ZEELAND.
SPORT.
STOOMWASSCHERIJ „ZEELAND"
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1932.
No. 220.
RUSSISCHE BRIEVEN.
Langevielesingel D 197 - Tel. 637
Tarief per kilo en per stuk.
MIDDELBURG*
ZUID-BEVELAND.
|ee-
che
268
P61,
me
len,
raat
kien
les,
364
en
pier,
en
der-
309
en
261
133,-
Een buitenlandsche ingenieur
in Rusland.
De sovjet-regeering heeft Rusland met
een hoogen muur omgeven en doet al
het mogelijke om het land van de bui
tenwereld af te snijden. Wie zich een
beeld wil vormen van hetgeen in Rus
land gaande is, is aangewezen op twee
bronnen: de sovjet-pers en de mede-
deelingen van de buitenlanders. Beide
bronnen zijn troebel. Daarnaast bestaat
nog een bron: brieven uit Rusland, die in
het geheim over de grens gesmokkeld
werden en de talrijke Russische vluch
telingen, die over de grens wisten te
sluipen. Dit laatste is een uiterst gevaar
lijke onderneming, omdat de grens van
de Sovjet-Unie goed bewaakt wordt en
overal machinegeweren staan die op de
arme vluchtelingen schieten.
Den laatsten tijd is een nieuwe bron
ontstaan, in vele opzichten belangrijker
dan de vorige. Het zijn de buitenlandsche
ingenieurs, die jarenlang in Rusland
hadden gewerkt, het land goed kennen
en het nu verlaten hebben, omdat de toe
stand er erg gespannen is geworden en
wijl de voedselvoorziening zelfs van de
bevoorrechte buitenlanders zoo slecht is
geworden.
Wij hebben met verschillende dezer
ingenieurs gesproken. De mededeelingen
van een hunner zullen wij hier in het
kort opnemen. Voorop vermelden wij
eenige gegevens over den man zelf.
Hij is buitenlander, doch heeft reeds
vóór den oorlog in Rusland gewoond.
Bij het uitbreken van den oorlog moest
hij het land verlaten. In 1921 keerde hij
naar Rusland terug, werd benoemd tot
directeur van een groote onderneming
en bleef er tot den zomer van 1932. Al
dien tijd heeft hij in Rusland doorge
bracht. Hij bekleedde er zeer belangrij
ke functies in verschillende gedeelten
van het land, heeft veel gereisd, veel ge
zien. Hij spreekt het Russisch vloeiend,
kent de Russen door en door, houdt van
hen, al is zijn meening over de Russen
niet in alle opzichten vleiend. Zijn me
dedeelingen, die overigens overeenko
men met hetgeen uit Rusland geschre
ven wordt en met de berichten van an
dere ingenieurs, die uit Rusland zijn ge
komen, komen in het algemeen op het
volgende neer:
Nog nooit heeft Sovjet-Rusland zulk
een gebrek aan levensmiddelen gekend
als nu. Zelfs de buitenlandsche ingenieurs
en technici, die tot nu toe steeds behoor
lijk voedsel kregen, lijden honger. Velen
hunner hebben maagziekten opgedaan.
Er is geen vleesch, geen groente, geen
boter. De prijzen zijn gestegen tot een
hoogte, die de levensmiddelen voor de
Russische bevolking en zelfs voor de bui
tenlanders, die hooge salarissen krijgen,
onbereikbaar hebben gemaakt (een kilo
boter kost nu 45 roebel, een kilo suiker
22 roebel enz.) Kleeren en schoeisel zijn
moeilijk te krijgen en daarbij duur en
slecht. De oorzaak ervan ligt hoofdzake
lijk in de uiterst slechte organisatie. De
kleerenfabrieken krijgen ondeugdelijke
stoffen en daarbij van de meest onver
wachte kleuren en kwaliteit. Wanneer
de fabriek voering noodig heeft, krijgt
zij dik laken. Brieven, telegrammen hel
pen niet. En intusschen smeeken de men-
schen, die als bedelaars gekleed zijn, om
kleeren. De fabriek moet dus kleeren
uit de meest onverwachte stoffencombi-
naties maken. Er zijn geen -knoopen, dus
worden de kleeren zonder knoopen ge
leverd. Wanneer ge schoenen koopt, dan
krijgt ge vaak een schoen met een hoo
gen en een met een platten hak. En na
een paar maanden zit uw costuum als
een zak, zijn uw schoenen kapot.
