DE DOCHTER VAN ALVA,
HONIG'S VERMICELUSOEP 6 borden voor 15 ets.
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
Rentelooze leening
voor operatiekosten
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.T.) VAN WOENSDAG 10 JANUARI 1934. No. 8.
ROTTERDAM
aart verzekerden
WALCHEREN.
IüiD°iEVELAM®.
Komt er klaarheid in het schan
daal van Bayonne Het Fran-
sche publiek vertrouwt de zaak
niet, maar Chautemps neemt
maatregelen.
Het schandaal van Bayonne blijft de
aandacht vragen. Men krijgt thans den
indruk, dat er toch machten werkzaam
zijn, die niet voor ontmaskering zullen
terugdeinzen, wie daarvan dan ook het
slachtoffer mogen worden. De minister
president Chautemps vooral toont zich
actief. Hij heeft eindelijk den minister
van koloniën Dalimier tot aftreden we
ten te krijgen en kondigt verder aan,
dat het geheele schandaal tot klaarheid
zal worden gebracht. Dalimier blijft in-
tusschen beweren, dat hij onschuldig is.
Dat hij de valsche bons van de bank van
leening te Bayonne aanbeval, zou op
aanraden van anderen gebeurd zijn -
en was in overeenstemming met wat mi
nisters in Frankrijk wel meer doen. Hoe
dit zij, zijn naam heeft op 't oogenblik
in elk geval een deuk te pakken en zoo
lang die er in blijft zitten, lijkt het in
derdaad beter, dat hij niet langer aan
de regeering deelneemt. Bij name niet,
nu die regeering groote schoonmaak
zegt te willen houden.
Het Fransche publiek schijnt dit in-
tusschen nog maar half te gelooven. Het
vertrouwt den zelfmoord van Stavisky
niet; gelooft veeleer dat achter diens
onverwachte dood een manipulatie van
de politie schuilt. Hij zou levend te ge
vaarlijk geweest zijn. Stavisky zou meer
geweten hebben dan de politie lief is
en een kat in het nauw kan rare spron
gen doen. Heelemaal onbegrijpelijk is
dit wantrouwen niet. De historie is daar,
om te bewijzen, hoe zeer het publiek in
Frankrijk om den tuin geleid kan wor
den. De Dreyfus-affaire vergeet men
ginds niet licht. Maar ook daarin is
tenslotte klaarheid gekomen. Ze bevat
zoodoende een geduchte les voor de
huidige machthebbers in Frankrijk.
Chautemps lijkt er den man niet naar,
om dat uit het oog te verliezen. Men
mag dus zonder meer zijn verklaringen,
die van daden vergezeld worden, niet
voor leugens uitmaken.
Chautemps heeft buiten de onmid
dellijke voorzieningen voor het geval
van Bayonne, nog heel wat meer maat
regelen in petto. Provisorische, om her
haling van derge ijke schandalen den pas
af te snijden. Binnenkort zullen voor
stellen worden gedaan ten aanzien van
de organisatie der politie, de controle
van de correctioneele rechtbanken, de
bescherming van de spaarders, de con
trole op bepaalde beroepen, en de on
derdrukking van het oneerlijk invloed
oefenen op openbare diensten. Chau
temps heeft zich verder bereid verklaard
Donderdag in de Kamer de interpella
ties over het schandaal te Bayonne te
beantwoorden.
Er schuilt in het wantrouwen jegens
de oprechtheid der regeering en in de
veronderstelling, dat de zelfmoord van
Stavisky geen zuivere koffie zou zijn,
tenslotte ook al weer een politiek ele
ment. Zoowel van rechts als van links
grijpt men het schandaal Van Bayonne
gretig aan, om de regeering een hak te
zetten. Men heeft er in Frankrijk een
handje van, om politiek dingen uit te
spelen, die slechts in verwijderd ver
band met de politiek staan, of er heele
maal niets mee te maken hebben. El
ders in de wereld komt dat ook wel
voor, maar toch niet in zoo sterke mate.
