KUNST EN WETENSCHAP.
SPURT.
BUITENLAND.
SOES.
llfID-BEVEUBD.
VEREENIGDE STATEN.
Na afloop dezer lezingen, die door de
aanwezigen met veel belangstelling zijn
gevolgd, dankte de directeur van het
Instituut voor Auto Technisch Onder
wijs A. T. O., de heer G. Wagenvoor
de, den heer Avink voor de eminente
wijze, waarop hij een en ander had ver
duidelijkt en voor de groote bereidwil
ligheid,, waarmede de heer Avink tijd
nog mooite sparende om dit stuk „ver-
keers-onderwijs" tot zijn recht te doen
komen,
GROOTE CRISISVERGADERING,
Inzake den suikerbietensteun,
In verband met de alarmeerende be
richten, welke worden vernomen over
een beperking van den suikerbieten-
steun zal de Crisiscommissie uit de
Zeeuwsche Landbouworganisatie onder
leiding van mr. P. Dieleman een groote
crisisvergadering houden op Dinsdag 16
Jan. a.s. in het „Schuttershof" alhier.
De Crisiscommissie is van meening
dat de instandhouding van de suikerbie
tencultuur voor Zeeland een levensbe
lang moet worden geacht. Een beper
king van den bietensteun zal voor ons
gewest groote nadeelige gevolgen heb
ben, niet alleen voor de landbouwers,
doch eveneens voor de landarbeiders en
andere groepen der samenleving op het
platteland. Daarom wil zij met klem stel
ling nemen tegen inkrimping van den
bietensteun.
In de vergadering zal het vraagstuk
der bietensteunverleening door een aan
tal sprekers worden ingeleid, waarbij in
het bijzonder de beteekenis van de sui
kerbietencultuur in het licht zal worden
gesteld, ten aanzien van de arbeiders, de
schipperij en den middenstand. Even
eens zal het bestaansrecht der Neder-
landsche suikerproductie een onder
werp van bespreking uitmaken.
Daarom als één man op naar deze
Crisisvergadering. De besturen der land
bouworganisaties worden verzocht hun
ne leden op te wekken deze belangrijke
vergadering in grooten getale bij te wo
nen.
SYMPATHIEK.
SCHORE. Vrijdagmiddag heeft de ge-
heele schooljeugd nit deze gemeente
feest gevierd. Te 12 u. waren alle kinde
ren in 't schoolgebouw met 't hoofd der
school, den heer van Nieuwenhuize en
het onderwijzend personeel, de leden
van de oudercommissie en hun vrouwen
vereenigd. Omstreeks kwart over 12
verscheen burgemeester Trimpe die
dit feestje den kinderen had aangeboden
vergezeld van zijn echtgenoote, de
beide wethouders en het raadslid van
den Brink. Na de begroeting zongen de
kinderen een mooi welkomstlied en
twee coupletten van het „Wilhelmus",
waarna de burgemeester werd toege
sproken door het hoofd der school en
door den heer Glerum, voorzitter van
de oudercommissie. Hierop boden twee
meisjes namens al de kinderen mevr.
Trimpe een mooien bloemenmand aan-
waarvoor hartelijk dank werd gezegd.
De burgemeester sprak zijn waardeering
uit voor het onderwijzend personeel en
de oudercommissie, aan wie, behalve de
ofganisatie van 'n feest als dit de diver
se vakken betreffende de school en het
kind, met vertrouwen kunnen worden
overgelaten; spr. bracht ook een woord
van dank aan de vrouwen van dat per
soneel en de leden dier commissie, die
altijd maar weer k aar staan voor het
werk, dat aan schoolfeesten en ouder
avonden is verbonden. Tenslotte richtte
de burgemeester z:ch tot de kinderen,
die in hun warm applaus toonden, dat
ze het tot hen gesprokene goed hadden
begrepen.
Voor de op het schoolplein uitgevoer
de kinderspelen bestond veel belangstel
ling er is door de kinderen en toeschou
wers hartelijk gelachen. Alle kinderen
kregen een prijsje. Na de spelen volgde
een prijsje. Na de spelen volgde in het
in hel schoolgebouw een tractatie.
