HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOd
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
FORTINBRAS,
KERKNIEUWS.
LANDBOUW.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 23 MEI 1934. No. 119.
BINNENLAND.
Examens in aantocht.
MIDDELBURG.
yUSSINGEN.
ZUID-BEVELAND.
ZEEUWSOK-VLAANDEREN W.D.
FEUILLETON.
DE KOOPMAN IN GELUK,
De onbloedige staatsgreep in
Bulgarije. Het leger maakt
een einde aan de ontaarding
van een parlementair regime.
Een paar kantteekeningen.
De nazi's in Duitschland plegen er
prat op te gaan, dat hun „revolutie v.lallsv,1IC elllul iU1
maar heel weinig menschenbloed heeftnle*tzijn, diemoeten
doen vloeien. Dat is ook inderdaad zoo,
al zouden wij niet graag de verantwoor
delijkheid dragen voor al het bloed, dat
er dan toch nog vergoten werd. Maar
ze zullen voortaan een beetje voorziéh
tig in het hanteeren van dit reclame
artikel moeten zijn. Want de geschiede
nis kent nu een fascistische omwente
ling, die de goedaardigheid der Duit-
sche verre in de schaduw lijkt te stel
len, die van Zaterdag j.l. in Bulgarije.
Daarbij heeft geen mensch letsel gekre
gen. Er zijn zelfs maar heel weinig lie
den achter slot' en grendel gezet, een
stuk af wat Macedonische leiders, die
gewoon waren hun politieke ideeën
met het argument van den revolver
kracht bij te zetten. Juist met het oog
op dit laatste, mag het verbazingwek
kend heeten, dat de staatsgreep zich
zonder stuiptrekkingen voltrok. Dat wil
iets zeggen voor een land, ;waar het
normale politieke leven het nauwelijks
zonder een moord op zijn tijd scheen
te kunnen doen. De menschen, die het
zaakje organiseerden, moeten djat su
bliem gedaan hebben.
Nadere berichten wijzen trouwens uit,
dat het al een heelen tijd in den maak
was. Todorof, de nieuwe minister van
financiën verklaarde dat zes maanden
geleden de plannen reeds in hoofdlijnen
vaststonden. De laatste weken had men
besteed aan het treffen van nauwge
zette voorbereidingen. Men moet, hoe
men overigens over het geval wil den
ken, respect hebben voor een organisa
tie-talent, dat, in 't geheim en zonder
dat er ook maar iets uitlekte, de din
gen zoo goed op pooten wist te zetten.
In een paar uur tijds voltrok de omwen
teling zich. Toen het Bulgaarsche volk
Zaterdagmorgen ontwaakte, had het 'n
nieuwe regeering: militair en fascistisch.
Het zal er wel even van opgekeken heb
ben. Maar in zijn breede lagen schijnt
het de nieuwe heeren niet onwelwillend
gezind. Het feit, dat deze een goeden
naam hebben, dat ze bekend staan als
onkreukbaar en plichtsgetrouw, zal
daar wel niet vreemd aan zijn. Voor
zoover de politiek hem niet lichtelijk
aan het malen had gebracht, moet de
gemiddelde Bulgaar trouwens a priori
de meening toegedaan zijn, dat het er
allerdroevigst uitzag met de politiek in
zijn land, Het parlementaire régime was
er een aanfluiting van zichzelf gewor
den. Tegen deze ontaarding is het leger
nu tenslotte in verzet geraakt. Met een
overweldigend ,succes. Als toen daar
naar de kwaliteiten van het nieuwe ré
gime zou mogen afmeten, viel Bulgarije
duizendmaal te feliciteeren.