Vooral de royalistische „Action Fran-
9aise, die er steeds als de kippen bij is,
om de republiek zwart te maken, slaat
thans op den trommel. Het zou geen
onaardig succes voor Chautemps zijn,
indien hij deze muziek als ketelmuziek
aan de kaak kon stellen. Al wil men de
door
ARCHIBALD CLAVERING GUNTEK
86).
ttJa, ik herinner het me. Dat was een
heldendaad, den Cid waardig", zegt
Alva, die in de eerste plaats militair
tacticus is."
„Nu, schenk mij dan aan den Cid; de
Cid zou zelfs de dochter van Alva
waardig geweest zijn. Als Guido den
Cid waardig is, dan is hij mijner waar
dig!" En met smeekingen en liefkoozin-
gen weet Hermoine van den man, die
haar, naar zij meent, niets kan weige
ren, de belofte te verwerven, dat hij haar
hand zal schenken aan kolonel Guido
Amati de Medina,
„Nu moet u niet weggaan", vleit zij,
„Hij komt hier vanavond. U moet hem
ontmoeten. U moet hem even gelukkig
maken als ik ben. Vader, ik heb u nog
nooit zoo lief gehad als op dit oogen
blik."
„Hoho! Als ik neen gezegd had, zou
je me vermoedelijk haten."
„Ik denk bij u nooit aan haat; maar
bovendien u weigert mij nooit iets. En
daar u nooit neen tegen me zegt, zult
u hier blijven om hem te ontmoeten.
Geef hem uw zegen; vader, als u me
lief heeft beloof mij da» mij Guido Ama-
royalisten dan als een minderheid be
schouwen, die niet veel meer dan een
quantité négligeable is, ze plegen lawaai
genoeg te maken en lawaai is vaak on-
noodig en dus hinderlijk.
Indien Chautemps doorzet zal hij ver
moedelijk een lawine in beweging bren
gen. Het is nu zoo langzamerhand duide
lijk genoeg geworden, dat er heel wat
menschen, die een naam hebben op te
houden, in de diverse ondernemingen
van den heer Stavisky zekere interes
sen hebben. Te noodiger juist daarom
een flinke schoonmaak, 't Is beter, dat
er wat namen gekraakt worden dan dat
nieuwe Stavisky's een kans krijgen, op
hun beurt een snood spel te spelen.
BURGERWACHTEN.
En verboden politieke ver-
eengingen.
De leden van de vrijwillige burger
wacht te Haarlem hebben mededeeling
ontvangen, dat zij met ingang van gis
teren verplicht zijn een individueele
verklaring te onderteekenen, dat zij
geen lid zijn of zullen worden van de
politieke vereenigingen vermeld op de
bestaande lijst van vcor rijksambtena
ren verboden vereenigingen.
REGELING VAN UITVERKOOP
EN OPRUIMINGEN.
De bedoeling lis excessen te
keeren en den bona fide win
kelstand te beschermen.
In aansluiting op hetgeen wij Maan
dag me.dden over het voor-ontwerp
van wet betreffende het uitverkoopen
en opruimen in den detailhandel, ont-
leenen we aan de Tel, de voornaamste
artikelen, die lu'den als volgt:
Het is verboden in den detailhandel
een verboop als uitvervoop aan te kon
digen zonder een daartoe van de Ka
mer van Koophandel, b'nnen weiker ge
bied de verkoop zal worden gehouden,
verkregen vergunning volgens de wet
en anders dan in verband met: a. de
opheff:ng van een winkelnering en b-
de opheffing van den verkoop van een
of meer soorten goederen, tot een win
kelnering behoorende.
Voorts is het verboden in den détail-
handel een verkoop als opruiming aan te
kondigen, zonder daartoe van de K. v.
K vergunning te hebben verkregen en
anders dan: a. ten hoogste tweemaal per
kalenderjaar, in verband met jaars- of
seizoen-wisseling en b. in verband met
bijzondere omstand gheden, als ver
plaatsing of overdracht eener winkel
nering.
