Neem 'n "AKKERTJE") KRONIEK van den DAG. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHb CRT.) VAN DINSDAG 15 MEI 1934. No. 113. FEUILLETON. FORTINBRAS, DE KOOPMAN IN GELUK, jj*ï? n n^euw handig zakdoosje bij Gevalle kou, Griep, Influenza. ZEELAND. MIDDELBURG. GOES. VLISSINGEN. WALCHEREN. r s:* Problemen voor den Volken bondsraad. De Saarkwestie, de situatie in bet Verre Oosten en de oorlog in den Gran Chaco. Gisteren is te Genève de Volken bondsraad bijeengekomen. Het ziet er naar uit, dat deze 79ste zitting een vrij langdurige zal worden. Er is ten minste een heele boel werk aan den winkel en over 't algemeen belangrijk werk. Maar 't zal ten zeerste de vraag zijn, of de Raad er belangrijke resultaten mee be reiken kan. Voorloopig mag men daar een zwaar hoofd in hebben. De meeste kwesties zijn van hachelijken aard en lijken allerminst geschikt voor een be vredigende oplossing, d-w.z. een zooda nige oplossing, dat de wereld zich er verder niet ongerust over hoeft te ma ken. Op de eerste plaats is daar het vraag stuk van het Saargebied. 't Volgend jaar zal moeten worden uitgemaakt bij volksstemming of dit gebied weer aan Duitschland zal komen, dan wel on der 't bestuur van den Volkenbond zal blijven, of een deel van Frankrijk zal worden. Voor Hitier aan 't bewind kwam, stond vast, dat de Saarlanders zich als één man voor Duitschland zou den uitspreken. Maar een deel der be volking kan daar om zeer begrijpe lijke redenen op het oogenblik anders over denken. Dat deel bestaat vooral uit socialisten en communisten, die wei nig plezier van den terugkeer bij Duitschland zouden beleven. Maar ook andere bevolkingsgroepen kunnen er toe behooren. Men weet dat niet pre cies en daardoor is de volksstemming 'n ongewisse zaak geworden. In Duitsch land wordt dat niet anders aangevoeld- Daar beseft men ook, dat 't referendum een verrassing zou kunnen opleveren. Men is er lang niet gerust op en doet dientengevolge dingen, welke eenigs- zins bedenkelijk zijn. Op instigatie van de Duitsche nazi's wordt in het Saar gebied al maanden lang terreur uitge oefend op dat deel der bevolking, waar men niet zeker van is. Er heeft zich een ,,Duitsch front" gevormd, dat voortdu rend onrust in het land verwekt en dat sterken druk uitoefent op het ambtena ren- en politie-corps. De regeerings- commissie, die in naam van den Vol kenbond het gebied bestuurt, ondervindt daar heel wat last van en haar voor zitter, de Engelschman Knox, heeft nu korten tijd geleden een brief vol klach ten naar Genève gestuurd. Over deze brief zal de Volkenbondsraad moeten beraadslagen. Er staat o.m. ook in, dat Knox niet gdrSst is op de mogelijkheid van een gewapenden staatsgreep. Dat maakt de zaak natuurlijk dubbel moei lijk. Als preventieve maatregel daarte gen zou de Raad de. vorming van een internationale politie-macht kunnen ge lasten. Maar dat zou heel kwaad bloed in Duitschland zetten. Het is trouwens de vraag, of niet elke maatregel die de Raad eventueel noodig mocht achten, aan de een of andere zijde kwaad bloed zou zetten. De zaak op haar beloop la ten, lijkt echter ook niet wenschelijk. Dan liep men het gevaar, dat er drama tische dingen gebeurden, die erge ge volgen konden hebben. Zoodoende staat de Raad ten deze voor een pro bleem, dat in zekeren zin onoplosbaar is. Van bijna even onverkwikkelijken aard is het vraagstuk van het Vierre osten, waar de Raad zich ook