Vleeschkracht „per flacon",
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
rWEEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT. VAN VRIJDAG 22 DECEMBER 1933. No. 3UZ.
|een
-50,
in
DOOR BEKLEMMENDE BENAUWD
HEID LE^E^I 40 TREDEN 40 K.M.
dat is OXO BOUILLON der Cie
Liebigopwekkend en versterkend,
als drinkbouillon of toegevoegd
aan de spijzenhet wekt den eet
lust op en geeft den spijzen kracht
en vollen smaak.
f1.per groote flacon.
MIDDELBURG.
DE VOLKSTUINEN.
De Jaarvergadering.
[ZWITSERSCHi
IBALSEM
Wordt vervolgd. 1
izen
prijs
ICS.
IdtlS
I ziet
16
25
Joie
en
lurg.
3en-
kg.
kg
ct.
furg.
irijs'
hak-
larkt
lend,
2rst-
tul-
en
?las-
mb„
JES,
lalde
bij
lans,
IEN
serd,
Be-
Sr„
|flap-
Ibak-
en
al-
van
lidd.
lwijn
pmen
180 c.
njne
lelen.
lidd.
3urg.
|can-
ge-
pd.
kilo.
1.
per
ct.
fs en
2ren.
H.
lidd.
80
70
10 ct.
[afels
Ikke,
Ivoor
phen.
rver-
da-
raat,
1400.
5oer,
Na Dublin volgt Luxemburg met
de organisatie van een Sweep"
stake".'
Het groothertogdom Luxemburg,
slechts door een economische unie
met België verbonden, maar overigens
een souvereine staat en een vrij land,
biedt tegenwoordig onderscheidene neu-
traliteitsvoordeelen.
Zoo vonden er b.v. de uit Frankrijk
verdreven statige Benedictijnen een
vei ig en rustig oord van vestiging in de
indrukwekkende abdij, die zij op de ber
gen boven Clervaux bouwden; zoo vond,
om van het geestelijke op het wereld
lijke over te stappen, de in haar karak
ter nog niet geheel gedefinieerde krach
tige internationale radio-zender er in
Jungluister, halverwege aan 't locaaltje
van de hoofdstad naar Echternach, een
goede plaats.
Er is meer zoo aan te wijzen.
Het nieuwe middel, dat dit kleine
maar wakkere land vond om de aan
dacht op zich te vestigen," geld te ver
dienen en welkome gasten te trekken, is
de organisatie van een Sweepstake naar
lersch voorbeeld.
Dat ging aldus. Een aantal Luxem-
burgsche en buitenlandsche financiers
richtte op de N.V. „West Continental",
die de organisatie van de Sweepstake
ter hand nam.
Eerste werk was de vorming van een
Raad van Toezicht; als voorzitster daar
van trap op prinses Jean de Mdrode,
presidente van het Belgische Nationale
werk der oorlogsinvaliden; verder is me
vrouw Mayrisch uit Luxemburg er lid
van, met nog een Fransche kolonel, een
Fransch Kamerlid en een Luxemburger
notaris.
Den 18 Augustus j.l. verkreeg het
Luxemburgsche Roode Kruis, als Benefi
ciant, de gevraagde toestemming van den
betrokken minister tot het houden van
de Sweepstake, en daarna werd met
de organisatie een aanvang gemaakt.
Daar te lande redeneert men, heel an
ders dan bij ons, aldus, dat een groot
aantal Luxemburgers nu tóch eenmaal
zijn geld in de Iersche sweepstake „ver
doen" wil, en dat het onder die omstan
digheden dan maar wijzer is zelf zoo iets
op touw te zetten, en de toeristieke zoo
wel als de meer directe financieele
voordeelen van zulk een soort loterij
meer in eigen kas te ontvangen, dan er
Iersche ziekenhuizen mee te bevoor-
deelen!
Het |Luxemburgsche Roode Kruis,
waarin vanwege het ontbreken van een
oorlogsleger daar te lande, wel heel
zuiver zijn karakter van ziekte- en
noodbestrijder tot uiting komt, werkt ge
heel en al op het gebied der volkshy-
giëne.
