WRIGLEY ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN MAANDAG 19 JUNI 1933. No. 142. NOORD- EN ZUID- NEDERLANDSCHE VERBROEDE RINGSDAG TE SLUIS. DOLORES DE MENMZJL (Ingez. Med.) STUKKEN PROVINCIALE STATEN, Weg onder Hontenisse. VOOR DEN GEMEENTERAAD. Verschillende voorgerechten. GRAFSTEEN ONTHULD. WALCHEREN. RAAD VAN OVEZAND. Schutten te Terneuzen. (Ingez, Med.) ae Nadat verleden jaar een verbroede ringsdag tusschen Noord- en Zuid Vla mingen te Cadzandhaven succes had gehad, heeft het inrichtingscomité een tweeden dag voorbereid en deze heeft nu gisteren plaats gehad te S 1 u i s. Het was er dan ook des morgens n druk geloop van de honderden Vlamin gen, die de grens waren overgekomen om te getuigen van de groote liefde bij den strijd van hun volk. Nadat de zangvereeniging St. Caeci- lia uit Brugge het Wilhelmus had doen hooren, heeft de heer E. P. van der Werff uit Oostburg de bijeenkomst ge opend en zijn vreugde uitgesproken over de flinke opkomst. In den succes vollen dag van verleden jaaar te Cad- zand-haven, vond men aanleiding tot herhaling. Men wil voortgaan de idiëen van de Groot-Nederlanders ook aan de Zeeuwsch Vlamingen bekend te maken. Vooral voor Noord-Nederlanders is het noodig daarmede beter bekend te wor den, want men vergeet onder hen wat te veel, dat men stamverwanten is en er heerscht ten deze nog veel misverstand. Spr. heette in het bijzonder, onder applaus welkom de sprekers n.l. dr. Borms, die uit Antwerpen was overge komen, mr. Moller, die niet behoeft te verwachten, dat hem iets zal overkomen als verleden week te Mechelen, mr. Leu- ridan, uit Yperen en Th. Peters, voor zitter van het Dietsch studentenverbond te Nijmegen. Spr. bracht dank aan allen die ook financieel het comité steunden. De heer Peters meende als jonge man te mogen spreken, omdat hij weet dat het doel der ouderen is hun meening aan jongeren over te dragen. De Diet- sche beweging staat voor de Nederland- sche gemeenschap gelijk met te zijn of niet te zijn. Spr. wees er op. dat men nauwelijks meer van een Nederlandsch volk kan spreken, gezien hetgeen machten van buiten er van gemaakt heb ben. Zij trokken een grillige lijn dwars door Limburg, Brabant en Vlaanderen heen. De machthebbers maakten het Vlaamsche volk tot geestelijke proleta riërs, tot kanonnenvleesch voor een vreemd land. Men maakt van alles een chaos, het individualisme viert hoog tij en dan noemt men dat crisis. Het indi vidualisme voert tot kapitalisme, prole tariaat en klassenstrijd. Democratie voert tot waanzin. Als men er zich over beklaagt, dat de jeugd zich tegen over het gezag stelt, dan is dit een gevolg van den toestand, dien men met de Fransche revolutie heeft binnengehaald. Men moet komen tot waardeering van ieder die zijn taak voelt als een groote verantwoordelijk heid en voorbeeld nemen aan mannen als Willem van Nassau, Rodenbach, e.a. Men moet niet er naar streven zich zelf te bevoordeelen, doch anderen te die nen. Het Nederlandsche volk moet vrij komen van vreemde machten. Als al len hun plicht doen, zal er Nederland sche eenheid zijn zonder taalstrijd en dergelijke. Dan zal men allen samen jaarlijks optrekken aan den IJzer, waar vele jonge mannen liggen, dan zal men naar Delft gaan, waar de eerste groot- Nederlander rust. De tweede spreker, mr. L e u r i d a n, volksvertegenwoordiger in België, kwam ook terug op hetgeen Zondag j.l, te Mechelen is voorgevallen en zulks gezien van het standpunt van gezonde reden. In Luik liet men dien dag een Een geschiedenis uit het oude Madrid door F. MARION CRAWFORD. 