esprongen handen KRONIEK van den DAG. PUROL HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor fO OE DOCHTER VAN ALVA. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.VAN ZATERDAG 9 DECEMBER 1933. No. 291. FINANCIEEL ECONOMISCH WEEKOVERZICHT. Hoe Italië den Volkenbond wil veranderen. De groote mogendheden moeten het voortaan voor 't zeggen heb ben. Het is met den Volkenbond eigenlijk nooit je dat geweest. Zijn oorsprong deugde niet: hoe zal uit het kwade ooii het goede voortkomen? De Volkenbond was in het vredesverdrag het poovere restant van Wilsons goede bedoelingen, meer niet. En het verdrag van Versail les drukte er zijn onmiskenbaar stem pel op. Dit wil niet zeggen, dat de Volken bond zonder zin geweest zou zijn. Lang niet. Veel heeft hij gedaan tot bevorde ring van beter internationaal begrip, van de goede verstandhouding tussehen de volkeren. Maar toch, men voelde al tijd dat er wat aan haperde: de macht en de kracht ontbraken hem. Er werd in Genève veel, ie veel soms, gepraat, en te weinig met de vuist op tafel geslagen en gezegd: nu is het uit. Indien de Volkenbond, of liever de sta ten die er de lakens uitdeelen, destijds door den Bond tot Japan gezegd had den: gij onderwerpt u aan onzen wil, ge laat China met rust, en anders vindt ge één gesloten frond tegenover u, dat alle diplomatieke en economi sche relaties met u finaal verbreekt, desnoods niet tegen een gezamenlijk ge wapenderhand optreden tegen u opziet en in elk geval u voor het forum der menschheid als overtreder zal brand merken ja, dan zou men in den Volkenbond gelóófd hebben. Maar met z'n slappe-wasch gedoe slonk zijn aanzien zienderoogen, en met het uittreden van Duitschland en Japan, de afwezigheid van Amerika en Rus land, is er van dit aanzien maar weinig roeer over. En nu het ultimatum van den Groo- ten Fascistischen Raad, welke men wel als de volksvertegenwoordiging van Ita lië mag beschouwen. Zooals wij gisteren reeds in het kort meldden, is de meening van officieele Italiaansche kringen, dat de reorgani satie van den Volkenbond de volgende drie hoofdpunten zal dienen te betref fen; lo. beperking van de rechten der kleine mogendheden bij het behandelen van problemen die hen slechts gedeelte lijk betreffen; 2o. vereenvoudiging van de Volkenbondsprocedure en 3ö. het bevrijden van den Volkenbond van den geest van Versailles en andere verdra gen van na den oorlog. Vermoedelijk is punt 1 het belangrijk ste, en daar valt, uit zekeren gezichts hoek gezien, ook wel iets voor te zeg gen al brengt het tevens groote ge varen mede. Men vertaalt Italiës of Mussolini's tneening dan aldus, dat de groote mo gendheden een invloed behooren te be zitten, welke overeenkomt met hun machtspositie in het concert der staten. Met andere woorden: staten als Enge land, Frankrijk, Duitschland en Italië dienen, naar Mussolini's meening, eigen lijk gezegd de zaken naar hun goedvin den te regelen en de kleinere staten Nederland, Denemarken, Portugal (en België, dat zijn aan den oorlog ont sproten te hoogen stand van qausi groo te mogendheid eveneens zal moeten op geven) zullen voortaan minder in de Geneefsche melk te brokken moeten krijgen. Theoretisch is dit er natuurlijk heele- maal naast. Voor een idealen Vo.ken- bond, waarin slechts het recht zal spreken en zegevieren, en waarin dus de grootte van den staat, welke door een bepaalden woordvoerder wordt vertegenwoordigd, niet het minste ge wicht in de schaal legt, kan dit groote- mogendheden plan s.echts verwerpelijk lijken. Maar een Volkenbond dient, wil zij leven, groeien en bloeien, met bei de beenen op den grond te staan. En tan is het n et meer dan billijk, dat hij, die het zwaarst de gevolgen van een g besluit zal voelen, ook bij de beslissing het zwaarste