I
en
SHÏÏ
AS
UTTH1
eemg op
de wereld
DE ROODE VULPENHOUDER
ZEELAND.
KERKNIEUWS.
Laat-
tart.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT VAN WOENSDAG 22 MAART 1933.
No. 69.
1
CRISIS OVERHEID KIEZER. HI.
ZONDER RUGGESPRAAK.
B. C de Groot.
GOES.
Rede Dr. Colijn.
omdat
SSHOUWEN-DUIVELAND.
E zijn eea
5rootere
iatig te
O, S.",
ïes- en
(schrif-
Crucq,
IS 156»,
I is het
jenbare
thuis.
veld U
-Demo-
plaat-
bladen
It extra
Iterdam
sen.
Vee
kboot
4A"
kou
si
s'—
oena-
Ins om
Ivare*^
te:
leminf
VOS.
IOUT,
JHtlC.
m
l ij-"*
iK
VT
Heb ik in men vorig artikel gespro
ken over des kiezers 1 e e f t ij d, thans
moet ik het hebben over zijn g e-
schiktheid.
Artikel 3 der Kieswet sluit, populair
gezegd, van de uitoefening van het kies
recht alleen uit diegenen die min of
meer zwak van zinnen zijn, of een rech
terlijk vonnis achter den rug hebben als
in dat artikel omschreven.
Verder kent artikel 4 aan de Kroon
de bevoegdheid toe tot een zekere
schorsing van dat recht voor mili
tairen bij de zee- en landmacht in wer-
kelijken dienst, doch verdere beperkin
gen kent geen enkele wet, althans voor
zoover betreft het actieve kiesrecht,
het recht dus om zelf te kiezen.
Wel is er in de artikelen 25 en 26
der Gemeentewet sprake van eenige be
perkingen van het passieve kies
recht, het recht dus om gekozen te
worden als lid van een Gemeente
raad, of dit te kunnen blijven als men
het reeds is, doch hierop kom ik later
terug.
Alvorens verder te gaan herinner ik
er nu den lezer aan dat in de Grondwet
de artikelen 87 en 131 voor de leden
der beide Kamers en voor die van de
Provinciale Staten bepalen: „De leden
stemmen zonder last van of ruggespraak
met hen, die benoemen"; (hun kiezers
dus).
En nauwkeurig gelijk is de tekst van
artikel 51 der Gemeentewet voor de
raadsleden.
De wetgever heeft dus nadrukkelijk
gewild dat de volksvertegenwoordigers
vóór en bij het uitbrengen van hun
stemmen volmaakt onafhankelijk van
hun kiezers zullen handelen, en wat
heeft nu de 15-jarige ervaring met dit
algemeene kiesrecht ons geleerd?
Kortweg: dat voor vele kiezers en
gekozenen deze wettelijke voorschriften
niet meer dan doode letters zijn, en dat
zij zelf nog niet rijp zijn voor een zoo
vrijgevige, democratische regeling van
het kiesstelsel.
Het is overbekend dat de roode vak-
vereenigingen, welker politieke woord
voerders meest de S.D.A.P.-sche volks
vertegenwoordigers zijn, voor elk be
sluit dat hun belangen raakt, dwingend
voorschrijven hoe deze laatsten heb
ben te stemmen. Zijn deze eens onafhan
kelijk genoeg om van dit voorschrift af
te wijken omdat zij zulks in het alge
meen belang noodig achten, dan loo-
pen zij kans óf door hun kiezers ge
hoond en gesteenigd te worden (verga
dering in de „Libelle" te Rotterdam) óf
gedwongen te worden, hun zetels te
ontruimen (Amsterdam, Groningen, enz.)
óf door Moskou op de knieën gebracht
te worden.