Des avonds hebben de kinderen uit
dankbaarheid een lichtstoet gevormd en
voor de woning van den burgemeester,
die met zijn vrouw bij het hooren
van het „In de gloria" en „Lang
zullen ze leven" naar buiten kwam,
twee couppletten van het „Wilhelmus"
gezongen. Op verzoek van den onder
wijzer Deurloo. die de leiding van dezen
stoet op zich had genomen, klonk nog
een „Leve de burgemeester", waarop
deze het sein gaf voor een „Leve de Ko
ningin", door de kinderen beantwoord
met een driewerf „hoera".
DRIEWEGEN. De bevolking dezer
gemeente bedroeg op 31 Dec. j.l.: 596
personen (293 m. en 303 v.) Er werden
in 1933 geboren 5 jongens en 2 meisjes;
vestigingen 7 m. en 13 v. pers.; overle
den 4 m. en 2 v. pers.; vertrokken 11
m. en 15 v. pers. (Bevolking einde
1932: 601 personen).
ELLEWOUTSDIJK. De bevolking de
zer gemeente bedroeg op 31 Dec. j.l.:
540 personen (275 m. en 265 v.- Er
werden in 1933 geboren 4 jongens en
4 me;sjes; vestigingen 4 m, en 5 v. pes.;
overleden 4 m, en 3 v. pers.; vertrok
ken 15 m. en 15 v, pers. (Bevolking
•inde 1932 560 personen.)
NEHALENNIA VAN UIT 'T GELUK-
VLOERSCHE LEVEN BEZIEN.
Dr. P. van Andel te 's-Gravenhage
schrijft ons:
Zooals men zich wel zal herinneren
uit mijn korte gejschiedkundige over
denking, ruim een jaar geleden, betref
fende een dieper liggenden achtergrond,
vervat in 't geheel der Zeeuwsche be
naming, „De Kampveersche toren", ge
voel ik mij nu min of meer bij verras
sing gedrongen der lezers aandacht te
vragen voor een nieuwen kijk op, zoo
niet den zin, dan toch op de strekking
van bovenstaand, voor alle Zeeuwen
zoo merkwaardig, woord, Om maar da
delijk met de deur in 't huis te vallen
Nehalennia is een oud bijvoeglijk naam
woord, verlatiniseerd evenals b.v. Zee-
landia, Hollandia of Polonia (Poolsch)
in ons hedendaagsch voertuig van ge
dachten.
Er is dit jaar een zeer lezenswaardige
verhandeling verschenen van dr. Willy
Krogmann uit Berlijn, bij Hinstorff's
Verlagsbuchhandlung te Wismar*); zij
is getiteld „Der Name der Germanen".
Daarbij worde hier terloops, voor den in
de in onze volkseigen voorgeschiedenis
eenigszins belangstel.ei-den lezer opge
merkt dat 't allerminst vanzelve spre
kend is, dat de Germanen zichzelve van
oudsher ook zoo genoemd hebben, even
min als de Amerikaansche inboorlingen
zichzelve „Indians" zouden zijn gaan be
titelen, als de gansche wereld om hen
heen zulks niet onverdroten was gaan
doen. In dien zooeven genoemden te
rugblik op den vorm, die het woord
„germaan" allengs voor ons heeft aan
genomen, wordt gewezen op de ver
vorming die vastelandsche woorden on
der de bewerking van Britsche steen
houwers wel alzoo zouden hebben kun
nen aannemen, doordat die lieden die
ten dage van het hier in aanmerking ko
mende tijdsgewricht, n.l. om-en-bij
Christus geboorte en enkele eeuwen
nadien, nog bij lange na niet tot Engel-
schen bevorderd waren in hun tijd er
(zoogezegd) volkomen onthand voor
hebben moeten staan, als 't ging aan
komen op een begrijpelijk aan bepaal
de lelterteekens gebonden in schrift
weergeven van overwalsche bewoordin
gen.
