30 ets. per KERKNIEUWS. KUNST EN WETENSCHAP. 'TIS VERSTANDIG LANDBOUW. fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE M'DDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 7 DECEMBER 1932. No. 289. PROVINCIALE STATEN VAN ZEELAND. DERWENT", ALIAS THORNTON EEN ZEEUWSCH REGENT UIT HET LAATST DER XVIIIe EEUW, Va pondspakje om Blue Band te gebrui ken - omdat U niets beters koopen kunt. Probeer ze vandaag eens VERSCH GEKARND met 25 »/o allerfijnste Roomboter onder Rijkscontrole de ✓orn. rda« 8.— i 8.— Tweede gewone zitting. Vergadering van Dinsdag 6 Decem ber des avonds te half acht. Voorzitter de Commissaris der Ko ningin jhr. mr. J. W. Quarles van Uf- ford. Aanwezig 41 leden. Afwezig de heer De Pauw. De VOORZITTER opent de zitting in naam der Koningin en leest het ambts gebed voor, dat alle leden staande aan- hooren. Hierna verkrijgt de heer DUMO- LEIJN het woord en richt zich als oud ste lid der Staten tot den Commissaris der Koningin. Spr. is overtuigd namens alle leden te spreken, als hij den voor zitter en zijn echtgenoote hartelijk ge- lukwenscht met het herstel van de ge volgen van het ongeluk hen en hunne familie overkomen. Spr. hoopt van har te, dat het herstel spoedig volledig mo ge zijn en dat de Commissaris nog zeer vele jaren aan het hoofd der provincie zal mogen staan. (De leden geven blij ken van instemming.) De VOORZITTER brengt den heer Dumoleijn dank voor deze woorden en de andere leden voor hun instemming daarmede. Het is spreker's gewoonte niet om in de vergadering van de Sta ten over zijn eigen persoon te spreken, maar thans wil hij in het openbaar naar aanleiding van het hem en zijn fa milie overkomene toch iets zeggen. Spr, wil uiting geven in de eerste plaats van dankbaarheid jegens God, dat het nog zoo goed is afgeloopen. Maar in de tweede plaats is hij ook dankbaar voor de zoo talrijke uit de geheele provincie van arm en rijk, ontvangen bewijzen van sympathie en belangstelling, wat werkte als een heilzame balsem. Reeds voor het ongeval gevoelde spr. zich één met Zeeland en zijn bevolking, maar het wil hem voorkomen, dat die vele bewijzen van belangstelling hem nieuwen moed hebben gegeven. Kan 't zijn om te werken ten bate van de provincie Zeeland en daarbij roept spr. bij voortduring den steun van de Sta tenleden in. Spr. wil gaarne mede wer ken aan het Excelsior, zoowel stoffelijk als geestelijk, voor het Zeeuwsche volk. (Applaus). Ingekomen stukken en me- dedeelingen. De VOORZITTER legt verschillende Koninklijke besluiten tot goedkeuring van besluiten der Staten over en doet de gebruikelijke mededeelingen over den post onvoorzien 1931 en 1932, over onderhandsche aanbestedingen, over 't op de griffie deponeeren van de pre sentielijsten van de vergaderingen van Ged. Staten en het in de stukken opne men van den staat van de provinciale ambtenaren en bedienden. De voorstellen. De VOORZITTER stelt nu voor de op de agenda voorkomende voorstel len behalve dat inzake wijziging van het algemeen reglement voor de polders of waterschappen in Zeeland en dat tot op richting van 'n afwateringwaterschap onder den naam van Hulster-en-Axeler- Ambacht, te behandelen in de afdee- lingsvergadering na afloop dezer open bare en in de openbare bijeenkomst op 5 Jan. en volgende dagen. De beide genoemde voorstellen en eventueel nog nieuwe van Ged, Staten te behandelen .in de afdeelingen na af loop der openbare vergadering van 5 Januari en volgende dagen en in een openbare bijeenkomst op Dinsdag 24 Januari. De vergadering vereenigt zich hier mede. De heer ONDERDIJK vraagt waar om onder 7 van de agenda de verlaging van subsidie's als afzonderlijk voorstel is genoemd, hij vraagt of de voorzitter ff door Herman Antonsen. 