KRONIEK van den RAG-
FORTINBRAS,
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 8 MEI 1934.
No. 108.
DE KOOPMAN IN GELUK,
MIDDELBURG.
GOES.
ZUID-BEVELAND.
Russische bezorgdheid voor de
Baltische landen. Vreest men
te Moskou de Duitsche .Drang
nach Osten"? Het Lithausch—
Poolsch conflict staat de vorming
van een Baltisch bloc in den weg.
Sovjet-Rusland legt sinds eenigen tijd
een merkwaardige bezorgdheid voor de
drie Baltische landen: Estland, Letland
en Lithauen, aan den dag. Het wil de
tfrenzen dier landen opeens met alle ge
weld „waarborgen". Eerst heeft 't Po
len daarvoor trachten te interesseeren
en toen dit mislukte, Duitschland. Maar
ook te Berlijn bleek men er niet voor
te voelen. De Duitsche regeering gaf op
de Russische voorstellen heel diploma
tiek te kennen, dat een verdrag tot ga
randeering van de onschendbaarheid
der Baltische landen, de erkenning zou
inhouden, dat die onschendbaarheid op
de een of andere manier bedreigd werd.
Dat mocht zij niet aannemen. Duiisch-
land zelf was zich niet bewust zich aan
zoo'n bedreiging schuldig te maken en
van Sovjet-Rusland kon toch moeilijk
iets anders verondersteld worden. Ergo,
geen verdrag.
Wij hebben ons bij het lezen van de
berichten over deze zaak de voor de
hand liggende vraag gesteld, wat Mos
kou plotseling zoo diligent gemaakt kan
hebben. Het ligt voor de hand, dat het
een eventueel gèvaar voor de Baltische
staten meent te ontwaren en dat dat ge
vaar dan niet uit het Westen, dus van
de zijde van Duitschland komt (ondanks
de looze verzekeringen van Berlijn).
Maar zijn daar zichibare motieven voor
aan te wijzen? De situatie in Oost-Eu
ropa kenmerkt zich momenteel door 'n
betrekkelijke rust in tegenstelling
met een paar jaar geleden. Het eenige,
wat wellicht te denken zou kunnen ge
ven, is een zekere nationaal-socialisti-
sche activiteit, vooral in Estland, waar
men onlangs een complot op het spoor
kwam, dat een staatsgreep beraamd
had Vermoedt de Russische regeering
nu, dat dat nationaal-socialisme in con
tact staat met de Hitler-beweging? On
mogelijk is dat natuurlijk niet. In de Bal
tische landen wonen nog een aanal af
stammelingen van een oude Duitsche be
volking en die zullen allicht niet van
sympathie voor het Derde Rijk versto
ken zijn. Maar zij vormen 'n zoodanige
minderheid, dat van hen nauwelijks
eenig gevaar te duchten staat. En dan
blijft slechts over, dat Duitschland zelf
zekere aspiraties in Oostelijke richting
zou koesteren. Sommige Duitschers koes
teren die zeer zeker, evenals er ook
zijn, die meenen, dat Nederland eigen
lijk op staanden voet bij het Duitsche
Rijk ingelijfd behoorde te worden, mits
gaders Polen en Elzas-Lotharingen en
Joost mag weten, wat nog meer. Maar
dergelijke fantasmagorieën kan men toch
niet au serieux nemen. En het lijkt ook
niet waarschijnlijk, dat verantwoordelijke
lieden in Duitschland hun heimelijke ge
dachten over zoo'n geografische uitge
strektheid laten rondwaren, al plegen
ze dan voor geen klein keetje terug te
schrikken. De Russische bezorgdheid
blijft zoodoende een wonderlijke aan
gelegenheid. Aan den eenen kant is men
geneigd te onderstellen, dat de Sovjets
spoken zien, aan den anderen kant voelt
men zich niet heelemaal gerust. De mo
gelijkheid van een latent gevaar in dien
onrustigen Oosthoek van Europa kan
tenslotte aanwezig zijn.
De Baltische landen zelf hebben zich
tot dusver niet veel aan den Russischen
slap gelegen laten liggen. Dat wijst er
op, dat ze voorloopig althans de
door
WILLIAM LOCKE.
11).