De nieuwe heeren zullen alevel op
andere wijze moeten toonen, wat ze
waard zijn, voordat men aan dat felici
teeren kan beginnen. Veel slechter dan
hun voorgangers" kunnen ze het welis
waar niet maken, maar ze hebben toch
één ding op die voorgangers tegen. N.l.
dat ze militairen zijn en als zoodanig
vermoedelijk niet het meeste verstand
van financiën en justitie, onderwijs en
oeconomische zaken en wat dies meer
zij zullen hebben. Dergelijke dingen la
gen tot dusverre buiten hun lijn, om
zoo te zeggen. Men moet tenminste aan
nemen, dat ze zich er niet in gespeciali
seerd zullen hebben (wat van een be
paalden kant bekeken trouwens weer n
voordeel zou kunnen zijn.) Ze hebben
alvast een heel stel maatregelen beloofd
ter saneering van, in 't generale gespao-
ken: de crisis. Dat is natuurlijk zeer be
minnenswaardig, doch: zeggen is niets,
maar doen is een ding. Ze zijn de eer
sten niet, die dergelijke goede voorne
mens aankondigden, ook niet in 't fas
cistische. Wellicht zullen ze de laatsten
ervaren, dat de
praktijk maling heeft aan een voorop
gezette theorie.
Inplaats van de Sobranje, het parle
ment, dat Bulgarije er tot dusver op na
hield zal een volksvertegenwoordiging
komen, eenigszins op corporatieven
leest geschoeid. Drie kwart van haar
100 leden, zal de regeering aanwijzen
de overige 25 mogen de corporaties kie
zen. Omtrent de bevoegdheden dezer
volksvertegenwoordiging' verneemt men
nog niet veel. Vermoedelijk zal ze in
elk geval den eersten tijd wel heel
weinig in de melk te brokkelen hebben.
Wat de buitenlandsche politiek betreft,
heeft de nieuwe regeering aangekon
digd, dat ze zal streven naar samenwer
king met de buurstaten. Op de eerste
plaats wil zij de betrekkingen met Zuid-
Slavië hartelijker makem Daft is ,van
groot belang en zeer sympathiek. Het
Balkan-vedrag, dat onlangs tusschen
Zuid-Slavië, Griekenland, Roemenië en
Turkije, werd gesloten en dat zoo uit
nemend geschikt lijkt om Zuid-Oost Eu
ropa in politiek opzicht te saneeren, zal
nu binnenkort allicht de begeerde af
ronding kunnen krijgen. Alleen Albanië
mankeert dan nog, doch daar behoeft
men zich het hoofd niet over te breken.
De rol, die dat landje speelt, heeft
momenteel tenminste weinig om het
lijf. Mussolini rookte er de laatste ja
ren geen prettige pijp. Dat is nuttig
geweest, als afschrikwekkend voorbeeld.
Het zal eventueele gegadigden de lust
hebben benomen, om in dit deel van Eu
ropa politieke avontuurtjes op touw te
zetten. Gelijk dit eertijds maar al te
vaak het geval is geweest en dan niet
zelden tot schade en beschadiging van
zijn bevolking. Trouwens ook de we
reldoorlog werd in deze buurt ontke
tend, tot beschadiging van nog een paar
volken meer. Allicht was die er even
goed gekomen, als er geen vorsten
moord in Servië was gepleegd. Maar
men kan het desondanks geruststellen
der vinden, dat de groote mogendheden
geen kans meer in~den Balkan krijgen.
Het Balkan-verdrag zal naar alle waar
schijnlijkheid een goede borstwering
vormen tegen mogelijke pogingen, om
de Zuid-Europeesche staten» tegen me
kaar uit te spelen. En het dient zoo
doende den vrede. Moge het nieuwe be
wind in Bulgarije daarom spoedig tot
toetreding besluiten.
Een wat duistere aangelegenheid in
de omwentaling is de rol, die koning
Boris daarbij gespeeld heeft. Men krijgt
daar niet goed hoogte van. Vermoe
delijk is ze, zijns ondanks, tot stand ge
komen; wat wil zeggen, dat men hem
eerst op 't laatste nippertje met een en
ander in kennis heeft gesteld. Toen de
zaken geen keer meer konden nemen.
Noodgedwongen zou de koning er dus
zijn fiat aan gegeven hebben. En niet
van harte. Dat is dan een beetje pijn
lijk, maar lijkt voor het overige van wei
nig aanbelang.
DE
MET
HANDELSBETREKKINGEN
SPANJE.
De sedert enkele weken te Madrid ge
voerde Nederlandsch-Spaansche han
delsbesprekingen hebben thans geleid
tot het parafeeren van een handelsver
drag en een contingentenregeling door
de voorzitters der beide delegaties.
