KRONIEK van den DAG. FORTINBRAS, BINNENLAND. KERKNIEUWS. ZEELAND. Een vreugde voor het oog TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE M1DDELBURGSCHE COURANT (W O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 9 MEI 1934. No. 109. Toenadering op den Balkan. Minister Jeftitsj te Sofia. Hoe de Macedoniërs trachten een spaak in 't wiel te steken. willen lukken. FEUILLETON. DE KOOPMAN IN GELUK, F«OV- dagelijks van pas in elk gezin. (Ingez. Med.) BELGISCHE MEISJES BEZOEKEN ONS LAND. Een toespraak van Minister Marchant. HET SPELLINGSVRAAGSTUK. CONTINGENTEERING VAN KOFFIE DOOR DUITSCHLAND. KLEURENFILM VAN NEDERLAND. MIDDELBURG. VOOR 50 JAAR GEPROMOVEERD. Verleening wachtgeld. Plaatsvervangend schoolhoofd. GOES. Verzwegen vermogen en inkomen. Een vreugde voor hét oog van iederen tuinder zoo'n krop tnalsche sla.En het puikje van den sta-oogst is maar juist goed! genoeg om bereid te worden met de allerfijnste slaolie, met Saladine.1 Saiadine geeft Uw sla zachtheid j 1 en aroma als geen andere slaolie. Maar dat schijnt niet te De Zuid-Slavische minister van Bui- ienlandsche Zaken, Jeftitsj, vertoeft op 't oogenblik te Sofia, voor een officieel bezoek aan de Bulgaarsche regeering. Het is de eerste maal na den oorlog dat zooiets plaats vindt. Men dient het darom te beschouwen als een uiting van het streven tot oenadering, dat te genwoordig de Balkan-Staten bezielt. Een paar maanden geleden hebben we 'i daar al eens over gehad, ter gelegen heid van het „Balkan-verdrag", dat toen tusschen Roemenië, Turkije, Grie kenland en Zuid-Slavië werd gesloten. Dat verdrag haalt de banden tusschen die vier staten steviger aan, garan deert de onschendbaarheid hunner grenzen enz. Een heel ding voor deze onrustige hoek van Europa, waar in t verleden het vuurtje altijd heel gauw san 't branden was, meestentijds met barbaarsche gevolgen. Maar er man keert toch nog het een en ander aan het verdrag. Bulgarije en Albanië doen er niet aan mee. Vooral de afwezigheid van Bulgarije, dat een voorname partij ia het Balkan-concert speelt, is te be treuren. Men weet daar de redenen van: de Bulgaarsche regeering, die zelf wel graag zou meedoen, moet rekening houden met het roerige Macedonische deel der bevolking. Die Macedoftiërs ijveren eigenlijk voor een onafhankelijk Macedonisch Rijk, dat dan zou moeien bestaan uit deelen van Bulgarije, Grie kenland en Zuid-Slavië. Ze hebben het echter speciaal op de Zuid-Slaviërs ge munt en om den haverklap ondernemen ze strooptochten op Zuid-Slavisch ge bied, waar dan meestal grensconflicten uit voortvloeien. Zeer langen tijd was de verhouding tusschen 'Bulgarije en Zuid-Slavië dientengevolge gespannen. Maar den laatsten tijd kwam daarin heel wat verbetering, althans wat de ofiicieele regeeringsbetrekkingen aan gaat. Zoo bezocht Koning Boris van Bulgarije onlangs Belgrado en werd er zeer hartelijk ontvangen. Dat wijst er op, dat men wederzijds het dwaze in ziet van een gespannen situatie, die slechts het gevolg is van het drijven van een onbeheerschte minderheid der be volking. De Bulgaarsche regeering liet zich tot dusver nogal door de Macedo niërs intimideeren. En dat is al weer begrijpelijk, omdat die lieden met re volvers plegen rond te loopen, die hun heel los in den zak zitten. Een heeïe reeks Bulgaarsche politici is voor en na al overhoop geschoten, om redenen van anti-Macedonischen aard. Het bezoek dat de Zuid-Slavische minister Jeftitsj thans te Sofia aflegt, is ook al weer van een zet der Macedo niërs vergezeld gegaan. Aan den voor' avond er van, publicerde hun orgaan „Makedonia" n.l. een „onthulling" be treffende een „geheime calusule" in het Balkan-verdrag. De vier onderteeke naars zouden zich daarbij hebben ver plicht met militair geweld tegen Bulga rije op te treden, indien de Bulgaarsche regeering op een gegeven oogenblik zou weigeren de strooptochten van haar ge bied uit ondernomen op het gebied der andere staten den kop in te drukken. Het ligt er dik op, dat deze „onthul ling louter de bedoeling had, om stemming tegen Jiftitsj te maken. Voor- door WILLIAM LOCKE. 