30 ets. per
m) i
VERSCH GEKARND
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN MAANDAG 24 OCTOBER 1932.
No. 251.
BINNENLAND.
NA DE OPERATIE.
ZEELAND.
MIDDELBURG.
IUID-BEVELAND.
ZEEUWSSH-VLAANBERFJ WJ
Méér dan 700 maal
per jaar komt ge aan
tafel vooi\Uw ont
bijt, Uw koffietafel, of
voor Uw maaltijd.
WEET WAT U EET
*/2 pondspakje
■hmt*
I
met 25 allerfijnste Roomboter onder Rijkscontrole
vei-
dol-
de
den.
NE-
irne
IJK.
ber
.De
om-
:on-
ordt
len
der,
tde-
iris,
UR.'
GD?
lgens
cent
)elft,
le-
var-
ge-
mer,
5.
in
Za-
dir.
6
datie
;nuit
:hten
refe-
Br.
Crt.
rdam
STEUNVERLEENING T.B.V. DEN
TUINBOUW.
Bij de Tv/eede Kamer is ingediend 'n
wetsontwerp tot wijziging en verhoo
ging van het Xe hoofdstuk (oud hoofd
stuk V) van de Rijksbegrooting voor
1932, met het doel uitkeeringen te doen
aan tuinbouwers.
Naar de mcening van den minister
rechtvaardigt de ongunstige toestand
voldoende hulp in den nood. Vandaar
een voorstel om een steunbedrag uit
's Rijks kas te verleenen.
B-e grondgedachte is: door een bij
slag op de geveilde producten, in de op
die producten geleden verliezen tege
moet te komen ,met dien verstande, dat
deze verliezen, indien zij in totaal/ 5
millioen of minder bedragen, geheel
voor rekening van het rijk komen. In
geval zij dit bedrag overschrijden, zal
de ga-antie zich slechts tot een zooda
nig percentage van de geleden verlie
zen uitstrekken als voortvloeit uit de
verhouding van het totaal der geleden
verliezen tot het beschikbaar gestelde
bedrag van 5 millioen.
Aan het plan van uitvoering wordt
nog het volgende ontleend:
Voor het jaar 1932 wordt van rijks
wege aan daartoe erkende veilingen
van groenten en fruit garantie verleend
tot een bedrag, overeenkomende met
het verschil tusschen een opbrengst,
berekend naar een richtprijs, en het to
taal van de aan iederen tuinder op grond
hiervan uit te keeren gelden niet meer
mag bedragen dan 20 pet. van de op
brengst van zijn gemiddelden omzet ter
veiling in de jaren 1928, 1929 en 1930.
Als
garantie-producten
in den zin van deze regeling worden aan
gemerkt de door den met de zaken van
den landbouw belasten minister als zoo
danig aan te wijzen tuinbouwproducten,
welke over de veilingen zijn of zullen
worden afgezet en aan door dien minis
ter gestelde minimum-eischen voldaan
hebben of zullen voldoen.
Als richtprijs in den zin van deze re
geling wordt aangemerkt de prijs, welke
voornoemde minister op grond der fei
telijke productiekosten voor een daarbij
te bepalen tijdvak voor de verschillende
kwaliteiten van een garantieproduct en,
zoo noodig, verschillend voor verschil
lende deelen des lands vaststelt, met
dien verstande, dat Itij de berekening
van dien richtprijs de loonfactor en de
huurfactor zoodanig zullen worden be
rekend, als in overeenstemming met de
plaatselijke omstandigheden en de be
langen van de betrokken teelt billijk en
wenscnelijk wordt geacht.
De werkelijke opbrengst wordt bere
kend door voor nader door voornoemden
minister aan te wijzen tijdvakken het
bedrag van de geheele geldelijke op
brengst der totale op de gezamenlijke
veilingen verkochte hoeveelheid van
iedere kwaliteit van elk garantieproduct
te deelen door het bedrag van die totale
hoeveelheid.