Zeer bedenkelijk zijn deze met den wil
des wetgevers strijdige verhoudingen
vooral geworden doordat een zoo groot
gedeelte van 't overheid s-personeel
georganiseerd is in de S.D.A.P. de poli
tieke partij die met haar nog radicalere
concurrenten wedijvert in louter afbre
kende critiek op vrijwel eiken over-
heids-maatregel dien zij zelf niet voor
gesteld heeft. Die onder de zweep der
O.S.Pen der communisten steeds meer
naar links gedreven is zoodat zij on
danks de dubbelhartige uitlatingen van
vele harer leden, thans niet meer ont
kennen kan even revolutionair te zijn
als haar concurrenten zoodra zij het
oogenblik maar gunstig zal achten voor
slagen van een greep naar de macht.
De toestand is thans zóó dat dit over-
heids-personeel door zijn dwang op de
radicale volksvertegenwoordigers een
steeds stijgende macht en invloed krijgt
op de overheidsbesluiten, óók inzake
zijn eigen dienstvoorwaarden; in plaats
van louter Dienaren der gemeenschap
door A. W. v. E.—v. R.
75.)
Boer,
Zelfs toen nog vertrouwde ik haar
was een even wraakzuchtige als
zuchtige vrouw, en, zooals je je kunt
voorstellen, was onze wederzijdsche
sympathie er gedurende onzen omgang
niet grooler op geworden. Ik wist, dat
zij in een vlaag van boosaardige heb
zucht in staat was, haar schepen achter
zich te verbranden en naar Sybil te
gaan Ook viel het mij juist toen niet ge
makkelijk, zoon groote som ineens los
te maken. Op zijn best zou ik er eenden
tijd financieel door verlamd zijn, en "in
krimping van welken aard ook betee-
kende ongemak voor Sybil. Even voor
mijn laatste onderhoud met mrs. Dray
cott kreeg ik bericht, dat een van mijn
geldbeleggingen mislukt was, en ik kwam
tot het besef, dat het mij groote moeite
zou kosten de zevenduizend pond bij el
kaar te krijgen.
Hij zweeg en bleef even in gedachten
zitten, alsof hij zich zijn eigen handelin-
beoordeeridVOOr ^en ^8es* ^aa^e en ze
Toen gingen zijn blikken naar de plek,
waar e foto van zijn vrouw in de zware
zilveren lijst, in het volle licht van de
leeslamp stond.
„.Toenging hij voort, „besloot ik
unrs. Draycott te dood en".
worden zij door de oogendienarij hunner
afgevaardigden hoe langer hoe meer de
bestuurders der geheele natie.
Men zal toch met mij eens zijn dat er
aan dergelijke mogelijkheden wettelijk
een einde moet worden gemaakt!
Het is precies hetzelfde alsof U voor
Uw huis of onderneming zelf regelingen
treft die uw personeel gelegenheid ge
ven, althans toelaten, om lieden aan te
stellen met de opdracht, Uw huis of zaak
te verwoesten.
Waartoe deze wanverhoudingen ten
slotte moeten leiden is toch onlangs
nog gebleken door de muiterij aan boord
van H.M. Zeven Provinciën? Na eenige
tientallen van jaren systematische be
werking door politieke leiders, direct of
via de vakvereenigingen, is bi) een
groot deel van het Marine-personeel
elk juist begrip van de verhouding: over
heid tot personeel, van gezag tot gezags-
dienaren, volmaakt zoek gebleken.
Hierbij zal het, zonder kieswet-wijzi
ging, stellig niet blijven in de toekomst,
en evenmin dreigen de ongewenschte ge
volgen alleen van links, want 't is merk
waardig te constateeren hoeveel over-
heids-dienaren, van zeer hooge tot de
laagste, men ook aantreft onder de lei
ders en volgelingen van de „nationale"
en „fascistische" bewegingen die ge
reed staan, onze natie van het nabije
verval te „redden"
De fascisten, alias nationaal-socialis-
ten, staan onder leiding van den amb
tenaar Ir. Musseaart, die voorloopig dub
belhartig als ook in den beginne de an
dere „sterke" man Hitier, weliswaar zegt
dat zijn beweging legaal is doch tegelij
kertijd verklaart, het parlementaire stel
sel „verderfelijk" voor de natie te ach
ten, en een beroep doet op de „vuisten"
van hen die zich willen aansluiten. Ik
vraag me af: waartoe zijn die vuisten
noodig? Voor een vechtpartij bij een
voorgenomen greep naar de macht als
hij den tijd daarvoor rijp zal achten?