67.) - Adonis was al weg en bewoog zich, alsof hij op rolletjes stond, met zijn zwaaiende armen in het halfduister voort, meer gelijkend op een reusachti ge vleermuis dan op iets menschelijks, en met een snelheid, die nooit iemand zou gedacht hebben dat hij met zijn mis maakte beenen kon ontwikkelen. „Zoolang er nog geen priester hier is, mag niemand in of uit de kamer", zei hij. „Maar dan mag de heele wereld komen, en de koning, het hof en de duivel met al zijn engelen. Iedereen zal me welkom zijn", zei hij lachend en opgewonden. Je vertelt me niets", begon Dolo res, maar ook haar oogen lachten. „Dat hoeft ook niet, want je begrijpt me best", antwoordde hij. „Zoodra ge daan is, wat alleen een priester in een wip kan doen, dan behoort ons de heele wereld toe, en dan kunnen alle mannen en vrouwen en koningen naar de maan loopen „De wereld behoort ons nu al toe," riep Dolores blij uit. „Maar is 't wel ver standig wat je doet Handel je niet te haastig „Wou je dan dat ik langzaam te werk ging, terwijl jij en je naam en mijn eer op het spel staan en afhankelijk zijn van een vluggen zet Kunnen we bij zoo'ii spel met het lot wel vlug genoeg zijn We zullen nauwelijks den tijd hebben, en niet meer, want zoodra het nieuws bekend is dat ik leef, zal 't zich als een Franschman met steun der regeering zeer weinig nationale politiek verkon digen, maar drie gevierde Noord-Neder- landsche stamverwanten zijn door de po litie per auto over de grens gebracht. Dat waren zonen van ons eigen bloed, van ons eigen ras, aldus spr. Zoowel de overheden als de inrichters van dezen dag in Noord-Nederland, gedragen zich anders tegenover deze beweging, die ook in Noord-Nederland steeds grootet wordt. Spr. vraagt zijn geestverwanten de aangedane bejegening niet kwalijk te nemen. De gedachte van een groot Ne- derland zal het moeten winnen, al hangt i men in Vlaanderen ook papieren met mooie driekleurige randen op om jon gens te ronselen om op te treden tegen de nationalistische Vlamingen als het noodig blijkt. Nadat „St, Caecilia" nog een lied van Noord en Zuid ten gehoore had gebracht, was 't woord aan mr. Moller, die zei dat het verleden week storm en onweer was en nu zonnig (het had juist in de natuur gegoten), spr. uitte zijn vreug de er over, dat zoovelen gekomen zijn om te getuigen van de Dietsche gedach te, die zij zullen omzetten in een daad voor hun volk. Spr. vraagt of hij nog moet uitleggen, wat te verstaan is onder één volk. Het zijn menschen van dezelf de gedachten, van dezelfde cultureele ei genschappen. Moet spr. dit nog te Sluis zeggen, dat eens de voorhaven van Brug ge was, terwijl juist de afgesneden zui delijke helft de bakermat is van de Ne derlandsche cultuur. De menschen zelf moeten medewerken aan het vestigen van een cultureele eenheid, Als de wil er is, dan is er ook de weg om te streven naar één natie. Ieder hier wil zijn plicht doen tegenover het Nederlandsche Volk. Verschillende opvattingen en verschil lend levensbeginsel behoeft geen belet sel te zijn voor de bewuste en grootsche eenheid van het geheele volk. Partijen erkent spr. alleen als groepen van een bepaald levensbeginsel, Ieder moet zon der het eigenbelang voor oogen te heb ben, zijn plicht, als 't moet in stilte, ver richten in dienst van het geheele Neder landsche Volk. Men kan een groote roe ping vervullen en een bolwerk volgen voor beschaving, en daarbij denkt spr. aan de woorden van het „Wilhelmus": „standvastig is gebleven mijn hart m te genspoed". Vervolgens verkreeg dr. Borms het woord en noemde het een heerlijke ge dachte dagen als deze in te richten, zij zijn gegroeid uit de tijden, toen men over de grens trok om de Vlamingen te begroeten, die huis en erf verlaten had den om beginselvastheid en