BINNENLAND.
ZEELAND.
DE ROODE VULPENHOUDER
TWEEDE BLAD VAM DE PROVINCIALE ZEEUWSCUE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT VAN DINSDAG 21 MAART 1933. No. 68.
>urg
MIDDELBURt.
WALCHEREN.
>even.
Ier spek
lederen
gemalen
ïen half
C. Ver-
M'burg.
schoon-
eubelen,
nieuwen
'33 der
P. J.
t'burg.
rtuigen!
of klei-
aatsen
week-
gratis
Boert
DE MUITERIJ OP DE ZEVEN
PROVINCIËN,
Op "initiatief van mevr. H, Roland
Holst en prof. G. Mannoury is een be
spreking gehouden te Amsterdam om
«en comité te vormen van kunstenaars
en hoofdarbeiders ter verdediging van
ihen, die in verband met den politieken
of socialen strijd worden vervolgd, en
meer in het bijzonder ter verdediging
van de gearresteerde schepelingen van
de Zeven Provinciën.
Na uitvoerige discussies besloot men
de actie van het comité te bepalen tot
't steunverleenen aan de gearresteerde
schepelingen van de Zeven Provinciën
en aan de slachtoffers van den politie
ken toestand in Duitschland.
Het comité zal in de eerste plaats
protesteeren tggen iedere straf, die de
schepelingen zal worden opgelegd en
tegen de wijze van berechting; voorts
zal contact worden gezocht met Indi
sche juristen of eventueel zal men een
of meer Hollandsche juristen naar In-
dië zenden om, in zooverre dit mogelijk
is, juridische bijstand te verleenen. Ten
slotte werd een bestuur gekozen.
DE NEDERLANDSCHE
SPOORWEGEN CONTRA DE
AUTOBUSDIENSTEN.
De strijd in Zeeland,
Men schrijft ons:
Een gedeelte van de Zeeuwsche auto
bus-ondernemers moet op het oogenblik
een feilen strijd voeren voor het voort
bestaan van hun autobusdiensten. Ged.
'Staten van Zeeland hebben namelijk in
1927, met toepasing van het toen nieuwe
•concessiestelsel, de concessies verleend
voor den duur van slechts vijf jaren, ter'
wijl deze beperkende bepaling destijds
door de Kroon is gehandhaafd ten aan
zien van die diensten, waartegen toen
beroep is aangeteekend. Dientengevolge
moesten in 1932 de concessies worden
vernieuwd en de directie van de Neder-
landsche Spoorwegen heeft hiervan ge
bruik gemaakt door tegen de betreffen
de besluiten van Ged, Staten in beroep
te gaan voor zoover deze besluiten be
trekking hadden op diensten, die naar
het oordeel van genoemde directie in
concurrentie met de spoorwegen reden.
Het ging in dezen om de spoorlijn Ber
gen op ZoomVlisingen tengevolge
waarvan de strijd zich heeft beperkt tot
Walcheren en Zuid-Beveland. De be
roepschriften van de spoorwegdirectie
zijn thans in behandeling bij de afdee-
ling voor de geschillen van bestuur van
den Raad van State,
Elke autobusdienst, die naar de mee
ning der directie is aan te merken als
evenwijdig loopende aan spoor- en tram
wegen, is aangevallen, dus ook die,
waartegen in 1927 tevergeefs in beroep
is gegaan en ten aanzien waarvan de
omstandigheden sindsdien niet zijn ver
anderd. Het beroep is hier algemeen en
voor zoover thans bekend is, heeft de
spoorwegdirectie nog in geen enkele
provincie een dergelijk standpunt inge
nomen. Wel is ook elders van het recht
van beroep gebruik gemaakt, doch min
der algemeen. Blijkbaar is de directie
tot het innemen van dit standpunt ge
bracht door de ongunstige financieele
resultaten van het spoorwegbedrijf. Deze
algemeenheid is een geruststelling voor
de autobus-ondernemers, aangezien hier
door de actie van de spoorwegen zeker
niet krachtiger is geworden.
