INGE Rheumatiek? SLOAN'S LINIMENT °punT IEN :DT en, EN, :tuur TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT YAN ZATERDAG 5 NOVEMBER 1932. No. 262. RUSSISCHE BRIEVEN. NA DE OPERATIE. Xsv ZEELAND.1 ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D. van Iwordt idvies lenste. et vrij- 2 kl. 17.50 p. j zolder, tuin te Midd. ge- svrouw 227, lEUWE izaren- fO cent Jehaald cent, /rucht- Iroenbl. Jdoden- Ckerk- 1'burg. rij bij zuur- je arti- naar -eijnse, nood- g) een K Aan- laven- 'aarom Open- en Ge- Dins- )5 uur. vrij! E 2, |00 zit- CREEN. I15 uur [elburg. Boos- lOnder- Goede Sou- f. Rot' 8.— 8.— Een omwenteling op het gebied van de mode. „Echt proletarische dessins." Op bevel ontworpen. „Slechts" 18 modellen van proletarische kleeren goed gekeurd. (Nadruk verboden). De sovjet-regeering streeft er naar, elk conlact tusschen de inwoners van de Sovjet-Unie met de buitenwereld te voorkomen. In de Sovjet-Unie moet al les geheel anders zijn dan in de „kapi talistische wereld". Ook de mode. De modes, de dessins van stoffen, de snit van kleeren enz, worden in het buiten land door „kapitalisten", door „onder drukkers van het proletariaat" ontwor pen (in werkelijkheid staat de zaak eenigszins anders en worden die ont werpen door schilders van naam ge maakt). In het rijk der sovjets moet men dus die modes verwerpen en eigen mo des scheppen. In 1930 werd de eerste sovjet-conferentie bijeengeroepen ter bespreking van de sovjet-modes; de conferentie kreeg toen ter beoordeeling 30 modellen. In 1931 waren er reeds 42 modellen, in 1932 60 modellen. Wel was de sovjet-pers ontevreden over de ont worpen modellen, die niet volkomen „proletarisch" waren, doch het doode punt was overwonnen. Wij zullen nu den lezer het een en ander over die nieuwe dessins van sovjet-stoffen en de nieuwe modellen van kleeren vertellen. De hervorming of „revolutie", zooals de bolsjewiki zelf hun ingrijpen op het gebied der mode noemen, begon met de dessins der stoffen. Er moesten vóór alles „echt proletarische" dessins ver vaardigd worden, de stoffen moesten een „waarlijk bolsjewistisch" karkater krijgen, alvorens een concours voor de echt proletarische modellen kon uitge schreven worden. De oude „kapitalis tische" en „burgerlijke" dessins moesten verdwijnen en door zuiver bolsjewisti sche vervangen worden. Op bevel van de sovjet-overheid togen de sovjet-tee kenaars aan het werk en ontwierpen nieuwe dessins. Rusland heeft altijd veel knappe teekenaars gehad. De be stelling van de overheid was dus snel uitgevoerd. De sovjet-regeering be schikt nu over ruim 3000 dessins voor stoffen, die propaganda voor de pjatilelka (het vijfjarenplan) maken. In plaats van de gestileerde bloemen, ruit jes, streepjes en meetkundige figuren, die ge in het kapitalistische Westen ziet, bestaan de sovjet-dessins uit tand raderen, electrische lampjes, vliegma chines, zeppelins, gasmaskers, hamers, tangen, houweelen, roode soldaten, ge weren, kanonnen, machines e.d. De ja ponnen en blouses der dames, de gordij nen voor de ramen, de sloopen, de ta fellakens enz., alles moet dienen om propaganda te voeren voor de pjatilet- ka, die maar niet lukken wil, ofschoon op het papier alles zoo prachtig in el kaar zat. De lezer zal zich afvragen: Indien Rusland werkelijk veel goede teeke naars heeft, waarom hebben zij dan zul ke onzinnige dessins ontworpen? Het antwoord is heel eenvoudig. De com missie, die de dessins moet goedkeuren, heeft den teekenaars medegedeeld, dat zij niet de minste waarde aan aesthe- tisch, gestileerde schoonheidssymbolen, en allerlei allegorieën hechtte dat zij niets van al dien „kapitalistischen non sens" wilde weten, dat zij dessins wenschte te krijgen, die een duidelijke taal spreken en .welker propagandisti sche bedoelingen voor iedereen, zelfs den minst ontwikkelden burger van den Sovjet-staat, duidelijk zouden zijn. In Sovjet-Rusland moet je onvoorwaarde lijk aan dergelijke bevelen gehoorza men. Overigens zou het niet gehoorza men niet den minsten zin hebben: alle Door Dr. Jan Walch. 