DIAMANT
mm 1934
KROfóSEK van den DAG.
SÏAÏEN-GENERAAL
Bak- en Braadvet
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 15 FEBRUARI 1934. No. 39.
BARBARA, DE HEKS VAN
WINSLEA
WALCHEREN.
GEOPEND VAN 10 V.M.-5NM. EN VAN ÖMM.—I0NJ"1.
SLUITING ZONDAG 18 FEBR 5U.N*:
j.J6»I
De Duitsche wetgeving op het
ariërschap. Een principiee'
succes voor de niet-ariërs m 't
algemeen en de Joden in 't bij"
zonder.
Dr. Frick, de Duitsche minister van
binnenlandsche zaken, heeft begin dezer
maand een verorden'ng betreffende de
wetgeving op het ariërschap het licht
doen zien, die van meer belang schijnt
dan de aanvankelijke korte berichten
daaromtrent deden vermoeden. Volgens
den Berlijnschen correspondent van de
N.R.Crt. althans kan zij tot zekere hoog
te beschouwd worden als een principieel
succes voor de Joden en de niet-ariërs
in het algemeen.
De onduidelijkheid ten opzichte van
hetgeen voor deze uit hoofde van het
principieele anti-semitisme had te ge-
sch:eden met niet-arisch kantoorperso
neel, met industrieeie arbeiders en hand
werkers, gaf meermalen tot wrijving en
onverkwikkelijkheden aanleiding. Ver
schillende groepen van arbeidersfronten
o.a. bedrijfscellen van de National-So-
zialistische Betriebs-Organisation (N.S
B.O.) hadden er zich hevig tegen verzet,
dat bij noodzakelijk gebleken inkrimping
van personeel arische personen werden
ontslagen terwijl niet-arisch personeel
nog in dienst bleef. Men verlangde van
de werkgevers dat zij geen ariërs ge
daan zouden geven zoolang nog een niet
ariër in dienst was. Vooral werkgevers,
die zelf niet of slechts gedeeltelijk ariërs
waren en in de verdenking konden ko
men, dat zij rasgenooten boven ariërs
wilder: voortrekken, raakten aldus meer
malen in een moeilijk parket.
Van regeéringszijde werd aan dit
drijven echter lang niet altijd steun ver
leend. Men zag in, dat het niet aanging
den Joden den toegang tot staatsbetrek
kingen, tot militaire betrekkingen, tot 't
beroep van geneesheer, advocaat enz.
geheel of voor het grootste deel te ver
sperren zonder hen in de gelegenheid te
stellen zich op andere beroepen en in 't
bijzonder op het handwerk toe te leg
gen. De Joden hebben in hun weekbla
den niet nagelaten voortdurend erop te
wijzen, en de mogelijheid tot „Berus-
umschichtung" te verlangen. Hun schijnt
nu voor een goed deel recht gedaan te
worden. De verordening van minister
Frick bepaalt n.l. dat men zich in de be
drijven aan de bestaande wetgeving
heeft te houden, hetgeen op een veroor
deeling van het bovengenoemde gedoe
der N.S.B.O. neerkomt.
Ook wat betreft de huwelijkswetge
ving kan van een succes voor het Jood-
sche volksdeel sprake zijn. De ambtena
ren van den burgerlijken stand waren
totdusver meermalen in twijfel wat zij
moesten doen, indien een paar in den
echt wenschte te worden verbonden,
waarvan, de eene helft wel en de andere
niet-arisch was. Soms wendden de amb
tenaren zich tot hun superieuren, zon
der afdoend uitsluitsel te bekomen; soms
stelden zij als voorwaarde voor de vol
trekking van het huwelijk, dat het niet-
Joodsche deel eerst Joodsch zou wor
den; soms ook weigerden zij kortweg het
huwelijk te voltrekken. Zij deden dit op
grond van de overweging, dat zulk een
huwelijk niet meer te vereenigen is met
de theorie, dat daardoor de zuiverheid
van het arische ras wordt aangetast.