12)._ Wie is Fortinbras? vroeg Martin. *r°k haar mooie schouders op. Zij wist het niet. 't Gerucht wilde, maar voor geruchten kon zij' niet in staan, dat hij een Engelsche advocaat was, die van de rol geschrapt werd. Met de Fransche wetten was hij goed bekend. De Code Napoleon kende hij op zijn duimpje. Niettegenstaande het strenge, zwarte costuum en de witte das van den Franschen advocaat, dat hij altijd droeg, had hij niet de Fran sche bevoegdheid om er een cabinet sch bevoegdheid om er 'n advocatenkan toor op te zetten en met dit beroep zijn kost te verdienen. Hij betrad ook nooit 't door de advocaten zoo angstig bewaar de terrein. Maar zijn oordeel over rechtzaken was zóó goed en zijn hono rarium zóó gering, dat menigeen hem liever consulteerde dan een echten ad vocaat. Dat was alles wat Corinna van hem wist op rechtskundig gebied. Voor het overige bestond zijn vreemde prak tijk in het geven van raad in allerlei ingewikkelde toestanden. Hij trad op als scheidsrechter tusschen twee man nen, tusschen twee vrouwen, tusschen loopig ziet het er echter niet naar uit, dat het orgaan veel wil van zijn publi catie zal hebben. De Zuid-Slavische mi nister is n.l- zeer hartelijk in Bulgarije ontvangen. Op den weg van het station naar zijn hotel in Sofia werd hij door tienduizenden toegejuicht An de niet- Macedonische bladen hebben hem met heel vriendelijke artikelen verwelkomd. De tijd van misverstanden en conflic ten moet voorbij zijn, zeggen ze; een aera van nauwe samenwerking dient aan te breken. Speciaal wordt er na tuurlijk de aandacht op gevestigd, dat hel voor de eerste maal na den oorlog is, dat een Zuid-Slavisch staatsman te Sofia komt, waarbij dan het bezoek, dat koning Boris onlangs te Belgrado bracht, als kleurrijke achtergrond dienst doet. Een en ander geeft goeden moed voor de toekomst. Natuurlijk kan er geen sprake van zijn, dat de geschillen, die in den loop der laatste decenniën tusschen beide landen zijn gerezen, nu maar met één slag worden opgelost. Dat hoeft trouwens ook niet. Als de goede wil er eerst maar is, krijgen die dingen lang zamerhand hun beslag wel. Veel zal daarbij van de Bulgaarsche regeering afhangen; zij zal de roerige Macedoniërs onder den duim moeten brengen, wat nog niet zoo'n eenvoudig karwei is. Maar het moet, anders zou ze wel eens weinig pleizier van een eventueele toe treding tot het Balkan-verdrag kunnen beleven. Onder geleide van eenige Belgische leerkrachten hebben 600 Belgische meis jes eenige dagen in ons land doorge bracht. Gisteren, de laatste dag van hun verblijf, bezochten zij Den Haag, In de Ridderzaal op het Binnenhof werden zij ontvangen door Minister Marchant, Een aardige verrassing was het, toen eenige minuten over half tien de auto van den gezant het Binnenhof opreed en de Bel gische minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen de heer Lippens, met zijn dochter uitstapte- Minister Lippens had besloten naar Den Haag te komen om bij deze bijeenkomst van de Belgische jeugd met den Nederlandschen minister van onderwijs tegenwoordig te zijn. Gis terochtend was hij met zijn eigen vlieg' tuig, bestuurd door zijn dochter, van Brussel naar Waalhaven gevlogen. Daar stond de auto van den Belgischen gezant den heer Maskens, te wachten en wer den de minister en zijn dochter begroet door mevrouw Maskens, die een nicht van den heer Lippens is. Nadat de beide ministers elkaar had den begroet, begaf het groote gezelschap zich naar binnen. Minister Marchant voerde het eerst 't woord. In het verkeer tusschen de vol ken, aldus de minister, komen natuurlijk wel eens kleine strubbelingen voor, wel ke echter in hoofdzaak het gevolg zijn minnaar en aangebedene, man en vrouw, ouders en- kinderen. Hij redde de schuldenaars van een bankroet. Hij1 redde jonge