84, Een kort word", hehaalde mr. Col ver, „om hun te zeggen, hoezeer wij dee- len in de vreugde die hen thans vervult. Twaalf-en-een.half jaar hebben ze met ijver" de heer Colver, afgeleid door de Muis die den bonbon het was de groot ste met moeite in haar wang bergen kon, verviel zijns ondanks even in zijn ge bruikelijke bureau-jubileum-speech; „met eh ik meen: met liefde; met liefde enne toewijding zich ge geven aan hun taak, aan elkaar en, later, aan hun gezin. Ze zien met gerecht vaardigde voldoening op die jaren terug En terecht Ik zeg: terecht De heer Colver poosde een oogen blik. JHij was van plan geweest, nog even over die toewijding en voldoe ning uit te weiden, maar het schoot hem niet te binnen wat hij ook weer had wil- len zeggen. Enfin,. Na 'een paar heel stil- le momenten, slechts door sympathieke, J momenten, zij het hier en daar ietwat i angstige, blikken der gasten, en van 'n glanzend dankbaar opzien van Henri j gevuld, ging hij voort: Lief en leed hebben ze gedeeld. Veel lief; liefs; en helaas, ook 't laat- teekeningen, die niet aan de gestelde voorwaarden beantwoorden, worden eenvoudig afgekeurd. Het gevolg was, dat de goedgekeurde dessins meer aan reclameplaten en pro- paganda-plakkaten doen denken dan aan dessins van stoffen voor kleeren. Wat denkt de lezer bijvoorbeeld van stof voor japonnen met het volgende dessin: een karavaan kameelen trekt door de woestijn; daarnaast rijdt een trein van den „Turksib"-spoorweg; op den achtergrond de zon? Deze schilde ring is uitgevoerd in felle roode, blau we, bruine en paarse kleuren. Ik zie al een Hollandsche vrouw een japon met een dergelijk schilderij aantrekken. Bevalt u dit prachtig dessin niet, dan kunt u een andere keus doen. Wat den ken mijn lezeressen van stof met af beelding van landbouwmachines (ploea gen, eggen, zaaimachines, maaimachi nes, tractors e.d.)? Of van een teeke- ning, voorstellende een dorpswinkèl met het opschrift „dorpscoöperatie"? Of van een rij tafereelen, voorstellende de werkzaamheden op een kochos? Voor de Aziatische landen kunnen der gelijke teekingen wel iets aantrekke lijks hebben. Een Turksche firma heeft de teekening van een dorpswinkel prachtig gevonden en een groote hoe veelheid met dat dessin besteld; zij eischte echter, dat 't opschrift „dorps coöperatie" verwijderd worde. Maar voor gewone Europeanen (en de Rus is een Europeaan) zijn dergelijke bui tenissigheden toch minder geschikt. Wie zich verontwaardigd voelt over dergelijke dessins, moet zijn veront waardiging nog bedwingen; er zijn des sins, die nog extra-vaganter zijn. Wat denkt ge bijv. van een dessin voor ja ponnen e.d. voorstellende een schets van de uitvoering van de electrificatie- plannen in den loop van 214 jaar? Naast electrische lampjes e.d. ziet ge hier veel cijfers, die de uitvoering van het plan der electrificatie demonstree- ren. De industrialisatie wordt gesymbo liseerd door kameraden, fabrieksgebou wen, hooge schoorsteenen, weefgetou wen, machines enz. Zooals de lezer weet, is le militari- satie van het geheele land een der meest opvallende verschijnselen in Sov jet-Rusland. De pjatiletka draagt voor een groot gedeelte een militair karak ter. Het is dus begrijpelijk dat er zeer veel dessins zijn, die aan de propagan da van de weerbaarheid gewijd zijn. Het meest onschuldige dessin is een teekening, voorstellende een vliegma chine met een sovjet-ster. Er zijn ech ter dessins met zeppelins, op andere