■mgsm
DOLORES DE IEND9ZA.
RECHTZAKEN.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN DONDERDAG 15 JUNI 1933. No. 139.
CONGRES A.N.V.V. TE
VLISSINGEN.
GEEN KLEUR.
,,V
Ook de derde dag een groot
succes.
Woensdagmorgen was het voor de
deelnemers aan het congres van de A.
N. V. V, vroeg dag, want te half negen
zouden de autobussen en touringcars
van het Grand Hotel Britannia vertrek
ken voor een tocht naar Zuid-Beveland.
Het is iets later geworden voor de
stoet zich in beweging stelde en toen
ging het langs Middelburg, over den
Sloedam en langs den rijksklinkerweg
naar Goes, waar nu ook slechts werd
langs gereden om via Kloetinge en Ka-
pelle, Ierseke te bereiken.
Daar lagen in de haventjes der ver
schillende oesterbedrijven booten ge
reed, op een waarvan het muziekgezel
schap „Mozart" zijn welluidende toonen
deed hooren.
De dames en heeren verdeelden zich
over de booten, die keurig gepavoiseerd
waren en toen ging het de Oosterschel-
de op, waar men kon genieten van de
mooie silhouetten van Zuid-Beveland
met zijn aardige dorpstorens, van Tho-
len, van heel in de verte Bergen op
Zoom. Maar het hoofddoel was de op
varenden te toonen hoe het oesterbe-
drijf werkt, hoe de dieren met korren
worden opgehaald om ze na te gaan en
óf ze opnieuw aan het natte element
toe te vertrouwen óf ze mede huiswaarts
te voeren en in de oesterputten verder
voor aflevering geschikt te maken.
Met groote belangstelling hebben al
len dit bedrijf gevolgd, maar niet minder
de toelichtingen van de deskundigen
over de verschillende gevaren, die het
bedrijf bedreigen als zeesterren, pokken
en helaas thans ook de slippers, tot voor
enkele jaren alleen bekend in het bui
tenland, maar nu ook hier optredende.
Deze parasieten vestigen zich op de
oesters en daar zij hetzelfde voedsel als
deze gebruiken, doen zij er groote scha
de aan.
Het bleef voor de liefhebbers van
deze delicatesse niet bij het aanschou
wen, zij zijn gul door de eigenaars der
perceelen onthaald en menige oester
verdween in de respectievelijke magen.
Na deze belangrijke excursie keerden
de booten door de Zandkreek terug naar
de haven van Wemeldinge, nadat men
ook op Noord-Beveland een blik had
kunnen slaan.
Jammer dat het schutten nog al op
hield en er geruime tijd voorbij ging
voor door ieder in de touringcars en
bussen kon worden plaats genomen en
met deze ten tweede male naar Ierseke
gereden. Daar stond aan het begin van
het groote dorp de muziekvereeniging,
die zich op de Schelde ook krachtig
had geweerd, gereed. De congressisten
stapten uit en met de muziek voorop
ging het naar de zaal van den heer No-
let, waar de gedekte tafels gereed ston
den voor een lunch, waarvan de hoofd
schotel bestond uit het tweede zeepro
duct van Ierseke, goede bereide en goed
smakende kreeft.
Hier heeft de voorzitter van de V.V.
voor Zuid- en Noord-Beveland, de heer
J. I. van Ballegooijen de
Jong, namens zijn vereeniging allen
hartelijk welkom geheeten op Zuid-Be
veland. Spr. weet dat er onder de be
zoekers velen zijn, die ook vorige maal
het congres medemaakten, en dat zij
nu weer naar Zeeland kwamen, bewijst
dat zij het toen goed hadden. Spr. hoop
te dat het hen nu zoo mogelijk nog be
ter zal bevallen en dat ook de anderen,
die voor het eerst komen, een bezoek
aan Zeeland nog menigmaal zullen her
halen. Men heeft eerst de zoo gereno-
Een geschiedenis uit het oude Madrid
door F. MARION CRAWFORD.
64.)
Hij lachte om zijn godslasterlijke grap,
en de prinses ook, een beetje uitbundig,
want zij kon haar blijdschap moeilijk
inhouden,
„En wie wondde hem?" vroeg zij on
verwacht. ,,Je weet alles, dus dat ook
wel".
„Mievrouw", zei de dwerg, haar vast
in de oogen ziende, „wij beiden kennen
den naam van hem, die Don Jan wond
de, heel goed; tot mijn spijt kan ik me
thans dien naam niet meer herinneren.