Het is toch eigenlijk al te erg dat zulk
optreden van een ambtenaar, een over-
heids-dienaar, mogelijk is, en dat, bij
voor de beweging gunstigen verkiezings
uitslag, 'n dergelijke overheidsdienaar in
het parlement zal gaan medebeslissen
inzake 's lands wetgeving?
Weinig beter staat het met het Ver
bond voor Nationaal Herstel, opgericht
door een aantal min of meer aanzienlijke
burgers en eenige actief dienende of ge-
pensionneerde hoogere officieren en
ambtenaren, en dat zich tot de natie
wendde met een Manifest vol vage pro
grammapunten welke men zonder uit
zondering voordien reeds bij veel be
staande politieke partijen aantrof.
Aanvankelijk verklaarde het nadruk
kelijk (op blz. 5) geen nieuwe partij
te willen zijn, is dit echter niettemin
toch binnen weinige dagen geworden, en
zal aan de a.s. verkiezingen deelnemen
met een lijst waarop als werkelijke eer
ste candidaat weder fungeerteen
overheidsdienaar, tevens overtuigd fas
cist, n.l. mr. dr. Westerman. Want no.
1 op de lijst, de generaal Snijders, heeft
beslist verklaard bij verkiezing geen zit
ting te zullen nemen!
Over dit onwaardige gedoe, deze kie
zersmisleiding door het misbruiken der
zoo achtenswaardige figuur van den ge
neraal, wil ik hier niets méér zeggen,
doch constateeren dat onder de leiders
en volgelingen dezer fascistische bewe
ging tal van militairen en ambtenaren
voorkomen die hun afbrekende critiek
op de Regeering, hun opperste chefs dus,
in het openbaar doen hooren. Is dit voor
overheids-personeel ongepast en onge-
wenscht, of niet?
Ik meen thans voldoende te hebben
betoogd dat veel overheidspersoneel ge
toond heeft, het evenwicht tusschen kie-
zers-r echten en ambts-p lichten
niet te kunen bewaren, d.w.z. niet g e-
schikt te zijn voor het kiesrecht.
Door aanvulling van art. 3 der Kies
wet behooren in 's lands belang van de
uitoefening van het kiesrecht te worden
uitgesloten alle ingezetenen in dienst
van Rijk, Provincie of Gemeente, en mi
litairen in werkelijken dienst, anders dan
tijdelijk, vrijwillig of verplicht, krach
tens eenige bestaande wet.
HOOFDSTUK XXV.
Er was een gespannen stilte, alleen
verbroken door het rumoer van het ver
keer in Victoriastreet.
Frayre deed een vruchtelooze poging
iets te zeggen, maar hij vond geen woor
den. Er viel niets te zeggen. De meest
tegenstrijdige gevoelens verdrongen zich
in zijn hart, van welke het sterkst
zelfs nu medelijden was, medelijden
met den man, die in zijn blinde aanmati-
ging, het leven van het eenige wezen,
dat hij had gehoopt te redden, had ver
woest.
Iets van wat hij voelde moest tot Kean
zijn doorgedrongen, want toen die weer
sprak, was er een vriendelijker, bijna
verontschuldigende klank in zijn stem.
