ZEELAND.
VAN EN OVER DE FILM.
KUNST EN WETENSCHAP.
50 JARIG JUBILEUM A.N.W.B., TOE
RISTENBOND VOOR NEDERLAND.
VLISSINGEN.
Schietoefeningen.
Een interview met Raspoetin's
Dochte*".
ZUID-BEVELAND.
STUKKEN VOOR DEN
GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN.
Verordening beheer waterlei
dingbedrijf.
Te veel lawaai te veel haast.
Hulpverleening bij brand.
De begrooting 1933.
Journaal-snippers.
„HENDRICK DE KEYSER"
Een somber verslag over 1932.
Bioscoop-Programma's.
VLISSINGEN.
Men schrijft ons:
In eene bijeenkomst van officials van
don A.N.W.B., \Zaterdagmiddag te Til
burg gehouden, werd onder voorzitter
schap van den heer Westerouen van
Meeteren, Directeur van het Bondsbu-
reau, afdeeling toerisme te Amsterdam,
het door den heer Verlinden Sr., consul
te Bergen op Zoom, voorgesteld plan,
om de stertocht bij gelegenheid van het
50-jarig jubileum voor Brabant, Zeelanc
en Limburg extra te propageeren aan dé
vergadering ter kennisneming voorge
legd.
Algemeen en onder bijzondere toe
juichingen von het voorstel volledige in
stemming.
In het kort komt het hierop neer:
Alle houders van automobielen stel
len de leden, die zulks verkiezen in de
gelegenheid, per auto, de stertocht naar
Amsterdam mede te maken, »tegen ver
goeding van benzine en olie. Deze toch
ten vangen resp. aan te Vlissingen, Ber
gen op Zoom en Heerlen.
De te volgen routes worden aan
iederen deelnemer, zoowel automobilist
als motorrijder, door het' bondsbureau op
aanvrage belangloos verstrekt, met dien
verstande echter, dat de laatste con
trole-post, tevens verzamelplaats, za1
zijn Hilversum in het bondshotel „Ho:
van Holland".
Teneinde zoo min mogelijk tijd te ver
liezen, werd besloten de stertocht aan
te vangen op een zoodanig tijdstipp, in
den avond van Donderdag 29 Juni, dat
men in de ochtenduren te Hilversum tij
dig kan vertrekken om op het, in het
programma aangegeven uur van ont
vangst op Schiphol te Amsterdam aan
de demonstratie te kunnen deelnemen.
Secondair wordt in overweging ge
geven, zooveel mogelijk een overzicht
te geven van de nationale kleeder
drachten der drie Zuidelijke provincies,
waardoor een folkloristisch idee aan het
geheel wordt gegeven.
Dit plan, waardoor de kosten tot deel
name een bedrag van 15 niet zullen
overschrijden, biedt derhalve aan ieder
bondslid de gelegenheid uit de drie zui
delijke provincies deel te nemen aan
het grootsche feest, van het 50-jarig be
staan van den A.'N.W.B.
Thans is het woord aan de officials,
zonder uitzondering, om ieder in zijn
kring propaganda te maken, waardoor
voorkomen wordt, dat men zich zou
moeten verwijten te hebben nagelaten
deel te nemen aan een nationaal feest,
dat zich in een menschenleven niet zal
herhalen.
Vooruit derhalve, Gij bondsleden, niet
getalmd, doch geeft U nog heden op bi)
den consul in de plaats Uwer inwoning,
of aan het bondsbureau, Keizersgracht
588, Amsterdam..
Op 20 Juni en zoo noodig op 21 of
22 Juni 1933 zal worden geschoten met
geschut, geplaatst ten Zuiden van het
licht van Kaapduinen. De schietoefenin
Toen Marie Rasputin, de dochter van
den beruchten monnik wiens loopbaan
de grondslag is van de M. G. M.-film
„Raspoetin en de Keizerin" in het cir
que d'Hiver te Parijs zou optreden werd
direct van deze gelegenheid gebruik ge
maakt om van haar enkele details over
diens leven te weten te komen.