mee be zig moet houden. Het gaat hier om den techmschen steun, welken de Volken door WILLIAM LOCKE. bond aan China verleent. Een paar dagen geleden is er een rapport gepubli ceerd van dr. Rajchman, directeur van de hygiënische afdeeling van het Vol- j kenbondssecretariaat, die een onderzoek in China heeft ingesteld. In samenwer- king met den nationalén economischen J raad in China heeft dr. Rajchman een voorloopig restauratie-plan opgezet, dat heel wat omvat: de verbetering en ver meerdering van de wegen, waterwegen en spoorwegen; de ontwikkeling van de burgerlijke luchtvaart, verder hydrauii-" sche werken; landbouw: verbetering van katoenteelt en teelt van zijderups en rijst; openbare gezondheid, opvoeding; bestudeering van al'gemeene economi sche vraagstukken en monetaire proble men. Aan dit alles moet heel wat opge knapt worden en de Volkenbond kan China daarbij helpen. Edoch er is een land, dat meent, dat de Volkenbond be ter doet, zich niet met China's interne aangelegenheden te bemoeien. En dat is Japan, omdat Japan vreest, dat die bemoeiingen uit het Westen zijn afzet gebied niet ten goede zullen komen. Men weet, hoe Tokio onlangs met den eisch van een soort van voogdijschap over China voor den dag kwam. Het heeft hem naderhand, toen er zooveel rumoer over ontstond, weer ingeslikt, maar de geest van verzet tegen elke Westersche inmenging in Chineesche zaken is gebleven. Een van de jongste berichten uit het Verre Oosten zegt, dat men in Japansche politieke kringen van meening is, ,,dat indien de mogelijkheid van terugkeer van Japan in den Vol kenbond ooit heeft bestaan, deze meer en meer verdwijnt. De voornaamste re den van Japan's bezwaren tegen den Volkenbond is de hulp verlening van den Bond aan China. Men acht deze hulpverleening nutteloos en ondoelma tig." Aan 'n dergelijke uiting kan men de moeilijkheid afmeten, waarvoor de Volkenbondsraad in deze aangelegen heid staat. Tenslotte zal de Raad zich o-m. nog bezig houden met den oorlog tusschen Bolivia en Paraguay, die hoewel 't er onlangs op leek, dat er een spoedig einde aan zou komen den laatsten tijd weer veel feller is geworden. Men vecht er op het oogenblik in den Gran Chaco weer als razenden op los en er is geen kijk op, dat de Raad er thans nog iets aan zal kunnen doen. De Vol kenbondscommissie, die getracht heeft ter plaatse te bemiddelen, is onverrich ter zake teruggekomen. 16). Ik kan mij hier best redden, zei hij, Bigourdin haalde weer adem. De nieuw aangekomenen waren gewone menschen en zij spraken uitstekend Fransch. De twee mannen praatten wat met elkaar tot de twee jonge meisjes weer beneden kwamen. Bigourdin bracht zijn gasten in de salie a manger en instal leerde ze aan een tafeltje bij een raam, dat op de loggia uitzag. Hier zit u koel en hebt u een mooi uitzicht. Ik vind, zei Corinna, terwijl ze naar hem opzag, dat Brantöme het aardigste stadje is dat ik ooit gezien heb. Bigourdin's oogen straalden van vol doening. Hij boog en ging weer terug naar zijn tafeltje. Dat meisje daar, zei hij tegen Fé- lise, heeft een groote dosis gezond ver stand. En ze ziet er heel aardig uit. Twee dingen, die bij een vrouw zelden samen gaan. Ja oom, zei Félise heel beschei den. De vijf handelsreizigers stonden op BEGRAFENIS IR. H. VAN OORDT In het familiegraf op de begraafplaats te Hillegersberg is Maandagmiddag bij gezet het stoffelijk overschot van den te Scheveningen