„Het spijt mij, Hatter", zei hij. „Van
al mijn vrienden ben jij de eenige, die ik
het minst kan missen. Als Farrar niet
die ontzettend domme fout had begaan,
door mij niet op tijd te laten weten, dat
de zaak, waarin John Leslie moest ge
tuigen, uitgesteld was, zouden de zaken
een heel anderen keer hebben genomen.
Het geluk was van het begin af tegen
mij
„Toen Eva ons op Staveley uitnoo-
digde en mij vertelde, dat mrs. Draycott
er ook zou komen, hegreep ik, dat de
gelegenheid voor mij eindelijk was ge
komen. Ik beraamde mijn plannen zorg
vuldig en dacht, dat ik' alle mogelijke
1 moeilijkheden had voorzien, maar ik
Vóór de verkiezing,reden, gistermid
dag door dr. H. Colijn, alhier, gehouden,
bestond zeer groote belangstelling. Zoo
wel de Gereformeerde Kerk, waar spr
persoonlijk optrad, als .Schuttershof,
waar een luidspreker zijn rede weergaf,
waren geheel gevuld.
De voorzitter, mr. P. A. Schwartz,
las, na het gezamenlijk zingen van Ps.
33: 10, Ps. 28 voor; ging daarna voor in
gebed, en sprak een kort openings
woord.
De heer C o 1 ij n begon zijn rede met
op de groote moeilijkheden van na-
tionalen en internationalen aard te wij
zen. Overal heerscht politieke spanning
de Volkenbond heeft gefaald; in het
Oosten is de vrede verbroken; in Euro
pa tracht men nieuwe statengroepee
ringen te vormen, z g. om den vrede te
dienen, maar de uitkomst is meestal een
andere, en er is voortdurend oorlogs
gevaar.
Ook op economisch gebied stijgt de
nood met den dag en allerwege wordt
een waanzinnige handelspolitiek ge'
voerd.
Spr. wijst op het gevaar van verwar
ring; de gunstige tijd voor revolutionaire
actie; waarvan symptonen zijn: het op
roer te Genève, het gebeurde op de Ze
ven Provinciën, en de spanning in
Duitschland en Oostenrijk, waar elk
oogenblik een burgeroorlog kan uitbre
ken.
Bij deze verkiezing aldus spr., gaat
het ook om 't behoud van onze staats
instellingen. Het constititioneel-parle-
mentaire stelsel, eens zoo hoog gppre-
zij, beantwoordt niet meer aan d gekoes
terde verwachtingen. Het is bezweken
in Italië, Polen, Duitschland, en aan de
gevolgen van eigen, innerlijke onmacht.
De demoncratie ontwikkelde zich tot
demagogie. Men vroeg en eischte- zon
der te vragen of inwilliging mogelijk
was.
Overal duikt de dictatuur op, onder
welke het met de vrijheid der burgers
gedaan is. Er dreigt ook voor Neder
land gevaar; bij deze stembus zijn er,
onder de drie-en-vijftig partijen, dertien
die fascistisch getint zijn. Daarom gaat
het bij deze verkiezing om een krach
tige regeering, gesteund door een krach
tig parlement. We moeten niet ter stem
bus gaan, aldus spr., met een groote
lijst verlangens, want de middelen om
ze uit te voeren, ontbreken.
Niettemin zwijgt de A.-R. partij niet
i o ver de vragen van dezen tijd, die in
hoofdzaak behelzen: de financiën, de
economie, de werkloosheid en handha
ving van het gezag.
Wat de financiën betreft, reeds Nov,
1922 wees spr. op de ingetreden crisis,
die een liquidatie-crisis was, een verbou
wing van ons economisch huis. Als minis
ter van financiën liet hij zich daar ook
door leiden, en velen keurden toen zijn
maatregelen af, maar die zullen intus-
schen wel ingezien hebben, dat hij gelijk
had. Alleen zou opgemerkt kunnen wor
den, dat hij de toestand nog te gunstig
beoordeelde.
