OE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
KERKNIEUWS.
ONDERWIJS.
GEMENGD NIEUWS.
BUiTENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 18 SEPTEMBER 1934. No. 220.
j Hoogfijn
Portem.
ïz. Meer
GOES.
VlISSINGEN.
2UIB-BEVELAND.
BELGIE.
HONGARIJE.
JOEGO-SLAVIE.
/erkoop
siloopig
IHAAG.
Icht col-
|oedkoo-
idermut-
Ibébé-ar-
Venstraat
*e.
iaschstel-
andb. 45
Ipstok en
lotten en
|ken. De
M'burg.
nieuw-
1. Gouds-
l'burg.
is
(SO
)nderne-
ter ken-
tpl. naar
1 Donder-
Nieuwe
|Tel. 418.
)nderne-
ndag 24
ret. 3,
n R'dam
Nieuwe
n 418.
)nderne-
ïtocht n.
et rond-
p. pers.
ndbouw,
rel. 418.
'elikaan,
en van
5 enk. r.
2, Brus-
r. Boom,
Tel. 688.
'elikaan.
net bez.
J^oensd.,
ev., met
p. Krt.
iTel. 688.
ea Bo«r,
Hongarije en de Fransch-Itali-
aansche toenadering. Ben
leelijkc tegenvaller voor de
revisionisten. Duitschland
wint er een vriend door.
De vorige week is hier iets gezegd
over een toenadering tussciien Fraj^k.
rijk en Italië, welke den laatsten tijd
onder invloed van de gemeenschappe
lijke vrees voor het nationaal-socialis-
tische Duitschland merkbaar wordt.
Niet overal blijkt men deze toenade
ring op hoogen prijs te stellen. En wel
allerminst in Hongarije, dat, niet ten
onrechte, vreest er een bondgenoot^
voor zijn revisionistische politiek door
te zullen verliezen. Bij de vredesverdra
gen, die 'n einde aan den wereldoorlog
maakten is midden-Europa hier en daar
een beetje raar verdeeld. Hongarije, dat
tot de verliezende partij behoorde
kwam natuurlijk niet al te best weg.
Groote Hongaarsche volksgroepen wo
nen nu, in plaats van in Hongarije, in
Tsjecho-Slovakije, in Roemenië en in
Zuid-Slavië. Van den beginne al, heeft
dit den Hongaren dwars gezeten en zijn
zij gaan streven naar revisie, naar her
ziening der vredesverdragen. Tot dus
ver natuurlijk zonder eenig resultaat.
Maar ze hadden toch altijd nog een
beetje hoop: een machtig man, Mus
solini, was hen in hun revisionistische
politiek gaan steunen.
Mussolini is nu echter gaan aanpap
pen met de Franschen, de felle tegen
standers van alles wat naar herziening
der vredesverdragen zweemt en het
lijdt geen twijfel, dat zulks schadelijk
moet inwerken op zijn liefde voor de
Hongaarsche zaak. Graaf Bethlen, de
Hongaarsche premier, is hiervan reeds
zoo duidelijk overtuigd, dat hij een re
de heeft gehouden, die „groot opzien
baarde'i'. Met evenzoo vele woordeJ*
betoogde hij n.l., dat de vooruitzichten
van de door hem zoo lang en hardnek
kig gevolgde revisionistische politiek)
hopeloos zijn geworden. „Ik weet niet
tot welk resultaat de Italiaansch-Fran-
sche onderhandelingen zullen leiden,
aldus Bethlen, maar wel weet ik stel
lig, dat de Italiaansch-Hongaarsche
vriendschap een ernstigen schok zal
krijgen. Hongarije kan zijn minderhe
den niet in den steek laten: het moet
ten minste dat weinige krijgen, waar
mee het in opstand gekomen nationaal
gevoel kan worden bevredigd. Wordt
deze eisch niet ingewilligd, dan zal
Hongarije zich bij geen pact kunnen
aansluiten". Verder sprak Bethlen er
nog van, dat Hongarije goede relaties
met Duitschland moet blijven onder
houden en dat de politieke positie van
Hongarije bijzonder netelig is gewor
den. Ten aanzien van het Fransche
bondgenootschappen-stelsel merkte
hij nog op, dat dit langzamerhand
zoo uitgebreid wordt, dat men zich
zijn overwicht in Europa nog maar nau
welijks kan voorstellen.