14). - Hij sloop het huis binnen en deed de deur voorzichtig achter zich dicht. De stemmen kwamen uit de achterka mer. Hij kwam zooveel mogelijk naderbij en bleef staan luisteren. Hij schaamde zich niet om voor luistervink te spelen. Maar hij kwam blijkbaar al te laat, want de vrouw gaf haar tegenstand al heel spoedig op. Nou, mij goed dan, zei ze, en haar stem klonk vrij beschaafd. Maken jullie het dan samen maar uit. Maar ik draag de gevolgen niet mee. Ik wil je wel zeg gen, dat het je dit keer niet zoo glad zal zitten. Als er een in de nor komt, dan ken ik iemand, die mijn man daar wel ge zelschap zal gaan houden. Daar kun je op rekenen hoor! De mannen schenen verder geen acht op haar te slaan en spraken op gedemp- ten toon verder. Thornton kon geen en- j kei woord verstaan. Teleurgesteld wilde 1 hij teruggaan, toen de deur onverwachts geopend werd en de vrouw met een lamp in de hand te voorschijn kwam, om iemand u't te laten. Verdwijnen was onmogelijk en dus draaide Thornton zich bevorderen wil, dat dit te gelijk met de de heer W. Tittman, tot diaken de heer begrooting behandeld wordt. Jac. Datthijn. De VOORZITTER heeft daartegen De zoogenaamde „zakjescollecte" voor geen bezwaar. Provinciale Stoomboot diensten. Bij punt 20, betreffende bestendiging van den stoombootdienst tusschen Vlis- singen en Neuzen, is nog een schrijven van den Minister van Waterstaat over gelegd met een schema voor de ver deeling der baten en lasten over de ver schillende lijnen van den Prov. stoom bootdienst op de Wester-Schelde. Uit het schrijven blijkt, dat de Mi nister, in overeenstemming met het geen de Rijksaccountant voorstelt, zich bereid verklaart, den aanvankelijk ge stelden eisch tot verdeeling van rente en afschrijving enz. van de buiten dienst te stellen schepen over 4 lijnen te laten vallen, echter onder voorwaarde dat ingeval van de buiten dienst gestelde schepen, w.o. niet alleen de „Luctor et Emergo" en de „Zeeuwsch-Vlaanderen" maar ook de afgeschreven schepen zijn te rekenen, bij verkoop of verhuring baten worden verkregen, deze evenmin aan de lijn Vlissingen-Neuzen worden toegerekend en deze baten worden verdeeld uitsluitend over de drie lijnen, welke na 1 Januari 1933 gesubsidieerd worden. Met betrekking tot de reser ve-schepen teekent de minister aan, dat de in 1934 buiten gebruik te stellen vaartuigen in 1933 als reserveschepen dienst zullen doen. Ten aanzien hier van zal als regel moeten gelden, dat de jaarlijksche kosten, welke de reser veschepen met zich brengen, worden gedragen door de lijnen, welke in het betrokken jaar door deze schepen zijn bevaren en wel in verhouding naar 't aantal vaaruren op elke lijn. Tenslotte zal met de provincie overleg moeten plaats hebben over de vraag, hoe met de vier in 1934 buiten dienst te stellen schepen te handelen, met name of deze onmiddellijk moeten worden verkocht, dan wel of verkoop meer geleidelijk moet geschieden in de verwachting dat de opbrengst wellicht hooger zal zijn. In dit laatste geval zal rekening moeten worden gehouden met de on derhoudskosten, welke de opbrengst weer zullen verminderen. Afdeelingen. Hierna heeft de trekking der afdee lingen plaats. In de eerste afdeeling hebben zitting de heeren De Pauw, Heijboer, van Duijn van 't Hoff, Catshoek, Dumoleijn, Calle, van Kootegem, de Milliano, Bosse- laar, den Boer, Kodde en de leden van Ged. Staten de heeren van