SPORT.
HANDEL EN NIJVERHEID.
BUITENLAND.
LAATSTE BERICHTEN.
RECHTSZAKEN.
DE UITVAART VAN VON HINDENBURG.
Laatste tocht door den nacht naar het slagveld van Tannenberg.
BELGIE.
FRANKRIJK.
Afscheid der familie in
intiemen kring.
Gisteravond is op het slot Neudeck,
waar de grijze veldmaarschalk Donder
dag overleed, in intiemen kring een
rouwplechtigheid gehouden, Eenige ver
tegenwoordigers der regeering namen
slechts als vrienden der familie er aan
deel. De plechtigheid werd noch per ra
dio uitgezonden, noch werd een com
muniqué er over gepubliceerd.
Om kwart over achten nam de familie
van Von Hindenburg voor het laatst af
scheid van hun grooten doode.
In het slotpark had de infanterie met
blanke bajonet stelling genomen. Het ge
mengde koor van Freistadt zong 't lied:
„Jesus, meine Zuversicht". Daarop blie
zen de houtvesters op trompetten en op
hun horens het signaal: ,,De jacht is
voorbij".
Op dat oogenblik verscheen minister
president Goering. Hij legde een prach
tige krans met zwart-wit-rood lint op
de kist.
Naar Tannenberg.
De kist werd hierop uit het slot naar
buiten gedragen, om naar Tannenberg
te worden vervoerd, waar heden 't stof
felijk overschot in het beroemde gedenk-
teeken zou worden bijgezet.
Het vervoer geschiedde op een affuit,
die met een witten doek gedekt was,
waarop een groot kruis was afgebeeld.
Op de baar lagen de helm van Von Hin
denburg en zijn maarschalkstaf.
Langs den geheelen weg van Neudeck
naar Tannenbefrg, ongeveer 20 km, ston
den mannen met fakkels geschaard.
Toen de stoet zich in beweging zette,
werd de maarschalkstaf weggenomen en
te zamen met de ordeteekenen van Von
Hindenburg voor de kist uit gedragen.
De rouwparade werd door de vijfde
compagnie van het derde regiment in
fanterie gehouden, dezelfde compagnie,
welke korten tijd geleden, toen de ko
ning van Siam bij rijkspresident Von
Hindenburg op bezoek was, de laatste
parade voor den president uitvoerde.
Toen de stoet zich in beweging zette,
presenteerden alle rijksweersoldaten, die
de wacht hadden betrokken, het geweer,
terwijl de overige weerafdeelingen, artil
lerie, cavalerie, auto-batterijen en afdee-
lingen mariniers, zich in een rij opstel
den.
Nadat de kist met het stoffelijk over
schot op de door paarden getrokken af
fuit geplaatst was, werd zij in langza-
men stap naar de grenzen van het land
goed, ongeveer anderhalve kilometer
van het park verwijderd, gevoerd,
De aanwezige generaals volgden de
lijkiust te paard. Het overige soldaten
volk volgde haar te voet.
V an het park tot de grenzen van het
landgoed stond een dichte haag van
rijksweer en mariniers opgesteld.
Aan de grenzen van 't landgoed werd
de kist met het stoffelijk overschot op
een motoraffuit overgeplaatst. Op deze
plaats waren twaalf vaandeldragers ge
posteerd.
In alle dorpen luidden de klokken.
Guirlandes hingen van boom tot boom
en op sommige plaatsen had men de
vruchten van het veld daarin gevlochten
Tegen 2 uur vannacht had het rouw-
escorte, Reichenau bereikt en korten
tijd later, terwijl aan den horizon een
veelbelovende zomerdag begon te glo
ren, ging het voorbij den Veldheerheuvel
van Frögenau, den heuvel waar vanaf
Paul von Hindenburg den slag bij Tan
nenberg heeft geleid. Uit de schemering
doemden de contouren van den gedenk
steen op. De stoet hield halt om een
oogenblik te vertoeven op de plaats,
Duitschlands grootste veldheer
zijn beroemde overwinning bevocht.