dessins vindt ge marcheerende roode- soldaten, tanks, gasmaskers, gasaan vallen. Om de militaire gevoelens van de sovjetburgers aan te wakkeren, zijn stoffen in den handel gebracht, waarop tafereelen afgebeeld zijn uit den strijd tusschen de Japanners en de Chinee- zen. Wie zich de plaatjes in de geïllus treerde weekbladen tijdens den we reldoorlog herinnert, kan zich een beeld maken van de „proletarische" dessins op de sovjet-stoffen. Jammer dat bij het knippen, het maken van zoo men, plooien e.d., een gedeelte van die schoone tafereelen verloren zal gaan. Tenzij de sovjet-regeering een bevel uit vaardigt, deze prachtige stoffen zóó te knippen, dat geen enkele teekening be schadigd wordt. Deze dessins vindt ge nu in alle Moskousche winkels. In den regel zijn het katoenen stoffen. Er zijn echter ook een paar soorten kunstzijde met dergelijke dessins. De sovjet-regeering kan natuurlijk niemand dwingen deze stoffen te koo- pen. De vrouw, die niet als een clown gekleed wil gaan, hoeft die potsierlijke stoffen met reclame- en propaganda- plakkaten niet te koopen. Er zijn echter geen andere stoffen te krijgen, de be volking heeft geen kleeren, de vraag naar katoentjes is veel grooter dan t aan bod. Nolens volens zullen de Russische vrouwen zich dus in het onvermijdelijke ste jaar veel leeds; leed. We zullen daarover niet uitvoerig zijn. We hebben er allen in gedeeld; we hebben gedaan wat we konden om het te verzachten; om 't ongedaan te maken, De brui gom zit nu weer op zijn oude plaats op zijn bureau; z'n oude plaats in huis. De bruid was zijn steun; is zijn steun. Zijn kroost, hun kroost Muis voelde, dat de spreker het over haar had, en had een stille, wilde worsteling met den bonbon, die een groot brok onverzwelg- bare nougat bleek te bevatten „hun kroost is getuige van ons aller vreugd. Moge dit hen aansporen te worden als hun ouders. Bruid en bruidegom! onze gelukwensch; onze welgemeende ge- lukwensch!" Hij hief het glas met champagne; iet wat zenuwachtig, maar doortastend, om hoog; en stiet behoedzaam tegen dat van Clara, Allen waren opgerezen; er was een oogenblik van charmante ver- teedering. Toen gingen allen weer snel zitten; en het was of er een zucht van bevrijding door de eetkamer zweefde. Maar meteen stoof met een vaart het tweetal iwitgedaschte knechts binnen met het ijs. IJs en sprekers zijn nu een maal doodvijanden aan een dessert; en het ijs had ook zijn rechten. Vlug werd het, onder een doodsch zwijgen, geconsumeerd. En toen stond moeten schikken en de rol van reclame zuilen spelen. Gelukkig voor de mannen worden met stoffen voor hun kleeren, voorloopig al thans, dergelijke kunsten niet uitgehaald Misschien leenen zich de stoffen voor heerenkleeren minder voor reclame- en propagandaplaten, misschien komt het daardoor, wijl de mannen nu en dan naar het buitenland moeten gaan. Stelt u nu voor, dat een gezantschaps-secre- taris, een ambtenaar van de handelsver tegenwoordiging, een propagandist e.d. als een hansworst uitgedost in het bui tenland verscheen. Zelfs de leden van de vereenigingen van ,,de vrienden van Sovjet-Rusland" zouden dergelijk uitge doste sovjet-propagandisten toch een beetje al te gek vinden. Het instituut voor de confectie-indus- trie in de Sovjet-Unie heeft reeds 280 ontwerpen van nieuwe kleeren van de ze „proletarische" stoffen gekregen en ze tentoongesteld. De meeste modellen zijn zoo phantastisch en buitenissig, dat zelfs communisten, wien, naar de spre kende uitlating van den heer Wijnkoop „niets te dol is", het toch een beetje al te bar hebben gevonden. Er zijn dan ook slechts 18 modellen van „proleta rische kleeren" goedgekeurd. En dat ook alleen bij wijze van proefneming. Een van de meest geslaagde en bruik bare ontwerpen