Een als uitverkoop aangekondigde
verkoop mag niet langer dan drie maan
den duren en een opruiming niet lan
ger dan een maand.
Het zal verboden zijn, in een verkoop,
als uitverkoop of als opruiming aange-
kond:gd, andere soorten van goederen
te verkoopen dan gewoonlijk in de be
treffende winkelnering worden verkocht.
Met een hechtenis van ten hoogste 2
weken of geldboete van ten hoogste
300 wordt gestraft hij, die een ver
koop als uitverkoop of als opruiming
aankondigt in strijd met de wet.
In zijn toelichting bij het voor-ont
werp zegt minister Verschuur, dat de
bezwaren op 'iet gebied van uitverkoo
pen en opruimingen zich niet richten te
gen 't houden daarvan in het algemeen,
doch bepaaldelijk die gevallen betreffen,
(Ingez. Med.)
waarin de uitverkoop en opruimingen
ontijdig worden aangekondigd of wel on
der voorwendselen welke aan het pu
bliek ten onrechte den indruk van een
bijzonder voordeelige aanbieding geven.
Op deze wijze, zoo gaat de minister
voort, worden in den feilen concurren
tiestrijd, zooals de détailhandel dien
sinds jaar en dag kent, ongewenschte
elementen geïntroduceerd, waartegen
z, i. de bona-fide winkelstand terecht
ernstig gezwaar maakt.
25 JAAR GEMFENTE-SECRETARIS.
De heer P. J. Terwoert jr.
gehuldigd.
KOUDEKERKE, Op 1 Januari van dit
jaar was het een kwart eeuw geleden,
dat de heer P, J. Terwoert jr. in functie
trad als secretaris dezer gemeente.
Dinsdagmiddag kwamen in de raad
zaal, die in de bloemetjes was gezet, het
gemeentebestuur en de gemeente-amb
tenaren te zamen, om den jubilaris, ver
gezeld van zijn 88-jarigen vader, een
zuster, en zijn vier jongens, te huldigen.
Ook bij de burgerij bestond heel wat
belangstelling voor deze huldiging, ter
wijl verder de secretarissen der ge
meenten Souburg en Biggekerke hun
collega kwamen geluk wenschen. De
raadzaal was zoodoende ongewoon dicht
bevolkt, toen burgemeester A. Bak
ker de bijeenkomst opende en in zijn
woord van welkom in 't bijzonder den
heer P. J. Terwoert sr. betrok, wien het
gegeven werd dezen' voor zijn zoon
zoo gedenkwaardigen dag te beleven,
nadat hij zelf jaren geleden ook als ge
meente-secretaris had mogen jubileeren.
„Wij verheugen ons er van harte in, al
dus spr., u hier in ons midden te zien.
Zich vervolgens tot den jubilaris rich
tende, releveerde spr. hoe de heer Ter
woert jr. zijn geheele leven in dienst van
de gemeente is werkzaam geweest.
Ruim een halve eeuw geleden begon hij
zijn loopbaan als volontair ter secreta
rie; in 1901 werd hij benoemd tot len
ambtenaar en met ingang van 1 Januari
1909 tot secretaris. Destijds had de ge
meente-administratie heel wat minder
te beteekenen dan op den huidigen dag.
