KRONIEK van den DAG.
FORTINBRAS,
BINNENLAND.
KERKNIEUWS.
ZEELAND.
Een vreugde voor het oog
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE M1DDELBURGSCHE COURANT (W O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 9 MEI 1934. No. 109.
Toenadering op den Balkan.
Minister Jeftitsj te Sofia.
Hoe de Macedoniërs trachten
een spaak in 't wiel te steken.
willen lukken.
FEUILLETON.
DE KOOPMAN IN GELUK,
F«OV-
dagelijks van pas
in elk gezin.
(Ingez. Med.)
BELGISCHE MEISJES BEZOEKEN
ONS LAND.
Een toespraak van Minister
Marchant.
HET SPELLINGSVRAAGSTUK.
CONTINGENTEERING VAN KOFFIE
DOOR DUITSCHLAND.
KLEURENFILM VAN NEDERLAND.
MIDDELBURG.
VOOR 50 JAAR GEPROMOVEERD.
Verleening wachtgeld.
Plaatsvervangend schoolhoofd.
GOES.
Verzwegen vermogen en inkomen.
Een vreugde voor hét oog van
iederen tuinder zoo'n krop
tnalsche sla.En het puikje van
den sta-oogst is maar juist goed!
genoeg om bereid te worden met
de allerfijnste slaolie, met Saladine.1
Saiadine geeft Uw sla zachtheid j
1
en aroma als geen andere slaolie.
Maar dat schijnt niet te
De Zuid-Slavische minister van Bui-
ienlandsche Zaken, Jeftitsj, vertoeft op
't oogenblik te Sofia, voor een officieel
bezoek aan de Bulgaarsche regeering.
Het is de eerste maal na den oorlog dat
zooiets plaats vindt. Men dient het
darom te beschouwen als een uiting
van het streven tot oenadering, dat te
genwoordig de Balkan-Staten bezielt.
Een paar maanden geleden hebben we
'i daar al eens over gehad, ter gelegen
heid van het „Balkan-verdrag", dat
toen tusschen Roemenië, Turkije, Grie
kenland en Zuid-Slavië werd gesloten.
Dat verdrag haalt de banden tusschen
die vier staten steviger aan, garan
deert de onschendbaarheid hunner
grenzen enz. Een heel ding voor deze
onrustige hoek van Europa, waar in t
verleden het vuurtje altijd heel gauw
san 't branden was, meestentijds met
barbaarsche gevolgen. Maar er man
keert toch nog het een en ander aan
het verdrag. Bulgarije en Albanië doen
er niet aan mee. Vooral de afwezigheid
van Bulgarije, dat een voorname partij
ia het Balkan-concert speelt, is te be
treuren. Men weet daar de redenen
van: de Bulgaarsche regeering, die zelf
wel graag zou meedoen, moet rekening
houden met het roerige Macedonische
deel der bevolking. Die Macedoftiërs
ijveren eigenlijk voor een onafhankelijk
Macedonisch Rijk, dat dan zou moeien
bestaan uit deelen van Bulgarije, Grie
kenland en Zuid-Slavië. Ze hebben het
echter speciaal op de Zuid-Slaviërs ge
munt en om den haverklap ondernemen
ze strooptochten op Zuid-Slavisch ge
bied, waar dan meestal grensconflicten
uit voortvloeien. Zeer langen tijd was
de verhouding tusschen 'Bulgarije en
Zuid-Slavië dientengevolge gespannen.
Maar den laatsten tijd kwam daarin
heel wat verbetering, althans wat de
ofiicieele regeeringsbetrekkingen aan
gaat. Zoo bezocht Koning Boris van
Bulgarije onlangs Belgrado en werd er
zeer hartelijk ontvangen. Dat wijst er
op, dat men wederzijds het dwaze in
ziet van een gespannen situatie, die
slechts het gevolg is van het drijven van
een onbeheerschte minderheid der be
volking. De Bulgaarsche regeering liet
zich tot dusver nogal door de Macedo
niërs intimideeren. En dat is al weer
begrijpelijk, omdat die lieden met re
volvers plegen rond te loopen, die hun
heel los in den zak zitten. Een heeïe
reeks Bulgaarsche politici is voor en
na al overhoop geschoten, om redenen
van anti-Macedonischen aard.
