GUSTAAF ADOLF. BINNENLAND. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1932. No. 226. 1632—1932. Maat- aart NA DE OPERATIE. ZUID-BEVELAND. NOORD-BEVELAND. den 3 njzen Rechts deel- 1 stuks |e ook Mid- JP Vrij- uur, in pR 39. ïtkastje [etalage, rostkan- iuwsten eht keu- Jen Ga- lor, Mid- 34 pond in prima Ithuijsen, jïlburg. bloera- foasson, Groote bn lagen Uerk. Heden- bliën der aardap- br kunst- ^op voor Armen. overna- en hee- Adres: Middel- jiagd, te- Idig wer- Js Mevr. it L 117, )DE ge- balf Oct. awstraat |lden des 8 uur. altera» its e» Vei-, anboo: tfZNA' atember, v. Rot'. irm. 9.— 9.— Woene- >ea« vire*?. u t«- i neming. G. VOS. RS. RH^'JT. ENi In mijns vaders studeerkamer hing 'n plaat, die mij destijds zeer boeide. Aan een zeestrand knielde een zwaar gehar nast man; zijn handen vouwde hij om t kruisgevest van zijn zwaard; hoofd en blik waren omhoog gericht. Op den achtergrond wiegelde op de golven 'n vloot van zeilschepen. Die geharnaste man, zoo had men mij verteld, was de Zweedsche koning Gu- saaf Adolf, toen hij zijn voet aan wal zette, op den Duitschen bodem, waar heen hij zich met zijn leger had inge scheept om de benarde Duitsche Pro testanten te steunen in hun strijd tegen kizer Ferdinand II. Die biddende en strijdende koning wordt dezer dagen herdacht in ons land, en elders. Weldra, den 16en November zal het driehonderd jaar geleden zijn, dat hij bij Lützen, waar hij Wallenstein een nederlaag toebracht sneuvelde. In verband daarmede zal de zeven en ze ventigste algemeene vergadering der naar hem genoemde Nederlandsche Gustaaf Adolf-Vereeniging, ,dje te Leeuwarden wordt gehouden, een bij zonder plechtig karakter dragen. De vorst, die het bedreigd Protestan tisme in Duitschland te hulp kwam, was de kleinzoon van Gustaaf Wasa, door wiens invloed de hervormde eere- dienst in Zweden op den Rijksdag te Westeras den 13en Januari 1544 officieel werd aanvaard. Zijn vader, Karei IX, gehuwd met Christina van Holstein, stierf toen de zoon nog jong was. De Zweedsche Stenden verklaarden dezen echter mondig, niettegenstaande zijn ze ventienjarigen leeftijd, want hij was door zijn natuurlijke gaven, zijn groote ont wikkeling, zijn opvoeding in de krijgs kunde en zijn buitengewone zelfkennis als het ware bestemd, een goed heer- scher te zijn, zooals zijn tijd dat wenschte. Men had in den jongen man vertrouwen, aan zelfoverschatting leed hij niet. Dit bleek duidelijk uit het feit, dat hij, on middellijk na zijn troonbestijging, Axel Oxenstierna tot raadsman en kanselier nam, een man van groote scherpzinnig heid en diplomatiek doorzicht, en tol zijn dood dezen naast zich behield, hem waardeerde, en in overleg met hem han delde. Toen Gustaaf Adolf aan de regeering kwam, vond hij zijn land in oorlog met Denemarken, dat zijn grondgebied op wat thans Zweden is, wenschte uit te breiden. Tevens was zijn land in oorlog gewikkeld met Rusland, dat eveneens aanspraken maakte op Zweedsch terri toir. Gustaaf Adolf begreep, dat het zaak was, zich van één der vijanden te ontdoen om des te krachtiger tegen den anderen te kunnen optreden. Met Denemarken sloot hij, in 1613, Door Dr. Jan Walch. 48. Maar die Jan Haverman had ook een goede, 'n uitstekend gereputeerde advocatenpraktijk; en hijwas plaatsver vangend kantonrechter....' Goed, zei Clara peinzend, maar niet uit het veld geslagen vrouwen zijn bij dergelijke terreinverkenningen de taaist volhoudende verspieders „in elk geval, jij hebt weer uitstekende referentiën; en je hebt je doctoraal cum laude gedaan; en iedereen heeft altijd gezegd, dat je capaciteiten je een prach- digheden, laten afvloeien, dan zijn ze tige toekomst als ambtenaar verzeker den. Dus, als ze je nu, door de omstan- toch wel eenige compensatie