voor vrouwenkleeren bestaat uit een zeer breeden rok met een split. Het geheel doet sterk aan een pyama denken. Waarin het „revolutio naire" en „zuiver proletarische" van de zen pyama-rok zit, is ons nietgeheel duidelijk. In het algemeen streven de ontwerpers er naar den rok den vorm te geven van een broek, hetgeen voor de geëmancipeerde vrouw, die in Sov jet-Rusland bovendien zeer zwaren ar beid moet verrichten, ook beter geschikt is. Een ander goedgekeurd model be staat uit een combinatie van rok, blouse en broek. De japon moet tegelijkertijd dienst doen zoowel voor den arbeid als voor sport. De vrouw, die van haar fa briek of kantoor naar het sportterrein komt, tilt eenvoudig den rok op en knoopt hem aan de blouse vast. De artsen protesteerden .echter tegen dit voorstel, omdat het brengen van den rand van een rok zoo dicht bij den mond zeer onhygiënisch is. Vooral bij de vreeselijke vervuiling in de sovjet-hui zen e.d. (deze laatste uitlating hoort niet aan ons, doch aan het rapport der sovjet-artsen, die over de vervuiling in de sovjet-huizen, op de fabrieken enz. zeer harde waarheden vertellen). Som mige ontwerpers hebben voorgesteld te rug te keeren tot de gewaden der oude Grieken en Romeinen; weer anderen stelden voor de nationale Russische kleeren van de XVIIe en XVIIIe eeuw in eere te herstellen. Dit doet echter sterk aan „contra-revolutie" denken. De kleeren voor mannen zullen ook „hervormd" worden. Het Instituut voor de sovjet-confectie bereidt nieuwe mo dellen van kleeren voor mannen voor. Veel originaliteit is er echter in de tot nu toe gepubliceerde ontwerpen niet te bemerken. De broekspijpen worden smal ler (om te voorkomen, dat de mannen een broek verwisselen zonder de schoe nen te hebben uitgetrokken (de sovjet- stoffen zijn tegen zoo iets niet bestand), de jas is hier wat breeder, daar smal ler enz. Het is zeer gewaagd voorspellingen te doen, maar toch komt het ons weinig waarschijnlijk voor, dat deze „revolu- onnaire hervormingen" van de bolsje wiki veel kans op succes zouden hebben. Dr. Boris Raptschinsky, Sloan's is het beroemde, snel werkende liniment. Het middel, dat doordringt zonder inwrijven, i Brengt verbazende verlichting. I Indien U lijdt aan rheumatiek in de gewrichten of spieren, schaf U dan onverwijld een flacon Sloan's Liniment Millioenen hebben het met succes gebruikt bij Rheumatiek, Lendejicht, Ischias, Verkond- heden op de Borst, Verstui kingen, Kneuzingen. I (Ingez. Med.) APOTHEKEN, Zondag en de nachten der volgende week is te Middelburg geopend de apo theek van den heer M. J. van Pien- broek (Pottenmarkt). haastig Kees Bender op. Het bruidspaar schrikte; er was iets hoekigs in zijn be wegingen. Het verwondert jelui waarschijnlijk dat ik er zoo gauw bij ben om het woord te voeren, Clara en Henri, zei hij, en zijn stem klonk ietwat stug; „maar ik moet vanavond weer bijtijds weg" he, daar wisten ze niets van?! „en ik wou, als oude vriend, toch ook nog iets zeggen. Het laatste jaar zijn we veel samen geweest; en onze oude.... ken nis.... is weer wat opgeflikkerd. We hebben goede oogenblikken doorleefd. We ^ijn heel verschillende menschen, maar we hebben toch een sfeer van van aanraking gevonden; en van gene genheid. „Ik zal' plotseling brak zijn stem dieper door „deze maanden nooit vergeten. Het gaat jelui wel. Clara! En Hende.Henri, het ga jelui wel. in je omgeving j Hij kwam naar hen toe, stiet met het j bruidspaar aan. Werd weer hoekig; en iedereen vond hem een beetje een ra-1 re man. Speciaal Suze Detroit keek wenkbrauw-geheven naar hem, als naar een zonderling exemplaar in den die rentuin. Enfin, hij ging heen. Hij fluis terde nog even „Onmogelijk; naar mijn hei; noodig aan het werk"; en' Henri liep nog even mee naar de