Hoe werkt ASPIRIN? ASPIRIN BINNENLAND. D0LORES DE MEIDDIA. ZEELAND. I WEEDS BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN WOENSDAG 17 MEI 1933. No. 116 idd, )ah- t»rti- in ian- it al itjee ïak- lak- :ctr. ,lelb, de ge ren, lor- lage De hge- DE RIJNSCHEEPVAART. Naar overeenstemming? REGISTRATIE VAN DUITSCHE JOODSCHE VLUCHTELINGEN. PERSKRONIEK. DUBBELE INKOMENS. NOG JUIST OP TIJD. BEWIJSSTUKKEN INZAKE JACHTRECHT. DE VERVALDATUM VAN HET RIJBEWIJS. eenig op do wereld MIDDELBURG. Vereeniging voor Ziekenhuisverpleging. De brandweer wederom gealarmeerd. SGHOUWEEI-DUIVELAND, ind" >IE. Ir. -kt. Vid- uni, |ene irens 'dig lend lave rige in- /or- aan idd. aer- loor ia a lan- t, is ïci- Op 15 Mei zijn in Duisburg onder voorzitterschap van den Ministerialdi- rektor dr. Klausener door het rijksmi nisterie van verkeer de op 11 April aangevangen onderhandelingen van de bij de Rijnscheepvaart belang hebben den in tegenwoordigheid van regeerings- vertegenwoordigers der Rijnoeverstaten en België voortgezet. Nadat de tot dusverre opgestelde plannen voor de aanpassing van de scheepsruimte aan het verminderde vrachtaanbod in verband met te groote moeilijkheden waren verworpen, ver klaarden de aanwezige vertegenwoor digers van reederijen van alle staten zich met algemeene stemmen bereid, 't vroegere plan weer op te nemen en door een „afwijking" in evenredigheid tot de verminderde hoeveelheid goe deren, d.w.z. door een beperkt gebruik van de scheepsruimte, de Rijnvloot weer voïjedig ir, de vaart te brengen. Dit voorstel heeft ook het voordeel van een zoo gering mogelijk benadee ling van de in z.g. Mannheimer Akte i gewaarborgde vrijheid der Rijnscheep vaart. Al hebben ook tegen deze gedachte de vertegenwoordigers der particuliere schippers groote bezwaren naar voren gebracht, toch kan de toestand door de onderhandelingen als in zooverre opge helderd worden beschouwd, dat de rijksregeering zich een oordeel kan vormen en den betrokkenen dafinitieve voorstellen kan doen. De minister van binnenlandsche za ken heeft den burgemeesters een brief gezonden, waarin hij hun aandacht ves tigt op de in het Algemeen Politieblad geplaatste aanschrijving van den minis ter van justitie, waarin deze verzoekt om teneinde een overzicht te verkrijgen omtrent het aantal van de uit Duitsch- land naar ons land gekomen Joodsche vluchtelingen en mede ter controle, aan de hoofden van plaatselijke politie, aan den inspecteur der koninklijke mare chaussee, bureau grensbewaking en vreemdelingendienst, Binnenhof 20, Den Haag, een nauwkeurige opgave te ver strekken van de in hun gemeente aan wezige, en ook verder van de nog na der aankomende Joodsche vluchtelin gen. Men zal opgave moeten doen van beroep, terwijl voorts vermeld dient te worden van welke papieren de vluch teling is voorzien en wat zijn middelen van bestaan zijn. De minister roept de medewerking van alle betrokkenen in om aan deze aanschrijving gevolg te geven. Aan de „Avondpost werd bericht: In Amsterdam is de vorige week tot gemeente-secretaris benoemd mr. Van Lier, op een (aanvankelijk) sala ris van 8000. De echtgenoote van den secretaris, mevr. Van Lie» Schippers, bekleedt aan het stad huis een hooge functie. Zij is referen daris, chef van de afdeeling volks huisvesting en geniet een inkomen van ruim 6000. Is dat nu niet een hemeltergend schandaal? De toestand wordt nog gekker, wanneer men be denkt, dat ambtelijk mevrouw Van Lier onder haar man staat: hij is haar chef! Zoudt u op dat schandaal nu niet eens de aandacht willen vesti gen?" Het Haagsche blad teekende hierbij m: Wij hebben in Amsterdam naar de juistheid van het bovenstaande geïn formeerd. Het werd ons bevestigd, alleen