Marie Raspoetin is een vrouw van
ongeveer 35 jaar, niet knap maar met
dezelfde kleurlooze en toch doordringen
de oogen, die het meest opvallend wa
ren in het gezicht van haar vader. Zij
ontkende het zeer verspreide verhaal,
dat Raspoetin in zijn jonge jaren tot 'n
religieuze orde zou zijn toegetreden.
„Twee jaren lang", vertelde zij, „woon
de mijn vader in een klooster, zooals
dit voor de revolutie een gewoonte in
Rusland was voor menschen, die zich
speciaal op iets wilden toeleggen, maar
hij is nooit een monnik geweest. Het is
waar, dat er een geheimzinnigen invloed
van hem uitging, en sinds mijn derde of
vierde jaar, ben ik mij hiervan steeds
onbewust geweest. Zoodra ik voelde, dat
zijn oogen op mij gericht waren, werd ik
gedwongen hem aan te kijken.
„Hij vatte zijn plichten als vader zeer
ernstig op. Tot zijn dood in 1916 duldde
hij geen afwijking van de vaste regel,
dat wij allemaal om negen uur naar bed
moesten en iederen Zaterdagavond en
Zondagochtend liet hij ons ter [kerke
gaan.
„Mijn zuster en ik mochten nooit met
jongens uitgaan en ik zal nooit vergeten
dien eenen keer, dat wij dit voorschrift
overtraden. Het was op een Zondag
avond en mijn zuster en ik hadden be
loofd naar een bal te gaan, dat voor de
leerlingen van een jongensschool in Pe-
trograd werd gegeven- Wij wisten, dat
vader dien avond niet thuis zou zijn en
wij waren overtuigd, dat alles veilig was
en hij nooit van ons uitstapje zou hoo-
ren- Mijn zuster werd een half uur eer
der dan ik thuis gebracht en toen ik
thuis kwam zag ik mijn vader in de deur
staan met een stok in zijn handen. Hij
gen vangen aan ten 9 u. Op of nabij de
batterij, vanwaar geschoten wordt, zal
van één uur voor den aanvang tot het
einde der schietoefeningen een roode
vlag geheschen zijn. Zeevarenden wordt
verzocht, zich niet onnoodig op te hou
den in een gedeelte van Galgeput, Oost
gat en Deurloo tusschen de lijnen ge
trokken van de batterij te Kaapduinen
in Noordwestelijke en Zuidelijke rich
ting tot een afstand van 10.800 m.
NISSE. De Bond van vrijwillige Bur
gerwachten in Nederland gevestigd te
den Haag heeft aan den heer Johs. Pi
laar te Goes oud-commandant der Goe-
sche Burgerwacht de medaille voor bij
zondere toewijding toegekend. Het be
stuur der Nissesche Burgerwacht heeft
deze eere medaille aan hem uitgereikt.
Bij raadsbesluit d.d. 27 Mei 1932, nr.
7a, werd een verordening vastgesteld op
het beheer van het waterleidingbedrijf.
Tegen deze verordening zijn bij Ge
deputeerde Staten eenige bedenkingen
gerezen, waaromtrent B. en W. met dit
college in briefwisseling getreden zijn.
De voornaamste bedenkingen betreffen
een tweetal punten.
In de eerste plaats hebben Ged. Sta
ten er bezwaar tegen dat het admini
stratief, technisch en kasbeheer in één
hand is, te weten in die van den direc
teur, Naar het hun wil voorkomen, kan
het kasbeheer wel aan een ander dan
den directeur worden opgedragen. B. en
W. kunnen zich hiermede wel vereeni
gen, te meer daar zulks in de praktijk
reeds ten deele geschiedt. De zeker
heidsstelling door den directeur zou dan
gevoegelijk kunnen vervallen, terwijl 'n
algemeene fraude-verzekering zou kun
nen worden gesloten voor een bedrag
van 10.000 in plaats van de thans loo-
pende fraude- en diefstalverzekering ad
2500.