die in Ne derland een gastvrij verblijf vonden, uit Gent trokken velen naar ben en namen een zakje aarde van den Vlaamschen bo dem mede. Verleden jaar was spr. ziek en kon den eersten verbroederingsdag niet mede maken, maar nu de voorzie nigheid hem nog gespaard heeft, had niets hem kunnen weerhouden naar Sluis te gaan. Tot de Noord Nederland sche volksgenooten zeide spr., dat men veel gedaan heeft om degenen, die bij elkaar behooren, te scheiden. Maar in 1302 en 1340 reeds kwamen de Slui- zenaars met kracht te hulp tegen Fran sche overmacht. Toen is beider bloed samen gevloeid voor de zaak der vrij heid en steeds heeft men samen gestaan tegenover de veroveringszucht van uit het Zuiden. Spr, herinnerde er aan, dat het 18 Juni was dus de verjaardag van den slag bij Waterloo, dat ging tegen denzelfden vijand. Men voelt zich Vlamingen, omdat God dit zoo opdraagt. De Vlamingen van tegenwoordig zou den niet na 15 jaar weer hebben toege loopend vuurtje verspreiden. Het ver baast me zelfs dat er nog niemand is ge komen." Zij luisterden scherp, maar hoorden niemand komen. Want behalve Dolores en Inez waren de dwerg en de prinses van Eboli de eenigen, die wisten dat Don Jan niet dood was. Den dwerg was door de prinses het zwijgen opgelegd, en zelf had zij geen haast het nieuws te verspreiden, voordat zij had besloten wien zij het 't eerst zou vertellen en hoe daardoor haar eigen belangen het best te behartigen. Inmiddels zwaaide Adonis door de half duistere gang, holde wenteltrappen op en af, tot hij belandde bij den kleinen, verschrompelden priester, die eenzaam in den westelijken toren woonde en wiens taak het was eiken morgen voor den een of ander, die daar toevallig werd opgesloten, een mis te lezen. Was er geen gevangene, dan las hij de mis voor zich zelf in de kleine kapel, die door een zwaar ijzeren traliewerk van de gevangenis was gescheiden. Van tijd tot tijd kwam de nar hem in zijn een zaam verblijf bezoeken, om hem nu eens i te ergeren, dan weer te amuseeren met verhalen over de verdorvenheid van het hof en met onschuldige grappen, die hem deden lachen, zoodat er in zijn uit gedroogde wangen nog meer rimpeltjes kwamen. Hij koesterde altijd nog de hoop der armen nar tot een godvruchtig leven te bekeer en. Zoo waren zij lang zamerhand vrienden geworden. Toen de oude priester vernam dat Don Jan van Oostenrijk plotseling in zijn kamer op sterven lag en er niemand was om hem de biecht af te nemen trilde laten te scheiden wat na den slag bij Waterloo vereenigd was, nu is men volkomen bereid den strijd voort te zet ten. Wat het zeggen wil de stamver wantheid, heeft spr. gemerkt, toen hij na uit den kerker te zijn ontslagen in Zeeuwsch Vlaanderen op vergaderingen zoo zeer gehuldigd is. Spr. roept op hen te herdenken, die thans voor het begin sel in den kerker zitten. Zij zullen wel kennis dragen van dezen dag en hun ge dachten zullen naar Sluis uitgaan. Spr. wijst ook op hetgeen te Mechelen voor viel door het toedoen van een wereld- sche macht, maar de Vlamingen leggen de toekomst in handen van de voorzie nigheid. Helpt U zelf, zoo helpt U God. Als nog eens een annexatie poging wordt gedaan, dan zullen de Vlamingen een borstwering vormen om dit pogen tegen te gaan, en te voorkomen, dat weer een deel onder vreemde macht hebbers komt. De heer mr, A. S a m ij n uit Brugge sprak onder een hevigen regenbui een gloedvol slotwoord en herinnerde aan het overlijden van een jeugdig geestver want, die hielp aan de voorbereiding, maar reeds overleden is, waarna allen met den Vlaamschen leeuw de bijeen komst besloten. WRIGLEY'S, v>,, KAUWGOM ^*«11®»^ IN DE MONO js IEKKER EN VIER STUKS