SOLA SILVER
De Kleine Bazar - Goes
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEbWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1932.
NIEUWS UIT BELGIë.
NA DE OPERATIE.
KANAAL DOOR ZUID-
BEVELAND.
WALCHEREN.
Ir 75
leent
Ijers,
tGD,
[hooi
iden
etter
|>ED-
plap-
IVar-
tzen.
[at I
>pe-
tan-
.an-
lid-
I uit-
Iber.
3.95.
jari-
llden
]ibe-
F
bl.
sie
|nd-
per
bij
|ap-
J.
'zie-
1
>1®
er.
(Van onzen correspondent).
Na de 13e Ijzerbedevaart.
De dertiende Vlaamsche bedevaart
naar de graven aan den Ijzer heeft
plaats gehad in orde en zonder inciden
ten. De Vlaamsche Ijzerbedevaart is ont
staan, na den oorlog, nu dertien jaar ge
leden, toen enkele Vlaamsche oud-strij
ders bijeenkwamen, ^ls in bedevaart,
aan het graf van enkelen dergenen, die
tijdens den oorlog sneuvelden, moedig en
in plichtsbetrachting, maar die, door
hun leven en ook door hun kunst be
wezen dat zij vielen voor een hooger
vredesideaal en voor den opgang van
hun volk. Geleidelijk is deze jaarlijksche
betooging gegroeid tot iets reusachtigs
en tevens is zij de eenige gelegenheid
waarop alle Vlamingen eensgezind samen
komen. Ook Üat is van 1 beteekenis
want de verdeeldheid vreet ook hier
aan de kracht die alleen tot overwin-
nnigen voert. Na eenige jaren kocht het
comité een grond, vlak bij den IJzer, te
Dixmuide, waar Duitschers en Belgen
vier jaar lang tegenover elkander heb
ben gelegen, rechtover de veelomstreden
„minoterie" of meelfabriek, die door de
Duitschers in een sterke vesting was
herschapen. Hierop werd eerst een
voorloopig, daarna een groot torenkruis
opgericht, met groote en kleine giften
van alle Vlamingen, en dat als de ba
ken is geworden van den jaarlijkschen
pelgrimstocht. De verheerlijking van de
dooden, in een geest van vrede en voor
de Vlaamsche volksrechten, heeft dit
jaar een bijzondere wijding gekregen
door de overbrenging van het stoffelijk
overschot van acht Vlaamsche gesneu
velden, naar het torenmonument, waar
zij voortaan zullen rusten, gesneuvelden
die populaire figuren waren onder de
Vlaamsche soldaten, aan het front, niet
door hun revolutionairen geest, want al
len waren voorbeeldig als soldaten maar
door hun karakter en hun Vlaamsch be
wustzijn, dat zij, als intellectueelen, ge
bruikten tot verheffing en tot steun van
hun strijdmakkers, die zoo tragisch ach-
teruitgesteld werden en onrechtvaardig
behandeld.
Onder hen bevindt zich de kunste
naar Joe English, zoon van een Ierschen
vader en een Vlaamsche moeder, te
Brugge geboren, die met hart en ziel
door zijn kunst ijverde voor de moreele
opheffing van de Vlaamsche frontsolda
ten, waarvoor door de legerautoriteiten
niets werd gedaan. Hij is de eenige die
een natuurlijken dood stierf in Augus
tus 1918, Aangetast door blindedarm
ontsteking, aan het front, werd het ge
val zoo verwaarloosd, dat hij 2 dagen
later een operatie niet meer helpen kon
en hij overleed. Er zijn ook de gebroe
ders Van Raemdonck, twee sergeanten,
die in dezelfde compagnie dienden en
buitengewoon op elkaar gesteld waren,
terwijl zij door de Vlaamsche soldaten
algemeen werden vereerd. Van een pa
trouille kwam een der broeders niet
meer terug. De andere ging hem zoeken
en werd, met het lijk van zijn broeder
in de armen, toen hij het naar de Bel
gische loopgraven wou terugbrengen, op
zijn beurt door een vijandelijken kogel
getroffen. Hun lijken zijn in een zelfde
kist geplaatst.
