KRONIEK vaa den DAG.
BINNENLAND.
FORTINBRAS,
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 1 MEI 1934.
No. 102.
FEUILLETON.
DE KOOPMAN IN GELUK,
PERSKRONIEK.
MIDDELBURG.
ALLE BABIES DIE PER JAAR IN NEDERLAND
GEBOREN WORDEN
WEGEN TEZAMEN
nog niet '/7 van de hoe
veelheid Sunlight Zeep die
de Nederlandsche huis
vrouwen jaarlijks gebrui
ken! En waarom wordt er
zooveel Sunlight Zeep ge
bruikt? Omdat de huis
vrouw door ervaring over
tuigd is van de voortreffe
lijke kwaliteit van Sunlight
Zeep!
25 THANS VOOR 4 GROOTE STEKKEN. BOVENDIEN
C TS. OP ELK PAK EEN BON VOOR FRAAIE GESCHENKEN
i
>tel
!623
f973
ïrhui-
r, die
pjs bij
it W
JEN 7
met
Ge-
straat
dit
Een rumoerige verkiezing in
Frankrijk. Matig succes voor
de nationale regeering. De
positie van Herriot versterkt.
Er zijn Zondag in Frankrijk een paar
tusschentijdsche verkiezingen gehouden,
waarvan één onze belangstelling vraagt,
n.l. die in het district Mantes (niet ver
van Parijs), aangezien zij was opgezet
als een soort van protest-actie tegen de
de .nationale" regeeringDoumergue.
De radicale afgevaardigde Bergery, die
voor Mantes zitting had, vreesde, dat 't
bewind in Frankrijk geheel naar rechts
zou afzakken en daarom stelde hij on
langs tegen den zin der partij zijn man
daat ter beschikking. Hij wilde de kie
zers een uitspraak laten doen, hopende,
dat die uitspraak voor hem een groote
overwinning en dus voor de regeering 'n
nederlaag zou worden. Bij de eerste
stemming, verleden week Zondag, liep
het hem echter niet mee. Hij kreeg vrij
wat minder stemmen dan waarop hij had
meenen te kunnen rekenen, zoodat het
toen reeds twijfelachtig was, of hij zou
worden herkozen. Inmiddels gebeurde
er echter iets merkwaardigs. De secre
taris-generaal der radicale partij, Mil-
haud, raadde den kiezers te Mantes aan
tegen Bergery te stemmen en voor den
rechtschen candidaat Sarret- Doch tegen
Milhauds advies rees een storm van ver
zet. Het centrale comité der partij des
avoueerde hem en liet de 'afdeeling
Mantes vrij. waarop het radicale ver
kiezingscomité te Mantes den kiezers
raadde op Bergery te stemmen. Milhaud
voelde zich toen gedrongen ontslag te
nemen als secretaris der partij.
Van deze herrie heeft Sarret van de
Republikeinsche Federatie geprofiteerd.
Sarret is Zondag gekozen, zij het met 'n
zeer geringe meerderheid. Hij behaalde
8788 stemmen, tegen Bergery 8489. Ber
gery heeft zijn doel dus niet bereikt; 't
kiezersvolk te Mantes heeft een uit
spraak gedaan, die allesbehalve ongun
stig voor de regeering mag heeten.
Maar zeer profijtelijk voor Dou
mergue kan men den uitslag toch ook
weer niet noemen. Dan had de meerder
heid voor Sarret veel grooter moeten
zijn, vooral ale men bendenkt, hoezeer
de candidatuur van Bergery ongunstig
werd beïnvloed door den stap van Mil-
Ihaud, waarbij dan nog komt, dat de
voorstanders van nationale eenheid, al
le krachten tegen hem in het geweer
hadden geroepen. Met man en macht is
gewerkt om Bergery te laten vallen. De
strijd was zeer ongelijk.