Het zielental der gemeente bedroeg nog
niet de helft van het tegenwoordige aan
tal en haar bemoeiingen strekten zich
uit op een veel beperkter gebied, Al
lengs is de gemeente gaan groeien en
navenant moest de secretaris zijn ken
nis van alles en nog wat uitbreiden. Een
zeer moeilijken tijd vormden de mobili
satiejaren, toen er zeer intensief, vaak
tot laat in den avond, diende te worden
gewerkt. En daarna heeft men het zien
gebeuren, dat het administratief appa
raat der gemeente steeds nauwer be
trokken werd bij den wetgevenden ar
beid; het kreeg voortdurend omvangrij
ker taak, maar de uitbreiding van het
personeel hield daarmee geen gelijken
tred. Het gemeentebestuur heeft ge
meend, vervolgde spr., den heer Ter
woert in het openbaar zijn dank te moe
ten zeggen voor den grooten lust en de
strikte eerlijkheid, waarmee hij in al die
jaren zijn werk volbracht. Op die eer
lijkheid «venschte spr. in 't bijzonder den
nadruk te leggen. Men kon den secreta
ris steeds in alles volkomen vertrou
wen. Hij stond voor de gemeente op de
bres en schroomde niet zoo noodig een
waarschuwing te laten hooren; noch in
het college vr.n B. en W,, noch tot de
raadsleden individueel. „U hebt u een
goed opvolger van uw vader getoond,"
aldus spr. „In uw vader leerde ik de
zelfde eigenschappen waardeeren. Ik
feliciteer hem met dit mooie jubileum
van zijn zoon."
„Er is helaas ook een schaduw over
dezen dag gevallen. Wij hadden hier in
ons midden nog zoo graag uw vrouw ge
zien. Maar God heeft dat anders gewild;
en wij moeten het Goddelijk bestel eer
biedigen."
Spr. memoreerde verder, hoe de heer
Terwoert zich ook op maatschappelijk
terrein verdienstelijk heeft gemaakt; als
secretaris-penningmeester van de plaat
selijke landbouw-vereeniging, als secre
taris van verschillende comité's met een
meer of minder officieel karakter, en als
secretaris van de Commissie van Toe
zicht op het L. O. Persoonlijk bracht spr.
den jubilaris in dit verband een woord
van dank voor hetgeen deze bij zijn in
stallatie als burgemeester had meenen
te moeten doen.
Na er nog op gewezen te hebben, dat
den laatsten tijd de gemeentelijke be
moeiingen in bijzondere mate zijn ver
zwaard in verband met de volkshuis
vesting, de volksgezondheid, de werk-
loozenzorg en de crisismaatregelen, be
sloot spr. met den wensch, dat het God
moge behagen, dat de heer Terwoert
zijn werk voortzette tot den pensioenge
rechtigden leeftijd en dat hij daarna
nog lange jaren de herinneringen aan de
zen dag zal mogen bewaren.
Als stoffelijk blijk van erkentelijkheid
bood het gemeentebestuur den jubilaris
een staande electrische leeslamp aan.
De heer J. W. van Visvliet, ont
vanger der gemeente, complimenteerde
vervolgens den heer Terwoert namens
het gemeente-personeel, dat als aanden
ken aan dezen dag een foto van het ge
meentehuis, in een vergulde lijst gevat,
offreerde. De heer I. A. d e Moor, ge
meente-secretaris van Biggekerke, sprak
namens de onderafdeeling Walcheren
van den Ned. Bond van Gemeente-amb-
(Ingez. Med.)
ti als mijn echtgenoot te geven.
„Nu dan, als ik dan moet doen wat
jij zegt," zegt de hertog met tri.lende
lippen en een siddering van zijn oogle
den, „moet ik eerst even naar Lilio rij
den om vandaar een boodschap naar
Sancho d'Avila te zenden."
„Komt u heuselijk terug? Hij is hier
tegen negen uur. komt dus terug....
be.oof het me, bezweer het me!"
„Ik beloof het met dezen kus."
„Geef me er dan voor alle zekerheid
twee," scherst Hermoine met een on-
ondeugenden blik.
Daar het escorte klaar staat, stijgt de
hertog, terwijx zijn dochter hem kushand
jes toewerpt, te paard en rijdt van de
vi.la van zijn doerter weg, wie de tra
nen van geluk langs de wangen glijden,
terwijl zij prevelt: „Vader en aanstaan
de man samen. Het zal een heerlijke
avond voor mij zijn!"