Nu de Vlaamsche IJzertoren ook het
graf is geworden van deze gesneuvel
den is als het ware de toekomst van
de Vlaamsche Ijzerbedevaart verzekerd
en elk jaar zal te Dixmuide, aan de IJzer,
een massa samenstroomen, om, boven
alles wat verdeeld is uit het Vlaamsche
ideaal te dienen.
Het is zeer kenschetsend, dat dit jaar
de regeering een waarlijk sympathieke
houding heeft aangenomen ten opzich
door Dr. Jan Walch.
29
Mevrouw van Hoghen Lugt had veel
tooneelstukken gezien; „hij, zij en de
schilder" speelden daarin rollen, die ze
liever niet verwerkelijkt zag, waar 't
haar zoon betrof,
Hij is mijn vriend, zei Henri nog
eens warm. „Hij heeft het getoond en
gezegd."
Mevrouw van Hoghen Lugt vond ook
dat niet afdoende. Maar voor Henri be
stond alleen de waarheid....
Ineens zag ze, dat Muis grootoogige
de discussie volgde.
Speel je niet meer kind?, vroeg ze
een toontje harder dan ze gewoon was
tegenover haar kleindochter.
De thee is op, zei Muis. „De pop
pen hebben honger."
Ja, het was etenstijd.
1 Ik bel dan na den eten wel even
papa Garenne op, zei Henri.
Den volgenden morgen, toen ze aan
het ontbijt zaten, legde de oude mevrouw
de krant, waarin zij zat te lezen, plot
seling neer, en verschrikt over haar
brilleglazen haar zoon aankijkend, zei
ze:
Hemel, Henri.
Wat is er mama?
Wist je niet dat meneer Colver
vandaag vijf-en-twintig jaar ambtenaar
is?
te van de bedevaart. Het vorige jaar
werd er maandenlang geschipperd over
de overbrenging van de Vlaamsche ge-
sneeuvelden naar het torenmonument
en tenslotte kwam er niets van. Dit
jaar heeft de regeering alles gedaan om
de overbrenging van de gesneuvelden
op vlotte wijze te regelen en in niets
werd tegenkanting ontmoet. Niet alleen
wat dat betreft, maar ook voor de ver
dere organisatie van de bedevaart. Zoo
b.v. wat betreft de handhaving van de
orde, kwam men overeen, dat het orga
nisatie-comité hiervoor zou instaan en
den gendarmen zouden thuis blijven
Slechts op een punt kon de regeering
niet toegeven, namelijk dat inzake de
handhaving van de orde op de Mino
terie, waar het geheele jaar door de
Belgische vlag s geheschen en dus ook
den dag der bedevaart. Het comité had
gezegd, overal te zullen instaan voor
den eerbied aan de Belgische vlag, waar
deze uithing, als aan het stadhuis, maar
dit niet te kunnen aan de Minoterie
Dit was in verband met de incidenten
van 1930, toen fascistische vliegers uit-
cragende en beleedigende briefjes boven
de hoofden van de bedevaarders had
den laten vallen, wat groote veront
waardiging had opgewekt. De regeering
kon er zich evenwel niet toe verbinden
de Belgische vlag te verwijderen;...
Er waren dan ook gendarmen in bur
ger om de Belgische kleuren te bewa
ken. Maar alles' verliep kalm, en dat
was maar goed ook.
Dit jaar was het ook de eerste maal
dat drie ministers een gedeelte van de
plechtigheid, n.l. een kerkelijken dienst,
den dag voor de groote bedevaart, heb
ben bijgewoond. De Vlamingen hebben
sedert enkele jaren, een grooten weg
afgelegd.
