GUSTAAF ADOLF.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1932. No. 226.
1632—1932.
Maat-
aart
NA DE OPERATIE.
ZUID-BEVELAND.
NOORD-BEVELAND.
den
3 njzen
Rechts
deel-
1 stuks
|e ook
Mid-
JP Vrij-
uur, in
pR 39.
ïtkastje
[etalage,
rostkan-
iuwsten
eht keu-
Jen Ga-
lor, Mid-
34 pond
in prima
Ithuijsen,
jïlburg.
bloera-
foasson,
Groote
bn lagen
Uerk.
Heden-
bliën der
aardap-
br kunst-
^op voor
Armen.
overna-
en hee-
Adres:
Middel-
jiagd, te-
Idig wer-
Js Mevr.
it L 117,
)DE ge-
balf Oct.
awstraat
|lden des
8 uur.
altera»
its e»
Vei-,
anboo:
tfZNA'
atember,
v. Rot'.
irm.
9.—
9.—
Woene-
>ea«
vire*?.
u t«-
i neming.
G. VOS.
RS.
RH^'JT.
ENi
In mijns vaders studeerkamer hing 'n
plaat, die mij destijds zeer boeide. Aan
een zeestrand knielde een zwaar gehar
nast man; zijn handen vouwde hij om t
kruisgevest van zijn zwaard; hoofd en
blik waren omhoog gericht. Op den
achtergrond wiegelde op de golven 'n
vloot van zeilschepen.
Die geharnaste man, zoo had men mij
verteld, was de Zweedsche koning Gu-
saaf Adolf, toen hij zijn voet aan wal
zette, op den Duitschen bodem, waar
heen hij zich met zijn leger had inge
scheept om de benarde Duitsche Pro
testanten te steunen in hun strijd tegen
kizer Ferdinand II.
Die biddende en strijdende koning
wordt dezer dagen herdacht in ons land,
en elders. Weldra, den 16en November
zal het driehonderd jaar geleden zijn,
dat hij bij Lützen, waar hij Wallenstein
een nederlaag toebracht sneuvelde. In
verband daarmede zal de zeven en ze
ventigste algemeene vergadering der
naar hem genoemde Nederlandsche
Gustaaf Adolf-Vereeniging, ,dje te
Leeuwarden wordt gehouden, een bij
zonder plechtig karakter dragen.
De vorst, die het bedreigd Protestan
tisme in Duitschland te hulp kwam,
was de kleinzoon van Gustaaf Wasa,
door wiens invloed de hervormde eere-
dienst in Zweden op den Rijksdag te
Westeras den 13en Januari 1544 officieel
werd aanvaard. Zijn vader, Karei IX,
gehuwd met Christina van Holstein,
stierf toen de zoon nog jong was. De
Zweedsche Stenden verklaarden dezen
echter mondig, niettegenstaande zijn ze
ventienjarigen leeftijd, want hij was door
zijn natuurlijke gaven, zijn groote ont
wikkeling, zijn opvoeding in de krijgs
kunde en zijn buitengewone zelfkennis
als het ware bestemd, een goed heer-
scher te zijn, zooals zijn tijd dat wenschte.
Men had in den jongen man vertrouwen,
aan zelfoverschatting leed hij niet. Dit
bleek duidelijk uit het feit, dat hij, on
middellijk na zijn troonbestijging, Axel
Oxenstierna tot raadsman en kanselier
nam, een man van groote scherpzinnig
heid en diplomatiek doorzicht, en tol
zijn dood dezen naast zich behield, hem
waardeerde, en in overleg met hem han
delde.
Toen Gustaaf Adolf aan de regeering
kwam, vond hij zijn land in oorlog met
Denemarken, dat zijn grondgebied op
wat thans Zweden is, wenschte uit te
breiden. Tevens was zijn land in oorlog
gewikkeld met Rusland, dat eveneens
aanspraken maakte op Zweedsch terri
toir. Gustaaf Adolf begreep, dat het
zaak was, zich van één der vijanden te
ontdoen om des te krachtiger tegen den
anderen te kunnen optreden.