De conclusie, welke uit de rede valt
te trekken is deze, dat Hongarije zeer
pijnlijk getroffen werd door de houding
van Mussolini en een groeiende weer
zin moet gevoelen tegeir de Fransche
politiek. Hongarije is zwak en het
weet, dat het zwak is. Het zal er zich
daarom voor hoeden, al te demonstra
tief politiek te maken door zich met
huid en haar bij Duitschland aan te
sluiten. Maar dat neemt niet weg, dat
de Duitschers voortaan op de zeer le
vendige sympathie van de Hongaren
zullen kunnen rekenen. Allicht is hun
dat een troost in hurt eenzaamheid, al
kan het weinig meer dan een schrale
troost zijn.
door H. BINDLOSS.
36
„Zeker, dat is zoo zeide het meisje
^"gzaam. „Maar begrijp je niet, hoe
a soluut onmogelijk het voor mij is, om
'e wuu za^en handen te geven?"
jms handen omklemden kramp-
t li 6idsels en zi3n gezicht stond
nog strakker dan gewoonlijk. Wat meen-
j6, ze amogelijk voor haar hem haar
wnorlr. Te te bouwen? Hij ant-
e, a, van jouw standpunt ge
zien, waarschijnlijk wel.'"
„Dat bedoel ik niet u
geefhjkvan je dat je mV zoo'^^
heid toeschrijft,antwoordde het meis
je met van verontwaardiging schitteren
de oogen. „Ik zou ,e natuurlijk best
dedollars in handen durven geven
maar je moest begrijpen, dat ik in het
openbaar niets kan doen, dat tegen de
opvatting van mijn oom indruischt."
Witham had een sensatie, alsof hem
een zware last van de schouders geno
men werd, maar hij begreep, dat het
verstandig was, om uiterlijk niets van
zijn verlichting te laten blijken. „Er
zijn blijkbaar zooveel dingen die je on
vergeeflijk van me vindt, dat één meer
of minder er niet op aan komt", zeide
hij stroef. „Maar wat de zakelijke
quaestie aangaat, vind ik, dat de Colo-
FLUITSEINEN VOOR ONBEWAAKTE
OVERWEGEN.
Reeds is gemeld, dat de spoorwegen,
in opdracht van den Minister van Wa
terstaat, ingaande 1 October a.s., bij
mist, waarschuwingsseinen zullen doen
geven bij onbewaakte overwegen.
De spoorwegen zijn, naar de „Msb."
thans verneemt, nog iets verder get
gaan en hebben bepaald, dat fluitseinen
moeten worden gegeven als de weers
gesteldheid zoodanig is, dat de vaste
seinen op een afstand van driehonderd
meter niet duidelijk waarneembaar
zijn.
Met het geven van deze fluitseinen
wordt aangevangen ten minste 20 se
conden voordat de trein den onbe-
waakten overweg heeft bereikt, ter
wijl daarna het fluitsein met tusschen-
poozen van twee tot vier seconden
moet worden herhaald, totdat de lo
comotief of het voertuig, waarin de
bestuurder zich bevindt, den overweg
is voorbijgereden.
Heeft de bestuurder geen zekerheid
met betrekking tot de nadering van "n
onbewaakten overweg, dan moet hij
voortdurend het fluitsein geven. Als
regel geldt dus dat voor eiken onbe
waakten overweg minstens vijfmaal ge
floten wordt.
WATERSCHAPPEN.
Bij Kon. besluit zijn benoemd atot
plaatsvervanger van den dijkgraaf van
den Van Haaftenpolder, L. J. van de
Zande, te Oud-Vossemeer; b. met in
gang van 5 October, tot plaatsvervan
ger van den dijkgraaf van den Noord-
polder-bij-Neuzen, J. den Hamer, te
Neuzen; c. tot gezworene van het wa
terschap De bdeede Watering bewes
ten Ierseke, P. W. van Overbeeke te
Kapelle; d met ingang van 1 November
tot lid van het bestuur der waterkee-
ring van den calamiteuzen Leendert
Abrahampolder, Th. Maat, te Kats,
uiterlijk tot het einde van het zittings
jaar, waarin hij 70 jaar zal zijn gewor
den; e. met ingang van 1 November
tot lid van het bestuur der waterkee-
ring van de calamiteuze polders Hoofd-
plaat en Thomaes, C. J. B, Thom^ps,
te Hoofdplaat; g. tot gezworene van
het waterschap Baarland, K. Zeevaart
te Baarland; h. tot lid van het dage-
hjksch bestuur van het Waterschap
De Valkenissegeul, jhr. mr. G. A.
btnck van Linschoten te Krabben-
dijke.
