WRK3LEY
BINNENLAND.
ZEELAND.
KERKNIEUWS.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 21 AUGUSTUS 1933. No. 196.
WALCHEREN.
KAPITEIN SAX0N.
15). -
DE CRISISINVOERWET.
Een nieuwe regeling.
Er is een wetsontwerp bij de Staten-
Generaal ingediend hetwelk beoogt een
nieuwe regeling voor de huidige crisis-
invoerwet en net contingen'.eerings-
t'tise! in de plaats le stellen.
De 'erisisinvoerwet heeft de regee
ring wat hare toepassing betreft van
den aanvang af voor tal van moeilijk-
daarvan reeds als een urgente maat
regel te beschouwen. Afgezien van deze
technische reden meent de minister, dat
de ontwikkeling der internationale be
trekkingen er op wijst, dat bevoegdhe
den als waarvan hier sprake is, voorals
nog niet kunnen worden gemist,
Het verloop der monetaire en oeco-
nomische conferentie is een meer dan
voldoende aanwijzing voor de juistheid
van dit standpunt.
PRINSES JULIANA IN DEN BOSCH.
Prinses Juliana heeft Zaterdagmorgen
heden geplaatst. Zij maakt het n.l. door j een kort bezoek gebracht aan de Kathe
het starre contingenteeringstelsel ge- j drale Basiliek in Den Bosch. Zij was op
heel onmogelijk rekening te houden met I doorreis, toen de auto voor het gebouw
natuurlijke, althans feitelijke verschui- j van de R. K, Lycea een lekken banct
vingen tusschen de landen, welke de j kreeg. De Prinses, de drie hofdames en
leveranciers van Nederland zijn. Dit is I de adjudant begaven zich toen naar de
volgens de regeering ongewenscht, wijl I basiliek door een zij-ingang,
de bevordering van een natuurlijke ont- J De koster heeft het gezelschap eenige
wikkeling van in— en uitvoer meer soe-1 bezienswaardigheden getoond. Daarna
pelheid noodig maakt, I begaf zich de Prinses naar de auto,
Om die'redenen acht de regeering het I waarbij zich inmiddels een aantal men-
noodig, dat voor den invoer van gecon-1 schen had opgesteld, die in een daverend
tingenteerde artikelen de mogelijkheid I gejuich losbarstten,
geschapen wordt, bijzondere contingen-| 0NZE VUEGDIENST Qp
ten vast te stellen voor bepaald aan te
wijzen landen, welke niet automatisch
overgaan op landen, welke niet bepaal
delijk zijn aangewezen. Om hiertoe te
kunnen overgaan, zal de procedure,
welke bij de contingenteering gevolgd j VC!nd d,e ^1" k
wordt, aanmerkelijk moeten worden hoofdartikel, dat als volgt begint:
Een Engelsch-Britsch-Indisch
oordeel.
In „The Rangoon Times" van Zater
dag 5 Augustus vond de N. R. Ct. een
gewijzigd.
„Welk een natte en trieste week heb-
Wanneer de Staten-Generaal aan I 5 LT? d,en/U^T°en lk D°?deJr"
de regeering de gevraagde bevoegdhe- da£°ldd^ ^n het eind van een dood
den zuilen hebben verleend, zal, naar I sch.en da4 U1ml>n kantoor staPte en voi
de minister overtuigd is, de regeering
over bevoegdheden beschikken, welke
vruchtbare besprekingen
met het buitenland op handels
politiek gebied mogelijk maken. Naast
de retorsiewet, welke alleen in uitzon-
deringsgevallen zal kunnen worden ge- e,n.lk 'lchttte mi>* doornatten tro-
hantcezd ,cf landen, waadde EetdifheTb
Nederland geen verdrag heeft, zullen j
- - 1 „Dun taak is geen vertooning; het is
walging keek naar een straat, die als
een rivier was geworden, deed de mach
tige dreun van luchtschroeven mij om
hoog kijken en ik zag het Nederland-
sche postvliegtuig, dat laag over de stad
vloog, onder den weenenden bedekten
besprekingen met landen, waarmede
Nederland verdragen heeft, mogelijk
worden, teneinde de Nederlandsche im
port- en exportbelangen te behartigen
in deze periode van wisselende en toe
nemende internationale handelsbelem-
een zeer verantwoordelijke bezigheid.