Met Denemarken sloot hij, in 1613,
Door Dr. Jan Walch.
48.
Maar die Jan Haverman had ook
een goede, 'n uitstekend gereputeerde
advocatenpraktijk; en hijwas plaatsver
vangend kantonrechter....'
Goed, zei Clara peinzend, maar
niet uit het veld geslagen vrouwen
zijn bij dergelijke terreinverkenningen
de taaist volhoudende verspieders
„in elk geval, jij hebt weer uitstekende
referentiën; en je hebt je doctoraal cum
laude gedaan; en iedereen heeft altijd
gezegd, dat je capaciteiten je een prach-
digheden, laten afvloeien, dan zijn ze
tige toekomst als ambtenaar verzeker
den. Dus, als ze je nu, door de omstan-
toch wel eenige compensatie schuldig.
En je hebt toch ook relaties genoeg".
Dat was waar; en in elk geval: er
mocht geen enkele kans verwaarloosd
worden. Zoodat ze besloten, oom Sex-
tius om zijn hulp en bijstand te verzoe- j
ken.
Het moest liefst met eenig overleg ge- j
schreden; Clara begreep, dat men oom
Sextius stel je voor: oom Sextius!
de volle waarheid schuldig was....
Jawel, maar tegelijk voelde zij het be
zwaar van velen, die iiets „schuldig
zijn; namelijk: het onaangename dat er
in het volledig betalen van een schuld
gelegen is. Immers: al had zij zich een
tegen betrekkelijk geringe opofferingen
vrede, waarna zijn twee groote veldhee-
ren, Horn en de la Gardie, onder wier
ieiding hij zich tot een groot krijgskun
dige zou vormen, de handen vrij hadden
tegenover Rusland. Het gevolg hiervan
was een voor Zweden voordeelig einde
van den Russischen oorlog, in 1617,
waarbij zelfs van „een eeuwigen vrede"
gesproken werd!
Nog een oorlog was er te voeren. Ko
ning Sigismond van Polen meende
rechten te hebben op den Zweedschen
troon. Een Zweedsch leger handhaafde
in een achtjarigen oorlog de rechten der
Wasa's. In die acht jaren leerde Gustaaf
Adolf het moeilijke en harde métier
van den krijgsheer. Toen in 1629 een
wapenstilstand werd gesloten, was Po-
len's pretentie ter zijde geschoven en
werd het bezit van Lijfland, langen tijd
door Polen bestreden, ten gunste van de
Zweden erkend.
Inmiddels woedde in Europa sedert
1618 de Dertigjarige Oorlog. Deze was
ontstaan uit een reeks van grieven, po
litieke zoowel als godsdienstige. De op
permacht van het Habsburgsche Huis
maakte tal van Duitsche vorsten weder-
spannig; de zin voor een zekere mate
van vrijheid en onafhankelijkheid deden
de Duitsche Rijksstenden in verzet ko
men tegen [het keizerl k absolutisme:
de scheiding, die sedert de Hervorming
Duitschland verdeelde in twee kampen,
werd door de katholieken niet aanvaard,
doch als een zaak, die weder te niet
gedaan kon worden. Verdediging Van
eigen politiek en godsdienstig bestaan
eenerzijds, zucht tot behoud en h -e r-
overing anderzijds, dreef tot den krijg.
Verbitterd werd er gevochten.
Bijna twaalf jaren had de krijg reeds
geduurd. Na een Boheemsch-Paltische
periode was een Saksisch-Deensche be
gonnen. Namen van groote veldheeren:
Mansfeld, Tilly, Wallenstein, zijn op al
ler lippen.
