SOLA SILVER BINNENLAND. ZEELAND. Kleine Bazar - Goes y TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE DUDDELBURGSCHE COURANT VAN VRIJDAG 7 OCTOBER 1932. No. 237. GOES. NA DE OPERATIE. WALCHEREN. HOOGELANDE. '\-W: DE ONZALIGE BOSSCHEN BIJ DEN STEEG. Eenige jaren geleden heeft de Ned. Vereeniging tot behoud van Natuurmo numenten pogingen aangewend de On zalige bosschen, de bosschen van Viru- ly, die als een enclave liggen te midden van de bezittingen van deze vereeni ging, aan te koopen, doch de koopsom was toen te hoog om haar bijeen te brengen. De Zw. Crt. meldt thans, dat de vereeniging thans in bespreking is getreden met de erfgenamen van den heer Viruly en dat de onderhandelin gen tot een overeenstemming over den koopprijs hebben geleid. De vereeniging heeft tot 1 Januari a.s. de bezitting, welke ruim tweehonderd hectaren groot is, in optie. Intusschen zal de vereeniging po gingen in het werk stellen om ae voor dezen aankoop benoodigde gelden bij een te brengen. Weldra zullen daartoe circulaires worden verzonden. VERKEERSGEVAREN. We hebben er reeds meermalen op gewezen, dat Goes, door haar smalle en eigenaardig in elkaar loopende stra ten, bijzonder gevaarlijk voor het ver keer is. En dit blijkt telkens temeer, omdat vrijwel alle verkeer, van richting Bergen op Zoom naar richting Middel burg, door Goes gaat. Maximum snel heid is voor Goes niet vastgesteld, zeer ten gelieve van automobilisten en mo to-rijders. Dat de bewoners niet allen dwepen met deze omstandigheid bleek reeds uit een adres van de bewoners vooral voor de jeugd, zeer gevaarlijk is. Hier moge daa-om gewezen worden op de wenschelijkheid, dat de auto mobilisten en motorrijders van hun vrij heid geen misbruik maken; we hebben den indruk, dat de politie daar nog strenger op zal gaan letten dan voor. heen. En dit blijkt noodig. Want de ver keersongevaTen nemen steeds toe. Het aantal ernstige ongevallen, was dit jaar nog vrij gering, al viel er ook een doo- de, maar het aantal gevallen met min der ern.stigen afloop was onrustbarend, vooral ook, omdat zoo vaak van geluk gesproken moet worden, dat de gevol gen niet ernstiger waren. Ook de ouders dienen hun kinderen met steeds meer klem op de verkeers gevaren te wijzen, want herhaaldelijk merken we op, dat de jeugd hier zich nog gedraagt, als in sommige vredige dorpen, waar automobielen en motoren nog „verschijnselen" zijn. Men speelt b.v. op den rijweg, staat in groepjes op kruispunten, steekt de straat over zon der links of rechts te zien, en fietst als of men de Goesche straten voor zich al leen had. Nog Dinsdag, op den „Verkeersdag" nota-bene, zagen we op de Kreukel- m&rkt een meisje pardoes tegen een auto op-ijden. Het liep nu af met een geha vende fiets en een gehavend gelaat, doch evengoed had het meisje met het hoofd op den trottoirband terecht kun nen komen met zooveel ernstiger gevol gen. En een paar minuten later, zagen we op den Dam, dat een paar knapen, bij wijze van sport, juist voor een auto heen renden, die uit de Wilhelminastraat kwam. Zij hadden echter niet gemerkt, dat ook van den Stationsweg een auto naderde, waarvan de oplettende chauf feur alleen door zeer krachtig te rem men een ongeluk wist te voorkomen. Vooral ook op dit kruispunt, waar zes wegen tesamen komen, is alle aandacht noodig, zoowel van voertuigbestuurder als voetganger! Door Dr. Jan Walch. 