers van alles wat naar herziening der vredesverdragen zweemt en het lijdt geen twijfel, dat zulks schadelijk moet inwerken op zijn liefde voor de Hongaarsche zaak. Graaf Bethlen, de Hongaarsche premier, is hiervan reeds zoo duidelijk overtuigd, dat hij een re de heeft gehouden, die „groot opzien baarde'i'. Met evenzoo vele woordeJ* betoogde hij n.l., dat de vooruitzichten van de door hem zoo lang en hardnek kig gevolgde revisionistische politiek) hopeloos zijn geworden. „Ik weet niet tot welk resultaat de Italiaansch-Fran- sche onderhandelingen zullen leiden, aldus Bethlen, maar wel weet ik stel lig, dat de Italiaansch-Hongaarsche vriendschap een ernstigen schok zal krijgen. Hongarije kan zijn minderhe den niet in den steek laten: het moet ten minste dat weinige krijgen, waar mee het in opstand gekomen nationaal gevoel kan worden bevredigd. Wordt deze eisch niet ingewilligd, dan zal Hongarije zich bij geen pact kunnen aansluiten". Verder sprak Bethlen er nog van, dat Hongarije goede relaties met Duitschland moet blijven onder houden en dat de politieke positie van Hongarije bijzonder netelig is gewor den. Ten aanzien van het Fransche bondgenootschappen-stelsel merkte hij nog op, dat dit langzamerhand zoo uitgebreid wordt, dat men zich zijn overwicht in Europa nog maar nau welijks kan voorstellen. De conclusie, welke uit de rede valt te trekken is deze, dat Hongarije zeer pijnlijk getroffen werd door de houding van Mussolini en een groeiende weer zin moet gevoelen tegeir de Fransche politiek. Hongarije is zwak en het weet, dat het zwak is. Het zal er zich daarom voor hoeden, al te demonstra tief politiek te maken door zich met huid en haar bij Duitschland aan te sluiten. Maar dat neemt niet weg, dat de Duitschers voortaan op de zeer le vendige sympathie van de Hongaren zullen kunnen rekenen. Allicht is hun dat een troost in hurt eenzaamheid, al kan het weinig meer dan een schrale troost zijn. door H. BINDLOSS. 36 „Zeker, dat is zoo zeide het meisje ^"gzaam. „Maar begrijp je niet, hoe a soluut onmogelijk het voor mij is, om 'e wuu za^en handen te geven?" jms handen omklemden kramp- t li 6idsels en zi3n gezicht stond nog strakker dan gewoonlijk. Wat meen- j6, ze amogelijk voor haar hem haar wnorlr. Te te bouwen? Hij ant- e, a, van jouw standpunt ge zien, waarschijnlijk wel.'" „Dat bedoel ik niet u geefhjkvan je dat je mV zoo'^^ heid toeschrijft,antwoordde het meis je met van verontwaardiging schitteren de oogen. „Ik zou ,e natuurlijk best dedollars in handen durven geven maar je moest begrijpen, dat ik in het openbaar niets kan doen, dat tegen de opvatting van mijn oom indruischt." Witham had een sensatie, alsof hem een zware last van de schouders geno men werd, maar hij begreep, dat het verstandig was, om uiterlijk niets van zijn verlichting te laten blijken. „Er zijn blijkbaar zooveel dingen die je on vergeeflijk van me vindt, dat één meer of minder er niet op aan komt", zeide hij stroef. „Maar wat de zakelijke quaestie aangaat, vind ik, dat de Colo- FLUITSEINEN VOOR ONBEWAAKTE OVERWEGEN. Reeds is gemeld, dat de spoorwegen, in opdracht van den Minister van Wa terstaat, ingaande 1 October a.s., bij mist, waarschuwingsseinen zullen doen geven bij onbewaakte overwegen. De spoorwegen zijn, naar de „Msb." thans verneemt, nog iets verder get gaan en hebben bepaald, dat fluitseinen moeten worden gegeven als de weers gesteldheid zoodanig is, dat de vaste seinen op een afstand van driehonderd meter niet duidelijk waarneembaar zijn. Met het geven van deze fluitseinen wordt aangevangen ten minste 20 se conden voordat de trein den onbe- waakten overweg heeft bereikt, ter wijl daarna het fluitsein met tusschen- poozen van twee tot vier seconden moet worden herhaald, totdat de lo comotief of het voertuig, waarin de bestuurder zich bevindt, den overweg is voorbijgereden. Heeft de bestuurder geen zekerheid met betrekking tot de nadering van "n onbewaakten overweg, dan moet hij voortdurend