Men bedenke, dat nog heden ten da
ge-onze laat ons nu maar zeggen
West-europeesche „w" door de Engel-
schen als dubbele joe wordt benaderd
voor onze Hollandsche ooren en als wij
zooiets meenen te hooren in een Engel-
schen mond, dan bedoelt die mond soms
in 't geheel geen dubbele joe te doen
hooren; daargelaten nog, dat aan den
overkant de eigenlijk gezegde „joe", de
welke onze u-klank is (als in „vuur" en
in „vuren") te eenen male ontbreekt,
daar te lande tot de onbegrijpelijke ge
luiden behoort.
Hoe moet door handwerkslieden al
daar dan eeuwen en eeuwen geleden wel
met een dubbele „u" gehaspeld zijn ge
worden. Een onverwachte uitkomst doet
zich in deze, schier hopelooze klanken-
dooreen-haspeling, thans voor aan de
nietemin tot speuren geneigde belang
stellenden in volkseigen en uit-de-buurt
betrokken geschiedenis.
Men vergete vooral niet, dat er he
den ten dage zeker nog tal en tal van
woorden onder ons weerklinken, die
reeds duizende jaren en zeker een paar
duizend jaar geleden duidelijk, althans
onmiskenbaar gelijkluidend onder cfe
menschen ten onzent en onderons gegol
den hebben.... trots de schier onbere
kenbare gelijktijdige verbastering in den
mond des volks, b.v. Nimwegen heette
verlatijnst reeds toen „Noviomagum";
't Friesche land heette „Frisia" met
weglating van iets vanzelve-sprekends;
of ook wel bleef een plaatsaanduiding
over met klaarblijkelijke aaneenhech-
ting van 't minder plaatselijk in 't oog
loopende, of met vervaging van het an
derszins licht tenietgaande. Bepalen
we ons tot de menschelijke gedragin
gen, waar toe 't gebied eener „godin+1
aanroeping" ons als vanzelve geleidt
dat hier sprake is van eene godin,
is voor niemand in Zeeland onzeker
dan leest men op Britannische gelofte-
steenen, die dus de onvergankelijke
bewijsstukken van ingeloste gelofteri
op Britschen bodem voor ons be
waard houden, dat er daar meer-,
malen aan zoo'n beschermgod-of
-dinnenaam 't woord.... lezer niet
vluchtig overheen springen.dan ziet
men, dat daar in Albion zoo'n godheid
met „agdaarcustus" betiteld wordt, een
woord, dat merkwaardiger wijze op de
vastelands-westkust in dergelijke om
standigheden wordt aangetroffen als.,
vagdavercustis.de Britsche steen
houwers hadden voor 't eigen land dat
moeilijk weer te geven beginlettertee-
ken maar weggelaten. En nu dit.Er
zijn oogenblikken en omstandigheden in
't oneindig veelzijdige menschenleven,
waarin men zijne oogen of ooren nauwe
lijks gelooft. Vagdavercustis!!.... Dit
laatste woord klinkt ons al zeer bekend
in de ooren en we zouden aan toeval
denkend daarop verder niet letten,
indien niet gelijksoortige gelofte-
steenen uit dien zelfden tijd en uit die
zelfde samenleving, die n.l. (waar men
Een oud Hanzestadje aan Duitsch-
land» Oostzeekuet. Red.
latijn sprak) reeds toentertijd naar den
machtigen invloed en woordschikking
van Rome zich te schikken had; indien
niet juist in 't latijn gestelde soortgelijke
gelofte-steenen ons dat woord „vagda
vercustis" die letter „g" ietwat door
den neus (genasaleerd) uitgesproken
hadden toegelicht in 'n ónverhaspeld la
tijn, 't welk door de gemeenzaamheid
van het door alle tenden óns bijgebleven
bijbehoorende begrip, hier in dit dag
blad zeer wel nader bekend kan wor
den gesteld. Dat latijnsche woord is n.l.:
„transmarinis" van overzee (van do-
verkust), waarvan ons alien de eerste
lettergreep uit transatlantisch of transi
to vertrouwd is en verder ons woord
„marine".