Op den weg tusschen Hohenstein en
1 aulsgut stonden tusschen de spoorweg-
A. en S.S. geschaard. Daarachter in dich
te rijen de bevolking, die met ontroering
den stoet zag langs trekken.
Reeds te ongeveer 5 uur hoorde men
bij het Tannenberg-gedenkteeken in de
verte de klanken der treurmuziek. Dit
was het signaal voor het ontsteken van
reusachtige offervuren op het vlakke
terras der acht hooge torens van het
monument. Zwarte rookpluimen stegen
naar den onbewolkten blauwen hemel
omhoog. Dan naderde de stoet en
zwenkten de beide voorste escadrons
voor den ingang naar rechts en links.
Gedempte commando's klinken. De kist
wordt van de affuit gedragen en door
12 officieren van leger en marine in den
Veldheerstoren gedragen, vanwaar het
stoffelijk overschot na de rouwplechtig
heid zal worden bijgezet in den daarte
genover liggenden Maarschalktoren.
Het achter de affuit komende gedeel
te van den stoet trekt verder den straat
weg op. Nadat de vaandelcompagnie
van de rijksweer het monument weer
heeft verlaten, ligt het weer stil in den
vroegen ochtend. Slechts eenige rijks-
weerofficieren en S.S. leiders die de ko
mende afzetting regelen, zijn in de omge
ving. Pas tegen zeven uur worden de
eerste gasten verwacht.
TE TANNENBERG.
Ontzaglijke belangstelling.
Zooals de zonsopgang liet voorzien, is
het een prachtige dag geworden. De
zwarte rook stijgt van de hooge torens
van het Tannenbergmonument bijna
loodrecht omhoog naar den blauwen he
mel.
Op het grasgazon rondom het kruis,
waaronder 20 onbekende soldaten uit
den Tannenbergslag rusten, wordt krans
op krans gestapeld. In alle kleuren ziet
men de linten, met gouden opschriften.
Voor den toegang tot den Veldheer-
en Maarschalktoren staan wachtposten.
Binnen in den Veldheertoren staat de
met oorlogsvlaggen bedekte kist op een
katafalk. Inmiddels komen op het station
Hohenstein de extra-treinen na elkaar
binnen. Het parkeerterrein nab'ij het
Tannenbergmonument is al vroeg in den
ochtend gevuld met auto's. Geleidelijk
wordt het ook drukker op de vlakte
rondom het monument. Vaandelcompag
nieën van S.A., S.S., Hitlerjeugd, Ar
beidsdienst en voormalige frontstrijders
marcheeren aan.
De omgangen van de verschillende to
rens worden bezet door soldaten met het
geweer aan den voet. De laatste maat
regelen worden getroffen door den chef
der politie, Dalüge. Korten tijd later ver
schijnt ook de groepsleider der S.S. in
Oost-Pruisen, Von Zeieski.
Groep na groep der verschillende or
ganisaties marcheert thans op. Vele re-
gimentsvereenigingen en ook de Kyff-
hauserbund. Om het half uur gaan vier
kapiteins den Veldheertoren binnen om
de eerewacht bij de baar af te lossen.
Men ziet vele oude uniformen. Aanwe
zig is o.a. een delegatie van het Oost
Pruisische infanterieregiment 147: „Von
Hindenburg".