schuldig. En je hebt toch ook relaties genoeg". Dat was waar; en in elk geval: er mocht geen enkele kans verwaarloosd worden. Zoodat ze besloten, oom Sex- tius om zijn hulp en bijstand te verzoe- j ken. Het moest liefst met eenig overleg ge- j schreden; Clara begreep, dat men oom Sextius stel je voor: oom Sextius! de volle waarheid schuldig was.... Jawel, maar tegelijk voelde zij het be zwaar van velen, die iiets „schuldig zijn; namelijk: het onaangename dat er in het volledig betalen van een schuld gelegen is. Immers: al had zij zich een tegen betrekkelijk geringe opofferingen vrede, waarna zijn twee groote veldhee- ren, Horn en de la Gardie, onder wier ieiding hij zich tot een groot krijgskun dige zou vormen, de handen vrij hadden tegenover Rusland. Het gevolg hiervan was een voor Zweden voordeelig einde van den Russischen oorlog, in 1617, waarbij zelfs van „een eeuwigen vrede" gesproken werd! Nog een oorlog was er te voeren. Ko ning Sigismond van Polen meende rechten te hebben op den Zweedschen troon. Een Zweedsch leger handhaafde in een achtjarigen oorlog de rechten der Wasa's. In die acht jaren leerde Gustaaf Adolf het moeilijke en harde métier van den krijgsheer. Toen in 1629 een wapenstilstand werd gesloten, was Po- len's pretentie ter zijde geschoven en werd het bezit van Lijfland, langen tijd door Polen bestreden, ten gunste van de Zweden erkend. Inmiddels woedde in Europa sedert 1618 de Dertigjarige Oorlog. Deze was ontstaan uit een reeks van grieven, po litieke zoowel als godsdienstige. De op permacht van het Habsburgsche Huis maakte tal van Duitsche vorsten weder- spannig; de zin voor een zekere mate van vrijheid en onafhankelijkheid deden de Duitsche Rijksstenden in verzet ko men tegen [het keizerl k absolutisme: de scheiding, die sedert de Hervorming Duitschland verdeelde in twee kampen, werd door de katholieken niet aanvaard, doch als een zaak, die weder te niet gedaan kon worden. Verdediging Van eigen politiek en godsdienstig bestaan eenerzijds, zucht tot behoud en h -e r- overing anderzijds, dreef tot den krijg. Verbitterd werd er gevochten. Bijna twaalf jaren had de krijg reeds geduurd. Na een Boheemsch-Paltische periode was een Saksisch-Deensche be gonnen. Namen van groote veldheeren: Mansfeld, Tilly, Wallenstein, zijn op al ler lippen. De troepen van Keizer Ferdinand II dreigen de protestantsche vorstendom men van Noord-Duitschland te vernieti gen. Gelijktijdig het is de 6e Maart 1629 vaardigt de keizer het Resti tutie-edict uit, dat teruggave eischte van alle sedert 1552, zeven en zeventig jaar geleden geseculariseerde kerkelijke en geestelijke goederen. Het bepaalt dat de geestelijke vorsten worden hersteld in hun wereldlijke ge bieden. De „administratoren", tot dusver gekozen uit de protestantsche vorstelij ke familiën, worden afgezet en vervan gen door katholieke bisschoppen. De geloofsvrijheid der onderdanen dier gebieden, toegestaan in 1555, wordt inge trokken: de protestanten worden ver dreven uit de landen, waar katholieke vorsten regeeren: andere protestant sche secten dan die de Augsburgsche Geloofsbelijdenis aanvaarden, worden verboden. De bestaansmogelijkheid voor het Protestantisme, zooals het zich sedert ruim drie kwart eeuw in Duitschland had ontwikkeld, scheen ten einde. In dat benarde uur kwam de hulp, Gustaaf Adolf gordde zich aan ten strijde. Hij had lang geaarzeld, zijn hulp aan te bieden, zooals de protestantsche vor sten aan Duitschland lang getalmd had den, mjet die hulp te vragen. De tegen- reformatie van keizer Ferdinand was beslissend voor den koning; slechts het dreigend gevaar bewoog de vorsten de vreemde hulp aan te nemen. Zij hadden te kiezen tusschen waarschijnlijke ver nietiging en mogelijke redding, Moreele „Notwehr" eenerzijds, moreele en mate- rieele „Notwehr" aan den anderen kant. Voor Gustaaf Adolf was het een daad van geloofsmoed, voortkomend uit die pe geloofsovertuiging. Dat de vrees voor de Habsburgsche heerschappij in de Oost-Zee-gebieden en misschien de hoop oogenblik voorgehouden, dat het er voor een rechter niet op aan kwam, of hij de onwaarheden die hem werden voorge dragen, als opzettelijke of als onopzet telijke onwaarheden beschouwde, zij wist toch in zich zelf heel goed, dat dit een al te onnoozele oplossing moest zijn. Want het ging om de beoordeeling van het te berde gebrachte ook uit het oogpunt van eerlijkheid; en vooral was dat bij beëedigde verklaringen het ge val. En er kwam onderzoek bij te pas; en.... Maar och, hij zou toch ook niet maar zoo dadelijk rechter worden! En mischien was er bij de rechterlijke macht een zoodanige loopbaan mogelijk, dat hij bij het toenemen van den zin voor de leugen allengs opklom, zóó, dat hij, wanneer hij geheel vol leugen zin was, meteen voor de hoogere functies voor bereid en dan ook anderszins geschikt zou wezen. Zóó dacht zij 't, en 't viel haar wel op, dat deze beschouwing van het stijgen in de maatschappij een beetje iro nisch klonk, maar dat was per slot van rekening maar de booze schijn; want nu ja, men moet toch versland hebben van liegen, wil men, „menschenkennis" heb ben. Daardoor waren de groote heiligen zoo naïef.Ze zuchtte; „heilige" was helaas géén carrière Dus gingen zij, na voorafgaande brief wisseling, een dagje naar Den Bosch toe; en de nog steeds jongensachtig on bezorgde, helaas nog steeds even jon gensachtig onbezorgde Henri neuride op Zweedsche machtsuitbreiding hem te vens tot zijn ingrijpen aanspoorde, is waarschijnlijk. Dit vermindert echter niet de waarde van zijn besluit, noch het groote resultaat er van: de redding van het Protestantisme in Duitschland. Hij was, dit getuigden allen, een vroom pro testant, geestdriftig in zijn religieus den ken; een man, wiens dagelijksch leven een voorbeeld was van ernst. Humaan in zijn denkbeelden, is hij vol zorg voor de belangen van zijn volk, van zijn le ger. Wie gebrek lijdt heeft aanspraak op zijn deernis. Zijn troepen zien in hem een vader, in weerwil van de voor die dagen zeldzame en weinig gewaardeer de strenge krijgstucht, Hij was eenvou dig en oprecht, een evenwichtig man, bemind bij zijn volk en bij zijn soldaten om zijn goedheid, zijn kennis, zijn prac- tischen blik, zijn rechtvaardigheid. Van zulk een man kan men een daad ver wachten, die getuigt van moed, vertrou wen, vromen zin en geloofsijver. Na zijn ingrijpen in den oorlog draait de kans met forschen zwaai. Aanvanke lijk zwak ondersteund, wint hij lang zamerhand het vertrouwen der Duitsche vorsten en van zijn zwager den keur vorst van Brandenburg. Door hun tal men was echter Maagdenburg als een bloedig offer gevallen. Maar dan schrik ken zij op. Zij vereenigen zich met de Zweden. Tilly wordt verslagen bij Brei- tenfels; de eene vesting na de andere valt voor den zegevierenden vreemde ling; de weg naar Zuid-Duitschland staat hem open. Beijeren wordt het tooneel van den strijd. De „sneeuwkoning" (zoo noemde Keizer Ferdinand hem scham per) smelt niet, doch stort zich als een lawine op zijn tegenpartij. Tilly wordt andermaal verslagen bij Rain. Augsburg en München vallen in Zweedsche han den. Dan snelt de mokkende Wallenstein zijn keizer te hulp. Het Zweedsch „ca naille" is zijn tusschenkomst blijkbaar waard. Door zijn bekwame taktiek dwingt hij den Zweedschen koning zijn legers naar het noorden saam te trek ken. Bij Lützen heeft een treffen plaats: een overwinning voor de Zweden, maar duur gekocht, want de koning sneuvelt. Zijn bijziendheid heeft hem te dicht bij de vijandelijke