esprongen
handen
KRONIEK van den DAG.
PUROL
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor fO
OE DOCHTER VAN ALVA.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.VAN ZATERDAG 9 DECEMBER 1933. No. 291.
FINANCIEEL ECONOMISCH
WEEKOVERZICHT.
Hoe Italië den Volkenbond
wil veranderen. De groote
mogendheden moeten het
voortaan voor 't zeggen heb
ben.
Het is met den Volkenbond eigenlijk
nooit je dat geweest. Zijn oorsprong
deugde niet: hoe zal uit het kwade ooii
het goede voortkomen? De Volkenbond
was in het vredesverdrag het poovere
restant van Wilsons goede bedoelingen,
meer niet. En het verdrag van Versail
les drukte er zijn onmiskenbaar stem
pel op.
Dit wil niet zeggen, dat de Volken
bond zonder zin geweest zou zijn. Lang
niet. Veel heeft hij gedaan tot bevorde
ring van beter internationaal begrip,
van de goede verstandhouding tussehen
de volkeren. Maar toch, men voelde al
tijd dat er wat aan haperde: de macht
en de kracht ontbraken hem.
Er werd in Genève veel, ie veel soms,
gepraat, en te weinig met de vuist op
tafel geslagen en gezegd: nu is het uit.
Indien de Volkenbond, of liever de sta
ten die er de lakens uitdeelen, destijds
door den Bond tot Japan gezegd had
den: gij onderwerpt u aan onzen wil,
ge laat China met rust, en anders vindt
ge één gesloten frond tegenover u, dat
alle diplomatieke en economi
sche relaties met u finaal verbreekt,
desnoods niet tegen een gezamenlijk ge
wapenderhand optreden tegen u opziet
en in elk geval u voor het forum der
menschheid als overtreder zal brand
merken ja, dan zou men in den
Volkenbond gelóófd hebben.
Maar met z'n slappe-wasch gedoe
slonk zijn aanzien zienderoogen, en met
het uittreden van Duitschland en Japan,
de afwezigheid van Amerika en Rus
land, is er van dit aanzien maar weinig
roeer over.
En nu het ultimatum van den Groo-
ten Fascistischen Raad, welke men wel
als de volksvertegenwoordiging van Ita
lië mag beschouwen.
Zooals wij gisteren reeds in het kort
meldden, is de meening van officieele
Italiaansche kringen, dat de reorgani
satie van den Volkenbond de volgende
drie hoofdpunten zal dienen te betref
fen;
lo. beperking van de rechten der
kleine mogendheden bij het behandelen
van problemen die hen slechts gedeelte
lijk betreffen; 2o. vereenvoudiging van
de Volkenbondsprocedure en 3ö. het
bevrijden van den Volkenbond van den
geest van Versailles en andere verdra
gen van na den oorlog.
Vermoedelijk is punt 1 het belangrijk
ste, en daar valt, uit zekeren gezichts
hoek gezien, ook wel iets voor te zeg
gen al brengt het tevens groote ge
varen mede.
Men vertaalt Italiës of Mussolini's
tneening dan aldus, dat de groote mo
gendheden een invloed behooren te be
zitten, welke overeenkomt met hun
machtspositie in het concert der staten.
Met andere woorden: staten als Enge
land, Frankrijk, Duitschland en Italië
dienen, naar Mussolini's meening, eigen
lijk gezegd de zaken naar hun goedvin
den te regelen en de kleinere staten
Nederland, Denemarken, Portugal (en
België, dat zijn aan den oorlog ont
sproten te hoogen stand van qausi groo
te mogendheid eveneens zal moeten op
geven) zullen voortaan minder in de
Geneefsche melk te brokken moeten
krijgen.
Theoretisch is dit er natuurlijk heele-
maal naast. Voor een idealen Vo.ken-
bond, waarin slechts het recht zal
spreken en zegevieren, en waarin dus
de grootte van den staat, welke door
een bepaalden woordvoerder wordt
vertegenwoordigd, niet het minste ge
wicht in de schaal legt, kan dit groote-
mogendheden plan s.echts verwerpelijk
lijken. Maar een Volkenbond dient, wil
zij leven, groeien en bloeien, met bei
de beenen op den grond te staan. En
tan is het n et meer dan billijk, dat hij,
die het zwaarst de gevolgen van een g
besluit zal voelen, ook bij de beslissing
het zwaarste gewicht in de schaal mag
leggen! Om een voorbeeld te noemen:
gesteld dat de stemmen van Portugal,
^ithauen, Estland, Irak, België, Luxem
burg, en nog een dozijn M'dden-Ameri-
kaansche landjes, tezamen het besluit
zouden nemen bij meerderheid van
stemmen, en met Amerika, Engeland,
Frankrijk, Duitschland en Italië a s
tegenstemmers dat de Volkenbond
gewapenderhand tegen Sovjet-Rusland
zou moeten optreden! De zonen van
Ecuador en Venezuela zouden dan wei
nig of niets van de uitvoering van dit
besluit merken, maar vrijwel heel Euro
pa zou tegen een geduchten tegenstan
der de wapenen moeten opvatten.
schoon wellicht 80 pet. van de bellige-
renten door hun vertegenwoordigers
den Volkenbond tégen had doen stem
men!