De regeering dringt op snelheid aan
(het beruchte „tempo"). De leiders van
de bedrijven doen al het mogelijke en
onmogelijke om de goederen op de voor
geschreven tijden af te leveren. Er wor
den dan telegrammen naar Moskou ge-
zenden, de regeering dankt telegrafisch,
de leiders krijgen lintjes en premiën,
maar de z.g. afgeleverde goederen zijn
onbruikbaar. Een ander ingenieur, die
jarenlang in de beroemde autofabriek te
NizjnijNowgorod had gewerkt, vertel
de ons bijv. het volgende: De fabriek
moest volgens het plan 450 wagens per
dag leveren. Dat geschiedde ook, maar
de „afgeleverde" machines werden den
volgenden dag opnieuw naar binnen ge
bracht, omdat zij niet rijden konden. En
dit spelletje werd eenige keeren her
haald. En telkens werd in de sovjet-pers
geschreven, dat de fabriek al haar plan
nen uitvoert. De leiders krijgen hun ver
goeding, in de statistieken wordt ver
meld, dat er zooveel machines geprodu
ceerd waren, doch in werkelijkheid heeft
de fabriek een derde of een vierde van
de opgeheven hoeveelheid geleverd. Op
dezelfde wijze worden alle plannen „pre
cies op tijd" uitgevoerd. Dit verschijn
sel is zoo algemeen geworden,, dat ieder
een het weet. Er is zelfs een term voor
geschapen.
De arbeiders zijn voor een groot ge
deelte apathisch geworden. Daarnaast
neemt bij een gedeelte van hen de geest
van verzet toe. In verschillende indus-
trieele centra hebben stakingen en ar
beiders-onlusten plaats gevonden. Naast
verhooging van loon en verbetering van
voedsel vonden veel aanhang de leuzen:
„Weg met het communisme, leve het
particulier initiatief". De overtuiging, dat
alleen het particulier initiatief het land
uit de moeras zal kunnen helpen, wordt
algemeen.
De regeering zou graag de levensmid
delenvoorziening willen verbeteren om
op deze wijze het verzet te verminde
ren, maar er valt niets te distribueeren.
Dat was de oorzaak van den laatsten
„draai" van Stalin. Hij dacht, dat zoodra
hij de markten zou herstellen, de boeren
veel levensmiddelen naar de steden zou
den brengen, maar de boeren hebben
zelf niets, lijden zelf honger. Daarbij
komt, dat Stalin reeds zoo vaak de boe
ren door zijn tijdelijke concessies, die
daarna weer ingetrokken werden, be
drogen had, dat niemand hem meer ge
looft.
De boeren zijn zich bewust geworden
van hun beteekenis voor het land. De
gedwongen collectivisatie en de geheele
agrarische politiek van Stalin hebben
hen echter volkomen geruïneerd, zoodat
zij geen macht bezitten althans die boe*
ren riet, die een eigen bedrijf hadden.
Daarbij komt de hongersnood, die nu juist
in die streken woedt, waar de boeren
het meest zelfbewustzijn hadden. Dui
zenden boeren verlaten de dorpen en
vluchten. De meeste trekken naar Si
berië. Velen gaan naar de steden in de
hoop daar werk en brood te vinden. Het
zijn echter ondervoede, zwakke men-
schen, die als werkkrachten n ets waard
zijn en slechts last opleveren.