Het verwondert eenigszins, dat thans
door A. W. v. E.v. R.
74)
Zoodra hij zijn eenzaam diner gebruikt
had, ging hij naar Westminster. Kean
kwam hem in de hall tegemoet en voer
de hem naar zijn studeerkamer. Hij was
aan het werk geweest en nam een dicht
beschreven manuscript in de hand.
nendelijk duwde hij Fayre in een
armstoel en zette een doos met sigaren
na.as.L daarna ging hij zelf aan de
schrijftafel zitten;
„Ik heb de heele geschiedenis hier
opgeschreven zei hij, op papieren
voor hem wijzend. „Ik verzoek je, ze
morgen allereerst naar Grey te brengen.
Die zal wel weten, wat hij er mee moet
doen. Ik had ze jou wel kunnen toestu
ren, en dat zou in sommige opzichten
gemakkelijker voor mij zijn geweest,
maar ik dacht, dat je het wel liever uit
mijn eigen mond zoudt hooren".
Het smalende lachje, Waarmee hij
Fayre 's morgens boos bad gemaakt, was
nu verdwenen, en had plaats gemaakt
voor uiterste afmatting. Zijn gezicht was
grauw van vermoeienis, en toen Fayre
bedacht, wat hij dien dag reeds bad
doorgemaakt, vergat hij zijn vrees voor
Leslie en voelde hij alleen medelijden.
Impulsief stond hij op.
„Luister eens, oude jongen", riep hij
uit, met al de warmte van hun oude
vriendschap in zijn stem, „laten we voor
vanavond alles op zij zetten. Je bent er
niet toe in staat! Ik zal dat papier mee
opnieuw beroep is ingesteld tegen die
diensten, ten aanzien waarvan de om
standigheden gelijk bleven. Hiervoor
moet wel een ernstige reden bestaan.
De spoorwegdirectie heeft ook ingezien
dat deze handelwijze ietwat ongewoon
is, doch is blijkens den inhoud van de
betreffende beroepschriften, van mee
ning, dat sinds de handhaving van deze
diensten door de Kroon in 1928 een zoo
danige wijziging ten kwade in de econo
mische omstandigheden is ingetreden,
dat veel van hetgeen vijf jaren geleden
nog als een behoefte kon gelden, thans
een ontoelaatbare luxe genoemd moet
worden en dat zulks ook geldt voor auto
busdiensten evenwijdig aan spoor- en
tramwegen, welke aan die spoor- en
tramwegen ontvangsten onttrekken, het
geen onder de vroegere omstandigheden
slechts economisch schadelijk was, doch
thans, nu de spoorwegontvangsten ook
uit anderen hoofde sterk dalen, tot een
catastrophe moet leiden, welker gevol
gen voor de thans ook verzwakte staats
financiën hoogst gevaarlijk zullen zijn.
De directie acht deze nadeelen dermate
groot, dat het belang van de onderhavige
diensten hier niet tegen op kan wegen.
Ook is het opmerkelijk, dat destijds bij
de behandeling van de betreffende con
cessie-aanvragen door Ged. Staten geen
bezwaren zijn ingebracht van de zijde
der Ned. Spoorwegen. Als verklaring
voor deze nalatigheid wordt aange
voerd, dat men van de indiening van de
aanvragen onkundig is gebleven.
Het is begrijpelijk, dat de betreffen
de ondernemers en de belanghebbende
Zeeuwsche bevolking, die dagelijks on
dervindt, dat de verbindingen tusschen
de verschillende deelen der provincie
ook thans nog verre van volmaakt zijn,
deze strijd met eenige ongerustheid
volgen. Hier toch staan algemeene
Zeeuwsche verkeersbelangen op het
spel daar de busdiensten een onmisbare
schakel vormen van het groote verkeer.