Zij nemen geen risico's zonder goede re
denen en tegenover de onvermijdelijke
gevaren van hun taak plaatsen zij we
tenschap en kunde, die uit een ernstige
uem.e7 ai! TT .,°ee studie zijn voortgevloeid,
meringen. Alhoewel de minister over- 7;-
ïëikt kan woïdL" door ï?r?!d stjf,c.uitv0«finS va°
bevoegdheden, zoo valt uiteraard Jy £&££- k°S,b«" d'»St d*
omtrent nog niets met zekerheid te I
zeggen. De praktijk zal afgewacht moe- w^nneer onze eigen Britsche jongens de
ten worden, zoodat alleen, wanneer door bevlekte luchtwegen van het
daarover een oordeel zal kunnen wor- 0osten komen beviiegen in |e zakelijke
den geveld, kan worden nagegaan o f d e uitoefening van huif dagelijksch werk,
handelspolitieke outil la- mogen zij dit dan met even'veel succes
ge van Nede rland voldoende doen als gij/.
s, In afwachting van die practische er- 1
varingen meent de minister op dit ge
bied geen verdere voorstellen te moe
ten doen.
De huidige vorm van controle van de
Staten-Generaal wordt vervangen door
een nieuw artikel
„Zij behooren tot de werkers van de
strekken, dit niet durven uit vrees voor
geweldmaatregelen van een handvol
communisten, die in Medemblik een
soort terreur schijnen uit te oefenen.
BOYCOT VAN DUITSCHE GOEDEREN,
Het Tweede Kamerlid Lovink heeft den
minister van buitenlandsche zaken ge
vraagd, of het der regeering bekend is
dat hier te lande reeds sedert eenigen
plaatjes, zoodat het verhaal van den on
bekenden verkooper geen stand kon
houden, S. zei toen, dat hij geen 65, maar
100 valsche plaatjes had gekocht. Ook
aan dit verhaal hechtte de recherche
niet veel geloof.
Intusschen was het haar ook ter oore
gekomen, dat op den Schiedamschen
dijk een aan lager wal geraakte stuur
man met valsche belastingplaatjes liep
tijd propaganda wordt gemaakt voor een leuren. Deze man werd aangehouden,
bovcot van Duitsche goederen? En. zooi Het bleek de 34-jarige S. H. T. te zijn,
boycot van Duitsche goederen? En, zoo
ja, vindt de regeering dan vrijheid om
die in een café aan den Schiedamschen-
haardÖk een Pakie me^ '43 valsche plaatjes
zulke l *n bewaring had gegeven. Deze plaatjes
schenen wel van dezelfde fabriek afkom
stig te zijn als die, welke bij S, in be- J
slag waren genomen.
S. werd nog eens aan den tand ge-I
voeld. Ten slotte is hij door de mand
gevallen en hij vertelde, dat hij de plaat-
Einde Juli 1933 stonden te Rotterdam jes te Hamburg had gehaald, waar
ingeschreven 40.873 mannelijke werk- I heen zij van Pforzheim, in de provincie
zoekenden, waarvan 40.156 naar eigen J Baden, uit waren gezonden.
eenige inlichting te geven over
standpunt met betrekking tot
propaganda?
ROTTERDAM EN DE
WERKLOOSHEID.
60.000.
IN DE MOND
IS LEKKER EN
O EZ ON Dl
opgave werkloos en 717 niet werkloos
en 2536 vrouwelijke werkzoekenden,
waarvan 1938 naar eigen opgave werk
loos en 598 niet werkloos,
De niet werkloozen stonden inge
schreven met het doel om via de Ar
beidsbeurs van betrekking te verande
ren.
Eén inspetceur van de Centrale Re
cherche is daarop naar Hamburg en één
naar Pforzheim gegaan,
In Hamburg vond men in een pand
aan de Taubenstrasse, ten huize van een
vriend van S, 3500 valsche rijwielplaat-
jes, verstopt in en onder het bed.