Ik geloof niet dat daar eenig ge
vaar voor is, lachte Corinna, tenzij dat
Martin gek werd. Maar het is misschien
wel goed om die komedie te spelen. El-
ken avond zal ik in het bijzijn van de
holelhoudster, Martin mijn wang voor
een kus presenteeren. Bonsoir mon cher
frère. Denk je dat je het er goed af zult
kunnen brengen, Martin?
Martin, niets op zijn gemak, voelde
zich al bij voorbaat verlegen en onthutst
door de verkeerde uitlegging van de be
trekking, waarvan Fortinbras gesproken
had en hij maakte zich druk met zijn
fiets te inspecteeren.
Célibataire en droomer, was hij ge
ërgerd over Corinna's koel vertoon van
moed, binds die épisode met Gwendoline
had hij ver van de vrouwelijke sekse ge
staan; zijn moeder was de eenige vrouw,
die hij goed kende en daardoor had hij
de overtuiging gekregen dat vrouwen
beuzelachtig waren en zeer vroom. En
Corinna ging maar door op deze overtui
ging te hameren. Ze verbijsterde zijn
theorie over de vrouw. Hij had het ge
voel in dikken mist voor een afgrond*te
Russische bezorgdheid niet deelen, al
zal er ook wel mee achter zitten, dat
ze Moskou evenmin vertrouwen als Ber
lijn. Een soort van Russisch patroonaat,
dat allicht uit een verdrag tot garan
deering hunner grenzen kon voortsprui
ten, zou den drie staatjes moeilijk wel
gevallig kunnen zijn De tijd, dat ze tot
het Russische Rijk behoorden, ligt nog
maar een klein aantal jaren in 'l verle
den. En dien tijd wenschen ze niet terug,
evenmin als een inlijving bij Duitschland-
Wellicht ware het het beste, dat men
onderling tot toenadering kwam, dus een
Baltisch bloc vormde. Maar daar zou
alleen kracht van kunnen uitgaan, als
ook Polen er in opgenomen werd. Het
lijdt niet den minsten twijfel, dat War
schau daar wel ooren naar heeft. Ech
ter staat de kwestie met Lithauen een
dergelijk samengaan in den weg. Het
snoode avontuur van 1920, waarbij Po
len zich van Wilna meester maakte en
Lithauen van zijn hoofdstad en een flin
ke lap grondgebied beroofde, beheerscht
nog altijd de betrekkingen tusschen die
beide landen. Die betrekkingen zijn van
positief vijandigen aard. Als Lithauen
sterk genoeg was, zou het zeer zeker
trachten het verlorene terug te winnen.
Alleen het feit, dat het op geen stukken
na tegen Polen opgewassen is, voorkomt
een conflict. Hoe met het oog op deze
situatie het Baltische bloc tot stand zou
moeten komen, is niet wel duidelijk.
KMMramxt; m <<*-
GEDENKTEEKEN
MR. H. VAN DER VEGTE.
Zaterdagmiddag is op de lommerrijke
begraafplaats de Kranenburg bij Zwolle
de overdracht geschied van het gedenk-
teeken,' dat geplaatst is op het graf van
wijlen mr. H. van der Vegte, oud-lid van
Ged. Staten van Overijssel en Oud-mi
nister van Waterstaat.
Het comité dat het initiatief nam tot
plaatsing van het gedenkteeken bestond
o.m. uit de heeren ds. H. A. Munnik,
Geref. predikant en voorzitter van de
a.-r. kiesvereeniging te Zwolle, voorzit
ter, J. D. Meihorg, secretaris, mr. P.
Kapteijn, C. Spanhaak, te Zwolle.
Ds. Munnik herinnerde eraan, dat bij
de begrafenis in September j.l. op uit
drukkelijk verzoek het aantal sprekers
zeer was beperkt. Er waren nog zeer
velen, die hadden willen getuigen en nu
op voorstel van één der „kleine luyden"
dezen weg gekozen hebben, den ontsla
pene te eeren. Uit het monument spre
ken de twee voornaamste eigenschap
pen van mr. H. van der Vegte: Eenvoud
en soliditeit, maar daarnaast geeft ue
pyramidale vorm aan dat de eere van
God was het hoogste doel van zijn le
venswerk.
Uit alle levenskringen, uit alle deelen
van ons land kwamen de bijdragen van
hen die wilden toonen hun waardeering
en dankbare erkentelijkheid voor zijn
levenswerk, hun hooge achting en eer
bied voor zijn persoonlijkheid.