Ik weet zeker dat zijn hoogheid dien ook
niet meer weet".
Het gezicht van de prinses verander
de niet van uitdrukking, maar zij bleef
hem eenige seconden even vast in de
oogen zien, en toen knikte zij langzaam,
ten bewijze dat zij hem had begrepen.
„Het spijt me dat ik ruw tegen je ben
geweest, Adonis", zei ze peinzend. ,,Ik
kon je aanvankelijk moeilijk gelooven,
en als de prins dood was geweest, zoo
als we allen dachten, dan zou je grap
schandelijk zijn geweest. „Hier", zei ze,
een diamanten broche los makend,
„neem dit aan, Adonis je kunt die te
gelde maken". De financieele moeilijk
heden van de prinses waren van alge-
meene bekendheid. Bijna nooit beschik
te zij over haar geld.
„Ik zal het juweel als mijn kostbaar
ste bezittingen bewaren", antwoordde
de dwerg dadelijk.
meerde oesters kunnen zien en proe
ven, thans wachtten de kreeften en spr.
hoopte, dat het allen lekker zou sma
ken.
De burgemeester van Ierseke, de heer
H .C. J. Gunning, heette de gasten
welkom in zijn gemeente en wees er o.a.
op, dat men in Nederland zoo weinig
oesters eet, vergeleken bijv. met België.
Nu men ze gezien en wellicht voor het
eerst geproefd heeft, hoopte spr. dat dit
zou veranderen. Ierseke biedt nog meer
dan oesters en kreeften, het biedt hen,
die rust zoeken, een aangenaam verblijf
in hotels of pensions,een'goede gelegen
heid om te zwemmen, en ook om van
het landelijk schoon en watergezichten
te genieten. Spr, bracht allen, die hem
bij het organiseeren van den boottocht
terzijde stonden, daarvoor hartelijk
dank.
De voorzitter der A.N.V.V., baron
Krayemhoff, bracht met wel geko
zen woorden dank voor deze ontvangst en
eindigde met een driewerf hoerah op
Ierseke en den terugkeer van den bloei
der bedrijven.
De heer dr. A. G r ij n s, uit Bergen
op Zoom, bacterioloog van het bestuur
der visscherijen op de Zeeuwsche stroo
men, hield een korte toespraak om de
maatregelen uiteen te zetten, die geno
men zijn om besmetting van de oesters
i.e. met typhusbacillen, te voorkomen en
verzekerde, dat men gerust de oesters
kan eten, als het certificaat van be-
smettingsvrij is te toonen.
De heer S c h e e 1 e, de exploitant
van de kreeftenvisscherij, deed verschil
lende mededeelingen over het ontdek
ken van deze dieren in deze omgeving
en de wijze van visschen, den tijd waar
in dit mag plaats hebben (1 April tot
15 Juni), de maat, die gevangen mag
v/orden en de groote concurrentie van
het buitenland.
Na afloop van den maaltijd was het
zoo laat geworden, dat een bezoek aan
de oesterputten moest vervallen, men
stapte direct in en toen ging het over
den Wemeldingschen dijk langs de Zand
kreek op Goes af.
In de raadzaal van het mooie stad
huis, was het de burgemeester, de heer
G. A. H a j e n i u s, die de aanwezigen
een hartelijk welkom toeriep, wat hij te
liever deed, nu hij het voor de tweede
maal tijdens zijn burgemeesterschap
schap mocht doen. De eerste maal op
Zaterdag 26 Juni 1920 was wijlen baron
Tuijl van Serooskerke voorzitter en
aan dat bezoek heeft spr. de aange
naamste herinnering bewaard. Hij herin
nert aan het bezoek toen gebracht aan
den vluchtheuvel van zijn toenmaligen
ambtgenoot van Wemeldinge, den heer
Wabeke.
Daar vergeleek baron Van T u y 1
het met het beklimmen van den Olym
pus en trok de vergelijking zoo ver dat
hij een der aardigste boerinnetjes een
flinken zoen gaf, wat spr. hem toen na
deed. (Gelach).
Spr. wijst op al het moois in Zeeland,
spr. woont er nu 30 jaar, maar zijn ba
kermat was Den Haag, dus men kan
niet van chauvinisme verdenken als hij
steeds op bezoek aan Zeeland aan
dringt.
VELPON is 't allerbest recept
Voor elke breuk of. scheur,-
VELPON doet steeds onzichtbaar werk .-
Het lijmt, maar heeft géén kleur.