Onze afgevaardigde, de heer Lamping
bevindt zich thans te Lissabon, teneinde
te onderhandelen over een handelsver
drag met Portugal.
Een kalme beheerschte zenuwtoestand
is dan van groot belang'.
Mijnhardt's Zenuwtabletten houden U
rustig, geven U het noodige zelfvertrou
wen en maken U het examen doen lich
ter. Neem ze nu reeds in deze drukke
dagen.
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
(Ingez. Med.)
Pinkster-drie.
Het was op Pinkster-drie minder trisch
dan de beide eerste dagen, maar van
bepaald mooi weer kon men toch niet
spreken. Er zijn natuurlijk een groot
aantal personen er op uitgetrokken en
andersom kwamen velen ook dezen dag
een kijkje nemen in de „Stad", wat ook
nu weer vrij groote drukte veroorzaak
te, zulks ook bij de velschillende mid
delen van vervoer, met name den trein.
O.a. het vertrek van nog vele meisjes,
die den Bondsdag hier mede maakten,
en van loopers van den „Tweedaag-
schen", uitgeleide gedaan door de
nieuw gemaakte vriendinnen en vrien
den, bracht daar een opgewekte stem
ming.
Gisteravond veroorzaakte de drukte
eenige vertraging van het vertrek van
den trein van 7.13, wat tot gevolg had,
dat de stationsbrug open werd gezet
toen nog slechts enkelen van hen, die
op het perron afscheid hadden genomen,
waren gepasseerd. Als altijd ontstond
een rij van auto's enz. Een motorrijder
had de onbehoorlijkheid, om nadat hij
eerst tusschen de menschen voor het
station stond zonder eenige waar
schuwing met vrij groote snelheid zich
in eens vlak langs rustige wachtenden
heen naast een der eerste auto's van de
rij te verplaatsen. Of hij bemerkte, dal
zijn haast dank zij den aanWezigem en op
zijn ruwheid gewezen politieman niet
zou helpen, reed hij weer zonder eenige
waarschuwing met een zwaai door de
menschen naar zijn eerste plaats terug.
Toen de weg over de brug vrij zou ko
men, wilde hij het spelletje herhalen,
maar toen kon hij wachten en dit o.i.
volkomen verdiend, tot alles was gepas
seerd. De man moest.naar een café
aan de overzijde van de brug.
Een dergelijk bravourachtig optreden
kan niet streng genoeg worden tegenge
gaan. Het nummer van het motorrijwiel
is ons bekend. Wij meenden dit voorval,
één uit velen, die ook door weldenken
de, rustige bestuurders moeten worden
afgekeurd, eens te moeten signaleeren,
als een bewijs, dat er nog velen zijn, die
denken, dat de weg alleen voor hen is.
Opgepast.
Meer en meer blijkt o.i. hoe goed de
verandering van aanleg van het Molen
water het doet; vooral zal dit in de toe
komst het geval worden als de vele jon
ge boomen gegroeid zijn.
Onder de verschillende nieuwe laan
tjes is ook dat van af de richting Koe
poortstraat naar het groote grazon,
grenzenden aan den nieuwen rijweg. Dit
laantje nu is, naar wij meenen tijdelijk,
met prikkeldraad afgesloten. Enkelen
liepen daar echter tegen aan. Men neme
zich dus in acht.
SOMBERE VOORUITZICHTEN
De Vlissingsche Courant schrijft:
Het is wel een verbijsterende mede-
deeling, welke de directie van de N.V.
Kon. Maatsch. „De Schelde" ter alge-
meene kennis brengt. Zij heft een nood
kreet aan en daarvoor is alle reden,
want de vooruitzichten zijn zeer som
ber.
Welke gevolgen een eventueele slui
ting van „De Schelde" voor onze ge
meente zouden hebben, behoeven wij
niet uiteen te zetten. Iedereen voelt dat
dit een groote ramp voor onze gemeen
te zou beteekenen en niet alleen voor
onze gemeente, doch ook voor Souburg
en in zekere mate voor geheel Walche
ren.
Minister De Wilde zal bij de conferen
tie, welke heeft plaats gehad tusschen
Zijne Excellentie en de directie der
„ScheldeT met het college van Burg. en
Weth. wel volkomen op de hoogte zijn
gesteld van de vooruitzichten van „De
Schelde".