Dr. P. P. Roozendaal sprak een kort
woord van erkentelijkheid en dankbare
aanvaarding namens de familie.
Het grafmonument is een zware zerk
met 2 rondgaande treden van Duitsche
travertin; bovenaan bevinden zich de
emblemen van kerk, staat, handel en
industrie, waaronder de naam, Mr. H.
van der Vegte, in den steen uitgehou
wen. Daaronder ligt de plaquette in
brons van den Zwolschen beeldhouwer
PBos met geboorte- en sterfdatum. Het
geheel is uitgevoerd door de fa. Keuze
kamp, den Haag, naar ontwerp van J.
N. Munnik, architect in Den Haag.
UIT DE S.D.A.P.
De kwestie-Duys.
In de Zaterdag gehouden vergadering
van den partijraad der S.D.A.P. is uit
gebracht het rapport van de commissie,
die in September 1933 door den partij
raad werd ingesteld, om een onderzoek
in te stellen naar de gronden, waarop, in
strijd met de in een vorige partijraads
vergadering gewekte verwachting, mr.
Duijs zijn brochure in zake partijtactiek
heeft doen verschijnen, en naar de deze
verschijning begeleidende omstandighe
den en de daarop gevolgde feiten.
Een voorstel om over het uitgebrach
te rapport niet te discussieeren, werd
met algemeene stemmen aangenomen.
Eveneens met algemeene stemmen
aanvaardde de partijraad de volgende
verklaring van de commissie:
„De commissie verklaart als resultaat
van haar onderzoek in de haar voorge
legde kwestie, dat naar haar oordeel in
dezen zoowel door partijgenoot Duijs,
als door de leiding van de krant, als
door de partijleiding, als door een aan
tal afdeelingen der partij, fouten zijn ge
maakt, welke echter het karakter van
hen, die ze gemaakt hebben, niet aan
tasten. Zij beschouwt deze fouten noch
afzonderlijk, noch in hun samenhang
als van dien aard, dat eenige maatregel
tegen een partijgenoot, of tegen een par
tijinstantie behoeft genomen te worden
en meent derhalve, dat de partijraad" de
voorstellen van den congresbeschrij
vingsbrief. o.m. strekkende tot roye
ment of disciplinaire maatregelen, dient
te verwerpen. Zij meent, dat het inci
dent hiermede definitief dient gesloten
te worden en zij spreekt de verwachting
uit, dat alle betrokkenen ook voor de
toekomst met het oordeel der commis
sie rekening zullen houden en dat hun
verhoudingen weer zullen worden als in
het partijverband .past".
Ontvangers der directe belastingen.
De ontvanger der directe belastingen,
enz. R. Koen is verplaatst van het kan
toor der directe belastingen, invoerrech
ten en accijnzen te Middelburg
naar het kantoor der directe belastingen
te 's Gravenhage, buitengemeenten en
de ontvanger der directe belastingen,
enz. F. M. Eggermont van het kantoor
der directe belastingen, enz. te Helle
voetsluis naar het kantoor dier midde
len te H an s w e e r t.
Nationaal Crisis Comité.
Het Nationaal Crisis Comité mocht in
totaal totfl Januari 1934 de volgende
bijdragen ontvangen: van het Loodswe
zen te Brouwershaven 87;
Vlissingen 215.70.
HET DERDE LUSTRUM VAN
„WILHELMINA".
De receptie.
Gisteravond heeft het bestuur van de
Middelburgsche Turnvereeniging „Wil-
helmina" juist op den dag van haar 15-
jarig bestaan gerecipieerd in het ge
bouw der C.J.M.V.
Van vele zijden waren bloemen toege
zonden o.a. van de Knapen- en Jonge-
liedenvereeniging „Emanuel"; van de
Chr. Padvindersvereeniging; van de zus-
terturnvereenigingen „Achilles" en „Ons
Huis" te Middelburg; „L. O." en „V. T.
V." te Vlissingen; „Volharding" te Sou
burg en „Volharding" te Goes.
Van onbekende vrienden van „Wilhel-
staan. Daar stond zij een paar voet van
hem af hij durfde niet goed naar haar
te kijken rechtop, met koelen blik,
het minst beuzelachtige wezen ter we
reld, de heele kwestie, die toch haar, een
jong meisje, schrik moest aanjagen, als
een grap beschouwende. En zelfs zoo,
dat ze voorstelde elkaar eiken avond te
omhelzen om hun onschuld te bewijzen,
Ik zal alles doen, beloofde hij, om
onaangenaamheden te vermijden.
