Neem 'n "AKKERTJE"
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CR T.) VAN WOENSDAG 25 APRIL 1934.
No. 97.
FEUILLETON.
STAVISKY: CHARMEUR,
BANDIET EN OPLICHTER.
it zoon nieuw handig zakdoosje
ij Migraine, "Kater", Hoofdpijn.
MIDDELBURG.
Een gelukkig paar:
jonge sla en Saladine! Eindelijk de allerfijnste slaolie, waar malschej
voorjaars-sia recht op heeft: Saladine:
Saladine maakt Uw sla zacht en geeft haar een bijzonder fijn aroma.
Voor verrukkelijke sla, voor overheerlijke mayonnaise, kortom voor
alles waarvoor slaolie gebruikt wordt, is Saladine onovertrefbaar.
Frankrijk en Polen Barthou
neemt poolshoogte te War
schau Een gedurfde specu
latie.
De Fransche minister van buitenland-
sche zaken, Barthou, heeft een dagof
wat te Warschau vertoefd. Men begrijpt
"wat hij daar doen moest. De betrekkin
gen tusschen Frankrijk en Polen zijn er
sinds eenigen tijd niet beter op gewor
den. Polen heeft onlangs tot groote con
sternatie van Parijs te kennen gegeven,
dat het ook op eigen houtje politiek kan
bedrijven. Het sloot een soort van
vriendschapsverdrag met Duitschland,
zonder dat het daartoe eerst „vergun
ning" aan de groote broer Frankrijk had
gevraagd. Om verschillende redenen
schijnt het de Poolsche regeering wen-
schelijk voorgekomen te zijn, niet lan
ger meer zoo braaf aan den Franschen
leiband te loopen. Eertijds deed men
zulks gewillig; de vrees voor Duitsch
land dreef Polen als vanzelf in de ar
men van Frankrijk. Blijkbaar is die
vrees voor den Westerbuur sinds Hitier
aan het bewind kwam al lijkt zulks
wat paradoxaal in voldoende mate
afgenomen, om eigen wegen te kunnen
inslaan. Berlijn en Warschau gingen met
elkaar praten en het gevolg was de tot
standkoming van het bovengenoemde
verdrag, waarin Duitschland o.m. be
looft het Poolsche grondgebied, den be
raamden corridor incluis, niet te zullen
schenden.
Dat zulks in Frankrijk geen prettigen
indruk maakte, ligt voor de hand en
narthou is dan ook zoodra hij zich
vrij kon maken op reis gegaan, om te
Warschau te hooren, hoe 't er daar nu
precies mee staat. De ontvangst van
den Franschen minister was buitenge
woon hartelijk: men luidde hem in, als
den teederbeminden bondgenoot en
toastte, dat het een aard had, op de on
verbrekelijke vriendschap tusschen Po-
ien en Frankrijk. Afgaande op dezen
uiterlijken glans zou men kunnen mee-
nen, dat er eigenlijk geen vuiltje aan de
ijicht is en hoogstens eenig „misver
stand \an minder hartelijke betrekkin
gen heeft kunnen doen reppen. Edoch
van de besprekingen, die Barthou met
üe Poolsche regeering voerde, waar het
eigenlijk op aan komt, verneemt men
niet veel. De communiqué's, welke
daaromtrent werden uitgegeven, waren
nog veel onbelangrijker dan dergelijke
dingen meestal zijn. En dat is nu weer
een beetje verdacht, of beter: dat klopt
met de situatie, die sinds eenigen tijd
was geschapen. Het zou al heel wonder
lijk moeten zijn, als Barthou er in ge
slaagd was de innige vriendschap van
weleer te herstellen: dat verdrag met
Duitschland is een ding, dat zich niet
laat uitwisschen.
Intusschen kan dit niet beteekenen,
dat Polen en Frankrijk nu opeens kwa
de vrienden zouden zijn geworden. Er
zijn veel te veel gemeenschappelijke be
ta, ngen, die dat ondenkbaar maken.