ruiterij gebracht. Door boord van kogels sterft hij. Maar zijn werk was verricht: zijn taak was vol bracht.' hij had de zaak van het Duitsch Protestantisme ter overwinning geleid; hij had het evenwicht weten te herschep pen in Midden-Europa. Op de lijn, door hem getrokken, zal Oxenstierna verder gaan met Bernard van Weimar, Horn en Banér als veldheeren. Doch aan hem, die ingreep op het be slissend moment, komt de dank toe van het Protestantisme in Duitschland, Het is dan ook begrijpelijk, dat bij de nade ring van den 12en November de Duit sche Gustaaf Adolf-Vereeniging, die honderd jaar geleden werd gesticht en ten doel heeft het Protestantisme te steunen, waar het in de verdrukking is, behoefte gevoelde hem, den grooten Zweed, den geloofsheld van het Protes tantisme, te eeren. Dat de Nederland sche vereeniging van denzelfden naam zich met al haar sympathie daarbij aan sluit, spreekt van zelf. De historie heeft te sterke banden gesmeed tusschen Duit sche en Nederlandsche protestanten om te kunnen vergeten, dat zij nauw aan elkaar verbonden zijn. A. J. Bothenius Brouwer. APOTHEKEN. Zondag en de nachten der volgende week is te Middelburg geopend de apotheek van mevr. C. H. Dekker Koers, fa. Wed. A. A. Nonhebei en Zo nen, Lange Delft. HET VEER MOERDIJK— WILLEMSDORP. Aan de memorie van Toelichting der Waterstaatsbegrooting voor 1933 ont- leenen wij over bovengenoemd veer, dat het verkeer tusschen de Noordelijk en Zuidelijk van het Hollandsch Diep gele gen gedeelten des lands en dat uit Zuid en Noord-Holland in de richting van onze Zuidergrenzen, dat door middel van het veer MoerdijkWillemedorp over dat water wordt geleid, in zooda nige mate toeneemt, dat opnieuw uit breiding van de overtochtsmiddelen on der de oogen moet worden gezien, in af wachting van de voorgenomen over brugging ter plaatse. Een onderzoek heeft tot de slotsom geleid, dat een der de stoomveerboot in de vaart zou moe ten worden gebracht en wel zoo spoe dig dat daarvan in het zomerseizoen van 1933 nog zou kunnen worden geprofi teerd. DE MERAPI. Dr. Stehn van den Vulkanologischen Dienst, die ter plaatse een onderzoek heeft ingesteld, rapporteert dat de lava welke zich in den krater van de Merapi bevindt, stijgende is. Vorige week werd door den Vulkano logischen Dienst een stelsel van spleten gerapporteerd, waarlangs de lava vloei de, doch thans wordt geconstateerd dat deze spleten tot een groote spleet ge worden zijn, in het midden waarvan zich een eilandje bevindt. De temperatuur van de lava is thans 842 graden Celsius. De gloeiende massa bevindt zich nog slechts op den geringen afstand van 30 cm onder den bovenrand van de cirkelvormige spleet. Dr. Stehn acht het noodig dat de be wakingsdienst een flinke uitbreiding zal ondergaan. van het „lieve, zoete Gerritje". Het was aardig, het was vroolijk; maar het was ook een beetje onnoozei. En weer dacht ze, z ttende in den trein, en uitziend over het wijde waterland na Dordrecht, het schildersland, in éénen: „Kees". Hij was het complement dat faalde in hun samenzijn. Oom Sextius ontving hen hartelijk als steeds in zijn villatje aan den Vügtschen Weg. Het was tegen koffietijd, toen zij er aankwamen; 't was altijd tegen, of liever al even over koffietijd, als gasten uit Holland daar verschenen, en de geur van koffie en van een speciale soort Echtelijk verwarmde Bossche broodjes, die uit de keuken door de lan ge gang den bezoekrs al bij de deur zoel tegemoet woei, was de eerste in druk dien ze van het gastvrije ouder wets-gezellige huis plachten te ontvan gen. Het gesprek begon dan, als steeds, aan de koffitafel, en oom Sextius, die een fijn psycholoog was en als zoodanig een met ontzag bejegende uitzonderings figuur in de rechterlijke wereld merkte