Neem 'n "AKKERTJE")
KRONIEK van den DAG.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHb CRT.) VAN DINSDAG 15 MEI 1934.
No. 113.
FEUILLETON.
FORTINBRAS,
DE KOOPMAN IN GELUK,
jj*ï? n n^euw handig zakdoosje
bij Gevalle kou, Griep, Influenza.
ZEELAND.
MIDDELBURG.
GOES.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
r s:*
Problemen voor den Volken
bondsraad. De Saarkwestie,
de situatie in bet Verre Oosten
en de oorlog in den Gran Chaco.
Gisteren is te Genève de Volken
bondsraad bijeengekomen. Het ziet er
naar uit, dat deze 79ste zitting een vrij
langdurige zal worden. Er is ten minste
een heele boel werk aan den winkel en
over 't algemeen belangrijk werk. Maar
't zal ten zeerste de vraag zijn, of de
Raad er belangrijke resultaten mee be
reiken kan. Voorloopig mag men daar
een zwaar hoofd in hebben. De meeste
kwesties zijn van hachelijken aard en
lijken allerminst geschikt voor een be
vredigende oplossing, d-w.z. een zooda
nige oplossing, dat de wereld zich er
verder niet ongerust over hoeft te ma
ken.
Op de eerste plaats is daar het vraag
stuk van het Saargebied. 't Volgend jaar
zal moeten worden uitgemaakt bij
volksstemming of dit gebied weer
aan Duitschland zal komen, dan wel on
der 't bestuur van den Volkenbond zal
blijven, of een deel van Frankrijk zal
worden. Voor Hitier aan 't bewind
kwam, stond vast, dat de Saarlanders
zich als één man voor Duitschland zou
den uitspreken. Maar een deel der be
volking kan daar om zeer begrijpe
lijke redenen op het oogenblik anders
over denken. Dat deel bestaat vooral
uit socialisten en communisten, die wei
nig plezier van den terugkeer bij
Duitschland zouden beleven. Maar ook
andere bevolkingsgroepen kunnen er
toe behooren. Men weet dat niet pre
cies en daardoor is de volksstemming
'n ongewisse zaak geworden. In Duitsch
land wordt dat niet anders aangevoeld-
Daar beseft men ook, dat 't referendum
een verrassing zou kunnen opleveren.
Men is er lang niet gerust op en doet
dientengevolge dingen, welke eenigs-
zins bedenkelijk zijn. Op instigatie van
de Duitsche nazi's wordt in het Saar
gebied al maanden lang terreur uitge
oefend op dat deel der bevolking, waar
men niet zeker van is. Er heeft zich een
,,Duitsch front" gevormd, dat voortdu
rend onrust in het land verwekt en dat
sterken druk uitoefent op het ambtena
ren- en politie-corps. De regeerings-
commissie, die in naam van den Vol
kenbond het gebied bestuurt, ondervindt
daar heel wat last van en haar voor
zitter, de Engelschman Knox, heeft nu
korten tijd geleden een brief vol klach
ten naar Genève gestuurd. Over deze
brief zal de Volkenbondsraad moeten
beraadslagen. Er staat o.m. ook in, dat
Knox niet gdrSst is op de mogelijkheid
van een gewapenden staatsgreep. Dat
maakt de zaak natuurlijk dubbel moei
lijk. Als preventieve maatregel daarte
gen zou de Raad de. vorming van een
internationale politie-macht kunnen ge
lasten. Maar dat zou heel kwaad bloed
in Duitschland zetten. Het is trouwens
de vraag, of niet elke maatregel die de
Raad eventueel noodig mocht achten,
aan de een of andere zijde kwaad bloed
zou zetten. De zaak op haar beloop la
ten, lijkt echter ook niet wenschelijk.
Dan liep men het gevaar, dat er drama
tische dingen gebeurden, die erge ge
volgen konden hebben. Zoodoende
staat de Raad ten deze voor een pro
bleem, dat in zekeren zin onoplosbaar
is.