Het heeft daar te lande onderscheide
ne consultatiebureaux voor jonge moe-
crèches etc. Kortgeleden werd er een
begin gemaakt met den bouw van een
ders en zuigelingen, vacantiekolonies,
moderne kraamvrouweninrichting; ver
der neemt het L. R. K. deel aan de
kankerbestrijding, het opende een spe
ciaal consultatiebureau voor geesteszie
ken, etc. Men za! kunnen begrijpen, dat
ook het Luxemburgsche Roode Kruis
evenals het Nederlandsche voor zijn
goede werk zéér wel wat geldmiddelen
buiten de normale contributies en giften
gebruiken kan. Deze wil de Luxemburg
sche Sweepstake het verschaffen.
Hoe is deze loterij georganiseerd?
Zooals men weet, loopt een sweepsta
ke op paarden, zoo ongeveer als een
freewheel op kogels loopt. In Dublin
loopt de Iersche sweepstake op Iersche
rennen, in Luxemburg echter op de groo-
u
door
ARCHIBALD CLAVERING GUNTEE,
73.
,Jk heb u precies medegedeeld waar
het is. Morgen spreek ik verder met
u af. Wat is de kortste weg naar Sand-
vliet?"
„De kortste weg is te paard maar
het is niet de veiligste."
„Ik neem den kortsten weg."
„Dan moet u langs de schildwachts
bij Lillo, Men, zal u ondervragen. U
moet een paspoort vertoonen!" Fluis
terend vervolgt hij dan op een verma
nenden toon: „Gaat u als kapitein An
drea Blanco of als kolonel Guido Amati
of als.... als die andere man?" Voi-
cker wordt bleek als hij die laatste
woorden zegt.
.,Als.... Üeve hemel ik moet weï
als kolonel Guido Ajmati gaan!"
„Denkt u dan dat men u ongehinderd
fort Lillo Lilo laat paseeren op een
paspoort; van kolpnel Guido Amati,
die drie of vier maanden geleden als
gesneuveld is vermeld in de registers
van het leger? vraagt Volcker, wiens
gezond koopmansverstand luider
spreekt dan de fantasie van den zee
man. „Een jaar geleden kon u Lillo
vrijelijk passeeren als kapitein Guido
te rennen te A u t e u i 1 (Frankrijk), waar
elk jaar op den len April de „Prix ,du
Président de la République" verreden
wordt.
Den 15en December jl. is de eerste
verkoop der loten begonnen; voor de
„inschrijvingen op naam" duurt hij tol 20
Februari, voor loten „aan toonder" tot
25 Maart, tenzij voordien het totaal toe
gestane bedrag aan loten verkocht zij.
Onmiddellijk bij ontvangst der gelden
wordt het voor het Roode Kruis (20 pet)
en voor de prijzen bestemde bedrag ter
zijde gelegd. Den 26en Maarfi 1934 volgt
dan de trekking voor het eerste stadium:
per tranche van fres 12.000.000 worden
2400 onmiddellijk te betalen troostprij
zen getrokken, benevens één lot per
paard, dat aan de Auteuilsche rennen
zal deelnemen. Het nummer van deze
laatste soort dat met 't winnende paard
correspondeert, trekt later 'n prijs van
4.000.000 francs pl.m. 28.000), de
tweede winnaar te Auteuil brengt het
correspondeerende lot fres 1.500.000 en
zoo nog enkele meer.
Zooals een weldoortimmerde sweep
stake betaamt, zitten er nog meer attrac
ties in en aan, maar dat interesseert ons
hier minder.
Een overeenstemming met de toe
standen in ons land vormt het feit dat de
Luxemburgsche pers verdeeld is in haar
opvattingen over dit vraagstuk.
De liberale „Luxemburger Zeitung",
waaraan wij de vorenstaande bijzonder
heden voor een deel ontleenden, pleit
er echter warm voor. „Deze sweepstake
heeft een internationaal karakter; zij
brengt 'n aantal werklooze kantoorbe
dienden werk; een belangrijk deel der te
maken onkosten vloeit in de zakken van
den Luxemburgschen middenstand, en
niet te vergeten van de posterijen; de
trekkingen vinden te Luxemburg plaats,
wat weer een attractie te meer voor die
stad vormt; buitenlandsche lotenbezit-
ters zullen eens ter plaatse willen gaan
kijken; de netto-opbrengst van de trek
kingen zelf --- buiten de 20 pet. voor 't
Roode Kruis komt het Burgerlijk
Armbestuur van de stad Luxemburg ten
goede, waardoor deze post voor 1934
gewoon van de gemeentelijke begrooting
geschrapt is!" Kortom: al is een loterij
dan misschien te beschouwen als de ge
organiseerde exploitatie van een men-
schelijke zwakheid, er zitten toch ook
wel goede kanten aan.
