BINNENLAND.
ZEELAND.
RECHTZAKEN.
fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1932. No. 214.
NA DE OPERATIE.
MIDDELBURG.
WALCHEREN.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN O.D.
ZEEUWSOH-VLAANDEREN W.D
asaww i mi in in
„OFANJE-NASSAU."
„Pa" van der Steur schrijft ons uit
Magelang:
Het eerste half jaar 1932 van bet op
voedingsgesticht „Oranje-Nassau" al
hier, beginnende met sombere wolken
en zeer zorgvol onder den druk van de
Gouvernementsmededeeling, dat als tij
delijke maatregel onze algeheele subsi
die zou ingehouden worden, is geëin
digd, dank zij de groote offervaardigheid
van het publiek met een kleine vooruit
gang instede van achteruitgang.
Er gaan nu eiken morgen 60 jongens
met schoolbussen naar Technische-
school en Ambachtscursussen te Djoc-
ja, terwijl bovendien nog plaatselijk in
eigen winkels, bij de Genie en de Ma-
gelangsche Ambachtsschool 137 jongens
een ambacht leeren.
Ons aantal kinderen was gemiddeld
900, zoodat zij groot en klein extern en
intern door elkaar dit halfjaar met een
rond getal 78,1 hebben gekost.
Ik zie heel duidelijk, dat 's Landsmid-
delen ook stellig in 1933 geen subsidie
zullen veroorloven en nu wil ik 10 Sep
tember 1932, de datum van mijn 40-ja-
rige ambtsjubileum nog maar eens pro-
beeren aan te grijpen, tot stijving der
kas voor het begin van het komende
jaar.
10 Septembeer 1932 zal het 40 jaar
geleden zijn, dat ik onder blijken van
groote belangstelling met de Conrad"
IJmuiden uitstevende, het ruime sop
koos, en koers zette naar Indië. Trakte
ment had ik toen niet, ik had de wijding
tot mijn ambt en werk; het laatse af
scheidswoord op Vaderlandsche bodem
sprak ik in de Schotsche-Zendingskerk
te Amsterdam, ik meende mij van mijn
roeping bewust te zijn en God heeft
mijn gaan en voortzetting rijk gezegend.
Onlangs kreeg ik nog een prettigen
brief met 25 gulden voor de zilveren
bruiloft van een gepensionneerd Kolo
nel, nu te Breda wonende, welke de
reis toen 40 jaar geleden, als 2e luitenant
met mij medemaakte naar Indië. Dien
brief was vol waardeering en vriende
lijke woorden, welke ik hier niet mag
herhalen.
Sedert ik begon met mijn werk, heb
ben wij opgenomen: 3606 kinderen; af
geleverd hebben wij 2690; rest 916.
Er is dus heel wat afgeleverd en ik
mag zeggen met dank aan God: velen
kwamen goed terecht.
10 September 1932 zal deze noodha
ven „Oranje Nassau" 40 jaar bestaan.
Voor de noodhaven vraag ik op 10
September een Jubileumpenning, Het
jaar 1932 kom ik wel door zonder Gou
vernementssubsidie, maar aan 1933
moet ik nu al denken en mag deze Ju
bileum-gelegenheid niet ongebruikt la
ten voorbijgaan.
Zingen
„Ik heb geen zorgen voor den dag van
morgen,
Want op mijn levensbaan gaat God
vooraan"
en zelf n ets probeeren, is naar mijn be
scheiden meening ongezond Christen
dom.
Eén mijner vrienden in Nederland
stuurde mij nu 4000 met het bijschrift
100 voor elk jaar trouwe dienst in de
Tropen.
Wilt gij, lezer, mij met mijn 40-jarig
jubileum, als gij kunt 1.30 sturen? Ik
reken zoo: 40 Indische jaren, dat is dub-
bel geteld 80 cent. Mijn echtgenoote
stond mij 25 jaar trouw terzijde en had
een leeuwenaandeel in het werk: 2
maal 25 was vroeger 50 en 80 plus 50
was naar ouderwetsche rekening- en
door Dr. Jan Walch.
36.