Corinna lachte en na afscheid geno
men te hebben reden ze de snikheete
korte straat uit, terwijl Fortinbras hen
peinzend naoogde, tot ze uit het gezicht
verdwenen waren. Lang dacht hij na
over het paar, dat hij op een onsentimen-
teele reis gestuurd had. Wat waren ze
jong en gemakkelijk te leiden; als jonge
muschjes zaten ze met open bekjes te
wachten op wat komen zou; wat waren
ze aantrekkelijk ieder op eigen wijze,
geheel onbevreesd voor zonnesteek.
Had hij maar met hen mede kunnen
gaan, weg van dit zwoele Parijs, naar de
koele schaduwen van de DGrdogne'-
rotsen, naar het -hartelijk welkom in de
oogen van een jong meisje. Het leven
was niets dan een misselijke warboel. Hij
zuchtte en veegde zijn voorhoofd af en
toen voelde hij een hand op zijn arm.
Hij draaide zich om en zag het bezorgde
gezicht van Madame Gaussart, de dikke
vrouw van een prentenhandelaar in de
buurt-
Monsieur Fortinbras, u bent de
eenige in deze ongelukkige stad, die mij
raad kan geven. Gisteren heeft mijn man
mij verlaten en hij is niet terug gekomen.
Ik ben wanhopig. Ik heb al door gehuild
en dat doe ik nog.
Dit was waar, de tranen stroomden
haar uit de oogen. 't Deerde haar niet
dat de menschen het zagen.
Wat moet ik doen, beste mijnheer?
Men noemt u „de Marchand de Bonheur.
Hier is uw honorarium.
Ze gaf hem een vijf francs stuk, dat
Fortinbras in zijn zak stak.
Tot uw dienst, madame, ik zal on
getwijfeld in staat zijn u iets terug te ge
ven wat een beetje op echtelijk geluk
gelijkt-
Daar was ik van overtuigd, zei de
vrouw, reeds iets gerust gesteld,
Wilt u maar binnen gaan, mijnheer?
Fortinbras volgde haar en zoo vergat
hij voor een poosje zijn jalousie op Mar
tin en Corinna, terwijl hij geduldig en
met een tikje ironie luisterde naar wan
daden van monsieur Gaussard.
Gaande uit aPrijs om het eerste ge
deelte van hun tocht af te leggen, was
het de eenige maal dat de zwervers de
middaghitte van Augustus trotseerden.
Ze overlegden samen in een prieeltje
buiten Versailles, waar het krioelde van
oorwormen en waar ze hun dorst lesch-
ten met cider. Ze hadden niets geen haast
om hun bestemming te bereiken. Een
uur of wat in den vroegen morgen
b.v. om zes uur beginnen en twee
uur 's avonds was voldoende. De rest
van den dag was gewijd aan rust. En aan
kerken en cathedralen, voegde Martin
er bij-
Je hebt een vroolijk idéé van een
vacantiereisje, zeide Corinna,
Maar wat moeten we anders doen?
(Ing. Med.)
mina" was een voorzittershamer toege
zonden en voor de op Zaterdag 16 Juni
te houden wedstrijden schonk de „C.J.
M.V." een zilveren lauwerkrans; en zeg
den de burgemeester, die bericht van
verhindering met een schriftelijk ge-
lukwensch zond, en mr. J. Adriaanse
een medaille toe. Van vele corporaties
kwamen een of meer afgevaardigden
hun opwachting maken; wij noemen de
„Zebra", „Achilles", „E.M.M.", „V.T.
V." „Medioburgum"; „Handelsbelang".
In het bijzonder willen wij op turnge-
bied noemen den heer W. de Graaf,
tweeden voorzitter, van 't K.N.G.V. die
wees op de voorname plaats, die „Wil-
helmina" in het verbond inneemt, nu
het ook zoo ten'volle haar aandacht
wijdt aan de adspiranten-afdeeling en
daarbij begrijpt, dat wie de jeugd heeft,
ook de toekomst heeft.
Daarnaast zij de komst gemeld van de
volledige commissie van bijstand van
het „C.J.M.V." wier voorzitter, mr. R.