Die goede kanten zoeken de Ieren en
de Luxemburgers op, wij Nederlanders
staren ons "blind op den anderen kant
der medaille.
„Als ik hègpn te hoesten duurde het
wel een kwartier voor ik tot bedaren
kwam. Ik was zoo vermoeid en afge
mat, dat ik niet heen of weer kon. Toen
ik echter met Abdijsiroop begon, ging
ik met den dag vooruit en na het ge
bruik van een flesch ben ik weer ge
heel de oude geworden in 4 dagen tijd.
Ik klim bij ons de trap op van 40 treden
zonder hoest of benauwdheid. Voor mijn
zoontje, waarvoor ik verschillende mid
delen heb gebruikt zonder succes, heb
ik altijd een flesch Abdijsiroop in huis,
welke hem direct helpt." Zoo schrijft
ons de heer D. D. v. E. te A„ wiens ori-
gineele brief voor iedereen ter inzage
ligt.
Akker's Abdijsiroop bevrijdt de adem
halingsorganen van slijm en andere
ziekteverwekkende stoffen. Abdijsiroop
verruimt de ademhaling, verdrijft be-
nawdheden, heelt de aangedane en ont
stoken plekken. Onovertroffen bij Hoest,
Bronchitis, Influenza, Asthma. Alom
verkrijgbaar. Thans per flesch 1.
1.50 en 2.75. Vraagt voor gebruik
buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons („ge
stolde" Abdijsiroop) even geneeskrach
tig! 35 en 60 ct, per doos.
(Ingez. Med.)
Amati maar als kolonel Guido Aimati
een man van hoogen rang een man, die
aan het hoofd van een regiment staat
een man, die bij dagorder als gesneu
veld vermeld is, neen, neen, u zult uw
leven verspelen en het meisje niet win
nen. U zult de schat niet bemachtigen
en mijn leven opofferen!"
„U heeft gelijk" zegt Chester geme
lijk, „maar zien moet ik haar."
„Ga dan over het water dat is de
eenige mogelijke weg, antwoordt Vol
cker."
„Nu goed, ik neem de sloep van de
„Esperanza"; dat is een flinke roei
boot, en ik zal me goed in acht nemen
in de allereerste plaats om harent
wil. We moeten zorgen, dat zij niet
nogmaals treurt over Guido AmatÜ.
Zorg hier intusschen goed voor den
boel. Morgenochtend ben ik hier terug.
Kapitein Andrea Blanco (snelt na
deze woorden uit het kantoor van Vol
cker en, aan boord van de „Esperan
za" gekomen haast hij zich de gedaan
te van kolonel Guido Amati aan te ne
men, voorzoover hem dit mogelijk is.
Want zijn verwonderingen hebben hem
zijn kleur doen verliezen eri buitenge
wone inspanning eveneens buitengewo
ne zorgen hebben rimpels op zijn voor
hoofd doen verschijnen.
Maar toch ligt een trek van grenzen-
loos geluk en blijde verwachting op 't
gelaat van den koene jongen man, als
EXTRA-TREINEN VOOR
WARENHUIS-ONDERNEMINGEN
De Middenstandsbonden richten
zich tot de regeering.
De Commissie van Overleg uit de drie
Nederl. Middenstandsbonden heeft zich
dezer dagen tot de ministers van Econo
mische Zaken en van Waterstaat ge
wend met een adres, betrekking heb
bende op het feit dat een Rotterdamsch
warenhuis vóór St. Nicolaas extra-trei
nen naar Rotterdam heeft laten loopen,
op 22 November uit Zeeland, op 23
November uit Noord-Brabant, waarin 't
publiek plaatsen kon krijgen tegen ta
rieven, lager dan die, welke voor z.g.
pleziertreinen gelden en waarin den
reizigers, behalve de noodige reclame
voor het warenhuis, tegen betaling van
1 bons werden verstrekt, recht ge
vend op koffietafel plus diner in de
lunchroom van het warenhuis.
De bedoeling met deze treinen was,
kooplustigen uit de provincie te ver
voeren, niet voor een bezoek aan Rot
terdam, doch aan het warenhuis aldaar
en hen daarbij zoo jkrachtig mogelijk te
beïnvloeden slechts bij deze onderne
ming hun St. Nicolaas-inkoopen te doen.
Daarbij diende het uitzonderlijk lage
reizigerstarief, alsmede het gedeeltelijk
cadeaugeven van koffietafel en diner.