DE PROVINCIALE BEGROOTING
1933 VAN NOORD-HOLLAND,
Ged. Staten van Noord-Holland heb
ben aan de Provinciale Staten de be
grooting voor 1933 aangeboden, slui
tend op een bedrag van 6,293,679 (uit
gezonderd de bedrijven). Zij leverde
aanvankelijk een tekort van 2,516,684
op.
De voornaamste maatregelen tot dek
king van dit tekort zijn: het onttrekken
van een bedrag van 900.000 aan het
reservefonds, vermindering van de jaar-
lijksche storting in het wegenfonds met
500.000, een verhooging van de op
centen op de inkomsten- en vermogens
belasting van 16 op 20 (opbrengst
Door Dr. Jan Walch.
73.
Wat dan? vroeg de dokter, gretig
op het vinketouw.
Nu, we hadden 't over de poli
tiek; Haas had het over de politiek. Hij
had het over een burgemeester, die een
werkwillige, op zijn verzoek, geholpen
had om ongemolesteerd het werk te be
reiken, terwijl er staking was. En daar
over was de minister van Binnenland-
sche Zaken in de Kamer door een so
cialist geïnterpelleerd. Het leek zoo,
zou je zeggen, een echt onzinnige inter
pellatie, want de werkwillige had nog
zelf hulp en bescherming gevraagd; het
was van dien man uitgegaan, en je zou
dus zeggen; die burgemeester had niets
gedaan dan zijn plicht, door de vrijheid
van arbeid te beschermen. Maar de mi
nister had de socialisten op dat moment
erg noodig; hun stemmen dan; en hij
aptwoordde daarom, dat hij den burge
meester „ernstig over zijn optreden zou
onderhouden."
Jawel, viel Haas in; „ik begrijp al
wat je bedoelt.... Ik zei toen, dat de
minister toch wel erg zijn plicht ver
waarloosde; en iets zei, wat hij niet
verantwoorden kon; en wat hij eigen
lijk niet kon méénen...."
Juist knikte de dokter. „Dat
was een heel goed thema. En?...."
650,904) en een salariskorting voor 't
personeel van 6 percent (opbrengst
32.392).
DE VRIJHEIDSBOND.
De partijraad van de Liberale Staats
partij De Vrijheidsbond zal op Zaterdag
5 Nov. des n.m. 2 uur in het gebouw van
het Jaarbeursrestaurant te Utrecht ver
gaderen. De voorloopige candidaten-
ijsten der centrales zullen worden be
sproken.
Op de candidatenlijst voor de Herv.
Ger. Staatspartij voor de verkiezing van
leden van de Tweede Kamer in 1933,
werden geplaatst als no. 1 ds. C. A.
Lingbeek, no. 2 ds. L. C. W. Ekering
en no. 3 de heer B. G. Peereboom.
Het hoofdbestuur is gemachtigd deze
lijst voor zooveel noodig aan te vullen.
Ged. Staten van Friesland stellen
voor geen bijdrage te verleenen uit de
provinciale kas tot dekking van het ex
ploitatie-tekort der Nederlandsche Tram
over 1932.
Zaterdag is het nieuwe raadhuis
van W a a I w ij k geopend door den
Commissaris der Koningin in Noord-
Brabant.
Bij Kon. besluit is benoemd tot on
derinspecteur van den havenarbeid de
heer C. P. van Di'est, commissaris van
het loodswezen, enz. te Harlingen.
Tegos reuk uit
.Kmrnsas^msasmessiemmaawiBm
"t wra$5 „li wil niet nalaten U uwde te
'loeten, dat ik sinds het gebt uik
aBa£raK,ï'van Uw tandpasta „Chlorodont"
helder-witte landen bezit, terwijl bovendien de on
aangename ronk nil den mond..vvaar an ik vroeger
last heb aehad. is verdwenen Ili Itan Uw CtiloTo
dom dan onu sterk aanbevi len (w g.) E G.,
Mainz Verlamd alleen de echte Chlorodont'
tandpasta tube Si.ï e. ni en KOcent'
(Ingez. Med.)