:--y.
v* C/inge Doorenbos.
't Is 'één CETA -BEVERproduct.
(Ingez. Med.)
„Neen! Verkoop 't. De koning ik
bedoel iemand anders zou 't kunnen
zien, als je 't bewaarde".
„Dan zal ik 't morgen verkoopen", ant
woordde de nar, ongemerkt glimlachend,
want hij begreep wat zij bedoelde.
„Nog iets", vervolgde zij, „Don Jan
zond je niet hierheen om 't nieuws aan
iedereen te vertellen. Zijn bedoeling was
dat ik 't zou weten vóór iemand anders.
Praat er dus met niemand anders over
en ga nu heen",
Een oogenblik aarzelde hij nog, want
hij zou graag aan Don Jan's wensch
hebben gevolg gegeven. Hij wist echter
dat hem vergiffenis zou worden ge
schonken, indien hij, om zijn eigen le
ven te redden, het niet deed. De prinses
wilde een onmiddellijk antwoord, en
het kostte haar niet veel moeite de
waarheid te raden.
„Zijn hoogheid zond je hierheen om
Dona Dolores te vinden, Is 't niet?"
„Ja", antwoordde Adonis, „Maar dat
is niet gemakkelijk".
,,'t Is onmogelijk. Dacht je soms haar
te vinden door hier in dezen hoek te
blijven wachten? Adonis, 't is veiliger
voor je mij te gehoorzamen dan hem,
want dan behartig je tevens zijn belang.
Dat weet je. Luister dus. Dona Dolo
res moet tot morgen in den waan wor
den gelaten dat hij dood is onder
geen voorwendsel mag zij ontdekken,
dat hij leeft".
Op dit oogenblik kwam de officier,
die was gaan informeeren, terug, doch
ziende dat de dwerg met zoo'n hoog
personnage in gesprek was, bleef hij op
eenigen afstand wachten.
Na het citeeren van een lied van
Clinge Doorenbos op de Zeeuwsche
stroomen, wenschte spr. allen verder
nog prettige dagen in Zeeland toe.
De voorzitter, baron Kraijenhoff
bracht in enkele dichtregels hulde aan
den burgemeester en verzekerde dat
allen hoogst dankbaar zijn voor .deze
ontvangst en wees er op, dat Goes zoo
veel vooruit is gegaan, dank zij de lei
ding van den heer Hajenius, spr. hoop
te dat deze nog lang zijn ambt zal mo
gen bekleeden en eindigde met de
beste wenschen voor Goes.
De burgemeester bracht de hem ge
brachte hulde ten deele aan zijn mede
werkers over.
Spoedig hadden allen weer in de
auto's plaats genomen en ging het nu
weer naar Vlissingen, waar men gele
genheid had aan het strand, in het wa
ter of op den Boulevard te genieten
van het hetgeen de badplaats Vlissin
gen kan bieden.
Het weer had voor den tocht uitste
kend medegewerkt en deze dag zal
voor allen een onvergetelijke blijven.
De officieele maaltijd.
In de keurige concertzaal van Brit-
tannia stonden de tafels gedekt voor de
honderden congressisten en vele gas
ten van de A. N. V. V,, toen de ruim
7 uur de officieele maaltijd, die jaar
lijks aan het congres verbonden is, een
aanvang zou nemen, terwijl op het po
dium het trio Höflein-Bekker-Vleugels
voor de muzikale afwisseling zorgde.
De maaltijd, die uitstekend verzorgd
was en vlug werd opgediend, terwijl er
een echte opgewekte geest heerschte,
begon reeds met een verrassing toen
eenige meisjes in Zeeuwsche kleeder
dracht aan ieder der aanzittenden een
bloempje kwamen aanbieden, wat wel
zeer op prijs is gesteld.
De voorzitter van de A. N. V. V., ba
ron Krayenhoff, heeft nadat staande het
Wilhelmus was gezongen een „Leve de
Koningin" ingesteld en daarop voorge
steld een telegram met betuigingen van
verknochtheid en trouw aan de lands
vrouwe te zenden, waartoe bij acclama
tie besloten werd.
Even later heeft de voorzitter nog
eens dank gebracht aan de burgemees
ters van Middelburg, Vlissingen, Goes
en Ierseke voor hun medewerking door
officieele ontvangsten enz,, maar niet
minder aan de besturen der drie V.V.'s
te Vlissingen, Middelburg en Goes
voor hun arbeid aan het congres en er
op gewezen, dat er nog verschillende
verrassingen te wachten waren.