59. Hij sliep uitstekend; na volbrachten arbeid is het goed rusten; en de aan wezigheid van Clara had daartoe ook nog bijgedragen. En den volgenden morgen was hij weer vroeg op; las nog eens, met gerechtvaardigde zelf voldoening zijn tweetal entrefilets. Och ja, hij had hier-en-daar iets toegevoegd of veranderd aan de uitspraken; want er waren van de eene partij wel nu en dan over de andere uitspraken gegeven die duister waren; maar die hij, naar we reeds meldden, den laatsten tijd gewoon was naar een afdeeling in zijn hersenen te verwijzen, van waar ze naar hij zich vaag bewust was met* tertijd nog wel eens, ter emendatie in 't licht zouden worden gehaald. *Maar voorloopig lagen ze daar op dat duis tere vlieringshoekje; het hersencentrum der onbegrepenheden, dat zich, indien de theorieën over deze centra juist zijn den laatsten tijd bij hem belangrijk had uitgebreid. Zoon uitbreiding nu ge schiedt altijd ten koste van andere een tra; bij Henri van Hoghen Lugt scheen het voorzichtigheids-centrum te zijn gekrompen. Wat echter ook een ge volg kon wezen van die vermeerderde ST. LAURENS. Naar aanleiding van de 'eind vorige maand gehouden raads vergadering, waarin over de straatver lichting gesproken werd, schrijft een de- betrokkenen ons thans, dat z.i. de toestand op dat terrein in deze gemeen te niet deugt. Een groot deel der Noord- wegbewoners, aldus onze zegsman, is in dezen zeer ontevreden, en het komt hem als belasting betalend gemeente- naar, onjuist voor, dat men van over heidswege zegt: koop maar een zaklan taarn, of breng maar een lichtpunt voor uw woning aan, of zorg maar als een fat soenlijk mensch om 10 uur op bed te zijn. Ér wonen aan den Noordweg toch ook handels- en kantoormenschen, of stedeling-forensen die na elf uur van vergaderingen etc. thuiskomen? Twee raadsleden en een wethouder moeten gezegd hebben: „wie 't niet aanstaat, die vertrekt maar, we hebben ze niet geroepen" maar als dat juist is, dan mag zulks toch zeker niet als een juis- ten norm van gemeentelijk overheids beleid met „gelijk recht voor allen" gelden. Afscheid rijksveldwachter P. A. de Moor. BIGGEKERKE. Het was Woensdag den laatsten dag, dat de rijksveldwach ter brigadier-titulair P. A. de Moor, al hier als zoodanig in dienst was, daar hem met ingang van 6 October eervol ontslag uit zijn betrekking is verleend. Donderdagmorgen vereenigden zich de rijksveldwachters van de brigade Vlissingen met de gemeenteveldwach ters van Koudekerke, Zoutelande en deze gemeente ten huize van den schei denden veldwachter, waar majoor Voer man hem in welgekozen woorden dank bracht voor de goede samenwerking waardoor hif bij allen in aangename her innering zal blijven voortleven. Namens de collega's overhandigde spreker hem een vulpenhouder met den wensch, dat deze lang mag worden gebruikt, zij het dan ook niet meer voor dienststukken. Aan mejuffrouw de Moor werd een palm geschonken als uiting van dankbaarheid voor de steeds ontvangen vriendschap. De rijksveldwachters van Belzen en Janse roemden de nauwgezette plichts betrachting van den scheidenden en de kameraadschappelijke omgang, waar door de goede harmonie onderling nim mer werd verbroken. De gemeenteveldwachter Plansoen van Koudekerke releveerde den eervollen staat van dienst, dien de Moor achter zich heeft en sprak namens zijn colle ga's den dank uit voor de aangename wijze waarop steeds is samengewerkt, en waardoor veel goeds is tot stand ge komen. Spreker achtte het een groot voorrecht