uiteraard onmiddellijk,dat zijn neef Hen- ri niet alleen in opvallende mate van manieren veranderd, maar ook van geest meer dan „veranderd" was; en bepaald buiten het normale geraakt, Clara zag, hoe zijn hartelijke bonhomie, de gulheid waartoe zijn fijne glimlach zich aj pra tend verbreedde, telkens even bij Hen ri's woorden betrok; een goedmoedig SCHORE. In de maand Mei van dit jaar is door het gemeentebestuur aan den Minister van Binnenlandsche Zaken gevraagd om geldig verklaring van een steunregeling voor de bedrijven in deze gemeente. De Minister heeft hierop toen geen beslissing genomen in verband met het geringe aantal werkloozen. Thans hebben B. en W. zich nogmaals tot de regeering gewend met een gelijk ver doek. RAAD VAN ELLEWOUTSDIJK. Verhooging opcenten per- scneele belasting. Geld- leening voor wegverbete- ring. ELLEWOUTSDIJK. Donderdag vergader de de raad (afwezig de heer Goetheer), onder voorzitterschap van burgemees ter Smallegange. De begrooting voor het jaar 1933 wordt aangeboden en slu t voor den ge wonen dienst met een bedrag van 25.261 en voor den kapitaaldienst van 10.507. Met algemeene sternen wordt 'een verordening tot het heffen van leges op de afgifte van ventvergunningen vastgesteld, met ingang van 1 Januari zal voor genoemde vergunningen moe ten worden betaald: 0.25 voor 1 dag; 1 voor 1 maand; 5 voor een jaar. De woning van den wegwerker wordt weer voor een jaar aan deze verhuurd voor een bedrag van 1 per week, voor het jaar 1933. Een voorstel van B. en W. om in verband met het slu tend krijgen van knikken bleef ervan over, maar daarbij priemde een onderzoekende, het scheen bijna een wantrouwende, blik telkens tesluiks naar den zoo ongemeen onbe vangen pratenden jongen man. Het gaf haar 'n zkere geruststelling: zoo vorm de zich al vanzelf een soort gemeenschap tusschen oom en haar; zij zou die slechts met een enkel woord van uitleg behoe ven te bevestigen, en wist dan" zeker, dadelijk in hem een bondgenoot te heb ben, die, wat hij ook voor raad mocht geven, in elk zou spreken met inzicht, en begrip, en meegevoel. Ze wist ook, dat zij zich nu de hersens niet behoefde te pijnigen om de gelegenheid to teen apartje met oom uit te denken; die zou daar zelf wel voor zorgen. Dat deed hij ook; schertsend zeggen de, dat hij voor de gewichtige aangele genheden waarover ze hem wilde spre ken, natuurlijk ten volle beschikbaar was, maar eerst moest Henri hem eens het plezier doen, op de studeerkamer „het Maderageval" in orde te brengen. Verrast keek die op, dat was een leuke herinnering uit zijn sctudententijd, toen hij in de vacantia soms weken bij den gezelligen oom-celibatair logeerde, die hem nu en dan na de koffietafel een on waardeerbaar privatissimum over straf recht gaf; waaraan het schoolsch karak ter ontnomen werd, doordat het werd begoten met een glaasje van de excel lente oude Madera, die op een bijzon dere plaats in den kelder werd be de begrooting de opcenten op de per- soneele belasting dat in de vorige ver gadering van 6234 op 100 is gebracht, nu te verhoogen tot 175 wordt met 5 tegen 1 stem aangenomen, tegen de heer M e u 1 e n b e r g, die liever zou ge zien hebben, dat de belastingdruk wat meer gelijkmatig werd verdeeld daarom de opcenten op de gemeente fondsbelast ng met 25 zou verhoogen en die op de personeele belasting tot 150. Besloten werd met 5 tegen 1 stem 'n geldleening aan te gaan van 10.000 voor verbetering van den weg van de grens der gemeente Driewegen tot aan de Kade van Ellewoutsdijk, naar aanleiding van het besluit dat in de vorige vergadering is genomen, om tot deze verbetering over te gaan. Deze leening zal worden afgelost in 20 jaar beginnende in 1934. Tegen de heer Meulenberg, welke verklaart niet te