gewicht in de schaal mag leggen! Om een voorbeeld te noemen: gesteld dat de stemmen van Portugal, ^ithauen, Estland, Irak, België, Luxem burg, en nog een dozijn M'dden-Ameri- kaansche landjes, tezamen het besluit zouden nemen bij meerderheid van stemmen, en met Amerika, Engeland, Frankrijk, Duitschland en Italië a s tegenstemmers dat de Volkenbond gewapenderhand tegen Sovjet-Rusland zou moeten optreden! De zonen van Ecuador en Venezuela zouden dan wei nig of niets van de uitvoering van dit besluit merken, maar vrijwel heel Euro pa zou tegen een geduchten tegenstan der de wapenen moeten opvatten. schoon wellicht 80 pet. van de bellige- renten door hun vertegenwoordigers den Volkenbond tégen had doen stem men! Dat ware te gek om los te loopen maar juist door deze redeneering ad ab- surdum te voeren, moet men inzien, dat tegenover de streng-theoret sche verwer- oe'ikheid van het toekennen eener grootere macht aan de groote mogend heden, toch wel practisch sterke argu menten staan. Dat een nieuwe Volkenbond volgens de e beginselen echter meer op een stelletje voor-oorlogsche verdragen tus sehen groote mogendheden neerkomt dan op den idealen Volkenbond, zooa s ook Wilson zich deze gedacht moet hebben, en dat het ten zeerste te betreuren zal wezen, dat de stem der kleine neutralen in Genève voortaan zoo Mussol ni zijn zin krijgt nóg zwakker zal klinken, dat zijn nadeelen die men niet moet on derschatten! „Het Heldenleven van Paulus", een com plete nieuwe Kinderbijbel.. Verschenen in de serie „Van Gorciim's Verhalen bundels bij Van Gorcum Comp,, Uit gevers te Assen. Vk&ZjOjcfri. gj&tvzesé. Doos 30 en 60ct. Bij ApotH. en Drogisten.) (tngez. Med.j BIJ ZWAARMOEDIGHEID, prikkel baarhe'd, angstgevoel, slapeloosheid, hartbeklemming regelt het natuurlijke .,Franz-Josef"-bitterwater den b oeds- omloop in den onderbuik en heeft een kalmeerenden invloed op de ingewanden. (lngez. Med.) ONTVANGEN BOEKEN. Bij de firma G. W. den Boer, uit gever tè Middelburg, verschenen de deeltjes 4, 5 en 6 in de Praat- en Plaat- Serie, onder leiding van R. J. Goddard, Den Haag, nl.: „Die goede, oude tijd", door Co- nelis Veth; „De Volksdans herleeft", door dr Elise van der VenTen Bensel, leidster van het Ned. Centraal Bureau voor volksdansen; „Nationale sportfiguren", door H. A. Meerum Terwogt. Alle drie deeltjes bevatten 65 foto pagina's, benevens een foto op den om slag. Omslag en vignetten van Lida von Wedell. „Jezus en zijn Vrienden". Naar het Amerikaansch van. Rufus M. Jones, door mevr. J. C, ThomsonWentholt. Ingeleid door J. Jac. Thomson, en band ontwerp van Ger. Mohr. Dit deel vormt met de reeds uitgege ven deelen „Hebreeuwsche Helden" en Onze financieele deskundige schrijft ons uit Amsterdam: Hoewel de Amsterdamsche beurs het valuta-geëxperimeiiteer in Amerika met be.angstelling blijft volgen, heeft onze markt in den jongsten tijd toch blijk ge geven van een min of meer zelfstandige ontwikkeling. Binnenlandsche beleg gingswaarden hebben zich weliswaar goed in koers kunnen handhaven, maar toch is de belangstelling voor deze fond sen eenigszins geluwd, aangezien het te genwoordige niveau weinig aantrekke lijks meer biedt. Men is derhalve eerder geneigd, zich weer tot de aandee.en- markt te wenden. Intusschen is de kans. dat de aandee- ien van vele ondernemingen binnenkort weer een behoorlijk rendement zullen gaan afwerpen, nog uiterst gering, en zelfs zal men voor een aantal fondsen voor een reeks van jaren geen dividend kunnen verwachten. Wij denken hierbij in de eerste plaats aan de aandeelen van de Ned. Indische cultuurondernemin gen, wier vooruitzichten van dien aard zijn, dat voor de eerstvolgende jaren Hoogstwaarschijnlijk meer of minder groote ver.iezen te verwachten zijn, ter wijl, wanneer weer eenige