TOONEELVOORSTELLINGEN.
De huizen van den weduwnaar.
Als we in oogenschouw nemen, dat
het jaren achtereen met de beroepstoo-
neelvoorstellingen in onze gemeente
sukkelen is geweest, dat zeer goede
voorslellingen vaak nog geen half-volle
zaal trokken, dan heeft de actie van den
kunstkring „Hef Schouwspel", wel een
buitengewoon succes gehad. Want uit
verkocht is Schuttershof voor de vijf
abonnementsvoorstellingen nog wel niet,
maar voor drie-kwart zijn de plaatsen
toch reeds bezet, en daar aangenomen
mag worden, dat er nog velen zullen ko
men, die zich niet tevoren voor 5 voor
stellingen willen binden, kan toch op ge-
zellig-volle zalen gerekend worden.
De eerste abonnementsvoorstelling
nel later heel wat te verantwoorden
zal hebben."
Maud Barrington gaf geen antwoord.
Met een gewaarwording van mchteloos-
heid merkte ze dat ze den man naast
haar, den man, die zoo rustig haar ha
telijkheden verdroeg, zonder een poging
te doen, om zich - op haar te wreken,
langzamerhand begon te respecteeren.
Terwijl ze, weggedoken in haar bont,
zwijgend naast hem bleef zitten, werd
't steeds donkerder om hen heen. 't Was
of de loodkleurige wolken steeds lager
kwamen, de gezichteinder verdween
achter een grauwen nevel, die over het
onmetelijke sneeuwveld met buitenge
wone snelheid kwamen opzetten. Het
volger; de oogenblik kon ze de paarden
nog slechts vaag zien en gingen hun dof-
dreunende hoefslagen verloren in een
plotseling aangierenden windstoot. 't
Was of de koude, die toch al onverdra-
gelijk geweest was, opeens nog intenser
werd in dat land een veelvuldig voor
komend verschijnsel vlak voor een
sneeuwstorm. Toen sloeg de sneeuw als
een fijn, wit poeder haar in 't gezicht,
ontelbare gloeiende spelden prikten op
haar oogleden en wangen en toen ze
weer iets zien kon, vlogen de paarden
\y ,^a'°P door den witten nevel en stond
Witham, rechtop met voorover gebogen
hoofd hem met een schorre stem aan
moedigende woorden toe te schreeuwen.
Maar meteen gierde de wind weer aan
zijn woorden kwamen nog slechts in
brokstukken tot haar en 't volgenden
oogenblik ging t vermogen om te zien
en te hooren weer verloren in de dichte
jachisneeuw, voortgezweept door ruk-
vindt Woensdag 19 Sept, a.s. plaats. Op
gevoerd zal worden: „De huizen van den
weduwnaar". Dit tooneelspel van G. B.
Shaw, zal vertolkt worden, door „Het
Groot-Nederlandsch Tooneel", met o.a.
Paul Huf, Hans van Meerten, Elias van
Praag, Marie Nathusius, Eva Jansen,
e.a
Zooals elk stuk van B.S-, is de inhoud
van dit tooneelspel raak en geestig. Er
worden sociale wantoestanden in gehe
keld, er komt een liefdesgeschiedenis in
voor, en de verwikkeling is vol ironie en
sarcasme. Een stuk dat men met veel
belangstelling volgen zal.
Amor en bananen.
Ook onze Orchest- en Tooneelvereeni-
ging „Kunstvrienden" heeft weer een
nieuw tooneelspel in studie genomen.
Het is ditmaal een klucht getiteld
„Amor.en bananen" van Jac. Braun.
30 October a.s. zal het in de „Prins van
Oranje" opgevoerd worden.
HET PERSONEEL DER GASFABRIEK.
Bij den raad is een adres ingekomen
van het centraal bestuur van den Ned.
Christ. Bond van Personeel in publieken
Dienst in verband met de stichting van
de N.V. „Zeeuwsche Gas Maatschappij"
en de daarbij betrokken belangen van
het personeel der gasfabrek, waaraan
met 1 Nov. ontslag is aangezegd, maar
dat rekent op weder indiensttreding in
zijn geheel bij de nieuwe N-V.