Verder een delegatie van het derde
garderegiment te voet, in welk regiment
de veldmaarschalk zijn militaire loop
baan begon. Tienduizenden stroomen uit
Hohenstein naar het gedenkteeken. De
treinen komen binnen met tusschenpoo
zen van nauwelijks 5 minuten. De Rijks-
post onderhoudt ook busdiensten met
Berlijn en andere plaatsen. Ook uit Po
len arriveerde een lange extra-trein met
Duitschers uit de na den oorlog Poolsch
geworden gebieden. En verder uit an
dere Duitsch-sprekende gebiêden buiten
de Duitsche grenzen, o.a- uit het Corri
dorgebied, uit het Saargebied en uit Bo-
hemen. Korten tijd later arriveeren de
«w ÖJJ/WJ. 'y i^f
kruising en Hohenstein de troepen op- leden van het corps diplomatique uit
gesteld van het escorte, dat van hier 1-'
af de kist met het stoffelijk overschot
van het auto- en motorescorte zou over
nemen.
Aan den kop de bereden muziekka
pel van een regiment ruiterij, daarach
ter twee escadrons ruiterij, dan de ka
pel van een regiment infanterie, gevolgd
door de vaandels van Hindenburg s
oude regimenten, en daarachter met
rouwfloers omhangen de affuit, die de
kist naar t Tanneberg gedenkteeken zou
brengen. De affuit was bespannen met
zes paarden, die elk door een officier
aan den teugel, werden geleid. De affuit
w.?.rd ,wteer gevolgd door twee compag-
niën infanterie, een bataljon marine-in-
arUllerie611 batteri'en der rijdende
tden °Ch!en1d wefd het koud.
Een groote menigte had zich langs den
weg geschaard en de zon verrees prach-
tig boven de kim.
Het was kwart voor vijf toen de stoet
naderde. De auto, die de motor-affuit
met de kist had getrokken, stopte naast
de bespannen affuit. In een auto daar
naast zaten acht officieren, die de kus
sens met ordeteekenen, helm en degen,
en den veldmaarschalkstaf, droegen.
Het overtillen van de kist duurde
slechts eenige minuten, dan zette zich
de stoet, onder het doffe geroffel der
omfloerste trommels, weer in beweging
Er klonken koralen.
Langs de geheele route, door Hohen
stein tot aan het gedenkteeken toe, ston
den langs den weg de arbeidsdienst, b.
Berlijn,
Men kan zeggen dat practisch alle
landen der wereld vertegenwoordigc
zijn. Men ziet prachtige uniformen en
indrukwekkende uitheemsche gewaden
Ook alle Duitsche autoriteiten uit de
verschillende landen, de rijksstadhouders
en de gouwleiders zijn aanwezig. De ex-
kroonprins arriveerde, evenals zijn broe
der Prins August Wilhelm. Overste Von
Hindenburg heeft het rouw-escorte met
de kist met het stoffelijk overschot van
zijn vader den geheelen nacht begeleic
en bevindt zich thans ook bij het Tannen
bergmonument- Tegen 9 uur begint de
opmarsch der eeredelegaties van de ver
schillende organisaties, die zich opge
steld hebben bij den achtersten toren
van het Hohenstein stadion, en die thans
het gedenkteeken binnentrekken.
Om 10 uur betrekt het eerebataljon
van de rijksweer de wacht bij het ge
denkteeken. Op het station worden ge
heele wagons met kransen uitgeladen en
met vrachtauto's naar het monument
vervoerd,
Als de geheele binnenplaats van het
Tannenberg monument geheel omzoomc
is met de delegatie der nationale organi
saties neemt in het achterste gedeelte
de landspolitie stelling. Twee afdeelin
gen van den lijfsstandaard van Adol.
Hitier marcheeren dan binnen en stellen
zich naast de landspolitie op. De toe
schouwers verheffen zich van hun plaat
sen om de met rouwfloers omhangen
vaandels te groeten. Dan rukt de rijks
marine binnen en bezet de transen van
twee muurgedeelten
Op de overige muren staan rijksweer
soldaten opgesteld. Plotseling hoort men
geronk van motoren en een escadrille
vliegtuigen met zwarte rouwlinten aan
den staart verschijnt. Deze vliegen laag
over het monument. Tegen 10 uur arri
veeren de leden, van de rijksregeering.