De gevolgen zouden niet te overzien zijn
indien in dezen aan het verlangen van
de Ned. Spoorwegen geheel of voor een
belangrijk deel werd voldaan.
Natuurlijk zijn er ook op Walcheren
en Z.-Beveland autobusdiensten, waar
van de spoorwegen schade ondervinden
doch daarom behoeven deze diensten
nog niet te verdwijnen. Ook deze lijnen,
blijven op eenigen afstand van de spoor
lijn, terwijl zij door de groote en kleine
langs de groote wegen gebouwde dorps
kommen loopen en daardoor voldoen
aan een verkeersbehoefte waarin de
trein absoluut niet kan voorzien. Het pu
bliek weet den nieuwen toestand, waar
aan het zich gedurende een reeks van
jaren heeft aangepast, te waardeeren en
betaalt gaarne de tarieven van de auto
bussen, die toch altijd in vergelijking
met de tarieven van de treinen, aan den
hoogen kant zijn.
O.m. vallen de diensten Hansweert
Goes en VlissingenMiddelburgWol-
phaartsdijksche veer onder het beroep.
Eerstgenoemde dienst voorziet op ge-
gemakkelijke wijze in het verkeer van
een groot deel van Oost Zeeuwsch-
Vlaanderen in de richting Goes en het is
nog niet zoo heel lang geleden, dat de
Kroon en de hoofdinspecteur generaal
der spoor- en tramwegen verklaarden,
dat op het traject HansweertGoes be
hoefte bestond aan verkeer per auto
bus.
Ook de dienst VlissingenMiddel
burgWolphaartsdijksche veer is van
bijzondere beteekenis. Deze is in 1923
reeds tot stand gekomen ten aanzien
van het traject MiddelburgWolphaarts
dijksche veer, ten tijde, dat de Provinci
ale stoombootdienst tusschen Middel
burg en genoemd veer is opgeheven.
Voor de provincie Zeeland beteekende
naar huis nemen en het daar doorlezen,
of als je het liever doet, kunnen we er
morgen over spreken. Ik weet niet, in
welk opzicht het vctor Leslie van nut
kan zijn, maar enkele uren uitstel kun
nen geen verschil voor hem maken".
Kean schudde het hoofd.
„We zullen het nu uitmaken", zeide
hij met een zweem van zijn oude kracht.
„Ik kan niet slapen eer het gedaan is".
Zwijgend bleef hij een oogenblik zit
ten, met zijn oogen strak op de dicht be
schreven vellen papier voor hem. Toen
hij begon te spreken, klonk zijn stem
koud en kalm, alsof hij een geschiedenis
vertelde, waarin hij in 't geheel niet be
trokken was,
„Zooals je zeker al geraden hebt", be
gon hij „dateert alles van het jaar van
mijn bezoek aan Parijs. Hoe je dat te
weten bent gekomen, weet ik niet. Je
herinnert je wel, dat Gerald Lee en drie
anderen in het eerste jaar van den oor
log door een granaat gedood werden.
Herkenning was onmogelijk, maar zijn
identiteitsplaatje werd vlak bij die
plaats gevonden en zoo werd aangeno
men, dat hij een der slachtoffers was.
De eerste kennisgeving, dat hij in le
ven was, kwam van mrs. Draycott bijna
een jaar na mijn huwelijk met Sybil. Zij
schreef mij uit Parijs en sloot er een af
druk van het-kiekje bij in, dat je mij
vanmorgen liet zien. Naar het scheen,
was zij met vrienden in Duitschland ge
weest en, zoover ik daaruit kon opma
ken, had zij daar betrekkingen aange
knoopt met een dokter. Het was juist
iets voor haar met haar ziekelijke zucht
deze regeling een belangrijke bezuini
ging, niettegenstaande toen aan den
autobusdienst een subsidie werd gege
ven. Deze subsidie is later verminderd
en ten slotte geheel vervallen.