In Pforzheim bleek de vader van S,
te wonen. S sr. is van beroep goudsmid
DE COMMUNISTEN EN DE OPENING! en graveur. De man was niet thuis, toen
VAN DE STATEN-GENERAAL, I de politie aan zijn woning kwam. Bij
De Communistische Partij organiseert huiszoeking vond men echter een brief,
in alle plaatsen, waar dit mogelijk zal aflcomstig van den zoon uit Rotterdam,
zijn, betoogingen op 19 September, den I .^elken brie' een bestelling voor
dag dat de nieuwe zitting van de Sta-I 20"000 valsche rijwielplaat-
j e s werd gedaan. Aangezien men niet
voldoende geld had, zou men echter
aanvankelijk 4500 plaatjes maken.
{Ingez. Med.)
RAAD VAN BIGGEKERKE.
De kern der brandweer werkt
goed- Een alarmsysteem ge-
wenscht. Sluitende begroo
ting zonder belastingverhoo-
ging.
BIGGEKERKE, In de Vrijdagmiddag
gehouden vergadering van den Raad
DE ONTPLOFFING TE MEDEMBLIK.
Een communitischen
ondergrond?
Omtrent de ontploffing in het Mak
kerhuis van de A. J. C. te Medemblik,
„Na het nemen van een besluit, als I wordt aan de Arbeiderspers nader ge
bedoeld in het vorige artikel, wordt I meld, dat drie communistisch aangeleg-
daarvan zoo spoedig mogelijk door on-1 de jongelui worden geacht speciaal bij
zen Minister mededeeling gedaan aan I het geval betrokken te zijn.
de Staten-Generaal, vergezeld van een I De jongens zouden, naar verluidt, in
toelichting." I politieke overspanning hebben verkeerd
De regeering acht het vervolgens I en in politiekringen te Medemblik is
noodig reeds thans te vragen om een I men er van overtuigd, dat de jongens in
verlenging van de bevoegdheden, wel-1 den kelder van het huis bezig waren
ke de crisisinvoerwet verschaft. Wan-1 om bommen te maken. Zij moeten daar
neer een deel van de vigeerende con-1 o.a. met picrine bezig geweest zijn, wat
tingenten zal moeten worden verlengd, I tot het noodlottige ongeval moet heb-
dan zullen maatregelen moeten kunnenl ben geleid.
worden afgekondigd, welke tot na 1 f Volgens de soc.-dem. pers wordt de
Jan. 1935 van kracht zullen moeten zijn, I taak der politie in dit geval moeilijk ge-
De verlenging van den termijn, waar-1 maakt, doordat verschillende menschen,
voor de wet geldt, tot 1938, is op grond I die inlichtingen zouden kunnen ver-
Oorspronkelijk verhaal door
G. P. BAKKER.
Het was den eersten keer, dat hij
haar met „je" aansprak. Het was onbe
wust gebeurd, nu hij zijn hart gelucht
en al de verborgen gehouden ergernis
verdwenen was. Maar zij was inwendig
boos. Zij begreep niets van zijn houding
en antwoordde heel trots:
„Merci, Monsieur!" en, de tanden
stijf opeen geklemd, liep ze langs de
gapende diepte, de oogen straf vooruit.
Maar toen ze de plek genaderd was,
waar het vaste vlak breeder werd, wan
kelde ze en zou gevallen zijn, als hij
haar niet had gegrepen.
„Flink gedaan", zei Saxon vol bewon
dering. „Je bent een verbazend moedig
meisje, en ofschoon dit „je" haar niet
beviel, kon ze niet verhinderen, dat
haar wangen bloosden, maar gelukkig
had de vrijpostige avonturier dat niet
kunnen zien.
„Het zou geen wonder zijn, als je
doodmoe was. Zal ik je weer dragen?"
Zij schudde het hoofd en ze zetten
hun weg voort. Na korten tijd echter
zei ze:
„Ik geloof toch, dat al die avonturen
meer van me gevergd hebben dan ik
kan verdragen. Laten we even wachten.
Wat heeft u toch een lastige kameraad
in mij getroffen", voegde ze er aan toe
met een flauw lachje.
„Je houdt je uitstekend meisje", zei
Saxon, zonder zich te storen aan haar
„u". Dat was nu weer juist, iets voor
een vrouw, na zooveel avonturen toch
uog uit de hoogte.
Het pad werd breeder: ze nam zijn
arm. Hij voelde hoe zwaar ze er op
leunde.