Wie te Dixmuide aanwezig was, kon
ook het schouwspel zien van de storm
troepen" der Dietsch-nationale solida-
risten in uniform. Het krankzinnige ge
doe in het buitenland vindt vooral na
volging, zelf daar waar doorgaans ge
zond verstand heerscht. De Vlaamsche
national'sten zijn innerlijk scherp ver
deeld en de „Dinaso" is de groep die
afgescheiden is van de officieele partij
en het er op fascist:sche, Hitleriaansche
wijze op toelegt om iedereen tegen hen
in te nemen. Deze stormtroepen hebben
een grijs pak aan, dat buitengewoon
sterk op het Hitleriaansche uniform ge
lijkt, Men begrijpt dat, op een dergelijke
betooging men zich n:et beter in dis
cretie kan brengen. Wat men het mees
te betreurt is evenwel, dat hierdoor ern
stige verwarring kan ontstaan en alle
Vlaamsch gezinden op eenzelfden leest
worden geschoeid door slecht ingelich
te personen, als- de paar honderden die
er genoegen in vinden een Hitleriaansch
uniform aan te trekken.
Men mag getuigen dat de bedevaart
gestabilseerd is in een loyaal rustig,
anti-militaristisch en democratisch ka
rakter en voor al wie een denkbeeld
krijgen wil van den aard der Waam-
sche betoogingen moet er aan denken,
dat in Augustus van elk jaar daartoe te
Dixmuide een schitterende gelegenheid
bestaat.
GEEN DUITSCHE STRIJKJES MEER.
De burgemeester van Kerkrade heeft
den herbergiers van zijn gemeente
schriftelijk doen weten, dat het in zijn
voornemen ligt, hun, die buitenlandsche
gezelschappen engageeren, geen ver
gunning voor strijkjes meer te verlee-
nen.
Neen; och is 't al zoo lang? Ja, hij
zal wel zoowat 'n vijftiger wezen.
Heb je daar beelemaal niet aan ge
dacht?
Welnee, ik wist er niets van
Of, wacht eens.... ja, ik herinner me
nu, dat, in het begin van het jaar, dan
kijken we altijd de diensttijden eens na,
en ja wel
I Wat 'n geluk, zei mevrouw, „dat
je nu net hier bent. Tjonge-jonge, dat
je daar niet aan gedacht hebt! Je bent
toch wel vreeselijk zorgeloos geworden.
Onbegrijpelijk! Iets dat er zoo op aan
komt! Je onmiddellijke chef!
Ja, ik kan hem nu meteen felici-
teeren, zei Henri. „Maar ik begrijp uw
Entrüsting niet. Het is toch niet van
zooveel belang!"
Mevrouw bekeek met opgetrokken
wenkbrauwen haar zoon als een rariteit.
Je .viel van de ééne verbazing in de an
dere met hem.... Was het haar zoon
wel? Een oogenblik kwam het denk
beeld bij haar op, dat het misschien 'n
bedrieger was; iemand di e op hem leek;
zijn omstandigheden kende, daar mis
bruik van maakte.... Je las zulke din
gen toch wel eens in de courant.Er
kwam een zekere schuwheid in haar
aanstaren; 'n gelaatsuitdrukking, zooals
Henri de laatste weken meermalen op
zich gericht had gezien.Colver keek
ook zoo, in het z'ekenhuis, bij dat be
zoek En werkelijk, dacht de moe
der, hij zag er jonger uit.... Maar die
twijfel duurde maar een oogenblik....
Men schrijft ons:
Het departement van Waterstaat heeft
een aanvang gemaakt met de onteige-
n ng van gronden, noodig voor verbree
ding van het kanaal door Zuid-Beveland
wijziging van de over genoemd kanaa
liggende bruggen en verlegging en ver
hooging van den spoorweg Roosendaal-
Vliss ngen nabij Vlake.