Konden zij het verantwoorden hun me
dewerking te verleenen tot een inbreuk
op een van de beginselen op grond van
welke de huidige staat wordt geregeerd,
te meer waar toch eerlang een wet te
verwachten scheen waarbij zulke huwe-
k j11 eenvoudig zouden worden ver
boden? De verordening van minister
rrsck maakt aan deze onzekerheid een
emde. Voorloopig kunnen en
moeten zelfs gemengde hu-
we lij ken nog worden voltrok
ken.
Ten opzichte van deze zaak is de toe
komst echter nog onzeker. Mettertijd
komt natuurlijk gelijk met de nieuwe
constitie een nieuw staatsburgerrecht,
en of dan de Joden in allen ge
valle het staatsburgerrecht zul.en kun
nen bezitten, en of de gemengde huwe
lijken dan nog zullen worden voltrokken
daar weten wij nog niets van.
Van duurzamen aard is natuurlijk wel
het voorschrift van minister Fick dat de
politie de Joden evenzeer te bescher
men heeft als andere staatsburgers, voor
het geval zij bescherming of hulp in
roepen, en dat te dezen opzichte ook
niet door een zekere passiviteit of hang
tot u'tstel en onderscheid zal mogen
worden gemaakt.
EEN RADIO-DEBAT IN DE
EERSTE KAMER.
De V,A.R,A,-straf voor de vijf
minuten stilte na de berechting
van v. d. Lubbe,
In de Eerste Kamer kwam gisteren bij
de behandeling van de Postbegrooting
de Radio-kwestie ter sprake. De heeren
M e n d e 1 s (s. d.) en De Zeeuw (s
d.) protesteerden tegen de maatregelen,
die de Radio-Omroep-Contróle-Commis-
sie de laatste maanden op de V.A.R.A.
had toegepast. Zij oordeelden dat de V.
A.R.A. bij de andere radio-vereenigin-
gen wordt achtergesteld, zooals o.m.
bleek bij de straf, die haar werd opge
legd voor de vijf minuten pauze na de
voltrekking van het doodvonnis op v.
d. Lubbe.
Minister De Wilde antwoordde
hierop o.m., dat op 10 Januari j.l. de V.
A.R.A. zonder overleg te plegen met de
Controle Commissie den zender vijf mi
nuten had doen zwijgen nadat was me
degedeeld, dat Marinus v. d. Lubbe in
den vroegen ochtend te Leipzig was
onthoofd. Op voordracht van de Com
missie had spr. toen de V.A.R.A. de be
voegdheid om op Zaterdag 27 Januarj
uit te zenden ontnomen. Nog nooit vóór
het geval-v. d. Lubbe was een „zwij
gende" demonstratie voorgekomen. Spr.
achtte het onaannemelijk, dat de V.A.
R.A. er geen politieke beteekenis aan
hechtte en het bezwaar van geen-toe
stemming niet inzag. Immers was wel
telefonisch vergunning gevraagd voor
uitzending van het doodvonnis zelf. En
bovendien kan zwijgen meer zeggen dan
spreken. Hierop was de V.A.R.A. bij
een vorige gelegenheid onder andere
omstandigheid reeds gewezen. Er zit
systeem in de houding der V.A.R.A. al
dus spr. Stapels correspondentie zijn er
reeds met haar moeten worden ge
voerd. Het is het standpunt der Vara:
Hoever kunnen we gaan Spr. wees te
dien aanzien op „Het Volk" van den be-
wusten Zaterdag der 5 minuten stilte.
Het blad schreef, dat de 5 minuten stilte
wel degelijk als protest golden. Later is
het daar echter op teruggekomen. De
stilte is algemeen opgevat als een pro
test, een politieke daad. De radio-voor-
door MAY WYNNE.
9). -
Zoo voor 't oog had hij zich die min
ne behandeling laten welgevallen. Hij
was een rijk man, ongetrouwd, bezat
vele hectaren grond en een mooi, oud
huis en met zijn gullen aard was hij
weldra met beide partijen op goeden
voet van verstandhouding en was hij
altijd het middelpunt van alle feeste
lijkheden-
Een eigenaardige vriend voorwaar
voor den strengen gouveneur van Pon-
tefract, evenzeer van hem verschillend I
in karakter, als in voorkomen.