Dat ware te gek om los te loopen
maar juist door deze redeneering ad ab-
surdum te voeren, moet men inzien, dat
tegenover de streng-theoret sche verwer-
oe'ikheid van het toekennen eener
grootere macht aan de groote mogend
heden, toch wel practisch sterke argu
menten staan.
Dat een nieuwe Volkenbond volgens
de e beginselen echter meer op een
stelletje voor-oorlogsche verdragen tus
sehen groote mogendheden neerkomt dan
op den idealen Volkenbond, zooa s ook
Wilson zich deze gedacht moet hebben,
en dat het ten zeerste te betreuren zal
wezen, dat de stem der kleine neutralen
in Genève voortaan zoo Mussol ni zijn
zin krijgt nóg zwakker zal klinken,
dat zijn nadeelen die men niet moet on
derschatten!
„Het Heldenleven van Paulus", een com
plete nieuwe Kinderbijbel.. Verschenen
in de serie „Van Gorciim's Verhalen
bundels bij Van Gorcum Comp,, Uit
gevers te Assen.
Vk&ZjOjcfri. gj&tvzesé.
Doos 30 en 60ct. Bij ApotH. en Drogisten.)
(tngez. Med.j
BIJ ZWAARMOEDIGHEID, prikkel
baarhe'd, angstgevoel, slapeloosheid,
hartbeklemming regelt het natuurlijke
.,Franz-Josef"-bitterwater den b oeds-
omloop in den onderbuik en heeft een
kalmeerenden invloed op de ingewanden.
(lngez. Med.)
ONTVANGEN BOEKEN.
Bij de firma G. W. den Boer, uit
gever tè Middelburg, verschenen de
deeltjes 4, 5 en 6 in de Praat- en Plaat-
Serie, onder leiding van R. J. Goddard,
Den Haag, nl.:
„Die goede, oude tijd", door Co-
nelis Veth;
„De Volksdans herleeft", door dr
Elise van der VenTen Bensel, leidster
van het Ned. Centraal Bureau voor
volksdansen;
„Nationale sportfiguren", door H.
A. Meerum Terwogt.
Alle drie deeltjes bevatten 65 foto
pagina's, benevens een foto op den om
slag. Omslag en vignetten van Lida von
Wedell.
„Jezus en zijn Vrienden". Naar het
Amerikaansch van. Rufus M. Jones,
door mevr. J. C, ThomsonWentholt.
Ingeleid door J. Jac. Thomson, en band
ontwerp van Ger. Mohr.
Dit deel vormt met de reeds uitgege
ven deelen „Hebreeuwsche Helden" en
Onze financieele deskundige schrijft
ons uit Amsterdam:
Hoewel de Amsterdamsche beurs het
valuta-geëxperimeiiteer in Amerika met
be.angstelling blijft volgen, heeft onze
markt in den jongsten tijd toch blijk ge
geven van een min of meer zelfstandige
ontwikkeling. Binnenlandsche beleg
gingswaarden hebben zich weliswaar
goed in koers kunnen handhaven, maar
toch is de belangstelling voor deze fond
sen eenigszins geluwd, aangezien het te
genwoordige niveau weinig aantrekke
lijks meer biedt. Men is derhalve eerder
geneigd, zich weer tot de aandee.en-
markt te wenden.
Intusschen is de kans. dat de aandee-
ien van vele ondernemingen binnenkort
weer een behoorlijk rendement zullen
gaan afwerpen, nog uiterst gering, en
zelfs zal men voor een aantal fondsen
voor een reeks van jaren geen dividend
kunnen verwachten. Wij denken hierbij
in de eerste plaats aan de aandeelen
van de Ned. Indische cultuurondernemin
gen, wier vooruitzichten van dien aard
zijn, dat voor de eerstvolgende jaren
Hoogstwaarschijnlijk meer of minder
groote ver.iezen te verwachten zijn, ter
wijl, wanneer weer eenige winst mocht
worden gemaakt, deze in de eerste
plaats 7zal moeten worden aangekend
voor versterking van de verzwakte in
trinsieke positie, door afschrijvingen en
storting van bedragen in de ten deele
uitgeputte reserves.