Zoo is dan eindelijk de uitvoering in
zicht van een groot werk van nationale
en internationale beteekenis. Tot nu
toe moesten de velen, die verlangenc
naar en verbreed kanaal Hansweert-We-
meldinge uitzagen, zich tevreden stellen
met gissingen engeruchten.Thansheeftw
met gissingen en geruchten. Thans
heeft Waterstaat zijn definitieve plan
nen dienaangaande bekend gemaakt.
De verbreeding van het kanaal,
zal van den Zanddijk af (ongeveer 1400
meter ten noorden van de kanaalmon
ding bij Hansweert) tot nabij de tegen
woordige Schorebrug aan de Oostzijde
komen, (lengte 1000 meter, van 750
meter ten zu'den van de Schorebrug tot
650 meter ten noorden van de Postbrug
aan de Westzijde (lengte 5500 meter'
en tusschen de Postbrug en de binnen
haven te Wemeldinge (nabij de losplaats
bij den Hovijweg) wederom aan de
Oostzijde (lengte 1000 meter). Er ont
staan dus twee zwakke bochten (nabij
Wemeldinge en Hansweert) in de thans
rechte kanaalas doch de verbreedingen
gaan geleidelijk in elkaar over, zooda
nig, dat de n'euwe kanaalas een zeer
geleidelijk verloop zal vertoonen.
Het bestaande kanaal is grootendeels
40 tot 50 meter breed; bij de bruggen
55 tot 65 meter; bij de sluiswerken bij
Hansweert en Wemeldinge 175 meter
De nieuwe breedte zal voor het groot
ste deel 87.50 meter bedragen; bij de te
genwoordige Schorebrug 95 meter; bij
de nieuwe spoorbrug 110 meter; bij de
Postbrug 115 meter.
De kanaalbodem behoudt over een
breedte van 10 meter een diepte van
6.50 meter onder kanaalpeil en zal ove
rigens een d epte van 5.50 meter onder
kanaalpeil verkrijgen, zoodanig dat op
een diepte van 4.50 meter onder dat
peil een breedte van 64 meter beschik
baar is.
De uitvoering van de verbreeding ge
schiedt in twee gedeelten, zoodanig dat
na de eerste verbreeding op 4.50 meter
onder kanaalpeil een .bodembreedte
van 40 meter beschikbaar is, terwijl bij
de tweede verbreeding het bovenver
melde kanaalprofiei zal ontstaan'. De
tweede verbreeding komt eerst voor
uitvoering in aanmerking, nadat het
verkeer zoodanig zal zijn toegenomen,
dat de behoefte aan een ruimer profiel
zich doet gevoelen.
Belangrijke wijziging van de bestaande
bruggen
(de Schorebrug bij Schore, de spoorbrug
bij Vlake, de Postbrug tusschen Kapel-
Ie en Ierseke en de Bonzijbrug bij We
meldinge) is noodzakelijk.
De spoorwegbrug te Vlake en de brug
voor gewoon verkeer te Schore zullen
door hooger gelegen overbruggingen,
rustende op een gemeenschappelijken
onderbouw, worden vervangen. Deze
overbruggingen worden onmiddellijk be
zuiden de bestaande spoorwegbrug te
Vlake gebouwd en zullen bestaan uit
een vaste brug met een doorvaartwijdte
van 64 meter en een vrije doorvaart-
hoogte van 7.50 meter (thans ongev, 4.50
meter) boven kanaalspeil en in het ver
lengde van deze brug aan de oostzijde
een beweegbare brug met een doorvaart
wijdte van 18 meter. Het midden van
de vaste overspanning zal samenvallen
Nonsens! Hij was het wél.... Dat zag,
dat voelde ze aan alles.... Maar wat
had hij dan toch voor angstig-griezelig
over zich gekregen.... Zoo iets ver
dwaasds; zooiets buiten de werkelijk
heid;.