Rompu en Dieleman. In de tweede afdeeling de heeren v. d. Wart, Paap, Erasmus, Schippers, de Baare, Onderdijk, Hamelink Sonke, Goossens, Vogelaar, de Feijter en Over- hoff en de leden van Ged. Staten de heeren v. d. Putte en van Bommel van Vloten. In de derde afdeeling de heeren Sta- verman, Boender, van Dalsum, Edel man, Dominicus, Adriaanse, van Klin ken, Moelker, de Ridder, Geelhoed, v. d. Sande en de Jonge en de leden van Ged. Staten de heeren van Dusseldorp en Stieger. De oudste predikant der Ned. Herv, Gem. te Rotterdam, dr. J. R. Callen- bach, vierde Maandag zijn 70sten ver jaardag. Dr. Callenbach aanvaardde de evan geliebediening in 1893 te I e r s e k e. In 1897 vertrok hij naar Doorn en in 1901 kwam hij in Rotterdam. Tot ouderling bij de Ned. Herv. Gem. te Cadzand werd benoemd, brutaalweg om. Voor hem stond de bezoeker. Achter dezen de vrouw, angstig kijkend als een opgejaagd dier, met de lamp in de hoog te, alsof ze die elk oogenblik tegen den grond wilde smijten. In de deur stond Rogers en keek scherp onderzoekend de gang in. En Thornton bevond zich recht tegenover den man staan, die zijn heele leven had verwoest, tegenover Devereux, die hem blijkbaar wel herken de, maar tegelijkertijd terugdeinsde van ontzetting, omdat hij hem wel moest aan zien voor een verrezen doode, daar hij uit de kranten niet anders wist, dan dat de ontslagen gevangene dood in een eerste klas coupé gevonden'was. Rogers kwam het eerst tot bezinning en snauwde de vrouw toe: Wees maar niet bang. Dat is nou nummer zes en zeventig, waar ik je van verteld heb! Zet die lamp maar neer! Ik ben vanavond maar vast geko men in plaats van morgen, zei Thornton, heel gewoontjes en vriendelijk. De vrouw zette de lamp neer en lachte on- noozel. Al dat gepraat van jullie ook over dien jongen Derwent heeft me zenuw achtig gemaakt. ik.ik. Hou je bek! bromde de man en de vrouw, haar vergissing bemerkend, draaide zoch snel om. Opeens snapte Thornton het verband tusschen de woorden „doodgewoon 'n moord" en de zendnig bracht hier 127 op. ALS OVERDRUK UIT ONS BLAD IS VERSCHENEN DOOR MR. J. H. BYBAU. Bestellingen hierop worden, tegen vergoeding van 12 cent in post zegels of contanten, nog in ont vangst genomen bij de Administra tie van ons Blad. De Directie. Zeeuwsche Volksalmanak (fa. Ochtman, Zierikzee). 't Is al bijna een eeuw geleden, dat bij den boekdrukker J. v. d. Velde-Oli- vier te Zierikzee voor het eerst de Zeeuwsche Volksalmanak het licht zag zoo schrijft mr. P. Dieleman in zijn voorwoord tot deze uitgave, eigenlijk her-uitgave. De bedoeling van dezen volksalma nak is niet een vak-almanak, zooals de „Provinciale" te zijn, maar een almanak voor het volk in zijn breede kringen, waarin het vindt waarin het belang stelt: markten, watergetijden, feestdagen, ma ten en gewichten, gegevens van vereeni- gingen of maatschappijen, velerlei prac- tische zaken en dan het aardige men gelwerk. Dit laatste gaf de toenmalige volksalmanak ook rijkelijk. Welnu: deze uitgave komt ons als zoodanig welgeslaagd voor en menigeen zal er zoowel nut als vermaak van trek ken. Alleen wordt het boekje ontsierd door een misselijk kwajongensachtig versje van Leo van Breen over het Zeeuwsch Genootschap. Slaan daarop soms de woorden van mr. Dieleman in zijn voorwoord: „Critiek is gemakkelijk te leveren in den zin van aanmerkingen makenMaar dit is het kenmerk van den bekrompen geest"? De zelf tucht en critische behoorlijkheids zin ten aanzien van eigen geestespro duct een eerste voorwaarde tot iede- ren verantwoordelijken redacteursar- beid