Afgekondigd is Staatsblad no. 490
bevattende het besluit van den 8sten
Oct. 1932 tot intrekking van hei Kon.
besluit van den 26sten Juni (Staatsblad
no, 165) houdende bepalingen omtrent
de taak van samenstelling van het Be
stuur der Visscherijen op de Zeeuw-
s c h e stroomen.
Algemeene Militaire Pensioenbond.
In een druk bezochte vergadering van
oud-militairen, leden der afdeelingen
Middelburg, Vlissingen en Goes, hield de
alg. secretaris van bovengenoemden
bond, de heer Van Geest, een lezing over
de geschiedenis van den A. M. P.
Aanvankelijk trad men schoorvoetend
tot den Bond toe. Thans, nu de A. M. P.
in Februari a.s. 11 jaar bestaat hebben
zich ruim 3100 leden daarbij aangesloten.
Veel is er al bereikt, doch de gelijk
stelling waarvoor men ijvert, hebben
steeds verschillende regeeringen, niet
tegenstaande de pressie door verschil
lende Kamerleden op haar uitgeoefend,
onder allerlei motieven van de baan ge
schoven.
Minister De Geer riep in 1926 wel een
steuninsteling in 't leven, doch deze zal
nimmer het rechtsgevoel der oud-mili
tairen kunnen bevredigen.
En dat zij van een Recht mogen spre
ken is wel bewezen door het rapport der
Staatscommissie-Idenburg, waarin ver
klaard wordt, dat de oud-militairen
steeds 30 pet. zijn onderbetaald in ver
gelijking met de inkomsten van burger-
Nu, hij zat er mee, dat kon je dui
delijk aan hem zien. Hij trok benauwd
en zenuwachtig met z'n oogen; en hij
keek eens angstig rond; hij hoopte blijk
baar, dat wij één van allen maar 't ant
woord zouden geven; hij zou het dan
wel beamen! Maar we zeiden niets. En
toen, eindelijk, eindelijk zei hij, erg
weifelend, en vragend zei hij het: „De
minister zei dus iets anders, dan hij....
„méénde", zeg je?" „Ja", zei ik, zoo
krachtig mogelijk. ;,Hm' zei hij, en hij
schudde met z'n hoofd. En toen, toen zei
hij, nog erg hulpeloos en vragend: „Hoe
kan dat? Hoe doe je dat?"
Juist zei de dokter aanmoedigend
en gespannen. „En?"
Nu, toen zei ik, dood-gewoon: „Hij
deed iets, wat ^po vaak in de wereld
gebeurt...." En' ik wou nog geen
abstracte begrippen, als „leugen" en
„onwaarheid" en „oneerlijkheid" ge
bruiken, omdat u ons hebt aangeraden
dat nog niet tegenover hem te doen;
dus ik herhaalde nog maar eens, docee-
renderwijs: „Hij zei iets anders, dan hij
meende." En toen knikte hij heel na
denkend; en nu ja, we letten natuur
lijk allemaal erg op hem, dat oogenblik
héEn 't scheen ons, dat hij toch
wel eventjes, eventjes met eenig begrip
knikte.
Prachtig, zei dokter Marelmanj
verheugd. „Nu ja, ik ben 't met u eens:j
heel véél resultaat is het nog niet. Maar j
't is iets. En ik maak u mijn compliment
ambtenaren van ongeveer gelijken rang.
De oud-militair heeft dus meer dan
ruim betaald voor een behoorlijk pensi
oen waardoor zij een rustige levens
avond zullen kunnen slijten; welke reeds
door de Regeering in 1851 is beloofd.