In de te sluiten verzekering zal wor
den begrepen het risico ter zake van
diefstal, fraude enz. en geldophalers.
Het tweede punt betreft de afschrij
vingen, welke Ged. Staten te lang ach
ten. Zij geven in overweging verschil
lende percentages te verhoogen. Zoo
wenschen zij het percentage voor „ma
chines, ketels en schoorsteen" te bren
gen van 4 op 6; dat voor „persleidingen"
van 2op 3; dat voor „hoofdbuizen
net" van 2 op 3 en dat voor „zinker
keersluis van 2% op 4. Voorts zou voor
„dienstleidingen" een afschrijvingsper
centage van 4 opgenomen moeten wor
den en voor „oprichtingskosten" een
„disagio en kosten van geldleeningen"
een percentage van 10. De hieruit voort
vloeiende meerdere kosten van afschrij
ving bedragen ongeveer 4000. Voorts
dient te worden bepaald, dat deze per
centages voor 5 jaar gelden en daarna
opnieuw, al dan niet gewijzigd, zullen
worden vastgesteld, terwijl de boek
waarde van bedrijfsobjecten, welke blij-
pakte mij beet en sleepte mij het huis
in en ik herinner mij. dat mijn cavalier
tegen den chauffeur riep: Vlug doorrij
den. Na dien eenen avond hebben wij
het nooit meer gewaagd zijn strenge
bevelen ongehoorzaam te zijn.
,.Ik voelde een echte diepe genegen
heid van mijn vader hoewel ik bang
voor hem was. Misschien werd dit ge
voel versterkt door de geheimzinnige at
mosfeer die om hem hing. Ik ben over
tuigd, dat al zijn handelingen voortspro
ten uit den wensch om Gods wil te doen
en Rusland te helpen, eerder dan uit
egoïstische motieven.
„Hoe meer zijn invloed aan het hof
groeide, des te meer vijanden maakte
hij zich. Vader was maar een eenvoudig
man van het platte land, die de Siberi
sche boeren het best kende. Jarenlang
had hij tusschen hen geleefd en met hen
gewerkt en gedurende zijn lange reizen
naar verschillende landstreken van Rus
land sprak hij met duizenden. Hij wist
wat zij noodig hadden en hij wilde, dat
de Czaar hen zou helpen."
„Wat geen walvischspek?"
Philip Nonooruk zou graag weten, wat
zij dan eigenlijk eten als zij honger heb
ben in Hollywood. Zijn dagelijkch dieët
bestond steeds uit walvischspek of visch,
want Philip is een walrusjager uit het
hooge Noorden, die nooit Zuidelijker
streken bezocht had als de omgeving van
Teller in Alaska- Hij kwam met den
regisseur W. S. van Dijke naar Holly
wood om op te treden in enkele close-
ups en korte scènes, die nog gemaakt
moeten worden ter completeering van
de film „Eskimo", waarvoor Van Dijke
acht maanden lang tusschen sneeuw en
ijs opnamen maakte. Hij heeft geen hoo-
gen dunk van de beschaving.
„Teveel lawaai teveel haast
benzinesleden op straat te vlug en
ik moet teveel op de kinderen letten
zegt hij. Het blijkt inderdaad, dat
als hij met de kinderen, Guguk, Disana
en Biank uitgaat, deze voortdurend
wegloopen en geen idee blijken te heb-
oen van het gevaar van het moderne
\erkeer van auto's en bussen.
„Eten is te zacht slecht voor de
vend buiten gebruik worden gesteld, ge
heel moet worden afgeschreven.
Ten slotte verzoekt de directeur het
maximum bedrag dat in kas mag zijn
(inclusief het saldo bij den postchèque-
en girodienst) te verhoogen van 4000
tot 6000, daar in de praktijk gebleken
is, dat het bedrag ad f\ 4000 te laag is.
