BINNENLAND. ZEELAND. RECHTZAKEN. fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1932. No. 214. NA DE OPERATIE. MIDDELBURG. WALCHEREN. ZEEUWSCH-VLAANDEREN O.D. ZEEUWSOH-VLAANDEREN W.D asaww i mi in in „OFANJE-NASSAU." „Pa" van der Steur schrijft ons uit Magelang: Het eerste half jaar 1932 van bet op voedingsgesticht „Oranje-Nassau" al hier, beginnende met sombere wolken en zeer zorgvol onder den druk van de Gouvernementsmededeeling, dat als tij delijke maatregel onze algeheele subsi die zou ingehouden worden, is geëin digd, dank zij de groote offervaardigheid van het publiek met een kleine vooruit gang instede van achteruitgang. Er gaan nu eiken morgen 60 jongens met schoolbussen naar Technische- school en Ambachtscursussen te Djoc- ja, terwijl bovendien nog plaatselijk in eigen winkels, bij de Genie en de Ma- gelangsche Ambachtsschool 137 jongens een ambacht leeren. Ons aantal kinderen was gemiddeld 900, zoodat zij groot en klein extern en intern door elkaar dit halfjaar met een rond getal 78,1 hebben gekost. Ik zie heel duidelijk, dat 's Landsmid- delen ook stellig in 1933 geen subsidie zullen veroorloven en nu wil ik 10 Sep tember 1932, de datum van mijn 40-ja- rige ambtsjubileum nog maar eens pro- beeren aan te grijpen, tot stijving der kas voor het begin van het komende jaar. 10 Septembeer 1932 zal het 40 jaar geleden zijn, dat ik onder blijken van groote belangstelling met de Conrad" IJmuiden uitstevende, het ruime sop koos, en koers zette naar Indië. Trakte ment had ik toen niet, ik had de wijding tot mijn ambt en werk; het laatse af scheidswoord op Vaderlandsche bodem sprak ik in de Schotsche-Zendingskerk te Amsterdam, ik meende mij van mijn roeping bewust te zijn en God heeft mijn gaan en voortzetting rijk gezegend. Onlangs kreeg ik nog een prettigen brief met 25 gulden voor de zilveren bruiloft van een gepensionneerd Kolo nel, nu te Breda wonende, welke de reis toen 40 jaar geleden, als 2e luitenant met mij medemaakte naar Indië. Dien brief was vol waardeering en vriende lijke woorden, welke ik hier niet mag herhalen. Sedert ik begon met mijn werk, heb ben wij opgenomen: 3606 kinderen; af geleverd hebben wij 2690; rest 916. Er is dus heel wat afgeleverd en ik mag zeggen met dank aan God: velen kwamen goed terecht. 10 September 1932 zal deze noodha ven „Oranje Nassau" 40 jaar bestaan. Voor de noodhaven vraag ik op 10 September een Jubileumpenning, Het jaar 1932 kom ik wel door zonder Gou vernementssubsidie, maar aan 1933 moet ik nu al denken en mag deze Ju bileum-gelegenheid niet ongebruikt la ten voorbijgaan. Zingen „Ik heb geen zorgen voor den dag van morgen, Want op mijn levensbaan gaat God vooraan" en zelf n ets probeeren, is naar mijn be scheiden meening ongezond Christen dom. Eén mijner vrienden in Nederland stuurde mij nu 4000 met het bijschrift 100 voor elk jaar trouwe dienst in de Tropen. Wilt gij, lezer, mij met mijn 40-jarig jubileum, als gij kunt 1.30 sturen? Ik reken zoo: 40 Indische jaren, dat is dub- bel geteld 80 cent. Mijn echtgenoote stond mij 25 jaar trouw terzijde en had een leeuwenaandeel in het werk: 2 maal 25 was vroeger 50 en 80 plus 50 was naar ouderwetsche rekening- en door Dr. Jan Walch. 