Dat de directie nochtans de alarmklok
luidt, wijst er op, dat uit Den Haag nog
niet die steun is toegezegd, welken „de
Schelde" noodig heeft om haar bedrijf
voort te zetten.
Er is uitzicht geopend op werkver
ruiming, want de directie zegt aan het
slot van haar mededeeling dat het toe
gezegde werk van den bruggenbouw nog
steeds op zich laat wachten.
Onze grootste industrieele onderne
ming verkeert in nood, dus is hulp bie
den noodzakelijk.
Gedachtig aan het spreekwoord dat
als de nood het hoogst is, de redding
nabij is, hopen wij vurig dat dit ook
thans het geval zal zijn.
Een groote industrieele onderneming
als „De Schelde" mag niet ten onder
gaan.
Dat zou verschrikkelijk zijn.
Daarom hebben wij nog goeden moed
dat het zoover niet zal komen.
Een opgewonden jongeman.
Maandagavond wachtte een jonge
man uit deze gemeente de laatste boot
uit Breskens af, waarmee zijn vroegere
verloofde meekwam. Hij wilde tot hand
tastelijkheden overgaan, maar werd
daarin door tusschenkomst van het pu
bliek verhinderd. Hij wilde toen bij de
sluizen te water springen, doch dit
werd hem belet. Later is de jongeman
van den Oranjedijk gesprongen; hij be
kwam wonder boven wonder daarbij
geen letsel.
De politie heeft den jongeman ver
maand zich wat kalmer te gedragen.
SCHORE. De P.Z.E.M. zal een electr,
laagspaningskabel leggen van het trans
formatorhuisje bij de Schorebrug naar
den brugbouw en het spoorwegstation
te Vlake.
SCHORE. Over 1933 zal aan deze
gemeente eene bijdrage worden ver
leend uit 's Rijks kas ad 40 pCt. van
de kosten voor werkloozenzorg (steun-
verleening en werkverschaffing).
AARDENBURG. Op den eersten
Pinksterdag gaf het fanfare-gezelschap
een concert op de Markt, dat veel be
langstellenden trok. Na afloop werd
nog een serenade gebracht aan de Ned.
Herv. Pastorie waar dien dag een
kroonjaar gevierd werd.
SLUIS. Tweeden Pinksterdag had al
hier een botsing plaats tusschen een
auto uit Utrecht en een motor van een
inwoner dezer plaats. De botsing liep
gelukkig zonder persoonlijke ongeluk
ken af. De motor en de auto hadden
alleen wat materieele schade. Proces
verbaal werd opgemaakt.
door
WILLIAM LOCKE.
22).
Toen begon zij zich zelve te verdedi
gen. Met wien kon men in dit kleine, on
beduidende nest nu in 's hemelsnaam
pratenDe conversatie van Félise was
even opwekkend als die van een kind
van tien jaar. En in hun samenzijn, ze
ven weken achtereen, waren Martin en
zij totaal uitgepraat. Natuurlijk kon hij
zitten zwammen met de mannen uit het
café. Hij had een allergrappigst men
gelmoes van kennissen, zoowel manne
lijke als vrouwelijke, in de stad opge
pikt en had een zekeren slag om met
hen om te gaan.
Een paar dagen geleden had zij hem
aangetroffen in een van de rotswonin
gen, waar hij over politiek zat te pra
ten met een aartsschooier, die in de
zandsteengroeve werkte, terwijl de slor
dige vrouw des huizes hem overlaadde
met haar lachjes en met den afschuwe
lijken lichten landwijn, dien hij dronk
uit een kommetje. Zij, Corinna, had geen
café om te bezoeken; ook kon ze geen
punten van aanraking vinden met ban
dieten of steenkloppers en hun vieze
vrouwen; het gaf het air van armenbe
zoek als men hun woningen binnen ging,
philantropisch werk, dat zij, als opstan
(Ingez. Med.)
dige predikantsdochter, verafschuwde.