kunnen voorstemmen, omdat hij tegen de verbetering heeft gestemd. De pensioensgrondslag van iden ge meenteveldwachter wordt vastgesteld op 1665. De circula're van Ged. Staten betref fende de tijdelijke korting op de jaar wedden van wethouders en ambtenaren van den burgerlijken stand ten bedrage van 2J4 pCt„ wordt aan den raad voor gelegd, met de mededeeling dat een dergelijke korting een bejzuiniging zal opleveren in totaal van 4. Met algemeene stemmen wordt beslo ten aan Ged. Staten mede te deelen dat van een dergelijke verlaging het nut niet wordt ingezien. RAAD VAN COLIJNSPLAAT. Onderwijzersbenoeming. Brandweermateriaal. COLIJNSPLAAT. Donderdagavond vergaderde de gemeenteraad van Co- lijnsplaat voltallig. De voorzitter neemt den heer Schuit allereerst de vereischte eeden af, waarna genoemde heer wordt toegelaten (als waarnemend (secretaris. Ingekomen was een schrijven van de N. V. V.S. D. A. P,-commissie voor werkverruiming. De Voorzitter deelt mede, dat in deze gemeente een flink werkobject is. Mocht eventueel daarna nog hulp noodig zijn, dan zal spoedig een steunregeling worden ont worpen. B. en W. stellen daarom voor dit schrijven voor kennisgeving aan te nemen, waartoe met alg. st. wordt be sloten. Met alg. st. wordt benoemd tot onderwijzer aan de O. L. school de heer J. Verbaan te Scheveningen met ingang van 1 Nov. a.s. Hierna deelde de Voorzitter mee, dat B. en W. een onderhoud hebben ge had met den commandant der vrijwil lige brandweer. Het dragen van de slangen geschiedde tot nu toe op zoo danige wijze, dat zij er zeer door ach teruit \gingen. 'B. en W. 'stellen voor een installatie te doen maken, waar door het drogen veel practischer kan geschieden. De kosten blijven beneden den 100. Met algemeene stemmen wordt hiertoe besloten. De heer De R e g t komt naar aan leiding van den brand te Kortgene nog eene terug op het gevaar van strooi- klampen enz. Na een zeer uitvoerige discussie wordt op voorstel van wethou der Haringman besloten aan B. en W. op te dragen in een volgende verga dering zoo mogelijk met voorstellen ter bestrijding van dat gevaar te komen. De heer De Pree stelt voor de po- litie-verordening Zoodanig te wijzigen, dat het voortaan verboden zal zijn bui ten de straat te vegen, omdat heel veel keislag met de bladeren meegeveegd wordt. Over dit idee wordt 'veel ge sproken, doch een beslissing wordt niet genomen, daar de andere leden zich huiverig toonen voor zulk een verbod. waard; en bovendien doorgeurd met een lekkeren Havannah; in een speciale bureaulade geborgen. Oom, die niet al leen een geleerd, maar ook een wijs man was, versmaadde namelijk geenszins de goede gaven der aarde. En het was in die verre vacantietijden gewoonte ge worden, dat hij, als hij zich een middag tot zoo'n collegium doctum gestemd voelde, Henri eenvoudig aan de koffie tafel de vraag stelde: „Zin in een juri disch babbeltje?" Waaraan op het steeds bevestigend antwoord, werd toe gezegd: „Zet jij dan maar vast het Ma dera-geval klaar"; welke woorden ver gezeld gingen van twee hoogst belang rijke sleuteltjes. Ook nu werden de sleu teltjes te 'voorschijn gegrabbeld, en toegereikt. Clara begreep den toeleg niet dadelijk en zei: „Kan ik het niet doen?" Waarop oom Sextius haar dédaig neus aankeek, en zei: „Wat verbeel jij je wel?! Jij blijft bedaard bij mij", endaar- bij keek hij haar even aan op een wijze die haar ineens deed begrijpen. En oom bleek het juist te hebben ingezien; de tien minuten, benoodigd voor de instal- lat e van het Madera-geval, waren vol doende tijd voor de zoo gewenschte inlichtingen, vooraf; die Clara voortdu rend wel gehoopt had te kunnen geven; maar waartoe de gelegenheid haar had ontbroken.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5