Hij hief den lantaarn op, keek haar in
het gezicht en kreeg diep medelijden
met haar. Ze zag er wit en vermoeid
[uit. Het was alsof ze jaren ouder gewor
den was. Hij kreeg grooten eerbied voor
haar wilskracht.
„Marion", zei hij. „Ik doe geen stap
verder. Ik voel, dat we een zwaren
tocht achter den rug hebben. We moe
ten rusten".
HOOFDSTUK X.
Na eenigen tijd moesten zij echter hun
tocht vervolgen, Zij zelf gaf het sein.
Haar vermoeidheid streed met het
groote verlangen uit deze eindelooze
onderaardsche gang te komen.
De weg werd gelukkig iets breeder
en ofschoon Marion zich vast voorge
nomen had toenadering tot den avon
turier te vermijden, voelde zij zich zoo
vermoeid, dat zij, toen hij haar zijn arm
aanbood, den moed niet had dezen te
weigeren.
Spoedig werd de weg weer smaller
en tot zijn schrik merkte Saxon, dat
zich aan weerszijden van het pad een
afgrond bevond.
Voor hem alleen zou het reeds een
lastig geval zijn de andere zijde te be
reiken. De andere zijde. Hij zag den
overkant niet. Het licht van den lan
taarn scheen niet ver genoeg. Even
aarzelde hij, maar er was geen anderen
weg. Alleen vooruit lag de redding.
Hij gaf Marion den lantaarn.
„Nu moet ik je dragen, of je wilt of
niet", zei hij luchtig. „Zie, aan weers
zijden is een diepte. Wij moeten er
ten-Generaal zal worden geopend.
DE AFSLUITDIJK, i "poen sr_ thuis kwam, ontkende hij! was de heer Dommisse afwezig.
Verlichting met natriumlampen? J aanvankelijk, maar toen hem de brief! Mededeeling wordt gedaan, dat aan
De weg over den 30 km langen Af- werd getoond, viel hij door de mand. I subsidie ingevolge het Werkloosheids-
sluitdijk van Wieringen naar Friesland Hij vertelde de stempels te hebben ge-1 besluit 1917 verschuldigd is f 180 per
is nog niet verlicht, We vernemen, dat maakt. De plaatjes waren verder op een I kwartaal over 1933, doch dat over 1932
iet in de bedoeling van de regeering pletterij in de buurt gemaakt. S. sr. is I te veel is betaald 132.
igt, om een natrium-verlichting te doen daarop ook gearresteerd. Op de plette- I Gunstig wordt beschikt op een adres
aanleggen; een opdracht aan Philips tot rij bleek men geheel te goeder trouw van de weduwe W. A. de Witte om ont-
ret ontwerpen van een plan zou reeds te ziin geweest. Men was er in de waan I heiimg van de pacht van het vroon over
door het Bureau van Wegenverbetering j gebracht, dat het er om ging een Ne- j 1934 in verband met het overlijden van
te 's-Gravenhage zijn verstrekt. derlandsche rijwielfabriek te helpen aan haar man.
j plaatjes, waaruit de koopers konden I De Voorzitter deelt mede, dat
VALSCHE RIJWIELPLAATJES. zien in welk iaar de fietsen waren ge-1 B. en W- nog geen beslissing hebben
t r» ui a je™ „oW. J maakt' I êenomen wat met het perceel te doen.