Hij lei een zekeren nadruk op dat
„ziekte": hij zei het heel ernstig. En
fin. Ja, later heb ik, wel eens gedacht,
dat ik dat nu nog niet bepaald gunstig
behoefde uit te leggen; maar in dit ge
val scheen 't me toch wel zoo; want
waarom zou hij mij anders weer terug
hebben laten gaan; zonder nog eens
een onderhoud met Colver en mij te
hebben. Dus: ik kom terug! De kinde
ren maken het best, zoodat ik je al
schreef; en Mama
Dat waren dingen die niet meer
voor Kees bestemd geacht konden
worden; en dus las hij maar niet ver
der door. Hij liet de hand met-den-
brief op zijn knie zinken; gaf hem toen
aan Clara terug, en keek haar onzeker
en niet-hoopvol aan.
Zij glimlachte niet meer, zei kalm,
als iemand die onvermijdbare moeilijk
heden wil aandurven:
Het ziet er niet goed uit, hè?"
Hij antwoordde:
Neen., fk geloof, dat ik het je
eerlijk moet zeggen, Clara. Misschien
heb ik het mis, maar ik zou tot de con
clusie komen, dat hij de zaak totaal
bedorven heeft."
Hij meende, dat zij ook geen hoop
meer had gehad. Maar uit de wijze
waarop zij haar gezicht hard verstrak
te en met de oogen een illusie weg-
kneep, zag hij, dat ze toch teleurge
steld was.
Misschien heb ik het mis, her-
het zal nog wel zoo zijn- 1,30. Die
1.30 niet kan missen, wel, misschien
kan hij 13 dubbeltjes verzamelen.
Voor Middelburg is het adres waar
gaarne de gaven voor „Pa" van der
Steur's werk in ontvangst worden ge
nomen: N. J. Dormaar, St. Preterstraat
A 75, correspondent van het Comité
van Bijstand.
De O. S. P.
Naar aanleiding van het bericht over
de opheffing der O.S.P. afdeeling alhier,
deelt de heer W. den Engelsman ons
mede, dat hij als afgevaardigde der
afdeeling Middelburg op het congres
der O.S.P. de eenheidspolitiek dezer
partij bestreed, omdat de O.S.P.-leiding
wel eenheid wil met de leiders van het
N.A.S., S.D.A.P. en N.V.V., dus wel een
heid met den heer Sneevliet, die in het
N.A.S. de arbeiders royeert, wel een
heid met den heer Kupers, die in Ju-
lianacomité's zit, maar |*een eenheid
met revolutionnairen, wat, aldus onze
zegsman, o.a. bleek door het niet mee
doen aan het Anti-Oorlogscongres, De
motie, die door Middelburg hierover ten
congresse ingediend werd, is met groote
meerderheid verworpen, waaruit dus
bleek, aldus de heer Den Engelsman,
dat de O.S.P. even reformistisch is als
de S.D.A.P.
De tweede kwestie is de vakbeweging.
Naar de meening van onzen infor
mant moet elke strijd en elke staking
gevoerd worden tegen de reformistische
vakbondleiders 'ïn, omdat deze toch,
zoodra ze de kans krijgen een staking
kapot maken.
Ook hierover was alleen de afdeeling
Voorburg het met Middelburg eens.
Als redenen waarom de afdeeling op
geheven is, zijn dus de vakbewegings
kwestie en de eenheidspolitiek der
O.S.P. te beschouwen.
De brandweer ten plattelande.
In een der Walchersche gemeenten
waar de handbrandspuit nog in leven is,
wijst het gemeentebestuur bij periodieke
en tusschentijdsche vacatures steeds
pompers aan. Het -bericht van die aan
wijzing gaat vergezeld van een flinke
brandweerpenning.
Een der gemeentenaren, die zulk een
bericht met penning ontving, deed aan
Burg. en Weth. de volgende dichterlijke
ontboezeming toekomen:
Uw brandweerbrief kwam bij mij aan
met een medaille zwaar belaan,
ik las Uw B-en W-besluit,
ik wreef eens goed mijn oogen uit,
'k werd, zonder dat ik er om vroeg
een pomper bij de tweede ploeg.
Gezien Uw boeten, veel en zwaar,
ben ik vanzelf wel de sigaar,
doch 'k zeg U als goed brand
weerman
'k zal pompen wat ik pompen kan,
'k zal komen als het brand weer wordt,
'k zal ijlen als de porder port.
Maar ach, geachte B. W.,
pompier zijn valt niet altijd mee.