Voor de radicale partij lijkt de uit
slag intusschen van te grooter beteeke-
nis. Lang niet alle aanhangers dezer
partij, die nooit een toonbeeld van een
heid was, zijn er mee accoord gegaan,
dat de Kamer-fractie indertijd besloot,
om de nationale regeering te steunen
en o.a. Herriot in het kabinet zitting te
doen nemen. Men heeft den laatsten tijd
nogal eens de vrees hooren uiten, dat
het Congres der partij, dat binnenkort
gehouden wordt, zou besluiten, om Her
riot terug te roepen, gelijk een vroeger
congres hem eens dwong, om uit de
regeeringPoincaré te treden. Na de
gebeurtenis van Zoridag lijkt naar de
„N. R. Ct." meldt, de kans daarop ech
ter niet groot. Bergery was het parade
paard van de z.g. jonge radicalen, die
tol de socialisten overhellen. Na zijn
échec is hun invloed natuurlijk leelijk
geslonken en zal de meerderheid zich
nog wel eens tweemaal bedenken, voor
ze dingen doet, die het kiezersvolk
bbjkba'ar niet wenschelijk acht. Ook
„lijkt het zeer onwaarschijnlijk, dat de
afgetreden secretaris Milhaud door het
Congres op zijn post teruggeroepen zal
worden.
5)
door
WILLIAM LOCKE.
HOOFDSTUK II.
Na deze onverwachte mededeeling,
wisselde Martin 'n snellen blik met Co-
rinna. Glimlachend nam ze 'n vijf francs
stuk uit haar beurs en legde dit op de ta
fel. Met verwondering deed Martin het
zelfde. De Marchand de Bonheur knoop
te zijn gekleeden jas los en met iets pro
fessoraals in zijn manieren, liet hij de
geldstukken in zijn vestzak glijden.
Mr. Overshaw, zei hij, u moet goed
begrijpen, zooals onze charmante vrien
din Corinna Hastings en de heele stu
dentenwijk het begrijpen, dat ik geen
stuiver in rekening breng voor het ge
luk dat ik de menschen misschien be
zorg. Maar daar ik van mijn beroep le
ven moet, reken ik 5 francs voor elk
consult, al duurt het tien uur in plaats
van tien minuten. En wat dat betreft,
mag het ook langer duren dan tien uur.
Voor onbepaalden tijd ben ik tot uw
dienst altijd als u dien tijd niet onder
breekt.
Dat is heel aardig van u, zei Martin.
Ik hoop dat u ons gezelschap houdt, ver
Een. deel varf Bergery's aanhangers
hebben zijn nederlaag niet kunnen ver
kroppen. Toen de uitslag bekend ge
worden was, zijn ze herrie gaan maken.
Onder het zingen van de Internationale
trokken ze door de straten en tracht
ten het hotel, waar Sarret en zijn vrien
den, waaronder het ultra-nationalisti
sche Kamerlid Franklin Bouillon, hun
intrek hadden genomen, te bestormen.
De eigenaar van het hotel had als voor
zorgsmaatregel de ijzeren rolluiken la
ten zakken.
De politie stond een tijdlang machte
loos, en evenals in Februauri te Parijs
braken de demonstranten de ijzeren hek
ken rond de boomen weg en gebruikten
de stukken als projectielen.
Toen vervolgens Franklin Bouillon,
gevolgd door eenige honderden aanhan
gers, een krans neerlegde op het monu
ment voor de in den oorlog gevallenen,
raakten zij slaags met hun tegenstan
ders, die trachtten een zware vracht
auto als vechtwagen te gebruiken-.
De politie wist de strijdenden te schei
den en nadat de politie uit Parijs en
Versailles versterking had ontvangen, is
de rust hersteld. De versterking werd
eerst gezonden, nadat Bouillon bij de
prefectuur en later bij het ministerie van
binnenlandsche zaken op den ernst van
den toestand had gewezen. Een twintig
tal agenten is door stukken ijzer of stee-
nen meer of minder ernstig gekwetst.
NATIONALE DEMONSTRATIE
„NEDERLAND VOORUIT".
Mr. S. J. R. de Monchy, burgemeester
van Arnhem en mr. J. Huges, secretaris
van de Kamer van Koophandel aldaar
hebben zich onlangs tot de Regeering
gewend met de gedocumenteerde mede
deeling, dat zij, nagebleken instemming,
bereid zouden zijn om een onderzoek in
te stellen naar de uitvoerbaarheid van
eene Nationale demonstratie „Neder
land Vooruit" in de zomermaanden van
1935 op het landgoed Zypendaal te
Arnhem.