Het bezoek dat de Zuid-Slavische
minister Jeftitsj thans te Sofia aflegt,
is ook al weer van een zet der Macedo
niërs vergezeld gegaan. Aan den voor'
avond er van, publicerde hun orgaan
„Makedonia" n.l. een „onthulling" be
treffende een „geheime calusule" in het
Balkan-verdrag. De vier onderteeke
naars zouden zich daarbij hebben ver
plicht met militair geweld tegen Bulga
rije op te treden, indien de Bulgaarsche
regeering op een gegeven oogenblik zou
weigeren de strooptochten van haar ge
bied uit ondernomen op het gebied der
andere staten den kop in te drukken.
Het ligt er dik op, dat deze „onthul
ling louter de bedoeling had, om
stemming tegen Jiftitsj te maken. Voor-
door
WILLIAM LOCKE.
12)._
Wie is Fortinbras? vroeg Martin.
*r°k haar mooie schouders
op. Zij wist het niet. 't Gerucht wilde,
maar voor geruchten kon zij' niet in
staan, dat hij een Engelsche advocaat
was, die van de rol geschrapt werd.
Met de Fransche wetten was hij goed
bekend. De Code Napoleon kende hij
op zijn duimpje. Niettegenstaande het
strenge, zwarte costuum en de witte
das van den Franschen advocaat, dat
hij altijd droeg, had hij niet de Fran
sche bevoegdheid om er een cabinet
sch bevoegdheid om er 'n advocatenkan
toor op te zetten en met dit beroep zijn
kost te verdienen. Hij betrad ook nooit 't
door de advocaten zoo angstig bewaar
de terrein. Maar zijn oordeel over
rechtzaken was zóó goed en zijn hono
rarium zóó gering, dat menigeen hem
liever consulteerde dan een echten ad
vocaat. Dat was alles wat Corinna van
hem wist op rechtskundig gebied. Voor
het overige bestond zijn vreemde prak
tijk in het geven van raad in allerlei
ingewikkelde toestanden. Hij trad op
als scheidsrechter tusschen twee man
nen, tusschen twee vrouwen, tusschen
loopig ziet het er echter niet naar uit,
dat het orgaan veel wil van zijn publi
catie zal hebben. De Zuid-Slavische mi
nister is n.l- zeer hartelijk in Bulgarije
ontvangen. Op den weg van het station
naar zijn hotel in Sofia werd hij door
tienduizenden toegejuicht An de niet-
Macedonische bladen hebben hem met
heel vriendelijke artikelen verwelkomd.
De tijd van misverstanden en conflic
ten moet voorbij zijn, zeggen ze; een
aera van nauwe samenwerking dient
aan te breken. Speciaal wordt er na
tuurlijk de aandacht op gevestigd, dat
hel voor de eerste maal na den oorlog
is, dat een Zuid-Slavisch staatsman te
Sofia komt, waarbij dan het bezoek, dat
koning Boris onlangs te Belgrado bracht,
als kleurrijke achtergrond dienst doet.
Een en ander geeft goeden moed voor
de toekomst. Natuurlijk kan er geen
sprake van zijn, dat de geschillen, die in
den loop der laatste decenniën tusschen
beide landen zijn gerezen, nu maar met
één slag worden opgelost. Dat hoeft
trouwens ook niet. Als de goede wil er
eerst maar is, krijgen die dingen lang
zamerhand hun beslag wel. Veel zal
daarbij van de Bulgaarsche regeering
afhangen; zij zal de roerige Macedoniërs
onder den duim moeten brengen, wat
nog niet zoo'n eenvoudig karwei is.