Thans kunnen de allerarmsten een
steunuitkeering aanvragen, doch deze
steunt werpt alle begrip van een behoor-
lijijke militaire pensioenwetgeving om
ver, doordat nu de minsten in rang dik
wijls een hooger inkomen genieten dan
een oud-adj. onderofficier.
Zoodoende moet men dezen steun be
schouwen als een publieke liefdadigheid,
die nimmer voldoet aan de vele beloften
door verschillende Regeeringen gedaan.
De militaire weduwen van vóór 1909
zijn nog steeds uitgesloten van de wedu
wen-pensioenwet, Wel ontvangen zij 'n
gratificatie van een paar honderd gul
den. Zij, wier mannen tot dikwijls aan
hun dood toe het Land hebben gediend,
worden achtergesteld bij de weduwen
der Christelijke onderwijzers, wier man
nen nimmer een cent hebben bijgedragen
tot hun pensionneering, en aan wie de
Regeering zeker niet dien dank ver
schuldigd is als aan de oud-militairen.
De pensioenen der oud-Indische mili
tairen zijn zeer laag, en toch stelt de
Indische Regeering voor 10 pet. daarop
te korten; zooals er ook de commissie-
Weiter voorstelt 25 pet. te korten op
alle steunverleeningen en gratificatiën.
Het was Z.Ex. oud-Minister van Ko
loniën Welter die oudstrijders van het
Indische leger toevoegde op een ver
zoek om lotsverbetreing: „Wat deden
jelui in Indië, wie heeft je geroepen".
Bemoedigend was dit niet, en toch zet
de A. M. P. haar actie tot verbetering
der pensioenen, daardoor nog destemeer,
onverbiddelijk voort.
De steuntrekkenden, zeide spreker,
moeten volstrekt niet denken dat zij nu
binnen zijn, want de plannen der Regee
ring omtrent het rapport-Weiter zijn nog
niet bekend.
Hij wekte allen op den moed niet te
verliezen en den Bond sterker te maken
door leden te werven, want het sterfte
cijfer onder die ouden van dagen is
groot.
RAAD VAN 's-GRAVENPOLDER.
Opcenten Vermogensbelasting
van 0 op 50. Opc. Gemeente-
londsbelasting van 50 op 70,
'S-GRAVENPOLDER. Vrijdagmiddag
vergaderde de raad voltallig. De Voor
zitter deelt o.a. mede dat van de P. Z.
E. M. bericht inkwam, dat het straatver
lichtingstarief voor 1933 zeker niet ver
laagd wordt. Voor kennisgeving werd
aangenomen de circulaire van N. V. V.
en S. D. A. P. aangaande werkloozen-
zorg. Het verzoekschrift der caféhouders
om intrekking der verplichte Zondags
sluiting en ontheffing der personeele be
lasting werden besproken. B. en W,
vinden wel motieven in de verplich
te Zondagssluiting en in de malaise van
het cafébedrijf om ontheffing der perso
neele belasting te verleenen, doch niet
meer voor 1933, daar het verzoek te laat
in kwam. De heeren V e r m u e en
Schouten zouden de beste oplossing
zien in opheffing der verplichte Zondags
sluiting. Het gedane verzoek daartoe
wordt echter met vier tegen drie stem
men afgewezen (tegen de heeren Kos
ter, Mol, Bakker en Verhulst). Wethou
der Bakker stelt voor de personeele
belasting voor de biljarts over het loo-
pende belastingjaar aan de caféhouders
terug te geven, waarop de heer Vermue
aanmerkt dat men dan andere menschen,
die ook door de malaise lijden wel terug
betaling zou moeten toestaan. Toch
wordt het voorstel aangenomen.