met deze rectificatie, dat mr. Van Lier belangrijk méér verdient dan 8000. Zoo genieten deze echtelie den samen per jaar een klein kapitaal uit de gemeente-kas. En duizenden intellectueelen loo- pen te snakken naar werk. Amsterdam heeft zoo werd ons hedenmorgen medegedeeld 1681 gehuwde vrouwen in gemeente-dienst (schoonmaaksters inbegrepen). In 33 van die gevallen heeft ook de man 'n gemeente-functie. Er zijn 423 gehuw de onderwijzeressen onder: in 162 van deze huwelijken is ook de man in gemeente-dienst. Wij hebben voor dit alles maar één woord: onrecht. Al die dubbele in komens, al die bevoorrechte gezin nen, beteekenen onrecht tegenover andere mannen en (ongehuwde) vrou wen, die in hun carrière belemmerd en geschaad worden. En welk een verhouding: de ge meente-secretaris met een hoog inko men heeft zijn vrouw, ook met een hoog inkomen, in zijn dagelijkschen dienst. Trouwens, ook hier aan de depar tementen vindt men soortgelijke ge vallen: man en vrouw, die elk een zeer hooge rijksbetrekking bekleeden, elk met een hoog inkomen. Toen één van die dames destijds een baby ver wachtte, mocht zij van den betrokken minister voortaan haar werk thuis doen .En als men dan inlichtingen wenschte van deze rijksambtenares- se, moest men haar huis opbellen. Alles: onrecht. Peter Langzaam was eigenaar van een eenmaal bloeiende winkelzaak, overge nomen van zijn vader. De winkel was reeds bijna een eeuw in het bezit van de firma Langzaam. Peter trof het niet bijzonder dat hij de zaak overkreeg in een tijd dat andere methoden dienden te worden toegepast om de zaak op poo- ten te houden, dan tijdens het beheer van zijn vader en grootvader, en daar Peter bij zijn vader de zaak had ge leerd en nergens elders zijn licht had op gestoken, sprak het welhaast vanzelf dat hij de zaak bleef drijven op den zelfden voet als zijn voorzaten. Het ging echter steeds bergafwaarts en hij klaagde zijn nood aan een vriend, die hem den raad gaf eens wat te adverteeren, zijn etala ges beter te verzorgen. „De klanten die in jouw winkel koopen" zei de vriend „sterven uit en geen nieuwe treden in hun plaats, als je geen reclame maakt en laat zien dat je ook nog meetelt." Pe ter wilde hiervan niets weten, reclame was geld weggooien vond hij en hij had niet te veel meer om er op een dusda nige wijze mee om te springen. Toen nam zijn vriend een list te baat en vroeg langs zijn neus weg: „Zeg, Peter, rook je ook sigaren?" „Wel, ik rook steeds en hij noemde den naam van een merk waarvoor veel reclame wordt ige- maakt. „Maar waarom dan juist dat merk", vroeg de vriend. „Nou, dat zie je toch overal" luidde het antwoord, niet Een geschiedenis uit het oude Madrid door F. MARION CRAWFORD. 41.) „Indien het uwe majesteit behaagt F*--- Jan van Oostenrijk gevangen te zetten, hebt u daartoe de macht- Wat mij betreft, ik zal er mij niet tegen ver zetten. „Wie dan wel?" vroeg de koning boos. „Verwacht u misschien een alge- meenen opstand onder het volk, om u in vrijheid te stellen, of dat er een pa leisrevolutie, op touw gezet door uw partij, zal uitbreken, met het doel mij te dwingen u om redenen van staat de vrijheid te hergeven? Voor het eene zoudt u in Parijs moeten zijn, en het an dere zou slechts in Constantinopel mo gelijk kunnen zijn. We zijn echter in Spanje, waar ik heer en meester ben, en waar mijn wil zal geschieden, waar tegen niemand zich zal verzetten. Ik ben te goed, te vriendelijk voor u! Voor de helft van hetgeen u hebt gezegd en gedaan zou Elisabeth van Engeland u morgen om het leven hebben doen brengen. Maar ik zal u nog een kans laten, omdat er nog eenige twijfel bij mij bestaat en het recht niet verkracht mag worden en niet