Maar het moet, anders zou ze wel eens
weinig pleizier van een eventueele toe
treding tot het Balkan-verdrag kunnen
beleven.
Onder geleide van eenige Belgische
leerkrachten hebben 600 Belgische meis
jes eenige dagen in ons land doorge
bracht. Gisteren, de laatste dag van hun
verblijf, bezochten zij Den Haag, In de
Ridderzaal op het Binnenhof werden zij
ontvangen door Minister Marchant, Een
aardige verrassing was het, toen eenige
minuten over half tien de auto van den
gezant het Binnenhof opreed en de Bel
gische minister van onderwijs, kunsten
en wetenschappen de heer Lippens, met
zijn dochter uitstapte- Minister Lippens
had besloten naar Den Haag te komen
om bij deze bijeenkomst van de Belgische
jeugd met den Nederlandschen minister
van onderwijs tegenwoordig te zijn. Gis
terochtend was hij met zijn eigen vlieg'
tuig, bestuurd door zijn dochter, van
Brussel naar Waalhaven gevlogen. Daar
stond de auto van den Belgischen gezant
den heer Maskens, te wachten en wer
den de minister en zijn dochter begroet
door mevrouw Maskens, die een nicht
van den heer Lippens is.
Nadat de beide ministers elkaar had
den begroet, begaf het groote gezelschap
zich naar binnen.
Minister Marchant voerde het eerst 't
woord. In het verkeer tusschen de vol
ken, aldus de minister, komen natuurlijk
wel eens kleine strubbelingen voor, wel
ke echter in hoofdzaak het gevolg zijn
minnaar en aangebedene, man en
vrouw, ouders en- kinderen. Hij redde
de schuldenaars van een bankroet. Hij1
redde jonge mannen en jonge meisjes
uit slechte handen. Lasterpraat en
schandalen bracht hij tot zwijgen. Maar
van zijn privaatleven wist niemand.
Zelfs zijn adres was onbekend. Twee
maal daags bezocht hij alle café s en
restaurants in het quartier, zoodat zij
die hem noodig hadden, maar op hem
behoefden te wachten in hunne respec
tievelijke hotels, want hij kwam met
dezelfde regelmaat, als waarmede de
zon aan het firmament verschijnt.
Er zijn allerlei parasieten, zei
Corinna, die trachten op studenten klap
te loopen voor eten, drinken en geld,
maar daar behoort Fortinbras niet toe.
Nu en dan, maar niet dikwijls, neemt
hij wel eens een uitnoodiging aan voor
lunch of middageten en dan is het al
tijd om de een of andere zaak te be
spreken. Of het komt door zijn slim
heid of door zijn eerlijkheid, dat weet
ik niet, maar niemand is bang voor
hem. Dat is zijn groote voordeel. Je
ben er volkomen zeker van dat hij je
niet af zal zetten. Bijgevolg gaat iemand
die in zorg is of in moeilijkheid, naar
hem toe, in de overtuiging, dat hij er
met vijf francs van af is, en dat For
tinbras zich met hart en ziel aan de
zaak geeft. Een wonderlijk sinjeur ïs
hij.
De meest opmerkelijke mensch
dien ik ooit ontmoet heb, zei Martin.
Je hebt niet veel menschen ont
moet, zei Corinna.
Dat weet ik niet, antwoordde Mar
van een elkaar niet goed genoeg kennen.
Elk volk heeft nu eenmaal zijn sterke en
zwakke punten, evenals elk mensch en
hoe meer wij eikaars eigenaardigheden
leeren kennen, des te beter zullen wij el
kaar begrijpen en des te nauwer zal de
samenwerking tusschen de volken kun
nen worden. Daarom is het een uitsteken
de gedachte om de jeugd van het eene
land in het andere te laten reizen, waar
door zij volk en gewoonten leeren ken
nen en de grondslag gelegd voor een
vriendschappelijke verstandhouding- En
juist de jeugd heeft op dit terrein een
taak, omdat de jeugd nog onbevooroor
deeld is en niet vast zit aan allerlei mis
verstanden, uit het Historisch verloop ge
groeid. Nederland en België zijn wel zeer
in het bijzonder op elkaar aangewezen.