De troepen van Keizer Ferdinand II
dreigen de protestantsche vorstendom
men van Noord-Duitschland te vernieti
gen. Gelijktijdig het is de 6e Maart
1629 vaardigt de keizer het Resti
tutie-edict uit, dat teruggave
eischte van alle sedert 1552, zeven en
zeventig jaar geleden geseculariseerde
kerkelijke en geestelijke goederen. Het
bepaalt dat de geestelijke vorsten
worden hersteld in hun wereldlijke ge
bieden. De „administratoren", tot dusver
gekozen uit de protestantsche vorstelij
ke familiën, worden afgezet en vervan
gen door katholieke bisschoppen. De
geloofsvrijheid der onderdanen dier
gebieden, toegestaan in 1555, wordt inge
trokken: de protestanten worden ver
dreven uit de landen, waar katholieke
vorsten regeeren: andere protestant
sche secten dan die de Augsburgsche
Geloofsbelijdenis aanvaarden, worden
verboden.
De bestaansmogelijkheid voor het
Protestantisme, zooals het zich sedert
ruim drie kwart eeuw in Duitschland
had ontwikkeld, scheen ten einde. In
dat benarde uur kwam de hulp, Gustaaf
Adolf gordde zich aan ten strijde.
Hij had lang geaarzeld, zijn hulp aan
te bieden, zooals de protestantsche vor
sten aan Duitschland lang getalmd had
den, mjet die hulp te vragen. De tegen-
reformatie van keizer Ferdinand was
beslissend voor den koning; slechts het
dreigend gevaar bewoog de vorsten de
vreemde hulp aan te nemen. Zij hadden
te kiezen tusschen waarschijnlijke ver
nietiging en mogelijke redding, Moreele
„Notwehr" eenerzijds, moreele en mate-
rieele „Notwehr" aan den anderen kant.
Voor Gustaaf Adolf was het een daad
van geloofsmoed, voortkomend uit die
pe geloofsovertuiging. Dat de vrees voor
de Habsburgsche heerschappij in de
Oost-Zee-gebieden en misschien de hoop
oogenblik voorgehouden, dat het er voor
een rechter niet op aan kwam, of hij de
onwaarheden die hem werden voorge
dragen, als opzettelijke of als onopzet
telijke onwaarheden beschouwde, zij
wist toch in zich zelf heel goed, dat dit
een al te onnoozele oplossing moest
zijn. Want het ging om de beoordeeling
van het te berde gebrachte ook uit het
oogpunt van eerlijkheid; en vooral was
dat bij beëedigde verklaringen het ge
val. En er kwam onderzoek bij te pas;
en.... Maar och, hij zou toch ook niet
maar zoo dadelijk rechter worden! En
mischien was er bij de rechterlijke
macht een zoodanige loopbaan mogelijk,
dat hij bij het toenemen van den zin voor
de leugen allengs opklom, zóó, dat hij,
wanneer hij geheel vol leugen zin was,
meteen voor de hoogere functies voor
bereid en dan ook anderszins geschikt
zou wezen. Zóó dacht zij 't, en 't viel haar
wel op, dat deze beschouwing van het
stijgen in de maatschappij een beetje iro
nisch klonk, maar dat was per slot van
rekening maar de booze schijn; want nu
ja, men moet toch versland hebben van
liegen, wil men, „menschenkennis" heb
ben. Daardoor waren de groote heiligen
zoo naïef.Ze zuchtte; „heilige" was
helaas géén carrière
Dus gingen zij, na voorafgaande brief
wisseling, een dagje naar Den Bosch
toe; en de nog steeds jongensachtig on
bezorgde, helaas nog steeds even jon
gensachtig onbezorgde Henri neuride
op Zweedsche machtsuitbreiding hem te
vens tot zijn ingrijpen aanspoorde, is
waarschijnlijk. Dit vermindert echter
niet de waarde van zijn besluit, noch het
groote resultaat er van: de redding van
het Protestantisme in Duitschland. Hij
was, dit getuigden allen, een vroom pro
testant, geestdriftig in zijn religieus den
ken; een man, wiens dagelijksch leven
een voorbeeld was van ernst. Humaan
in zijn denkbeelden, is hij vol zorg voor
de belangen van zijn volk, van zijn le
ger. Wie gebrek lijdt heeft aanspraak
op zijn deernis. Zijn troepen zien in hem
een vader, in weerwil van de voor die
dagen zeldzame en weinig gewaardeer
de strenge krijgstucht, Hij was eenvou
dig en oprecht, een evenwichtig man,
bemind bij zijn volk en bij zijn soldaten
om zijn goedheid, zijn kennis, zijn prac-
tischen blik, zijn rechtvaardigheid. Van
zulk een man kan men een daad ver
wachten, die getuigt van moed, vertrou
wen, vromen zin en geloofsijver.