overleden heer ir. H. v. Oordt, oud-hoofdingenieur directeur van den Rijkswaterstaat te Middel burg. Er was veel belangstelling, vooral uit de kringen van den Rijkswaterstaat en uit den wijdvertakten kring van de fa milieleden. Onder hen, die den doode de laatste eer hebben bewezen, bevonden zich de heeren dr. J. A. Ringers, directeur-ge neraal van den waterstaat; mr. R- M. v. Dusseldorp, lid van Ged. Staten van Zeeland; C. A. v. Woelderen, burge meester van Vlissingen. Terwijl de organist, de heer F. Wille- brand dè marche funèbre van Beetho ven ten gehoore bracht, werd de door bloemen gedekte kist in de kerk bin nengedragen. en bogen, toen zij langs hun gastheer voorbij gingen om hun kopje koffie en partijtje dam te gaan vinden in het ca fé de l'Univers, Rue de Périgueux. In Frankrijk blijven alleen de vreemdelin gen in de kleine hotels, lang aan tafel zitten voor hun kopje koffie, hun li keurtje en hun sigaartje. Daarna ging Félise^ naar t kantoor om de uitgaven van dien dag op te schrijven en Bigour din ging, na eerst peinzend zijn sigaar te hebben gerookt, naar Martin en Co rinna. Nadat hij als goed hotelhouder bij zijn gasten geïnformeerd had of zij tevre den waren over het diner, streek hij met de hand door zijn borstelig zwart haar en wendde zich tot Martin. Monsieur Oversh neem me niet kwalijk, maar ik kan uw naam niet uit spreken. Overshaw, zei Martin duidelijk. Auwershaud, Akverchat neen het is allemachtig moeilijk. Noemt u mij dan Monsieur Martin op zijn Fransch. En mij Mademoiselle Corinna, lachte Corinna. Wel ja, riep Bigourdin verheugd uit, dat zijn namen, die iedere Fransch- man goed kent. Toen werd zijn gezicht ernstig. -7-- Wel Monsieur Martin, daar is iets, waarover ik graag met u zou spreken. Wat voor betrekking heeft mijn goede zwager toch in Parijs? Martin en Corinna wisselden "n blik. Dat weet ik eigenlijk niet, zei Co rinna. En ik ook niet, voegde Martin er bij. Aan de baar heeft notaris H. J. Lam bert als een der naaste familieleden een woord van afscheid gesproken. Verder voerde o.m. dr. ir. Ringers het woord uit naam van het corps ingenieurs van den Rijkswaterstaat, dat ir. Van Oort drie en half jaar geleden verlaten had, omdat hij den leeftijdsgrens had be reikt. Spr. wilde enkele herinneringen ophalen en stelde dan vooral in het licht de energie, waarmee de heer Van Oordt het hem opgedragen werk afmaakte en de beminnlijkheid die hij toonde in de samenwerking met de jongeren. Hij gaf hun de volle gelegenheid zich te ont plooien en toonde zich daarin een waar paedagoog. Toen hij in_verband met zijn promotie naar Zeeland werd overgeplaatst, had men de gedachte, dat het heroïesche tijdperk voor hem was afgesloten, maar ook Zeeland heeft hij lief gekregen en hij heeft daar hard gewerkt. Teil bewij ze daarvan zijn er de havens van Vlis singen en Breskens. Met groote liefde heeft hij ook gearbeid aan de wegenver betering vóór er nog sprake was van een* rijkswegenfonds. Het is hem gelukt den weg door Zuid-Beveland belangrijk te doen verbeteren, maar ook dien weg te doen aanpassen aan de omgeving, aan de natuur, Die liefde voor de natuur heeft hij ook steeds bij de jongeren ge kweekt. Met enkele woorden van troost tot de familie en met de verzekering, dat ir. Van Oordt als 'n ernstig en waardig lid van het corps ingenieurs bij den Rijks waterstaat zal voortleven, eindigde spr. Tenslotte speelde het orgel