B. en W. stellen voor overeenkom
stig het vorenstaande te besluiten en de
beheersverordening gewijzigd vast te
stellen, als een bij dit voorstel overge
legd concept is aangegeven.
B. en W. van Middelburg, evenals die
van Vlissingen, achten het wenschelijk,
dat de wederzijdsche hulpverleening bij
brand in een der gemeenten Middelburg
of Vlissingen, in een overeenkomst
wordt vastgelegd, welke overeenkomst
ook regelen betreffende de hulpverlee
ning zelf bevat.
Door B. en W. van eerstgenoemde
gemeente is een ontwerp-overeenkomst
ten aanzien van bedoelde hulpverlee
ning aan hen toegezonden.
Daarin is o.a. bepaald, dat, behou
dens het daaromtrent bepaalde in de
Gemeentewet, de leiding berust bij den
commandant der brandweer in de ge
meente, waar de brand woedt, tenzij de
bevelvoering aan een ander is of wordt
overgedragen. De manschappen uit de
ter hulp gekomen gemeente blijven on
der de onmiddellijke bevelvoering van
hun commandant. In artikel 9 is gere
geld, welke bedragen aan de te hulp ge
komen gemeente zijn verschuldigd. De
hulpverleenende gemeente blijft aan
sprakelijk voor de ongevallen, welke
haar personeel bij werkzaamheden ver
richt tijdens de hulpverleening eventu
eel mochten overkomen.
Voorts is bepaald, dat de gemeenten
zich verbinden de brandweer en het
brandweermateriaal aan zoodanige ei-
schen te laten voldoen, dat de in de
overeenkomst vermelde verplichtingen
naar behooren kunnen worden nage
leefd.
De gemeenten verbinden zich alle ge
schillen, welke eventueel uit de te slui
ten overeenkomst mochten voortvloei
en, te onderwerpen aan het oordeel van
het dagelijksch bestuur van'den Zeeuw-
schen Provincialen Brandweerbond en
zich bij diens beslissing te zullen neer
leggen.
Tenslotte is in het ontwerp opgeno
men, dat de overeenkomst zal gelden
tot wederopzegging met een opzeggings
termijn van 3 maanden.
Aangezien B. en W. zich met de door
Burg. en Weth. van Middelburg inge
diende ontwerp overeenkomst kunnen
vereenigen, stellen zij voor zoodanige
overeenkomst met de gemeente Middel
burg aan te gaan.
Bij de aanbieding der gemeente-be-
grooting voor het jaar 1933 stelden B.
en W. voor verschillende buitengewone
maatregelen te nemen ten einde een
sluitende begrooting te verkrijgen.
Een dezer maatregelen bestond hier
in, dat de geraamde winst van het wa
terleidingbedrijf over het 2e halfjaar '32,
ad 24.250 en over het jaar 1933, ad
47.500. aan de gemeente-begrooting
voor 1933 ten goede zou komen.
tanden. „Hij kan ook nog niet aan het
eten in Hollywoodsche restaurants ge
wend raken, en weet nooit wat hij be
stellen zal.
„Vrouwen") zegt Philip, „dragen te
weinig kleeren om warm te blijven
ziet goed uit heel goed maar
móeten kou vatten."
Philips weet wat een film is, want
hij heeft er voor het eerst van zijn le
ven een gezien toen de regisseur W. S.
van Dijke in het Noorden zijn film „Tar-
zan" 'voor de inboorlingen vertoonde.
Deze hun onbekende wereld van boo-
men en vreemde dieren interesseerde
de eskimo's bijzonder maar speelfilms
met wereldberoemde artisten in de
hoofdrollen maken op hen geen indruk.'
Met Philip Nunooruk bracht Van
Dijke nog /enkele andere» inboorlingen
mede, om zeker te zijn de later noodige
scènes te kunnen verfilmen. De eski
mo's zijn ondergebracht in huisjes op 't
studioterrein, zooveel mogelijk in over
eenstemming met hun sneeuwhuisjes
ingericht.