De toestand is in hooge mate gespan
nen. Zooals steeds, zal de sovjet-regee
ring naar een zondebok uitzien. Er wor
den te Moskou reeds namen genoemd.
De regeerende kliek is echter zoo arm
aan menschen, die wat presteeren kun
nen, dat zij zich eigenlijk deze weelde
moeilijk kan veroorloven. De beste op-
loss ng zou daarin liggen, de vaklieden
volkomen vrij te laten, hen in staat te
stellen den janboel te redderen. Dat
zou wellicht den toestand kunnen red
den. doch de waarschijnlijkheid, dat de
bolsjewiki dat zouden willen doen, is
zeer gering.
Dezelfde apathie als bij de arbeiders
heeft de ingenieur ook bij vrijwel alle
maatschappelijke groepen waargenomen.
En daarnaast drankzucht. Er werd nog
nooit in Rusland zoo veel gedronken als
nu. Het is 't eenige middel zich van den
druk der tijden, van de hopeloosheid
van den toestand, van de donkere voor
uitzichten te bevrijden. Wodka geeft
vergetelheid, al is het voor een korten
tijd. En de brandewijnfabrieken zijn de
eenige sovjet-ondernemingen, die wer
kelijk goed werken. Voor Wodka be
staat geen distribut e, geen kaartsysteem
niet de minste beperking. Ge kunt er
zooveel van krijgen als ge maar wilt.
Ondanks dit alles zijn er nog groepen
waar een zeker enthousiasme heerscht.
Dat is een gedeelte van de jeugd, voor
zoover zij haar geloof nog niet verloren
heeft, en vele buitenlandsche ingenieurs.
Deze laatste worden aangetrokken door
de mogelijkheid, aan de verwezenlijking
van grootsche plannen te werken. Ner
gens ter wereld kan 'n ingenieur nu zulk
interessant werk vinden als in Rusland.
Dit geldt hoofdzakelijk het stichten van
nieuwe fabrieken, het uitvoeren van
waarlijk grootsche werken. Er worden
nu in Rusland fabrieken gebouwd, die
van de allernieuwste en volmaaktste
machines "Voorzien worden. Het zijn deze
fabrieken die den vreemdelingen ge
toond worden.
Maar wanneer deze volmaakte fabrie
ken n beweging komen en moeten pro-
duceeren begint de sovjet-ellende. Rus
land heeft zeer weinig goed geschoolde
arbeiders. En er zijn geen leiders. Wan
neer de buitenlandsche ingenieurs hei
land zullen hebben verlaten en de oudt
Russische ingenieurs zullen uitsterven,
zal er niemand zijn, die hun plaats zal
kunnen innemen. De jongelui, die hun
plaats zullen moeten innemen, weten
niets. Behalve dat zij wat algemeene
beschaving betreft zeer laag staan, ken
nen zij hun vak niet. En zulke jongelui
die in theoretisch opzicht volkomen on
wetend zijn en hoegenaamd geen prac-
t sche ervaring hebben, worden dadelijk
aan het werk gezet, vooral wanneer zij
communisten zijn. En zoo gebeurt het,
dat de volmaakte fabrieken met de al
lerbeste machines na een minimum van
tijd geruïneerd worden.
De toestand wordt des te erger, wijl
veel buitenlandsche ingenieurs Rusland
verL.ten, gedeeltelijk vanwege den hon
gersnood, gedeeltelijk omdat de felle
haat tegen de vreemdelingen het leven
n Rusland voor hen onmogelijk maakt.
Daarentegen komen nu veel fabrieksar
beiders uit het buitenland naar Rusland.
Zij hopen er wat te bereiken. Velen lukt
dat ook, omdat de buitenlandsche ar
beider in den regel een betere vakman
is dan de Rus. En zoo gebeurt het, dat
de plaatsen van de vertrokken ingeni
eurs ingenomen worden door geschool
de bu tenlandsche arbeiders of techni
ci met een geringe opleiding.
In het algemeen kan gezegd worden,
dat het enthousiasme sterk afneemt.