Voor zoover het ondernemingen be
treft, die, naar mag worden verwacht,
hun dividenduitkeering zullen handha
ven, resp. hervatten, is het rendement
op de aandeelen tot de tegenwoord ge
koersen uiterst gering.
Het komt ons dan ook voor, dat de
koopbeweging van aandeelen voors
hands nog weinig gemotiveerd is en
dat men wel in sterke mate vooruit
loopt op een verbeter.ng van de con
junctuur, die, naar het zich laat aanzien
nog in een meer of minder ver verwij
derd verschiet ligt.
De kooplust heeft zich in de afgeloo-
pen week weer voornamelijk op twee
leidende fondsen geconcentreerd en
wel op aandeelen Philips' Gloeilampen
en op Handelsvereeniging „Amsterdam",
welke beide ondernem ngen behooren
tot die betrekkelijk bevoorrechte be
drijven, die naar men hoopt, over het
ten einde loopende jaar eenig dividend
zullen uitkeeren.
Wat Philips' betreft, deze heeft over
het voorafgaande boekjaar nog een
dividend van 6 pet. kunnen uitkeeren.
Het is de vraag, of de financieele resul
taten over het loopende jaar van dien
aard zijn, dat deze de u.tkeering van 'n
hooger dividend zullen wettigen. We
moet er rekening mede worden gehou
den, dat tengevolge van de terugbeta
ling op het aandeelenkapitaal de voor
uitkeering aan aandeelhouders be
schikbare winst aan een kleiner kapi
taal ten goede komt, zoodat het divi
dendpercentage, bij gelijk gebleven
winst, hooger zal kunnen zijn dan vroe
ger. Op bas s van den tegenwoordigen
koers van 255 pet. zal het rendemen
echter niettemin slechts gering kunnen
zijn.
Dit wijst er wel op. dat bij de koop
beweging in aandeelen het speculatie
ve element een voorname rot speelt.
Blijkbaar gaat men hierbij uit van de
overweging,, dat het dieptepunt der
depressie bij de Philipsfabrieken over
wonnen schijnt te zijn, aangezien immers
't aantal werklieden weer kon worden
uitgebreid. Ook de berichten omtrent
het succes der Philips' natriumlampen,
in verschillende buitenlandsche streken
zijn aan de stemming voor het fonds
ten goede gekomen.
Daarentegen luiden de berichten om
trent de positie van de Ph'lips-fabrie-
ken in Duitschland weer minder gun
stig. Men had gehoopt, dat de Duitsche
dochterondernemingen van Ph'lips in
1934 weer radiotoestellen voor de Duit
sche markt zouden kunnen producee-
ren. Daarvoor moeten zij echter in het
bezit zijn van een zoogenaamde Tele-
funken.icentie, die alleen kan worden
verstrekt door het Verband der Deut-
schen Funk'ndustrie en tot nu toe
nooit aan een buitenlandsche onderne
ming of een met buitenlandsch kapitaal
werkende onderneming was gegeven.
Men was echter bereid, voor Phil ps'
een uitzondering te maken en deze zelfs
in 't Verband op te nemen, omdat men
op deze wijze hoopte, van Phil'ps aan-
trekke ijke tegenprestaties te verkrij
gen op het gebied van patenten en
marktafsprakpn. Over deze quaestie
zijn langen tijd onderhandelingen ge
voerd, die aanvankelijk een gunstigen
u'tslag beloofden te zullen hebben. Ten-
s otte schijnt men echter niet tot over
eenstemming te zijn gekomen. De Du't-
sche bladen melden tenminste, dat de
besprekingen zijn afgebroken.
Evenmin als voor aandeelen Philips'
hebben de hoogste noteer'ngen voor
aandeelen Handelsver. „Amsterdam"
zich kunnen handhaven. Ook voor, dit
fonds schijnt men wel wat heel ham- Van
stapel te zijn geloopen. Wel vormt de
H.V.A. naar men weet, in zooverre een
gunstige uitzondering op de meeste an
dere cultuurondernemingen, dat haar
belangen zich n et tot een enkele cul-
tuurtak beperken, maar dat zij bij een
groot aantal producten geïnteresseerd
is. Naast haar groote suikerbelangen
heeft de H.V.A, immers rubber-, koc-
fie-, tapioca-, thee, vezelondernemin
gen enz. zoodat zij van een richte ople-
v'ng in één dezer artikelen onmiddellijk
profiteeren.