Generaal Mackens.en legt een krans bi)
de katafalk neer en even later doet
aartshertog Ernst van Brunswijk het
zelfde.
Dan arriveeren de diplomaten, dié
met een extra-trein naar Hohenstein
en vandaar met auto's naar het gedenk
teeken zijn gebracht, De meeste diplo
maten leggen kransen met linten in de
nationale kleuren van hun land neer. In
paradepas marcheeren een marine- eri
rijksweerbataljon binnen, en tenslotte
ariveert de familie van den overledene.
Overste von Hindenburg met vrouw en
tinderen en ook de ander.e kleinkin
deren, van wie de jongste meisjes in het
wit zijn gekleed. Alle vaandels staan
thans bijeen op een verhoogd podium
tusschen de katafalk en het hooge kruis,
in bet midden van het gedenkteeken.
Te elf uur precies arriveert Adolf Hit-
er, die door de aanwezigen staande met
opgeheven hand, opder diep stilzwijgen
wordt gegroet. Uit den Veldheertoren
dragen officieren de kussens met orde
teekenen naar buiten, voorafgegaan
door een officier met een maarschalk
staf. Dan volgt, gedragen door zes oï-
icieren, de kist met het stoffelijk over
schot. Allen staan zwijgend van hunne
plaatsen op, en groeten den doode met
opgeheven arm.
De plechtigheid.
Als de kist wordt neergezet, klinken
gedempt doch machtig de tonen van
den treurmarsch uit Beethoven's „Eroï-
ca". Als de tonen daarvan zijn verslon
ten, neemt de evangelische veldbisschop
van de weermacht, dr. D. Dohrmann 't
woord naar aanleiding van Joh. 2:10
,Wees getrouw tot den dood" en „Ik
zal U geven de kroon des levens". De
bisschop schetste de kwaliteiten van
den doode, die eens van zichzelf had
gezegd „Ik heb niets anders gedaan dan
de gaven toepassen die God mij heeft
gegeven. Te loven en te prijzen heb Ik
slechts Gods genade'.
Dit leven was er een van echt solda
tendom, geworteld in Pruisische aarde,
ontplooid gedurende drie menschenleei-
tijden, gevormd door de school van het
oude leger, beproefd in ontelbare veld
slagen.
Zijn leven was trouw, en trouw is het
stempel dat op al wat hij deed werd ge
drukt. Deze trouw berustte op liefde,
die in den ernst des levens is beproefd-
Deze trouw was liefde jegens huis en
grond, jegens keizer en Rijk, jegens volk
en vaderland. De zegen van wat de over
ledene voor het Duitsche volk heeft ge
daan zal blijven bestaan wanneer het
volk zijn voorbeeld volgt. Lof en roem
wilde de overledene niet aan zijn baar,
doch dankbaarheid en liefde kan hij niet
afwijzen.
De veldprediker eindigde zijn toe
spraak met het Onze Vader, waarna
machtig een koor, het door de aanwezi
gen overgenomen lied inzette: „Een vas
te Burcht is onze God".
HITLER SPREEKT.
Dan treedt Adolf Hitier naar voren
om zijn redevoering te houden. Twee
maal in zijn leven wordt de soldaat
meestal met eere genoemd, zegt hij. Na
een overwinning en na zijn dood. Toen
de naam van den generaal-veldmaar-
schalk en Rijkspresident voor de eerste-
maal bij het Duitsche volk klonk, lag
reeds een afgesloten leven van arbied
achter hem. Als jong officier van den
koning streed hij in den slag van Kö-
nigratz en kreeg hij zijn eerste verwon
ding.
Vier jaar later was hij getuige van üe
proclamatie van zijn koninklijken krijgs
heer tot Duitsch keizer. Hitier schetste
den verderen officiersloopbaan van Von
Hindenburg; zijn aftreden als generaal
in 1911 en zijn benoeming tot opper be
velhebber van het Duitsche leger in
Oost-Pruisen in 1914.