Er werd al om gelachen dat kolonel
Cotterell niet meer buiten Dick Mor-
rice scheen te kunnen, en, inderdaad
als Morrice bleef overnachten op het
kasteel, dan stond de gouverneur er op,
dat hij bij hem in bed sliep, zóózeer
was hij op zijn kameraadschap gesteld.
Oi het gevoelen wederkeerig was,
hieromtrent scheen niet zooveel zeker
heid te bestaan en mistress Barbara
Carcroft had zich tot taak gesteld deze
vraag op te lossen.
Een vrouw weet in den regel zeer
goed wanneer het zoover is gekomen,
da{ een man 's nachts van haar droomt
en overdag naar haar smacht, en zoo
45 ets p. pond - 22| ets p. half pond
(Ingez. Med.)
begreep Barbara ook wel degelijk, hoe
kolonel Morrice tegenover haar stond.
Zijn verlangen naar haar gezelschap
was in het geheel niet naar den zin van
den uitgesproken vrouwenhater James
Cotterell, en terwijl die nauwelijks den
hoed afnam voor de jonge dame, reed
hij vei der en zijn somber gelaat keek
nog eens zoo zwart.
„U stond naar mij uit te kijken?'"
vroeg Morrice, nadat hij zijn paard aan
een elzenboom in het weiland had vast
gebonden en hij zich door haar liet ge
leiden naar den oever van de rivier met
de ranonkels.
Barbara lachte en hief het gezichtje
zóó op, dat haar donkere oogen met de
lange wimpers duidelijk gezien werden.
„Al meer dan een uur", antwoordde
zij met een zucht, die hem een zaligheid
beduidde.
Maar Morrice Was altijd op zijn
hoede tegenover een, wier plaagzucht
hem dikwijls tot 't slachtoffer van haar
spot deed zijn.
„Had ik dit maar geweten", zei hij
zacht, „dan zou ik degene zijn geweest,
die had moeten wachten!"
„Foei, sir, dat kan ik niet aannemen.
U zult toch mijn vriendschap niet gelijk
stellen met die van den gouverneur van
Pontefract?"
Vol verwijt astwoordde hij:
„Gelijk stellen in het geheel niet,
mistressI Ik zou u niet zoo willen be-
leedigen!"
schriften zijn er niet bij in acht genomen.
Er is gespeculeerd op de goedhartigheid
van het publiek bij de actie tegen de
straf der V.A.R.A. Het gaat hier om het
principe: wie zal er baas zijn in den
aether, de omroepverenigingen of de
overheid Hierop is slechts één ant
woord mogelijk.
Liet men de Vara haar gang gaan, des
te eerder zou ze zelf vast loopen op de
ergernis der meerderheid van ons volk
De V.A.R.A. is een Nederlandsche in
stelling, in Nederland gegroeid, die
blijkbaar, kortzichtig als ze is, tegen
zichzelve moet worden beschermd.
Men vergete ook niet dat gevaarlijke
uitingen door de radio gewoonlijk vol
gen op vroolijke programma-nummers
en dat zonder toezicht ieder die maar in
zijn huiskamer zou moeten aanhooren
De actie van de Vara is niet zuiver
Bovendien, alleen de Vara draagt een
politiek karakter. De andere omroep
vereen:gingen zijn ook wel eens stout
maar op geheel ander gebied.
De heer M e n d e'1 s (s.d.a.p.): De
andere druipen van de polit ek.
De Minister ontkende di Sprt
zal zorgen dat in de radio het laatste
woord aan de overheid moet en zal
zijn, voral nu hiér een radio-vrijheid
bestaat als in geeti ander land- En an
ders zou er een ander systeem moeten
komen. Men moet zich stipt houden
aan de voorschriften.