Ook nu is eerste eisch der Anti-Revo-
lutionnairen, dat, er evenwicht komt
tusschen inkomsten en uitgaven, en is dit
niet in één jaar te bereiken, dan kunnen
infei
j mef vele .Ersafj'-preparaten, Aspirin
een beier functioneeren van het nart bewerkt, door
dat het den bloedsomloop gunstig beinvloedt, de
kleinste bloedvaten verwijdt en zoo den bloeds
omloop vergemakkelijkt, hetgeen bij griep en an
dere infectie-ziekten van niet geringe beteekenis
is, is Aspirin onschadelijk en tast noch hart noch
nieren aan.
■BfiMBanBBaBBESHJM
Uitsluitend verkrijgbaar in do oranje-bandbuisjes van 20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. A 10 cis.
(Ingez. Med.)
wist niet, dat ik rekening moest houden
met jou, Hatter. Jij stond in te intieme
betrekking tot ons allen, om een onge
vaarlijke tegenstander te zijn.
Onder voorwendsel, dat er oponthoud
was gekomen in den verkoop van ze
kere obligaties, haalde ik mrs. Draycott
over, van Staveley naar haar zuster te
gaan, en sprak met haar af, haar daar
te zullen ontmoeten en haar het geld in
contanten te zullen overhandigen. Wij
kwamen overeen elkaar den 23en Maart
om zes uur 's avonds op den hoek van
de Greycross laan te zullen ontmoeten.
Ondertusschen had ik de auto uit Lon
den gehaald en in een garage te Whit-
bury gestald. Zooals je je zult herinne
ren, kwam Sybil het eerst op Staveley,
en volgde ik haar vier dagen later
dat wil zeggen den 14den Maart. Ik sein
de den tijd van mijn aankomst en werd
als gewoonlijk te Staveley met een auto
afgehaald, en jullie beschouwen het al
len als vanzelf sprekend, dat ik met den
trein was gekomen. Inderdaad echter
was ik met de auto van Londen naar
Whitbury gereden, had ze daar gestald
en was toen met den trein naar Stave
ley Grange gegaan. Ongelukkig gingen
mijn lantarens in York uit en werd ik
aangehouden. Ik had de voorzorg geno
men, het rijbewijs van mijn chauffeur te
leenen, onder voorwendsel, dat ik niet
wist, waar ik het mijne had gelaten, en
de auto misschien noodig zou hebben,
terwijl hij zijn vrijen dag had; en dat rij-
tijdelijk de heffingen worden verhoogd.
Sommigen willen aan de uitgaven niet
tornen en op een steeds grooter deel
van het volksinkomen beslag leggen,
maar hier is 'n grens die niet overschre
den mag worden, omdat men rekening
moet houden met de belangen van het
geslacht dat na ons komt.
Wat de economische kwestie betreft,
zijn wij in sterke mate van het buiten
land afhankelijk. Onze welvaart berustte
hoofdzakelijk op twee pijlers: onze lig
ging en onze bodem. We waren den tuin
van de ons omringende landen en in ster
ke mate betrokken bij het goederenver
keer. Beide pijlers zijn ernstig aange
tast, omdat het buitenland zijn deuren
gesloten heeft en nu vraagt de a.-r. par
tij van de regeeringen pogingen om die
weer te open te krijgen. Spr. zelf heeft
er 5 jaar hard voor gewerkt, ook te Ge
nève, waar hij Jan. '31 de ministers der
andere landen nog ernstig waarschuw
de. Maar we hebben het niet in eigen
hand, die deuren weer te openen, en
daarom moeten bepaalde groepen ge
steund worden in de richting van voor
ziening der behoeften van de nationale
markt We dienen zelf zooveel mogelijk
te gaan voortbrengen, wat we nu uit 't
buitenland noodig hebben, en uit de op
brengst van het product moeten de nor
male bedrijfslasten, w.o. een billijke ar
beidsloon, sociale lasten, hypotheekren
te, e..d„ betaald kunnen worden.