Alva rijdt naar Lillo, en draagt aan
den bevelhebber, Mondragon op om da
delijk een bode naar Antwerpen te zen
den met een briefje van hem aan San
cho d'Avila, bevelhebber van de Cita
del van Antwerpen. Met begrijpelijke
nieuwsgierigheid van een vader ten op
zichte van zijn aanstaanden schoon
zoon, maakt Alva met den bevelhebber
een zijner gunstelingen een praatje, en
zegt: „Mondragon, kent ge zekeren Gui
do Amati, kolonel in Romero's leger?"
„Natuurlijk, Excellentie; hij stond on
der mij, voor hij naar Holland ging."
„Zoo? Vertel me eens iets van hem."
„Och, dat is niet veel goeds, behalve
dat hij de dapperste der dapperen was,
en het zwaard wist te hanteeren als
slechts weinigen. Maar ik heb nooit
iemand ontmoet zoo bandeloos, zoo'n
speler, drinker en doordraaier als hij,
en ik heb toch heel wat meegemaakt."
„Een doordraaier, een bande.ooze
dronkaard," mort de hertog, terwijl zijn
wangen nog bleeker worden dan ge
woonlijk. „Je bent wel zeker van wat
je me vertelt, Mondragon?"
„Zeker, ik heb hem goed gekend.
Maar wat doet het er toe? Guido Amati
is dood."
„Onmogelijk; intusschen heb ik het
ook bij geruchte vernomen."
,,'t Staat aangeteekend in de regis
ters van Romero's regiment."
„Weet je dat zeker?"
„Vast en zeker."
„Maar als hij leefde, zou hij op de
rol van zijn regiment staan?"
„Zoo zeker als dat er een betaal
meester bij het leger is. Guido Amati
was geen heer, om zijn soldij uit on
achtzaamheid ongeind te laten. Maar
hij is bepaald dood. Ik meen zelfs dat er
onder de bezetting hier krijgslieden zijn,
die hem hebben zien vallen."
„Zoo, bij den slag op het ijs?"
„Ja, de jonge de Busaco, een luite
nant mat ziekteverlof, an sergeant Go
mez.
„Laat ze dadelijk hier komen", be
veelt Alva, met stomme verbazing ge-
s.agen door deze wonderlijke verkla
ringen.
De Busaco salueert bij het binnenko
men.
„Luitenant de Busaco, als ik het wel
heb?" zegt Alva.
„Ja, uw Hoogheid, pas bevorderd."
„U was bij den slag op het ijs?"
„Ja, uw Hoogheid,"
„Wie was daar bevelhebber?"
„Kolonel Guido Amati."
„Is hij daarbij gesneuveld?"
„Ik zou het wel denken, uwe Hoog
heid, ik zag hem ten m:nste vallen."
„Toch wel zeer wonderlijk, daar mijn
dochter zegt, dat hij leeft," zegt de on
derkoning op een toon van verbazing-
Mondragon en De Busaco kijken ver
baasd en de laatste begint te begrijpen,
dat de catastrophe, die naar hij soms
vermoedde, eenmaal zou plaats hebben,
nu niet meer uit zal blijven,
„U zag hem vallen?" vraagt Alva,
alsof hij zijn ooren niet vertrouwt,
„Ja, uwe Hoogheid."
„En u denkt dat hij dood is?"
„Ja, uwe Hoogheid, de Hollanders
hebben al onze gewonden afgemaakt".
„Zooals hun gewoonte is,' bromt Alva.
„Ik vrees, dat ik hun dat kunstje ge
leerd heb. Zij zijn goedleersch. Is Go
mez daar?"
tenaren, woorden van groote waardee
ring voor hetgeen de heer Terwoert als
lid en vice-voorzitter dier afdeeling had
gepresteerd. En de heer Kramer, oud
wethouder van Koudekerke, betuigde
zijn dank voor den bijstand, dien de ju
bilaris hem steeds zoo welwillend had
verleend.