En wat te denken van de verkeerstoe-
standen, die zouden ontstaan bij verdwij
ning van de a atobusdienst Yerseke-
Goes en van die, welke de verbinding
vormen tusschen de dorpen uit den z.g.
n. zak van Zuid-Beveland en het cen
trum Goes van dit schiereilannd?
De spoorwegdirectie kan wijzen op
het bestaan van het locaalspoortje,
doch dit verkeersmiddel is nimmer po
pulair geworden en het voortbestaan
daarvan is nog steeds onzeker. Boven
dien is op de tot-stand-koming van het
spoortje ook reeds gewezen bij het vijf
jaren geleden ingestelde beroep.
Het bestaansrecht van de autobus
diensten, die zeer zeker een deel van 't
personenvervoer van de spoorwegen tot
zich hebben getrokken, moet worden
aanvaard. Bij een juiste verhouding zul
len spoor en bus elkaar aanvullen. Werd
dit goed begrepen, dan zouden meerde
re kleine spoorwegstations, waar het
aantal aankomende en vertrekkende pas
sagiers gering is en die de exploitatie
onnoodig duur maken, voor het perso
nenvervoer kunnen vervallen. Zoodoen
de kreeg de spoor het groote verkeer en
de autobus het kleine. Thans trachten de
spoorwegen de klok achteruit te zetten.
Indien de Kroon hieraan toegaf, dan zou
't particulier initiatief worden uitge
schakeld en het met veel geld en moeite
verkregen bestaan van zeer velen wor
den vernietigd.
Tenslotte nog iets over den termijn
van vijf jaren, waarvoor de autobus
concessies in Zeeland worden verleend
en waarvan in het begin van dit artikel
sprake is. Er zijn namelijk ook colleges
van Ged. Staten (o.m. Zuid-Holland en
Gelderland), die de concessies voor on-
bepaalden tijd verleenen. Voor beide
wijzen van handelen zijn voor- en na
deelen aan te voeren, doch de onderne
mers staan op het standpunt, dat ver-
leening voor onbepaalden tijd het beste
is. Het verwondert dan ook, dat nog
nimmer door de Zeeuwsche ondernemers
is getracht om hierin wijziging te krij
gen. Nu toch een Koninklijke beslissing
moet volgen, zal men streven naar ver
betering in dezen. Hierbij dient echter
aangeteekend, dat deze beperkende be
paling niet is ontstaan uit een bepaalde
houding van Ged. Staten van Zeeland
tegenover het bestaansrecht van de
autobusdiensten. Deze voorwaarde is
ook gemaakt ten aanzien van die dien
sten, waarvan voor een ieder vaststaat,
dat zij met geen mogelijkheid gemist
kunnen worden. Hier is dan ook veel
meer te denken aan het scheppen van
een mogelijkheid om periodiek de ver-
keerstoestanden te herzien.
De Provinciale Huisvlijttentoonstelling
te Middelburg.
Maandagavond vergaderde op de
kleine bovenzaal van de sociëteit de
Vergenoeging de commissie voor de van
5 tot en met 9 April op de groote
bovenzaal te houden Provinciale Huis
vlijttentoonstelling onder voorzitter
schap van den heer W. de Graaf,
voorzitter van Uit het VolkVoor het
Volk, van welke vereeniging het ini
tiatief voor deze tentoonstelling is uit
gegaan.
Allereerst kon worden medegedeeld,
dat de kanarievereeniging „Onze Zan
gers" twee, de vereenigingen voor
Vreemdelingenverkeer, Uit het Volk
Voor het Volk, de afd. Middelburg van
den Volksbond, vereen, tegen drankmis
bruik, de Marktkoopliedenver. E. M. M.
naar sensatie, hem over te halen, haar
het plaatselijke krankzinnigengesticht te
laten zien. Voor den oorlog had zij Ge
rald Lee oppervlakkig gekend en zij her
kende hem dadelijk en begreep met de
haar eigen scherpzinnigheid, dat zij voor
deel uit die ontdekking ketn trekken.