winst mocht worden gemaakt, deze in de eerste plaats 7zal moeten worden aangekend voor versterking van de verzwakte in trinsieke positie, door afschrijvingen en storting van bedragen in de ten deele uitgeputte reserves. Voor zoover het ondernemingen be treft, die, naar mag worden verwacht, hun dividenduitkeering zullen handha ven, resp. hervatten, is het rendement op de aandeelen tot de tegenwoord ge koersen uiterst gering. Het komt ons dan ook voor, dat de koopbeweging van aandeelen voors hands nog weinig gemotiveerd is en dat men wel in sterke mate vooruit loopt op een verbeter.ng van de con junctuur, die, naar het zich laat aanzien nog in een meer of minder ver verwij derd verschiet ligt. De kooplust heeft zich in de afgeloo- pen week weer voornamelijk op twee leidende fondsen geconcentreerd en wel op aandeelen Philips' Gloeilampen en op Handelsvereeniging „Amsterdam", welke beide ondernem ngen behooren tot die betrekkelijk bevoorrechte be drijven, die naar men hoopt, over het ten einde loopende jaar eenig dividend zullen uitkeeren. Wat Philips' betreft, deze heeft over het voorafgaande boekjaar nog een dividend van 6 pet. kunnen uitkeeren. Het is de vraag, of de financieele resul taten over het loopende jaar van dien aard zijn, dat deze de u.tkeering van 'n hooger dividend zullen wettigen. We moet er rekening mede worden gehou den, dat tengevolge van de terugbeta ling op het aandeelenkapitaal de voor uitkeering aan aandeelhouders be schikbare winst aan een kleiner kapi taal ten goede komt, zoodat het divi dendpercentage, bij gelijk gebleven winst, hooger zal kunnen zijn dan vroe ger. Op bas s van den tegenwoordigen koers van 255 pet. zal het rendemen echter niettemin slechts gering kunnen zijn. Dit wijst er wel op. dat bij de koop beweging in aandeelen het speculatie ve element een voorname rot speelt. Blijkbaar gaat men hierbij uit van de overweging,, dat het dieptepunt der depressie bij de Philipsfabrieken over wonnen schijnt te zijn, aangezien immers 't aantal werklieden weer kon worden uitgebreid. Ook de berichten omtrent het succes der Philips' natriumlampen, in verschillende buitenlandsche streken zijn aan de stemming voor het fonds ten goede gekomen. Daarentegen luiden de berichten om trent de positie van de Ph'lips-fabrie- ken in Duitschland weer minder gun stig. Men had gehoopt, dat de Duitsche dochterondernemingen van Ph'lips in 1934 weer radiotoestellen voor de Duit sche markt zouden kunnen producee- ren. Daarvoor moeten zij echter in het bezit zijn van een zoogenaamde Tele- funken.icentie, die alleen kan worden verstrekt door het Verband der Deut- schen Funk'ndustrie en tot nu toe nooit aan een buitenlandsche onderne ming of een met buitenlandsch kapitaal werkende onderneming was gegeven. Men was echter bereid, voor Phil ps' een uitzondering te maken en deze zelfs in 't Verband op te nemen, omdat men op deze wijze hoopte, van Phil'ps aan- trekke ijke tegenprestaties te verkrij gen op het gebied van patenten en marktafsprakpn. Over deze quaestie zijn langen tijd onderhandelingen ge voerd, die aanvankelijk een gunstigen u'tslag beloofden te zullen hebben. Ten- s otte schijnt men echter niet tot over eenstemming te zijn gekomen. De Du't- sche bladen melden tenminste, dat de besprekingen zijn afgebroken. Evenmin als voor aandeelen Philips' hebben de hoogste noteer'ngen voor aandeelen Handelsver. „Amsterdam" zich kunnen handhaven. Ook voor, dit fonds schijnt men wel wat heel ham- Van stapel te zijn geloopen. Wel vormt de H.V.A. naar men weet, in zooverre een gunstige uitzondering op de meeste an dere cultuurondernemingen, dat haar belangen zich n et tot een enkele cul- tuurtak beperken, maar dat zij bij een groot aantal producten geïnteresseerd is. Naast haar