Een vriendschappelijke verstandhouding
tusschen deze beide landen is van buiten
gewoon belang. Minister Marchant
hoopte dat dit bezoek tot versterking
der vriendschapsbanden bijgedragen zal
hebben en dat de Belgische meisjes naar
hun land terug zullen keeren, bezield
met 'hartelijke gevoelens ten opzichte
van Nederland en het Néderlandsche
volk. De minister besloot zijn toespraak
met een Leve de Koning, waarmee al
len hartelijk instemden.
Een aardige attentie was toen daarna
een der Belgische leiders een teeken gaf
en uit de Belgische monden het „Wil
helmus" klonk.
Minister Lippeits, die daarna het
woord voerde, zeide 'dat 'hij 'specijaalj
naar Den Haag was gekomen om per
soonlijk de Nederlandsche regeering te
bedanken voor de gastvrijheid, welke
zij ijelgens spr.'s jonge laridgenooten
heeft belocnd. Minister Lippens was het
geheel met zijn ambtgenoot Marchant
eens, dat vriendschappelijke betrekkin
gen tusschen de jeugd van verschillende
landen van het grootste gewicht zijr en
nij hoopte, dat deze excursie daar veel
toe zou bijdragen.
De meisjes zongen vervolgens een der
coupletten van de „Brabanconne", het
Belgische volkslied-
Als souvenir kregen zij een pakje
Haagsche hopjes.
Na de bijeenkomst hebben zij een
wandeling door het centrum der stad
gemaakt en het Mauritshuis bezichtigd.
Zij zijn vervolgens met extra-trams
naar Scheveningen gegaan, waar de
lunch gebruikt werd. Met den trein van
4.51 uur vertrokken de Belgische gasten
weer naar hun land.
Het Ned. Corr. Bureau heeft gisteren
den Belgischen Minister van Onderwijs*
Lippens gevraagd, hoe men in België
tegenover de spelling-Marchant staat.
Minister Lippens zeide, dat het abso
luut noodzakelijk was, dat het Vlaamsch
het Nederlandsch volgde. De boeken
van Nederlandsche schrijvers worden in
België gelezen en Vlaamsche auteurs in
Nederland. Het spreekt van zelf, dat bij
een zoo nauw samengaan der taal ook
de grammatica dezelfde moet zijn. Het
advies van de Academie van Weten
schappen was nog niet ingekomen, maar
minister Lippens meende te kunnen
zeggen, dat dit rapport gunstig zou lui
den. Wellicht dat het reeds de volgen
de week gereed zal zijn.
Omtrent den datum van invoering der
nieuwe spelling had de heer Lippens
nog geen beslissing genomen. Het is
zeer waarschijnlijk dat men ook hierbij
nauw contact zal houden met Nederland.
Wat de algemeene zijde van het vraag
stuk betreft, meende de Belgische mi
nister dat dit ook in zijn land zonder
moeilijkheden zal kunnen worden opge
lost.
tin. Eens maakte ik kennis met een
bokser, een bijzonder soort van kerel,
in de gelagkamer van het café op den
hoek van onze straat. H, is later opge
hangen omdat hij zijn vrouw had ver
moord en ik heb ook eens een lid van
het parlement ontmoet, die eveneens
heel bijzonder was. Zijn naam ben ik
kwijt.
Maar geen van hen kan zich me
ten met Fortinbras, beweerde Corinna
ironisch vriendelijk.
Geen van hen had dien magneti-
schen invloed, die van hem uitgaat,
antwoordde Martin. Zelfs niet het lid
van het parlement.
Maar, vervolgde hij na een korte
pauze, is dat alles wat je van hem
weet? Hij schijnt een geheimzinnig per
soon te zijn.
Ik wil er wat om verwedden, zei
Corinna, dat jij en ik de eenige men
schen in Parijs zijn, die weten dat hij
een dochter in Brantöme heeft.