De bedoeling is om, in den vorm van
Tentoonstelling en Demonstratie, op
populaire en vóór alles, aanschouwe
lijke wijze, het Nederlandsche Volk
voor te houden de economische reali
teit van het oogenblik, hoe die voor
zoover althans aanwijsbaar ontstaan
is en wat er gedaan en gelaten moet en
kan worden, om voor ons Land de voor
aanstaande plaats, die wij tot nutoe
veelal in de wereld hebben gehad, zoo
veel mogelijk te behouden, resp. terug
te winnen.
Het voorstel is door den ministerraad
beoordeeld en heeft geleid tot de me
dedeeling, dat de regeering voor de uit
werking der plannen niet alleen groote
belangstelling heeft, maar deze in be
ginsel ook moreel, financieel en op meer
andere wijze, daadwerkelijk wil steu
nen. Op grond van deze gunstige ont
vangst hunner denkbeelden, gaan de
beide initiatiefnemers thans door om te
trachten, in den kortst mogelijken tijd,
den financieelen grondslag van het werk
tenvolle te verzekeren, terwijl tege
lijkertijd aan de vorming van een uitge
breid Nationaal-Comité wordt gewerkt.
NEDERLAND NAAR BRUSSEL.
Omtrent de Nederlandsche deelne
ming aan de Brusselsche wereldtentoon
stelling in 1935 verneemt de „Maasb."
dat de Nederlandsche Regeering met 'n
officieele inzending zal uitkomen, wel
ke echter in verband met de tijdsom
standigheden binnen zekere financieele
grenzen moet worden gehouden.
•CWWMJOTR.W.
volgde hij, toen de bediende met de
kopjes koffie binnenkwam-
Dank u, ik heb mijn koffie al op,
maar als ik iets anders bestellen mag?
Wel zeker, zei Martin gastvrij. Wat
wilt u hebben? Cognac, likeur, whisky
met spuitwater?
Fortinbras hief zijn hand op, de hand
van een gemoedelijken ietwat suffen
prelaat en glimlachte.
Ik heb in jaren geen alcohol ge
bruikt. Ik vind dat het je fijn opmerkings
vermogen, een onmisbaar iets voor een
Marchand de Bonheur, bij de uitoefening
van zijn beroep, afstompt. Auguste zal
mij een glas Frambozen-limonade bren
gen.
Goed mijnheer, zei Auguste.
Maar ik wil heel graag één van uw
fijne Engelsche cigaretten opsteken.
Dank u, permitteer me.
Met iets voornaams in zijn manieren
hield hij een brandende lucifer voor de
cigaretten van Corinna en Martin, blies
haar uit en stak een andere aan voor zijn
eigen cigaret.
Dat is bijgeloof, zeide hij bij wijze
van verontschuldiging. Dat vindt zijn
oorsprong in het ritueel bij de Russische
begrafenissen, waar de drie kaarsen op
t altaar aangestoken worden met het
zelfde stuk papier. Drie wereldsche voor
werpen, sigaren en cigaretten op dezelf
de manier aan te steken, wordt als hei
ligschennis beschouwd, en brengt onge
luk. Zoo mogen ook twee menschen niet
hunne handen steken in zelfde bak
met water, zonder daarin het teeken des
kruises te maken, wat zijn oorsprong
Deze inzending za'i worden onderge
bracht in een eigen' klein paviljoen, dat
volgens ontwerp van een onzer voor
aanstaande Nederlandsche architecten
zal worden opgetrokken-
Van Regeeringswege zal onderzocht
worden, hoe het staal met de belang
stelling van handel en industrie in ons
land op deze tentoonstelling. Wanneer
de deelneming van die zijde groot ge
noeg is, is het de bedoeling ook voor
deze handels- en industrieele inzendin
gen een afzonderlijk gebouw te stichten.
Blijkt dit niet wel mogelijk, dan zal
daarvoor plaats worden aangevraagd in
de algemeene tentoonstellingshall.
EEN NIEUWE DUITSCHE
MAATREGEL.