Geen enkel enthousiasme is tegen den
honger bestand, en de honger doet zich
nu in Rusland in steeds toenemende ma
te gevoelen. Het is zoover gekomen, dat
de boeren uit het geb ed van Moskou
naar de markt melk, eieren en wat
groente brengen en zelf brood koopen.
En elke Russische boer verbouwt vóór
alles graan voor eigen gebruik.
Op den weg naar de grens heeft de
ingenieur nergens op de stations boeren
met levensmiddelen gezien. Je kon een
voud g niets te eten krijgen. Eerst aan
den overkant van de grens bemerkten
de ingenieurs, dat er niet alleen geen
tekort aan levensmiddelen bestond,
maar 'een teveel. De nood is nu in Rus
land zoo hoog gestegen, dat de Russen
alles verkoopen om wat voedsel te kun
nen koopen. De Torgsin neemt nu gou
den en zilveren voorwerpen in ont
vangst. En de Russen brengen hun laat
ste ringen e.d. om eenige roebels te
krijgen.
In een door mij persoonlijk uit Rus
land ontvangen brief komt de volgende
uitdrukking voor: „Voorloopig leven
wij nog, wat over een paar maanden zal
zijn, weet niemand."
Dr. Boris Raptschinsky.
Middelburg.
(Ingez. Med.)
BUITENLANDSCHE WERK
KRACHTEN.
Eenige ingezonden stukken over te
werkstelling van buitenlanders in het
Hld., hebben de redactie van de „Haag-
sche Post" aanleiding gegeven de regee
ring te vragen welke haar houding is
tegenover het vraagstuk van de buiten
landsche werkkrachten in Nederland.
In antwoord op de gestelde vraag
heeft de regeering aan het blad de vol
gende mededeeling doen toekomen:
„Nederland kent geen wet, waarin is
bepaald, dat een niet-Nederlander, om in
Nederland werk in loondienst te kunnen
verrichten, van eenige autoriteit toe
stemming behoeft. Wel wordt in die ge
vallen, waarin vreemdelingen een visum
op hun paspoort behoeven, om in Neder
land te worden toegelaten, hët visum
niet verleend, indien zij naar Nederland
gaan, om werk in loondienst te verrich
ten, en met het oog op den stand der
Nederlandsche arbeidsmarkt, hun komst
als zoodanig overbodig is.
„De laatste officieele statistische ge
gevens over het aantal in Nederland
werkende vreemdelingen zijn verwerkt
in de uitkomsten der volkstelling van
1920. Het aantal vreemdelingen, dat op
31 December 1920 een beroep uitoefen
de in Nederland bedroeg 37.022 mannen
en 18.436 vrouwen, totaal 55.458. Sinds
dien is er de volkstelling van 1930 ge
weest; de uitkomsten van de beroeps
telling uit die volkstelling kunnen echter
eerst in den loop van het jaar 1933 wor
den gepubliceerd."
INDISCHE SPECIALITEIT VOOR DE
LIBERALEN.
Naar de „Avondpost" meldt is in de
afdeeling 's-Gravenhage van de Liberale
Staatspartij een sterke strooming, om,
nu prof. Van der- Bilt geen herkiezing
als lid der Tweede Kamer wenscht, een
Indischman bovenaan de lijst te stellen,
teneinde de liberale fractie weer een ko
loniale specialiteit te bezorgen.
In aansluiting hieraan kan het blad
meedeelen, dat bij het bestuur zal wor
den ingediend de candidatuur van den
heer C. J, van Kempen, oud-gouverneur
van Sumatra's Oostkust, die ook van
1929 tot 1931 reeds Kamerlid was, doch
toen om gezondheidsredenen ontslag
moest nemen. De heer Van Kempen is
nu geheel hersteld.
Eerste onderteekenaar van de candi-
datuur-Van Kempen is mr. D. Fock, de
voorzitter van de Liberale Staatspartij,
en verder is zij door tal van andere be
kende personen onderteekend, waaron
der dr. W. W. van der Meulen, mej. Joh.