M. van Dusseldorp, er op wees, dat
„Wilhelmina" de sport beoefent ont
daan van alle uitwassen en daarnaast
ook zorgt voor het geestelijk welzijn ha-
rer leden.
De heer J. F. Vermeulen voerde het
woord namens de Chr. Padvinders,
waarna ds. J. W. Dippel, zijn groote
waardeering en ook die van den Ker-
keraad der Ned. Herv. Gemeente voor
het werk van de jubilaresse naar voren
bracht. Als laatste gast en spreker noe
men wij majoor G. Berghuijs, die met
zijn adjudant de luitenant W. K. de Fei;
ter aanwezig was, en die schetste hoe
de goede opleiding in een vereeniging
als „Wilhelmina", voor de toekomstige
militairen van beteekenis is; en hoe hij
als militair in den naam van de ver
eeniging voelde niet afwezig te mogen
blijven.
Na ieder der toespraken heeft de
Voorzitter, de heer A. Krijger, woorden
van dank gesproken.
In vrijheid gesteld.
De rechtbank alhier heeft de invrij
heidstelling bevolen van J. P. chauffeur
en A. B., werkman, beiden te Goes, die
eenigen tijd geleden drrer de politie te
Goes werden aangehouden en ter be
schikking van de justitie te Middelburg
werden gesteld als verdacht van heling
en diefstal van aardappelen en steenko
len.
Coöp. Kolenvereenigingen,
Zaterdagmiddag hield de Ver. v. Coöp.
Kolenvereenigingen op Zuid- en Noord-
Beveland haar le jaarvergadering in de
Melksalon „Flora" te Goes.
De voorz. de hr. C. Philipse van 's Heer
Arendskerke. memoreerde in zijn ope
ningswoord den toestand in den Coöpe
ratieven-kolenhandel van ongeveer een
jaar geleden en wees verder op het zeer
gunstig verloop der gevoerde actie.
Hij heette voorts de talrijk opgekome-
nen hartelijk welkom in het bijzonder de
"hr. Stok vert. der Coöperatieve Groot-
handelsvereeniging ^,De Handelskamer
welke als gast aanwezig was.
Het jaarverslag van den secretaris
penningmeester den hr. J. S. Visscher te
Ons aan een droomerig nietsdoen
overgeven, zeide Corinna. Vergeten dat
er zulke plaatsen bestaan als Londen en
Parijs of Wendlebury.
Ik geloof niet, dat Chartres aan een
van die drie plaatsen zou herinneren,
merkte Martin op. Sinds ik „La Cathé-
drale" van Huysmans heb gelezen, droom
ik van Chartres.
Je bent wat men noemt een ern
stige ziel, zei Corinna. Ik heb me den
heelen dag er over verwonderd hoe ik
er toch toe gekomen ben om met jou op
dezen onwijzen pelgrimstocht naar
„nergensland" uit te trekken.
Daar heb ik me ook over ver
baasd, zei Martin.
Hij had weinig tijd tot nadenken ge
had, want hij had den geheelen nacht
wakker gelegen, was dus laat opgestaan;
daarop volgden in den morgen drukke
bezigheden, een fiets kiezen en huren,
praien met den portier van zijn hotel
over het verzenden van zijn goed, 't wis
selen van zijn geld in goud en bankpa
pier en nog een paar boodschappen. En
pas toen hij haastig voortpeddelde in de
warmte naast dit opvallende jonge meis
je, dat hij zoo lang kende en die voor
wie weet hoe lang zijn constante met
gezellin zou zijn, begon hij na te den
ken- Waarom had hij dan toch ook zijn
neus daarin gestoken? 't Was prettig
dat Corinna precies hetzelfde dacht.
Die oude snaak van een Fortinbras
moet ons betooverd hebben, ging ze
voort, zonder een zinspeling te maken
op Martin's gebrek aan galanterie.
Hij krijgt je zoo onder zijn invloed
door de woorden, die hij met zijn muzi
Goes, werd zonder op of aanmerkingen
m. a st. goedgekeurd en daar deze
functionaris elke financieele vergoeding
voor het vele door hem verrichtte werk
van de hand had gewezen, werd op voor
stel van één der afgevaardigden met ap
plaus besloten, als blijk van waardeering
hem een bloemstuk aan te bieden, het
welk door den secr.-penn. onder dank
zegging voor het 'n hem gestelde ver
trouwen, aanvaard werd.