Een nieuwe verordening wordt vast
gesteld aangaande het landbouwverlof,
bedoeld in de Leerplichtwet. De tuin
grond der gemeente zal, weer verpacht
worden aan de tegenwoordige pachters
voor 0.35 per roe. Aan Ged. Staten zal
vrijstelling worden gevraagd voor 't ge
ven van lichamelijke oefening aan de
openbare school. Op de bekende circu
laire betreffende de tijdelijke salariskor
ting van wethouders en ambtenaar van
den Burgerlijken Stand zal worden ge
antwoord, dat dit geen bezuiniging van
eenige beteekenis zou worden. Bij de
behandeling der gemeentebegrooting '33
vindt het voorstel-Verhulst om het raad
huis telefonisch aan te sluiten geen in
gang. Wethouder Bakker wil de po
lissen der brandassurantie als deze zijn
afgeloopen, niet verlengd zien. Op voor
stel van B. en W. komen de opcenten der
Vermogensbelasting van 0 op 50, die op
de gemeentefondsbelasting van 50 op
70. De begrooting werd zonder hoofde
lijke stemming vastgesteld met een eind
cijfer van 92.241, waarbij een post
voor onvoorzien van 1174. Op het ver
zoek van den A. N. W. B. om een ge
meentelijke bijdrage wordt afwijzend be
schikt in verband met den financieelen
toestand der gemeente.
RAAD VAN BRESKENS.
Gemeentebegrooting.
Verhooging tot 50 poe.
vermogensbelasting.
BRESKENS. Bij het aanbieden aan den
raad van de begrooting voor 1933 ga
ven B. en W. de algemeene toelichting,
waarbij zij opmerkten dat geen ingrij
pende maatregelen behoeven voorge
steld worden.
Voor een deel dit spreekt vanzelf
spruit zulks voort uit de heffing van
opcenten op de gemeentefondsbelasting
die in 1933 volledig doorwerkt, de ver
hooging der personeele belasting, die
niet 1 Januari .s. ingaat en de bevre
digende opbrengst pnzer belastingen.
Dat niettemin geen enkele hefiing ver
laagd kan worden behoeft geen nader
betoog; de nooddruft van een deel van
de ingezetenen blijft zware eischen
aan de geldmiddelen der gemeente stel
len, en het bleek niet mogelijk 'n
voldoende raming voer onvoorziene
uitgaven uit te trekken, zonder ver-
h o o g i n g tot 50 van de opcenten op
de Vermogensbelasting. Voorzichtigheid
blijft mitsdien geboden en B. en W. heb
ben zich dan ook op 't standpunt gesteld,
dat voor invoering van verbeteringen oo
verschillend gebied, hoe gewenscht ook
wellicht, het de tijd thans niet is.
Alle ramingen zijn zorgvuldig over
wogen; op meevallers mag dan ook niet
gerekend worden. Hetzelfde zou eigen
lijk ook van tegenvallers gezegd kunnen
worden, maar aangezien de kans hier
op toch altijd nog iets grooter dan op
meevallers is en tegenvallers bovendien
tijdig voorziening eischen, hebben B. en
W. gestreefd naar 'n batig slot, beschik
baar voor onvoorziene uitgaven, van
ruim 1000. Voorstellen tot wijziging
van hun ontwerp achten zij onaanne
melijk, voor zoover het eindresultaat
verlaging van dit cijfer tengevolge heb-
A;;,- &MM
over deze manier van redeneeren-met-
hem. Het is een gesprek, waarbij hij,
om het te volgen, z'n hersens moest in
spannen; en het was in de sfeer van zijn
oude omgeving; en het draaide op het
slot naar nét zoo'n soort oneerlijkheid
als hij misschien in dit stadium snappen
kan.
Nico Henri's zoon, werkte ook mee.