Sluit toch (als het kan in draf)
met Bierman een contractjé af
haalde hij troostend; maar zij nu, hard
tegen de eigen verworpen rest van
hoop:
Nee, Kees. Het is uit. Hij heeft
zich, en bij dat jubileum van Colver,
waar Helman ook wel bij geweest zal
zijn, én bij dat onderhoud, zoo gedra
gen, dat ze hem als ontoerekenbaar
en dus ongeschikt beschouwen. En dat
beteekent ook die nadruk op ziekte
verlof. We zullen het alles natuurlijk
nog nader van hem hooren. Maar t
is maar beter, dat we, zoolang we nog
rustig kunnen doen, eens praten over
de toekomst. God; wat moeten we
beginnen, als hij ontslagen wordt!"
Haar gezicht nam een uitdrukking van
angstvolle bezorgdheid aan.
Hij zal misschien pensioen krijgen,
ging ze na eenige oogenblikken voort;
misschien; als hij éérvol ontslagen wordt.
Maar zoo'n pensioen is niet veel na n
twaalf, veert:en dienstjaren, 'n Duizend
gulden hoogstens.
Maar jullie hebt toch kapitaal?
Jawel, maar om van te leven?
Ik heb met jou daar nog nooit zoo
over gesproken; en met Henri heb ik
ook, gedurende zijn ziekte, daar niet
over willen praten;Bik dacht: laat hij nu
eerst maar eens beter worden. Maar
met die crsis, die malaise.... Ik hoor
telkens in brieven van kennissen niets
dan jammerkreten.... Toen ik voor
ons vertrek bij onzen bankier was, keek
hij ook al vreeselijk zuinig. Hermsen en
Verdoes hebben hun betalingen ge
staakt; ja, chot, anders let ik ook nooit
op zulke dingen, maar ik sta voor alles
alléén.
Ze zweeg een poos.
Het geval Serooskerke.
De Vereeniging tot Bevordering van
het Vreemdelingenverkeer in Walche
ren, gevestigd te Middelburg, heeft zich
tot de Koningin gewend met een adres
waarin zij zegt, dat de Raad der ge
meente Serooskerke (W.) in zijne ver
gadering van 22 Augustus 1932 heeft
vastgesteld een verordening tot wijzi
ging der Algemeene Politieverordening,
volgens welke het den houder van loge
ment, herberg, slaapstede, koffiehui^,
bierhuis, tapperij of eenig ander huis,
waar men gelagen zet, verboden is
des Zondags de daarin voor het pu
bliek toegankelijke localiteiten geopend
te hebben of bezoekers in die inrich
ting te ontvangen,
Requestrante zegt, van oordeel te
zijn dat voormelde verordening dd 22
Augustus 1932 strijdt met het algemeen
belang; wijl 'n verbod tot het geopend
hebben van voernoemde inrichtingen of
daarin bezoekers te ontvangen tot
groote schade en ongerief strekt zoo
wel van de houders dier inrichtingen als
van degenen, die deze inrichtingen des
Zondags zouden wenschen te bezoeken.
Zulks klemt te meer, nu de Gemeente
Serooskerke (W.) is gelegen op het door
vreemdelingen idruk bezochte eiland
Walcheren, aan den weg Middelburg
Domburg,
Den houders van meergenoemde in
richtingen wordt tengevolge van het
bedoelde verbod een bron van inkomen
ontnomen, weshalve requestrante zich
tot de Kroon wendt, met verzoek voor
melde verordening te vernietigen we
gens strijd met het algemeen belang.
Belangrijke en leerzame vergadering.
Men schrijft ons:
Op Vrijdag 16 September a.s. zal te
Kloosterzande in het hotel Van
Leuven de jaarlijksche vergadering
plaats vinden van de Groep „Water
bouwkundige Ambtenaren in Zeeland"
Na deze vergadering om circa 12 uur
zullen de heeren ingenieurs De Muralt
en Bongaerts lezingen houden, die naar
we vernemen ook voor alle polderbe
sturen en belangstellenden toegankelijk
zijn.
Ir. Bongaerts zal spreken over „Tras-
macadamwegen" en ir. De Muralt over
zijn beide geheel nieuwe systemen van
dijkmuren in gewapend beton en dit
toegelicht met modellen.
Na deze lezingen bezichtiging dezer
systemen aan den dijk te Kruispolder,
alwaar deze nieuwe werken in uitvoe
ring zijn, en waar pract.isch zullen wor
den aangetoond de voordeelen dezer
systemen, waarvan de voornaamste zijn:
gemakkelijke eventueele toekomstige
verhoogingen van den muur, alsook 't
hooger opbrengen van de geheele muur-
moot zoowel bij verzakking als met
grondophooging. Lettende op de belang
rijkheid van deze zaak zoo zal wel geen
enkel Polderbestuur afwezig blijven om
deze voordracht bij te wonen te meer
daar de gelegenheid bestaat de uitvoe
ring hiervan aan den Kruispolder te
bezichtigen, waar de eerste muur van
dit model wordt gebouwd en waar ir.