Na zijn ingrijpen in den oorlog draait
de kans met forschen zwaai. Aanvanke
lijk zwak ondersteund, wint hij lang
zamerhand het vertrouwen der Duitsche
vorsten en van zijn zwager den keur
vorst van Brandenburg. Door hun tal
men was echter Maagdenburg als een
bloedig offer gevallen. Maar dan schrik
ken zij op. Zij vereenigen zich met de
Zweden. Tilly wordt verslagen bij Brei-
tenfels; de eene vesting na de andere
valt voor den zegevierenden vreemde
ling; de weg naar Zuid-Duitschland staat
hem open. Beijeren wordt het tooneel
van den strijd. De „sneeuwkoning" (zoo
noemde Keizer Ferdinand hem scham
per) smelt niet, doch stort zich als een
lawine op zijn tegenpartij. Tilly wordt
andermaal verslagen bij Rain. Augsburg
en München vallen in Zweedsche han
den.
Dan snelt de mokkende Wallenstein
zijn keizer te hulp. Het Zweedsch „ca
naille" is zijn tusschenkomst blijkbaar
waard. Door zijn bekwame taktiek
dwingt hij den Zweedschen koning zijn
legers naar het noorden saam te trek
ken. Bij Lützen heeft een treffen plaats:
een overwinning voor de Zweden, maar
duur gekocht, want de koning sneuvelt.
Zijn bijziendheid heeft hem te dicht bij
de vijandelijke ruiterij gebracht. Door
boord van kogels sterft hij. Maar zijn
werk was verricht: zijn taak was vol
bracht.' hij had de zaak van het Duitsch
Protestantisme ter overwinning geleid;
hij had het evenwicht weten te herschep
pen in Midden-Europa. Op de lijn, door
hem getrokken, zal Oxenstierna verder
gaan met Bernard van Weimar, Horn
en Banér als veldheeren.
Doch aan hem, die ingreep op het be
slissend moment, komt de dank toe van
het Protestantisme in Duitschland, Het
is dan ook begrijpelijk, dat bij de nade
ring van den 12en November de Duit
sche Gustaaf Adolf-Vereeniging, die
honderd jaar geleden werd gesticht en
ten doel heeft het Protestantisme te
steunen, waar het in de verdrukking is,
behoefte gevoelde hem, den grooten
Zweed, den geloofsheld van het Protes
tantisme, te eeren. Dat de Nederland
sche vereeniging van denzelfden naam
zich met al haar sympathie daarbij aan
sluit, spreekt van zelf. De historie heeft
te sterke banden gesmeed tusschen Duit
sche en Nederlandsche protestanten om
te kunnen vergeten, dat zij nauw aan
elkaar verbonden zijn.
A. J. Bothenius Brouwer.
APOTHEKEN.
Zondag en de nachten der volgende
week is te Middelburg geopend de
apotheek van mevr. C. H. Dekker
Koers, fa. Wed. A. A. Nonhebei en Zo
nen, Lange Delft.
HET VEER MOERDIJK—
WILLEMSDORP.