De heer Van Woelderen, bracht
dank voor de woorden tot hem gericht
en voor de uitnoodiging aan de leden
van het gemeentebestuur en zeide nog
een appeltje te schillen te hebben.
Spr. heeft als lid van het hoofdbe
stuur van de A. N. V. V. maar zonder
ruggespraak, gevraagd de vergadering
te Vlissingen te houden. Dank brengt
spr. aan het afdeelingsbestuur wat hem
zoo krachtig heeft gesteund èn in het
bijzonder aan de heeren Van Raalte en
Metz, doch ook aan hun helpers. Het
congres heeft vele nieuwe vriendschap
pen doen ontstaan en bekendheid ge
geven aan hrt verkeerscentrum Vlissin
gen. Spr. besloot met een „op voor de
A. N. V. V."
De burgemeester van Middelburg, de
heer M. F e r n h o u t, heeft er vooral
opgewezen, dat hij nog slechts kort in
Zeeland woont, maar dat hij als burge
meester van Kampen verleden jaar het
congres te Zwolle meaemaakte. Hij
heeft daar toen den arbeid van den
voorzitter kunnen waarnemen en vindt
aanleiding een dronk aan baron
Krayenhoff te wijden.
„Mijnheer", zei de dwerg, „als u hebt
ontdekt, waar Dona Dolores de Men-
doza op 't oogenblik is, wilt u 't dan
aan de prinses van Eboli zeggen, want
zij zou 't heel graag weten".
De officier boog en kwam toen nader
bij.
„Dona Dolores de Mendoza is in zijne
majesteits werkkamer", zei hij.
HOOFDSTUK X.
Nadat Ruy Gomez eenigen tijd met
Dolores was doorgeloopen, verliet hij
haar om zijn weg te vervolgen naar het
westelijk einde van het Alcazar, dat ver
verwijderd was van de vertrekken des
konings, Dolores kwam voorbij de nis
en het schilderij, waar Don Jan na het
souper den brief van de prinses van
Eboli had gelezen. Zij bleef hier even
wachten, want zij voelde plotseling dat
haar krachten waren uitgeput en dat
die haar geheel zouden begeven, als zij
niet een oogenblik uitrustte. Leunende
tegen het fijn gebeeldhouwde hek, dat
de nis, als een altaar afsloot, keek zij
naar het schilderij, een der kleinere
meesterwerken van Raphael, voorstel
lende de Heilige Familie.
Na eenigen tijd liep zij door om naar
haar zuster op 't terras terug te keeren
en om nogmaals naast 't dierbare hoofd
van den man, dien zij lief had, neer te
knielen en een laatste gebed uit te spre
ken, voordat zijn gezicht voor eeuwig
zou bedekt worden. Die wensch schonk
haar nieuwe kracht om den langen weg
door de eenzame gangen te vervolgen.
Sinds zij haar vader de vrijheid had doen
De burgemeester van Goes, de heer
Hajenius, betoogde nog eens, mede
aan de hand van een gedicht van Clinge
Doorenbos, dat Zeeland geen land is
van slikken en schorren, maar een mooi
vruchtbaar land, de parel van Neder
land.
Dit was voor de omzittenden aanlei
ding om speciaal te drinken op de eeni
ge Zeeuwsche schoone, die in natio
naal costuum aan tafel had plaats ge
nomen.
De vertegenwoordiger van Groningen
heeft in 'n aardige speech de leden 'n tot
weerziens volgend jaar in Groningen toe
geroepen, waarop de opmerking is ge
maakt, dat het dag. bestuur nog moet
beslissen over de plaats van de volgen
de algemeene vergadering.
De heer van Ballegooijen
de Jong, voorzitter van de V. V, V.
voor Zuid- en Noord-Beveland, hield een
krachtige propaganda rede voor een be
zoek aan dat deel der provincie en zei-
de, dat de ijverige secretaris, de heer
Houtemaker, steeds bereid is daarover
inlichtingen te geven.
De heer Penters hield een reden,
waarvan het slot was, dat hij een dronk
wijdde aan de aanwezige vrouwen.
Mevrouw Buisman heeft hierop
in wel gekozen woorden dank gebracht
en er haar waardeering over uitgespro
ken, dat bij de A. N. V. V, de dames op
de congressen ook steeds welkom zijn.
Ten slotte heeft de heer v- Raalte
voorzitter van de afdeeling Vlissingen
de aanzittenden „een welbekomsn het
U", toegeroepen en niet minder een
„tot weerziens".