Adressant meent, dat alhoewel de te
stichten N.V. geen zuiver overheidsbe
drijf zal zijn, dit gemeenschapsbedrijf
toch zoodanig aan het overheidsbedrijf
grenst dat bij de gemeentelijke over
heid mag worden aangedrongen tot het
nemen van zoodanige maatregelen van
concessie aan het nieuwe bedrijf dat de
bestaande rechten voor het personeel
bij de nieuwe maatschappij blijven ge
handhaafd;
dat om deze redenen den Raad drin
gend wordt verzocht in de concessie
voorwaarden aan de JN;.V. Zeeuwsche
Gas Maatschappij do volgende bepalin
gen te willen opnemen:
1. Het personeel van de Imperial Con
tinental Ga's-Association wordt geheel
door de N.V. Zeeuwsche Gas Maatschap
pij overgenomen;
2. De loonen en salarissen zullen gelijk
zijn san de bezoldiging van overeen
komstig personeel in dienst van de ge
meente Vlissingen;
3. De arbeidsvoorwaarden van het per
soneel zullen zooveel mogelijk aanslui
ten bij de regelen daaromtrent gesteld
voor het ambtelijk personeel in dienst
der gemeente Vlissingen;
4. De pensioenrechten en aanspraken
zullen zooveel mogelijk aansluiten bij het
bepaalde in de Pensioenwet 1922;
5. De tot dusver bij de Imperial Con
tinental Gas Association bestaande pen
sioenrechten en aanspraken blijven ge
handhaafd, waarvoor door de N.V.
Zeeuwsche Gas Maatschappij regelen
zul'en worden getroffen
6. De loonen en de arbeidsvoorwaar
den in den ruimsten zin des woords wor
den door de directie van de N.V. Zeeuw
sche Gas Mij geregeld in overleg met
de vakorgan'saties waarin het personeel
is georganiseerd.
IERSEKE. Maandagmorgen had aan
het bouwwerk aan de Haven de arbei
der J. H. het ongeluk van 't dek te val
len en zijn linkerbeen te breken. De pa
tiënt werd naar huis vervoerd, Dr. Klin
kenberg verleende heelkundige hulp.
wind op rukwind. Pas, toen de bui weer
iets begon te bedaren, hoorde ze hem
weer.
Blijkbaar riep hij iets ze luisterde;
„Dichter bij me!"
Maud Barrington wist zich later niet
te herinneren, of zij hem gehoorzaamd
had of dat hij haar naar zich had toege
trokken. Ze merkte dat hij de zware,
bonten reisdeken tot onder haar kin op
trok en toen opeens voelde ze zijn arm
om haar schouders. Een oogenblik steeg
haar een plotselinge walging voor de
intimiteit van zulk een aanraking naar
de keel- Ze was heel kieschkeurig en
heel trotsch, ze dacht het type van den
man naast haar te kennen en nu moest
ze het dulden dat haar verkleumde bloed
door de warmte van zijn lichaam tot'
krachtiger stroomen gedwongen werd.
Haar geheele huid voelde opeens prik
kelend warm en één oogenblik had ze
een gevoel, dat ze die sensatie hem
noch haarzelf ooit zou kunnen vergeven.
Even snel als zij gekomen was, was die
sensatie echter weer vergeten, toen
windstoot op windstoot, elke volgende
krachtiger dan de voorafgaande, met
wolken van jachtsneeuw lang haar heen
joeg. Niets dan 't besef een
mensch bij zich te hebben bleef over;
verschillen van sexe, van karakter wer
den door die moordende koude wegge
vaagd. Ze waren niet langer een man
en een vrouw, maar slechts twee men-
schelijke wezens, één in hun drang om
het er levend af te brengen, want be
halve zijn enorme physieke beteekenis,
heeft het' eerste onstuimige losbarsten
van een hevigen sneeuwstorm ook ster-
MINISTER SLOTEMAKER
DE BRUïNE.
Veertig jaar predikant.
Ter gelegenheid van zijn 40-jarig
predikantsjubileum heeft prof. dr. J.
R. Slotemaker de Bruine, minister
van sociale zaken, Zondag de gods
dienstoefening geleid in de Kieviets-
kerk te Wassenaar.
De ministers Colijn, Oud en Deckers
en verschillende andere autoriteiten
o.w. ook minister van staat, jhr. mr.
De Geer, woonden den dienst bij, na
afloop waarvan talloozen gebruik
maakten van de gelegenheid om prof.
Slotemaker in de consistoriekamer de
hand te drukken. Tijdens den dienst in
de kerk werd de jubilaris toegesproken
door dr. Honders.
Voor de Vereeniging tot bevorde
ring der opleiding tot Instrumentmaker
slaagde te Leiden, voor het examen-ge
zel, instrumentmaker de heer J. Ph.