In Duitschland zijn 4500 valsche gr kad de ^qq plaatjeS naar Ham-j Vastgesteld wordt een overeenkomst
rijwielplaatjes vervaardigd, waar-j burg gezonden, waar zijn zoon er 1000 I met Middelburg inzake hulpverleenintf
van een gedeelte te Rotterdam is heeft afgehaald. Tijdens de terugreis bij brand,
verkocht. Vele arrestaties. -
Op 1 Augustus is het nieuwe jaar voor
de rijwielbelasting ingegaan en reeds op
den eersten dag bleken er te Rotterdam
zeer vele valsche plaatjes in omloop te
had hij de plaatjes verstopt in een wa- j Door de heeren J, de Nooijer, D. A-
terreservoir van de toiletinrichting in I Nusteleijn en P. A. Puijpe is een ver
den trein en zoo had hij ze Nederland I zoek gedaan om ten behoeve van hunne
binnengesmokkeld. kinderen, die door de geisoleerde lig-
In verband met deze zaak waarschuwt I ging van hun woningen (het Pompsta-
zijn gebracht. Het^ grootste aantal "was I de politie het publiek uitdrukkelijk I tion) zijn aangewezen op het strand, te
niet van de echte te onderscheiden, j slechts rijwielplaatjes op het postkan- I worden vrijgesteld van de verplichting
Op 7 Augustus is iemand de Centrale! toor te koopen. Reeds van den „oogst I tot betaling van recht voor het plaat-
Recherche komen waarschuwen, dat 1933" zijn bij de politie niet minder dan I sen van tenten op het strand,
hem op den Coolsingel een valsch rij- 7 soorten van falsificaties bekend. B. en W. meenen, dat voor de aan-
wielplaatje te koop was geboden. De
man kon den verkooper aan een paar
rechercheurs aanwijzen, die hem daarna
niet uit het oogen hebben verloren. Deze
man bleek de 24-jarige Duitscher A. F,
S. te zijn.
fN R Ct 11 ^evoerde motieven veel te zeggen valt
Jen stellen voor een kostelooze vergun
ning te geven, waartoe z.h.s. wordt be
sloten.
In Haarlem heeft zich een geval I Naar aanleiding van het schrijven
van paratyphus voorgedaan in een ge- van den Inspecteur der Volksgezond-
De man werd daarop aangehouden. I zin van vier personen, wonende aan de I heid inzake aansluiting bij een der zie-
Hij vertelde 65 plaatjes te hebben ge- J Zomervaart aldaar. De patiënten zijn I kenhuizen voor de verplegnig van lijders
kocht van een hem onbekenden man op naar de barakken overgebracht. aan besmettelijke ziekten, deelt de
den Westzeedijk. Hij had er 45 voor
betaald. 50 van die plaatjes had hij af
geleverd aan een caféhouder aan de
Karrensteeg. Deze man is daarop ook
aangehouden. Toen S. werd aangehou-
Voorzitter mede, dat B. en W.
geen overwegend bezwaar hebben tot
aansluiting, indien de thans geraamde
kosten van drie cent per inwoner ook
Ds. E, Reeser, pred. der Ned. Herv. I werkelijk zullen gelden. B. en W. meen
den, werden er een stuk of wat valsche I gem. te Winterswijk, door de Synodus I den, dat een oplossing was gezonden in
plaatjes op hem gevonden. Voorts zei I contracta in hooger beroep uit zijn ambt I de overeenkomst met „Bethesda" en zij
hij er een stuk of tien verkocht te I ontzet, zal van deze uitspraak bij de Sy- I achten dit ook voor de gemeente een
hebben. Het aantal van 65 plaat-1 nodus plena herziening aanvragen, Intus-1 betere, dan nu wederom wordt voor-
jes klopte dus wel. Maar bij huis-1 schen blijft de provisioneele schorsing I gesteld.
zoeking in zijn kamer vond de re-j door ket classikaal bestuur van Zutphenl Ook de heer P. Janse meent, dat
cherche, onder de dakpannen, nog 461 van kracht. j de gevonden oplossing goed is en het
langs. Teruggaan is onmogelijk. En
slechts met jou in de armen, kunnen we
deze stoute onderneming wagen". Het
gelukte hem een vroolijken klank aan
zijn stem te geven.
„Het schijnt je te verheugen", ont
snapte haar.
Hij tilde haar op, „Niet kijken", zei
hij.
Gewillig liet ze zich opnemen; toch
keek ze even, maar sloot verschrikt,
haastig de oogen. Ze rilde. Hij liep
voorzichtig over den dam. Een steen,
waarop hij den voet had gezet, rolde
weg. Even wankelde hij, maar hij her
stelde zich dadelijk. Dapper had ze
niets gezegd, noch een beweging van
schrik gemaakt, hoe groot ook haar
vrees voor al die schitterende, honge
rige rattenoogen was. Vlug, alsof hij
geen zware last droeg, liep Saxon over
de gevaarlijke passage. Gelukkig, in het
icht der lantaarn zag hij dat de weg
zich weer verbreedde. Nog vier passen,
nog drie nog twee een sprong!