Al was het niet met bedoeling. De op
merking die Clara indertijd tegen Kees
over den jongen had gemaakt, namelijk
dat hij zooveel onwaarheid sprak, was
wel zeer juist. En het was Nico natuur
lijk al heel gauw opgevallen, dat zijn
vader buitengewoon ,,erinvliege-ig" was
wat zijn leugenverhalen betrof, zoodat
hij hoe langer hce onvoorzichtiger be
gon te liegen. Vele van zijn leugens wa
ren uitvindsels om zijn altijd te-laat-
thuiskomen te verklaren: „hij had zijn
horloge niet bij zich gehad" hij zorgde
dan, het bij het binnenkomen in zijn
broekzÉk verstopt te hebben „er was
een storing in de electrische centrale
geweest waardoor zijn tram een half
uur had stil gestaan", „zijn vriendje
Herman had bij het voetballen zijn voet
verstuikt, en hij had hem toch even
moten thuis brengen".... „Hoe is het
met Herman?" vroeg Henri dan zijn
zoon den volgenden dag. „Met Her
man?" antwoordde Nico verbaasd hij
was het leugenverhaal allang weer ver
geten ,best...."
jf J
6.R77-020H
T" N f i
w
BLUE
BAND
(Ingez. Med.)
Maar zijn voet dan? Is dat zóó
gauw weer in orde?
Z'n voet?? O ja!.' Ja, die is best.'
Toevallig kwam toen juist Herman
zelf binnen. Clara zij had, om zoo
zuinig mogelijk te zijn, geen dienstmeis
je meer had hem de deur open ge
daan, en op de trap al van hem begre
pen, dat het verhaal over den verstuik
ten voet één van Nico's vele leugens
was. T,Hoe is 't ermee?" vroeg Henri
hem nu; „je voet al beter" .Herman was
een braaf jongetje, dat niet loog en wien
alle handigheid ontbrak, om dadelijk
op een voor zijn vriend noodzakelijke
wijze mee te praten. „Ik heb niets aan
mijn voet, meneer...."
En Nico heeft me toch verteld dat
je je voet gisteren bij het voetballen
verstuikt hebt.
Wat een flinke kerel, hè hij is
't nu al heelemaal vergeten", zei Nico
direct; terwijl hij zijn vriend eenige
dringende oogwenken toezond.
Herman begreep, en bloosde. Die lof-
van flinkheid kwam hem niet toe; en 't
was hem pijnlijk dien te aanvaarden.
Maar hij kon toch ook zijn vriendje niet
verraden.... Hij zei niets; maar zijn
verlegenheid was heel duide'ijk.
Ga jelui maar wandelen, zei Clara
koel.
Toen ze de deur uit waren, was het
Henri die verlegen was. Clara, met haar
vóór alles op hem geconcentreerde aan
dacht, merkte het op; en het gaf haar 'n
klein schokje van vreugde. Hst verdriet
over de oneerlijkheid van den jongen
kwam erdoor op den achtergrond; Hen
ri nam nu dus toch niet meer zóó béte
alle onwaarschijnlijkheden aan; er was
iets in hem van den heilzamen twijfel..
Of kon men het zóó nog niet noemen;
bleef zijn geest bij het niet ingrijpen
staan? Ineens zei ze, hard en indrin
gend-duidelijk zei ze het, als ondanks
zichzelve
Je begrijpt toch wel, dat Nico weer
gelogen heeft!"
Gelogen, herhaalde haar man me
chanisch.
Zij verschrok. Eén van dr. Marelamn's
voorschriften was immers, dat in dit sta
dium nog niet van ^liegen", van .waar
heid" en „onwaarhied" mocht worden
gesprókenIn Godsnaam, ze moest
nu wel doorgaan
Ja, natuurlijk lóóg hij, zei ze met
nog s'terker nadruk. „Hij zei, dat Her
man zijn vcet heeft verstuikt; en hij
heeft zijn voet niet verstuikt. Dat is
liegen."
Er was een korte pauze.
i Ja, zei Henri toen, diep peinzend;
„dat is.... liegen."
Dat begrijp je toch wel? zei Clara.
Vaag knikte hij van ja.... „Ik her
inner me.... heel, heel vaag wat dat
is.Maardat is gek. 't Is, of
ik dat idee toch niet heelemaal omvat
ten kan
tOC'-»r|' "pry"igd)i