De Muralt ook wederom nadere verkla
ringen zal geven. Ook de lezing van
ir, Bongaerts over het zeer actueele on
derwerp „Wegen" zal aller belangstel
ling trekken, te meer daar het nieuwe
wegdek aan alle eischen moet voldoen
maar tevens veel goedkooper zal we
zen, zal bespreken en toegelicht wor
den en op het gebied van wegsverbete-
ring valt zelfs in Zeeuwsch-Vlaande-
Toen zei Kees: „Je weet toch, hoe
graag ik je in alles wil helpen. In alle
opzi,chten, Clara. Kom; ik heb toch
kind noch kraai. Waarom zou ik jelui
n et eens door den moeilijken tijd heen
helpen. Als ik zelf tenminste nog
iets blijkt te bezitten", voegde hij er met
ironische berusting aan toe.
Zij lachte niet. Ze stak hem haar hand
toe. Hij drukte die even; keek in haar
strak, ernstig gezichtje. Een diep mede
lijden kwam over hem. Hij had haar
hoofd tusschen zijn groote schildershan
den willen nemen. Haastig liet hij haar
hand los; en slikte zijn ontroering weg.
Kom, zei hij toen, ineens ruw-
luchtig: „laten we niet zoo in de put
zitten. Wat duivel! Het komt toch alles
terecht."
Jawel, op den duur! Misschien
Misschien op den duur!
Onzin. Henri is verjongd, en veel
flinker dan vroeger. Hij kan dadelijk wel
wat verdienen; zelfs vóór hij, wat ze dan
noemen „genezen" is. Ik wil wel geloo-
ven, dat ze in dien rommel daar in Den
Haag iemand niet kunnen gebruiken, die
niet liegen kan; maar er is toch ook nog
wel éérlijk werk op de wereld te doen
Wat draaf je door
Ik meen het. Zie nu zoo'n brief van
hem. Is dat niet veel losser en luchtiger
en natuurlijker veel beter geschreven
dan hij vroeger schreef? En hij is toch
meester in de rechten? Dan kan je toch
alle kanten uit, heb ik altijd gehoord?!
Hij kan in de magistratuur; relaties heeft
hij genoeg; hij- kan bij de rechterlijke
macht gaan. Laten we dan desnoods zeg
gen, wat hem mankeert; 't is, dunkt me,
daar juist een aanbeveling. En, chot
ren nog wel iets te verbeteren. Daarom
worden ook alle onderhoudsplichtigen
van wegen dus ook de gemeentebestu
ren gaarne op deze vergadering ver
wacht. Daar in Zeeuwsch-Vlaanderen
eene zoo leerzame vergadering zelden
wordt gehouden, mag dit initiatief hier
toe van harte worden toegejuicht en de
hoop worden uitgesproken dat en pol-
der- en gemeentebesturen en ingelan
den en belanghebbenden op deze voor
drachten niet zullen ontbreken.
SAS VAN GENT. In de Woensdag jl.
gehouden raadsvergadering, waarin al
leen de heer V. Verschaffel ontbrak wer
den met algemeene stemmen aangeno
men de voorstellen om opheffing lagere
school B in de Zandstraat en eervol ont
slag van het personeel. Dit als gevolg
van de opheffing dier school.
Aan hoofd- en onderwijzeres werd
door voorzitter dank gebracht voor de
toewijding steeds gedaan bij de opvoe
ding van de staatsjeugd.
Ook de oudercommissie en de schoon-
houdster werd dank gebracht.
Verder werd een leening ad 10.000
met vaste aflossing van 400 per jaar
tegen intrest van 5% pet. bij de Vereen,
van Nederlandsche gemeente aangegaan
goedgekeurd. Een vroeger genomen be
sluit op 22 Maart j.l. voor het aangaan
eener leening, waarvan nooit het bedrag
was saamgekregen, werd ingetrokken.
De voorzitter deelde mede dat de
werkverschaffing gedeeltelijk kon begin
nen en spoedig ieder die in aanmerking
kwam zou geholpen worden.