groote suikerbelangen heeft de H.V.A, immers rubber-, koc- fie-, tapioca-, thee, vezelondernemin gen enz. zoodat zij van een richte ople- v'ng in één dezer artikelen onmiddellijk profiteeren. Ook de financieele positie van de H.V.A. is zoo krachtig, dat zij beter dan eenige .andere ondernem'ng in staat is de ongunstige tijden het hoofd te bieden. Met dat al is het de vraag, of de direc tie, wanneer de toestand in de suiker cultuur zoo mocht blijven a.s hij thans 's op het tijdstip, waarop over dividend- uitkeering wordt beslist, aanleiding zal vinden, de uitkeering te handhaven op f' linger. Med.; DRIE KWALITEITEN Goud zegel Groen zegel 65 Cl. Rood zegel SO et. UNILEVER VERKOOPCENTRALE n.V. ROTTERDAM Hagez. Med.) door ARCHIBALD CLAVERING GUNT EL. 62). Dan heeft de ontmoeting tussehen hen heiden plaats, het zware zijdgeweer van den Engelschman legt het af tegen het buigzame staal van Toledo en als Guy niet geharnast ware geweest, zou zijn laatste dag zijn aangebroken. De Spanjaard heef een pols van staal en zijn schermkunst stamt uit de beste Italiaansche school, maar Guy is hem te vlug in zijn bewegingen. Dit ergert den Spanjaard en hij knarst op zijn tanden, j terwijl Chester vlug al krassend op zijn hielen een zwenking om hem maakt en I hem twee houwen toebrengt, die hij slechts met de grootste moeite weet te pareeren. Bij den volgenden aanval raakt Guy zijn tegenstander en brengt hem 'n lich te wonde toe. Doch vooruit stuivend om weer een houw te geven, gevoe t hij, dal een zijner sporen in zijn schaatsen blijft haken en hij zou verloren geweest zijn, als hij niet zoo vlug als een aal neergehurkt was en op zijn beide schaat sen was voortgegleden, zoodat hij een eind verwijderd geraakte van zijn tegen stander. Hij is wel een vijftig el door gegleden voor hij zich omwendt en vlak bij het arme vaandrigje De Busaco staat, die 't hard te verduren heeft, daar hij, licht gewond, door zijn zware kaplaarzen ver hinderd wordt zich over het gladde ijs voort te bewegen. Chester komt juist bijtijds om den k einen Spanjaard te herkennen en hem het leven te redden, daar twee of drie Watergeuzen hem bijna te pakken heb ben en het geen minuut meer zou ge duurd hebben, of de Busaco zou-bij zijn vaderen vergaderd geweest zijn. Het gevoel van kameraadschap, te Antwerpen geboren, spreekt een woord mede in Guy's gemoed en met zijn rech terarm slaat hij twee pieken neer die den kie nen vaandrig dreigen te door steken en roept hem intusschen toe: „Geef je aan mij over; geef je aan mij over, gek!" Wnat de kleine Spanjaard tracht met gebroken zwaard zich uit alle macht te verweren. Doch juist op dat oogenblik, als hij door een parade „en tierce" den stoot afweert, glijden den arme kerel de bee nen onder het lijf weg en met een verba- zenden smak s aat hij met het hoofd op het ijs. Hij zou bewusteloos zijn blijven liggen, had zijn stalen helm hem niet beschut. „Hij is van mij!" zegt Guy, de anderen je toch over, dolle Busaco!" afwerend. „Het is mijn gevangene, geef „Ik geef me gewonnen," zegt De Bu saco norsch, Maar dan begint hij plot- sel'ng te glimlachen en roept: „Mon Dieu! Kapitein Guido Amati! Ja, aan u geef ik me over. Hoeveel losgeld zal ik u te beta en hebben? U zult me tcc'n niet dooden?" ,,Neen, De Busaco, ge zijt veilig. Twee maal hebt gè mij het leven gered zonder het te weten. Nu red ik het uwe." „Ja," antwoordt de ander; „was dat Amati? Volgens de vlag, d'e nu van uw niet wonderbaarlijk? Kap tein Guido mast wappert, zijt ge nu de Eerste der Engelschen geheeten." Het is een dwaze oppmerking. die hem duur had kunnen te staan komen, want de Engelschman weet, dat deze herken ning, wanneer zij in het Spaansche hoofd kwartier bekend wordt, beteekent, dat er geen kans meer bestaat, dat Guido