Blijkens een bericht in de „Berg-
werks-Zeitung" heeft het bestuur der
Duitsche Rijksspoorwegen een nieuw
uitzonderingstarief voor ijzer en staal,
zoomede voor ijzer- en staalwaren met
ingang van 25 April van kracht ver-
klaard.
De tot op dezen datum geldende
spoorvrachtcijfers voor bovengenoemde
artikelen zijn met 15 tot 22 pet. ver
laagd, waardoor het voor de fabrieken
welke in het Rijngebied gelegen zijn,
oeconomischer is, iftplaats van de tot
nu toe gevolgde route via Nederland- j
sche havens, de lading thans via Duit-
sche .havens te verschepen.
Deze nieuwe maatregel der Duitsche
Spoorwegen is van verstrekkende na-
deelige beteekenis voor de Nederland
sche Rijn- en scheepvaart.
Nu doorzetten.
Het Tweede Kamerlid Th. M. Kete
laar, schrijft in de „Vrijzinnig Demo
craat":
Met genoegen nam ik kennis van het
rapport der commissie voor de spel
lingherziening. Zeker, er zullen velen
wezen, die zich niet ten volle bevre
digd gevoelen, ook ik had nog wel en
kele veranderingen meer gewensciu.
Maar laten wij allen, voorstanders van
de vereenvoudig-' niet alleen, maar
ook van de eenheid in de spelling,
thans gezamenlijk achter de commissie
gaan staan.
Er gaan reeds weer verschillende
stemmen op, om toch vooral de zaak
niet te overhaasten. Er. is gesproken
over invoering in September a.s. Dat is
veel te snel, kermen de conservatieven.
Nietwaar, de krijgsman wint al veel, al
wint hij niets dan tijd.
Ik ken dat; reeds veertig jaren gele
den, toen dr. Kollewijn zijn beweging
begon, werd dezelfde leuze gehoord. En
telkens, wanneer er weer kans was op
een stap in de goede richting, brak het
zelfde gejammer los.
In mijn jeugd heb ik nog hooren ful-
mineeren tegen de afschaffing der Sie-
genbeeksche spelling met vele argu
menten, die wij nu weer vernemen.
Het zal mij ten zeerste verheugen,
als het Minister Marchant gelukt de
nieuwe voorstellen ingevoerd te krij
gen. Met genoegen las ik, dat ook de
Belgische minister van onderwijs, Lip
pens, in een persgesprek als zijn oor
deel te kennen heeft gegeven, dat Bel
gië zich bij de voorgestelde regeling
behoort aan te sluiten.
De leerlingen van alle scholen, het
meerendeel der daaraan verbonden
leerkrachten en het overgroote deel
der bevolking zal de invoering met
blijdschap begroeten. Minister Mar
chant toone ook hier voortvarend- en
doortastendheid!
vindt in het gebeurde bij het laatste
avondmaal. En Corinna, morsen met
zout, zooals jij doet op dit oogenblik, is
een schenden van de heilige vriend
schapsband.
Dat is allemaal heel interessant,
zeide Corinna leukjes, maar wat moeten
Martin Overshaw en ik doen om geluk
kig te worden?
Met vriendelijke slimme oogen keek
Fortinbras van den een naar den ander
en ademde de sigarettenrook in.
Hoe staat het met onzen jongen
inedischen student, Camille Fargot?
Een vuurroode blos overtoog Corin-
na's gezichtje. Alleen bleek blondines
kunnen zóó b'ozen.
Wat weet u van Camille af? vroeg
ze.
Alles en niets. Kom, kom, het is
mijn recht om een vaderlijk oog over jul
lie te laten gaan, kinderen. Waar is hij?
Wie voor den duivel is die Camille,
dacht Martin.
Hij is in Bordeaux in de armen van
zijn malle moeder, zei Corinna snibbig.
Goed hoor, zei Fortinbas. En u, mr.
Overshaw, waar is de dame op wie u
de oogen hebt geslagen?
Martin lachte hartelijk. Dat weet de
Hemel, Die bestaat niet. Misschien de
verre prinses die ik nooit heb gezien.
Weer keek Fortinbas van den een
naar den ander.
Dat maakt het moeilijker, zei hij.