Het eenigst goed eetbare, dat Philip
verklaart in Hollywood gevonden te heb
ben, was een partij stokvisch, hard als
een kei, die enkele jaren in het maga
zijn van de studio's gelegen had
Herinneringen van een regisseur.
„De techniek heeft een voortgang ge
maakt waarvan niemand ooit had kun
nen droomen" zegt Robert Z. Leonard,
de bekende Metro Goldwyn Mayer re
gisseur, die reeds sinds 1909 in Califor-
nië werkzaam is. „Maar de eigenlijke
methode om een verhaal te verfilmen is
niet veel veranderd".
In die dagen, toen Leonard zijn loop
baan begon, maakte men één film per
dag. De eerste „studio" aan de kust van
den Stillen Oceaan was eigenlijk niet
veel meer dan een verzamelpunt van
waar men op een zonnigen morgen ver
trok om een 1-acter te maken.
,,'s Morgens" vertelt hij, „maakten wij
verschillende scènes van Indianen, die
nagejaagd werden en 's middags lieten
wij de menschen zich verkleeden en op
nieuw schminken om scènes op te ne
men van cowboys, die achter Indianen
aanreden, 's Avonds werd een geschie
denis in elkaar gedraaid en den volgen-
Door den raad werd overeenkomstig
het voorstel besloten.
Intusschen deelen Ged. Staten bij
brief d.d. 12 Mei j.l. mede, dat er bij
hen bezwaar tegen bestaat de winst van
't waterleidingbedrijf over het 2e half
jaar 1932 ten bate van de gewone mid
delen van het dienstjaar 1933 te bren
gen. De door in een te voren met
genoemd college gehouden bespreking
aangevoerde argumenten ter verdediging
van deze handeling, hebben het bezwaar
van Ged. Staten niet kunnen wegnemen.
Zij schrijven dienaangaande in hun
brief d d. 12 Mei j.l. het volgende: „In
wezen komt deze handeling neer op het
beschikken over een gedeelte van het
vermoedelijk batig slot van den gewo
nen dienst van 1932. Tegen een zoodanig
prelevement mag onder bepaalde om
standigheden geen overwegend bezwaar
bestaan, het zeer ongunstige vooruit
zicht voor de begrooting voor 1934,
waaraan het batig slot van den gewo
nen dienst van 1932 normaliter ten
goede komt, is voor ons een onoverko
melijk beletsel voor de goedkeuring van
bedoelde handeling."
Ten aanzien van de begrooting voor
het waterleidingbedrijf merken Ged. Sta
ten op, dat de afschrijvingen op de be
zittingen van dat bedrijf naar hun oor
deel te laag zijn. Zij geven voor verschil
lende objecten een hooger percentage
aan, tengevolge waarvan het voor af
schrijving geraamde bedrag met 4000
verhoogd zou moeten worden. Voor de
ze afschrijvingspercentages verwijzen zij
verder naar het voorstel betreffende
de beheersverordening voor het bedrijf.
Intusschen kan de post waterop
brengst, in verband met de opbrengst
over de eerste maancfen van dit jaar, ge
voegelijk 2000 hooger uitgetrokken,
worden, tengevolge waarvan de raming
van het batig saldo van het bedrijf uit
eindelijk 2000 lager zal moeten wor
den.
Er moet derhalve dekking gezocht
worden voor een bedrag van 24.250 -f-
2000 =r 26.500.
Wij hebben deze dekking op de vol
gende wijze gevonden:
De post: Uitkeering van het rijk we
gens 48 opcenten op de hoofdsom der
dividend- en tantièmebelasting is ge
raamd op 3000, terwijl daarop thans
reeds ruim 14.000 is ontvangen, alzoo
een meerdere opbrengst van 11,000.