Na re- en dupliek werd de postbe
grooting vervolgens z.h.s. aangenomen
DE TWEEDE KAMER VERSCH^px
HAAR REGLEMENT VAN ORDE,
Het kwam de laatste jaren herhaalde
lijk voor, dat bepaalde Tweede Kamer
leden zoodanig te keer gingen, dat aan
de waardigheid van het parlement af
breuk werd gedaan. Daartegen kon na
tuurlijk wel wat worden gedaan: De
Kamer kon op voorstel van den voorzit
ter besluiten de(n) herriemaker(s) voor
een bepaalden tijd uit de vergadering te
sluiten. Dat was echter een omslachtige
methode, ook daar een stemming meest
moest plaats vinden in een opgewonden
sfeer.
Voortaan zal dit niet meer noodig zijn,
Gisteren heeft de Tweede Kamer een
voorstel aangenomen van de fractie
leiders der R.K., A.R., C.H. V.D. en
V.B. om den voorzitter de macht te ge
ven een lid, dat herrie schopt voor één
dag uit te sluiten en in overleg met
de commissie voor de stenografie on
betamelijke uitingen uit de „Handelin
gen" te weren. Verder kan een uit het
gebouw verwijderd lid den toegang tot
de Kamer voor 'n geheele zittingsduur
worden ontzegd. Daartoe is dan echter
op vc oi stel van den voorzitter
een besluit van de meerderheid der
Kamer uoodig.
De communisten en de heer Sneevliet
(rev. soc.) stemden tegen.
DOMBURG. Dinsdagavond hield de
afdeeling Domburg van de Vereeniging
„Rijwielpad Walcheren" eene Algemee-
ne Vergadering, waain als bestuurslid
en als lid van het hoofdbestuur werd
herkozen de heer L. J. van Voorthuy-
sen- Ut het jaarverslag bleek, dat het
aantal leden, der afdeeling sinds het vo
rig jaar niet verminderd is. Besproken
werd de doortrekking van het Rijwiel
pad van Westkapelle naar Domburg
hetgeen eerst zou geschieden nadat het
pad was gelegd van Zoutelande naar
Westkapelle.
Waar plannen bestaan om in 1935 de
Zij trok het voorhoofd in rimpels en
zei:
„Ik heb gehoord, dat de genegenheid
tusschen u beiden zoo iets is, als die
van Damon en.dien anderen man
uit de Oudheid, waarvan oom wel
spreekt. Ja, Pythias, geloof ik, of
„Genegenheid!" viel hij uit. „Zoudt u
het gevoelen voor de vrouw, die ik lief
heb, gelijk stellen met dat voor een,
wiens glimlach zoo koud is, als die van
een doodshoofd en die mij daardoor
steeds herinnert aan een efnde, dat
men toch liever altijd vergeet?"
„Geen onaardige vergelijking", zei ze,
naast hem op den oever plaats nemend,
„en waaruit duidelijk blijkt, dat de
vriendschap met James Cotterell u al
even onaangenaam is, als het gevolg van
een besluit, waar te onberad^ai toe
werd overgegaan."
Er trad een pauze iri, gedurende
welke de jonge man zich op de onderlip
beet en zich met verwondering afvroeg,
wat ter wereld dit aardige meisje toch
meende met die stoute bewering.
Voorzichtigheid echter en Dick Mor
rice waren twee verschillene dingen en
zijn liefde deed hem uit het oog verlie
zen het gevaar, om een vrouw te ver
trouwen. Dus kwam hij rond voor zijn
dwaling uit en zei:
„Een man heeft maar één leven,
waarde nrstress; had ik nog eens mo
gen beginnen, dan zou ik nooit een goe
den heer geruild hebben voor een, die
weg DomburgWestkapelle te bestra
ten walarbij dan waarschijnlijk een goec
rijwielpad zal worden aangelevd kaï.
wel worden verwacht dat binnen n:et te
langen tijd het verlangen van de afdee
ling, zij het dan op eenigszins andere
wijze dan aanvankelijk werd bedoeld
vervuld zal worden.
AAGTEKERKE. Dinsdagavond hield
de plaatselijke afdeeling van den N. C
L. B. haar tweede jaarvergadeing onder
leiding van den heer J. Jobse. Jaarver
slag van den secetaris en penningmees
ter werd uitgebracht, waaruit bleek, dat
er een goed slot is van 17-
De aftredende bestuursleden werden
herkozen. De afgevaardigde van den
Chr. Besturenbond Oostkapelle en Om
streken spraken een Woord van geluk-
wensch.