Westerman, generaal-majoor W, J, C.
Schuurman. Ook mr. H. J. Knottenbelt,
de voorzitter der Kamer-fractie, behoort
tot de voorstanders van deze candida
tuur.
Het derde en vierde escadron van
het vierde regiment huzaren te Deven
ter, ten getale van ongeveer 375 man,
défileerde Vrijdagmorgen te 10 uur onder
commando van majoor Van der Mandele
voor de Koningin en Prinses Juliana op
het Loo. De Koningin en de Prinses met
hun gevolg hadden op het plein voor het
paleis te paard plaats genomen.
De muziek had zich op de cour opge
steld.
Na het défilé onderhield de Koningin
zich eenige oogenblikken met den com
mandant.
—i Mevrouw Brouwer, de Nederland
sche lange afstand zwemster, vertrok
Woensdagavond van Kaap Grisnez,
om te trachten het Kanaal over te zwem
men, Ze moest echter 's middags haar
poging opgeven.
DE MIDDELBURGSCHE
V AC ANTIESCHOOL.
Gisteravond kwam het Comité voor
de Middelburgsche Vacantieschool in de
Vooruit bijeen met de geleidsters en ge
leiders en anderen, die het comité dit
jaar bij de verschillende uittochten be
hulpzaam zijn geweest.
De voorzitter van het Comité, de heer
P. Ph. Paul, heette de aanwezigen wel
kom en deelde mede, dat enkele leden
van het comité verhinderd waren. Spr.
wees er op hoe dit jaar zoo goed als
alle tochten geslaagd zijn, behalve de
eerste, tengevolge van den hevigen re
gen, maar dat heeft ook zijn nut gehad.
Het comité heeft weer van alle zijden
de noodïge hulp gehad, van hen, die
voor den bloempjesverkoop zorgden,
van particuliere schenkers van geld en
van natura, van het Roode Kruis, van de
Reddingsbrigade, van hen, die hun
vrachtauto's beschikbaar stelden, maar
vooral van de geleidsters en geleiders,
zonder wie het comité zijn plannen
nimmeh had kunnen uitvoeren. Spr.
doelde met het nut van den regen
dag, dat deze geleid heeft tot onzen
steun voor het verkrijgen van schuil-
tentén, wat medewerkte om succes te
hebben. Spr. dankte ook de timmerlie
den, die de tenten hielpen gereed ma
ken en plaatsen, wat nog niet zoo een
voudig werk bleek te zijn. Er is wel
eens over gedacht naar een andere
plaats aan het strand te gaan, maar
voor ongeveer 9 cent retour, zooals nu
de tram zoo wat kost, zal men er met
autobussen niet komen. Ook met de
tram naar Vlissingen zal duurder zijn
en daar zou men nog verder moeten
loopen om aan het stille strand te ko
men. Van de voorgenomen wedstrijden,
behalve af en toe van het maken van
figuren in het zand is niet veel geko
men, het is dan ook beter als de kin
deren zich zelf vermaken, dit te laten
gaan. De aangekochte goedkoope hou
ten schoppen waren spoedig stuk en
gewenscht is het wel, dat de kinderen
zelf houten schoppen mede brengen.
Ballen kunnen er ook wel meer zijn. De
financiën zijn iets achteruitgegaan door
minder bloempjesverkoop, wat yoorna-
melijk aan het bijzondere warme weer is
te wijten. Maar het Comité heeft nu o.a.
de tenten in eigendom. Groote ongeluk
ken zijn niet voorgekomen en geble
ken is dat zelfs op den warmsten dag
van het jaar het nog geen bezwaar was
naar het strand te gaan. Het uittrekken
met de Jrinderen is wel prettig maar
zeer vermoeiend. Het percentage der
kinderen, dat van de bijzondere scholen
medegaat, neemt steeds toe en spr.
hoopt.dat het gelijk zal worden aan het
aantal van de openbare scholen.