Van bijna even onverkwikkelijken
aard is het vraagstuk van het Vierre
osten, waar de Raad zich ook mee be
zig moet houden. Het gaat hier om den
techmschen steun, welken de Volken
door
WILLIAM LOCKE.
bond aan China verleent. Een paar
dagen geleden is er een rapport gepubli
ceerd van dr. Rajchman, directeur van
de hygiënische afdeeling van het Vol- j
kenbondssecretariaat, die een onderzoek
in China heeft ingesteld. In samenwer-
king met den nationalén economischen J
raad in China heeft dr. Rajchman een
voorloopig restauratie-plan opgezet, dat
heel wat omvat: de verbetering en ver
meerdering van de wegen, waterwegen
en spoorwegen; de ontwikkeling van de
burgerlijke luchtvaart, verder hydrauii-"
sche werken; landbouw: verbetering van
katoenteelt en teelt van zijderups en
rijst; openbare gezondheid, opvoeding;
bestudeering van al'gemeene economi
sche vraagstukken en monetaire proble
men. Aan dit alles moet heel wat opge
knapt worden en de Volkenbond kan
China daarbij helpen. Edoch er is een
land, dat meent, dat de Volkenbond be
ter doet, zich niet met China's interne
aangelegenheden te bemoeien. En dat
is Japan, omdat Japan vreest, dat die
bemoeiingen uit het Westen zijn afzet
gebied niet ten goede zullen komen.
Men weet, hoe Tokio onlangs met den
eisch van een soort van voogdijschap
over China voor den dag kwam. Het
heeft hem naderhand, toen er zooveel
rumoer over ontstond, weer ingeslikt,
maar de geest van verzet tegen elke
Westersche inmenging in Chineesche
zaken is gebleven. Een van de jongste
berichten uit het Verre Oosten zegt, dat
men in Japansche politieke kringen van
meening is, ,,dat indien de mogelijkheid
van terugkeer van Japan in den Vol
kenbond ooit heeft bestaan, deze meer
en meer verdwijnt. De voornaamste re
den van Japan's bezwaren tegen den
Volkenbond is de hulp verlening van
den Bond aan China. Men acht deze
hulpverleening nutteloos en ondoelma
tig." Aan 'n dergelijke uiting kan men
de moeilijkheid afmeten, waarvoor de
Volkenbondsraad in deze aangelegen
heid staat.
Tenslotte zal de Raad zich o-m. nog
bezig houden met den oorlog tusschen
Bolivia en Paraguay, die hoewel 't
er onlangs op leek, dat er een spoedig
einde aan zou komen den laatsten
tijd weer veel feller is geworden. Men
vecht er op het oogenblik in den Gran
Chaco weer als razenden op los en er
is geen kijk op, dat de Raad er thans
nog iets aan zal kunnen doen. De Vol
kenbondscommissie, die getracht heeft
ter plaatse te bemiddelen, is onverrich
ter zake teruggekomen.
16).
Ik kan mij hier best redden, zei
hij,
Bigourdin haalde weer adem. De
nieuw aangekomenen waren gewone
menschen en zij spraken uitstekend
Fransch.
De twee mannen praatten wat met
elkaar tot de twee jonge meisjes weer
beneden kwamen. Bigourdin bracht zijn
gasten in de salie a manger en instal
leerde ze aan een tafeltje bij een raam,
dat op de loggia uitzag.
Hier zit u koel en hebt u een
mooi uitzicht.
Ik vind, zei Corinna, terwijl ze
naar hem opzag, dat Brantöme het
aardigste stadje is dat ik ooit gezien
heb.
Bigourdin's oogen straalden van vol
doening. Hij boog en ging weer terug
naar zijn tafeltje.
Dat meisje daar, zei hij tegen Fé-
lise, heeft een groote dosis gezond ver
stand. En ze ziet er heel aardig uit.
Twee dingen, die bij een vrouw zelden
samen gaan.
Ja oom, zei Félise heel beschei
den.
De vijf handelsreizigers stonden op
BEGRAFENIS IR. H. VAN OORDT
In het familiegraf op de begraafplaats
te Hillegersberg is Maandagmiddag bij
gezet het stoffelijk overschot van den
te Scheveningen overleden heer ir. H.
v. Oordt, oud-hoofdingenieur directeur
van den Rijkswaterstaat te Middel
burg.