Aan de memorie van Toelichting der
Waterstaatsbegrooting voor 1933 ont-
leenen wij over bovengenoemd veer, dat
het verkeer tusschen de Noordelijk en
Zuidelijk van het Hollandsch Diep gele
gen gedeelten des lands en dat uit Zuid
en Noord-Holland in de richting van
onze Zuidergrenzen, dat door middel
van het veer MoerdijkWillemedorp
over dat water wordt geleid, in zooda
nige mate toeneemt, dat opnieuw uit
breiding van de overtochtsmiddelen on
der de oogen moet worden gezien, in af
wachting van de voorgenomen over
brugging ter plaatse. Een onderzoek
heeft tot de slotsom geleid, dat een der
de stoomveerboot in de vaart zou moe
ten worden gebracht en wel zoo spoe
dig dat daarvan in het zomerseizoen van
1933 nog zou kunnen worden geprofi
teerd.
DE MERAPI.
Dr. Stehn van den Vulkanologischen
Dienst, die ter plaatse een onderzoek
heeft ingesteld, rapporteert dat de lava
welke zich in den krater van de Merapi
bevindt, stijgende is.
Vorige week werd door den Vulkano
logischen Dienst een stelsel van spleten
gerapporteerd, waarlangs de lava vloei
de, doch thans wordt geconstateerd dat
deze spleten tot een groote spleet ge
worden zijn, in het midden waarvan zich
een eilandje bevindt.
De temperatuur van de lava is thans
842 graden Celsius. De gloeiende massa
bevindt zich nog slechts op den geringen
afstand van 30 cm onder den bovenrand
van de cirkelvormige spleet.
Dr. Stehn acht het noodig dat de be
wakingsdienst een flinke uitbreiding zal
ondergaan.
van het „lieve, zoete Gerritje". Het was
aardig, het was vroolijk; maar het was
ook een beetje onnoozei. En weer dacht
ze, z ttende in den trein, en uitziend
over het wijde waterland na Dordrecht,
het schildersland, in éénen: „Kees". Hij
was het complement dat faalde in hun
samenzijn.
Oom Sextius ontving hen hartelijk als
steeds in zijn villatje aan den Vügtschen
Weg. Het was tegen koffietijd, toen zij
er aankwamen; 't was altijd tegen, of
liever al even over koffietijd, als gasten
uit Holland daar verschenen, en de
geur van koffie en van een speciale
soort Echtelijk verwarmde Bossche
broodjes, die uit de keuken door de lan
ge gang den bezoekrs al bij de deur
zoel tegemoet woei, was de eerste in
druk dien ze van het gastvrije ouder
wets-gezellige huis plachten te ontvan
gen. Het gesprek begon dan, als steeds,
aan de koffitafel, en oom Sextius, die
een fijn psycholoog was en als zoodanig
een met ontzag bejegende uitzonderings
figuur in de rechterlijke wereld merkte
uiteraard onmiddellijk,dat zijn neef Hen-
ri niet alleen in opvallende mate van
manieren veranderd, maar ook van geest
meer dan „veranderd" was; en bepaald
buiten het normale geraakt, Clara zag,
hoe zijn hartelijke bonhomie, de gulheid
waartoe zijn fijne glimlach zich aj pra
tend verbreedde, telkens even bij Hen
ri's woorden betrok; een goedmoedig
SCHORE. In de maand Mei van dit
jaar is door het gemeentebestuur aan
den Minister van Binnenlandsche Zaken
gevraagd om geldig verklaring van een
steunregeling voor de bedrijven in deze
gemeente. De Minister heeft hierop toen
geen beslissing genomen in verband met
het geringe aantal werkloozen. Thans
hebben B. en W. zich nogmaals tot de
regeering gewend met een gelijk ver
doek.
RAAD VAN ELLEWOUTSDIJK.
Verhooging opcenten per-
scneele belasting. Geld-
leening voor wegverbete-
ring.
ELLEWOUTSDIJK. Donderdag vergader
de de raad (afwezig de heer Goetheer),
onder voorzitterschap van burgemees
ter Smallegange.