dat de omgang tuschen rijks- en gemeentepolitie in dezen omtrek zoo goed is, wat niet alleen in het belang der ambtenaren, doch ook van het pu bliek is. Alle sprekers wenschten de Moor een welverdiende rust toe na zijn 38-jarigen diensttijd, De heer de Moor dankte voor het mooie souvenir en voor de aangename woorden tot hem gericht. Het is hem 'n groot genoegen te kunnen zeggen, dat hij in de brigade Vlissingen een aange- namen werkkring heeft gehad, doordat de onderlinge samenwerking die in het politievak thuis behoort, zoo goed was. Men heeft elkaar leeren begrijpen en waardeeren. Sprekers standpunt was steeds, dat én Justitie én publiek moest (Ingez. Med.) jongensachtigheid; die zelf weer een gevolg scheen van zijn door waar heid vermeerderde maatschappelijk heid. „Scheen"; en misschien wel was In de hersen- en zenuwengebieden, waar onze gevoelens en daden worden geprepareerd, is een wonderlijk door- eenvloeien van wat „ruimte" en wat „gevoelen" of „idee" heet; zoodat én de ééne én de andere verklaring in casu van Henri's vergroote onvoor zichtigheid mogelijk was. In elk geval wat hij had toegevoegd of veranderd, was enkel geweest ter aanvulling van wat hij niet. had begre pen in de uitlatingen, vinnige uitlatin gen, van weerszijden; betwijfelingen van de goedetrouw der tegenpartij; en erger dan betwijfelingen. Zijn „weerga ven" waren er trouwens nobeler, maar men kon ook zeggen: eenigszins on- noozeler door geworden; en zelfs was het niet ondenkbaar dat zeer argwa nende menschen in deze „weergaven" bijvoorbeeld in de uitlatingen om trent het geloof van den fabrikant in de bestemming der door hem vervaar digde onderdeelen; en in het plotse ling na de aflevering opgekomen idee om ze van bestemming te laten veran deren een soort hoonenden spot zou den zien; een literair genre, dat overi gens in De Middenweg uiterst zeldzaam voorkwam; en waarvoor bovendien het worden gediend. Hjj zal aan allen de j aangenaamste herinneringen blijven be- waren. Hierna werden ververschingen aange boden en nog wat nagepraat over lang vervlogen tijden. RAAD VAN RITTHEM. Schilderen gemeentelijk slachthuis. Diverse sub sidies. RITTHEM. Woensdag j.l. kwam de j raad dezer gemeente in voltallige ver- j gadering bijeen onder voorzitterschap van den Burgemeester. Voor kennisgeving werden aangeno men o.a. een schrijven van de N.V.V. en de S.D.A.P., betreffende werkloozen zorg en een opgave van den Inspecteur der dir. belastingen, waarbij de op brengst van het gemeentelijk aandeel in de gemeentefondsbelasting nader werd geraamd op 920 en de opbrengst van de opcenten op 240. Naar de Voorzitter meldde is de subsidie op grond van het Werkloozen- besluit 1917, over het eerste kwartaal 1932 geraamd op 50 terwijl de extra subsidie voor dat tijdvak vermoedelijk 30 bedraagt. Voorts deelde de Voor zitter mede, dat met de gemeente Middelburg nog geen hulpverleenings overeenkomst bij brand is gesloten, daar laatstgenoemde nog steeds met den Prov. Zeeuwschen Brandweerbond on derhandelt Zoodra deze onderhandelin gen gesloten zijn zal Middelburg zich echter met Ritthem in verbinding stel len, B, en W. adviseerden den raad in stemming te betuigen op het besluit van de'Algemeene vergadering van den Pol der Walcheren, waarbij het gedeelte van de Zuidwateringstraat, gelegen bin nen de bebouwde kom dezer gemeente aan Ritthem wordt overgedragen. Op een vraag van den heer v. d. P u t- t e of