Voor de aan te koopen rioleerbuizen
werd nog al gediscusieerd, allereerst
omdat voorzitter al een prijs noemde en
vervolgens over het Nederl. fabrikaat.
Besloten werd ten slotte een prijs aan te
vragen aan aannemers in de gemeente
voor Nederl. en ook voor buitenl. fabri
kaat.
De heer De L e u x wees nog op het
feit dat dingen die besproken werden in
de commissie voor werkverschaffing des
andere daags al op straat werden ge
hoord, en dan nog wel met geheel ver
keerden uitleg. Als het zoo blijft zou hij
de vergaderingen liever openbaar hou
den.
B. en W. zullen maatregelen treffen
om de vergaderingen geheim te doen
zijn, gezegd werd niet te veel naar de
praat van de straat te luisteren.
Raad van Biervliet.
BIERVLIET. Donderdag j.l. kwam de
Raad der gemeente Biervliet in vol
tallige vergadering bijeen. Medegedeeld
werd dat de rijksbijdrage in de kosten
van werkverschaffing is vastgesteld voor
1932 op 75 pet.
De winkelsluitingsverordening werd
opnieuw gewijzigd vastgesteld.
De gemeenterekening over 1931 werd
voorloopig vastgesteld als volgt: a. ge
wone dienst, inkomsten 80.380; uitga
ven 79.758; b kapitaaldienst, batig
slot 16.000.
De begrooting voor 1933 werd aange
boden.
Voor werkloozenzorg is voorloopig
uitgetrokken 9500.
Met algemeene stemmen werd de
heer M .Maas, hoofd der O.L, school A
benoemd tot lid der commissie van Toe
zicht op het 1. c. en tot lid der Commis
sie tot wering van schoolverzuim.
Steunt bij gelijken prijs en kwaliteit
DE NEDERLANDSCHE INDUSTRIE.
Gij dient daarmede Uw land
En ge bestrijdt de werkloosheid.
kind, hij kan van alles! Hij kan lessen
geven in staathuishoudkunde en staats
inrichting; hij kan journalist worden;
en
Terwijl hij zich overredend en moed
insprekend, naar haar toe boog, keek
hij ineens naar den grond, waar iets zijn
aandacht trok
Wat is dat? Er ligt daar nog 'een
brief Is die ook daarnet gekomen?"
Clara keek nu ook; maar Kees had
den brief al opgeraapt. Bij het snel weer-
zijdsch bukken raakten hun hoofden el
kaar even aan; zijn wang streek langs
heur haar. Het gaf hem een vreemde
emotie; een warmte, een zonderlinge
bedwelming joeg in hem op, en deed zijn
hart een oogenblik fel kloppen.
Maar Clara had zich al opgericht. Een
vreemde gloed lag over haar gezicht;
maar dat kon een gevolg van het buk
ken zijn. Kees reikte haar den brief toe.
Zij stak aarzelend de hand uit, en nam
hem aan. Een oogenblik bleven ze stil
tegenover elkaar zitten. Toen bekeek
Clara de enveloppe.
Van Henri's moeder", zei ze ver
wonderd. „Ik mag wel even, hè?"
Ze brak den brief open en boog zich
over 't fijne kriebelschrift der oude da
me. Kees, in zijn stoel geleund, zag naar
haar silhouet voor den ros-doorveegden,
duisterenden avondhemel. „Je kunt niet
zien", zei hij, en zijn stem klonk hem
zelf vreemd en ver in de ooren. Hij
schraapte zijn keel, „Laat ik de lamp
hier halen".
Ja, dat is goed. Wat zou zij heb
ben? Henri is nog net bij haar geweest".
Hij haalde de lamp, zette die op het
tafeltje. Zoo kon de deur nog wat open
De Minister van Waterstaat brengt
ter kenn:'s van de bevoegdheid om mo
torrijtuigen te besturen is ontzegd: bij
vonnis van het kantongerecht te Middel
burg van 10 Augustus 1,1. aan R. A. Basti-
aanse wonende te Middelburg,
voor een termijn van drie maanden, in
gegaan op 25 Augustus 1932.
Voor de Amsterdamsche recht
bank werd behandeld een aanslag op
een oude vrouw in de Westerstraat te
Amsterdam.
Het O. M. eischte tegen den behan
ger, die op 11 Maart een oude vrouw
van 81 jaar heeft getracht van het le
ven te berooven, wegens poging tot
diefstal met geweldpleging 8 jaar ge
vangenisstraf.