RAAD VAN VEERE.
De Godshuisquaestie: het sa
laris van den geneesheer
gehandhaafd. Burgemeester
Dronkers neemt afscheid: 'n
huldeblijk van de burgerij.
VEERE. Woensdagmiddag vergader
de de voltallige Raad dezer gemeente,
voor het laatst onder voorzitterschap
van den scheidenden burgemeester, den
heer H, Dronkers.
De Voorz. deelt mede, dat een be
spreking is gehouden tusschen het be
stuur der gemeente en dat van het Gods
huis, waarbij de gemeentearts aanwezig
was, ten aanzien van de voorgestelde
korting van 1214 pet. op diens honora-
ruim. Dr. Taytelbaum kon zich met deze
korting vereenigen.
De verharding van den Torenwal zal
in behandeling worden genomen zoodra
goedkeuring van den Raad is verkregen
op een uitgaaf van 10 als schadever
goeding aan den pachter. Aldus beslo
ten met zes tegen één stem (tegen de
heer Blind).
Een poging zal worden aangewend de
garnalenvisschers steun te verleenen. Te
dien einde is een vergadering gehouden
te Rotterdam van de belanghebbende
gemeenten en waar Veere in den per
soon van wethouder C a s t e 1 was ver
tegenwoordigd. Een federatie van gar
nalenvisschers is toen opgericht, die ten
doel heeft de belangen van de garnalen-
visscherij, visschers en -handel te be
vorderen. De contributie zal 50 ct. per
lid bedragen, terwijl een subsidie ge
vraagd wordt van 25, hetwelk B. en
W. voorstellen te verleenen. Aldus met
algemeene stemmen besloten.
Er is een verzoek ingekomen van de
ingelanden van den Ouden Veerschen-
weg en Vioskeweg, die geldelijken steun
vragen voor het verharden van die we
gen. Berekend was, dat vervoerloon van
puin ten hoogste 100 zou kosten,
waarvan reeds door ingelanden 52.
was bijeengebracht. B. en W. stellen
voor een bedrag van ten hoogste J 48.
beschikbaar te stellen. Aldus besloten
met 5 tegen 2 stemmen (tegen de heeren
Wouters en Gideonse).
Verder was ingekomen een verzoek
van den carousselhouder Van Beke om
wederom in 1934 een standplaats te mo
gen huren tegen 10 ingevolge het
raadsbesluit van 10 Febr. 1933. De heer
Gideonse wil dit besluit vernietigd
zien, omdat requestrant verleden jaar
niet verschenen is.
De voorz. merkt op, dat dit een ge
val van force majeure was, daar Van
Beke verhinderd was naar Veere te ko
men door den storm.
De heer Simonse wil het staan
geld weer op 20.brengen, hetgeen
verworpen wordt. Een voorstel om het
od 10.te houden en vergunning te
verleenen wordt aangenomen met vijf
tegen twee stemmen (tegen de heeren
Wouters en Gideonse).
mij gebruikt, als hij mij noodig heeft en
mij dan weggooit als een afgedragen
deedingstuk."
Zij glimlachte en zei, met den blik
steeds op hem gericht.
„Is het mogelijk, dat de trouw aan de
oude zaak herleeft, of heeft u genoeg
van al die vroomheid of overgrooten
eenvoud in die kleeding?"
Hij haalde de schouders op en
wenschte in zijn hart, dat zij hem een
meer persoonlijk onderwerp liet inlei
den.
„Wat de vroomheid betreft", ant
woordde hij, „die heerscht in het eene
camp volstrekt niet meer dan in het an
dere. De menschen handelen er hetzelf
de om of ze er nu een tekst of een vloek
jij zeggen. En wat de kleeding bètreft
ik draag wat mij staat en kwel er
mij het hoofd niet om of het 't vuur
rood van Babylon is, of het sobere
bruin van de niet tot de Staatskerk be
hoorenden."
„Dit alles klinkt nu wel heel goed",
zei ze, en liet den toon van lichten spot1
varen, dien zij gewoonlijk aansloeg, om
nu hoogst nadrukkelijk door te gaan.