het andan te uit de Vie sonate van Mendelsohn. Aan de groeve heeft de zoon voor de belangstelling bedankt. ONTSLAGEN BIJ DE MIJNEN. Met ingang' van 1 Augustus zullen bij de Staatsmijnen te Heerlen 200 mijm werkers, zoowel boven- als ondergrond- sche, die den leeftijd van 60 jaar be reikt hebben, ontslagen worden. Dit ont slag bepaalt zich voornamelijk tot ar beiders, die door hun leeftijd niet meer zoo geschikt zijn voor het bedrijf. Deze arbeiders zullen boven de thans gelden de pensioenen een toelage van de Staats, mijnen ontvangen van 8 gulden, voor ieder jaar in dienstverband bij de staats mijnen doorgebracht tot een maximum toelage van f 200 per jaar. Voor zoover de met ingang van 1 Augustus ontslagen mijnwerkers reeds nu uit het bedrijf g'emist kunnen worden, mogen zij van 1 Juni af al thuisblijven zij krijgen dan tot 1 Augustus toch hun volle loon uitbetaald. Bij de Oranje Nassau-mijnen zal aan ongeveer 250 man ontslag worden ge geven- Deze ontslagen beperken zich tot de mijnen Oranje Nassau 1 en Oranje Nassau 2. CENTRAAL GENOOTSCHAP VOOR KINDERHERSTELLINGS- EN VACANTIEKOLONIES. Te Enschede is Zaterdagmiddag de gewone algemeene vergadering van het genootschap voor kinderherstellings- en vacantiekolonies gehouden. Voorzitter was dr. A. Schuckink Kool. Vertegen woordigd waren 46 afdeelingen, Ds. E, Pekema, voorzitter van de ont vangende afdeeling Enschede, sprak het welkomstwoord, waarna de heer Schuc kink Kool de vergadering opende en een herinneringswoord wijdde aan hen, die in het afgeloopen jaar aan het ge nootschap zijn ontvallen. Hij feliciteer de den heer W. van Eenennaam, die 25 jaar aan het genootschap is verbonden. (Ingez. Med. Den toestand van het genootschap j vond spr, bevredigend. In het afgeloo- pen jaar zijn er 6 nieuwe afdeelingen op gericht, zoodat het aantal afdeelingen gestegen is tot 450; in dat jaar werden 6621 kinderen verpleegd met 276037 verpleegdagen. Een verheugend ver schijnsel vond spr. de verlaging van den verpleegprijs. Bij het verslag van den toestand van het genootschap en de werkzaamheden van het hoofdbestuur wees de afgevaar digde van de afdeeling Weesp er op, dat tengevolge van verschillende regeerings- en crisismaatregelen de verplegingskos- ten met een belangrijk bedrag worden vergroot en hij vroeg of het hoofdbestuur stappen wilde doen om daarin verbete ring te brengen. De heer Ketelaar ant woordde, dat men op de te dier zake aangewende pogingen steeds nul op het request heeft gekregen. De verkiezing van bestuursleden had tot gevolg, dat herkozen werden de heeren dr. A. Schuckink Kool en H. F. M. E. graaf van Limburg Stirum en ge kozen werd in de vacature mej. dr. A. T. A. S. van Westrienen de heer J. J. Hajonides van der Meuleri, arts te Leens. Ik vraag het u met het oog op mijn nichtje, zijn dochter. U veroorlooft me dat ik even plaats neem? Hij nam een stoel. U moet goed begrijpen, zei hij, dat ik niets tegen mijn zwager For- tinbras heb. Ik houd van hem als van mij zeiven. Maar ik houd ook heel veel van dat kleine nichtje van mij. Zij ?s zoo eenvoudig, zoo onschuldig, en ze begrijpt niets van het gedraai en ge knoei in de wereld. Zij aanbidt haar vader. Dat kan ik mij begrijpen, zei Mar tin, en ik geef u de verzekering dat hij haar ook aanbidt. Precies, zei Bigourdin. Dat is de reden waarom ik zekerheid wil heb ben over zijn betrekking. U hebt hem toch immers nooit „le Marchand de