G4E Z O N 01 PER PAKJE Het gemeentebestuur van Hontenisse verzocht aan de Prov. Staten om een renteloos voorschot van 72.700 voor verbetering van den weg, loopende van dén Provincialen weg Walzoorden Hulst, bij de kom van Kloosterzande, westwaarts naar en vervolgens noord waarts door Groenendijk en daarna oost waarts terug naar den voornoemden Provincialen weg bij het gehucht Kruis weg, zijnde de Molenstraat bij Klooster zande, no. 22 en een gedeelte van den Groenendijk no. 21, van den ligger der wegen en voetpaden in Hontenisse. De hoofdingenieur van den Provincia len waterstaat adviseerde gunstig en ziet ook in de aflossing in 25 jaar geen bezwaar, omdat de klinkers gefundeerd zullen zijn. Zooals uit het adres blijkt, is de weg thans in onderhoud bij het Kroondomein, en zal na zijn verbetering vermoedelijk in onderhoud naar de gemeente over gaan. hij van zijn hoofd tot zijn voeten, en de knoopen van zijn toog werden in zijn zwakke vingers druppels kwikzilver, die overal heen wilden behalve in de knoopsgaten, zoodat de dwerg in razen de haast zijn tcog dichtknoopte, zijn stola te voorschijn haalde, zijn hoed op zijn hoofd drukte en met zijn eigen zij den zakdoek de tranen van opwinding van zijn wangen veegde. Daarna liep hij met den ouden man, hem bijna dragend, naar Don Jan's deur en duwde hem de kamer binnen. Maar toen de priester den man, dien hij meende dat op sterven lag, daar recht op vóór hem zag staan, een zeer mooi jong meisje bij haar hand houdend, deed hij een stap achteruit, omdat hij be merkte, dat men hem voor den gek had gehouden, en vreesde dat hem verzocht zou worden een handeling te verrich ten, waartoe hij niet gerechtigd was. Maar de lange armen van den dwerg be letten hem te ontsnappen, „Dit is de priester van den weste lijken toren, uwe hoogheid", zei Adonis, „Hij is een goede priester, maar nu een beetje geschrokken". behoeft voor niets te vreezen", ze! Don Jan vriendelijk. „Ik ben Don Jan van Oostenrijk en deze dame Dona Ma ria Dolores de Mendoza. Verbind ons zonder uitstel in het huwelijk. Wij ver klaren echtgenooten te willen worden". „M'aar" de kleine priester aarzel de „maar, uwe hoogheid de huwe lijksafkondiging of de vergunning van den bisschop „Noch het een, noch het ander is voor mij noodig; daar sta ik boven, mijn waarde priester", antwoordde Don Jan, Ged. Staten vereenigen zich met de beschouwingen en stellen voor om aan de gemeente Hontenisse voor genoem den weg een voorschot te geven van ten hoogste 72.700. Zooals gewoonlijk liggen stukken van verschillenden aard als ingekomen voor de a.s. raadsvergadering ter lezing. Zoo troffen wij aan een mededeeling van Ged. Staten, dat de pensioengrond slag voor den heer M. Fernhout als bur gemeester is bepaald op 7000., Een afschrift van een overeenkomst voor levering van electrischen stroom aan de Wasscherij Zeeland, met 5.2 voor voor de eerste 10.000 kw en 3.7 daar boven. Verder het jaarverslag van de Open bare Leeszaal en Bibliotheek, het be kende adres van Poortvliet inzake werkverruiming ten platelande en een adres van de Commissie van Verweer tegen terreur en vervolgingen in Duitschland met verzoek te trachten de behoeften der gemeente buiten Duitsch land om te dekken. Nog troffen wij aan de rekening 1932 en de begrooting 1933 van den Middel burgVeerschen rijweg. De rekening wijst een goed slot aan van 3122,71, wat de commissie aanleiding gaf 3 obli gaties Nederland 1931 ad 1000 aan te koopen. De begrooting geeft een eindcij fer van 1376. De directie van het Grand Hotel zond plannen voor herbouw in, waaraan B en W. hun goedkeuring reeds aan ver leenden, en die zij nu ter keninsmaking