Voor het Gerechtshof te Arnhem
werd de zaak behandeld B. B, bakker
en E. B. F. schoenmaker, die wegens
diefstal met braak en inklimming, ge
paard met geweldpleging door de recht
bank te Arnhem werden veroordeeld tot
3 jaar en 9 maanden gevangenisstraf
met aftrek van prev. hechtenis. De bei
de verdachten hebben zich schuldig ge
maakt aan den bekenden roofoverval
aan den Groesbeekschen weg te Nijme
gen,
De proc.-generaal heeft bevestiging
van het gewezen vonnis geëischt.
Arrondissements-Rechtbank te
Middelburg.
In de zitting van 9 Sept. werden de
volgende zaken behandeld:
R. J. W. C., 23 jaar, zonder beroep te
Ter Neuzen, was op 24 Mei j.l. door den
Kantonrechter te Ter Neuzen veroor
deeld tot 25 of 10 dagen hechtenis we
gens het niet houden van de rechterzijde
van den weg bij het besturen van een
auto te Sluiskil op 13 April 1932.
De verdachte was in hooger beroep
gekomen.
Eisch: bevestiging van het vonnis van
den Kantonrechter.
De verdediger, mr. Kuipers bepleitte
vrijspraak.
A. A. G., 18 jaar, arbeider te Aarden
burg, was op 26 Mei j.l. door den Kan
tonrechter te Oostburg veroordeeld tot
15 of 10 dagen hechtenis, wegens het
vervoeren van een dooden mol over een
stuk weiland te Sluis zonder dat hij daar
voor vergunning had.
De verdachte was in hooger beroep
gekomen.
Eisch: Bevestiging.
W. A. d. D„ 25 jaar, werkman te Ter
Neuzen, was op 28 Juni j.l. door den
Kantonrechter te Ter Neuzen ontslagen
van alle rechtsvervolging terzake van
overtreding van de Motor- en Rijwiel-
wet, gepleegd te Ter Neuzen op 16 Mei
j.l.
De Ambtenaar van het Openbaar Mi
nisterie was in hooger beroep gekomen.
Eisch: 25 of 10 d.h.
E. L. de M., 36 jaar, zonder beroep te
Stoppeldijk, was op 14 Juli 1932 door
den Kantonrechter te Hulst veroordeeld
tot 10 dagen hechtenis en verbeurdver
klaring van Let geweer en den lichtbak,
wegens overtredingen van de Jachtwet,
gepleegd onder Graauw op 5 November
1931.
De verdachte was in hooger beroep
gekomen.
Eisch: vernietiging van het vonnis,
doch oplegging van dezelfde straf.
M. J, S„ 50 jaar, winkelier te Souburg
was op 1 Juni 1932 door den Kanton
rechter te Middelburg veroordeeld tot
blijven voor de i'ets koelere avondlucht,
zonder dat het huis vol muggen raakte.
En hij zag toe, hoe haar jong, lief hoofd
zich bezorgd over het papier boog. Van
tijd tot tijd sloeg ze even met de vrije
hand om zich heen, om de drommen
lastige muggen, uit den lichtkring om
haar, te verjagen; een werktuigelijke
beweging, terwijl zij met groote aandacht
den brief las. Die luidde:
Den Haag, 11 Juni.
Lieve Clara,
Ge zult misschien wat verbaasd zijn,
een brief van mij te ontvangen, terwijl
Henri juist bij mij was. Maar het is juist
over hem, en over u beiden (Mama
.schreef ouderwets altijd nog „gij" en
„u", zelfs aan haar kinderen) dat ik
u schrijven wilde. Ik ben namelijk onge
rust over hem. Zijn komst verrastte mij
natuurlijk zeer; en de reden van die
plotselinge reis verschrikte mij. Maar
tevens verbaasde mij ten Loogste de
wijze waarop hij dezen oproep om zich
te komen verantwoorden, bleek op te
nemen. Hij scheen daarvan den ernst
gansch niet te begrijpen, en vertoonde
ook in andere opzichten, in geheel zijn
optreden, een luchthartigheid en zorge
loosheid, die hem vroeger noo:t eigen
zijn geweest. Het is toch geen kleinig
heid, dat hij midden in zijn verlof wordt
teruggeroepen om zich te verantwoor
den voor een politiek optreden, dat, voor
zoover ik kan nagaan, ook wel zeer on
voorzichtig is geweest. Hadt gij hem
daarvan niet kunnen terughouden?"
(Wordt vervolgd.)