Ten slotte brengt spr. dank aan het
comité-lid, den heer v. d. Snoek, die
Middelburg gaat verlaten, voor zijn
arbeid in het belang van het doel van
het comité.
In de nu volgende pauze bood het
comité thee aan, waarna het woord
was aan den secretaris, den heer C.
Roelands, die in zijn verslag o.a. mede
deelde, dat totaal 431 kinderen zijn in
geschreven, van wie resp. mede ge
weest zijn 400, 368, 369, 377, 373, 361,
336 en 379.
Voor de tenten is binnengekomen
183.34, zij kosten 224.05 en moest
het comité dus 40.71 bij leggen.
Door de hulp van gevers en geefsters
is het Comité van een lastige kwestie
ve.lost. Het comité Schaften 750 allu-
minium nummers aan voor 26,55, bij
de laatste tocht zijn de nummers, die
veel beter voldoen dan de cartonnen,
ingenomen, jammer genoeg zijn er nog
45 zoek. Van partieul eren werd 166.50
ontvangen, van dén 'bloempjesdag
383.36.
Aangenaam werd het comité verrast
met een gift van den heer de Groot van
21,80, zijnde de opbrengst van kijk
dagen en van 50.70, die de veteranen
ondanks hun leeftijd bij den penning
meester binnen voetbalden. De kinderen
betaalden 271,36, ogeveer 80 kinde
ren kregen vrijstelling of reductie. De
totale ontvangsten bedroegen 893.12,
de uitgaven 934.30, a'lzoo een tekort
van 81.89, dat gedekt wordt uit het
reservepotje. Verfrissching en versna
pering mocht het comité ontvangen van
de firma's de Vlieger, Minderhoud, Roo-
ze en Simon de Wit en van de Coöpe
ratie de „Broederband", terwijl de heer
van de Kamer en de Z.H.B. -gratis de
tenten vervoerden, Spr. brengt allen
dank en zegt dat het comité over de
stoomtram Walcheren ook niets dan lof
heeft. Er kwamen weinig wanklanken
voor, alleen moesten 4 jongens en 1
meisje wegens wangedrag van een tocht
worden uitgesloten.
De reddingsbrigade heeft gelukkig
niet moeten ingrijpen. Het Roode Kruis
heeft het drukker gehad. Ook hen en
alle anderen, d e hielpen, brengt de se
cretaris dank. Aan het einde van zijn
verslag brengt spr. groote hulde aan
den heer Hack, den eersten secretaris,
die de administratie in elkaar heeft ge
zet, aan den vertrekkenden heer v. d.
Snoek en ook aan den heer Dekker, die
om gezondheidsredenen uit het comité
s getreden.
De Voorzitter deelde vervolgens mede
dat het Roode Kruis in totaal 240 tot
250 maal hulp verleende, dat is dus on
geveer 30 keer per tocht wat op 400
kinderen niet zoo heel veel is.
De verwondingen waren bijna allen
van zeer lichten aard.
Hierna was gelegenheid om van ge
dachten te wisselen en daarbij kwamen
verschillende wenschen en wenken
voor de toekomst naar voren. Zoo om
de kinderen kousen te doen dragen en
n et met de bloote voetjes in de schoe
nen, opdat dit de kans op openge-
loopen hielen vergroot. Verder de wen-
schelijkheid om een marschlied te heb
ben om tijdens de tocht te zingen, waar
naast ook op het goede van een paar
mond-acordeons of trommels werd ge
wezen, ook rugzakjes met naam of ini
tialen zijn zeer gewenscht.
De voorzitter deelde nog mede dat
er nog een gift van 10 voQr de tenten
is ontvangen.
De penningmeester, de heer Spinnay
wees er nog eens op, dat de Vacantie
school bedoelt te zijn voor alle kin
deren van welke school ook, het is geen
politieke of godsdienstige organisatie en
spreker wekte op dit goed uit te dragen.