Daartoe strekten de door het waren
huis genomen maatregelen, om den rei
zigers zoo weinig mogelijk vrijheid te
laten, doch hen onmiddellijk na aan
komst te Rotterdam met autobussen
naar het warenhuis te brengen met de
bedoeling hen daar den geheelen dag te
doen blijven.
Genoemde drie bonden achten zich
verplicht den minister dringend te ver
zoeken, zoo eenigezins mogelijk te wil
len bevorderen, dat herhaling van een
dergelijke onderneming wordt voorko
men. Daargelaten het irreëel concurren
tiemiddel, dat is gelegen in het aanbie
den van koffietafel plus diner voor "den
prijs van 1, wijzen zij op de ernstige
bezwaren, in economisch opzicht ver
bonden aan het lokken van consumen
ten uit bepaalde gewesten ver buiten 't
normale rayon van de onderneming, met
dergelijke geforceerde methodes.
Het winkelbedrijf dier gewesten moet
zich instellen en stelt zich-in op de voor
ziening in de behoeften van het plaatse
lijk en gewestelijk publiek. Het bereidt
zich daarop zeer in het bijzonder voor
tegen den tijd van St. Nicolaas, voor tal-
looze branches ver uit het hoogtepunt
en zwaartepunt van het seizoen.
Doch, zoo vervolgen adressanten, dan
ziet het winkelbedrijf het plotseling ge
beuren, dat een warenhuis in een ge
heel ander voorzieningsgebied met ge
forceerde en irriëele methodes een be
langrijke groep koopers voor deze bij
zondere gelegenheid tracht weg te lok
ken en te bewegen hun St. Nicolaasbe-
hoeften voornamelijk in zijn onderne
ming te bevredigen aldus trachtend
profijt te trekken van de bijzondere
kooplust en koopkracht van het publiek
in de St. Nicolaasdagen, zonder dat het
voor de normale behoeftenvoorziening
ten behoeve van die consumenten eeni
ge verantwoordelijkheid of eenige risico
op zich neemt.
Het is duidelijk, dat een dergelijk ge
beuren, zou het zich herhalen, niet al
leen een ernstig bezwaar zou beteeke-
nen voor de gewestelijke winkeliers en
voor de bij hun onderneming betrokken
andere takken van bedrijf, doch dat het
een bedreiging zou gaan beteekenen
voor de bestaansmogelijkheid van de be
trokken winkeliers en dus indirect ook
voor de gemeentefinanciën in het be
treffend gebied.
Bovendien mag niet uit het oog wor
den verloren, dat dergelijke handelingen
van een grootwinkelbedrijf onrust ver
wekken in de kringen der gedupeerde
zijn boot, geroeid door zes stoere ke
rels, met eb de Schelde af vaart. Ches
ter verlaat de boot op den dijk op on
geveer een halve mijl afstand van Sand-
vliet. Daar is een mooie landingsplaats
met sierlijke treden, die ten dienste
van damesvoeten een gemakkelijk pad
naar het water vormen. Een) mooie weg,
door populieren overschaduwd, voert
naar het sierlijke kasteeltje, dat Alva
heeft doen bouwen als zomerverblijf
voor zijn dochter.
Het huis ligt boven op den dijk, zoo
dat men vandaar een mooi gezicht heeft
op de Schelde. Een vleugel er van
hangt zelfs boven !het water, zoodat
een boot onder de ramen er van kan
aanleggen.
Het is een tamelijk groot gebouw,
bestaande uit een middenstuk en twee
vleugels. Die welke zich boven het wa
ter verheft met zijn van zonneschermen
voorziene -balkons schijnt de aparte-
menten te bevatten van de dochter des
onderkonlngs, de andere vleugel is,
voor zoover Guy bij nadering kan oor-
deelen, bestemd voor het dienstperso
neel en bevat de keuken en andere
dienstvertrekken van het huils. Het
hoofdgebouw is blijkbaar ingericht voor
receptiezalen enz. Het geheel is een
mooi, groot landhuis, gebouwd in Moor-
schen stijl en met Oostersche weelde
uitgerust. Dit valt reeds van verre op,
want aan den voorgevl zijn jalouzien
oxo
(Ingez. Med.)
middenstanders, die dan ook in verschil
lende plaatsen uiting hebben gegeven
aan hun ontstemming over het gemis der
beschermende hand van de overheid te
gen deze excessen. Zulks is in dezen
tijd allerminst wenschelijk, aldus besluit
het adres.