Later kwam ik te weten, dat hij in be-
wusteloozen toestand door de Duitschers
was opgenomen met een zware wond
aan het hoofd, en dat hij van het eene
hospitaal naar het andere was gebracht,
zonder ooit geheel te zijn genezen, tot
dat hij toevallig in het gesticht te Schlee-
feldt terecht kwam. Hij was toen in
burgerkleeding, en alle pogingen, om
hem te identificeeren, waren vergeefs
geweest. Het eenige, wat de autoriteiten
van hem te weten kwamen, was, dat hij
een Engelschman was. Het boezemde
hen veel belang in, dat mrs. Draycott
hem herkende, en zij deden alles, om
haar te helpen, terwijl een der doktoren
hem voor haar kiekte, om de foto naar
Engeland te zenden.
Na ontvangst van haar brief ging ik
dadelijk naar Parijs en wij hadden daar
verscheidene malen een onderhoud met
elkaar. Ik hoef zeker niet te zeggen, dat
ik haar stilzwijgen moest koopen, maar
voordat ik haar betaalde, wat zij mij
vroeg, ging ik eerst naar Schleefeldt en
overtuigde mij, dat zij de waarheid had
gesproken. Ook kreeg ik van den direc
teur van het gesticht de zekerheid, dat
Lee niet alleen niet in staat was iemand
te herkennen, maar ook, dat hij abso
luut ongeneeslijk was. Blijkbaar was er
een drukking op de hersens, die niet
en de heeren M. H. Boasson en C. W,
D'huij ieder één medaille beschikbaar
stellen.
Het bleek verder dat een flink aantal
inzendingen speciaal in de afdeelingen
dames handwerken, houtsnijwerk en
teekeningen zijn toegezegd.
Een inzending van modellen van sche
pen uit Amsterdam moest afgewezen
worden met het oog op de daaraan ver
bonden te hooge kosten.
De inzending der artikelen moet
plaats hebben op Maandag 3 April tus
schen 10 en 12, 2 en 5 en 7 en 9 uur.
Het afhalen kan op dezelfde uren op
Maandag 10 April plaats vinden.
De goederen zullen zoowel tegen
brand als tegen inbraak verzekerd wor
den. De opening zal plaats hebben op
Woensdag 5 April op een nader vast
te stellen uur en zal de tentoonstelling
dien avond tot 10 uur open zijn, op Don
derdag 6, Vrijdag 7 en Zaterdag 8 April
telkens van 3 tot 5 en 7 tot 10 en Zon
dag 9 April van 2 tot 5 uur.
Reeds enkele toezeggingen voor mu
zikale afwisseling zijn toegezegd en
over de bezetting van de andere uren
zal de sub-commissie voor dit onder
deel nader overleg plegen.
Besprekingen hadden verder plaats
over de aan de tentoonstelling verbon
den verloting, terwijl de vergadering
bepaalde wie zullen gevraagd worden
deel uit te maken van de jury en wie
voor de officieele opening een uitnoo-
diging zullen krijgen.
Wat wij verder ter zake vernamen op
deze vergadering, gaf ons aanleiding
te verwachten, dat Middelburg n goe
de tentoonstelling op dit gebied tege
moet gaat.
RAAD VAN ARNEMUIDEN.
(Vervolg).
Verhooging subsidie»
De Christelijke Bewaarf-, Naai- en
Breischool heeft over het jaar 1932 een
tekort van ongeveer 120, Zij verzoekt
haar jaarlijksche subsidie met dit bedrag
te verhoogen.
De raad stemt dit toe.
Adres Kerkerade.
Een verzoek om adhaesie beuiging aan
een adres van Kerekerade inzake de
toepassing van art. 205 der L. O. wet,
vindt bestrijding bij de heeren A.
Schuit en A. Cornelisse, omdat
in het adres gevraagd wordt ingeval er
opheffing van een bijzondere school
plaats heeft, de gebouwen dan zullen
overgaan aan de gemeente.