Er was veel belangstelling, vooral uit
de kringen van den Rijkswaterstaat en
uit den wijdvertakten kring van de fa
milieleden.
Onder hen, die den doode de laatste
eer hebben bewezen, bevonden zich de
heeren dr. J. A. Ringers, directeur-ge
neraal van den waterstaat; mr. R- M. v.
Dusseldorp, lid van Ged. Staten van
Zeeland; C. A. v. Woelderen, burge
meester van Vlissingen.
Terwijl de organist, de heer F. Wille-
brand dè marche funèbre van Beetho
ven ten gehoore bracht, werd de door
bloemen gedekte kist in de kerk bin
nengedragen.
en bogen, toen zij langs hun gastheer
voorbij gingen om hun kopje koffie en
partijtje dam te gaan vinden in het ca
fé de l'Univers, Rue de Périgueux. In
Frankrijk blijven alleen de vreemdelin
gen in de kleine hotels, lang aan tafel
zitten voor hun kopje koffie, hun li
keurtje en hun sigaartje. Daarna ging
Félise^ naar t kantoor om de uitgaven
van dien dag op te schrijven en Bigour
din ging, na eerst peinzend zijn sigaar
te hebben gerookt, naar Martin en Co
rinna.
Nadat hij als goed hotelhouder bij zijn
gasten geïnformeerd had of zij tevre
den waren over het diner, streek hij
met de hand door zijn borstelig zwart
haar en wendde zich tot Martin.
Monsieur Oversh neem me niet
kwalijk, maar ik kan uw naam niet uit
spreken.
Overshaw, zei Martin duidelijk.
Auwershaud, Akverchat neen
het is allemachtig moeilijk.
Noemt u mij dan Monsieur Martin
op zijn Fransch.
En mij Mademoiselle Corinna,
lachte Corinna.
Wel ja, riep Bigourdin verheugd
uit, dat zijn namen, die iedere Fransch-
man goed kent.
Toen werd zijn gezicht ernstig.
-7-- Wel Monsieur Martin, daar is iets,
waarover ik graag met u zou spreken.
Wat voor betrekking heeft mijn goede
zwager toch in Parijs?
Martin en Corinna wisselden "n blik.
Dat weet ik eigenlijk niet, zei Co
rinna.
En ik ook niet, voegde Martin er
bij.
Aan de baar heeft notaris H. J. Lam
bert als een der naaste familieleden een
woord van afscheid gesproken.
Verder voerde o.m. dr. ir. Ringers het
woord uit naam van het corps ingenieurs
van den Rijkswaterstaat, dat ir. Van
Oort drie en half jaar geleden verlaten
had, omdat hij den leeftijdsgrens had be
reikt. Spr. wilde enkele herinneringen
ophalen en stelde dan vooral in het licht
de energie, waarmee de heer Van Oordt
het hem opgedragen werk afmaakte en
de beminnlijkheid die hij toonde in de
samenwerking met de jongeren. Hij gaf
hun de volle gelegenheid zich te ont
plooien en toonde zich daarin een waar
paedagoog.
Toen hij in_verband met zijn promotie
naar Zeeland werd overgeplaatst, had
men de gedachte, dat het heroïesche
tijdperk voor hem was afgesloten, maar
ook Zeeland heeft hij lief gekregen en
hij heeft daar hard gewerkt. Teil bewij
ze daarvan zijn er de havens van Vlis
singen en Breskens. Met groote liefde
heeft hij ook gearbeid aan de wegenver
betering vóór er nog sprake was van
een* rijkswegenfonds. Het is hem gelukt
den weg door Zuid-Beveland belangrijk
te doen verbeteren, maar ook dien weg
te doen aanpassen aan de omgeving,
aan de natuur, Die liefde voor de natuur
heeft hij ook steeds bij de jongeren ge
kweekt.
Met enkele woorden van troost tot de
familie en met de verzekering, dat ir.
Van Oordt als 'n ernstig en waardig lid
van het corps ingenieurs bij den Rijks
waterstaat zal voortleven, eindigde spr.
Tenslotte speelde het orgel het andan
te uit de Vie sonate van Mendelsohn.
Aan de groeve heeft de zoon voor de
belangstelling bedankt.