Men zond ons het eerste nummer
van een nieuw blad, genaamd E.M.D.E.
P.O., orgaan van de Economische Mid
denstands Distributie en Productie Or
ganisatie.
Genoemde organisatie wenscht niet
in de plaats van eenige bestaande mid
den standsorganisatie, zij wil de stem
van den middenstander zejf doen hoo-
ren. De E.M.D.E.P.O. wenscht den mid
denstander te bekeeren tot het geloof in
zichzelf aan de beteekenis van zijn
macht als economische groep.
De Vereeniging tot exploitatie van
volkstuinen voor land- en tuinbouw
„Kweeklust" te Middelburg hield
Woensdagavond haar algemeene ver
gadering in „De Eendracht".
Met kennisgeving waren afwezig de
heeren Onderdijk en van Gelderen, die
de commissie van toezicht vormen en
de heer v. d. Mijle, bestuurslid en zon
der kennisgeving de heer Torbijn, even
eens lid van het bestuur.
De voorzitter, de heer J. F. Ver
meulen, wees in zijn openingswoord
op, dat er in het wereldgebeuren nog
niet veel verbetering is gekomen. Spr.
wees verder op den gunstigen zomer en
op het feit, dat de vereeniging in April
15 jaar zal bestaan. Spr. meent, dat met
genoegen op die 15 jaar kan terugzien
en hoopt, dat er spoedig betere tijden
zullen aanbreken. De pachtverlaging
liet spr. ook de revue passeeren en ten
slotte uitte hij zijn vreugde over de flin
ke opkomst.
In zijn jaarverslag memoreerde de
secretaris, de heer M. K 1 e i n e p i e r,
dat de vereeniging op 14 April 1919 is
opgericht en op 30 Juni van dat jaar 101
leden telde, thans telt zij 180 leden en
begunstigers.
Een lid ontviel aan de vereeniging
door den dood, met den heer P. Simon-
se is een goed lid heengegaan.
Het bestuur hield enkele rondgangen
over de terreinen.
De secretaris staat dan uitvoerig stil
bij het bezoek van het college van B. en
W. aan de terreinen op 16 September
waarvan wij destijds melding maakten.
Het bestuur was genoodzaakt één lid
te royeeren. De opbrengst der tuinen
was dank zijn den prachtigen zomer
SO en 60c* per> doos Nedertandsch labo baai
(Inge? Med.)
aangebracht om de zon buiten te hou
den en de ramen zijn hier en daar van
versierd glas.
Langs den dijk aan deni voorkant van
het huis is een mooi tuintje aangelegd
en in de Meimaand, waarin men thans
leeft, prijken de boomen met jong, frisch
groen. Hier en daar ziet men de bloe
men, die na in de kas te zijn gekweekt,
thans in den kouden grond zijn gezet.
Heel aan het einde ligt een koepeltje,
met wilden wingerd begroeid, dat uit
zicht geeft op het water. Daarop valt
Guy' oog al spoedig, als hij rondkijkt,
het huis zorgvuldig opnemend, voor hij
naar binnen gaat en door klopper ol
handgeklap, zooals in die dagen ge
woonte is, het personeel van zijn komst
in kennis stelt.
Het wat aandachtiger in oogenschouw
nemend ziet Chester, dat zich daar bin
nen een wit gewaad beweegt. Zijn liefde
doet hem vermoeden aan wie het be
hoort en zijn hart slaat sneller dan ooit,
behalve als zij in zijn armen ligt.
Een populier staat vlak bij de hei-
i ning. Met behulp daarvan springt Guy
vlug in den tuin en behoedzaam stelt
hij zich verdekt op om den aanblik te
genieten van een bekQorlijk schouwspel
j Met het gelaat half van hem afgewend
en met haar blikkenl gewend naar de
Schelde, ligt daar Hermoine de Alva
geleund op een lage rustieke bank, be
dekt met donzen en zijden kussens, 'n
goed. De bloemen waren langs enkele
banen prachtig, wat aan het geheel ten
goede komt. Enkele leden dienen de on-
kruidbestrijding beter ter hand te ne
men. Dit was dezen zomer niet moeilijk.
Over het geheel geven de terreinen een
goeden indruk al .zijn meer bloemen wel
gewenscht.