Het vraagstuk van de werkloosheid
is niet minder ernstig. Voor 1933 zal een
bedrag van 200 millioen ter bestrijding
moeten worden uitgetrokken. En de mo-
reele kant van deze zaak is nog de erg
ste.
De oplossing hangt samen met die van
de hiervoor genoemde vraagstukken.
Maar zelfs al leven de bedrijven weer
wat op, dan moet men de productie in
het buitenland tegen concurreerende
prijzen kunnen verkoopen. In dit ver
band zegt spr, tegen de arbeiders, dat
de grootste loonsverlaging, die ze tref
fen kan, pas dan intreedt, als ze werk
loos worden. Want bij toename der
werkloosheid, zal de steun verlaagd,
misschien véél verlaagd moeten worden.
Tot de werkgevers zegt spr. echter: dat
de welvaart, die de arbeiders verkregen,
slechts zeer bescheiden is. Laten ze be
denken, wat in het hart der arbeiders
omgaat; zeer terecht vreezen ze weer
terug te vallen op het treurige peil der
vorige eeuw.
Het allerbelangrijkste noemt spr. dan,
dat in de eerste plaats gezorgd moet
worden voor een rustig en ordelijk
staats- en maatschappelijk leven. Het
prestige der overheid is helaas achter
uitgegaan en hoever het gekomen is, be
wees het gebeurde op de „De Zeven
Provinciën". Men denke niet te licht
over den toestand, die aan boord van
dit schip heerschte, aldus spr. Als daar
het sein voor het gebed bij de maaltij
den gegeven werd, werd de internatio
nale aangeheven!
De overheid heeft thans het eerste
deel van haar taak vervuld, dat ze ook
het tweede deel, de zuivering, zal na
komen. Echter, gezag is niet alleen het
bewijs liet ik den agent, die mij aan
hield, zien. Jij hebt mij daarop betrapt,
Hatter. Als je niet zoo'n goed geheugen
hadt gehad, en niet de moeite hadt ge
nomen mijn chauffeur te ondervragen,
zou je daar nooit op bedacht zijn ge
weest. Grey, die niets van mijn onder
stelde handelingen op dien datum afwist,
zou er zeker niet op zijn gekomen. Dat
Y07-nummer, dat je zocht, was al dien
tijd onder je neus en je zag het nooit".
Fayre keek plotseling op.
„Dus Page?"
Kqan knikte.
„Page was de naam, die ik opgaf, toen
ik de auto in Whitbury stalde. Daar vie
len die vrouw mijn banden op. Ik stond
versteld, toen Grey mij dat vertelde,
moet ik toegeven".
Hij spreidde zijn handen voor zich op
het vloeiblad uit en bekeek ze naden
kend. Zij waren zeer karakteristiek met
hun lange, netgevormde, gevoelige vin
gers en sterke, gespierde handpalmen.
„Gelukkig zijn ze niet op een of an
dere manier geteekend, anders had het
noodlottig kunnen worden. Afgezien
daarvan had ik mijn sporen goed ver
borgen. Op den avond van den 23en
werd ik van Staveley naar het station
gereden. Daar nam ik een kaartje voor
Londen en stapte in den locaaltrein van
Staveley Grange naar Whitbury. Zooals
je weet, is er te Whitbury een uur op
onthoud, voordat de Londen express
komt. Ik had slechts een klein valiesje
vertoonen van een paar vuisten, het
moet ook een beschermend karakter
hebben.
Spr. valt geen personen en partijen
aan, doch wekt alle goedgezinden op
tot aansluiting om gezamenlijk de zoo
diep ingrijpende vraagstukken op te
lossen.