(Men zie verder het Eerste Blad)
ontstoken huid is veelal het gevolg van
het feit, dat de middelen, gebruikt ter
bestrijding of voorkoming daarvan, niet
doeltreffend waren. De practijk zal U
leeren, dat het gebruik van Vasenol
wond- en jkinderpoeder en Vasenol
wond- en kinderpasta de aangewezen
middelen zijn, ter voorkoming of gene
zing van een ontstoken of gesmette huid.
De Vasenolprep araten zijn speciaal voor
de teere huid van den zuigeling vervaar
digd. Ze oefenen een verkoelende en
pijnstillende werking uit en bescher
men de huid tegen het indringen van
vocht. De huid blijft gezond, soepel en
gaaf. De Vasenol-preparaten zijn in el
ke drogisterij of apotheek verkrijgbaar.
(Ingez. Med.)
In hooger beroep heeft Woens
dag zooals reeds kort gemeld -
voor het Haagsche Hof terecht gestaan
de 31-jarige architect L. A. C,, uit
Bresken s, die door de Middelburg-
sche Rechtbank is vrijgesproken van den
hem te laste gelegde lich. letsel door
schuld, tegenwelk vonnis het O.M., bij
die Rechtbank appèl aanteekende. Ver
dachte had n,m.l. als architect een be-
stekteekening gemaakt van een winkel
huis te Schoondijke welk werk door den
metselaar P. A. de Ligny te Schoondijke
werd uitgevoerd. Aan dit huis was een
balcon ontworpen dat in gewapend be
ton moest worden uitgevoerd. L. ging
overeenkomstig de gegeven opdracht te
werk, doch toen hij zich korten tijd la
ter met gereedschappen op dit balcon
bevond, stortte hij naar beneden en werd
zoodanig gekwetst,, dat hij geruimen tijd
zijn beroepsbezigheden niet kon uit
oefenen.
herkrijgen, had zij het recht naar haar
eigen leed terug te keeren, maar onder
weg, terwijl zii vlug en met lichten tred
doorliep, begreep zij zelf niet hoe zij de
kracht had gehad alles te doorstaan,
wat deze avond haar had gebracht. Maar
de jeugd beschikt over een groote veer
kracht, grooter dan zij zelf weet.
Toen Dolores den laatsten doorgang
bereikte, die uitliep op het terras,
hoorde zij haastige voetstappen achter
zich, en een in een mantel gehulde vrouw
had haar spoedig ingehaald, Het was de
prinses van Eboli, die, na den dwerg te
hebben verlaten, zich naar Don Jan's
vertrekken spoedde, om zich te over
tuigen dat de dwerg haar niet had be
drogen, of wel zich op de een of andere
wijze had vergist.
Dolores had haar mantel met kap in
de troonzaal verloren. Trots het half
duister herkende de prinses haar en
hield haar staande,
„Ik heb overal naar je gezocht", zei
ze. „Waarom ben je toch van me weg-
geloopen?"
„Het was mijn blinde zuster, met wie
u liep", antwoordde Dolores, die dade
lijk haar stem herkende, en uit hetgeen
haar vader had medegedeeld, begrepen
had wat er was gebeurd. „Waar gaat u
heen?" vroeg ze zonder de prinses tijd
te geven een vraag te stellen.
„Ik zocht naar je, om je te vragen
vanavond bij mij te blijven".
„Ik wensch bij mijn vader te blijven,
die ik onder geen voorwaarde alleen
wil laten. Ik dank u wel voor uw vrien- J
delijkheid".
„Maar je vader werd kort geleden
Verd., deswege ondervraagd, zeide de
teekening in haast te hebben gemaakt
en daardoor de ombuiging van de schui
ne trekspanten aan den verkeerden kant
(den muurkant) te hebben aangebracht.
De getuige L., verklaarde overeen
komstig de instructie te hebben ge
werkt; alleen had hij in plaats van be
tonijzer van 8 mm., materiaal van 10
mm dikte gebruikt. Uit de teekening kon
getuige niet opmaken dat deze foutief
was.
Als deskundige werd in deze zaak ge
hoord de heer I. A, van Cruijningen, ci-
viel-ingenieur te Oostburg. Deze zeide,
da< hij op het eerste gezicht waarnam,
dat de teekening niet deugde. Behalve
de hierboven genoemde fout bleek het
ijzer aan den onderkant in plaats van
aan den bovenkant te zitten. Zelfs in
dien de ombuiging naar de andere zijde
had plaats gehad, zou nog het werk bal
con ineengestort zijn. Soortgelijke ver
klaring werd ook afgelegd door den
heer Van Ommeren, Technisch Ambte
naar bij de Arbeidsinspectie te Middel
burg.