Het verloop van de zaak der pacht
verlaging heeft spr, wel dankbaar ge
stemd, maar hij is niet voldaan. Het
heeft hem bevreemd, dat het advies van
'het bestuur niet is gevraagd. Toch heeft
zij het gegeven, waar hij meende, dat dit
goed was. Het in den raad aangenomen
voorstel van 20 pet. verlaging heeft voor
de leden te weinig invloed, omdat op de
prijs op de verschillende terreinen niet
dezelfde is en de vereeniging nog dui
zenden vierkante meters met verlies ex
ploiteert. Het bestuur zal de korting de
gelijk moeten bestudeeren en trachten
tot een meer uniformen prijs te geraken.
Met dank voor de aangename samen
werking met bestuur en leden en met de
beste wenschen voor 1934 sloot de
secretaris zijn verslag.
De leden gaven door applaus blijk het
verslag goed te keuren.
De v o o r z. bracht den secretaris
dank en deed dit ook den heer J. Boone
die verslag van de grondcommissie uit
bracht.
Aan de orde kwam daarop het finan
cieele werk van den penningmeester,
den heer J. L a b r u ij r e.
De rekening over de geexploiteerde
gronden wijst aan, dat aan pacht be
taald is 1111 en van de leden is ont
vangen 1323, zoodat er een goed slot
is van 212. De rekening der vereeni
ging geeft een eindcijfer van f 1605 en
een goed slot van 137 aan.
De begrooting heeft een eindcijfer
van 1624 met 77 voor onvoorzien.
Namens de kascommissie bracht de
heer De Leeuw den penningmeester
en het geheele bestuur hartelijk dank
voor het vele werk en hoopte, dat het
bestuur nog lang zoo zal blijven samen
werken.
De v o o r z. bracht den heer De
Leeuw dank vóór deze woorden en
wees er vervolgens op, dat de burge
meester groote belangstelling voor de
vereeniging heeft. Spr. stelde daarom
voor den heer Fernhout het eere-voor-
ziterschap aan te bieden.
De vergadering vereenigde zich hier
mede unaniem.
De v o o r z. drong er bij de leden op
aan op tijd te betalen.
Een naar voren gebrachte gedachte
om den bode iedere maand te doen
rond gaan, stuitte af op bezwaren, maar
wel bleek, dat de bode gaarne behulp
zaam is aan hen, die met kleine bedra
gen bij hem komen in afbetaling op hun
pacht.
De vergadering herkoos met bijna al
gemeene stemmen tot bestuursleden de
heeren J. Labruijère, M. Vreeke en J.
Boone, die alle bereid waren in het be
stuur te blijven.
Bij de rondvraag kwamen verschillen
de wenschen en klachten naar voren
van meer huishoudelijken aard, maar
ook kwam ter sprake of men het 15-
jarig bestaan feestelijk zal herdenken.
Na ampele bespreking is een com
missie van 9 leden benoemd die in over
leg met het bestuur, zoo mogelijk op 14
Harer handjes steunt' fhaar liefelijk
hoofd, een sierlijk voetje met fijnen en
kel is uitgestrekt en haar slanke ge
stalte is gehuld in een zacht, wit ge
waad, afgezet met zwart satijn. Het is
voor hem, die zoo lang haar aanschou
wing heeft moeten ontberen een schil
derij, waaraan zijn oogen zich niet ge
noeg verzadigen kunnen.
Maar Chester is geen droomend aan
bidder, als zijn geliefde zoo nabij is, dat
hij haar kan omhelzen. Hij aarzelt al
leen nog omdat hij bepeinst, hoe hij kan
voorkomen, dat zij al te zeer schrikt,
wanneer zij iemand ziet verschijnen, van
wiens dood zij overtuigd is.
„Ze zal me voor een geest of een
spook houden," denkt hij; want aan
geesten feeen en allerlei andere boven
natuurlijkheden geloofde men grif in die
dagen.
Als zij daar aarzelend staat te kijken
neemt het meisje een gebedenboek ter
hand, dat naast haar ligt en dwingt
zich tot lezen, maar met een zucht legt
zij het weer weg. Bij die beweging treft
een glansschittering zijn oog, Ze is af
komstig van den ring, dien hij haar heeft
gegeven, en nu kan Guy zich niet lan
ger inhouden. „Van vreugde sterft men
niet anders zou ik zelf nu niet meer le
ven", denkt hij; dan zegt hij zacht, bij
na in haar oor „Donna Hermoine, waar
om heet ge mij niet welkom?"