de vernieuwing van genoemde straat, naar het oordeel van B. en W. aan de gestelde eischen voldoet ant woordde de Voorzitter bevestigend Hierna werd dit verzoek zonder hoof delijke stemming ingewilligd. De begrooting van de gezondheidscom missie te Veere voor den dienst 1933 werd zonder op of aanmerkingen goed gekeurd. De bijdrage voor deze gemeen te was bepaald op 3.81. Hierna ontspon zich een levendige discussie over het schilderen van het ge meentelijk slachthuis. B. en W. hadden n.l. aan verschillende schilders prijsop gave gevraagd en het werk gegund aan den heer A. Melis, alhier, alhoewel deze niet het laagst had ingeschreven, B. en W. toch waren van meening, dat bij een zoo gering prijsverschil tus- schen de opgave van den heer Melis en die van den laagsten inschrijver, dit werk voor Ritthem behouden moest blijven. De heer Wisse merkt op, dat men bij een inschrijving consequent dient te blijven en het werk den laagsten inschrij ver moet gunnen. De heer De Visser meent dat zulke kleine werkjes, indien het eenigszins mogelijk is, door gemeen tenaren moeten worden uitgevoerd. Wethouder Boogaard verdedigt de handelwijze van B. en W. door op te merken, dat in dezen tijd van slapte de vakmenschen uit de gemeente in de eerste plaats in aanmerking moeten ko men. Hierna stelt de heer Van de Putte voor in 't vervolg ieder jaar in Januari prijsopgave te vragen voor on derhoudswerk aan de gemeentegebou wen, waarover B. en W. den Raad ad vies uitbrengen, Dit voorstel wordt met algemeene stemmen aangenomen. Besloten werd niet in te gaan op een door Ged. Staten van Zeeland voorge stelde korting op de jaarwedden van de wethouders en de ambtenaren van den Burgerlijken Stand, als zijnde voor deze gemeente van geen noemenswaardig be lang. (-E) Velen welbekend van landtocht, Seis- weg, de velden door langs den Hoog- landschen weg tot Biggekerke. De schoo- ne, „gave" ruïne van de kapel, het oude kerkhof, nog een enkele maal gebruikt, bij de nimmer rijke of bloeiende paro chie, latere ambachtsheerlijkheid van dien naam. Omboomde en ommuurde oase na een klein half uur gaanschen bladerloozen dreef. Maar vooral een stuk heel oude Walchersche historie, piëteitvoelend bewaard, door restaura tie hernieuwd, eigenaar na eigenaar. Die er hart voor hadden, hebben en houden, dat hier in den Zeeuwschen tuin, verre binnenlanden (nóg 'tenminste!) de loop der eeuwgetijen verdrijft noch verwoest, vernielt noch vervaagt, dat hier b 1 ij f t dit monument kerk- en feodale geschie denis onzer gewesten, als relikwie en cultuurobject, als verstild oord voor rus tige peinzing en wijd voerend droomen. Eilaas: Tegen knagen der tijden kon hier succesvol gestreden. Doch wat te gen modern-jong-menschelijk vandalis me? Negatie van overerfde en overerfe lijke elementairste begrippen van mijn- en.-dijn, die de normaal rechtschapene af zal houden zich te vergrijpen aan eens anders goed. Dat toch zijn kan eens an ders „oud" bezit! Negatie van toch waarlijk wel doelmatige afsluitingen, van Verboden Toegang, herinnering, die de indringer maakt tot ongenoode ga>st des eigenaars, en die in vele gevallen leidde tot gedragingen ook eens on- gewenschten! Men plukt onverzocht geen vruchten in 's buurmaps boomgaard, men gaart geen bloemruikers uit zijn tuin; en zeker: men mutileert niet zijn omheining, noch stoot steenen van zijn huis. Dat alles doet „men" niet in gecivili seerde omgevingen. Een afgelegen