Waarheen moest zij zich wenden voor
gezelligen omgang met haar medemen-
schen? Ze wist genoeg van de manieren
van den Franschen middenstand om te
beseffen, dat zij duizend jaar in Bran-
töme kon wonen, eer een dame haar zou
komen bezoeken, een questie van locale
gebruiken, waarover zij zich niet bekla
gen kon. Maar zij had behoefte aan het
stimuleerende van aardige, pittige ge
sprekken, zooals ze die in Parijs de laat
ste drie jaren dagelijks had gevoerd. Ko
lossaal, en volstrekt niet alledaags, was
Bigourdin aan den horizont verschenen.
Zijn eerste handsch kennis van men
schen en dingen bepaalde zich tot
Brantöme en Lyon. Maar hij had een
diepen en breeden kijk. Hij had weinig
gelezen, maar dat weinige heel grondig.
Van Europeesche, ja zelfs van Engel-
sclie politiek wist hij heel veel, wat Co
rinna in het nauw bracht, want ze had
hem heel luchtigjes daar eens wat van
willen vertellen. In twee tijdperken van
de Fransche letterkunde was hij vol
maakt thuis: hij kende de schrijvers van
de vijftiende eeuw over liefdesavontu
ren, en de latere romantici op zijn
duimpje. Hij kon heele bladzijden van
Victor Hugo, Alfred de Musset en The
odore de Banville opzeggen. Wanneer
het aangedaan was, kreeg zijn stem n
verontrustende klank. In den mane
schijn réciteerde hij den Zang van For-
tunio en den Zang van Barberine. En
Corinna hield den adem in, terwijl kou
de rillingen haar langs den rug liepen.
Te rillen was een nieuwe gewaarwor
ding voor Corinna, te rillen bij het hoo-
ren van een mannenstem....
Maar ik heb haar te lief,
Om haar naam te noemen,
En voor mijn lief wil ik sterven,
Zonder te zeggen wie zij is.
Ze was naar bed gegaan, terwijl dié
woorden haar als muziek in de ooren
klonken. En wel beschouwd was het
veel prettiger om met Bigourdin te pra
ten dan om huishoudles te nemen bij
Félise.
Eindelijk brak de dag aan waarop
ze moed vatte om Martin te vragen
verantwoording te doen van zijn be
heer, Hij rachtte er zich af te maken
door eenige bankbiljetten voor haar
oogen heen en weer te zwaaien. Ze
hadden nog hoopen geld om net zoo
door te blijven gaan. Met vrouwelijke
vasthoudendheid hield Corinna vol.
Had hij wel alles opgeschreven? Na
tuurlijk had de methodische Martin dit
gedaan. Waar waren dan de notities?
Al tegenstribbelend trok hij een vies
opschrijfboekje uit zijn zak, en naast
elkaar gezeten aan een klein tafeltje
op de veranda, terwijl haar blonde ha
ren tegen zijn bruine wang kroezelden,
zaten ze de cijfers op te tellen en te
deelen en de uitgaven om te slaan en
eindelijk konden ze de balans opmaken
Corinna was voor één franc vijf en ze
ventig centimes bij Martin in de schuld.
Ze bezat geen stuiver, ze had een franc
vijf en zeventig centimes minder dan
niets. Met witte lippen stond ze op.
Dat had je me moeten zeggen.
Waarom? Vroeg Martin. Er is ge
noeg in de gemeenschappelijke kas.
Er is nooit een gemeenschappelij
ke kas geweest.
Ik dacht van wel, beweerde Mar
tin. Ik dacht dat we dit met Fortinbras
hadden afgesproken. In alle geval is er
dan nu een.
Dat is niet waar, riep ze veront
waardigd. Denk je dat ik van jouw
geld wil leven? Voor wat soort meisje
zie je me aan?
Voor een onconventioneel meisje,
zei Martin.
Maar zeer fatsoenlijk, als je blieft!
Het mag onconventioneel zijn om zoo
op je vrijheid te staan, alleen in Parijs
te wonen en met jou door Frankrijk te
dolen. Maar het is heel iets anders voor
een jong meisje om te leven van het
geld van een jongmensch en het niet
terug te geven.
Ze bleven een poos aan het redetwis
ten en konden elkaar niet overtuigen.