Maar het gehoorzaam-aan-den-Fran-
schen-leiband-loopen van Polen is uit.
Barthou lijkt daar niet veel aan veran
derd te kunnen hebben.
Men kan zich in dit verband de vraag
stellen, of Polen nu werkelijk van mee-
nïng is, dat Duitschland al zijn aspiraties,
wat betreft de grenzen in het Oosten,
heeft opgeborgen. Vermoedelijk moet
die vraag ontkennend beantwoord wor
den. Momenteel is er voor de Duitschers
geen kijk op, om die aspiraties na te
streven. Vandaar, dat ze genegen wa
ren een verdrag met Polen te sluiten.
Maar dat heeft een geldigheidsduur van
niet meer dan 10 jaar. Na dien termijn
hebben ze dus de handen weer vrij. Al
licht zal men nergens beter dan te War
schau beseffen, dat de bekende eischen
tot teruggave van verloren gebied in
het Oosten, dan opnieuw door Berlijn
door
F. DA COSTA.
7}
Langzame opkomst, vlugge val.
Maar ondanns al zijn manoeuvres om
Arlelte te veroveren vergeet hij zijn za
ken waarvan Arlette eerst later
hoort niet.
Met de millioenen, die hij van Madame
P. buitgemaakt heeft, onderneemt hij de
eene coup na de andere. Het kaart
spel als beroep heeft hij allang vaar
wel gezegd- Hij weet nu hoe men crediet
kan verkrijgen, hoe men bankdirecteu
ren om den tuin leidt en groote sommen
beschikbaar laat stellen. Hij weet hoe
men Naamlooze Vennootschappen op
richt en de aandeelhouders hun geld af-
troggelt. Maar voor alles weet hij, hoe
hij relaties moet maken- en welke rela
ties. Vriendschap met politici en poli
tie. Maar hij is onvoorzichtig. Hij wordt
gearresteerd en opgesloten.
En nu, een feit, u slechts zeer wei
nigen bekend was, -nu- in de gevangenis,
geboeid en tusschen twee cipiers wordt,
....het huwelijk met Arlette gesloten,
gesteld kunnen worden. Als de gelegen
heid er maar eens was! Toch lijkt Po
len van zins, een politiek te voeren, die
met dit perspectief weinig rekening
houdt. Wil dat zeggen, dat het er op
rekent, dat over 10 jaar de kans voor
de Duitschers geen haar beter zal zijn
dan op 't oogenblik? Dat dus de Nazi-
regeering het in geen geval 10 jaar zal
kunnen uithouden en er in vervolg van
tijd een regeering zal komenwaarvoor
men geen vrees hoeft te koesteren? Het
kan welhaast niet anders. Maar dan is
dat een gedurfde speculatie. Geen
mensch kan tenslotte weten, hoe lang
Hitier en consorten het zullen bolwer
ken. Op grond van verschillende ver
schijnselen mag men dan geneigd zijn,
hun geen lang politiek leven te geven;
de jongste geschiedenis kent voorbeel
den, die met dergelijke voorspellingen
tot voorzichtigheid manen. Hoe vaak
werd reeds niet de val van de bolsjewiki
in Rusland geprofeteerd. Desondanks
hielden ze stand tot op den dag van
vandaag.
(Ingez. Med.)
De bootdiensten op de Wester-Schelde.
De dienstregeling, ingaande 15 Mei,
zal weder een verbetering brengen op
de lijn Vlissingen—Breskens van den
Provincialen stoombootdienst op de
Westerschelde. Tot nu toe hadden op
werkdagen 11 vaarten heen en weet
plaats, dit aantal stijgt tot 12. De eerste
dienst van Vlissingen vertrekt om 6.15
en de laatste om 21 uur, van Breskens
6.55 en 21.30.