Wegens extra-subsidie aan werkloozen-
kassen in verband met de crisisregeling
is over 1932 23-200 uitbetaald. Of
schoon er nog een kleine afrekening te
gemoet gezien kan worden, zullen de
uitgaven vermoedelijk niet boven de
25.000 komen, welk bedrag ook voor
1933 aangenomen kan worden. Daar de
ze post op de begrooting voor dat jaar
op 40.000 uitgetrokken is, komt hier
derhalve een bedrag ad 15.000 beschik
baar.
Het restant ad 26.250 (ƒ11.000
15.000) 250 kan gevoegelijk afge
schreven worden voor onvoorziene uit
gaven.
Wij hebben de eer U voor te stellen
overeenkomstig het vorenstaande te be
sluiten en de, gemeente-begrooting voor
1933 dienovereenkomstig gewijzigd vast
te stellen.
den dag opgenomen. De meeste regis
seurs hadden de gewoonte hun man
chetten als notitieboek te gebruiken en
die waren juist groot genoeg om het ge-
heele manuscript te bevatten.
„Ik ben begonnen als acteur en ik
herinner mij nog den dag, dat ik den va
der van Howard Bosworth speelde, zijn
zoon en zijn medeminnaar en dat alle
maal voor één film. Een ander pak, een
snor of een baard was voldoende voor
de verandering. Het was eigenlijk toe
vallig, dat ik regisseur geworden ben.
Gedurende een opname brak Otis Tur
ner, de regisseur, zijn enkel. Ik nam zijn
plaats in en het regisseeren beviel mij
zoo goed, dat ik daarmee bleef door
gaan en het spel er aan gaf.
In het begin maakten wij alle scènes
buiten en gebruikten alleen het zonlicht.
Van tijd tot tijd werden de décors een
beetje verplaatst om zeker te zijn, dat
er niet te veel schaduwen waren.
„De techniek is veel verbeterd", zegt
Leonard, „maar de films zijn nog steeds
een middel tot ontspanning en als zoo
danig moeten zij gemaakt worden vol
gens hetzelfde principe van de oude 1-
acters. Er moet actie in zijn en een stij
gende lijn. Vroeger was het begin
meestal een paar cowboys die Indianen
nareden, die de heldin van het verhaal
ontvoerden en in de laatste scène hield
de held de heldin in zijn armen. In bijna
iedere succesfilm van heden vinden wij
nog dit zelfde principe terug, want dat
is wat het publiek wil zien zelfs al heeft
men in verband met een kleine wijzi
ging in de publieke smaak den vroege-
ren cowboy in een modern colbertje ge
stoken en de heldin in een allerlaatste
creatie.
Jeannette MacDonald en Nelson Ed
dy zullen de hoofdrollen vervullen in
een nieuwe Metro Goldwyn Mayer film
getiteld „The Prisoner of Zenda". Nel
son Eddy is een zeer bekende zanger,
die jarenlang verbonden was aan de
opera te Philadelphia.
In de Metro Goldwyn Mayer film
„Laughing Boy", gebaseerd op de roman
van Oliver La Farge, een verhaal van t
B. en W. bevelen voor leden van de
commissie van beheer over het Vlis-
singsche Studiefonds aan in de vacature
J. Coster (die zich niet meer herkies-
ibaar stelt) de heeren dr. H. de Noo
Bzn., directeur der R. H. B. S. en J.
Waverijn, hoofd der openbare Ulo
school; vacature H. J. M. van Raalte,
de heeren H. J. M van Raalte, aftre
dend lid en R. Sorgedrager, directeur
der Geldersche Credietvereeniging.
B. en W. stellen voor het badpavil
joen „Juliana gedurende het badsei
zoen 1933 weder te verhuren aan de N.
V. Maatschappij tot exploitatie van on
roerende goederen te Vlissingen tegen
een huursom van 300.
Zij stellen verder voor over te gaan
tot verkoop van de volgende perceelen
gemeentegrond: 113 vierk. m aan het
Van Nispenplein tegen 8 per vierk.
m aan J. de Jonge; 113 vierk. m aan 't
Van Nispenplein tegen 8 per vierk.
m aan A. Adriaanse en 398 vierk. m aan
den Koudekerkschen weg (Oostzijde)
tegen 185; (82 vierk. ma 12.50;
100 vierk. m a 4 en 216 vierk. m
a 2.