Wat is er al geschied in de 20 jaren
van 28 Aug. 1914 tot heden. Een oorlog
die alle herinneringen van 't verleden in
't niet doet verzinken. Hevige spannin
gen en vreeselijke crises volgen elkaar
op. Hoop strijdt met ontmoediging, ver
trouwen met wanhoop. Het bestaan van
de natie wordt bedreigd en trouw en ge
hoorzaam doen millioenen Duitsche man
nen hun plicht.
Voor een geheele vol
gende eeuw zal hét
Duitsche volk het niet
noodig hebben zijn wap
nen te rehabiliteeren
Nooit zijn soldaten dapperder geweest
nooit volhardender, nooit meer tot of
fers bereid dan in deze 4 J4 jaar. Wat
er gepresteerd is, zou onbegrijpelijk zijn
wanneer men Jeen rekening hield met
de kracht der persoonlijkheid.
Er lag tooverkracht in den naam van
den generaal-veldmaarschalk, die met
zijn legers in het toenmalige Rusland de
grootste militaire macht ter wereld tot
bukken dwong. En toen de keizer hem
helaas te laat aan het hoofd van het
geheele veldleger stelde, slaagde hij er
in met zijn geniale medewerkers niet
alleen de crisis van het oogenblik te
overwinnen, doch nog twee jaar lang
overwinningen te boeken. Het tragisch
einde van dezen strijd zal historisch
niet ten laste van dezen veldheer ko
men, doch slechts een veroordeeling der
politici zijn.
Het is een der wonderbare beschikkin
gen van een raadselachtige wijze voor
zienigheid, dat in het presidentschap van
dezen eersten soldaai en d enaar van ons
volk, de voorbereiding tot verheffing van
het Duitsche volk kon worden begonnen,
en hij ze f nog de poort der Duitsche ver
nieuwing heeft geopend.
Als rijkspresident werd de generaal-
veldmaarschalk beschermer van de na-
tionaal-socialistische revolutie en daar
mede van de wedergeboorte van ons
volk.
Hitier eindigt met de woorden „doo
de veldheer, ga nu het Walhalla bin
nen" en verlaat langzaam het spreekge
stoelte.
De muziek speelt zacht het oude sol
datenlied „Ich hatte einen Kameraden".
Je armen verheffen zich weer ten groet.
Tegelijkertijd dondert het eerste salvo
van de in de nabijheid opgestelde bat
terijen, Het „Deutschland, Deutschland.
über alles" weerklinkt en wederom tre
den de officieren met maarschalkstaf en
ordekussen^an. Achter de kist schrijdt
de eenige nog levende Duitsche veld
maarschalk uit den wereldoorlog: Von
Hackensen.
S. S.-groepleiders dragen een reus
achtige krans van Hitier. Dan volgt Hit-
er zelf, om op de kist in den Maar
schalkstoren de krans neer té leggen.
Jij wordt gevolgd door den veldbis
schop, de rijksministers, de familie van
den overledene en autoriteiten.
Hr. Ms. gezant te Berlijn mr. J. P.
graaf van Limburg Stirum heeft H. M.
de Koningin vertegenwoordigd bij de
bijzetting van het stoffelijk overschpt
van president Von Hindenburg.
Tevens heeft de gezant een krans
van de Koningin op het stoffelijk over
schot neergelegd.
De A.V.R.O. zal hedenavond te 7 u.
op golflengte 1875 m de plechtigheid
van de overbrenging van het stoffelijk
overschot van Von Hindenburg naar
Tannenberg, gevolgd door de bijzetting
aldaar, uitzenden door middel van door
dezen omroep zelf opgenomen gramo-
foonplaten.
W. v. Haver 8e, 9e, 18e en 23e; P. Min-
naard 11e, 12e, 17e, 24e en 27e; J. v. d.