Waarom zou hij ons voor die ver
trouwelijkheid uitkiezen? vroeg Mar
tin. Hij zei gisteravond, dat hij ons 'n
stukje van zijn hart gaf.
Zou je dat graag weten? zei Co
rinna, hen flink aanziende.
Dat zou ik.
Hij vertelde mij vanmorgen, voor
dat je in le Petit Cornichon waart ge
komen, dat hij je beschouwde als een
soort van „hemelschen zonderling."
Ik weet niet of ik dit al dan niet
op moet vatten als een compliment, zei
Martin, even ophoudend met het rollen
van een cigaret. Hij had me net zoo
Naar het Vaderland" uit goede bron
verneemt, zou (Duitschland overwegen
den invoer van koffie verder te contin
genteeren. Omtrent deze aangelegen
heid worden echter nog besprekingen
gevoerd. De kans schijnt echter zeer
groot, dat de invoer van koffie door
Duitschland verder zal worden beperkt-
Wanneer Duitschland inderdaad min
der koffie zou gaan invoeren, dan zou
den hieraan voor den Nederlandschen
koffiehandel consequenties kunnen zijn
verbonden,
De A.N.V.V, meldt ons:
Nederland wordt op het oogenblik be
zocht door eenige cineasten uit Holly
wood en New York. Men heeft daar se
dert vele jaren proeven genomen met
een filmprocéde, waarmede direct kleu
ren kunnen worden opgenomen. Na veel
moeite is men er in geslaagd, prachtige
opnamen te maken in de natuurlijke
kleuren. Daarna is men de wereld inge
gaan met de camera en heeft de ontwer
per, mr. FitzPatrick, directeur van de
FitzPatrick Pictures, Inc., in samenwer
king met de Metro-Goldwyn-Mayer
Corporation, besloten opnamen in Euro
pa te laten maken. Door bemiddeling
van den vertegenwoordiger der A.N.V.V.
te New York begon men met Nederland
en zooals te begrijpen is met de bloem-
bollenvelden. Men wil slechts zeer
kleurrijke opnamen maken. Verder staan
nog op 't programma: Middelburg,
Marken en Volendam enz. Deze film van
een deel van Nederland zal vertoond
worden in de bioscopen der geheele we
reld-
Ds. H. Snijders, Ev. Luth. predikant
te Arnhem, viert heden zijn zilveren
ambtsjubileum. Op dien datum van 1909
deed hij intrede in zijn eerste gemeente
Groede, welke gemeente hij in April
1933 verwisselde met die van Arnhem.
Heden herdenkt de heer mr. J. H. van
Bel, thans wonende te Den Haag, den
dag, waarop hij vóór 50 jaar promoveer
de tot doctor in de rechtswetenschap
pen.
De heer Van Bel werd met ingang van
29 September 1899 benoemd tot rechter
in de rechtbank alhier en 7 Septem
ber 1909 tot vice-president- Eind 1926
heeft mr. Van Bel de rechterlijke macht
en daarmede ook Middelburg, waar hij
dus ruim een kwart eeuw had gewoond,
verlaten.
Wegens reorganisatie, waardoor haar
werkzaamheden overbodig zullen wor
den, hebben B. en W. met ingang van
1 Mei aan mej. L. W. M. van der Zan
den eervol ontslag verleend als kan
toorbediende bij de gemeente-bedrijven.
Zij stellen voor haar wachtgeld te
verleenen berekend naar hare laatst
genoten wedde, zijnde 1700, en over
eenkomstig de verordening uit te be
talen gedurende 7 jaar, 3 maanden en
6 dagen.
In overleg met het hoofd der school
en den inspecteur van het L. O., stel
len B. en OF. den Raad voor, den heer
L. J. Bol aan te wijzen als plaatsver
vangend hoofd aan school J, zulks in
plaats van den heer Av Dekker, die ge-
pensionneerd is.