En aan den anderen kant vereenvoudigt
het de zaak. Daar je dus geen punten
van overeenkomst hebt op den weg naar
het geluk, moet ieder geval apart be
ZEEUWSCHE BOND VAN
ACCORDEON EN MONDACCORDEON-
VEREENIGINGEN.
Zaterdagmiddag hield bovengenoem
de Bond een algemeene vergadering in
„De Eendracht" te Middelburg onder
voorzitterschap van den heer J. Lam-
b e r m o n tdie er zijn vreugde over
uitsprak, dat deze vergadering wees op
eenig crescendo in het Bondsleven. Spr.
bracht speciaal hulde aan „Concordia"
te Wemejdinge, voor het uitschrijven
van een festival, waaraan ook niet-aan-
gesloten vereenigingen kunnen deelne
men en waarvan dus een propaganda
moet uitgaan.
De secretaris, de heer W. J, Bos,
bracht het jaarverslag uit, waarin hij ge
waagde van de moeilijkheden bij het op
richten, maar ook van het nu te consta-
teeren opleven.
Uit de rekening van den penning
meester, den heer J. d e R ij k, bleek,
dat er een goed saldo is van 25, De
voorzitter bracht dank voor het
gehouden beheer.
Op een verzoek aan het bureau-Bu-
ma, om de vereenigingen niet te zwaar
aan te pakken voor het auteursrecht,
had dit Bureau geantwoord, dat vast is
komen te staan, dat de vereenigingen
2 pet. van hun budget kunnen afdragen
voor de componisten. De v o o r z. was
het daarmede niet eens, wat hij in den
breede toelichtte, en waarmede de ver
gadering accoord ging. De vergadering
herkoos tot bestuursleden de heeren
Lambermont, De Rijk en Riekwel en
koos in plaats van de heeren Schuit te
Middelburg en Ganzeman te Kapelle, de
heeren Smidt te Wemeldinge en Pee
man te Vlissingen, Bij de rondvraag
kwam o.a. het houden van een concours
naar voren- Hierover ontspon zich een
nog al uitgebreide gedachtenwisseling.
De heer Smidt lichtte de wenschelijk-
heid toe en daarbij sloot de heer Vente-
vogel zich aan, die tevens toezegde bij
de vereeniging „Crescendo" te Vlissin
gen het houden van een concours al
daar te zullen voorstellen, wat toch ze
ker ook in het belang van den Zeeuw-
schen Bond zou zijn.
Dezelfde spreker richtte zich aan het
y- -
slot der vergadering-namens-„Crescen
do" te Vlissingen tot den heer Lamber
mont en bood hem een foto van die ver
eeniging in lijst aan als blijk van waar
deering voor zijn werk voor den Bond.
PRINCESSE-DAG.
De aubade.
Als wij terugkomen op de herdenking
van den 25sten verjaardag van Prinses
Juliana, dan zij eerst vermeld, dat een
„Oranjezon de aubade den geheelen
middag heeft opgeluisterd en daardoor
aan het geheel, aan de kinderen, de
muzikanten, de vlaggen en het publiek
een opgewekt aanzien gaf.
In afwijking met het plan ging de sig-
naalafdeeling van Achilles niet aan t
hoofd van den stoet, doch omdat de
padvinders, die aanvankelijk medewer
king hadden toegezegd, op het laatste
oogenblik verhinderd bleken, nam zij
halfverwegen plaats.
Zooals gemeld was de eerste halte
voor de woning van den Commissaris
der Koningin, die met zijn echtgenoote
en verdere familieleden op het bordes
aanwezig was toen de kinderstoet na
derde. Nadat twee der mede zingende
meisjes aan de familie programma's
hadden aangeboden, zetten muziek en
keurig opgestelde kinderen het „Wil
helmus" in, gevolgd door „Holland'
woorden van A(. Bogaers en muziek
van J. D. van Ramshorst; „Hollands
Zee", woorden van W. Zaalberg en mu
ziek van Dan. de Lange; „Hollands
Vlag" van G. W. Lovendaal en J. P. J.
Wierts. Het volgende nummer „Ons
Prinsesje" was zoowel wat woorden als
muziek betreft, van den algemeenen lei
der, den heer A. Bosdijk.