Wij, anti-revolutionairen, aldus spr.,
moeten terug naar de Heilige Schrift,
opdat het staatkundig en maatschappe
lijk leven weer verlicht worde door
Gods Woord. Wij moeten weer banier
dragers worden, en wanneer we leven
uit onze beginselen, wanneer we weer
grond onder de voeten hebben, dan zul
len ons ook de ons ontbrekende krach
ten worden geschonken, dan keert de
moed en hoop terug, en zingen we: „Gij
toch, Gij zijt de roem, de kracht van
hunne kracht".
Nadat, op verzoek van spr., de aan
wezigen dezen Psalm met hem gezongen
hadden, sprak de voorzitter nog
een kort slotwoord.
Dr. Colijn begaf zich vervolgens naar
het Schuttershof, waar hij tot de aan
wezigen, die zijn rede middels den luid
spreker gevolgd hadden, nog een kort
bemoedigend woord sprak. Men zong
vervolgens gezamenlijk: „Zij zullen het
niet hebben", waarna dr. Colijn deze
bijeenkomst sloot met gebed.
Bij het verlaten der zaal. werd hem
Psalm 121 4 toegezongen.
HAAMSTEDE. Donderdagavond j.L
hield de afdeeling Haamstede en om
streken van de coöperatieve veilings-
vereenigings de Zuid-Hollandsche eilan
den te Rotterdam een algemeene leden
vergadering. De rekening van het afge-
loopen boekjaar, sluitend in ontvang en
uitgaaf resp. met 300.37 en 141.86,
werd goedgekeurd. De aftredende be
stuursleden de heeren De Braai en
Brandenburg werden herkozen. De heer
Hoogeweg, directeur der veiling, gaf een
uitvoerig overzicht der oorzaken, die
de crisis voor den tuinbouw deed ont
staan.
Ds. J. F, Th. v. d. Linde, Ned. Herv.
predikant te Heeg, voorheen te B u r g h
en Wissenkerke herdenkt heden
zijn 25-jarige ambtsbediening.
Studiebeurzen voor Theologische
studenten.
Men schrijft ons:
Onder de verschillende studiebeurzen
voor theologische studenten behoort
o.m. het Studiefonds Pers en Van Elzen,
hetwelk een gemengd armen- en studie
fonds is, met Knouwen- en het armen-
fondsje Coreo; van de ruim 700 jaar-
lijksche inkomsten, kan ongeveer 400
voor theologische studie worden uitge
keerd, in de eerste plaats aan Middel-
burgsche predikantszonen en Middel
burgers, daarna aan andere Zeeuwen,
dan aan personen uit andere provinciën.
bij mij en nam dat mee naar de Whit
bury garage, waar ik mijn auto ophaal
de. Ik reed naar den hoek van de Crey-
crosslaan, waar mrs. Draycott zich bij
mij voegde. Ik had een pakje bankbil
jetten klaargemaakt, in pakjes van dui
zend pond gebonden. Alleen het boven
ste pakje was echt, de rest was ge
maakt van stukjes papier, die op de
juiste grootte waren gesneden".
Hij zweeg een oogenblik.
„Ik wist, dat ik nu voor de eenige
moeilijkheid stond, namelijk mrs. Dray
cott over te halen, mee te gaan naar de
boerderij. Gelukkig had ik het weer op
mijn hand. Zij haatte het buitenleven al
met het mooiste weer, en had erg gele
den gedurende haar korte wandeling
naar den hoek van de laan. Ook was zij,
om haait zusters achterdocht niet op te
wekken, in haar dunne japon en de
schoentjes, die zij in huis droeg, uitge
gaan, en het was geen kleinigheid ge
weest in onvoldoende kleeding tegen
dien harden wind in te gaan. Ik gaf als
reden op, dat zij de bankbiljetten in mijn
tegenwoordigheid moest tellen, voordat
ik ze haar zou overhandigen, en dat ik,
met het oog op de groote van de som,
niet van plan was, ze haar zonder kwi
tantie te geven.
i'
(Wordt vervolgd).