Bonheur" hooren noemen, Mademoisel le Corinna? Nooit, zei Corinna hem strak aan ziende. Nooit, zei ook Martin. Ook niet toen hij u aanraadde hier naar toe te gaan? Ik vraag u dit voor Félise. Neen, zei Corinna. Maar hebt u gehoord dat hij pro cureur is? Een Engelsche advocaat, die in Parijs zijn praktijk heeft? Zeker, zei Martin. Een heel knap advocaat ook, zei Corinna. Bigourdin sloeg zich voor de borst. Ik dank u van ganscher harte, dat u mij zoo goed begrijpt. U bent de eerste menschen, die zij ontmoet, die haar va der kennen 't is moeilijk om 't te zeggen en zij zou in haar onschuld vragen kunnen doen die hij niet voor (Ingez. Med, Tegen ongelukken. Bij den Raad is een adres ingekomen van de Ned. Centrale Reddingsbrigade, waarin gewezen wordt op het groot aan tal ongelukken met doodelijken afloop bij roeien, zeilen, kano-varen, enz. Daar om vraagt adressante bepalingen te ma ken, dat alleen dezen sport mogen uit oefenen zij, die in het bezit zijn van di ploma's van die organisatie of daarmede gelijk te stellen vereenigingen. Vischwaterverpachting, B. en W. stellen voor het vischwater in de vesten voorloopig niet te verpach ten in verband met uitbaggeringsplan nen, maar aan P. J. van Ouwerkerk ver gunning te verleenen in de op den vest uitkomende sprinken te visschen, waar uit deze werklooze hoopt nog eenige in komsten te kunnen trekken. Middelburg. Een adres, dat te laat komt. Naar aanleiding van een adres van 9 bewoners der Lange Gortstraat om geen toestemming te verleenen tot het plaat sen van een benzine-pomp buiten de rooilijn, stellen B. en W. voor aan adres santen te berichten, dat zij reeds toe stemming hebben verleend aan He N.V. Bataafsche Importmaatschappij te 's- zien heeft. 't Zal niet moeilijk zijn om er op te antwoorden, hernam Martin. Nogmaals dank, zei Bigourdin. U moet weten dat Félise vijf jaar oud was, toen ze bij ons kwam, toen mijn arme vrouw nog leefde; voor tien jaren stierf ze ik ben weduwnaar. Het is afsol Félise mijn eigen dochter is. Ofschoon, voegde hij er bij met een glimlach en een tikje ijdelheid, ik nog niet oud ben. Haar moeder, mijn zuster, is ouder dan ik. Leeft ze dan nog? vroeg Corin na. Zeker, zei Bigourdin. Wist u dat niet? Maar ze is al zooveel jaren ziek. Dat is de reden waarom Félise hier is en niet bij haar ouders. Ik hoop, Made moiselle, dat u goede vrienden met haar zult worden. Daar ben ik zeker van, zei Corin na. Korten tijd daarna zaten de reizigers hun koffie te drinken bij de balustrade van de overdekte loggia en zagen in den fluweeldonkeren nacht, met een ge voel van innige tevredenheid. Ze had den hun doel bereikt. Hier konden ze nu 'blijven Jot Fortinbras het in 'zijn hoofd kreeg te komen en hen ergens an ders heen te sturen. Tot hier toe waren hun pleisterplaatsen maar korte stati ons op hun reis geweest. De atmosfeer van blijven was er niet- In de stille avon den, wanneer ze met elkaar hadden zit ten praten onder de sterren, had er toch altijd iets getrild van verwachting wat de volgende morgpn zou gebeuren, wat v.oor avonturen de dag zou brengen in het vreemde land. Maar nu waren ze Gravenhage om een benzine-pomp te plaatsen voor perceel Lange Gortstraat K 34. Verhuring pakhuisje. B. en W. stellen den Raad voor een pakhuisje aan het Cellebroershof op nieuw te verhuren aan J. C. Bouwense, doch maar voor één jaar in verband met plannen tot aanleg van straten en ver