Henri had de courant opgenomen; las
het bericht: „Een zeer verdienstelijk,
scherpzinnig hoofdambtenaar". „Hm,
ze hebben een erg goed idee van hem",
zei hij, verbaasd en geamuseerd. „Nou
maar, ze zien hem een boel knapper dan
hij is hoor!"
Och, zei ze ongeduldig wat was
dat nu voor 'n kinderlijk-onbenullige
opmerking ,'t is toch een stukje over
een jubileum!"
Henri knipte niet begrijpend met de
oogen. Maar zij verwaardigde zich niet,
verderen uitleg et geven.
Het is heel gelukkig, ging ze na
een oogenblik voort, met haast en na
druk, „dat je nu juist vandaag gekomen
bent. Hm.... Je zoudt kunnen zeggen
dat je ook om hem geluk te wenschen
je 'extra hebt gehaatvt.
Nu was het Henri's beurt om verbaasd
te zijn. „Maar mama!" zei hij, op een
toon, die beduidde hoe kunt u zich zoo j
vergissen; „en ik herinnerde het mij
niet eens!"
Nu ja, haar toon werd langza
merhand die welken men tegen een im
beciel gebruikt, „wat doet dat er toe.
Het zou een goeden indruk op mijnheer
Colver maken; en ik geloof, dat dat in
deze omstandigheden wel van heel veel
met de kanaalas na de tweede verbree
ding.
De Postbrug zal bij de eerste kanaal-
verbreeding geen wijziging ondergaan.
Bij de tweede verbreeding wordt zij ver
vangen door een overbrugging van de
zelfde afmetingen als hierboven voor de
nieuwe bruggen te Vlake is beschreven
en komt dan 25 meter noordelijker te
liggen.
De Bonzijbrug ligt ten noorden van
de verbreeding en ondergaat dus geen
wijziging.
De spoorwegwerken
bestaan in het eenigszins zuidelijk ver
leggen en hooger brengen van den
spoorweg tusschen de stations Kruinin-
gen, Yerseke en Kapelle-Biezelipge
De werkzaamheden zullen zich uitstrek
ken tot ongeveer 1600 meter aan beide
zijden van het kanaal terwijl bij de
spoorbrug de grootste afwijking ad 32
meter naar het zuiden ontstaat.
Het spoorwegstation Vlake, dat thans
aan de zuidzijde van de spoorlijn is gele
gen, komt alsdan aan de noordzijde.
Dit station zal slechts tijdelijk dienst
doen aongezien het in de bedoeling ligt
een nieuw station te bouwen ten oosten
van de helling nabij het tegenwoordige
station KruiningenY erseke.
De veranderingen ten aanzien
van de wegen
zijn ook zeer belangrijk. Zoo zal tus
schen Hansweert en de tegenwoordige
Schorebrug op den oostelijken kanaal
berm en tusschen Hansweert en den
Zandweg bij Schore op den westelijken
kanaalberm een verharding van 4.50 m.
breed worden aangebracht. Eveneens
zal zulks geschieden tusschen de Post
brug en Wemeldinge zoowel op den
oostelijken als op den westelijken ka
naalberm. De overige bermen van de
nieuw aan te leggen kanaaldijken zullen
niet worden verhard.. Hieruit blijkt dui
delijk de bedoeling om na verloop van
tijd het verkeer van en naar Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen (veer Hansweert-
Walsoorden) te leiden langs de oostzijde
van het kanaal naar en van de spoorlijn
en hoofdverkeersweg VlissingenRoo
sendaal.
Meerdere wegen, welke thans over de
te verhoogen spoorbaan loopen, zullen
door middel van viaducten onder den
spoorweg worden doorgevoerd.