Westdorp te Bresken s; voor het
examen leerling glasblazen slaagde de
heer A. J. M. Clarijs te IJ z e n d ij k e.
De heer W. J. Huysmans, wacht
gelder bij het L.O, te Vlissingen is
benoemd tot tijdelijk onderwijzer aan
de R.K. school te Koewacht.
ONWEER.
Behalve in N. Limburg (men zie het
gemengd nieuws in 't 2e blad van blad
van gister) heeft Zaterdagavond 't on
weer, dat boven 'n groot deel van ons
land woedde, op verschillende andere
plaatsen onheil aangericht. Zoo werd
te Numansdorp 'n kapitale boerderij
door den bliksem getroffen. In 'n om
mezien stond 't gebouw in lichterlaaie.
Aan blusschen viel niet te denken.
Men heeft de boerderij, die geheel ge
ïsoleerd stond, maar tot den grond la
ten afbranden. Groote hoeveelheden
hooi en de geheele korenoogst is in
vlammen op gegaan.
Ook boven Z.O.-Friesland was het
leelijk weer. De bliksem sloeg te Ech-
tenerpolder, naar de Crt- meldt, in de
woning van den heer B, Luik, waar
groote schade werd aangericht. De be
woners waren vanwege het onweer naar
de buren gegaan, zoodat deze gelukkig
geen letsel bekwamen.
Kort daarop werd de woning van den
kapper De Graaf in hetzelfde dorp, ge
troffen. De lampen werden hier ver
nield maar verder geen schade aange
richt
Verschillende telefoonpalen zijn ver
splinterd. Een veulen van den heer
Muurling werd in de weide gedood, ter
wijl verder in tal van plaatsen vee in
slooten geraakte, zoodat de boeren heel
wat moeite hadden het weer op het
droge te brengen.
ACHTJARIGE KNAAP DOODGERE
DEN AAN DE GRENS. Aan de-Ne-
derlandsch-Belgische grens te JEsschen
is de achtjarige H. H. door een vracht
auto overreden en op slag gedood.
ker invloed op den geest;' hij laat den
mensch in zijn strijd tegen de elementen
niets dan zijn primitieve, dierlijke in
stincten-
Toen, gedurende een paar oogenblik-
ken van betrekkelijke windstilte, waar
op het eenige euvel de steeds dichter
neervallende sneeuw was, hief het meis
je haar hoofd op.
,,'t Is mijn schuld waarom zeg je
dat niet?" zeide ze moeilijk.
't Leek, alsof de man naast haar
een groote, stille figuur, onherkenbaar
door de vele sneeuw, even ruw lachte,
het volgende oogenblik voelde ze ech
ter, dat zijn arm zich vaster om haar
heen sloot. „Verwijten helpen op 't
oogenblik niets. Warm blijven dat
is het eenige."
Eén van de paarden struikelde met
een liet de arm om haar schouders los
en hoorde ze 't geluid van een zweep
slag en een paar ruwe vloeken- Maar
zelfs dit stuitte haar niet. De man vocht
voor zijn leven zoowel als voor het hare,
in zulk een geval was ruwe kracht het
t enige wat helpen kon. Toen kwamen
er weer oogenblikken, waarop elk ver
mogen om te denken, om waar te ne-
nen, door de woede van den storm, die
uls een razende demon langs hen heen
stoof, wegviel, en toen de wind weer
iets bedaarde, merkte ze, dat de paar
den niet langer het gebaande pad volg
den.
„Je bent van den weg af", zeide ze,
„als we 'm niet terugvinden, komen we
nooit aan de Grange".
't Leek of de man naast haar even
knikte, „Daar gaan we niet heen", hoor-
HET VERVAL DER BELGISCHE
KOOPVAARDIJVLOOT.
Het orgaan van de Vereeniging van
Officieren der Belgische Koopvaardij
vloot schrijft:
Onze koopvaardij gaat met reuzen
schreden een ware ramp tegemoet. In
dien de crisis nog eenigen tijd aanhoudt,
zooals trouwens maar al te duidelijk te
voorzien is, en het verval een gelijken
tred blijft houden als in de laatste twee
a drie jaren, kunnen wij gerust zeggen,
dat in 1937 de Belgische koopvaardij
vloot enkel nog in ons geheugen zal
voortbestaan. In 1932 werden 25 sche
pen met een gezamenlijke bruto tonne-
maat van 71,960 ton voor afbraak of aan
vreemde reeders verkocht. In 1933 wa
ren deze cijfers 21 en 53,633. In de eer
ste maanden van 1934 werden terug al
reeds 5 schepen, een tonnemaat van
14,034 bruto ton vertegenwoordigende
verkocht, zoodat de Belgische tonne
maat, die op 1 Januari 1932 504,953 bru
to ton was, op einde Augustus 1934 ge
slonken is tot 369,360 bruto ton.