Een der aanwezigen bracht bij het
einde der bijeenkomst grooten dank
aan de Comitéleden voor hetgeen zij
voor dit werk presteeren,
KLOETINGE. Donderdagavond verga
derde alhier het Groene Kruis. De .be
grooting van inkomsten en uilgaven voor
1933 stelde de vergadering qp f395 vast.
Het bestuur kreeg machtiging om le
onderhandelen met het gemeentebestuur
om het voormalige hulppostkantoor te
huren ten einde dit in té richten Lot een
vertrek benoodigd voor een hoogtezon-
installatie, tol aanschaffing waarvan de
vergadering besloot.
Uit het verslag van de wijkzuster bl'iikt
dat de leden van de voorwerpen voor
wijkverpleging eeii ruim gebruik maken.
EEN GRUWELIJK OORLOGSWAPEN.
De Amer kaansche ingenieur Barlow
heeft zijn luchttorpedo aan Rusland ver
kocht.
Zijn moorddadig wapen zal in staat
zijn om een gebied met een straal
van 1500 km totaal te vernietigen.
Leslie P. Barlow, die reeds tijdens
den oorlog op uitnoodiging van de
Britsche adm raliteit naar Engeland
kwam en daar de z.g.n. onderzeeërs-
bommen tot afweer voor vijandelijke
duikbooten construeerde, heeft indertijd
reeds verschillende mededeelingen over
zijn „Wapens der toekomst" gedaan.
Toen heeft men er geen waarde aan ge
hecht en thans is iedereen er bang voor.
„Toen ik mijn uitvinding geheel vol
tooid voor me zag, heeft Barlow eens
gezegd, en de u twerking er van be
peinsde werd ik door een koude huive
ring bevangen. Het nieuwe wapen is
een combinatie van vliegtuig en bom
menwerper en de torpedo's bevatten
15000 eenheden van een door hem sa
mengestelde springstof en bovendien
100 kg explo sieve gassen of brandbom
men.
Zij gaan onbemand de lucht in, wor
den uit de verte, draadloos bestuurd en
ook de machines worden draadloos in
werking gebracht. Van uit een centrale
plaats kan de bestuurder draadloos en
zonder eenig gevaar den weg der ma
chine controleeren en zelf bepalen
wanneer de explosie-schoten, gasgra-
naten en brandbommen hun vernieti
gend werk moeten verrichten. Hij kan
de luchttorpedo's 1600 km ver laten
vliegen en deze moeten zelfs op de laat
ste kilometer nog reageeren op ieder
bevel dat zij draadloos ontvangen.
Over de uitwerking van zijn helsche
machine vertelde Barlow: Een leger
van 5000 man is voldoende om met be-
hulp der machines iedere groote stad
binnen 24 uur met den grond gelijk te
maken zonder dat de mogelijkheid be
staat het verniet gend werk van deze
machine te verhinderen. De .handgre
pen die daarbij gedaan moeten worden
zijn zeer eenvoudig en iedereen kan de
bediening in 'n minimum van tijd leeren.
Barlow heeft verklaard, dat hij met
zijn nieuwe uitvinding voor goed een
einde wil maken aan den oorlog. Hij zei
daarbij letterlijk: „Ik zal mijn uitvin
ding aan den volkenbond bekend ma
ken. Ik wil er geen geld mee verd enen
of eer mee behalen. Het eenige wat ik
zou wenschen is dat dit wapen in de
macht van den volkenbond komt omdat
hij er mee zoude kunnen dreigen en
iedere oorlogs^oging mee zou kunnen
onderdrukken en zoodoende aan de we
reld een blijvende vrede verzekeren!
Daarom juist heeft het'bericht dat Bar
low zijn uitv nding aan Rusland ver-
verkocht zou hebben, een geweldige op
schudding te weeg gebracht. De uitvin
der die zoo juist uit Sovjet-Rusland is
teruggekeerd, weigert iedere verdere
mededeeling of verklaring.