De hoofdverkeersweg Vlissingen
Roosendaal bereikt nabij het station
Vlake de spoorlijn, passeert daar het ka
naal over de naast (ten zuiden) van de
spoorbrug gelegen verkeersbrug en
buigt ongeveer 350 meter verder met
een zwakke ronding in zuidelijke rich
ting. Daarmede is dus het oude plan om
dien weg van de gemeente Kruiningen
af over den Zouteweg te leggen naar de
bestaande Schorebrug, losgelaten.
De los- en laadplaatsen
nabij de Schorebrug zullen vervallen en
daarvoor komen in de plaats een twee
tal los- en laadplaatsen aan de oost- en
westzijde van het kanaal tusschen de
tegenwoordige Schorebrug en de bin
nenhaven te Hansweert. Deze plaatsen
zullen door coupures in den kanaaldijk
vanaf den rijweg zijn te bereiken.
RAAD VAN GRIJPSKERKE.
Geen geld voor een schrijver
De Hoogelandsche weg.
GRIJPSKERKE. Dinsdag vergaderde
de Raad. Afwezig de heer Vlieger met
kennisgeving. Na lezing der notulen
vraagt de heer Vos hierover inlichtin
gen, namelijk of het waar is dat de Pol
der Walcheren op spoed heeft aange
drongen met den Hoogelandschen weg.
De voorzitter zegt dat de heer Vos dit
(Ingez. Med.)
belang voor je is."
Henri gaf het op. Een crisis kreeg hij
in zoo'n geval niet meer; het was te
vaak voorgekomen. Hij aanvaardde al
die zonderlingheden, en mama, ja, ze
zag er nog patent uit en wat zat ze keu
rig recht; maar ze was toch al een eind
je in de zestig.... Toch triest, bij zoo
iemand, zoo flink en permantig, als de
fijne puntjes eraf gingen.... Maar la
ten praten
Ik wil je niet haasten, vatte de
moeder na eenige oogenblikken het ge
sprek weer op; „maar het lijkt me
toch wel het aardigst, als je er dan bent,
wanneer mijnheer Colver op het bureau
tornt. Ze zullen er allemaal zijn; en.."
Goed mama, antwoordde hij sus
send. En hij dacht, wat een dwaasheid
dat ik dien man zou gaan huldigen, net
als de courant. Ik weet toch wel beter,
wat hij waard is.
Maar mama scheen geagiteerd zijn
ertrek. af te wachten; en dus maak
te hij maar aanstalten om heen te gaan.
De kamer van den jubilaris was al
vol, toen Henri aankwam. Er was een
gedempt gepraat; in groepjes stonden
de ambtenaren bijeen; soms drentelde
één, die zich bij een gesprek onge-
wenscht voelde, met zorgvuldig rustig
gehouden waardigheid naar een ander
groepje over, of, zag hij er geen waar
bij hij zich zoo heel nonchalant kon aan
sluiten, dan bleef hij min-of-meer pein
zend apart staan. Deze heele verzame
ling van wachtende hulde-brengers ken
heeft kunnen hooren uit de notulen, die
weergeven wat cp de vorige vergadering
is gezegd. De beide wethouders beves
tigen dat het gezegde op de vorige ver
gadering juist is, daar de heer Lantsheer,
voorzitter van den Polder Walcheren
herhaaldelijk op spoed heeft aangedron
gen.
De begrooting 1932 heeft volgens me-
dedeeling van den voorzitter nog geen
goedkeuring ondergaan.