het fluitsein geven. Als regel geldt dus dat voor eiken onbe waakten overweg minstens vijfmaal ge floten wordt. WATERSCHAPPEN. Bij Kon. besluit zijn benoemd atot plaatsvervanger van den dijkgraaf van den Van Haaftenpolder, L. J. van de Zande, te Oud-Vossemeer; b. met in gang van 5 October, tot plaatsvervan ger van den dijkgraaf van den Noord- polder-bij-Neuzen, J. den Hamer, te Neuzen; c. tot gezworene van het wa terschap De bdeede Watering bewes ten Ierseke, P. W. van Overbeeke te Kapelle; d met ingang van 1 November tot lid van het bestuur der waterkee- ring van den calamiteuzen Leendert Abrahampolder, Th. Maat, te Kats, uiterlijk tot het einde van het zittings jaar, waarin hij 70 jaar zal zijn gewor den; e. met ingang van 1 November tot lid van het bestuur der waterkee- ring van de calamiteuze polders Hoofd- plaat en Thomaes, C. J. B, Thom^ps, te Hoofdplaat; g. tot gezworene van het waterschap Baarland, K. Zeevaart te Baarland; h. tot lid van het dage- hjksch bestuur van het Waterschap De Valkenissegeul, jhr. mr. G. A. btnck van Linschoten te Krabben- dijke. TOONEELVOORSTELLINGEN. De huizen van den weduwnaar. Als we in oogenschouw nemen, dat het jaren achtereen met de beroepstoo- neelvoorstellingen in onze gemeente sukkelen is geweest, dat zeer goede voorslellingen vaak nog geen half-volle zaal trokken, dan heeft de actie van den kunstkring „Hef Schouwspel", wel een buitengewoon succes gehad. Want uit verkocht is Schuttershof voor de vijf abonnementsvoorstellingen nog wel niet, maar voor drie-kwart zijn de plaatsen toch reeds bezet, en daar aangenomen mag worden, dat er nog velen zullen ko men, die zich niet tevoren voor 5 voor stellingen willen binden, kan toch op ge- zellig-volle zalen gerekend worden. De eerste abonnementsvoorstelling nel later heel wat te verantwoorden zal hebben." Maud Barrington gaf geen antwoord. Met een gewaarwording van mchteloos- heid merkte ze dat ze den man naast haar, den man, die zoo rustig haar ha telijkheden verdroeg, zonder een poging te doen, om zich - op haar te wreken, langzamerhand begon te respecteeren. Terwijl ze, weggedoken in haar bont, zwijgend naast hem bleef zitten, werd 't steeds donkerder om hen heen. 't Was of de loodkleurige wolken steeds lager kwamen, de gezichteinder verdween achter een grauwen nevel, die over het onmetelijke sneeuwveld met buitenge wone snelheid kwamen opzetten. Het volger; de oogenblik kon ze de paarden nog slechts vaag zien en gingen hun dof- dreunende hoefslagen verloren in een plotseling aangierenden windstoot. 't Was of de koude, die toch al onverdra- gelijk geweest was, opeens nog intenser werd in dat land een veelvuldig voor komend verschijnsel vlak voor een sneeuwstorm. Toen sloeg de sneeuw als een fijn, wit poeder haar in 't gezicht, ontelbare gloeiende spelden prikten op haar oogleden en wangen en toen ze weer iets zien kon, vlogen de paarden \y ,^a'°P door den witten nevel en stond Witham, rechtop met voorover gebogen hoofd hem met een schorre stem aan moedigende woorden toe te schreeuwen. Maar meteen gierde de wind weer aan zijn woorden kwamen nog slechts in brokstukken tot haar en 't volgenden oogenblik ging t vermogen om te zien en te hooren weer verloren in de dichte jachisneeuw, voortgezweept door ruk- vindt Woensdag 19 Sept, a.s. plaats. Op gevoerd zal worden: „De huizen van den weduwnaar". Dit tooneelspel van G. B. Shaw, zal vertolkt worden, door „Het Groot-Nederlandsch Tooneel", met o.a. Paul Huf, Hans van Meerten, Elias van Praag, Marie Nathusius, Eva Jansen, e.a Zooals elk stuk van B.S-, is de inhoud van dit tooneelspel raak en geestig. Er worden sociale wantoestanden in gehe keld, er komt een liefdesgeschiedenis in voor, en de verwikkeling is vol ironie en sarcasme. Een stuk dat men met veel belangstelling volgen zal. Amor en bananen. Ook onze Orchest- en Tooneelvereeni- ging „Kunstvrienden" heeft weer een nieuw tooneelspel in studie genomen. Het is ditmaal een klucht getiteld „Amor.en bananen" van Jac. Braun. 