Op Zondag blijft het aantal vaarten
tot vier in beide richtingen beperkt,
doch de laatste boot van Breskens wordt
inplaats van 18.55 nu 20 uur, wat o.a.
voor bezoek aan de Belgische badplaat
sen van groote beteekenis is. Op de lijn
VlissingenNeuzen stijgt het aantal
vaarten op werkdagen van 3 tot 4 in
beide richtingen; het blijft des Zondags
twee.
Op de lijn NeuzenHoedekenskerke
daalt het aantal van 7 op 6 op werkda
gen en blijft het des Zondags twee. Op
de lijn WalzoordenHansweert blijft
het 8 op werkdagen, en 4 op Zondagen.
In ons nummer van Maandag kwam
de volledige dienstregeling voor.
Provinciale Landbouwcrisisorganisatie.
Naar wij vernemen zullen worden be
noemd tot leden van de provinciale
landbouwcrisisorganisatie in Zeeland de
heeren J. M. van Bommel van Vloten
te Goes, H. C. van de Zande, Nieuwer-
kerk, P. J. J. Dekker, Wemeldinge, A.
Wisse, Anna Jacobapolder, C. Franse,
Kleverskerke, M. de Bruijne- Pois-
sonier, Cadzand en Abr. Haak, Zaam-
slag, allen aangewezen door de Zeeuw-
sche Landbouwmaatschappij.
A. E. Langenhorst, Hulst en P. Ver-
cauteren, Clinge, aangewezen door den
Kring Hulst van den Noordbrabant-
schen Chr. Boerenbond.
J. Bosselaar, Aagtekerke en M. de
Putter, Axel, aangewezen door den
Chr. Boeren- en Tuindersbond afd.
Zeeland en J. Rijk Mz., Ovezand, aan
gewezen door den R. K. Diocesane
Land- en Tuinbouwbond.
Als voorzitter zal zooals we reeds
meldden optreden de heer J. M. v.
Bommel van Vloten, als secretaris ir.
J. D. Dorst te Goes.
die zwanger is.
Maar deze gevangenschap is heel an
ders dan die van een jaar geleden.
Nu staan hem advocaten ter beschik
king enrelaties. Hij is al te hoog
geklommen, hij heeft te veel menschen
in zijn macht om niet op illegale wijze
vrij te kunnen komen. Een paar artsen
zijn direct bereid te verklaren, dat hij
onmogelijk in hechtenis kan blijven
en zoo zwemt hij na een paar maanden
weer de gevangenis uit. Zoo is het
voortaan steeds; wil men hem arres
teeren een tip aan zijn politieke re
laties en de gerechtigheid kijkt den an
deren kant uit.
Zijn invloed stijgt, hij beweegt zich
in de beste kringen, de naam Stavisky
maakt plaats voor „monsieur Alexan
dre.'' Wat vroeger zijn bijnaam was, Is
nu een eerenaam geworden. Een naam,
die met respect genoemd wordt, die
bankdirecteuren haastig naar de tele
foon doet grijpen wanneer hij opbelt en
een nieuw crediet eischt. Zijn
naam is goud waard
Zoo officieel wordt zijn bijnaam, dat
de politie niet aarzelt een pas op den
naam Alexander uit te schrijven.
En van zijn geld profiteeren talloo-
zen: politie, ambtenaren bij de depar
tementen, advocaten, artsen
In korten tijd zijn er zeven millioen
aan cheques van monsieur Alexandre
in omloop. Niemand weet later waar
voor deze zeven millioen uitgegeven
werden wee dengene, van wien men
VEREENIGING
„DE AMBACHTSSCHOOL",
Jaarvergadering.
Dinsdagavond hield de vereöniging „De
Ambachtsschool" in het gebouw der
school haar jaarvergadering onder voor
zitterschap van den heer J, A. Vertregt.
Aan het jaarverslag ontleenen wij, dat
1933 stond in het teeken der bezuini
ging. In verschillende brieven van den
Minister 'van O. K. en W. is met groo-
ten aandrang verzocht, de meest moge
lijke zuinigheid te betrachten.