B. en W. stellen voor adhaesie te be
tuigen, waartoe wordt besloten met 4
tegen 3 stemmen.
Garantiefonds luchtvaart.
Een verzoek om finantieelen steun
voor het garantiefonds luchtvaart Rot
terdamWalcheren, wordt voor kennis
geving aangenomen.
Ontslag pacht bouwland.
Wegens vertrek naar Vlissingen ver
zoekt den heer A. Huijbrechtse ontlsag
van pacht voor een perceel bouwland.
De Voorzitter zegt dat de heer
P. Ventevogel ook bij hem geweest is,
om vermindering of ontslag van zijn ge
pacht perceel bouwland te vragen.
Na gehouden bespreking wordt be
sloten aan de heeren Huijbrechtse en
Ventevogel ontslag te geven en deze
(Ingez. Med.)
kon worden weggenomen. Ik kan je zeg
gen, dat die diagnose door drie van on
ze eigen specialisten op dat gebied werd
bevestigd. Zoodat ik, hoe schuldig ik
ook geweest ben, Lee toch van niets
heb beroofd. Op dat punt is mijn gewe
ten tenminste zuiver. Ik moet zeggen,
dat, Sybil's gezondheidstoestand in aan
merking genomen, ik niet inzie, anders
te hebben kunnen handelen".
Hij ontsloot een la. nam er een bundel
gezegelde kwitanties uit en wierp ze op
tafel.
„Dat moest ik er voor betalen", ging
hij op bitteren toon voort. Terwille van
Sybil durfde ik zelf niet op den voor
grond treden en daar ik van de meening
uitging, dat het 't beste was, dat er zoo
min mogelijk menschen bij betrokken
werden, liet ik de heele zaak in handen
van mrs. Draycott, en ik moet zeggen,
dat zij ze heel practisch aanpakte en
krachtig te werk ging. Onder het voor
wendsel, dat zij in hem een van haar
eigen bloedverwanten had herkend,
bracht zij hem naar Engeland en in de
hoedanigheid van haar raadgever werd
mij toegestaan hem te bezoeken en hem
in het beste particuliere krankzinnigen
gesticht te plaatsen, dat ik kende. En
toen begon het spel. Mrs. Draycott had
(maar te dreigen dat zij de heele geschie
denis aan Sybil zou vertellen, om mij
geheel aan haar genade overgeleverd te
zien".
Hij pakte den bundel chèques op en
woog ze op de hand.
„Ze staan allemaal op mijn eigen
naam", zei hij. „Ik was absoluut hulpe
perceelen voor een jaar te verpachten,
en dan dit jaar nog alle perceelen bouw
en weiland de gemeente toebehoorende,
op nieuw te verpachten.
Verplaatsing Bergplaats.
Bij de uitvoering van het bouwplan
der firma de Hamer blijkt, dat er een
bestaande bergplaats gedeeltelijk voor
de rooilijn komt te staan. De wed. L.
de Hamer is bereid deze bergplaats te
rug te plaatsen en den vrijkomenden
grond aan de gemeente af te staan te
gen een billijke vergoeding.
De raad vindt dit goed.
Hierna werden de leden der stembu-
reaux bij stemming benoemd.
Werkloozen en steunrege
lingen.
Thans is aan de orde „Regeling werk-
loozenzorg, voortzetting der werkzaam
heden, .steunregeling aan werkloozen
en verlenging der steunregeling aan
visschers.
De Voorzitter zegt 'deze vier
punten in besloten vergadering te wil
len bespreken, hij wil hier nog aan toe
voegen bespreking sollicitanten concier
ge gemeentehuis.
Bouw steigertjes Arne-
k anaal.
Thans komt een plan ter tafel van 10
steigertjes in het Arnekanaal ten ge
rieve voor de wekelijks thuiskomende
motorvisscherschepen, te doen bouwen.