30 October a.s. zal het in de „Prins van Oranje" opgevoerd worden. HET PERSONEEL DER GASFABRIEK. Bij den raad is een adres ingekomen van het centraal bestuur van den Ned. Christ. Bond van Personeel in publieken Dienst in verband met de stichting van de N.V. „Zeeuwsche Gas Maatschappij" en de daarbij betrokken belangen van het personeel der gasfabrek, waaraan met 1 Nov. ontslag is aangezegd, maar dat rekent op weder indiensttreding in zijn geheel bij de nieuwe N-V. Adressant meent, dat alhoewel de te stichten N.V. geen zuiver overheidsbe drijf zal zijn, dit gemeenschapsbedrijf toch zoodanig aan het overheidsbedrijf grenst dat bij de gemeentelijke over heid mag worden aangedrongen tot het nemen van zoodanige maatregelen van concessie aan het nieuwe bedrijf dat de bestaande rechten voor het personeel bij de nieuwe maatschappij blijven ge handhaafd; dat om deze redenen den Raad drin gend wordt verzocht in de concessie voorwaarden aan de JN;.V. Zeeuwsche Gas Maatschappij do volgende bepalin gen te willen opnemen: 1. Het personeel van de Imperial Con tinental Ga's-Association wordt geheel door de N.V. Zeeuwsche Gas Maatschap pij overgenomen; 2. De loonen en salarissen zullen gelijk zijn san de bezoldiging van overeen komstig personeel in dienst van de ge meente Vlissingen; 3. De arbeidsvoorwaarden van het per soneel zullen zooveel mogelijk aanslui ten bij de regelen daaromtrent gesteld voor het ambtelijk personeel in dienst der gemeente Vlissingen; 4. De pensioenrechten en aanspraken zullen zooveel mogelijk aansluiten bij het bepaalde in de Pensioenwet 1922; 5. De tot dusver bij de Imperial Con tinental Gas Association bestaande pen sioenrechten en aanspraken blijven ge handhaafd, waarvoor door de N.V. Zeeuwsche Gas Maatschappij regelen zul'en worden getroffen 6. De loonen en de arbeidsvoorwaar den in den ruimsten zin des woords wor den door de directie van de N.V. Zeeuw sche Gas Mij geregeld in overleg met de vakorgan'saties waarin het personeel is georganiseerd. IERSEKE. Maandagmorgen had aan het bouwwerk aan de Haven de arbei der J. H. het ongeluk van 't dek te val len en zijn linkerbeen te breken. De pa tiënt werd naar huis vervoerd, Dr. Klin kenberg verleende heelkundige hulp. wind op rukwind. Pas, toen de bui weer iets begon te bedaren, hoorde ze hem weer. Blijkbaar riep hij iets ze luisterde; „Dichter bij me!" Maud Barrington wist zich later niet te herinneren, of zij hem gehoorzaamd had of dat hij haar naar zich had toege trokken. Ze merkte dat hij de zware, bonten reisdeken tot onder haar kin op trok en toen opeens voelde ze zijn arm om haar schouders. Een oogenblik steeg haar een plotselinge walging voor de intimiteit van zulk een aanraking naar de keel- Ze was heel kieschkeurig en heel trotsch, ze dacht het type van den man naast haar te kennen en nu moest ze het dulden dat haar verkleumde bloed door de warmte van zijn lichaam tot' krachtiger stroomen gedwongen werd. Haar geheele huid voelde opeens prik kelend warm en één oogenblik had ze een gevoel, dat ze die sensatie hem noch haarzelf ooit zou kunnen vergeven. Even snel als zij gekomen was, was die sensatie echter weer vergeten, toen windstoot op windstoot, elke volgende krachtiger dan de voorafgaande, met wolken van jachtsneeuw lang haar heen joeg. Niets dan 't besef een mensch bij zich te hebben bleef over; verschillen van sexe, van karakter wer den door die moordende koude wegge vaagd. Ze waren niet langer een man en een vrouw, maar slechts twee men- schelijke wezens, één in hun drang om het er levend af te brengen, want be halve zijn enorme physieke beteekenis, heeft het' eerste onstuimige losbarsten van een hevigen sneeuwstorm ook ster- MINISTER SLOTEMAKER DE BRUïNE. Veertig jaar predikant. Ter gelegenheid van zijn 40-jarig predikantsjubileum heeft prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine, minister van sociale zaken, Zondag de gods dienstoefening geleid in