Jet waagstuk was volbracht.
Vol afschuw keek Marion terug en
met trillende stem zei ze:
„Wat ben je toch een moedige man".
„En jij bent een vrouw naa.r het hart
van een avonturier", antwoordde hij.
„Je hebt je. flink gehouden. Wallen-
stein zou je den gouden keten omhan
gen. Een rustpoos hebben we nu eerlijk
verdiend".
Bij een hoop steenen gekomen bouw
de hij een hoogen leunstoel, wierp zijn
groote roode ruitermantel er over en
sprak deftig":
„Princesse, montez sur votre tröne".
(Prinses, bestijg uw troon).
Ze liet zich er op neervallen, te ver
moeid om op zijn scherts in te gaan.
Ze bleven vrij lang rusten. Saxon met
de spade naast zich en een onrustig ge
voel in zijn hart. Langzaam nuttigden
zij hun middagmaal, ieder verdiept in
eigen gedachten.
Er was in haar hart een groote be
wondering ontstaan voor dien stoutmoe-
digen avonturier. In haar familie, ja in
heel haar geslacht, was moed altijd de
hoogst geschatte deugd geweest. Haar
voorvaderen waren allen krijgslieden
van onkreukbare trouw en spreekwoor
delijke dapperheid. Deze avonturier zou
een man naar hun hart zijn. „Hoe jam
mer", dacht ze, „Hoe jammer voor hem,
dat hij juist mij moest ontmoeten".
Saxon dacht eigenlijk niet. Hij zou zich
volmaakt gelukkig gevoeld hebben naast
deze mooie, trotsche vrouw, die toch
zoo lief en dapper was, maar er zat iets
in de atmosfeer, dat hem deed huiveren.
Marion stond op en spoedig daarna
sloegen ze links af, de bochtige weg
scheen heel lang. Hij zag haar krachten
afnemen. De rust had haar blijkbaar
niet volkomen hersteld. Zwijgend liepen
ze naast elkaar voort.
Onverwachts, alsof dit haar thans
weer in herinnering kwam, vroeg ze:
„Wat zou de bedoeling van de woor
den van den vreemdeling geweest zijn,
toen ik keek naar zijn zwart nauw
sluitend wambuis en zijn roode narre-
kap. „Mijn kleuren zijn anders geel en
zwart".
„Mijn indruk was, dat hij doelde op
vlammen en rook of de kool, die over
blijft na den brand".
„En waren dat ook jouw kleuren?"
„Mijn vader droeg ze, lang geleden".
„En jij niet?"
„Een avonturier heeft geen kleuren",
luidde het eenvoudige antwoord.
Eensklaps drong door de gangen een
ontzettende kreet als van een mensch
in doodsnood, gevolgd door een angst
wekkend duivelsch hoongelach, dat hun
harten deed stilstaan, de hersenen ver
doofde van angst. Steeds luider werden
de schelle kreten, het schrikwekkend
lachen, alsof het gevaar naderde. Het
werd een satanslied van angstgekriisch
en wanhoopsgillen. Een alles doordrin
gend gekerm en trillende spot- en hoon-
klanken; een duivelslied, dat de ziel van
dier en mensch deed ineenkrimpen van
vrees en ijzigen huiver.
Saxon bleef staan, nam zijn spade en
pistool en riep Marion toer
„Vlucht vlucht red je. Ik zal ze
wel tegenhouden al was het de dui
vel zelf met zijn trawanten. De gang is
nauw. Vlucht, de vierde steen van links
en laat de uitgang open".
Ze trachtte te loopen. De krachten
begaven haar. Ze struikelde, viel en
ondanks haar pogingen kon ze niet weer
opstaan.
Saxon keek om, zag haar liggen en
ijlde op haar toe,
„Vlucht jij maar", zei ze zacht. „Ik
kan niet meer".
Maar hij lachte, een harden, grimmi-
gen lach, een lach, die menig krijgsman
voor zijn dood had gehoord. Hij nam
haar op van den grond, zette haar als
een kind op zijn arm en rende voort,
met verbazende snelheid.
Langzaam werd het afschuwelijke ge-
krijsch flauwer en Saxon begon minder
snel te gaan.
(Wordt vervolgd.)