mag worden misbruikt als werktuig om wraak te nemen. Ja ik ben welwillend, ik ben goedertieren. Wij zullen zien of gij u weet te redden en zullen u een kans geven." „Waarin bestaat die kans?" vroeg Don Jan, die het gevaar meer en meer zag naderen. „U zal de gelegenheid worden gege ven te bewijzen dat een onderdaan zijn souverein mag beleedigen en dat de koning niet de vrijheid heeft een onder daan de waarheid te zeggen. Kunt u dat bewijzen?" „Neen." „Dan kunt u schuldig worden ver klaard wegens hoogverraad", antwoord de Philips, terwijl er een plooi van kwaadaardigheid om zijn leelijken mond kwam. „Er zijn verschillende wijzen om een beschuldigde te ondervragen; ik ben overtuigd dat u daarvan wel eens hebt gehoord". „Denkt u mij vrees aan te jagen door te zinspelen op de pijnbank?" vroeg Don Jan met een glimlach. „Getuigen worden ook ondervraagd", antwoordde de koning op een toon, die bewees dat hij reeds bij voorbaat genoot van het effect dat hij zou teweeg bren gen bij den man, die niet bang voor hem was. „De methoden, die op hen worden toegepast, doen dikwijls veel meer pijn, en getuigen kunnen zoowel mannen als vrouwen zijn; dat weet u, mijn waarde broeder hij sprak het woord met een spotlach uit f>,en onder de vele dames, die u kent „Het zijn er maar heel weinigen". „Dan zal het des te gemakkelijker zijn de twee of drie, of misschien de eenige, te vinden, die ondervraagd moet worden hoogstwaarschijnlijk in uw tegen woordigheid en op de pijnbank". „Ik had toch wel gelijk, toen ik u een lafaard noemde", zei Don Jan, steeds bleeker wordende, totdat hij bijna zoo wit was als het witte satijn en de witte zijde van zijn kleeding. „Wilt u mijlden brief geven, die u las, toen ik hier kwam?" „Neen." „Zelfs niet om u te redden uit de han den van den beul?" „Neen". bevroedende dat hij daarmede aan de Reclame de grootst mogelijke pluim gaf. Peter zag het in en kwam nog te juis ter tijd tot inkeer en staat thans als een gelukkig en opgewekt man aan het hoofd van een bloeiende zaak. De Rijksarchivaris in Zeeland schrijft ons: Nu de liquidatie van het jachtrecht in Zeeland haar einde nadert, zal menig voormalig bezitter van dat recht zich afvragen wat nu verder met zijne bewijs stukken te doen. Voor hemzelf hebben zij als zoodanig geene waarde meer zoo dra de wettelijke schadeloosstelling de finitief is vastgesteld. Men zal dus licht geneigd zijn de bescheiden te vernieti gen. Toch zou het jammer zijn indien dit geschiedde. Want er schuilen talrijke documenten onder, die uit een histo risch oogpunt beschouwd wel degelijk nog nut kunnen stichten. Daarom zal het bijzonder worden op prijs gesteld als de eigenaars hunne bewijsstukken, na die gebruikt te hebben om de schadeloos stelling toegekend te krijgen, als schen king willen zenden aan het Rijksarchief in Zeeland te Middelburg en tevens den Rijksarchivaris machtigen ermede naar bevind van zaken te handelen. Na nauw keurige schifting wordt dan het waarde- looze vernietigd, waarna het geschied kundig belangrijke eene blijvende plaats krijgt in de aan het Rijksarchief verbon den bibliotheek van handschriften. Het bewaarde zal dan, vooral als aanvulling van andere bronnen, bij menig his torisch onderzoek goede diensten kun nen bewijzen. Zooals vanzelf spreekt, behouden de schenkers steeds toegang tot dat be waarde gedeelte der door hen afgestane bescheiden. Raadpleging door anderen van stukken, die jonger zijn dan vijftilg jaar, geschiedt niet dan na verkregen machtiging van den Minister van Onder wijs, Kunsten en Wetenschappen. Tot het geven van eventueel gewenschte na dere inlichtingen is de Rijksarchivaris steeds gaarne bereid. Men schrijft ons: Het komt