de Kieviets- kerk te Wassenaar. De ministers Colijn, Oud en Deckers en verschillende andere autoriteiten o.w. ook minister van staat, jhr. mr. De Geer, woonden den dienst bij, na afloop waarvan talloozen gebruik maakten van de gelegenheid om prof. Slotemaker in de consistoriekamer de hand te drukken. Tijdens den dienst in de kerk werd de jubilaris toegesproken door dr. Honders. Voor de Vereeniging tot bevorde ring der opleiding tot Instrumentmaker slaagde te Leiden, voor het examen-ge zel, instrumentmaker de heer J. Ph. Westdorp te Bresken s; voor het examen leerling glasblazen slaagde de heer A. J. M. Clarijs te IJ z e n d ij k e. De heer W. J. Huysmans, wacht gelder bij het L.O, te Vlissingen is benoemd tot tijdelijk onderwijzer aan de R.K. school te Koewacht. ONWEER. Behalve in N. Limburg (men zie het gemengd nieuws in 't 2e blad van blad van gister) heeft Zaterdagavond 't on weer, dat boven 'n groot deel van ons land woedde, op verschillende andere plaatsen onheil aangericht. Zoo werd te Numansdorp 'n kapitale boerderij door den bliksem getroffen. In 'n om mezien stond 't gebouw in lichterlaaie. Aan blusschen viel niet te denken. Men heeft de boerderij, die geheel ge ïsoleerd stond, maar tot den grond la ten afbranden. Groote hoeveelheden hooi en de geheele korenoogst is in vlammen op gegaan. Ook boven Z.O.-Friesland was het leelijk weer. De bliksem sloeg te Ech- tenerpolder, naar de Crt- meldt, in de woning van den heer B, Luik, waar groote schade werd aangericht. De be woners waren vanwege het onweer naar de buren gegaan, zoodat deze gelukkig geen letsel bekwamen. Kort daarop werd de woning van den kapper De Graaf in hetzelfde dorp, ge troffen. De lampen werden hier ver nield maar verder geen schade aange richt Verschillende telefoonpalen zijn ver splinterd. Een veulen van den heer Muurling werd in de weide gedood, ter wijl verder in tal van plaatsen vee in slooten geraakte, zoodat de boeren heel wat moeite hadden het weer op het droge te brengen. ACHTJARIGE KNAAP DOODGERE DEN AAN DE GRENS. Aan de-Ne- derlandsch-Belgische grens te JEsschen is de achtjarige H. H. door een vracht auto overreden en op slag gedood. ker invloed op den geest;' hij laat den mensch in zijn strijd tegen de elementen niets dan zijn primitieve, dierlijke in stincten- Toen, gedurende een paar oogenblik- ken van betrekkelijke windstilte, waar op het eenige euvel de steeds dichter neervallende sneeuw was, hief het meis je haar hoofd op. ,,'t Is mijn schuld waarom zeg je dat niet?" zeide ze moeilijk. 't Leek, alsof de man naast haar een groote, stille figuur, onherkenbaar door de vele sneeuw, even ruw lachte, het volgende oogenblik voelde ze ech ter, dat zijn arm zich vaster om haar heen sloot. „Verwijten helpen op 't oogenblik niets. Warm blijven dat is het eenige." Eén van de paarden struikelde met een liet de arm om haar schouders los en hoorde ze 't geluid van een zweep slag en een paar ruwe vloeken- Maar zelfs dit stuitte haar niet. De man vocht voor zijn leven zoowel als voor het hare, in zulk een geval was ruwe kracht het t enige wat helpen kon. Toen kwamen er weer oogenblikken, waarop elk ver mogen om te denken, om waar te ne- nen, door de woede van den storm, die uls een razende demon langs hen heen stoof, wegviel, en toen de wind weer iets bedaarde, merkte ze, dat de paar den niet langer het gebaande pad volg den. „Je bent van den weg af", zeide ze, „als we 'm niet terugvinden, komen we nooit aan de Grange". 