Plasse 16e en 22e.
Ie duif 8.37.51 h. Laatste 8.56.38 h.
STAATSLOTERIJ.
(Onder voorbehoud).
Op de volgende nummers vielen on
derstaande prijzen:
f 2000: 20098
f 1500: 23300
f 1000: 21374
f 400: 8438 17177
f 200 5315 14654 15021
f 100: 2639 4815 8269 8800 8952
10637 21532
7.V.B.
Wedstrijduitslagen van Zaterdag 4 Augs.
Afd. 1.
Wemeldinge-Ierseke 2 34.
Rilland Bath-Krabbendijke 41.
Afd. 2.
Kapelle 2-Wit Zwart 41.
Hansw. Boys 2-Inter Scaldes 5
Ranglijstje
bijgewerkt t/m 4
Augs,
Rilland Bath
9 7 0
2
14
30—16.
Waarde
9 6 0
3
12
20—25.
Krabbendijke
9 4 3
2
11
21—15.
Kapelle I
9 4 2
3
10
27—17.
Ierseke 2
9 2 1
5
6
16—26.
Wemeldinge
9 0 1
Afd. 2.
8
1
16—31.
Wit Zwart
9 6 2
1
14
35—12
Goes 4
9 5 1
3
11
33—32.
Inter Scaldes
10 4 2
4
10
34—29,
Kapelle 2
9 4 1
4
9
21—17.
Hansw. Boys
2 10 3 3
4
9
29—41.
Kruiningen 2
9 1 1
7
3
23—41.
Wedstrijdprogramma voor Zaterdag
11 Augustus 1934.
Af deeling Walcheren.
OostkapelleVeere II.
SerooskerkeArnemuiden.
Afd. 1.
Kapelle IIerseke II-
Waarde—Krabbendijke.
Rilland-BathWemeldinge.
Afd. 2.
Goes IVWit Zwart.
Kruiningen IIKapelle II.
Bekerwedstrijd Tournooi A.
De Zeeuwen—Middelburg. Woensdag
8 Augustus 7 uur. Terrein: De Zeeuwen,
Duivensport,
De Postduivenvereeniging „De
Stormvogels" te Ierseke hield een
wedvlucht van Dax uit: 944 km. Z.W
wind. Ie duif E. Everse; 2e. C. J. van
Es; 3e. W. van Haver; 4e. M. de Koeijer
5e, 6e en 7e M. Bom.
Ie duif 12.10; laatste duif 7.1.
Verder organiseerde dezelfde ver
eeniging een wedvlucht uit Vilvoorde
68 km. W. de Leeuw le, 10e, 13e, 19e
en 25e prijs; L. Laven 2e, 15e en 21e
M. de Koeijer 3e, 20e en 28e; E. Everse
A. Boone 4e; M. Bom 6e, 7e en 14e
Smokkelaars uit Hulst in België
veroordeeld.
De boetstraffelijke rechtbank te Den-
dermonde heeft uitspraak gedaan in de
zaak tegen de smokkelaars uit Hulst.
De smokkelaars H. P., P. van W., A.
Sch. en F. W. allen te Hulst woonachtig
werden er van verdacht zestien runde
ren ter waarde van 28.000 francs uit
Juist naar België te hebben gesmokkeld
alsmede van het pogen de Belgische dou
anen te belemmeren in de uitoefening
van den dienst.
H. P. werd door de rechtbank vrijge
sproken. P. van W. en A. Sch. werden
tot zes maanden gevangenisstraf veroor
deeld terwijl F, W. acht maanden kreeg.
Deze straf was echter nog niet voldoen
de want de rechtbank veroordeelde de
drie laatstgenoemde bovendien nog tot
een boete van 177.000 goud franc of
1.239.000 francs.
Bovendien werden de zestien runde
ren alsmede de tractor met aanhangwa
gen verbeurd verklaard.