Er zijn derhalve ook toen reeds in ar
ren moede geloften gedaan aan plaatse
lijke godheden onder den drang van het
oogenblik; misschien zonder dieper
gaande kennismaking of doorreis, even
wel met stip-of „stiftelijk" in steen na
gekomen gelofte. Wanneer de lezer nu
van steller dezes wil aannemen, dat in
meerdere woorden bij wijze van nadruk-
legging (eerst uit begrepen behoefte en
veel later steeds uit ingewortelde
spreek-gewoonte) van de dubbele „n"
uit Nehalennia de eerste gevoeglijk in
den volksmond kan overgaan in eene
„r" (intensiveering noemt men dat) en
eigenlijk wel in de allereerste plaats, dat
de oogenschijnlijk éérste lettergreep
„Neh" hoe onbeholpen ook toch
onze W hier wel moet trachten weer te
geven; omdat dat germaansche woord
hier wel „wal" zal zijn; ter zake en ter
plaatse van aannemelijke en overwe
gende strekking. A.s men bedenkt, hoe
overwegend Zeeland in ons lieflijke kli
maat bij slecht weer „lager wal" pleegt
te zijn, dan behoeft „wal" in dezen zin
niet nader te worden voorgehouden;
maar ook met 't oog op een belangrijk
overoud heiligdom, waaraan 't gansche
eiland nadien zijn naam is b.ijven onl-
leenen, kan de beginlettergreep „wal"
uit woorden als Walhalla, Walstatt,
plaatsnaam Walhain (hain germ, hei
lig woud) en uit 't nog steeds in eere
gehouden werkwoord „wa lfahren ter
bedevaart gaan" gereedelijk in 't oog
gehouden blijven....want al beseffen we
dan dat Nehalennia de toenmalige ver-
latijnste vorm voorstelt van wat wij
thans „Walcherensch" zouden noemen,
daarom staat de beteekenis dier bena
ming nog niet zonneklaar vast. We
spreken toch steeds van „dortsche kil"
zonder dat de taalkundige zin van 't
woord Dordrecht vaststaat. Tot dus
verre
Den Haag, Dec, '33.
VoetbaL
Middelburg—B. V. V. 2—1.
Om met de deur in huis te vallen, is
het gisteren een dubbeltje op z'n kant
geweest, dat de groen-witten ten lange
laatste een overwinning uit het vuur
sleepten, dit laatste in meer dan letter
lijken zin.
Aan spanning en sensatie heeft het
niet ontbroken, Speciaal doelen wij op
de verprutste kansen van Middelburg,
die zij bij tientaLen gehad heeft. Alleen
de verdediging was, na een weifelend
begin van Geelhoed, als van ouds en
ware Vijgeboom weer niet in zoo'n
grooten vorm geweest, zeker zou de
uits.ag er anders hebben uitgezien.
Na den wedstrijd hoorden we, zcoals
dat gebruikelijk is, gewonnen is ge
wonnen, doch daarmede komt men er
in de toekomst niet. Nu Vogel labo
reerde aan een knietje, moest de schot
vaardigheid van de andere voorwaartsen
wel aan den dag tréden, doch we heb
ben er wein:g van gezien. Nog meer
kwam dit tot uiting bij het nemen van
twee penalties, de laatste mocht nog
eens overgenomen worden, die beide
op niets uitliepen. Hier ligt nog een
aardig arbeidsveld voor den trainer om
zijn jongens het schieten eens in te stu-
deeren, waarbij ook het nemen van cor
ners de aandacht verdient.
Heeft Middelburg verdiend gewon
nen? We meenen te mogen schrijven
van, ja.
Doelman Venroij, is geen Vijgeboom,
doch met het backstel Broeren en Ver-
kaart, vormde ook de verdediging der
B. V. V.'ers wel de beste stêe in de
rood-zwarte ploeg.