36. Hij lei een zekeren nadruk op dat „ziekte": hij zei het heel ernstig. En fin. Ja, later heb ik, wel eens gedacht, dat ik dat nu nog niet bepaald gunstig behoefde uit te leggen; maar in dit ge val scheen 't me toch wel zoo; want waarom zou hij mij anders weer terug hebben laten gaan; zonder nog eens een onderhoud met Colver en mij te hebben. Dus: ik kom terug! De kinde ren maken het best, zoodat ik je al schreef; en Mama Dat waren dingen die niet meer voor Kees bestemd geacht konden worden; en dus las hij maar niet ver der door. Hij liet de hand met-den- brief op zijn knie zinken; gaf hem toen aan Clara terug, en keek haar onzeker en niet-hoopvol aan. Zij glimlachte niet meer, zei kalm, als iemand die onvermijdbare moeilijk heden wil aandurven: Het ziet er niet goed uit, hè?" Hij antwoordde: Neen., fk geloof, dat ik het je eerlijk moet zeggen, Clara. Misschien heb ik het mis, maar ik zou tot de con clusie komen, dat hij de zaak totaal bedorven heeft." Hij meende, dat zij ook geen hoop meer had gehad. Maar uit de wijze waarop zij haar gezicht hard verstrak te en met de oogen een illusie weg- kneep, zag hij, dat ze toch teleurge steld was. Misschien heb ik het mis, her- het zal nog wel zoo zijn- 1,30. Die 1.30 niet kan missen, wel, misschien kan hij 13 dubbeltjes verzamelen. Voor Middelburg is het adres waar gaarne de gaven voor „Pa" van der Steur's werk in ontvangst worden ge nomen: N. J. Dormaar, St. Preterstraat A 75, correspondent van het Comité van Bijstand. De O. S. P. Naar aanleiding van het bericht over de opheffing der O.S.P. afdeeling alhier, deelt de heer W. den Engelsman ons mede, dat hij als afgevaardigde der afdeeling Middelburg op het congres der O.S.P. de eenheidspolitiek dezer partij bestreed, omdat de O.S.P.-leiding wel eenheid wil met de leiders van het N.A.S., S.D.A.P. en N.V.V., dus wel een heid met den heer Sneevliet, die in het N.A.S. de arbeiders royeert, wel een heid met den heer Kupers, die in Ju- lianacomité's zit, maar |*een eenheid met revolutionnairen, wat, aldus onze zegsman, o.a. bleek door het niet mee doen aan het Anti-Oorlogscongres, De motie, die door Middelburg hierover ten congresse ingediend werd, is met groote meerderheid verworpen, waaruit dus bleek, aldus de heer Den Engelsman, dat de O.S.P. even reformistisch is als de S.D.A.P. De tweede kwestie is de vakbeweging. Naar de meening van onzen infor mant moet elke strijd en elke staking gevoerd worden tegen de reformistische vakbondleiders 'ïn, omdat deze toch, zoodra ze de kans krijgen een staking kapot maken. Ook hierover was alleen de afdeeling Voorburg het met Middelburg eens. Als redenen waarom de afdeeling op geheven is, zijn dus de vakbewegings kwestie en de eenheidspolitiek der O.S.P. te beschouwen. De brandweer ten plattelande. In een der Walchersche gemeenten waar de handbrandspuit nog in leven is, wijst het gemeentebestuur bij periodieke en tusschentijdsche vacatures steeds pompers aan. Het -bericht van die aan wijzing gaat vergezeld van een flinke brandweerpenning. Een der gemeentenaren, die zulk een bericht met penning ontving, deed aan Burg. en Weth. de volgende dichterlijke ontboezeming toekomen: Uw brandweerbrief kwam bij mij aan met een medaille zwaar belaan, ik las Uw B-en W-besluit, ik wreef eens goed mijn oogen uit, 'k werd, zonder dat ik er om vroeg een pomper bij de tweede ploeg. Gezien Uw boeten, veel en zwaar, ben ik vanzelf wel de sigaar, doch 'k zeg U als goed brand weerman 'k zal pompen wat ik pompen kan, 'k zal komen als het brand weer wordt, 'k zal ijlen als de porder port. Maar ach, geachte B. W., pompier zijn valt niet altijd mee. Sluit toch (als het kan in draf) met Bierman een contractjé af haalde hij troostend; maar zij nu, hard tegen de eigen verworpen rest van hoop: Nee, Kees. Het is uit. Hij heeft zich, en bij dat jubileum van Colver, waar Helman ook wel bij geweest zal zijn, én bij dat onderhoud, zoo gedra gen, dat ze hem als