Ook de financieele positie van de
H.V.A. is zoo krachtig, dat zij beter dan
eenige .andere ondernem'ng in staat is
de ongunstige tijden het hoofd te bieden.
Met dat al is het de vraag, of de direc
tie, wanneer de toestand in de suiker
cultuur zoo mocht blijven a.s hij thans
's op het tijdstip, waarop over dividend-
uitkeering wordt beslist, aanleiding zal
vinden, de uitkeering te handhaven op
f'
linger. Med.;
DRIE KWALITEITEN
Goud zegel
Groen zegel
65 Cl.
Rood zegel
SO et.
UNILEVER VERKOOPCENTRALE n.V. ROTTERDAM
Hagez. Med.)
door
ARCHIBALD CLAVERING GUNT EL.
62).
Dan heeft de ontmoeting tussehen hen
heiden plaats, het zware zijdgeweer van
den Engelschman legt het af tegen het
buigzame staal van Toledo en als Guy
niet geharnast ware geweest, zou zijn
laatste dag zijn aangebroken.
De Spanjaard heef een pols van staal
en zijn schermkunst stamt uit de beste
Italiaansche school, maar Guy is hem te
vlug in zijn bewegingen. Dit ergert den
Spanjaard en hij knarst op zijn tanden, j
terwijl Chester vlug al krassend op zijn
hielen een zwenking om hem maakt en I
hem twee houwen toebrengt, die hij
slechts met de grootste moeite weet te
pareeren.
Bij den volgenden aanval raakt Guy
zijn tegenstander en brengt hem 'n lich
te wonde toe. Doch vooruit stuivend om
weer een houw te geven, gevoe t hij,
dal een zijner sporen in zijn schaatsen
blijft haken en hij zou verloren geweest
zijn, als hij niet zoo vlug als een aal
neergehurkt was en op zijn beide schaat
sen was voortgegleden, zoodat hij een
eind verwijderd geraakte van zijn tegen
stander.
Hij is wel een vijftig el door gegleden
voor hij zich omwendt en vlak bij het
arme vaandrigje De Busaco staat, die 't
hard te verduren heeft, daar hij, licht
gewond, door zijn zware kaplaarzen ver
hinderd wordt zich over het gladde ijs
voort te bewegen.
Chester komt juist bijtijds om den
k einen Spanjaard te herkennen en hem
het leven te redden, daar twee of drie
Watergeuzen hem bijna te pakken heb
ben en het geen minuut meer zou ge
duurd hebben, of de Busaco zou-bij zijn
vaderen vergaderd geweest zijn.
Het gevoel van kameraadschap, te
Antwerpen geboren, spreekt een woord
mede in Guy's gemoed en met zijn rech
terarm slaat hij twee pieken neer die
den kie nen vaandrig dreigen te door
steken en roept hem intusschen toe:
„Geef je aan mij over; geef je aan mij
over, gek!" Wnat de kleine Spanjaard
tracht met gebroken zwaard zich uit alle
macht te verweren.
Doch juist op dat oogenblik, als hij
door een parade „en tierce" den stoot
afweert, glijden den arme kerel de bee
nen onder het lijf weg en met een verba-
zenden smak s aat hij met het hoofd op
het ijs. Hij zou bewusteloos zijn blijven
liggen, had zijn stalen helm hem niet
beschut.
„Hij is van mij!" zegt Guy, de anderen
je toch over, dolle Busaco!"
afwerend. „Het is mijn gevangene, geef
„Ik geef me gewonnen," zegt De Bu
saco norsch, Maar dan begint hij plot-
sel'ng te glimlachen en roept: „Mon
Dieu! Kapitein Guido Amati! Ja, aan u
geef ik me over. Hoeveel losgeld zal ik
u te beta en hebben?
U zult me tcc'n niet dooden?"
,,Neen, De Busaco, ge zijt veilig. Twee
maal hebt gè mij het leven gered zonder
het te weten. Nu red ik het uwe."
„Ja," antwoordt de ander; „was dat
Amati? Volgens de vlag, d'e nu van uw
niet wonderbaarlijk? Kap tein Guido
mast wappert, zijt ge nu de Eerste der
Engelschen geheeten."
Het is een dwaze oppmerking. die hem
duur had kunnen te staan komen, want
de Engelschman weet, dat deze herken
ning, wanneer zij in het Spaansche hoofd
kwartier bekend wordt, beteekent, dat
er geen kans meer bestaat, dat Guido
Amati ontmoetingen heeft met Alva's
dochter. Hij antwoordt: ,,Ja, de Eerste
der Engelschen, maar ik vraag u geen
losgeld."