Faillissementen.
De Arr. Rechtbank te Middelburg
leeft heden failliet verklaard J. Zan-
dee, landbouwer te A/a rdenburg.
Rechter-commissaris .mr.*' A. van der
Joop, curator mr. W. le Mair, advobaat
en procureur te Sluis; M. P. Slimmen,
kruidenier te Nieuw- en St. Joos-
a n d Molendijk A 25. Rechter-com
missaris mr. C. E. Muller, curator mej.
mr. Al M. J. van Deinse te Middelburg.
DE BEDREIGDE OESTERCULTUUR.
Men schrijft ons uit Ierseke:
Met bélangsteling hebben de_ oester-
tweekers het verslag 1933 aangaande
de oestercultuur gelezen. Voor het eerst
wordt daarin gewezen op het ernstige
gevaar, waarmede de slipper Pimped de
oestercultuur bedreigt. Nu hebben de
feiten echter het verslag reeds achter
haald. 't Spreekt van plaatsen waar 1000
zulke slippers p. meter voorkomen. Mo
menteel zijn evenwel plaatsen aan te
wijzen waar er 25000 op den vierkanten
meter voorkomen. Op sommige oester
schelpen zitten er 200 tot 300. Is het 'n
wonder dat de oesters meer en meer
verdwijnen, gewoon afsterven? Dat ae
beste perceelen van voorheen leeg lig
gen, dat men daar slechts hier en daar
een oestertje aantreft? En niet alleen de
kleinste, maar ook het goed van 15 tot
25 kg per 1000 is weg of anders bezig
weg te sterven.
Dat is nu niet alleen aan de
slippers te wijten, maar oök aan de ziek
te die in de oesters woedt, en waarle
gen ook nog geen kruid is gewassen.
Het aanstaande seizoen is het laatste dat
men volop consumptie-oesters aan de
markt zal kunnen brengen, dan wordt
het jaar aan jaar minder.
Woesteling rijdt drie menschen en
zichzelf dood, Zondagavond heeft in
de Oostvlaamsche gemeente Erondegem
een ernstig verkeersongeluk plaats ge
had. Na kermis te hebben gevierd be
sloot een bakker uit het naburige Meire
per auto, een 7 pk wagen, een soldaat
naar Gent terug te brengen, waar deze
tijdig in de kazerne moest terug zijn. Bij
het terugkeeren uit Gent heeft de auto
waarin nog vijf vrienden en vriendin
nen van den bestuurder waren gezeten,
te Oordegem op het voetpad twee dor
pelingen aangereden die op slag werden
gedood. De bestuurder nam de vlucht
en met uitgedoofde lichten vluchtte hij
langs den grooten straatweg Gent
Brussel. Enkele kilometers verder reed
hij links van den weg nog een groep
personen aan, waarvan een vrouw van
38 jaar op slag werd gedood- Om op
nieuw op den weg te komen, beschreef
de chauffeur een zwenking naar rechts.
Honderd meter verder kwam hij terecht
tegen den gevel van een café, die werd
ingedrukt. De wagen botste terug en
bleef tenslotte een vijftal meter verder
liggen, na nog een haltepaal van de
tram en een ijzeren bindstaaf, voor
paarden, te hebben verbrijzeld. De auto
was totaal in puin. De autobestuurder
is aan een dubbele schedelbreuk in het
gasthuis te Aalst overleden. In totaal
zijn er zeven gewonden, waaronder en
kelen zwaar.
DE ANTI-JOODSCHE UITSPATTIN.
GEN IN ALGIERS.
25 dooden.
Omtrent de bloedige gebeurtenissen
te Constantine in Algiers, worden nu
nadere bijzonderheden bekend. De Mo-
hammedaansche bevolking zou in be
roering zijn gebracht door het optreden
van een dronken soldaat die een mos
kee was binnen gedrongen. De; be-