nog herhaaldelijk voor, dat bestuurders van motorrijtuigen bekeurd worden, wijl zij bij aanhouding niet in het bezit van een geldig rijbewijs blijken te zijn. De oorzaak daarvan moet voor namelijk gezocht worden in de omstan digheid, dat nog te weinig aandacht aan den vervaldatum van het rijbewijs wordt besteed. Men zij er zich goed van be wust, dat afgegeven rijbewijzen slechts gedurende twee achtereenvolgende ja ren geldig zijn en het dus zaak is tegen het einde van dien termijn een nieuw rijbewijs aan te vragen. Aangeraden wordt daarmede niet tot het laatste oogenblik te wachten. Het is volstrekt noodzakelijk, dat tusschen de indiening van de aanvraag en het tijd stip, waarop het rijbewijs vervalt, eenige tijdruimte b.v. 3 of beter nog 4 weken wordt gelaten. Mocht het vroeger al eens voorgekomen zijn, dat ter Provin ciale Griffie bij persoonlijke aanmelding op de afgifte van een rijbewijs kon wor den gewacht, met nadruk zij thans ver meld, dat dit tot de onmogelijkheden is gaan behooren. „Zelfs niet ter redding van Philips wachtte even, terwijl hij met een vreeselijken blik vol haat zijn broeder aankeek. „Wilt u mij dien brief geven om Dolores de Mendo'za te redden van aan stukken te worden gescheurd?" „Lafaard!" Instinctmatig greep Don Jan ditmaal naar het gevest van zijn nog opgestoken degen, terwijl hij het woord woedend uit schreeuwde en vooruit sprong. Maar nog zou hij zich de afgelegde belofte hebben herinnerd en zijn hand niet opgeheven hebben; zijn eerste beweging was ech ter al voldoende om Philips, die voor zijn leven vreesde, bliksemsnel zijn de gen te doen trekken. Zonder te wachten op een a.anval, deed hij een woedenden uitval naar zijn broeder. Don Jan deed met zijn nog steeds opgestoken degen een wanhopige poging den stoot af te weren, maar het wapen raakte verward in den koppel, waaraan het was beves tigd, en Philips' uitval was krachtig en bliksemsnel geweest. Met ean kreet van woede viel Don Jan languit achterover; zijn voeten schenen op den gladden, marmeren vloer te zijn uitgegleden, terwijl door de af werende beweging van zijn arm het op gestoken wapen met koppel en al een eind in de lucht vloog en een heel eind verder weer op den vloer neerviel. Hij lag in zijn volle lengte met één arm uit gestrekt, terwijl de hand zich een oogen blik snel en krampachtig bewoog. Toen was het volkomen stil. Aan zijn voeten stond Philips met den getrokken degen, aan welks scherpe punt zich bloed bevond, in de hand. Zijn oogen leken geel in het kaarslicht en met eenigszins geopenden mond keek hij strak naar het onbeweeglijke, bleeke gezicht. In de gewrichten worden dikwijls schadelijke stoffen afgezet, wanneer de regelmatige doorstrooming met bloed, ook van de kleinste vaten, door koude, vocht of plotselinge sterke af koeling gestoord wordt. Hevige pijn bij elke beweging aangezien ook de zenuwen aangedaan zijn is het gevolg en als .rheuma' bekend. Aspirin-tabletten oefenen een regelenden invloed uit op de bloedsomloop en zorgen voor een krachtige doorstrooming met bloed, zoodat de vergiften worden weggespoeld en uit gescheiden. Aspirin-tabletten stillen bovendien de pijnen. Alleen van een volkomen zuiver, onschadelijk middel moogt Gij een ideate werking verwachten. Vraagt daarom steeds uitdrukkelijk Aspirin-tabletten, gemerkt met het Bayerkruis. (Ingez. Med.) Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 20 labl. 70 ds. en oranjezakjes van 2 tab), 4 to ets. Het verdient overigens waarschijnlijk aanbeveling hier dan nog eens in her innering te brengen, dat aanvragen om vernieuwing van een rijbewijs ongeveer één maand vóór den vervaldatum van het oude rijbewijs behooren te worden ingediend. Dit is de eenige zekere ma nier om steeds van een geldig rijbewijs voorzien te zijn. Degenen, die nalaten dit te doen, loopen altijd de kans in moeilijkheden te geraken, wijl hun mis schien niet meer op tijd een nieuw rij bewijs kan worden uitgereikt. Voor personen, die met het indienen der aanvragen plegen te wachten tot op het allerlaatste oogenblik, daar zij vreezen anders reeds in het bezit van eep nieuw rijbewijs te worden gesteld geruimen tijd vóór dat het oude bewijs is verloopen,' zij hier vermeld, dat ter Provinciale Griffie met de afgifte wordt gewacht tot hoogstens een week vóór den vervaldatum van het oude rijbewijs, zoodat de geldigheidstermijnen der bei de bewijzen zich zoo nauw mogelijk aan elkander aansluiten en geene inkorting van beteekenis geschiedt. Met betrekking tot de bij de aan vraag over te leggen bescheiden kan worden volstaan met de mededeeling, dat inlichtingen dienaangaande verstrekt worden op de gemeentesecretarie, al waar de aanvragen als regel behooren te worden ingeleverd. Gisterenavond vergaderde de afdee ling Middelburg van Vereeniging Zie kenhuisverpleging op Walcheren. We gens verhindering van den voorzitter, den heer H. J. van Geuns, leidde de secretaris, de heer L. Onderdijk, de ver gadering, die hoofdzakelijk belegd was, om de agenda voor de algemeene ver gadering op Zaterdag a.s. te bespreken. Alvorens men daartoe overging, be noemde de vergadering tot afgevaardig den de heeren J. J. van Aartsen, G. W. Graafhuis, J. C. Peeman, J. C. van Poel jen en J. P. Ph. Doorenbos. Het reeds gepubliceerde jaarverslag der vereeniging gaf geen aanleiding tot opmerkingen. De vergadering besloot voor de drie bestuursplaatsen de candi- aaturen te steunen van de eerste candi- daten der aanbeveling, de heeren H. J. van Geuns te Middelburg; M. Reijn- houdt jr. te Domburg en dr. P. de Haas te Arnemuiden. De heer Onderdijk lichtte de ver schillende voorstellen uitvoerig toe en kon de vergadering zich vereenigen met dat om te bepalen, dat als een lid één jaar, gerekend van den aanvang der op name, onafgebroken in een ziekenhuis is opgenomen geweest, aan dit lid nog éénmaal een halven uitkeeringsduur vergoed wordt bij het intreden van het tweede jaar. Alleen zal de afdeeling voorstellen dit zoo te verduidelijken, dat ook in het tweede jaar de patient opgenomen moet blijven en dat dan hoogstens een halve uitkeeringsduur wordt betaald. Met het tweede voorstel van het be stuur om sanctie te verleenen aan zijn besluit om voorloopig voor een jaar in alle ziekenhuizen de kosten voor ver band en geneesmiddelen voor rekening der vereeniging te nemen, voor de hoo- gere klassen ook gerekend volgens het tarief der derde klasse, vereenigde de vergadering zich en juichte zij deze uit breiding ten zeerste toe. Het derde voorstel, n.l. om een rechts positie te doen ontwerpen voor den se cretaris-penningmeester, besprak men niet, in afwachting van de toelichting op de algemeene vergadering en hebben dus de afgevaardigden ten deze vrij mandaat. Gistermiddag omstreeks 3 uur is de brandweer wederom gealarmeerd, doch het is niet tot uitrukken gekomen. In de koffiebranderij van de firma K. Meertens jr. in de poort in de Korte Delft tusschen het magazijn De Drie Spuiten en de apotheek van mevrouw de weduwe Van der Harst draaide de electrische koffiemolen. Van den ketel, waarin de koffieboonen zich bevonden is het deksel afgesprongen en is een deel der boonen in het vuur gevallen, waar door zij in brand geraakten en een he vige rookmassa zich ontwikkelde. Een in de omgeving zijnde brandmees ter, die van den heer Meertens vernam, dat de toestand dreigend was, belde de kazerne op en hier werd onmiddellijk