Amati ontmoetingen heeft met Alva's dochter. Hij antwoordt: ,,Ja, de Eerste der Engelschen, maar ik vraag u geen losgeld." „Geen losge'd? bromt De Busaco, „dan vermoed ik, dat ge mij zult afma ken, omdat ik nu achter uw geheim ben gekomen"'. „Neen, zweer mij bij alles op aarde, wat je he'lig is, dat je me nooit zult herkennen als den Eersten der Engel schen, al stond ik ook in Alva's an tichambre voer je. Er zijn vijfduizend kronen op mijn hoofd gezet; maar zweer, dat ge me nooit als Eersten der Engelschen doch enkel als Guido Amati zu t herkennen". „Ik zweer dit bij het kru:s, dat mijn moeder me eens gaf", antwoordt de kleine vaandrig, terwijl hij een kruis beeldje aan zijn lippen brengt. Maar dan laat hij er lachend op volgen: „De eed was eigen ijk niet noodig. Ik w;st het al van vroeger". „Sinds wanneer? Hoe lang al?" „Sinds ik drie weken geleden den echten kolonel Givdo Amati ontmoet te, Je bent sedert bevorderd, niet waar?'' „En je hebt het nooit verklapt, zelfs niet aan Amati?" „Neen, aan geen levende ziel". „Waarom niet?" „Santas! Het betrof het geheim van een dame!" „God zegene je", roept Guy, zijn ge vangene aan zijn hart drukkend. „Het raakte inderdaad nrsscbien den goeden naam, maar niet de eer van een dame' „O, ieder weet, dat Donna de Alva is een heilige. Mal toch, dat zij jou lief heeft. Hoe wonderlijk...." Maar zij hebben geen tijd om het ge- spr^K voort te zetten. Chester neemt den jongen man bij de hand, sleept hem mee over het ijs en begeleidt hem ter wille van zijn ve'ligheid bijna tot Amsterdam, Maar daarmede brengt Guy haast zijn eigen leven in gevaar, daar Spaansche troepen hun tegemoet rukken. Hij neemt het in de laatste jaren uitgekeerde per centage van 5 pet. Bij hot koersverloop van aandee'en H.V.A. hebben de overige suikerwaar den zich aangesloten. In het algemeen trad een niet onbelangrijke verbetering in, die later weer ten deele te loor is gegaan. Hetze fde geldt voor rubber- aandeelen waar'n tijdelijk wat meer han del was, hoewel men over het geheel in afwachting verkeert van de vorderingen der nieuwe restrictieplannen. Tabaks- aandeelen konden eveneens in koers verbeteren. Daarentegen was de handel in aandeelen Kon'nklijke gering, bij wei nig veranderde koersen. H;eronder voigt een overzicht van 't koersverloop: 5% pCt. Youngleening 535552% 53%* Nederl. Ford 174%169173% 166—172, Phi'ips 242%—262—256. Koninklijke Petroleum 177%179 —177%. Amsterdam Rubber 98%100%96 —96%. Ned. Scheepvaart Unie 42%50 45%. Handelsver. „Amsterdam" 164% 173%—171%. Javasche Cultuur 9010595. Deli Mij. 104%111108. Senembah 125136%129. dus van zijn gevangene met een hand druk afscheid onder de woorden: „God zegene je. Vergeet het niet!'" „Twijfel niet aan mij. Ilc heb waarge nomen, hoe ze naar je keek. Ik weet, dat ze je lief heeft en niemand zou haar willen gr'even. Maar pas op, daar ko men Spanjaarden aan!" roept de Busaco, Op zijn schaatsen ij ings terugrijdend, bere:kt Chester weer zijn schip. In de nabijheid er van ziet hij Oliver met twee of drie anderen gebogen staan over het lijk van den Spaansc'hen offi cier, dien Guy zoo plotseling heeft ver laten. „Ze hebben hem gedood, nadat je weggegaan waart", verklaart Oliver. „Ik heb om jouwentwii gezorgd, dat ze hem niet uitschudden. Het was een zeer dapper offic er". „Om mijnentwil?" vraagt Guy ver baasd. „Denk je dan, dat ik me zal ver kneuteren over den dood van een held? Intusschen, als er niets tusschenbeide was gekomen, had ik hem geloof ik, zelf naar de andere wereld geholpen, hoe wel hij buitengewoon knap met het zwaard wist om te gaan". „Dat zou ontzettend zijn geweest", zegt de schi'der. „Waarom?" „Omdat je dan zelfmoord hadt be gaan?" 'Wordl vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1933 | | pagina 5