Op einde Augustus 1934 waren daar
bij 20 schepen met een gezamenlijke
tonnemaat van 58,500 bruto ton opge
legd en aldus ongeveer nog 310,860 bru
to ton in de vaart gebleven. De vraag,
die zich heden stelt, is niet alleenlijk te
weten of de huidige onttakelde schepen
nog ooit in de vaart zullen komen, doch
hoofdzakelijk of de hedendaagsche ge
bezigde tonnemaat van 310.860 bruto
ton zich zal handhaven. De toekomst
ziet er dus werkelijk heel somber uit.
De in het begin van dit jaar verleende
staatstoelagen aan de reederijen schijnen
geen noemenswaardigen invloed gehad
le hebben
Zonderlinge liefdes-uiting. Te Ors-
zallas is een boer gearresteerd die zijn
vrouw twee maanden lang in een kooi
had opgesloten. Tijdens het politiever
hoor verklaarde hij zijn vrouw vurig
lief te hebben en niet het denkbeeld te
kunnen vedragën dat een andere man
naar haar zou kijken.
De oudste vrouw ter wereld. In
het kleine bergdorpje Jevaeha habij
Petsj woont de oudste vrouw ter we
reld, Stanojka Bakitsj, die beweert 155
jaar oud te zijn. Haar hooge leeftijd
brengt haar echter geen voldoening.
Zij is het leven moe en wenscht te ster
ven.
Haar zeven kinderen, die ruim 120
jaar geleden geboren zijn, zijn allen
overleden.
Stanojka geniet nog een uitstekende
gezondheid. Haar oordeel over de he
dendaagsche meisjes is maar matig.
Toen ik jong was, zeide zij onlangs,
placht ik 100 geiten per dag te melken.
De meisjes van nu komen niet verder
dan 20, Bijna al de dorpsbewoners zijn
afstammelingen van haar, soms van de
vijfde en zesde generatie.
Een aapmensch. Een gezelschap dat
op jacht was in de bosschen bij Usitza,
meende een onbekend dier te zien loo-
pen en toen men een schot loste viel
het vreemde wezen neer. Naderbij ge
komen, £agen de jagers dat het leen
jongen was van omstreeks 15 jaar, ge
heel naakt, het lichaam bedekt met haar
en modder. Hij was ongedeerd, doch ten
zeerste verschrikt bij het aanschouwen
van de menschen.
Het bleek geen enkele taal te spreken
en scheen het grootste gedeelte van zijn
de ze hem antwoorden; de rest van wat
hij zeide ging in een gierenden wind
stoot verloren.
Een oogenblik lang kwam Maud Bar
rington tot bezinning; bij de herinnering
aan de antecedenten van den man naast
haar, aan alles wat ze van hem gehoord
had, was 't, of een angst zich met een
kouden greep om haar hart legde; maar
bijna onmiddellijk werd dit gevoel ver
drongen door het vage besef, dat zulke
overwegingen in een toestand als deze
niet gelden, dat zij beiden niets waren
dan een paar menschen, verbonden door
eenzelfde gevoel, den drang om aan al-
geheelen ondergang te ontkomen. Haar
gedachtengang werd echter weer afge
broken, doordat de slede met een schok
voor een vormlooze, witte massa stil
hield, en de man naast haar onder de
zwaar-besneeuwde reisdeken uitkroop.
„Houd die deken om je heen ik zal
je er uit tillen", zeide hij.
Ze deed wat hij haar gezegd had; pas
sief liet ze zich uit de slede tillen, het'
volgende oogenblik stond ze tot over
haar knieën in de sneeuw, en hoorde ze
den man, die zich van haar afgekeerd,
had, iiets schreeuwen, wat ze
niet verstaan kon. Paarden en slede gle
den door den witten mist weg- Het eene
oogenblik zag ze haar metgezel nog, het-
volgende oogenblik was hij door het
dichte gordijn van mist eveneens aan
haar oog ontrokken. Ze was alleen en
met een beklemmenden angst drong dat
besef tot haar door.
(Wordt vervolgd