Dit was aanleiding voor den Commis
saris der Koningin, om den heer Bos
dijk, bij zich te noodigen; de Commis
saris en mevrouw Quarles van 'Uttord
hebben hem gecomplimenteerd voor wat
hij in dit lied heeft gelegd en voor de
wijze, waarop hij het geheel leidde.
Nadat de Kleppermarsch van Annie
Frank was uitgevoerd, die al zeer in
den smaak viel, noodigde de Commis
saris ook den heer Joh. H. Caro, direc
teur van het Middelburgs Muziekkorps
bij zich en ook deze had den dank yan
den Commissaris en zijn echtgenoote in
S 36-0252 H
(Ingez. Med.)
handeld worden. Voorrang aan de da
mes. Corinna moet me eerst de oorzaak
van haar groote ontevredenheid mede-
deelen. Begin dus Corinna.
Zij zat met haar vingers op de tafel
te trommelen, haar jong voorhoofd was
gerimpeld. Martin schoof zijn stoel ach
teruit.
Zou ik maar niet een beetje om
wandelen tot ik aan de beurt ben?
Corinna verzocht hem niet zoo on-
noozel te zijn. Hij mocht best hooren
wat ze te zeggen had. Het was ook veel
beter dat hij het hoorde; dan zou hij zijn
eigen bezwaren lichter tellen.
Ik ben een volslagen mislukking,
riep ze op uidtdagenden toon.
Goed zei Fortinbas.
Wat ik schilder is geen cent waard.
Goed, zei Fortinbas.
Dat oude gedierte Delafosse zegt,
dat ik nooit zal leeren teekenen en dat
ik kleurenblind ben. Dat is ruw gezegd,
maar het is toch min of meer waar. Dus
ik kan mijn levensonderhoud niet ver
dienen met schilderen. Ik ben nu 3 jaren
aan den gang en nog even ver als toen
ik kwam. Ik heb nog twintig pond over.
Als ze op zijn, dan moet ik naar mijn
lieve, eeuwig glimlachende familie te
rug. We zijn met z'n tienen. Ik ben de
oudste en de jongste is drie maanden. Ik
zou me ook zoo op mijn gemak voelen,
thuis, na drie jaren in Parijs te zijn ge
weest! De laatste keer dat ik thuis was,
zei mijn goede moeder, dat ik onzedelijk
was als ik iets vertelde van dingen van
physiologischen of socialen aard, zooals
d'e 'n .en voorkomen en mijn zus
ters met starende oogen ademloos van
verwachting, vroegen me in het geniep
om nadere inlichtingen. Als ik haar ver
tel, dat ik menschen ken, die het zonder
huwelijksceremonie doen, denken ze dat
ik haar de hel van ongerechtigheid voor
houd. Ze vinden dat heerlijk en zijn te
gelijkertijd bang. Moeder zegt dat ik
haar jongen en argeloozen geest bederf
en vader herdenk! mij in het morgenge
bed. En het is misselijk zooals ze lederen
jongen man, die ze zien, naloopen. Ik
ben bij hen vergeleken een preutsche
oude juffrouw. Heb je ooit gezien dat ik
de mannen naloop?
Je bent een moderne Penthesilia,
zei Fortinbas.
Hoe het ook zij, Wendlebury, mijn
woonplaats zou me gek maken. Ik zal
weg moeten gaan en mijn eigen weg ba
nen. Vader kan me geen toelage geven;
't is al mooi dat hij de slagersrekenin
gen betaalt. En buitendien hou ik niet
van hulp. Ik wil mij alleen redden. Maar
er is niets dat ik ken, waarmede ik mijn
eigen brood verdienen kan. Ik kan am
per een knoop op een borstrok naaien.
De tafels van vermenigvuldiging zitten
er niet vast meer in, ponden, shillings en
stuivers kan ik niet goed optellen, al
ging het om mijn leven. Ik kan geen ei
bakken en als ik een klein kind zou ba
den, zou ik het laten verdrinken. Ik kan
niet typen, stenografie ken ik niet. Ik
ben vier en twintig jaar oud en een to
tale mislukking.
(Wordt vervolgd.)