alarm gemaakt. Reeds was een spuit be mand en gereed om uit te rukken, toen bericht kwam, dat men het vuur met eigen krachten meester was geworden. BRUINISSE. In de gehouden verga dering van den raad werd, nadat de notulen onveranderd waren goedge keurd, de secretaris door den heer van Vessem dank gebracht, voor de uitge breidheid en de juiste weergave van het Hij had vanaf het oogenblik, waarop hij in de kamer van zijn broeder was ge komen, naar dit oogenblik verlangd, hoe wel hij zich niet bewust was, dat het hem om het leven van zijn broeder was te doen. Het was doodstil in de kamer, terwijl hij keek naar wat hij had gedaan, en enkele druppels bloed een voor een, heel langzaam, op het marmer vielen. Op het witte buis van Don Jan vertoon de zich een kleine, roode vlek, en ter wijl hij daarnaar keek, werd zij grooter en helderder rood. Aan de andere zijde van de deur was Dolores met haar handen tegen haar slapen gedrukt, door een afschuwelijken angst gedreven, op haar knieën geval len, toen zij naar de laatst gewisselde woorden luisterde, en hoewel zij dapper was, had de bedreiging, die de koning had geuit, baar een gevoel veroorzaakt, alsof haar bloed tot ijs stolde. Zij had Don Jan wel willen toeschreeuwen haa,r brief of den anderen, welken de koning ook maar wilde hebben, af te staan trots alle vrees had zij bijna haar stem verheven. Maar toen hoorde zij Don Jan dat ééne woord van verachting uitspre ken, toen vernam zij de vlugge voet stappen, het trekken van een degen uit de scheede, het handgemeen, dat geen vijf seconden had geduurd, en toen den doffen slag, die er duidde dat er één was gewond. Dat kon niet anders dan de koning zijn, wat al ontzettend genoeg zou zijn geweest m'aar dan 'zou Don Jan het volgende oogenblik naar haar deur zijn gesneld. In de kamer was alles stil, maar de angst deed haar allerlei geluiden hooren. Al zouden de twee mannen nu hebben gesproken, zij zou het toch niet hebben gehoord, evenmin als het ope nen van een deur of eenig ander geluid. Het was nu niet meer de vrees van ge hoord te zullen worden, die haar deed zwijgen. Haa.r keel was verdroogd en haar tong verlamd. Plotseling herinner de zij zich dat Don Jan ongewapend was en hij Philips er op had gewezen, dat zijn degen op de tafel lag. Plet was dus de koning, die zijn wapen had getrok ken en zijn ongewapenden broeder had gedood. Het was haar alsof men haar met iets zwaars op het hoofd sloeg, haar gedachten werden brokstukken van woorden, en lichtflitsen dansten voor haar oogen. Met haar handen trachtte zi) gevoel en rede en stilte weer in haar hersens, die maar niet tot bedaren wil den komen, terug te drukken. De zeker heid vatte bij1 haar post dat Don Jan was gedood en haar wanhoop groeide bij eiken ademtocht. Zij kreeg een gevoel alsof zij door een onverdraaglijke pijn stierf, die veel vreeseüjker was dan de folteringen, waarmee Philips had bedreigd en de dood zou thans als een genade tot haar zijn gekomen, want geen uur langer zou zij in dezen doodsangst kunnen door brengen; dan zou er eer iets in haar zijn gebroken. Zij stierf hier op haar knieën voor de deur, aan welker andere zijde de man, dien zij lief had, dood lag Nu zou het sterven haar gemakkelijk vallen. Een oogenblik later zou zij im mers voor eeuwig bij hem zijn. Men zou haar dood vinden, en misschien was men wel genadig haar naast hem te begraven. In haar eerste droefheid, die haar ge slagen, verpletterd en verdoofd had, kwamen er geen tranen, maar er was iets in haar keel, dat leek op een ver stikkend vuur, en haar oogen brandden als gloeiend ijzer. (Wordt vervolgd)»

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1933 | | pagina 5