Niet alleen ten aanzien van de gewo
ne uitgaven, doch ook met betrekking
tot het aantal lesuren, moesten ingrij
pende maatregelen worden genomen,
die tot gevolg hadden, dat enkele lee
raren, die reeds verschillende jaren aan
de school verbonden waren, in den loop
van het jaar moesten worden ontslagen.
De pogingen welke werden aange
wend, om op verzoek van de Vereeni-
ging tot bevordering van de Vakoplei
ding 'in liet Typografisch bedrijfj, een
cursus voor dat vak aan de school te
verbinden, mochten niet de goedkeuring
van het gemeentebestuur verwerven, of
schoon een 24-tal cursisten uit de pro
vincie zich had aangemeld.
Een gevoelig verlies trof de vereeni-
ging op 2 April 1933 door het overlijden
van mr- J. W. Zijlstra, die vele jaren als
lid in het bestuur zitting had. Met dank
baarheid gedenkt het bestuur hetgeen
de heer mr. Zijlstra in het belang der
vereeniging en der school heeft gedaan,
terwijl zijn nagedachtenis in den kring
van de bestuursleden nog lang in eere
zal blijven. In de ontstane vacature
werd niet voorzien.
In 1933 telde de vereeniging 2 eere
leden, 52 leden en belangstellenden, met
een contributie van f 168, terwijl zij van
particuliere instellingen te zamen f 110
ontving.
De heeren J. H. Klarenbeek, H. J.
Neugebauer en J, A. Ta venier, zijn in
1933 eervol ontslagen, doordat het aan
tal lesuren moest verminderen.
Er is getracht het aantal garantie
uren zoo gering mogelijk te doen zijn.
Het bleek mogelijk de 2 lesuren, die de
heer Van der Hulst aan de leerlingen
van den machinistencursus gaf en welke
vervielen, in den lesrooster van de Am
bachtsschool te voegen, doordat de heer
Klarenbeek afvloeide. Ten aanzien van
den machinistencursus moest het totaal
aantal wekelijksche lesuren worden te
ruggebracht van 49 7/8 tot 44.
De heer Tavenier, die 1 uur les gaf in
de Ned. taal, is afgevloeid dit uur werd
opgedragen aan den heer Kolsters. Het
vak handteekenen is vervallen, zoodat
de heer Van der Hulst aan dezen cursus
geen les meer geeft. Den heer N. Groe-
nenberg, die 4 uren les gaf in soldeeren,
moest eervol ontslag worden verleend.
Deze lessen worden thans gegeven door
den heer E. Visscher.
Aan de leeraren, die door inkrimping
van het aantal lesuren moesten af
vloeien, wordt in het verslag dank ge
bracht voor de toewijding waarmede zij
zich gedurende den tijd, die zij aan de
school verbonden waren, hebben onder
scheiden.
Gedrag en vlijt der leerlingen wa
ren voldoende; 8 leerlingen verlieten
tusschentijds zonder diploma om ver
schillende redenen de school en 9 wer
den tusschentijds toegelaten.
De nieuwe cursus is aangevangen met
256 leerlingen, van wie 175 niet te Mid-
delburg woonachtig zijn en 16 vrijstelling
van schoolgeld genieten, van de 256 leer
lingen waren er 84 in de eerste, 75 in de
tweede. 68 in de derde klasse en 29 op
den cursus voor scheepswerktuigkunde.
De vergadering keurde het jaarverslag
goed en ook de rekening, welke in ont
vang en uitgaaf sluit met een som van
89.050.70.
toch ontdekt, dat hij van dit geld ge
profiteerd heeft!
Stavisky richt banken op koopt
juwelierszaken, richt vennootschappen
op. Hij' geeft de overvloedigste diners
en soupers in ParijsFantastische
feesten verspreiden zijn naam.