Zij gaf hem ongelijk. Martin had iederen
dag moeten afrekenen. Hij kwam weer
aan met de gemeenschappelijke kas,
waaraan zij haar goedkeuring had ge
hecht.
Kom aan, zei Martin eindelijk, er
is niets oneervols in om geld te leenen.
Je kunt mij een schuldbekentenis ge
ven. Dat is een wettig document.
Maar hoe denk je dan, dat ik je
dat ooit terug kan betalen?
Dat kan me geen lor schelen, mijn
lieve Corinna, antwoordde hij.
Woedend keek ze hem aan.
Weet je wat jij bent? Zal ik je dat
eens vertellen? Je bent de meest zelf
zuchtige man op de wereld.
En weg rende ze door de leege salie
a manger en liet Martin staan, den blik
gericht op de eeuwige heuvelen van le
Limousin.
Te Barneveld is de Gen. Synode
der Gereformeerde Gemeenten gehou
den, onder voorzitterschap van ds. G. H.
Kersten.
Tot leden van het moderamen werden
gekozen de predikanten ds. J. Fraanje
te Barneveld, praeses, ds. G. H. Kersten
te Rotterdam, scriba, ds. M. Hofman te
Krabbendijke en ds. A. Verhagen te
Middelburg, assessoren.
Tot tweede docent aan de Theol.
school werd benoemd naast ds. G. H.
Kersten, ds. J. D. Barth te B o r s s e-
1 e n.
Ds. Waardenburg, predikant bij de
Ned. Herv. gemeente te Br ui nis se,
heeft Zondag aan zijn gemeente mede
gedeeld, dat hij met September of Octo
ber a.s. emeritaat zal nemen.
Ned, Herv. Kerk.
W. van Griethuysen cand. te Stap
horst is beroepen te Oud-Vossemeer.
De tentoonstelling te Kruiningen.
Wij verwijzen naar de in dit nummer
voorkomende advertentie betreffende
de groote landbouwtentoonstelling, wel
ke op Woensdag 20 Juni a.s, te Kruinin
gen wordt gehouden.
Naar wij vernemen, overtreft het aan
tal inschrijvingen de stoutste verwach
tingen.
Nederlandsche Groenten in
Duitschland.
Men schrijft aan hét „Vad." uit Ber
lijn:
Met de Nederlandsche worteltjes
gaat het dit jaar heel goed; zij hebben
overal in Duitschland een vlotte markt.
Nederlandsche sla mag er niet meer in,
maar Nederlandsche komkommers zijn
op het oogenblik goed gevraagd; zij
doen in den groothandel 2540 mark
per 100 stuks. Nederlandsche tomaten
hebben hier nu weer overal een vaste
sten stuiver in eer en goede kameraad
schap te deelen met een lid van het
andere geslacht, die ik altijd met de
meeste fijngevoeligheid behandeld heb;
dat niets voor me is, dat niet met me
zou willen trouwen net zoo min als ik
met haar, dat me allerlei minachtende
scheldnamen heeft toegeworpen ik
bied haar aan mijn laatste stuk brood
met haar te deelen en zij noemt mij een
egoist. Eeuwige Heuvelen, lost gij dit
raadsel op.
Maar de heuvelen hadden zich ge
huld in purperen herfsttinten en ver
waardigden zich niet in te gaan op
beuzelachtige menschenvragen.
Zonder iets verder te zijn gekomen,
slenterde hij door eetzaal en vestibule
en voor het hotel zag hij de rammelige
onnibus en den mageren ouden onni-
busknol, triestig en verlaten staan. Om
den tijd te verdrijven, schudde het
paard af en toe den kop, zoodat de ko
peren bellen rinkelden en de vliegen
kast tuschen zijn ooren op en neer
danste. Martin ging naar het dier toe,
streek het over den bek en legde het
raadsel voor. Maar het paard, dat blijk
baar een lekker hapje verwachtte, werd
ongeduldig, wendde boos het hoofd op
zij en wilde blijkbaar naar die gekke-
praat niet luisteren. Het viel Martin
op, hoe weinig belangstelling in de zon
derlinge humeurigheid van de vrouw èn
heuvelen èn paarden aan den dag leg
den.
(Wordt vervolgd.)
Ik bied aan, zei hij, om mijn laat
-