ontoerekenbaar en dus ongeschikt beschouwen. En dat beteekent ook die nadruk op ziekte verlof. We zullen het alles natuurlijk nog nader van hem hooren. Maar t is maar beter, dat we, zoolang we nog rustig kunnen doen, eens praten over de toekomst. God; wat moeten we beginnen, als hij ontslagen wordt!" Haar gezicht nam een uitdrukking van angstvolle bezorgdheid aan. Hij zal misschien pensioen krijgen, ging ze na eenige oogenblikken voort; misschien; als hij éérvol ontslagen wordt. Maar zoo'n pensioen is niet veel na n twaalf, veert:en dienstjaren, 'n Duizend gulden hoogstens. Maar jullie hebt toch kapitaal? Jawel, maar om van te leven? Ik heb met jou daar nog nooit zoo over gesproken; en met Henri heb ik ook, gedurende zijn ziekte, daar niet over willen praten;Bik dacht: laat hij nu eerst maar eens beter worden. Maar met die crsis, die malaise.... Ik hoor telkens in brieven van kennissen niets dan jammerkreten.... Toen ik voor ons vertrek bij onzen bankier was, keek hij ook al vreeselijk zuinig. Hermsen en Verdoes hebben hun betalingen ge staakt; ja, chot, anders let ik ook nooit op zulke dingen, maar ik sta voor alles alléén. Ze zweeg een poos. Het geval Serooskerke. De Vereeniging tot Bevordering van het Vreemdelingenverkeer in Walche ren, gevestigd te Middelburg, heeft zich tot de Koningin gewend met een adres waarin zij zegt, dat de Raad der ge meente Serooskerke (W.) in zijne ver gadering van 22 Augustus 1932 heeft vastgesteld een verordening tot wijzi ging der Algemeene Politieverordening, volgens welke het den houder van loge ment, herberg, slaapstede, koffiehui^, bierhuis, tapperij of eenig ander huis, waar men gelagen zet, verboden is des Zondags de daarin voor het pu bliek toegankelijke localiteiten geopend te hebben of bezoekers in die inrich ting te ontvangen, Requestrante zegt, van oordeel te zijn dat voormelde verordening dd 22 Augustus 1932 strijdt met het algemeen belang; wijl 'n verbod tot het geopend hebben van voernoemde inrichtingen of daarin bezoekers te ontvangen tot groote schade en ongerief strekt zoo wel van de houders dier inrichtingen als van degenen, die deze inrichtingen des Zondags zouden wenschen te bezoeken. Zulks klemt te meer, nu de Gemeente Serooskerke (W.) is gelegen op het door vreemdelingen idruk bezochte eiland Walcheren, aan den weg Middelburg Domburg, Den houders van meergenoemde in richtingen wordt tengevolge van het bedoelde verbod een bron van inkomen ontnomen, weshalve requestrante zich tot de Kroon wendt, met verzoek voor melde verordening te vernietigen we gens strijd met het algemeen belang. Belangrijke en leerzame vergadering. Men schrijft ons: Op Vrijdag 16 September a.s. zal te Kloosterzande in het hotel Van Leuven de jaarlijksche vergadering plaats vinden van de Groep „Water bouwkundige Ambtenaren in Zeeland" Na deze vergadering om circa 12 uur zullen de heeren ingenieurs De Muralt en Bongaerts lezingen houden, die naar we vernemen ook voor alle polderbe sturen en belangstellenden toegankelijk zijn. Ir. Bongaerts zal spreken over „Tras- macadamwegen" en ir. De Muralt over zijn beide geheel nieuwe systemen van dijkmuren in gewapend beton en dit toegelicht met modellen. Na deze lezingen bezichtiging dezer systemen aan den dijk te Kruispolder, alwaar deze nieuwe werken in uitvoe ring zijn, en waar pract.isch zullen wor den aangetoond de voordeelen dezer systemen, waarvan de voornaamste zijn: gemakkelijke eventueele toekomstige verhoogingen van den muur, alsook 't hooger opbrengen van de geheele muur- moot zoowel bij verzakking als met