De begrooting voor het jaar 1933
wordt aangeboden en slu t voor den ge
wonen dienst met een bedrag van
25.261 en voor den kapitaaldienst van
10.507.
Met algemeene sternen wordt 'een
verordening tot het heffen van leges
op de afgifte van ventvergunningen
vastgesteld, met ingang van 1 Januari
zal voor genoemde vergunningen moe
ten worden betaald: 0.25 voor 1 dag;
1 voor 1 maand; 5 voor een jaar.
De woning van den wegwerker wordt
weer voor een jaar aan deze verhuurd
voor een bedrag van 1 per week,
voor het jaar 1933.
Een voorstel van B. en W. om in
verband met het slu tend krijgen van
knikken bleef ervan over, maar daarbij
priemde een onderzoekende, het scheen
bijna een wantrouwende, blik telkens
tesluiks naar den zoo ongemeen onbe
vangen pratenden jongen man. Het gaf
haar 'n zkere geruststelling: zoo vorm
de zich al vanzelf een soort gemeenschap
tusschen oom en haar; zij zou die slechts
met een enkel woord van uitleg behoe
ven te bevestigen, en wist dan" zeker,
dadelijk in hem een bondgenoot te heb
ben, die, wat hij ook voor raad mocht
geven, in elk zou spreken met inzicht,
en begrip, en meegevoel. Ze wist ook,
dat zij zich nu de hersens niet behoefde
te pijnigen om de gelegenheid to teen
apartje met oom uit te denken; die zou
daar zelf wel voor zorgen.
Dat deed hij ook; schertsend zeggen
de, dat hij voor de gewichtige aangele
genheden waarover ze hem wilde spre
ken, natuurlijk ten volle beschikbaar
was, maar eerst moest Henri hem eens
het plezier doen, op de studeerkamer
„het Maderageval" in orde te brengen.
Verrast keek die op, dat was een leuke
herinnering uit zijn sctudententijd, toen
hij in de vacantia soms weken bij den
gezelligen oom-celibatair logeerde, die
hem nu en dan na de koffietafel een on
waardeerbaar privatissimum over straf
recht gaf; waaraan het schoolsch karak
ter ontnomen werd, doordat het werd
begoten met een glaasje van de excel
lente oude Madera, die op een bijzon
dere plaats in den kelder werd be
de begrooting de opcenten op de per-
soneele belasting dat in de vorige ver
gadering van 6234 op 100 is gebracht,
nu te verhoogen tot 175 wordt met 5
tegen 1 stem aangenomen, tegen de heer
M e u 1 e n b e r g, die liever zou ge
zien hebben, dat de belastingdruk wat
meer gelijkmatig werd verdeeld
daarom de opcenten op de gemeente
fondsbelast ng met 25 zou verhoogen
en die op de personeele belasting tot
150.
Besloten werd met 5 tegen 1 stem 'n
geldleening aan te gaan van 10.000
voor verbetering van den weg van de
grens der gemeente Driewegen tot
aan de Kade van Ellewoutsdijk, naar
aanleiding van het besluit dat in de
vorige vergadering is genomen, om tot
deze verbetering over te gaan.
Deze leening zal worden afgelost in
20 jaar beginnende in 1934. Tegen de
heer Meulenberg, welke verklaart niet
te kunnen voorstemmen, omdat hij tegen
de verbetering heeft gestemd.
De pensioensgrondslag van iden ge
meenteveldwachter wordt vastgesteld op
1665.
De circula're van Ged. Staten betref
fende de tijdelijke korting op de jaar
wedden van wethouders en ambtenaren
van den burgerlijken stand ten bedrage
van 2J4 pCt„ wordt aan den raad voor
gelegd, met de mededeeling dat een
dergelijke korting een bejzuiniging zal
opleveren in totaal van 4.