Geld trekt geld!
Geld is een magneet.
Monsieur Alexandre heeft geld _§n
het trekt steeds meer nieuw aan.
Arlette stijgt de weelde niet naar 't
hoofd. Zij blijft de eenvoudige jonge
vrouw, die geheel buiten de zaken van
haar man schijnt te staan en die zich
aan haar kinderen wijdt. Haar vroegere
zaak is zij niet vergeten. Wanneer zij
hoort, dat deze slecht gaat, besluit zij
te helpen!
Op zekeren dag glijdt een prachtige
Rolls Royce voor het modesalon. Een
zwarte bediende rukt het portier open.
Een eleganie dame stap uit. De chefj
stormt op haar af. Plotseling blijft hij j
verbaasd staan deze dame dat is
Arlette, zijn vroegere mannequin.
Arlette koopt voor 200.000 francs
avondtoiletten, maar de chef moet toe
geven, dat zij nu nog even beleefd en
eenvoud'g is als voorheen.
Rijkdom en luxe hebben haar niet ar
rogant gemaakt. „Dit is een vrouw",
roept de chef geestdriftig uit en kijkt
haar na, wanneer zij wegrijdt.
Ja, Arlette is nog steeds de eenvou
dige vrouw gebleven. Maar zij houdt van
Alexander en hij wil hebben, dat zij als
Aan de beurt van aftreding als be
bestuurslid was de heer H, van Diffelen
die Middelburg verlaten heeft.
De vergadering koos den heer A. C.
Julianus.
VEREENIGING VOOR BEROEPS
KEUZE TE MIDDELBURG.
In de Dinsdagavond in St. Joris gehou
den vergadering van de Vereeniging
voor beroepskeuze, voorzitter de heer
G. Wagenvoorde, heeft de secre
taris, de heer J. S. Hoek, zijn jaar
verslag uitgebracht.
Daaruit bleek, dat hel ledental der
vereeniging in 1933 slechts geringe ver
andering onderging.
Er zijn 17 adviezen aangevraagd en
verstrekt, n.l- 12 voor jongens en 5 voor
meisjes. Dit aantal bedroeg in 1926 10,
1927 27, 1928 11, 1929 12, 1930 26, 1931
20 en 1932 12.
Hoewel het aantal aanvragen om ad
vies nog ver blijft beneden het getal
jongelieden dat jaarlijks zich aanbiedt
om arbeidsgelegenheid in het maatschap
pelijk bestel, mag toch gewezen worden
op het feit, dat het aantal dit jaar uit
gebrachte adviezen geen ongunstig fi
guur maakt tegenover dat van andere
jaren.
In dit verband mag de vraag. „Heeft
het bureau voor Beroepskeuze ook in
deze crisistijd een taak?" toestemmend
worden beantwoord. Wanneer men in
aanmerking neemt, dat het bureau niet
is een arbeidsbeurs, niet in de eerste
plaats een plaatsingsbureau voor werk
zoekenden, doch wel een instelling die
nagaat, in -samenwerking met de
school en de ouders, de lichamelijke en
geestelijke gesteldheid van den beroeps-
candidaat en daarnevens beschikt over
een ruimen voorraad betrouwbare ge
gevens omtrent beroepen van velerlei
aard alsmede over de bekwaamheid en
de opleiding daartoe benoodigd, dan
mag gezegd worden, dat de instelling ook
dit jaar haar bestaansrecht heeft aange
toond. Een neventaak een crisis
plicht zou de secretaris het willen noe
men mag het bureau zien in den strijd
tegen de moedeloosheid die vele jonge
ren aangrijpt en die zich uit in de ver
zuchting: wat zal het helpen indien ik
mij verder laat opleiden? De begeerde
werkgelegenheid moge er inderdaad in
vele gevallen niet zijn, wanneer er weer,
naar we hopen, werkmeerdering komt
zal de open plaats stellig worden inge
nomen door hem, die het best voor de
vervulling daarvan is toegerust. Doch
ook daarvan nog afgezien kan het bu
reau er toe medewerken te voorkomen,
dat de beroepscandidaal aan de demo-
raliseerende lediggang toevalt.