Hoewel we ons afzijdig houden van
dingen die we niet constateerden, is er
van unfairheid absoluut niets gebleken
in dezen wedstrijd. Wel riep scheids
rechter De Wolf de spelers een enkele
maal tot de orde in een periode waarin
het hard om hard om de leiding of ge
lijkmaker ging, doch in doorsnee zijn
er naast de voorkomende overtredingen
geen buitengewone dingen gebeurd.
De scheidsrechter leidde den wed
strijd kalm en vastberaden. Zijn per
soonlijkheid dwong bij de spelers ont
zag in, wat in wedstrijden als die van
gisteren nog zoo kwaad niet is, doch hij
zag twee overtredingen over het hoofd,
toen Vogel kort na elkaar tweemaal zoo
erbarmelijk werd gehaakt, dat telkens
een penalty de juiste straf geweest was.
Over den wedstrijd het volgende:
B.V.V. en Middelburg verschijnen met
de volgende opstellingen:
B.V.V.
Venroij.
Broeren. Verkaart.
Coret. Van Liempt. Lambooy.
De Rooij. Beks. Fleuren,
Hartjens, Van Beek.
o
Groenewegen. Merk.
F. Leijnse. Vogel. G. Ploegaert.
Dirkse. Remijn. P. Ploegaert.
Geelhoed. J. Leijnse.
Vijgeboom.
Middelburg.
Geelhoed raadt verkeerd en B.V.V.
kiest zon en wind in den rug. De Mid
delburg-aanvoerder moet reeds direct
handelend optreden. Aan de overzijde
is Vogel doorgebroken, doch er is off
side geconstateerd. Na deze verkenning
komt het doel der gastheeren in gevaar,
doordat Vijgeboom een voorzet de lucht
instompt en het leer loodrecht naar be
neden komt, doch uiteindelijk achterge-
werkt wordt. Merk passeert Verkaart,
doch met een schot van zijn linkervoet
gaat de bal achter. Een voorzet van
Groenewegen tipt Venroij via den lat,
naar Merk. Deze wil schieten, doch op
het kritieke moment wordt hij aan zijn
been vastgehouden, waardoor de refe
ree een penalty toekent, die tot groote
verbazing door Geelhoed wordt naast-
gekogeld. Er volgt nu een periode waar
in de kansen voor M'burg niet van de
lucht zijn, zoo zien we G. Ploegaert een
voorzet van Vogel verknoeien, door
naast te schieten, terwijl Vogel even
daarna zijn solospel besluit met een
schot, dat meters het doel mist.
P. Ploegaert voorkomt intusschen een
zeker schijnend doelpunt, wanneer Vij
geboom is uitgeloopen en ook J. Leijnse
en Geelhoed gepasseerd zijn. Het spel
heeft het middelmatige nog niet bereikt.
Zoo verstrijken de minuten en nog steeds
is de stand dubbel blank, totdat er in
het strafschopgebied der gasten een
scrimmage ontstaat, waarbij zich Ver
kaart de weelde veroorlooft den bal uit
den doelmond te slaan, waarvoor Mid
delburg ten tweede male een penalty
kreeg toegewezen. P. Ploegaert kwam,
zag en faalde, doch de sensatie bereik
te pas haar toppunt, toen dezelfde spe
ler het alsnog eens mocht overdoen,
doordat Venroy vóór dat het schot viel,
zich bewogen had, doch ook nu werd
de roos niet getroffen en onderschepte
Venroy kalm het zachte rollertje.
Het bleef bij dit intermezzo en de rust
brak aan met nulnul.
Vlak na de hervatting ontstond er een
geweldig geharrewar voor Venraij's lat
werk, waaruit Merk uit een mastbosch
van beenen de score opende 10. Dit
was het teeken tot den strijd en met ge
weldigen bijval van het talrijke publiek
joeg Vogel onder daverend applaus, na
fraai 9olowerk, waarbij hij drie tegen
standers passeerde, nummer twee, on
der de lat 20.