schijnt bij dezen redigeerder nog niet volgroeid te zijn! Maar dat doet aan onze waardeering voor den overigens aardigen volksalma nak niet af! Maandblad „Filmliga". Wij ontvingen het eerste nummer van den zesden jaargang van het belangrijk uitgebreide, en typografisch geheel her ziene maandblad „Filmliga", dat voort aan gewijd zal zijn aan film, smalfilm, filmtechniek, radio, gramofoon en foto. Dit eerste nummer ziet er keurig ver zorgd uit, bevat interessante artikelen en foto's op de film betrekking hebben de en is uitgegeven bij Nijgh Van Dit- mar N.V. te Rotterdam. De Crisispachtwet 1932 in prac'tijk. Onze landbouwkundige medewerker schrijft ons: t Een Groninger Ned. Herv. predikant, heeft in een brochure zijn groote be zwaren uiteengezet tegen bovengenoem de wet. De geschiedenis vertelt, dat de oude Johan van Oldenbarnevelt bij zijn gang naar het schavot zou hebben ge zegd: „Wat kan een mensch al niet over komen". Zoo vraagt de dominee, die per soonlijk geen vierkante duim grond in de wereld bezit, zich ook af, hoe hij er toe gekomen is, leider te zijn van e®n Bond van Landverpachters. De predi kant is n.l. landverpachter, omdat zijn tractement bestaat uit de opbrengsten der pastoralia en deze opbrengsten be staan voor 95 pCt. uit landpachten. Schrijver herinnert eraan, hoe dit insti tuut reeds door Karei de Groote in het leven is geroepen. In vroegere tijden be bouwde de geestelijke zelf den grond, thans wordt deze door hen verpacht. Dat deze onmogelijke middeleeuwsche toestanden tot schade van predikant en gemeente voortbestaan komt volgens den schrijver omdat de Kerk een log en conservatief lichaam is. Op 1 Nov. wor den de pachtsommen voldaan. De pre dikanten, die inderdaad van hunne jaar wedden moeten leven, zien dien dag met verlangen tegemoet; het is ook de dag, waarop zij hun verschillende leveran ciers betalen. Den Isten Nov. 1932 bracht echter een groote teleurstelling, de pachters hadden om pachtverminde- ring gevraagd. De pachtsommen bedra gen in totaal 3.060, waarvan aan be lasting en polderlasten 400 moet wor den betaald, zoodat zuiver overblijft 2.650. De predikant bood zijn pachters een reductie van 500, later verhoogd tot 600. De predikant wilde liefst niet „den jongen Derwent" en zag hij in, dat Devereux niets anders was dan een werktuig in de handen van zijn zooge- naamden oom Charles Derwent. Het ge heele geval stond hem nu zoo duidelijk voor oogen, als of hij zelf in de kamer met de samenzweerders had zitten mee praten. Devereux, die er doodsbleek uitzag, deed al zijn best, om zich goed te hou- den. Ik schrok me daar toch zoo! zei hij lachend. Ik had niemand in de gang verwacht. Ik dacht werkelijk een oogen blikdatdathet huis Behekst was? vroeg Thornton glimlachend. Ja! maar u komt me zoo bekend voor. Ik ben er zeker van, dat ik u er gens in Londen reeds eerder gezien heb. Dat weet ik wel zeker. En ik ken u dan ook heel goed! Iedereen hier in de stad schijnt Frederick Case te kennen, zei hij, snel besloten zoo mogelijk zijn eigen naam te verbergen. Maar waarom denken alle menschen nu ook meteen maar, dat ik hen allemaal ook ken? U zult, naar ik hoop, zooiets niet van me eischen! O, heelemaal niet. Ik ben slechts Keel kort hier in de stad geweest. Bij een zekeren mijnheer Devereux. U kent hem waarschijnlijk wel, want iedereen kent hem immers? Ik ben van hem weg gegaan om in dienst van Zijn Majesteit met zijn gemeenteleden voor den kan tonrechter komen, doch de pachters von den de reductie te laag, en beriepen zich op den kantonrechter. Dit zit