't Leek of de man naast haar even knikte, „Daar gaan we niet heen", hoor- HET VERVAL DER BELGISCHE KOOPVAARDIJVLOOT. Het orgaan van de Vereeniging van Officieren der Belgische Koopvaardij vloot schrijft: Onze koopvaardij gaat met reuzen schreden een ware ramp tegemoet. In dien de crisis nog eenigen tijd aanhoudt, zooals trouwens maar al te duidelijk te voorzien is, en het verval een gelijken tred blijft houden als in de laatste twee a drie jaren, kunnen wij gerust zeggen, dat in 1937 de Belgische koopvaardij vloot enkel nog in ons geheugen zal voortbestaan. In 1932 werden 25 sche pen met een gezamenlijke bruto tonne- maat van 71,960 ton voor afbraak of aan vreemde reeders verkocht. In 1933 wa ren deze cijfers 21 en 53,633. In de eer ste maanden van 1934 werden terug al reeds 5 schepen, een tonnemaat van 14,034 bruto ton vertegenwoordigende verkocht, zoodat de Belgische tonne maat, die op 1 Januari 1932 504,953 bru to ton was, op einde Augustus 1934 ge slonken is tot 369,360 bruto ton. Op einde Augustus 1934 waren daar bij 20 schepen met een gezamenlijke tonnemaat van 58,500 bruto ton opge legd en aldus ongeveer nog 310,860 bru to ton in de vaart gebleven. De vraag, die zich heden stelt, is niet alleenlijk te weten of de huidige onttakelde schepen nog ooit in de vaart zullen komen, doch hoofdzakelijk of de hedendaagsche ge bezigde tonnemaat van 310.860 bruto ton zich zal handhaven. De toekomst ziet er dus werkelijk heel somber uit. De in het begin van dit jaar verleende staatstoelagen aan de reederijen schijnen geen noemenswaardigen invloed gehad le hebben Zonderlinge liefdes-uiting. Te Ors- zallas is een boer gearresteerd die zijn vrouw twee maanden lang in een kooi had opgesloten. Tijdens het politiever hoor verklaarde hij zijn vrouw vurig lief te hebben en niet het denkbeeld te kunnen vedragën dat een andere man naar haar zou kijken. De oudste vrouw ter wereld. In het kleine bergdorpje Jevaeha habij Petsj woont de oudste vrouw ter we reld, Stanojka Bakitsj, die beweert 155 jaar oud te zijn. Haar hooge leeftijd brengt haar echter geen voldoening. Zij is het leven moe en wenscht te ster ven. Haar zeven kinderen, die ruim 120 jaar geleden geboren zijn, zijn allen overleden. Stanojka geniet nog een uitstekende gezondheid. Haar oordeel over de he dendaagsche meisjes is maar matig. Toen ik jong was, zeide zij onlangs, placht ik 100 geiten per dag te melken. De meisjes van nu komen niet verder dan 20, Bijna al de dorpsbewoners zijn afstammelingen van haar, soms van de vijfde en zesde generatie. Een aapmensch. Een gezelschap dat op jacht was in de bosschen bij Usitza, meende een onbekend dier te zien loo- pen en toen men een schot loste viel het vreemde wezen neer. Naderbij ge komen, £agen de jagers dat het leen jongen was van omstreeks 15 jaar, ge heel naakt, het lichaam bedekt met haar en modder. Hij was ongedeerd, doch ten zeerste verschrikt bij het aanschouwen van de menschen. Het bleek geen enkele taal te spreken en scheen het grootste gedeelte van zijn de ze hem antwoorden; de rest van wat hij zeide ging in een gierenden wind stoot verloren. Een oogenblik lang kwam Maud Bar rington tot bezinning; bij de herinnering aan de antecedenten van den man naast haar, aan alles wat ze van hem gehoord had, was 't, of een angst zich met een kouden greep om haar hart legde; maar bijna onmiddellijk werd dit gevoel ver drongen door het vage besef, dat zulke overwegingen in een toestand als deze niet gelden, dat zij beiden niets waren dan een paar menschen, verbonden door eenzelfde gevoel, den drang om aan al- geheelen ondergang te ontkomen. Haar gedachtengang werd echter weer afge broken, doordat de slede met een schok voor een vormlooze, witte massa stil hield, en de man naast haar onder de zwaar-besneeuwde reisdeken uitkroop. „Houd die deken om je heen ik zal je er uit tillen", zeide hij. Ze deed wat hij haar gezegd had; pas sief liet ze zich uit de slede tillen, het' volgende oogenblik stond ze tot over haar knieën in de sneeuw, en hoorde ze den man, die zich van haar afgekeerd, had, iiets schreeuwen, wat ze niet verstaan kon. Paarden en slede gle den door den witten mist weg- Het eene oogenblik zag ze haar metgezel nog, het- volgende oogenblik was hij door het dichte gordijn van mist eveneens aan haar oog ontrokken. Ze was alleen en met een beklemmenden angst drong dat besef tot haar door. (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1934 | | pagina 5