be waard stuk oudheid schijnt echter ge meenschappelijk bezit des brutalen al gemeens. Men kruipt daar wél door of klimt daar wél over duidelijke afzettin gen, men slaat dan wél fruit af en annex eert in baldadige vanzelfsprekendheid kalm deze roof-oogst. En men toont dan geen dankbaar- en geen erkentelijkheid, geen zin voor historie, en geen eerbied voor het erf van den gastheer. Dit is een stuk nieuwste geschiedenis van Hoogelande! Wie waarlijk belang stelt in ruïne en kerkhof, wie zich werkelijk interesseert voor deze door den huidigert ambachts heer, den heer P. W. M. Hoegen van Hoogelande, wederom opgeknapte schoo- ne waardevolle plaats, kan zich op een hofstede in de buurt om de sleutel ver voegen. Anderen blijven er van! En bedenke dat Hoogelande ook geen pic-nic-doel is, met „de schillen en de doozen" den eigenaar als wederdienst, dat t wél 'n kerkhof is, waar 'n enkele maal nog begraven wordt, en dat Hoogelande iemand behoort, die vóélt voor deze plek, en die daarom zoo goed mogelijk wenscht te bewaren! overg-oote deel van de gezeten burgers, die de cliëntèle van dat waardig blad uitmaakten, geen zintuig had. Maar de heer Rinders, de onder hoofdredacteur, had helaas dat zintuig wel; en las den volgenden morgen het Ochtendblad hij was gewoon, dat in bed te doen met een heele gamma van gevoelens. „Verbazing" was van die gevoelens het eerste; een ontzaglijke, zijn oogen stil-zettende verbazing. Was dat. mogelijk? Hij las de stukjes nog eens; en vatte daarbij kou, want van verbazing „rijst" men ook „overeind"; en zoo gleden de dekens van hem af. En: hij merkte dat niet eens! Tot hij ineens j niezen moest. M'n hemel, was dat van dien Van Hoghen Lugt, dien....' dien. nu ja, hij keek helder uit z'n oogen; eigenlijk meer helder dan pien-j ter trouwens; maar hij wgs toch ook zoo'n door en door nette man.... De tegenstelling, die in deze overwe ging lag opgesloten tusschen helder heid van geest en netheid door en door, zou in alle andere omstandigheden den heer Rinders, die in zijn vrijen tijd smaak had' voor psychologie, hebben getroffen, zoodra hij ze zelf had geconstateerd; op dit oogenblik echter was hij te zeer on der den indruk van het geval. Het was onbegrijpelijk! Zou er iets bijzonders ge beurd zijn; zou die Van Hoghen Lugt 't, door één of andere omstandigheid, niet Werd op deze salarissen een korting toegepast, overeenkomstig die op de sa larissen van burgemeesters, secretaris sen en ontvangers, dan zou dit voor de ze gemeente een jaarlijksche bezuini ging van 5.25 beteekenen. Subsidies. Aan de Ritth. Burgerwacht werd een extra subsidie van 35 voor het aan schaffen van onderscheidingsteekens toegestaan boven den reeds ieder jaar toegestane 50. B. en W. waren n.l. van oordeel, dat de Burgerwacht door het vorderen van een kleine bijdrage voor ieder uit te rei ken onderscheidingsteeken, in staat zou zijn de overige 10 zelf bij te passen. Aan de vereenigingen „Kinderherstel- lings- en Vacantiekolonies" en „Het Groene Kruis", afdeeling T.B.C., wer den met algemeene stemmen respectie velijk 10 en 25 subsidie verleend. Met 5 tegen 2 stemmen (die van de heeren v. d. Putte en Wisse) besloten de muziekvereeniging „Oefening na den Arbeid" een subsidie van 25 toete- staan. Van de vereeniging voor Chr. Wijk verpleging afd. Souburg-Ritthem was 'n zelf geschreven hebben? Of.... Ineens week zijn verbazing; en maakte plaats voor een ander gevoelen: hij