Aldus de arbeid over het jaar 1933
overziende stelt de secretaris met vol
doening vast zij 't onder erkenning
van de onvolkomenheid daarvan dat
het werk der vereeniging niet te ver
geefs is geweest.
Het jaarverslag werd goedgekeurd en
de v o o r z. onderstreepte vooral het
GOUDZEOEL 80 CENT - OROENZEOEL 65 CENT ROODZEOEL 50 CENT
Ook verkrijgbaar bij: Fa. GEBR. STEENLAND, Stationsstraat, Middelburg.
(Ingez. Med.)
een koningin gekleed gaat. Hij wil heb
ben, dat zij feesten houdt en is gelukkig,
wanneer hij haar successen ziet. Alexan
der is trots, want hij weet dat dit de
eerste vrouw is, die hem volkomen is
toegedaan. Op haar kan hij vertrouwen
als op zichzelf, en dan zij is een
prachtige reclame.
Haar „jours" zijn de bekendste van
Parijs. Kunst, diplomatie, geldwezen.
Niemand komt met haar in aanraking,
zonder bekoord te worden. Zij verschaft
hem nieuwe relaties en hij weet, hoe de
ze uit te buiten.
Zulk een vrouw kan niet de vrouw
van een oplichter zijn.
Zij maakt, dat men hem vertrouwt;
door haar wordt zijn operatielerrein
grooter. Hoe het zij het schijnt een
gelukkig huwelijk te zijn. Hij houdt van
haar en van zijn kinderen. Alexanders
geluk heeft het hoogtepunt bereikt.
Aan de internationale conferentie
in Stresa, waar men trachten wilde het
Europeesche economische leven weer in
goede banen te leiden, nam ook mon
sieur Alexandre deel. Hij beweegt zich
in de diplomatieke kringen, alsof hij er
thuis is. Hij maakt vrienden in de inter
nationale kringen en als officieus ver
tegenwoordiger van een Balkanstaat
komt hij ook met Fransche ministers in
aanraking die van zijn verleden niets
weten.
Hij tracht voor Hongarije een leening
«»van 200 millioen francs te sluiten. Dit
mislukt weliswaar, maar het doel van
zijn leven is bereikt. Hij heeft vriend
schap gesloten met de Fransche minis
ters! En dit zal hem later van onschat
bare waarde zijn, wanneer hij als refe
renties voor zijn bank van leening in
Bayonne deze ministers kan opgeven,
die hem ook voor volkomen eerlijk kun
nen aanbevelen.
Nu pas slaagt hij erin aan de kapitalen
van groote assurantiemaatschappijen te
komen, die safe beleggingen zoeken.
De hartstocht voor het spel is nog
steeds niet verzwakt. Alleen speelt hij
niet meer valsch; dat zou nu te gevaar
lijk zijn. Monsieur Alexandre is nu een.
man van eer. Misschien zal men hem
spoedig voor aan Frankrijk bewezen
diensten ridderorden verleenen.
Het vertrouwen, dat men hem
schenkt, is enorm. Langzaam aan stijgt de
weelde hem naar het hoofd. Hij schijnt
hoogmoedswaanzin te krijgen.
Op een dag stopt voor het casino van
Deauville een Hispano Suiza, die zulk
een sprookjesachtige carosserie heeft,
als men anders alleen in films ziet'.
Tweehonderd van dergelijke wagens
vervaardigen de fabrieken slechts per
jaar.
Naast den chauffeur zit een zwarte
bediende. In den wagen zitten monsieur
Alexandre en zijn vrouw.
Deauville is heel wat dingen gewend».
Maar nu maakt men queus. Is dat een
maharadja? Niemand vermoedt, dat dit