„Geen losge'd? bromt De Busaco,
„dan vermoed ik, dat ge mij zult afma
ken, omdat ik nu achter uw geheim ben
gekomen"'.
„Neen, zweer mij bij alles op aarde,
wat je he'lig is, dat je me nooit zult
herkennen als den Eersten der Engel
schen, al stond ik ook in Alva's an
tichambre voer je. Er zijn vijfduizend
kronen op mijn hoofd gezet; maar
zweer, dat ge me nooit als Eersten der
Engelschen doch enkel als Guido Amati
zu t herkennen".
„Ik zweer dit bij het kru:s, dat mijn
moeder me eens gaf", antwoordt de
kleine vaandrig, terwijl hij een kruis
beeldje aan zijn lippen brengt. Maar dan
laat hij er lachend op volgen: „De eed
was eigen ijk niet noodig. Ik w;st het al
van vroeger".
„Sinds wanneer? Hoe lang al?"
„Sinds ik drie weken geleden den
echten kolonel Givdo Amati ontmoet
te, Je bent sedert bevorderd, niet
waar?''
„En je hebt het nooit verklapt, zelfs
niet aan Amati?"
„Neen, aan geen levende ziel".
„Waarom niet?"
„Santas! Het betrof het geheim van
een dame!"
„God zegene je", roept Guy, zijn ge
vangene aan zijn hart drukkend. „Het
raakte inderdaad nrsscbien den goeden
naam, maar niet de eer van een dame'
„O, ieder weet, dat Donna de Alva is
een heilige. Mal toch, dat zij jou lief
heeft. Hoe wonderlijk...."
Maar zij hebben geen tijd om het ge-
spr^K voort te zetten. Chester neemt den
jongen man bij de hand, sleept hem mee
over het ijs en begeleidt hem ter wille
van zijn ve'ligheid bijna tot Amsterdam,
Maar daarmede brengt Guy haast zijn
eigen leven in gevaar, daar Spaansche
troepen hun tegemoet rukken. Hij neemt
het in de laatste jaren uitgekeerde per
centage van 5 pet.
Bij hot koersverloop van aandee'en
H.V.A. hebben de overige suikerwaar
den zich aangesloten. In het algemeen
trad een niet onbelangrijke verbetering
in, die later weer ten deele te loor is
gegaan. Hetze fde geldt voor rubber-
aandeelen waar'n tijdelijk wat meer han
del was, hoewel men over het geheel in
afwachting verkeert van de vorderingen
der nieuwe restrictieplannen. Tabaks-
aandeelen konden eveneens in koers
verbeteren. Daarentegen was de handel
in aandeelen Kon'nklijke gering, bij wei
nig veranderde koersen.
H;eronder voigt een overzicht van 't
koersverloop:
5% pCt. Youngleening 535552%
53%*
Nederl. Ford 174%169173%
166—172,
Phi'ips 242%—262—256.
Koninklijke Petroleum 177%179
—177%.
Amsterdam Rubber 98%100%96
—96%.
Ned. Scheepvaart Unie 42%50
45%.
Handelsver. „Amsterdam" 164%
173%—171%.
Javasche Cultuur 9010595.
Deli Mij. 104%111108.
Senembah 125136%129.
dus van zijn gevangene met een hand
druk afscheid onder de woorden: „God
zegene je. Vergeet het niet!'"
„Twijfel niet aan mij. Ilc heb waarge
nomen, hoe ze naar je keek. Ik weet,
dat ze je lief heeft en niemand zou haar
willen gr'even. Maar pas op, daar ko
men Spanjaarden aan!" roept de Busaco,
Op zijn schaatsen ij ings terugrijdend,
bere:kt Chester weer zijn schip. In de
nabijheid er van ziet hij Oliver met
twee of drie anderen gebogen staan
over het lijk van den Spaansc'hen offi
cier, dien Guy zoo plotseling heeft ver
laten.
„Ze hebben hem gedood, nadat je
weggegaan waart", verklaart Oliver.
„Ik heb om jouwentwii gezorgd, dat ze
hem niet uitschudden. Het was een zeer
dapper offic er".
„Om mijnentwil?" vraagt Guy ver
baasd. „Denk je dan, dat ik me zal ver
kneuteren over den dood van een held?
Intusschen, als er niets tusschenbeide
was gekomen, had ik hem geloof ik, zelf
naar de andere wereld geholpen, hoe
wel hij buitengewoon knap met het
zwaard wist om te gaan".
„Dat zou ontzettend zijn geweest",
zegt de schi'der.
„Waarom?"
„Omdat je dan zelfmoord hadt be
gaan?"
'Wordl vervolgd.)