overleggen. Ten slotte is er een mededeeling, dat na een jaar nog geen wijziging in de L. O. wet die verleden jaar reeds ver wacht was, is aangebracht en dat daar om de gemeente nog geen recht heeft naar eigen goeddunken de schoolgeld heffing vast te stellen en dus aan de toe- zeggmg ten deze verleden jaar gedaan, nog geen gevolg kan worden gegeven. Zaterdagmiddag heeft op de begraaf plaats aan de familie de overdracht plaats gehad van den grafsteen, welken vrienden van wijlen ds. J. de Visser op het graf hebben opgericht. Velen had den zich ter bijwoning van deze plechtig heid rondom het graf verzameld. Namens de vroegere vrienden van wij len ds. De Visser sprak mr. R. M. van Dusseldorp, die allereerst de familie dankte, dat die had toegestaan dit blijk van liefde voor hunnen vroegeren pre dikant en vriend op te richten. Spr. schetste hetgeen de gemeente, den vriendenkring en verschillende vereeni- gingen in ds. De Visser hadden verloren. Hij wees er op, dat zij dankbaar moch ten zijn, zulk een man in hun leven te hebben ontmoet, doch dat bovenal dank gebracht moest worden aan God, dat Hij hun leeraar en vriend met zulke groote gaven van hoofd en hart had gesierd. Hij wees erop, dat volbracht was een leven, dat gewijd was aan kerk en zorg voor anderen, welke hij bemoediging en geloofsverzekerdheid schonk, dat vol bracht was 'n leven, waarin in 't bijzonder aan tallooze jonge menschen leiding is ge geven, ook wanneer zij buiten Middelburg vertoefden. Tenslotte wees spreker op den troost, welke neergelegd is in het Gezang 249, vers 6, dat ds. De Visser zoo vaak liet zingen en welks inhoud hij zoo vaak zijne vrienden voorhield. Hij eindigde met te zeggen dat met hetgeen „en mocht er iets aan de formaliteiten ontbreken, dan zal ik zorgen dat daar aan morgen wordt voldaan, U bent vol komen gedekt; heb dus geen vrees, maar haast u, want ik kan niet wachten. Be gin dus". „En de getuigen?" stamelde de oude man, ziende dat hij wel moest zwichten, maar nog steeds twijfelend, „Deze dame is Dona Inez de Mlendo- za", antwoordde Don Jan, „en dit is Miguel de Antona, de hofnar. Dat is voldoende". Zoo geviel het dat de getuigen van Don Jan's geheime huwelijk een blind meisje en 's konings nar waren. De oude priester schraapte zijn keel en begon Latijnsche woorden te spre ken, terwijl Don Jan en Dolores hun in een gestrengelde handen vóór hem hielden en elkaar in de oogen keken, waarin zij de gansche wereld, die be- teekenis voor hen had, zagen. Al zei de priester dingen, die zij maar half begre pen, toch beseften zij dat deze voor hen een mijlpaal op den levensweg beduid den. De plechtigheid was spoedig afgeloo- pen. De priester hief zijn bevende han den op om hem te zegenen. Hij sprak de beteekenisvolle woorden heel zacht en duidelijk en zonder te hakkelen. De dwerg lag op zijn knieën en hield zijn ruw behouwen, roode hoofd diep en eer biedig gebogen, terwijl Inez met gevou wen handen knielde en haar blinde oogen gewend hield naar het gezicht van haar zuster, biddend dat alle zegenin gen des levens en alle vreugde het deel zou worden van het paar, dat zij zoo i innig lief had. in genoemd vers is neergelegd, als bede in het hart, de grafsteen werd overge dragen aan de familie. De zoon van den overledene, mr. J. de Visser dankte, mede namens zijne moeder en zijne zuster. Hij zeide, dat het zoo juist gezien was, dat bij de voorbe reiding en bij deze plechtigheid geheel in den geest van zijn overleden vader was gehandeld, n.l. dat de grafzerk uit sluitend een gedenksteen was van de naaste vrienden uit de gemeenten, waar hij zijn gelukkige jaren doorbracht. Met groote dankbaarheid