mannen en jonge meisjes uit slechte handen. Lasterpraat en schandalen bracht hij tot zwijgen. Maar van zijn privaatleven wist niemand. Zelfs zijn adres was onbekend. Twee maal daags bezocht hij alle café s en restaurants in het quartier, zoodat zij die hem noodig hadden, maar op hem behoefden te wachten in hunne respec tievelijke hotels, want hij kwam met dezelfde regelmaat, als waarmede de zon aan het firmament verschijnt. Er zijn allerlei parasieten, zei Corinna, die trachten op studenten klap te loopen voor eten, drinken en geld, maar daar behoort Fortinbras niet toe. Nu en dan, maar niet dikwijls, neemt hij wel eens een uitnoodiging aan voor lunch of middageten en dan is het al tijd om de een of andere zaak te be spreken. Of het komt door zijn slim heid of door zijn eerlijkheid, dat weet ik niet, maar niemand is bang voor hem. Dat is zijn groote voordeel. Je ben er volkomen zeker van dat hij je niet af zal zetten. Bijgevolg gaat iemand die in zorg is of in moeilijkheid, naar hem toe, in de overtuiging, dat hij er met vijf francs van af is, en dat For tinbras zich met hart en ziel aan de zaak geeft. Een wonderlijk sinjeur ïs hij. De meest opmerkelijke mensch dien ik ooit ontmoet heb, zei Martin. Je hebt niet veel menschen ont moet, zei Corinna. Dat weet ik niet, antwoordde Mar van een elkaar niet goed genoeg kennen. Elk volk heeft nu eenmaal zijn sterke en zwakke punten, evenals elk mensch en hoe meer wij eikaars eigenaardigheden leeren kennen, des te beter zullen wij el kaar begrijpen en des te nauwer zal de samenwerking tusschen de volken kun nen worden. Daarom is het een uitsteken de gedachte om de jeugd van het eene land in het andere te laten reizen, waar door zij volk en gewoonten leeren ken nen en de grondslag gelegd voor een vriendschappelijke verstandhouding- En juist de jeugd heeft op dit terrein een taak, omdat de jeugd nog onbevooroor deeld is en niet vast zit aan allerlei mis verstanden, uit het Historisch verloop ge groeid. Nederland en België zijn wel zeer in het bijzonder op elkaar aangewezen. Een vriendschappelijke verstandhouding tusschen deze beide landen is van buiten gewoon belang. Minister Marchant hoopte dat dit bezoek tot versterking der vriendschapsbanden bijgedragen zal hebben en dat de Belgische meisjes naar hun land terug zullen keeren, bezield met 'hartelijke gevoelens ten opzichte van Nederland en het Néderlandsche volk. De minister besloot zijn toespraak met een Leve de Koning, waarmee al len hartelijk instemden. Een aardige attentie was toen daarna een der Belgische leiders een teeken gaf en uit de Belgische monden het „Wil helmus" klonk. Minister Lippeits, die daarna het woord voerde, zeide 'dat 'hij 'specijaalj naar Den Haag was gekomen om per soonlijk de Nederlandsche regeering te bedanken voor de gastvrijheid, welke zij ijelgens spr.'s jonge laridgenooten heeft belocnd. Minister Lippens was het geheel met zijn ambtgenoot Marchant eens, dat vriendschappelijke betrekkin gen tusschen de jeugd van verschillende landen van het grootste gewicht zijr en nij hoopte, dat deze excursie daar veel toe zou bijdragen. De meisjes zongen vervolgens een der coupletten van de „Brabanconne", het Belgische volkslied- Als souvenir kregen zij een pakje Haagsche hopjes. Na de bijeenkomst hebben zij een wandeling door het centrum der stad gemaakt en het Mauritshuis bezichtigd. Zij zijn vervolgens met extra-trams naar Scheveningen gegaan, waar de lunch gebruikt werd. Met den trein van 4.51 uur vertrokken de Belgische gasten weer naar hun land. Het Ned. Corr. Bureau heeft gisteren den Belgischen Minister van Onderwijs* Lippens gevraagd, hoe men in België tegenover de spelling-Marchant staat. Minister Lippens zeide, dat het abso luut noodzakelijk was, dat het Vlaamsch het Nederlandsch volgde. De boeken van Nederlandsche schrijvers worden in België gelezen en Vlaamsche auteurs in Nederland. Het spreekt van zelf, dat bij een zoo nauw