Wij ontvingen het jaarverslag over
1932 van de vereeniging „Hendrick de
Keyser". Het volgende is er aan ont
leend:
„Konden wij de inleiding van het vo
rige jaarverslag nog in een betrekkelijk
optimistischen toon schrijven, het jaar
1932, waarin de crisis ook in ons land
zoo gewoed heeft, heeft een zeer on-
gunstigen invloed gehad op onze ver
eeniging.
Ofschoon wij onze aankoopen ten
zeerste beperkten en geen nieuwe res
tauraties aangevangen hebben, waren
de financieele resultaten toch belangrijk
ongunstiger dan daarvoor. De huren,
vooral van onze grootere perceelen,
brokkelden langzamerhand af, weinig
nieuwe leden traden toe en verscheide-
nen bedankten, 't Ergste was wel, dat de
subsidies van Rijk en Gemeenten ver
minderden. Dit is meer te betreuren,
daar wij het bedrag der subsidies ge
heel aan restauratie-kosten besteden,
dus geheel aan arbeidsloonen, teeken-
loon en architect-honorarium, zoodat
deze bedragen medewerken tot leniging
der werkloosheid en juist om een cate
gorie van werknemers, die op het oo-
genblik sterk getroffen is, nl. zij, die in
de bouwvakken werkzaam zijn, te steu
nen.
Het verslag vermeldt dan de vorste
lijke schenking van den Comte d'Alsace
Prince d'Henin te Parijs, die het oude
patriciërshuis Heerengracht 284 Amster
dam, sedert 150 jaar in het bezit der
familie zijner moeder, het geslacht Van
Brienen, aan onze Vereeniging ter ver
der behoud heeft overgedragen. <©e
Prins heeft zich tot zijn dood het ge
bruik van het gebouw voorbehouden.
Het verslag bevat een uitvoerig geïllu
streerd artikel: „Een en ander over
Indianen leven, zal de hoofdrol vervuld
worden door Roman Novarro, terwijl
de regie in handen is van W. S. van
Dijke.
In „Cinémonde" staat o.m. een zeer
interessant artikel, waarin wordt aange
toond, dat 35 jaar geleden de heer A.
Baron de eerste proeven voor een ge
luidsfilm heeft genomen. Wie kent Ba
ron nog? Toch bestaat er een patent
nr. 255.317, van 3 April 1896, verleend
aan Baron en Buraon, voor een „sys
teem voor een toestel, dat gelijktijdig
beweeglijke scènes en geluid op moet
nemen" en een patent nr. 294,384, van
16 November 1899, verleend aan Baron,
voor een „systeem voor een toestel voor
beweglijke, draaiende panoramische pro
jecties (projections panoramiques circu
laires animées), in kleuren en sprekend,
cijiéma parlant geheeten.
Men herinnert zich dit even weinig
als de eerste proeven van Demeny met
zijn „phonoscope".
Nu is Baron 75 jaar oud en bijna blind.
Hij woont, vrijwel onbekend, in Neuilly
en heeft een pensioen van de Academie
voor Wetenschappen.
De bekende kunstenares Yvette
Guilbert speelt een der hoofdrollen in
de groote Fransche super productie „De
Twee Weezen", en wel die van vrouw
Frochard-
(Opname als „Ingezonden Mededeelingen")
A 1 h a m b r a. Deze week: I, „Tijger-
haai" (De schrik van den Oceaan)
met Edward G. Robinson en Ri
chard Arlen. II. „De 16-jarige
voor den Rechter.
L u x o r. Deze week: I. „Onze Moderne
Tijd" (Metro Goldwyn Mayer)
met Joan Crawford en Neil Ha
milton. II. „Afscheid" (zoo zijn de
Menschen) (Ufa).