kaveling van gronden voor het ge meentelijk terrein tusschen den Zuidsin gel en de Bree. Rekening Armenraad. B. en W., gesteund door de commissie van financiën stellen voor de rekening 1933 van den Armenraad goed te keu- ren in ontvang en uitgaaf op 2462.48. Opbrengst collecte. De netto-opbrengst van dén Bloe mendag, Zaterdag ten bate van de ver pleging van toevallijders te Heemstede gehouden, bedroeg 266.22. IN VRUHEID GESTELD. De matroos van het zeeschip Orion" zekere H., die eenige dagen geleden door de politie te Hansweert werd aan gehouden als verdacht van diefstal met braak in een kiosk staande op het sluisterrein, is thans in vrijheid gesteld. Reclame-auto Kohier. Vrijdag en Zaterdag 1,1. werd Goes be zocht door een fraaie, geel-blauwe re clame-auto van de Köhler Naaimachine- fabrieken (Altenburg in Thür), die aller- wege veel belangstelling trok. Er werd muziek gemaakt, en op luider toon werd verhaald van de vele goede kwaliteiten der Köhler-machines, Dit laatste werd tevens aanschouwelijk be wezen, door een dame, die in het gezel lige interieur van de auto, de verschil lende machines demonstreerde. Zij toon de o.a. aan, dat op de Köhler machine heele schilderijen vervaardigd kunnen worden! Voorts werd nog bekend gemaakt, dat de heer M. J. J. Jeremiasse, Oostwal 21, alleen-vertegenwoordiger voor Goes, van de Köhler-fabrieken is- In deze verwij zen we verder naar een advertentie, in dit nummer, WERKLOOZEN. Het aantal werkloozen vermindert de laatste weken voortdurend. Er zijn thans 878 werkloozen ingeschreven, waarvan 143 bij de werkverschaffing zijn geplaatst. Vorige week was het aantal ingeschrevenen nog 913. WESTKAPELLE. Het aantal inge schreven werkzoekenden bedraagt thans 234; de vorige week 256. Bij de werk verschaffing zijn te werk gesteld 41 per sonen. Het aantal steuntrekkenden be draagt 59. geland in de haven. Hier zouden ze blij ven, morgen en dan weer een morgen, en zoo maar door. Een tijdperk in hun leven was op eens met vreemde snel heid afgesloten. Zooals de diepe stilte valt op ooren, gewend aan het geraas van vele ma chines, zoo maakte een oneindige vrede zich meester van hun zielen. En de wei nige drukte van de omgeving bracht ver lichting. Hier strekte zich niet uit een onmetelijke horizont, zooals op de vlak ten van la Beauce, die ze doorkruist hadden. Deze gezellige, huiselijke land streek nam hem dadelijk lot zich. Dicht genoeg en toch ver af, sprak het Limousin-gebergle in het noorden en oosten van de bescherming van eeuwen oude krachten. Wie zou wenschen te zien wat achter die bergen lag? In hun moederlijke beschutting brachten zij aan den onrustigen mensch al wat hij behoef de voor zijn geluk; de vruchtbaarheid van de korenvelden, het mysterie van de beukenwouden, flauw verlicht door de wassende maan, een rustige stad om in te wonen, een stad omspoeld door een zilveren rivier, welker aanwezigheid men meer vermoedde dan zag door en kele plekken van trillend zilver licht. En zooals de verre lichtglans van de groote steden, bijv. van Londen, de jeugd, die haar fortuin zoekt, als mot ten tot zich trekt, zoo werkten de tal- looze kleine lichten in de hoofdstraat in de kleine stad, die in een lange rij opflikkerden lot boven de daken der huizen, op de verbeelding van de toe schouwers en zette hen aan het droo- men over het menschenleven. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1934 | | pagina 5