samengaan der taal ook de grammatica dezelfde moet zijn. Het advies van de Academie van Weten schappen was nog niet ingekomen, maar minister Lippens meende te kunnen zeggen, dat dit rapport gunstig zou lui den. Wellicht dat het reeds de volgen de week gereed zal zijn. Omtrent den datum van invoering der nieuwe spelling had de heer Lippens nog geen beslissing genomen. Het is zeer waarschijnlijk dat men ook hierbij nauw contact zal houden met Nederland. Wat de algemeene zijde van het vraag stuk betreft, meende de Belgische mi nister dat dit ook in zijn land zonder moeilijkheden zal kunnen worden opge lost. tin. Eens maakte ik kennis met een bokser, een bijzonder soort van kerel, in de gelagkamer van het café op den hoek van onze straat. H, is later opge hangen omdat hij zijn vrouw had ver moord en ik heb ook eens een lid van het parlement ontmoet, die eveneens heel bijzonder was. Zijn naam ben ik kwijt. Maar geen van hen kan zich me ten met Fortinbras, beweerde Corinna ironisch vriendelijk. Geen van hen had dien magneti- schen invloed, die van hem uitgaat, antwoordde Martin. Zelfs niet het lid van het parlement. Maar, vervolgde hij na een korte pauze, is dat alles wat je van hem weet? Hij schijnt een geheimzinnig per soon te zijn. Ik wil er wat om verwedden, zei Corinna, dat jij en ik de eenige men schen in Parijs zijn, die weten dat hij een dochter in Brantöme heeft. Waarom zou hij ons voor die ver trouwelijkheid uitkiezen? vroeg Mar tin. Hij zei gisteravond, dat hij ons 'n stukje van zijn hart gaf. Zou je dat graag weten? zei Co rinna, hen flink aanziende. Dat zou ik. Hij vertelde mij vanmorgen, voor dat je in le Petit Cornichon waart ge komen, dat hij je beschouwde als een soort van „hemelschen zonderling." Ik weet niet of ik dit al dan niet op moet vatten als een compliment, zei Martin, even ophoudend met het rollen van een cigaret. Hij had me net zoo Naar het Vaderland" uit goede bron verneemt, zou (Duitschland overwegen den invoer van koffie verder te contin genteeren. Omtrent deze aangelegen heid worden echter nog besprekingen gevoerd. De kans schijnt echter zeer groot, dat de invoer van koffie door Duitschland verder zal worden beperkt- Wanneer Duitschland inderdaad min der koffie zou gaan invoeren, dan zou den hieraan voor den Nederlandschen koffiehandel consequenties kunnen zijn verbonden, De A.N.V.V, meldt ons: Nederland wordt op het oogenblik be zocht door eenige cineasten uit Holly wood en New York. Men heeft daar se dert vele jaren proeven genomen met een filmprocéde, waarmede direct kleu ren kunnen worden opgenomen. Na veel moeite is men er in geslaagd, prachtige opnamen te maken in de natuurlijke kleuren. Daarna is men de wereld inge gaan met de camera en heeft de ontwer per, mr. FitzPatrick, directeur van de FitzPatrick Pictures, Inc., in samenwer king met de Metro-Goldwyn-Mayer Corporation, besloten opnamen in Euro pa te laten maken. Door bemiddeling van den vertegenwoordiger der A.N.V.V. te New York begon men met Nederland en zooals te begrijpen is met de bloem- bollenvelden. Men wil slechts zeer kleurrijke opnamen maken. Verder staan nog op 't programma: Middelburg, Marken en Volendam enz. Deze film van een deel van Nederland zal vertoond worden in de bioscopen der geheele we reld- Ds. H. Snijders, Ev. Luth. predikant te Arnhem, viert heden zijn zilveren ambtsjubileum. Op dien datum van 1909 deed hij intrede in zijn eerste gemeente Groede, welke gemeente hij in April 1933 verwisselde met die van Arnhem. Heden herdenkt de heer mr. J. H. van Bel, thans wonende te Den Haag, den dag, waarop hij vóór 50 jaar promoveer de tot doctor in de rechtswetenschap pen. De heer Van Bel werd met ingang van 29 September 1899 benoemd tot rechter in de rechtbank alhier en 7 Septem ber 1909 tot vice-president- Eind 1926 heeft mr. Van Bel de rechterlijke macht en daarmede ook Middelburg, waar hij dus ruim een kwart eeuw had gewoond, verlaten. Wegens