grondophooging. Lettende op de belang rijkheid van deze zaak zoo zal wel geen enkel Polderbestuur afwezig blijven om deze voordracht bij te wonen te meer daar de gelegenheid bestaat de uitvoe ring hiervan aan den Kruispolder te bezichtigen, waar de eerste muur van dit model wordt gebouwd en waar ir. De Muralt ook wederom nadere verkla ringen zal geven. Ook de lezing van ir, Bongaerts over het zeer actueele on derwerp „Wegen" zal aller belangstel ling trekken, te meer daar het nieuwe wegdek aan alle eischen moet voldoen maar tevens veel goedkooper zal we zen, zal bespreken en toegelicht wor den en op het gebied van wegsverbete- ring valt zelfs in Zeeuwsch-Vlaande- Toen zei Kees: „Je weet toch, hoe graag ik je in alles wil helpen. In alle opzi,chten, Clara. Kom; ik heb toch kind noch kraai. Waarom zou ik jelui n et eens door den moeilijken tijd heen helpen. Als ik zelf tenminste nog iets blijkt te bezitten", voegde hij er met ironische berusting aan toe. Zij lachte niet. Ze stak hem haar hand toe. Hij drukte die even; keek in haar strak, ernstig gezichtje. Een diep mede lijden kwam over hem. Hij had haar hoofd tusschen zijn groote schildershan den willen nemen. Haastig liet hij haar hand los; en slikte zijn ontroering weg. Kom, zei hij toen, ineens ruw- luchtig: „laten we niet zoo in de put zitten. Wat duivel! Het komt toch alles terecht." Jawel, op den duur! Misschien Misschien op den duur! Onzin. Henri is verjongd, en veel flinker dan vroeger. Hij kan dadelijk wel wat verdienen; zelfs vóór hij, wat ze dan noemen „genezen" is. Ik wil wel geloo- ven, dat ze in dien rommel daar in Den Haag iemand niet kunnen gebruiken, die niet liegen kan; maar er is toch ook nog wel éérlijk werk op de wereld te doen Wat draaf je door Ik meen het. Zie nu zoo'n brief van hem. Is dat niet veel losser en luchtiger en natuurlijker veel beter geschreven dan hij vroeger schreef? En hij is toch meester in de rechten? Dan kan je toch alle kanten uit, heb ik altijd gehoord?! Hij kan in de magistratuur; relaties heeft hij genoeg; hij- kan bij de rechterlijke macht gaan. Laten we dan desnoods zeg gen, wat hem mankeert; 't is, dunkt me, daar juist een aanbeveling. En, chot ren nog wel iets te verbeteren. Daarom worden ook alle onderhoudsplichtigen van wegen dus ook de gemeentebestu ren gaarne op deze vergadering ver wacht. Daar in Zeeuwsch-Vlaanderen eene zoo leerzame vergadering zelden wordt gehouden, mag dit initiatief hier toe van harte worden toegejuicht en de hoop worden uitgesproken dat en pol- der- en gemeentebesturen en ingelan den en belanghebbenden op deze voor drachten niet zullen ontbreken. SAS VAN GENT. In de Woensdag jl. gehouden raadsvergadering, waarin al leen de heer V. Verschaffel ontbrak wer den met algemeene stemmen aangeno men de voorstellen om opheffing lagere school B in de Zandstraat en eervol ont slag van het personeel. Dit als gevolg van de opheffing dier school. Aan hoofd- en onderwijzeres werd door voorzitter dank gebracht voor de toewijding steeds gedaan bij de opvoe ding van de staatsjeugd. Ook de oudercommissie en de schoon- houdster werd dank gebracht. Verder werd een leening ad 10.000 met vaste aflossing van 400 per jaar tegen intrest van 5% pet. bij de Vereen, van Nederlandsche gemeente aangegaan goedgekeurd. Een vroeger genomen be sluit op 22 Maart j.l. voor het aangaan eener leening, waarvan nooit het bedrag was saamgekregen, werd ingetrokken. De voorzitter deelde mede dat de werkverschaffing gedeeltelijk kon begin nen en spoedig ieder die in aanmerking kwam zou geholpen worden. Voor de aan te koopen