Dit werd B.V.V. te bar. Zij beant
woordde dit met een geweldig offensief
Fleuren dribbelde en draaide dat het 'n
lust was, doch zijn goede passes wer
den meestal door de lange centervoor
teniet gedaan, waarbij het prachtige
verdedigen van J. Leijnse het hare toe
bijdroeg. Toch kwam de verdiende goal,
waarvan wij reeds eerder gewag maak
ten en het was een der weinig goede
staaltjes, die de nieuwe aanvalsleider
demonstreerde 21.
Als een klit kleefde Fleuren opnieuw
aan de Middelburg-defensie, doch op 't
moment dat zijn kans rijp was, maaide
hij over het leer heen.
Verkaart werd aan de overzijde ge
dwongen om op z'n doelman terug te
spelen, een kolfje naar de hand van Vo
gel, die er dan ook graag van snoepte,
doch hij werd gehaakt met het reeds
eerder gemelde gevolg, zonder een
strafschop tegen B.V.V. Geen 3 minuten
later was het weer de M'burg midvoor,
die aan zijn bewakers ontsnapte en op
nieuw stak Verkaart of Broeren er een
been voor, met hetzelfde gevolg.
Horloges werden geraadpleegd, nog
dertien, nog tien, nog zes minuten.B.V,
V. valt fanatiek aan, doch Middelburg
verdedigt met man en macht den ver
kregen voorsprong, waarin geen veran
dering meer komt.
De stand is
thans:
Willem II
11
7
3
1
17
25—18
Longa
12
8
1
3
17
55—22
M. V. V.
12
7
2
3
16
34—26
Eindhoven
12
6
2
4
14
25—19
P. S. V.
12
6
2
4
14
35—26
Bleijerheide
10
4
2
4
10
27—22
B. V. V.
13
4
2
7
10
23—40
Middelburg
13
4
1
8
9
23—35
N. A. C.
13
3
2
8
8
15—25
Noad
10
1
1
8
3
12—23
GoesR. C. S. 32
Tijdens dezen competitiewedstrijd is
wel gebleken, dat Goes geen harer te
genstanders onderschatten kan. Niet al
leen, omdat zij slechts met de oneven
goal van deze zwakkere zuster gewon
nen heeft, maar vooral, omdat zij met
deze schrale zege nog zeer tevreden kan
zijn. Er werd al te veel in het wilde weg
gespeeld; de spelers begrepen elkaar
dikwijls niet, en anderzijds werkten nog
tal van kleine factoren tegen, in 't kort:
het wilde nu eenmaal niet. Gelukkig lie
ten de spelers zich niet ontmoedigen,
van beide zijden heeft men tot het einde
kranig vol gehouden, en over het geheel
genomen, gezien vooral de meerdere en
betere doelkansen die Goes zich schiep,
heeft het de zege wel verdiend.
Al spoedig na het begin bleek, dat R.
C. S. zich niet gewonnen zou geven en
een gevaarlijke voorhoede had; er werd
een schot ingezonden, dat Bruel slechts
met moeite wist te stoppen. Ook Goes
zette eenige goede aanvallen op, doch
het goede schot bleef telkens achterwe
ge. Dat ook de Goesche achterhoede nog
niet ingespeeld was, bleek bij eenige R.
C. S.-aanvallen, die slechts met moeite
afgeslagen werden. Op zeker oogenblik,
was het verband tusschen de verdedi
gers zelfs heelemaal zoek. Bruel liep al
te ver uit, kopte den bal toen nog tegen
een R. C. S.-er aan, en men had het le
der slechts in het leege doel te trappen
(01).
Goes pakte nu wat vinniger aan en al
dadelijk verscheen v. d. Klooster alleen
voor den R.C.S.-keeper, doch zijn schot
was niet zuiver genoeg. Even later,
toen Schrijver zuiver voorzette, deed de
Goesche middenvoor het echter beter
en kopte fraai in (11). Goes bleef nu
in de meerderheid en nadat v. d. Kloos
ter eens te scherp gericht had, zond hij
een fraai gericht schot in dat echter
meesterlijk gestopt werd. Kort voor
rust, uit een corner van Schrijver, lostte
v. d. Klooster een goede kopbal, doch
deze werd, door een in doel staanden
back. op „twijfelachtige" wijze gekeerd.