aanvaardde hij, namens de familie dit blijk van liefde voor zijn vader en dankte degenen die zich hadden vereenigd voor de uiting van deze sympathieke gedachte, Ontvangsten Plaatselijk Crisis-co mité van 12 tot en met 17 Juni 1933: Behalve de reeds in dit blad verant woorde giften: wekelijksche bijdrage Gymnasium/ 1.85, wekelijksche collecte 104.45 maandelijksche bijdrage per soneel N.V. „De Duif" 13.30. Bij ons kantoor te Middelburg is ont vangen: wekelijksche bijdrage personeel Fa. Schulte Thieme 1.86. ARNEMUIDEN. De Commissaris der Koningin heeft aan den heer N. Kievit, op eigen verzoek, met ingang van 1 Oc tober 1933 eervol ontslag verleend als veldwachter in deze gemeente. Zt29D'3EVEUi»D. OVEZAND. Vrijdag vergaderde de ge meenteraad.. Aan het bekende adres van de gemeente Poortvliet werd adhaesie betuigd. Op de door het Chr.Schoolbe- stuur ingediende aanvrage voor nieuwe schoolbanken werd goedgunstig beschikt, In verband met het verzoek van de Commissie, inzake vermindering bijdra ge lokaalspoor, werd besloten het voor stel van de N.V. Spoorweg Mij. Zuid- Beveland te aanvaarden, nl. genoegen te nemen met een reductie van 30 pet. Vastgesteld werd de rekening van het Burgerlijk Armbestuur over 1932, met 'n bedrag van 8979 in ontvang en 8771 in uitgaaf. ZEEUWSCH-VLAANDEREN O.D. TERNEUZEN. Aan den Hoofdin- nieur-Directeur van den Rijkswaterstaat Directie Zeeland werd verzonden het volgend schrijven: Op de laatste Algemeene Vergade ring der Schippersvereeniging „Schutte- vaer" kwam o.m. in bespreking een voorstel van de afdeeling Rotterdam van genoemde vereeniging om te verzoeken toe te staan, dat de schepen, te Veere en te Neuzen afschuttende, in de buiten haven zouden mogen overnachten. Nadat door enkele afgevaardigden van andere afdeelingen dan de voorstellen de gewezen was op de moeilijkheden, die inwilliging van het verzoek in den weg zouden staan, werd als middel om al thans te Neuzen verbetering voor de scheepvaart tè verkrijgen, aanbevolen de grens van 90 m lengte voor verlof tot schutten door de Westsluis te verminde ren en te stellen op 70 m. In opdracht der vergadering voornoemd IS VOORfwrcH,'T ALLERFIJNSTE WAT ER IS. ÜlQl Toen de woorden van den priester in de stille kamer waren weggestorven, werd op het terras het geluid van vele voetstappen en stemmen hoorbaar, die snel dichter bij de deur kwamen. Angstig keek de priester om zich heen, niet we tend wat er nu weer ging gebeuren, en van ganscher harte wenschend dat hij weer hoog en droog in zijn torenkamer buiten alle gevaar was. Maar Don Jan, die nog steeds Dolores' hand in de zijne hield, glimlachte en de dwerg ging vlug met den priester naar de aangrenzende karner, waar Dolores zoo lang was ge weest en sloot de deur achter zich. Nauwelijks was dit gebeurd, of de buitendeur werd wijd geopend en de heldere stem van een kamerheer riep op plechtigen toon: „Zijn majesteit de ko ning!" Dolores verbleekte eenigszins en liet Don Jan's hand los, maar bleef naast hem staan. Zijn gezicht bleef kalm, ter wijl hij met een hooghartïgen glimlach naar den koning liep, die hem met uit gestrekte armen tegemoet trad en hem plechtstatig omhelsde, om zijn vreugde aan den dag te leggen over zulk een onverwacht herstel. Achter hem aan kwamen toortsdragers, mannen van de lijfgarde en velen van de hofhouding, met Mendoza, Ruy Gomez en de prinses van Eboli in de voorste rij, waarachter de voornaamste Grandes van Spanje. De ruime slaapkamer was geheel gevuld met kleurrijk gekleede mannen en vrou wen, wier juweelen met afwisselende kleuren schitterden. (Slot volgt).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1933 | | pagina 5