Het periodiek aftredend bestuur, werd
bij acclamatie herkozen- Allen namen
hun herbenoeming aan.
Daarna volgde een zeer drukke en
aangename bespreking over den toe
stand van het oogenblik en over de mo
gelijkheid van gezamenlijken inkoop in 't
groot om alsnog de brandstof aan de ver
bruikers voordeeliger. dan thans reeds
geschied, te kunnen leveren.
Het bestuur kreeg volmacht de moge
lijkheid van één en ander nader te on
derzoeken en te trachten voor verschil
lende groepen deze mogelijkheden te
verwezenlijken.
De hr. v. Oorschot uit Vlissingen sprak
daarop namens de Federatie Zeeland de
vergadering hartelijk toe, opwekkend
trouw te blijven aan de Coöperatieve
ideën.
Verder deelde deze mede, dat 23 Juni
a.s, een groote vergadering te Goes zal
worden gehouden voor geheel Zeeland,
waar de hr. K. de Boer een inleiding zal
houden met als onderwerp: „De Kolen-
Conventie en de Algemeene Economi
sche toestand".
Met een kort woord sloot de voorz.
deze zeer goed geslaagde vergadering
waar, op 2 na alle aangesloten vereeni-
gingen, vertegenwoordigd waren.
KRUININGEN. B. en W. hebben op
voordracht van het bestuur der brand
weer benoemd tot brandmeester te
Hansweert den onderbrandmeester A. le
Clercq in de plaats van den heer C. v. d.
Brink, in de plaats van den heer A. le
Clercq als onderbrandmeester is gekozen
de heer M. H. Krombeen en in plaats
van den heer Polderman, de heer M. C.
Coppens als onderbrandmeester.
KRUININGEN. Zondagmorgen werd
de 75-jarige A. Leijs op weg naar de
kerk op den grintweg aangereden, door
een viertal wielrijders (racers). Hij viel
en bleef bewusteloos liggen. Hij werd bij
den hr. de Groof binnengebracht en spoe
dig waren de dokter en de politie aan
wezig. De getroffene kwam weer bij
kennis en is daarna per brancard naar
zijn woning vervoerd. Hedenmorgen ge
voelde hij zich redelijk wel.
RILLAND. In de Zaterdag gehouden
vergadering van stemhebbende ingelan
den van den Reigersbergschen polder
werd de rekening over 1933-34 vastge
steld in ontvang op 23236 en in uit
gaaf op 1680 alzoo met een goed slot
van 6435 De begrooting voor 't dienst
jaar 1934-35 werd in ontvang en in uit
gaaf vastgeste'd op 22852 met een post
onvoorziene uitgaven ad 5053, terwijl
het dijkgeschot bepaald werd op 16.50
per hectare (over 1933-34 bedroeg dit
18 per hectare)
kale stem zegt en hij schijnt zoo'n vrien
delijke, wijze man te zijn, dat je er je
gewone gezond verstand bij verliest. De
oude kerel kan alles gedaan krijgen. Hij
heeft eens een meisje, studente in de
kunstgeschiedenis, er toe gebracht om
non te worden.
Hoe hij het deed. weet ik niet,
maar hij heeft haar gered naar lichaam
en ziel. En zij is nu het gelukkigste
mensch op aarde. Een paar dagen gele
den kreeg ik een brief van haar om
mij te bewegen naar Rome te gaan en
de gelofte af te leggen.
Daar denk je toch niet over? zei
Martin-
Daar is geen gevaar voor.
Een lang stilzwijgen volgde. Droome-
rige stilte heerschte in het dichte bla-
derenprieel, gevrijwaard voor stof en
schel licht van den grooten verkeers
weg. Slechts één van een dozijn groen
geverfde en overal gebarsten tafeltjes
was bezet door een werkman in blau
wen kiel met vrouw en baby; ze dron
ken een onschuldigen drank en de baby
leschte haar dorst aan de bron der na
tuur. De eigenaar, dik, ongeschoren en
gestoken in een lustre jasje, zat op den
drempel van zijn café, waarvan het pri
eel een zomeraanhangsel was, de „Pe
tit „Journal" te lezen- Een schurftige
bastaard lag aan zijn voeten en hapte
naar vliegen. Twee jongetjes met ver
warde haren leunden tegen den gewit-
ten ingang als twee Peri's uit de volks
klasse tegen de poort van het Paradijs.
(Wordt vervolgd.)