Naar de Zeeuw verneemt is bij den in
specteur der registratie en domeinen te
Goes (omvattende de gemeenten
Goes, Heinkenszand, Borsselen, 's Heer
Arendskerke, 's Heerenhoek en Wol-
faartsdijk) aangifte gedaan voor een be
drag van f 4.072.000 verzwegen vermo
gen en van f 170.000 verzwegen inko
men, beide in totaal over drie jaar.
GOUDZEGEL 80 CENT - GROENZEGEL 65 CENT ROODZEGEL 50 CENT
Ook verkrijgbaar bij: D. J. DRONKERS Zn., Vlasmarkt en Kromme Weele,
Middelburg.
(ingez. Med.)
goed een beroerden ezel kunnen noe-
men.
Na dit snedige antwoord veranderde
het meisje van toon.
Je moogt me gelooven als ik je zeg
dat Fortinbras niet een stuk van zijn
hart zal geven aan een beroerden ezel.
Als ik alleen voor mij zelve naar hem
toe was gegaan, dan zou hij nooit, je
hoorde het zelf, over wat hem lief was,
hebben gesproken. Hij deed het voor
jou, niet voor mij.
Waarom?
Omdat hij meer dan genoeg heeft
van menschen zooals ik, zei Corinna bit
ter. Er zijn honderden en duizenden zoo
als ik.
Martin fronsde de wenkbrauwen.
Dat begrijp ik niet.
't Is beter niet te probeeren dat
te doen, antwoordde zij. Kom laten
we betalen en verder gaan.
Ze betaalden en reden weg en stap
ten af in de kleine stad Rambouillet,
waar ze als Monsieur et Mademoiselle
Overshaw twee kamers bespraken
voor zeer lagen prijs. En tot groote ge-
rustelling van Martin bood Corin
na hem in het bijzijn van de hoielhoud-
ster haar wang aan voor een kus, toen
zij 's avonds uit elkaar gingen. Hij ging
naar bed in de zalige overtuiging, dat
Corinna niet zoo kwaad was als ze
zich voor deed.
Zoo peddelden zij dag aan dag hun
onschuldigen weg, en brachten den
nacht door in kleine hotelletjes, waar
trotsche automobilisten zich niet op
houden. Hun gezamenlijke fortuin be
droeg maar 60 pond, dus ging het niet
aan zich ongewone weelde te veroor
loven. Zij trokken door Chartres en,
evenals bij Martin, ging Corinna's hart
open bij de mysterieuze pracht van de
gothische cathedraal, met haar prach
tige geschilderde vensters; door Cha-
teaudun met haar grimmig uitziend oud
kasteel; door Vendóme, de westzijde
van de cathedraal in gloed gezet door
de ondergaande zon; door Tours, in
welker omstreken zij vele dagen rond
dwaalden, waar zij allerhande dingen
zagen, waarvan zij voorheen niet ge
droomd hadden; Chinon, Loches, Che-
nonceaux, Azay-le-Rideau, misschien
het mooiste kasteel van de Loire. En
den raad volgend van den wijzen For
tinbras, maakten zij een omweg om Ri
chelieu te bezoekeh, die betooverde
stad, slechts aan enkele zwervende
reizigers bekend. Die stad, die ge
bouwd werd door den grooten kardi
naal, bij zijn paleis, ten gerieve van zijn
hofhouding, en daar staat ze nu nog,
onaangetast door den tijd. Een koste
lijk juweel van de stijl Louis treize.
met haar muren en poorten en kerk en
marktplaats en deftige straten met ho
tel met haar mansarde-dak en koets
poort, die toegang verleende tot bin
nenhof en tuin; en daar blijft ze staan,
de oude stad en sluimert in haar wel
vaart, want ze is omgeven door wijn
gaarden, die de heele wereld van bran
dewijn voorzien.
En daar was het, dat Martin, die met
Corinna op de markt onder een plataan
was gezeten, op een vervelooze bank,
voor het eerst tot haar zei:
(Wordt vervolgd.)