ONTSLAGEN BIJ DE MIJNEN.
Met ingang' van 1 Augustus zullen bij
de Staatsmijnen te Heerlen 200 mijm
werkers, zoowel boven- als ondergrond-
sche, die den leeftijd van 60 jaar be
reikt hebben, ontslagen worden. Dit ont
slag bepaalt zich voornamelijk tot ar
beiders, die door hun leeftijd niet meer
zoo geschikt zijn voor het bedrijf. Deze
arbeiders zullen boven de thans gelden
de pensioenen een toelage van de Staats,
mijnen ontvangen van 8 gulden, voor
ieder jaar in dienstverband bij de staats
mijnen doorgebracht tot een maximum
toelage van f 200 per jaar.
Voor zoover de met ingang van 1
Augustus ontslagen mijnwerkers reeds
nu uit het bedrijf g'emist kunnen worden,
mogen zij van 1 Juni af al thuisblijven
zij krijgen dan tot 1 Augustus toch hun
volle loon uitbetaald.
Bij de Oranje Nassau-mijnen zal aan
ongeveer 250 man ontslag worden ge
geven- Deze ontslagen beperken zich tot
de mijnen Oranje Nassau 1 en Oranje
Nassau 2.
CENTRAAL GENOOTSCHAP VOOR
KINDERHERSTELLINGS- EN
VACANTIEKOLONIES.
Te Enschede is Zaterdagmiddag de
gewone algemeene vergadering van het
genootschap voor kinderherstellings- en
vacantiekolonies gehouden. Voorzitter
was dr. A. Schuckink Kool. Vertegen
woordigd waren 46 afdeelingen,
Ds. E, Pekema, voorzitter van de ont
vangende afdeeling Enschede, sprak het
welkomstwoord, waarna de heer Schuc
kink Kool de vergadering opende en
een herinneringswoord wijdde aan hen,
die in het afgeloopen jaar aan het ge
nootschap zijn ontvallen. Hij feliciteer
de den heer W. van Eenennaam, die 25
jaar aan het genootschap is verbonden.
(Ingez. Med.
Den toestand van het genootschap j
vond spr, bevredigend. In het afgeloo-
pen jaar zijn er 6 nieuwe afdeelingen op
gericht, zoodat het aantal afdeelingen
gestegen is tot 450; in dat jaar werden
6621 kinderen verpleegd met 276037
verpleegdagen. Een verheugend ver
schijnsel vond spr. de verlaging van den
verpleegprijs.
Bij het verslag van den toestand van
het genootschap en de werkzaamheden
van het hoofdbestuur wees de afgevaar
digde van de afdeeling Weesp er op, dat
tengevolge van verschillende regeerings-
en crisismaatregelen de verplegingskos-
ten met een belangrijk bedrag worden
vergroot en hij vroeg of het hoofdbestuur
stappen wilde doen om daarin verbete
ring te brengen. De heer Ketelaar ant
woordde, dat men op de te dier zake
aangewende pogingen steeds nul op het
request heeft gekregen.
De verkiezing van bestuursleden had
tot gevolg, dat herkozen werden de
heeren dr. A. Schuckink Kool en H. F.
M. E. graaf van Limburg Stirum en ge
kozen werd in de vacature mej. dr. A.
T. A. S. van Westrienen de heer J. J.
Hajonides van der Meuleri, arts te
Leens.
Ik vraag het u met het oog op
mijn nichtje, zijn dochter. U veroorlooft
me dat ik even plaats neem? Hij nam
een stoel. U moet goed begrijpen, zei
hij, dat ik niets tegen mijn zwager For-
tinbras heb. Ik houd van hem als van
mij zeiven. Maar ik houd ook heel veel
van dat kleine nichtje van mij. Zij ?s
zoo eenvoudig, zoo onschuldig, en ze
begrijpt niets van het gedraai en ge
knoei in de wereld. Zij aanbidt haar
vader.
Dat kan ik mij begrijpen, zei Mar
tin, en ik geef u de verzekering dat hij
haar ook aanbidt.