rioleerbuizen werd nog al gediscusieerd, allereerst omdat voorzitter al een prijs noemde en vervolgens over het Nederl. fabrikaat. Besloten werd ten slotte een prijs aan te vragen aan aannemers in de gemeente voor Nederl. en ook voor buitenl. fabri kaat. De heer De L e u x wees nog op het feit dat dingen die besproken werden in de commissie voor werkverschaffing des andere daags al op straat werden ge hoord, en dan nog wel met geheel ver keerden uitleg. Als het zoo blijft zou hij de vergaderingen liever openbaar hou den. B. en W. zullen maatregelen treffen om de vergaderingen geheim te doen zijn, gezegd werd niet te veel naar de praat van de straat te luisteren. Raad van Biervliet. BIERVLIET. Donderdag j.l. kwam de Raad der gemeente Biervliet in vol tallige vergadering bijeen. Medegedeeld werd dat de rijksbijdrage in de kosten van werkverschaffing is vastgesteld voor 1932 op 75 pet. De winkelsluitingsverordening werd opnieuw gewijzigd vastgesteld. De gemeenterekening over 1931 werd voorloopig vastgesteld als volgt: a. ge wone dienst, inkomsten 80.380; uitga ven 79.758; b kapitaaldienst, batig slot 16.000. De begrooting voor 1933 werd aange boden. Voor werkloozenzorg is voorloopig uitgetrokken 9500. Met algemeene stemmen werd de heer M .Maas, hoofd der O.L, school A benoemd tot lid der commissie van Toe zicht op het 1. c. en tot lid der Commis sie tot wering van schoolverzuim. Steunt bij gelijken prijs en kwaliteit DE NEDERLANDSCHE INDUSTRIE. Gij dient daarmede Uw land En ge bestrijdt de werkloosheid. kind, hij kan van alles! Hij kan lessen geven in staathuishoudkunde en staats inrichting; hij kan journalist worden; en Terwijl hij zich overredend en moed insprekend, naar haar toe boog, keek hij ineens naar den grond, waar iets zijn aandacht trok Wat is dat? Er ligt daar nog 'een brief Is die ook daarnet gekomen?" Clara keek nu ook; maar Kees had den brief al opgeraapt. Bij het snel weer- zijdsch bukken raakten hun hoofden el kaar even aan; zijn wang streek langs heur haar. Het gaf hem een vreemde emotie; een warmte, een zonderlinge bedwelming joeg in hem op, en deed zijn hart een oogenblik fel kloppen. Maar Clara had zich al opgericht. Een vreemde gloed lag over haar gezicht; maar dat kon een gevolg van het buk ken zijn. Kees reikte haar den brief toe. Zij stak aarzelend de hand uit, en nam hem aan. Een oogenblik bleven ze stil tegenover elkaar zitten. Toen bekeek Clara de enveloppe. Van Henri's moeder", zei ze ver wonderd. „Ik mag wel even, hè?" Ze brak den brief open en boog zich over 't fijne kriebelschrift der oude da me. Kees, in zijn stoel geleund, zag naar haar silhouet voor den ros-doorveegden, duisterenden avondhemel. „Je kunt niet zien", zei hij, en zijn stem klonk hem zelf vreemd en ver in de ooren. Hij schraapte zijn keel, „Laat ik de lamp hier halen". Ja, dat is goed. Wat zou zij heb ben? Henri is nog net bij haar geweest". Hij haalde de lamp, zette die op het tafeltje. Zoo kon de deur nog wat open De Minister van Waterstaat brengt ter kenn:'s van de bevoegdheid om mo torrijtuigen te besturen is ontzegd: bij vonnis van het kantongerecht te Middel burg van 10 Augustus 1,1. aan R. A. Basti- aanse wonende te Middelburg, voor een termijn van drie maanden, in gegaan op 25 Augustus 1932. Voor de Amsterdamsche recht bank werd behandeld een aanslag op een oude vrouw in de Westerstraat te Amsterdam. Het O. M. eischte tegen den behan ger, die op 11 Maart een oude vrouw van 81 jaar heeft getracht van het le ven te berooven, wegens poging tot diefstal met geweldpleging 8 jaar ge vangenisstraf. Voor het Gerechtshof te Arnhem werd de zaak behandeld B. B, bakker en E. B. F. schoenmaker, die wegens diefstal met braak en inklimming, ge paard met geweldpleging door de recht bank te Arnhem werden veroordeeld tot 3 jaar en 9 maanden gevangenisstraf met aftrek van prev. hechtenis. De bei de verdachten hebben zich schuldig ge maakt aan den bekenden roofoverval aan den Groesbeekschen weg te Nijme gen, De proc.