deur van de kamer. HET BELEID DER REGEERING. In een uitvoerige memorie van ant woord op het Voorloopig Verslag over Hoofdstuk I (algemeene beschouwin gen) der Rijksbegrooting 1932 verde digt de Regeering haar beleid met het motief, dat door de gestadig wisselen de omstandigheden een welberaamd algemeen plan van regeeringsbeleid weinig zin zou hebben en slechts zou kunnen leiden tot verstarring. Na de verklaring dat van de ontwa peningsconferentie die de redding brengen moest, tot nu toe ongeveer niets is terechtgekomen merkt de re geering op dat zij van meet af aan ge waarschuwd heeft tegen de opvatting dat de ontwapeningsconferentie de red ding moest brengen. Tot welslagen al leen zou niet voldoende zijn om de oeco- nomische ontreddering in de wereld te beëindigen, evenmin als een eventuee- le' mislukking daarvan, hoe ernstig in haar gevolgen deze ook ware, grond zou geven aan voorspellingen van zóó pessimistischen aard als somtijds wor den vernomen. Op handelspolitiek gebied streeft de regeering zooveel mogelijk naar een goede verstandhouding met het buiten land en zij is gaarne bereid de noodige offers te brengen. Harerzijds mag zij bij het buitenland een open oog verwachten voor de groote moeilijkheden, waarin zoovele onzer bedrijfstakken door anderer toe doen verkeeren. In bepaalde gevallen is het onvermijdelijk dat uit zelfbehoud eenige maatregel wordt genomen. Wat het handhaven van het gezag en het verzekeren van de openbare or de betreft stemt de regeering in met de meening, dat zij, zoo de locale auto riteiten zich niet doordrongen voelen van haar plicht de openbare orde en vei ligheid te handhaven, de noodzakelijke maatregelen dient te nemen. „Zoo noo dig na wetswijziging" zegt het voorloo pig verslag. Ook dit wordt beaamd. Al is het in dit geval geen wetswijziging de wijziging in de steunregeling, voor zoo veel de regeling van één of meer we ken stempelen door werkloozen betreft, kan hier als voorbeeld worden aange haald. Dat door de voorgenomen salarisver laging een klein en over het algemeen weinig draagkrachtig deel van het volk een zeer groot deel van de crisislasten te dragen zou krijgen, kan niet als juist worden erkend. Zij, die vaste inkomsten genieten, ook al worden deze met een bepaald percentage verlaagd, zijn in deze crisis bevoorrecht boven vele anderen, die hun wisselende inkomsten dagelijks zien slinken. DE HANDEL MET DUITSCHLAND, Het comité voor economisch verkeer uit de Nederlandsche land- en tuin bouworganisatie heeft in samenwerking met de centrale industrieele organisatie besloten tot oprichting van een centraal instituut ter bevordering van het nor male handelsverkeer tusschen Neder land en Duitschland. Clara keek een oogenblik, of ze óók zou meegaan; maar ze was toch gast vrouw; en: de Colvers.Neen.Ze reikte hem de hand; en hij vreemd hoofsch scheen dat plotseling 1 kuste die vluchtig. Er was even in het beschaafde, een gevoel van opluchting, toen hij weg was. De speeches volgden elkaar nu ge moedelijk op. Schoonvader Garenne sprak met een tikje weemoed; en dr. Marelman sprak geestig en met 'een „brin de coquetterie". En toen het ein delijk wel zeker was, dat niemand an ders nog ,,'t woord verlangde" stond Henri op. De klok tegenover hem wees kwart vóór tienen; het was een keurig uur om het diner op te heffen. Waardevrienden, sprak hij met beleefden nadruk, „vergunt me een enkel woord van dank. Mijn hart is er vol van" men zag hem aan, dat hij dit meende. „Dit feest te mogen vieren, door uw tegenwoordigheid opgeluis terd, is me een groot voorrecht. Twaalf- en een half jaar hebben mijn vrouw en ik, en later", voegde hij, onwillekeu rig den chef navolgend, er snel bij „later onze kinderen, lief en leed ge deeld. Ik had lang een