reorganisatie, waardoor haar werkzaamheden overbodig zullen wor den, hebben B. en W. met ingang van 1 Mei aan mej. L. W. M. van der Zan den eervol ontslag verleend als kan toorbediende bij de gemeente-bedrijven. Zij stellen voor haar wachtgeld te verleenen berekend naar hare laatst genoten wedde, zijnde 1700, en over eenkomstig de verordening uit te be talen gedurende 7 jaar, 3 maanden en 6 dagen. In overleg met het hoofd der school en den inspecteur van het L. O., stel len B. en OF. den Raad voor, den heer L. J. Bol aan te wijzen als plaatsver vangend hoofd aan school J, zulks in plaats van den heer Av Dekker, die ge- pensionneerd is. Naar de Zeeuw verneemt is bij den in specteur der registratie en domeinen te Goes (omvattende de gemeenten Goes, Heinkenszand, Borsselen, 's Heer Arendskerke, 's Heerenhoek en Wol- faartsdijk) aangifte gedaan voor een be drag van f 4.072.000 verzwegen vermo gen en van f 170.000 verzwegen inko men, beide in totaal over drie jaar. GOUDZEGEL 80 CENT - GROENZEGEL 65 CENT ROODZEGEL 50 CENT Ook verkrijgbaar bij: D. J. DRONKERS Zn., Vlasmarkt en Kromme Weele, Middelburg. (ingez. Med.) goed een beroerden ezel kunnen noe- men. Na dit snedige antwoord veranderde het meisje van toon. Je moogt me gelooven als ik je zeg dat Fortinbras niet een stuk van zijn hart zal geven aan een beroerden ezel. Als ik alleen voor mij zelve naar hem toe was gegaan, dan zou hij nooit, je hoorde het zelf, over wat hem lief was, hebben gesproken. Hij deed het voor jou, niet voor mij. Waarom? Omdat hij meer dan genoeg heeft van menschen zooals ik, zei Corinna bit ter. Er zijn honderden en duizenden zoo als ik. Martin fronsde de wenkbrauwen. Dat begrijp ik niet. 't Is beter niet te probeeren dat te doen, antwoordde zij. Kom laten we betalen en verder gaan. Ze betaalden en reden weg en stap ten af in de kleine stad Rambouillet, waar ze als Monsieur et Mademoiselle Overshaw twee kamers bespraken voor zeer lagen prijs. En tot groote ge- rustelling van Martin bood Corin na hem in het bijzijn van de hoielhoud- ster haar wang aan voor een kus, toen zij 's avonds uit elkaar gingen. Hij ging naar bed in de zalige overtuiging, dat Corinna niet zoo kwaad was als ze zich voor deed. Zoo peddelden zij dag aan dag hun onschuldigen weg, en brachten den nacht door in kleine hotelletjes, waar trotsche automobilisten zich niet op houden. Hun gezamenlijke fortuin be droeg maar 60 pond, dus ging het niet aan zich ongewone weelde te veroor loven. Zij trokken door Chartres en, evenals bij Martin, ging Corinna's hart open bij de mysterieuze pracht van de gothische cathedraal, met haar prach tige geschilderde vensters; door Cha- teaudun met haar grimmig uitziend oud kasteel; door Vendóme, de westzijde van de cathedraal in gloed gezet door de ondergaande zon; door Tours, in welker omstreken zij vele dagen rond dwaalden, waar zij allerhande dingen zagen, waarvan zij voorheen niet ge droomd hadden; Chinon, Loches, Che- nonceaux, Azay-le-Rideau, misschien het mooiste kasteel van de Loire. En den raad volgend van den wijzen For tinbras, maakten zij een omweg om Ri chelieu te bezoekeh, die betooverde stad, slechts aan enkele zwervende reizigers bekend. Die stad, die ge bouwd werd door den grooten kardi naal, bij zijn paleis, ten gerieve van zijn hofhouding, en daar staat ze nu nog, onaangetast door den tijd. Een koste lijk juweel van de stijl Louis treize. met haar muren en poorten en kerk en marktplaats en deftige straten met ho tel met haar mansarde-dak en koets poort, die toegang verleende tot bin nenhof en tuin; en daar blijft ze staan, de oude stad en sluimert in haar wel vaart, want ze is omgeven door wijn gaarden, die de heele wereld van bran dewijn voorzien. En daar was het, dat Martin, die met Corinna op de markt onder een plataan was gezeten, op een vervelooze bank, voor het eerst tot haar zei: (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1934 | | pagina 5