Precies, zei Bigourdin. Dat is de
reden waarom ik zekerheid wil heb
ben over zijn betrekking. U hebt hem
toch immers nooit „le Marchand de
Bonheur" hooren noemen, Mademoisel
le Corinna?
Nooit, zei Corinna hem strak aan
ziende.
Nooit, zei ook Martin.
Ook niet toen hij u aanraadde hier
naar toe te gaan? Ik vraag u dit voor
Félise.
Neen, zei Corinna.
Maar hebt u gehoord dat hij pro
cureur is? Een Engelsche advocaat, die
in Parijs zijn praktijk heeft?
Zeker, zei Martin.
Een heel knap advocaat ook, zei
Corinna.
Bigourdin sloeg zich voor de borst. Ik
dank u van ganscher harte, dat u mij
zoo goed begrijpt. U bent de eerste
menschen, die zij ontmoet, die haar va
der kennen 't is moeilijk om 't te
zeggen en zij zou in haar onschuld
vragen kunnen doen die hij niet voor
(Ingez. Med,
Tegen ongelukken.
Bij den Raad is een adres ingekomen
van de Ned. Centrale Reddingsbrigade,
waarin gewezen wordt op het groot aan
tal ongelukken met doodelijken afloop
bij roeien, zeilen, kano-varen, enz. Daar
om vraagt adressante bepalingen te ma
ken, dat alleen dezen sport mogen uit
oefenen zij, die in het bezit zijn van di
ploma's van die organisatie of daarmede
gelijk te stellen vereenigingen.
Vischwaterverpachting,
B. en W. stellen voor het vischwater
in de vesten voorloopig niet te verpach
ten in verband met uitbaggeringsplan
nen, maar aan P. J. van Ouwerkerk ver
gunning te verleenen in de op den vest
uitkomende sprinken te visschen, waar
uit deze werklooze hoopt nog eenige in
komsten te kunnen trekken.
Middelburg.
Een adres, dat te laat komt.
Naar aanleiding van een adres van 9
bewoners der Lange Gortstraat om geen
toestemming te verleenen tot het plaat
sen van een benzine-pomp buiten de
rooilijn, stellen B. en W. voor aan adres
santen te berichten, dat zij reeds toe
stemming hebben verleend aan He N.V.
Bataafsche Importmaatschappij te 's-
zien heeft.
't Zal niet moeilijk zijn om er op
te antwoorden, hernam Martin.
Nogmaals dank, zei Bigourdin. U
moet weten dat Félise vijf jaar oud was,
toen ze bij ons kwam, toen mijn arme
vrouw nog leefde; voor tien jaren stierf
ze ik ben weduwnaar. Het is afsol
Félise mijn eigen dochter is. Ofschoon,
voegde hij er bij met een glimlach en
een tikje ijdelheid, ik nog niet oud ben.
Haar moeder, mijn zuster, is ouder dan
ik.
Leeft ze dan nog? vroeg Corin
na.
Zeker, zei Bigourdin. Wist u dat
niet? Maar ze is al zooveel jaren ziek.
Dat is de reden waarom Félise hier is
en niet bij haar ouders. Ik hoop, Made
moiselle, dat u goede vrienden met
haar zult worden.
Daar ben ik zeker van, zei Corin
na.
Korten tijd daarna zaten de reizigers
hun koffie te drinken bij de balustrade
van de overdekte loggia en zagen in
den fluweeldonkeren nacht, met een ge
voel van innige tevredenheid. Ze had
den hun doel bereikt. Hier konden ze
nu 'blijven Jot Fortinbras het in 'zijn
hoofd kreeg te komen en hen ergens an
ders heen te sturen. Tot hier toe waren
hun pleisterplaatsen maar korte stati
ons op hun reis geweest. De atmosfeer
van blijven was er niet- In de stille avon
den, wanneer ze met elkaar hadden zit
ten praten onder de sterren, had er toch
altijd iets getrild van verwachting wat
de volgende morgpn zou gebeuren, wat
v.oor avonturen de dag zou brengen in
het vreemde land. Maar nu waren ze
Gravenhage om een benzine-pomp te
plaatsen voor perceel Lange Gortstraat
K 34.
Verhuring pakhuisje.