-generaal heeft bevestiging van het gewezen vonnis geëischt. Arrondissements-Rechtbank te Middelburg. In de zitting van 9 Sept. werden de volgende zaken behandeld: R. J. W. C., 23 jaar, zonder beroep te Ter Neuzen, was op 24 Mei j.l. door den Kantonrechter te Ter Neuzen veroor deeld tot 25 of 10 dagen hechtenis we gens het niet houden van de rechterzijde van den weg bij het besturen van een auto te Sluiskil op 13 April 1932. De verdachte was in hooger beroep gekomen. Eisch: bevestiging van het vonnis van den Kantonrechter. De verdediger, mr. Kuipers bepleitte vrijspraak. A. A. G., 18 jaar, arbeider te Aarden burg, was op 26 Mei j.l. door den Kan tonrechter te Oostburg veroordeeld tot 15 of 10 dagen hechtenis, wegens het vervoeren van een dooden mol over een stuk weiland te Sluis zonder dat hij daar voor vergunning had. De verdachte was in hooger beroep gekomen. Eisch: Bevestiging. W. A. d. D„ 25 jaar, werkman te Ter Neuzen, was op 28 Juni j.l. door den Kantonrechter te Ter Neuzen ontslagen van alle rechtsvervolging terzake van overtreding van de Motor- en Rijwiel- wet, gepleegd te Ter Neuzen op 16 Mei j.l. De Ambtenaar van het Openbaar Mi nisterie was in hooger beroep gekomen. Eisch: 25 of 10 d.h. E. L. de M., 36 jaar, zonder beroep te Stoppeldijk, was op 14 Juli 1932 door den Kantonrechter te Hulst veroordeeld tot 10 dagen hechtenis en verbeurdver klaring van Let geweer en den lichtbak, wegens overtredingen van de Jachtwet, gepleegd onder Graauw op 5 November 1931. De verdachte was in hooger beroep gekomen. Eisch: vernietiging van het vonnis, doch oplegging van dezelfde straf. M. J, S„ 50 jaar, winkelier te Souburg was op 1 Juni 1932 door den Kanton rechter te Middelburg veroordeeld tot blijven voor de i'ets koelere avondlucht, zonder dat het huis vol muggen raakte. En hij zag toe, hoe haar jong, lief hoofd zich bezorgd over het papier boog. Van tijd tot tijd sloeg ze even met de vrije hand om zich heen, om de drommen lastige muggen, uit den lichtkring om haar, te verjagen; een werktuigelijke beweging, terwijl zij met groote aandacht den brief las. Die luidde: Den Haag, 11 Juni. Lieve Clara, Ge zult misschien wat verbaasd zijn, een brief van mij te ontvangen, terwijl Henri juist bij mij was. Maar het is juist over hem, en over u beiden (Mama .schreef ouderwets altijd nog „gij" en „u", zelfs aan haar kinderen) dat ik u schrijven wilde. Ik ben namelijk onge rust over hem. Zijn komst verrastte mij natuurlijk zeer; en de reden van die plotselinge reis verschrikte mij. Maar tevens verbaasde mij ten Loogste de wijze waarop hij dezen oproep om zich te komen verantwoorden, bleek op te nemen. Hij scheen daarvan den ernst gansch niet te begrijpen, en vertoonde ook in andere opzichten, in geheel zijn optreden, een luchthartigheid en zorge loosheid, die hem vroeger noo:t eigen zijn geweest. Het is toch geen kleinig heid, dat hij midden in zijn verlof wordt teruggeroepen om zich te verantwoor den voor een politiek optreden, dat, voor zoover ik kan nagaan, ook wel zeer on voorzichtig is geweest. Hadt gij hem daarvan niet kunnen terughouden?" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5