Nadat er 't een en ander was gepre
senteerd, nam de heer lerwoert zelf het
woord, om zijn erkentelijkheid te betui
gen voor de prettige samenwerking, die
hem steeds was ten deel gevallen van
een ieder, met wien hij als ambtenaar
zaken had af te doen. Ook naar vroe
gere colleges van B. en W. gingen spr.'s
gedachten hierbij uit. Den beiden amb
tenaren ter secretarie dankte spr. voor
den grooten steun bij zijn dagelijksch
werk, waarbuiten hij niet in staat zou
zijn geweest zijn taak te volbrengen.
Tenslotte uitte spr. zijn groote erkente
lijkheid voor de hem gebrachte hulde en
de fraaie cadeaux.
De wethouder J. A. Contant, voer
de uiteindelijk nog het woord. Spr. be
toogde, dat in het medeleven van an
deren, dat de jubilaris op dezen dag zoo
overvloedig deelachtig was geworden,
een altruïstische strekking zat, welke de
beteekenis der huldiging luister bijzette.
Hij hoopte, dat deze genegenheid en
vriendschap den heer Terwoert op zijn
verderen levensweg zullen blijven ver
gezellen.
HANSWEERT. Het sleepschip „Wil
ly 2" dat hier sinds 23 Dec. 1.1. aan de
ketting lag, is thans weer vrijgegeven.
Het schip zal de reis naar Duitschland
zoo spoedig mogelijk voortzetten.
HANSWEERT. De Belgische sleep
boot „Seolto" is door deurwaarder De
Kok uit Goes aan de ketting gelegd.
HANSWEERT. De veerdienst tus-
schen Hansweert en Walsoorden onder-
vondt Dinsdag tengevolge van den mist
zeer veel vertraging tot groot ongerief
van het postvervoer en de reiziers. De
boot is eerst om 2 uur 's middags voor
de eerste maal uitgevaren.
KAPELLE. Dr. W. F. Pfeiffer heeft
een cursus in eerste hulp bij ongelukken
geopend. Eén der lokalen van de Openb.
school werd hiervoor afgestaan. 21 deel
nemers hebben zich opgegeven, onder
wie 14 meisjes.
Dr. Pfeiffer geeft de theoretische
lessen; zuster Kuijper de practische.
KLOETINGE. Dinsdagmorgen om
streeks 10 uur is de heer S. alhier die
met zijn auto uit de richting Kapelle
over den Kapelschen weg kwam gereden
ter hoogte van de hofstede van de V,
door de gladheid van den weg in de aan
grenzende sloot gereden.
De auto kwam met de wielen naar
Loven in de sloot te liggen en- werd
licht beschadigd. Geen persoonlijke on
gelukken.
„Ja, uwe Hoogheid."
„Vraag hem binnen te komen."
De kranige sergeant treedt binnen,
salueert met de stramheid van den mi
litair en antwoordt op de desbetreffen
de vraag:
„Ja, ik zag Guido Amati vallen. Ik
heb nog getracht hem bij te springen,
doch sloeg met het hoofd tegen het
ijs; door Gods zegen ben ik echter nog
den dans ontsprongen."
„Weet je zeker, dat de kolonel is ge
sneuveld?"
„Ja, geen tien heiligen zouden hem
hebben kunnen redden."
„Spreek eerbiedig over onze kerk!
Hoe weet je het,"
„Omdat ik zag, dat hij met drie pie
ken werd doorsteken."
„Dat is voldoende", bromt Alva door
die antwoorden overbluft. „Je kunt
gaan, Gomez."
„En drie pieken door het lichaam,
zouden zelfs een taaier krijgsman dan
Guido Amati afgemaakt hebben," merkt
Mondragon op.
Nadat echter de sergeant is verdwe
nen, wendt hij zich haastig tot Alva:
„Hoe is het, uwe Hoogheid, heeft u
slechte tijding omtrent Haarlem ontvan
gen?"
(Wordt vervolgd.)