B. en W. stellen den Raad voor een
pakhuisje aan het Cellebroershof op
nieuw te verhuren aan J. C. Bouwense,
doch maar voor één jaar in verband met
plannen tot aanleg van straten en ver
kaveling van gronden voor het ge
meentelijk terrein tusschen den Zuidsin
gel en de Bree.
Rekening Armenraad.
B. en W., gesteund door de commissie
van financiën stellen voor de rekening
1933 van den Armenraad goed te keu-
ren in ontvang en uitgaaf op 2462.48.
Opbrengst collecte.
De netto-opbrengst van dén Bloe
mendag, Zaterdag ten bate van de ver
pleging van toevallijders te Heemstede
gehouden, bedroeg 266.22.
IN VRUHEID GESTELD.
De matroos van het zeeschip Orion"
zekere H., die eenige dagen geleden
door de politie te Hansweert werd aan
gehouden als verdacht van diefstal met
braak in een kiosk staande op het
sluisterrein, is thans in vrijheid gesteld.
Reclame-auto Kohier.
Vrijdag en Zaterdag 1,1. werd Goes be
zocht door een fraaie, geel-blauwe re
clame-auto van de Köhler Naaimachine-
fabrieken (Altenburg in Thür), die aller-
wege veel belangstelling trok.
Er werd muziek gemaakt, en op luider
toon werd verhaald van de vele goede
kwaliteiten der Köhler-machines, Dit
laatste werd tevens aanschouwelijk be
wezen, door een dame, die in het gezel
lige interieur van de auto, de verschil
lende machines demonstreerde. Zij toon
de o.a. aan, dat op de Köhler machine
heele schilderijen vervaardigd kunnen
worden!
Voorts werd nog bekend gemaakt, dat
de heer M. J. J. Jeremiasse, Oostwal 21,
alleen-vertegenwoordiger voor Goes, van
de Köhler-fabrieken is- In deze verwij
zen we verder naar een advertentie, in
dit nummer,
WERKLOOZEN.
Het aantal werkloozen vermindert de
laatste weken voortdurend. Er zijn
thans 878 werkloozen ingeschreven,
waarvan 143 bij de werkverschaffing
zijn geplaatst. Vorige week was het
aantal ingeschrevenen nog 913.
WESTKAPELLE. Het aantal inge
schreven werkzoekenden bedraagt thans
234; de vorige week 256. Bij de werk
verschaffing zijn te werk gesteld 41 per
sonen. Het aantal steuntrekkenden be
draagt 59.
geland in de haven. Hier zouden ze blij
ven, morgen en dan weer een morgen,
en zoo maar door. Een tijdperk in hun
leven was op eens met vreemde snel
heid afgesloten.
Zooals de diepe stilte valt op ooren,
gewend aan het geraas van vele ma
chines, zoo maakte een oneindige vrede
zich meester van hun zielen. En de wei
nige drukte van de omgeving bracht ver
lichting. Hier strekte zich niet uit een
onmetelijke horizont, zooals op de vlak
ten van la Beauce, die ze doorkruist
hadden. Deze gezellige, huiselijke land
streek nam hem dadelijk lot zich.
Dicht genoeg en toch ver af, sprak het
Limousin-gebergle in het noorden en
oosten van de bescherming van eeuwen
oude krachten. Wie zou wenschen te
zien wat achter die bergen lag? In hun
moederlijke beschutting brachten zij aan
den onrustigen mensch al wat hij behoef
de voor zijn geluk; de vruchtbaarheid
van de korenvelden, het mysterie van
de beukenwouden, flauw verlicht door
de wassende maan, een rustige stad om
in te wonen, een stad omspoeld door een
zilveren rivier, welker aanwezigheid
men meer vermoedde dan zag door en
kele plekken van trillend zilver licht.
En zooals de verre lichtglans van de
groote steden, bijv. van Londen, de
jeugd, die haar fortuin zoekt, als mot
ten tot zich trekt, zoo werkten de tal-
looze kleine lichten in de hoofdstraat
in de kleine stad, die in een lange rij
opflikkerden lot boven de daken der
huizen, op de verbeelding van de toe
schouwers en zette hen aan het droo-
men over het menschenleven.
(Wordt vervolgd.)