Met algemeene stemmen wordt beslo
ten aan Ged. Staten mede te deelen dat
van een dergelijke verlaging het nut
niet wordt ingezien.
RAAD VAN COLIJNSPLAAT.
Onderwijzersbenoeming.
Brandweermateriaal.
COLIJNSPLAAT. Donderdagavond
vergaderde de gemeenteraad van Co-
lijnsplaat voltallig. De voorzitter neemt
den heer Schuit allereerst de vereischte
eeden af, waarna genoemde heer wordt
toegelaten (als waarnemend (secretaris.
Ingekomen was een schrijven van de
N. V. V.S. D. A. P,-commissie voor
werkverruiming. De Voorzitter
deelt mede, dat in deze gemeente een
flink werkobject is. Mocht eventueel
daarna nog hulp noodig zijn, dan zal
spoedig een steunregeling worden ont
worpen. B. en W. stellen daarom voor
dit schrijven voor kennisgeving aan te
nemen, waartoe met alg. st. wordt be
sloten. Met alg. st. wordt benoemd tot
onderwijzer aan de O. L. school de heer
J. Verbaan te Scheveningen met ingang
van 1 Nov. a.s.
Hierna deelde de Voorzitter mee,
dat B. en W. een onderhoud hebben ge
had met den commandant der vrijwil
lige brandweer. Het dragen van de
slangen geschiedde tot nu toe op zoo
danige wijze, dat zij er zeer door ach
teruit \gingen. 'B. en W. 'stellen voor
een installatie te doen maken, waar
door het drogen veel practischer kan
geschieden. De kosten blijven beneden
den 100. Met algemeene stemmen
wordt hiertoe besloten.
De heer De R e g t komt naar aan
leiding van den brand te Kortgene nog
eene terug op het gevaar van strooi-
klampen enz. Na een zeer uitvoerige
discussie wordt op voorstel van wethou
der Haringman besloten aan B. en W.
op te dragen in een volgende verga
dering zoo mogelijk met voorstellen ter
bestrijding van dat gevaar te komen.
De heer De Pree stelt voor de po-
litie-verordening Zoodanig te wijzigen,
dat het voortaan verboden zal zijn bui
ten de straat te vegen, omdat heel veel
keislag met de bladeren meegeveegd
wordt. Over dit idee wordt 'veel ge
sproken, doch een beslissing wordt niet
genomen, daar de andere leden zich
huiverig toonen voor zulk een verbod.
waard; en bovendien doorgeurd met een
lekkeren Havannah; in een speciale
bureaulade geborgen. Oom, die niet al
leen een geleerd, maar ook een wijs man
was, versmaadde namelijk geenszins
de goede gaven der aarde. En het was
in die verre vacantietijden gewoonte ge
worden, dat hij, als hij zich een middag
tot zoo'n collegium doctum gestemd
voelde, Henri eenvoudig aan de koffie
tafel de vraag stelde: „Zin in een juri
disch babbeltje?" Waaraan op het
steeds bevestigend antwoord, werd toe
gezegd: „Zet jij dan maar vast het Ma
dera-geval klaar"; welke woorden ver
gezeld gingen van twee hoogst belang
rijke sleuteltjes. Ook nu werden de sleu
teltjes te 'voorschijn gegrabbeld, en
toegereikt. Clara begreep den toeleg
niet dadelijk en zei: „Kan ik het niet
doen?" Waarop oom Sextius haar dédaig
neus aankeek, en zei: „Wat verbeel jij je
wel?! Jij blijft bedaard bij mij", endaar-
bij keek hij haar even aan op een wijze
die haar ineens deed begrijpen. En oom
bleek het juist te hebben ingezien; de
tien minuten, benoodigd voor de instal-
lat e van het Madera-geval, waren vol
doende tijd voor de zoo gewenschte
inlichtingen, vooraf; die Clara voortdu
rend wel gehoopt had te kunnen geven;
maar waartoe de gelegenheid haar had
ontbroken.