vertrok zijn mond tot een colijken lach.... Er leefde in hem iets op: een herinnering uit zijn jeugd: lang, lang wa s her toen hij nog student in de medicijnen was, telkens zakkende voor zijn candi- daats, met telkens meer „maanden", maar, ongeschokt door dit resultaat, zijn keurigst-genoeglijke oogenblikken be leefde, wanneer hij /artikeltjes schreef voer een ondeugend-satiriek week blaadje; en.... Onwillekeurig keek hij schichtig even rond; of iemand die ge- vöelens en die herinneringen had kun nen beluisteren.... En toen werd hij ineens weer heel ernstig; met een schrik weer teruggekaatst op de hoogte van zijn tegenwoordige positieHij was nu: overwegend. Zou hij wel heel góéd gelezen hebben? Was 't wel iro nie? 't Slot was zoo netjes, zoo verzoe nend, zoo gematigd; zoo echt in den geest van De Middenweg. Hij las de beide artikeltjes nog eens door; wikkend; woord voor. woord.Hij was nu weer heelemaal Middenweg-man, voorwerker in den dienst der Drinkwaters, dat het zweet hem uitbrak.... M'n hemel, dat zou wat geven.Dat waren de artike len, twee nog wel, twee over bruiante quaesties, die precies geschikt waren om allebei de partijen woest te maken. verzoek ingekomen om een subsidie van 150. Naar uit de overgelegde begroo ting 1933 bleek, wordt het exploitatie tekort over 1933 geraamd op 770, verhoogd met 30 subsidie van het Burgerlijk Armbestuur alhier, die niet meer zal worden verleend. Daar het echter sedert jaren gewoonte is, dat de gemeenten O. en W. Souburg en Rit them gezamenlijk dit exploitatietekort dekken, in evenredigheid naar het aan tal inwoners dezer gemeenten en hun bevolkingscijfers zich verhouden als 7 1, kunnen B. en W. geen redenen vin den om een subsidie van 150 toe te kennen. Zij stelden dan ook voor de subsidie aan de Chr. Wijkverpleging voor 1933 te bepalen op een achtste ge deelte van het exploitatietekort plus 30 of op een bedrag van 100, even als het vorige jaar. Dit voorstel werd z. h. st. aangenomen. Op een verzoek van den A.N.W.B. om een subsidie voor 1933 werd overeen komstig het voohstel van B. en W. af wijzend beschikt. Een verslag woningwet over 1931 werd den Raad aangeboden. De gemeenterekening 1931, sloot met En toch was er, zei de stem uit het ver leden heel zachtjes, toch was er iets ra zend amusants in het heele geval.... Weer keek hij schichtig rond; en voel de een nieuwen nies opkomenDat riep hem volkomen tot de koude werke lijkheid terug. Neen, het ging niet Drinkwater zou het wel niet heelemaal begrijpen; hij begreep niet zoo heel veel; maa rhij bad dat instinct van domme menschen, dat hem och als leider niet ongeschikt deed zijn, zoolang hij zelf niet schreef;.... Hij zou „nattig heid" voelen. En dan zou hij, met die soort handigheid waarover hij ook al beschikte, dezen en genen volkomen degelijk-maatschappelijken kennis on gemerkt polsen. Deoude Drinkwater, de stichter van het' blad, kwam in zoo'n geval, airs iets niet in den haak scheen, altijd aan met het verhaal van een kolo nel of een domine, dien hij ontmoet had, en die hun ontevredenheid hadden uitgesproken; het was één van zijn klassieke gauwigheden. waarmee Rin ders en zijn collega's toen hij nog niet an al'erhöchster Stelle zetelde, zich menigmaal hadden geamuseerd; het was één van de fijnste anecdoten over den onsterfelijke; en de nieuwste Drinkwa ter had dien in voor autoriteiten-citaat geëerd (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5