De heeren Schuit en Crucq vin
den den bouw te licht en de lengte de
zer steigers niet voldoende bij een wa
terstand beneden het gewonen kanaal-
peil.
De heer Franse vraagt of er bij
den bouw geen rekening mee kan wor
den gehouden dat de drie te plaatsen
steigertjes op het Schorretje ook met
een voor het inladen van suikerbieten
kunnen worden benut.
De Voorzitter zegt toe, dat bij
de uitvoering met de verschillende wen
ken van den raad rekening zal wordeiï
gehouden. Spr. zegt, dat hij de oorspron
kelijke exploitatie-rekening gedacht is,
dat een bijdrage van 5 's jaars per
visschersvaartuig voldoende zal zijn;
thans nu de bouw aanmerkelijk duurder
zal worden, stelt hij voor om 7.50 per
jaar te doen bijdragen.
De raad vindt dat goed.
Rondvraag.
Bij de rondvraag vraagt de heer
Franse of Kleverskerke ook niet van
electrischen stroom kan worden voor
zien, hij vraagt of de voorzitter hierover
eens met de P.Z.E.M. wil onderhande
len.
De Voorzitter zegt, dat dit niet
zal gaan zonder garantiestelling der af
nemers.
De heer Franse zegt er geen be
zwaar tegen te hebben dat de gemeen
te een deel dier garantie zelf betaalt;
er worden hier zooveel gelden toege
staan waarbij Kleverskerke niet het
minste belang heeft.
De heer B a a ij e n s zegt er tegen te
zijn; er is nu al gas en dat is voldoende.
Verder zegt de heer Franse het
jammer te vinden, dat de gasfitter, de
heer F. Laroes, hier vandaan gaat, daar
de straatverlichting buitengewoon goed
door hem wordt verzorgd.
De Voorzitter vermoedt dat hier
niets aan te doen zal zijn, daar dit ook
een bezuinigingsmaatregel van den Vil*
singsche Gasfabriek is.
De heer Schuit vraagt of toch de
kinderen der openbare school niet wat
vroeger voor het aangaan der school op
de speelplaats kunnen worden toegela
ten; hij vindt het noodig ter voorkoming
van ongelukken door het verkeer.
De heer Crucq zegt, dat dit met
evenveel recht voor de kinderen der
Bijzondere school kan worden gevraagd.
De Voorzitter zal de hoofden van
loos, en zij was te slim, om iets anders
dan baar geld aan te nemen. Zes jaar
lang heb ik tevergeefs beproefd haar in
de val te lokken. En eindelijk, in
Januari, gelukte het mij. Tot dien tijd
toe had zij steeds geweigerd een chè-
que aan te nemen of een kwitantie af te
geven voor wat ik haar betaalde. Alle
betalingen geschiedden in bankpapier,
en ik had geen bewijs, dat zij ooit een
poging tot afpersing had gedaan. Toen,
in Januari, ving ik haar. Zij was in Nice
en had in Mönte Carlo zwaar gedobbeld.
Toen zij mij schreef, was zij wanhopig
en had zoo'n haast met het geld, dat zij
de chèque, die ik haar zond, aannam.
Zoodra ik hoorde, dat zij die had geïnd,
wist ik, dat ik vat op haar had. Bij haar
terugkeer zocht ik haar op en bood haar
een ronde som ineens, als zij mij niet
meer lastig viel, en legde er den nadruk
op, dat ik haar, als zij naar Sybil ging,
voor het gerecht zou brengen, en dat zij,
met het bewijs van die Nice-chèue, geen
schijn van kans had, als zij wegens af
persing vervolgd werd. Zij was al bang
geworden, dat Sybil zou sterven en dat
ik dan openbaarheid zou verkiezen bo
ven de voortdurende aanslagen op mijn
beurs. In elk geval gaf zij toe, maar bij
na een maand lang zat zij te beknibbe
len op de vervaldagen en stemde er
eindelijk in toe, zeven duizend pond in
eens aan te nemen.
(Wordt vervolgd).