dominee dwars, hij heeft zich op alles en nog wat bezuinigd, zelfs rooken doet hij niet meer en de heeren kwamen met dikke sigaren in het hoofd om de pachtver- mindering te vragen. Met dat al kwam er op 1 Nov. geen geld in de pastorie, omdat de verplichting tot betaling van den pachttermijn wordt geschorscht, zoolang op een tijdig ingediend verzoek schrift niet is beslist. Geen wonder, dat de predikant in moeilijkheden kwam. Dit deed hem besluiten tot het voeren van een actie tegen de wet. Hij schreef een ingezonden stuk in Nieuwsblad van het Noorden, waarin, hij lotgenooten opriep tot samenwer king. Hij had daarbij gerekend op 26 be wijzen van instemming, doch hij kreeg zulk zulk een stroom van sympathie betuigingen, dat hij er geen raad mee wist. Dat heeft gevoerd tot het houden van 'n vergadering van landverpachters op 15 Nov. te Groningen. De toeloop naar die vergadering is overweldigend geweest. Op deze vergadering was ook aanwezig het Kamerlid, de heer Krijger. In deze vergadering die werd geleid door den schrijver, Ds. Ten Broek, kon ieder het woord krijgen om van zijn on dervinding met de crisispachtwet te ver tellen. Velen maakten hiervan gebruik, orot-ofo* v BLUE BAND (Ingez. Med.) te komen. Rogers grinnikte hoorbaar. O, best! Als u met Rogers be- vriendt bent, dan bent u ook mijn vriend riep Devereux joviaal uit. U kunt gerust bij me komen, als u eens iets noodig hebt! Hier is mijn kaartje! Thornton nam het aan en liet den ander passeeren en deze, blijkbaar heel wat opgelucht, verliet het huis. In het daarop volgende gesprek met Rogers bemerkte Thornton al heel gauw dat de omstandigheden hem erg gun stig waren geweest en hem een zeker overwicht bezorgd hadden. De houding van den man was zenuwachtig en aar zelend, omdat hij blijkbaar bang was, dat zijn ongenoode bezoeker iets te veel mocht hebben gehoord. En nergens heerscht zooveel wantrouwen als juist onder misdadigers. Ik ben vanavond al gekomen, om dat ik denkelijk morgen de stad uit zal zijn, zei Thornton om zijn gedrag te ver klaren, en ik heb maar heel weinig tijd. Wat verlang je eigenlijk van me? Rogers grijnsde en keek naar de vrouw, die buiten den kring van het lamplicht in een -hoek der kamer was gaan zitten. Indertijd, in het hotel van Zijn Ma jesteit, heb je me verteld, dat je Thorn- tin heette. Maar Thornton, nummer zes en zeventig, is dood in een spoorweg coupé gevonden, die stakkerd. Wat denk je wel, dat de politie zeggen zou, als ze hoorde, dat die Thornton nog springle vend is en het best maakt? Je ziet, ik vraag heelemaal niet naar je, privé om standigheden Ik voor mij gelaof niet, dat de po litie iets hoegenaamd zou geven voor de inlichtingen, die jij meent haar te kunnen verschaffen. De gewezen detec tive Sanders kent me persoonlijk heel goed; gisterenavond heb ik nog een praatje met hem gemaakt. Och, zei Rogers, ziet u. de zaak zit 'm zoo Na mijn vrijlating kan ik geen stap doen, zonder dat de poli tie me op de hielen zit. U weet, wat dat beteekent. En we moeten ondertusschen toch aan de kost zien te komen, totdat het een beetje geluwd is, En daarom had ik gedacht, dat u misschien wel wat wilde leenen. Ik wil u niet afdreigen dat hebben ze me nog nooit kunnen verwijtenmaar het is toch wel hard, als je zoo op zij gedouwd wordt door iemand, van wien je toch zoo wel een en ander weet, niet waar? Thornton begon te glimlachen. De vraag, komt dus hierop neer: Hoeveel moet je hebben? Vijf honderd pond riep de vrouw terstond. (Wordt vervolgd -

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5