gelukkig leven; een leven dat mij paste; in een werk kring, waarin ik mij, onder leiding van een voortreffelijken chef, aan de belan- DE INSTALLATIE VAN BURGE MEESTER A. I. LEENHOUTS. Al is de installatie van den heer A. I. Leenhouts als burgemeester van Re- tranchement, reeds enkele dagen ge leden, meenen wij aan het ons thans toegezonden verslag nog ruimte te mogen geven. Bij de grens der gemeente stond de feestcommissie opgesteld en was het de voorzitter der commissie, die zich tot den nieuwen burgemeester wendde en ongeveer als volgt sprak: Zeker is het in deze moeilijke tijden geen gemakkelijke taak, waarvoor u benoemd zijt. Maar wij allen zijn er van overtuigd, dat niemand beter dan u een flink beleid in de gemeente zal en kan voeren. Zoo goed als ieder, is er dan ook over verheugd, dat gij tot dit hooge ambt benoemd zijt, zoowel om uw per soon, die algemeen hooggeacht wordt, als om de omstandigheid, dat gij een in gezetene zijt die reeds negen jaren in het dagelijksch bestuur der gemeente zitting hebt, zoodat gij met de toestan den in de gemeente door en door op de hoogte zijt. Ik ben zeker de tolk van de geheele bevolking, wanneer ik u toe- wensch, dat gij deze gemeente nog ja ren lang en gelukkig met wijs beleid zult mogen besturen. Mag ik u verzoe ken in dit voor u gereedstaand rijtuig plaats te nemen, zoodat mij de eer te beurt zal vallen u onder de feestklan ken der ingezetenen uw gemeente bin nen te leiden. De burgemeester beantwoordde deze woorden met een handdruk. Aan den ingang van het gemeentehuis sprak een der dames die voor de ver siering hadden gezorgd, het burgmees- tersecntpaar toe. Ook de kroonsters wilden u verwel komen bij het binnentreden als burge meester der gemeente. Mij is de eer te beurt gevallen, u namens haar allen hier welkom te heeten als vertegen woordigster van het zwakke geslacht en wij hopen in u een burgemeester te vin den, bereid tot raad en steun. Bij deze gelegenheid wenschen wij u, mevrouw, die ook steeds met het wel en wee der gemeentenaren meeleefde, een hulde blijk aan te bieden. Moge u samen lan ge jaren tot heil van ons allen in ons midden zijn. Ook hierop antwoordden de heer en mevrouw Leenhouts met een handdruk. In de vervolgens gehouden vergadering van den gemeenteraad was het de wet houder, de heer J. J. de Bruijne, die het eerst sprak en herinnerde aan het vers dat begint met de woorden: „Gij hebt o albesturend koning De plaats bepaalt van ieders woning; de Kring waarin hij werken moet." Zoo heeft ieder op zijn tijd een plaats te vervullen en een taak te volbrengen In de voorlaatste vergadering van den gemeenteraad mochten wij een stille hul de brengen aan burgemeester Almekin- ders; die in getrouwheid het ambt van gen des vaderlands mocht wijden. Zoo als u ook hebt willen opmerken", hij wendde zich tot Mr. Colver „het leed is ons ook niet gespaard. Een af schuwelijke ziekte, gepaard met allerlei malaise bracht een stoornis in ons ge lukkig bestaan. Maar, goddank, we zijn dat nu alles te boven. Ja, Goddank! En dank degenen, die ons hielpen dat te- boven te komen! In de eerste plaats den voortreffelijken chef, die hier wel aan wezig heeft willen zijn; en die.. Maar wat ik hem alles verschuldigd ben, kan ik moeilijk nu onder woorden brengen. Maar hij weet het" De heer Colver glimlachte zoo goedhartig als hem mo gelijk was. „Er waren ook anderen; trouwe vrienden. Er was ook de te recht beroemde medicus, Dr. Marel manEr was: U aller sympathie.." Hij poosde een oogenblik. En enkelen der aanwezigen schenen even onthutst. Ironie!? Toen sprak Henri: „Ik drink op U allen; wij bevelen ons aan in u-aller aan denken! En hij dronk zijn glas leeg. Wezenlijk ontroerd. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5