„Maar ik zou graag als man tegen man j
spreken, als u voor dezen keer eens
vergeten wilde, dat ik een vrouw ben."
Hij maakte een spottend gebaar.
„Dan eischt u een onmogelijkheid,
mistress! Niet alleen blijf ik in gedach
ten houden, dat u een vrouw en een
heel mooie vrouw is, maar bovenal weet
(Ingez. Med.)
De GodshvJ.squaeptjie.
De heer Dekker vraagt of de Gods
huisquaestie nu niet afgehandeld kan
worden en stelt voor, dat het honorari
um van den gemeentearts voor genees
kundige behandeling en medicijnen voor
de inwoners van het Godshuis op 250
zal blijven bepaald, algezien van de
reeds gevoerde onderhandelingen.
De heer C a s t e 1 zegt, dat alle par
tijen genoegen hebben genomen met
een korting van 12 K> pCt., doch daar
het Godshuisbestuur nog geen voorstel
heeft ingediend is het beter, hierop te
wachten voor 'n besluit genomen wordt
De héér V' a n Beveren vraagt
waarom zij niet eerder met hun voorstel
zijn aangekomen, daar toch verzocht
was dit vóó'r Woensdag in te dienen.
De heer Gideonse vraagt of het
bestuur van het Godshuis het met alle
voorstellen van bezuiniging eens is, of
alleen in het geval van den gemeente
arts; men moet dan maar met alles gaan
bezuinigen, maar niet op één punt.
De heer Blind merkt op, dat de
heer Castel sprak van alle drie partijen.
Het bezuinigingsvoorstel ten opzichte
van den dokter is echter als een pistool
op de borst. Eerst heeft men gezegd, dat
hij niets meer kreeg en toen, dat er 12 Vt
pet. van zijn honorarium af zou gaan. Is
hij toen niet gedwongen om zich tevre
den te stellen? De Voorz. meent, dat
de partijen tevreden uiteen gegaan zijn
en zou deze aangelegenheid liever op
een andere vergadering te berde ge
bracht zien. De heer Castel blijft bij
zijn voorstel om het verzoek van het
Godshuis eerst af te wachten. In stem
ming gebracht, wordt het voorstel van
den heer Dekker (handhaving van
het salaris van 250) aangenomen met
4 tegen 3 stemmen (tegen de heeren
Wouters, Simonse en Castel).
Afscheidsrede Burgemeester
Dronkers.
In een gloedvolle rede nam de schei
dende burgemeester vervolgens afscheid
van de gedurende vier jaren aan zijn
zorgen toevertrouwde gemeente.
De heer Dronkers betuigde hoe
het hem speet Veere te moeten verlaten,
indachtig het oordeel van een vriend
van Veere, die eens zeide: wanneer men
eenmaal in Veere woont, krijgt men het
lief. Spr. verlaat de gemeente dan ook
slechts noode, doch waar hem de gele
ik, dat u de eenige vrouw ter wereld
voor mij is!"
Barbara sprong op, vuurrood van
drift en verontwaardigd klonk het van
haar:
„Schaam u wat, sir, u vergeet....
waarna ze geheel onverwacht na deze
uitbarsting, naast hem ging zitten, het
gelaat met beide handen overdekte en
snikte, dat zij trilde van het hoofd tot
de voeten.
Dick Morrice begreep er niets van,
ofschoon hij zijn uiterste best deed om
haar te betuigen, dat hij niets dan de
eerbiedigste gevoelens voor haar koes
terde.
Zij wilde niet naar hem luisteren en
verklaarde, dat zij hem enkel door eigen
onbeschaamdhe'd tot zulk een familari-
teit gedreven had.
Dit alles bracht hem tot wanhoop
en deed haar dan ook makkelijk de be
lofte van hem verkrijgen, dat hij tot
haar spreken zou, als man tot man
even open en oprecht.
En toen ineens door haar tranen
heen glimlachend of zij de godm van den
Springvloed was, deed zij hem de pak
kende vraag:
„Zou je in waarheid den koning nog
eens willen dienen, Morrice?"
(Wordt vervolgd