Het O.M, waargenomen door den ad
vocaat-generaal, mr. Brants, zeide uit de
gehoorde verklaringen te moeten con-
cludeeren, dat het vonnis der Recht
bank niet kan worden gehandhaafd. Im
mers het ongeluk is te wijten aan een
ernstige constructiefout welke aan ver
dachte te wijten is. Deze had, indien hij
geen zekerheid had omtrent de solidi
teit van het door hem ontworpen werk,
deskundig advies moeten inwinnen. Het
is nu betrekkelijk goed afgeloopen. Hoe
ongaarne ook meende de advocaat-
generaal, dat voor deze ernstige nala
tigheid den verdachte straf moest wor
den opgelegd. Mitsdien concludeerde hij
tot vernietiging van het vrijsprekend
vonnis en tot veroordeeling van ver
dachte tot 1 maand gevangenisstraf.
Arrest 26 Juni.
Cassatieberoepen verwopen.
De Hooge Raad der Nederlanden
heeft verworpen het cassatieberoep in
gesteld door J. de T., 20 j., chauffeur te
Arnemuiden, die bij vonnis van de ar-
rondisstements-rechtbank te jMiddel-
burg wegens het veroorzaken van zwaar
lichamelijk letsel door schuld, is ver
oordeeld tot 25 b. s. 10 d.h.
Eveneens het cassatieberoep inge
steld door F- L.,-37 j„ landbouwer te
Meliskerke. die bij vonnis van de recht
bank te Middelburg, terzake van over
treding van de Jachtwet, is veroordeeld
tot 25 b. s. 5 d.h. en verbeurdverkla
ring van het niet in beslaggenomen ge
weer of 15 b. s. 5 d.h,, een en ander
met bevestiging van het vonnis waar
van hooger beroep met uitzondering
van de straf.
De brand a. b, van de „Batavier VIII".
De Raad voor de Scheepvaart heeft
uitspraak gedaan in zake den brand a.b.
van het m.s. „Batavier VIII" liggende te
Bordeaux.
De Raad is van oordeel, aldus Het
Handelsblad, dat de oorzaak niet in de
electrische installatie moet worden ge
zocht, Immers, hier is duidelijk gebleken,
dat de haard van den brand in of bij de
papiermand was gelegen. Deze mand
stond onder het schrijfbureau, hetwelk
tegen den wand van de hut stond.
De kapitein verklaarde niet de ge-
ïét%Wf}A
W!iÊpjtJs
WiïM
swmm
(Ingez. Med.)
naar de gevangenis gebracht in den
westelijken toren. Hoe zou je dus bij
hem kunnen blijven?"
,,U bent wel goed ingelicht", zei Do
lores kalm, „maar uw man is zooeven
naar hem toe gegaan om hem in vrij
heid te stellen. Ik gaf Don Ruy Gomez
het bevelschrift, dat de koning mij per
soonlijk ter hand stelde, en de prins was
wel zoo vriendelijk er zelf mee naar den
westelijken toren te gaan. Mijn vader is
onvoorwaardelijk op vrije voeten ge
steld".
De prinses keek Dolores strak aan,
terwijl deze sprak, maar het was heel
donker in de gang, en in den avondwind
flikkerde de lamp zoo, dat zij bijna uit
woei. De eenige verklaring, die de prin
ses aan Mendoza's invrijheidstelling kon
geven, was dat de koning al wist dat
Don Jan leefde en buiten gevaar was.
In dat geval zou Dolores het ook wel
weten. Maar dat kwam er niet zoo erg
op aan, hoewel zij had gehoopt dat het
nieuws voor het meisje een paar dagen
zou kunnen worden geheim gehouden.
Als het lichter was geweest, zou zij
echter aan Dolores' droevige gezicht wel
hebben gezien dat zij zich vergiste.
„Dus je vader is vrij! Natuurlijk, dat
was wel te verwachten, maar ik ben
blij dat het zoo gauw is gebeurd".
„Ik geloof niet dat het bepaald te ver
wachten was", antwoordde Dolores
eenigszins verbaasd en was benieuwd of
er misschien een eenvoudiger middel
zou hebben bestaan om hetzelfde te
verkrijgen, wat haar slechts door zulke
buitengewone middelen was gelukt.
(Wordt vervolgd).