Na rust pakte Goes even overweldi
gend aan en na eenige mislukte doelpo
gingen wist Goes eindelijk, door v. d.
Klooster, het leidende doelpunt te sco
ren (21). Eenigen tijd later volgde
weer een vinnige Goesche aanval,
keeper en backs van R.C.S. weifelden
even en Schipper zond keurig no. 3 in
het net.
Er kwam nu een periode, dat de gas
ten herhaaldelijk doorbraken, en de ver
dediging slechts met moeite gevaar wist
te voorkomen. Ook Bruel moest nogal
eens ingrijpen. Op zeker oogenblik faal
de bij Goes de geheele rechtsche verde
digingsvleugel en met een onhoudbaar
schot profiteerde daar de R.C.S. mid
denvoor van (32).
Hierna oefende Goes weer eenige
druk op het doel der gasten uit, doch de
verdediging, met den keeper aan de
spits, hield tot het einde kranig vol en
zoo onderging de stand geen verande
ring meer.
De verdere uitslagen in afdeeling IV
waren:
le Klasse.
Willem II—NOAD 3—1.
PSVEindhoven 52,
NAC—MVV 1—2
2e Klasse A.
Vlissingen Hero 10.
AllianceAxel 21.
De BaronieRBC 41,
3e Klasse A.
IJzendijkeTerneuzen II 23.
Zeelandia IIBreskens 05.
3e Klasse B.
DOSKO IIZeelandia 33.
ZierikzeeMiddelburg II 31.
GROOTE SCHOONMAAK.
De misdadigers te New-York
krijgen het hard te verant
woorden.
De nieuwe burgemeester van New-
York, Laguardia, is een strijd tegen de
misdadigers van deze wereldstad be
gonnen. Hij heeft aan de politie te ver
staan gegeven, dat zij de misdaad moet
uitroeien cf anders maar ontslag moet
nemen. Dit heeft tot gevolg gehad dat
een paar honderd bedenkelijke typen in
hechtenis zijn genomen. Alle huizen van
bewaring in de stad zijn propvol en er
wordt op groote schaal voortgegaan
met het doen van arrestaties. Kort ge
leden had Laguardia de hoofdambtena
ren van politie bijeengeroepen om hun
te vertellen dat misdaad en de misdadi
gers niet konden floreeren zonder be
scherming door politici en politie. Alle
hoofdambtenaren van politie moesten
dus, zeide de burgemeester, hun relatie
met de politieke draadtrekkers zien te
verbreken en daarna het werk der zui
vering van de stad van duistere elemen
ten ter hand nemen. Deze waarschuwing
moesten de hoogere politiemannen door
geven aan hun ondergeschikten en zij
moesten zorgen dat ook dezen zich naar
het parool gedroegen. Er moest, zeide
hij, voor worden gezorgd, dat in de la
gere rangen ook volgens de nieuwe in
structies en opvattingen zou worden ge
handeld. Tucht moest er zijn en ijver
bij het werk. Bovendien waarschuwde
Laguardia tegen dronkenschap van po-
litie-agenten in dienst. Wie in politie-
uniform dronken wordt aangetroffen,
gaat de laan uit.
DE MAN, DIE NOOIT LACHT.
De Amerikaansche regeering heeft te
gen den filmkomiek Buster Keaton een
eisch ingesteld tot het betalen y^n
13,744 dollar in verband met te weinig
betaalde inkomsten-belasting.
De autoriteiten zijn van meening dat
Buster Keaton zijn inkomen van het jaar
1932 te laag heeft opgegeven.
Buster Keaton is naar men weet
de filmkomiek die nooit lacht
Hij zal het nu vermoedelijk ook niet
doen.