Dezer dagen is deze begrooting door
Ged. Staten teruggezonden, waarbij en
kele opmerkingen worden gemaakt, ten
aanzien van den post schrijfloonen, die
door den raad van 200 op 1 is ge
bracht, om daarmede de eenige hulp die
hierdoor aan den secretaris werd gebo
den, te doen vervallen. Op verschillen
de gronden wordt aangedrongen alsnog
een voldoende bedrag hiervoor op de
begrooting te brengen. De voorzitter
zegt dat op de wethoudersvergadering
met meerderheid van stemmen besloten
is daaraan niet te voldoen. Hij wil wel
verklaren niet tot die meerderheid te
hebben behoord, maar voor den wensch
van Ged. Staten te zijn, die niet meer
dan billijk is. Op de bekende gronden
was de meerderheid tegen inwilliging. De
heer Cevaal wijst op het onaangename
dat hier tegenover den secretaris zich
openbaart. Kan het geen 200 zijn, dan
wil hij-een bedrag van 100. Wethouder
Louwerse merkt op het niet noodig te
vinden hun afwijzende houding hier na
der te motiveeren, bestrijdt de opmer
king van den heer Cevaal, wanneer hij
zegt, het gaat weer tegen den secretaris,
aangezien zijn geweten zegt dat het niet
zoo is. Daar hij voor twee gemeenten ar
beid verricht, en loon ontvangt ligt het
op den weg van den secretaris, zelf de
noodige hulp te betalen. De voorzitter
zegt nog te willen opmerken dat den
secretaris vroeger beloofd is, naar een
geschikte werkkracht te mogen omzien,
en de gemeente dan een klein bedrag zou
afstaan als de secretaris dit ook zou
doen. Hieraan is gevolg gegeven tot op
eens hiermede is opgehouden. Het voor
stel tot afwijzende beschikking op het
verzoek van Ged. Staten wordt aange
nomen met 4 tegen 1 stem, die van den
heer Cevaal, terwijl de heer Vos meent
zijn stem hierover jiiet te moeten uit
brengen, tengevolge zijner houding vroe
ger hier tegenover aangenomen. Verder
wordt overgegaan tot vaststelling wijzi
ging-begrooting 1932, waarbij inkomsten
en uitgaven worden verhoogd met 800.
De begrooting van het B. A. voor 1933
wordt vastgesteld op 2725 in ontvang
sten en uitgaven, en verder de begrooting
voor 1933 aangeboden op een bedrag van
22.758.
Aan elk der leden zal vóór de behan
deling een uittreksel uit de begro'oting
worden gezonden. Een verordening op
het verlofsrecht wordt verder vastge
steld.
Het pensioensverhaal voor de gemeery
te-ambtenaren wordt van 8 pet. op 8K
pet, gebracht voor den Burgemeester,
secretaris en ontvanger, en voor den
veldwachter enkel van diens jaarwedde.
Bij de rondvraag zegt de heer Cevaal
gaarne te willen weten hoe het nu met
den Hoogelandschen weg staat. Hij vindt
het wel jammer daar over te moeten
spreken, maar hoewel lid van den raad,
weet hij van geheel deze zaak niets af,
en heeft hij er nimmer iets van geweten
ook. Hij verneemt meer uit den mond
merkte zich trouwens door dezen schijn
van nonchalance en gemak; waarmee
evenwel de soms fel even uitloerende
oogen in strijd waren,
Her binnenkomen van Van Hoghen
Lugt wekte eenige, zij het spoedig on
derdrukte, verrassing. Hij merkte dit
onmiddellijk; maar tevens voelde hij
al verbaasde dat hem zelf een oogen
blik, dat hij z ch verheugde, heel die
oude omgeving zoo in-éénen om zich te
vinden; en dit gevoel was het sterkste.
Zoo trad bij met een vroolijke begroeting
in de oogen, een blijdschap die een te-
gen-blijdschap wachtte, op den referen
daris eener andere afdeeling toe, en
maakte een lichte buiging voor hem; 't
was de eerste ambtenaar van hooger
rang dien hij zag; bovendien stond de
referendaris daar alleen; Henri was zich
bewust, zeer correct op te treden. Te
meer was hij verbaasd over de wijze
waarop de ander zijn groet ontving.
Met een bedenkelijk wenkbrauwen-hef
fen, dat Henri niet anders dan als een
rmsprijzende verwondering voorkwam,
keek hij hem aan, knikte koel terug,
scheen meteen een opmerking uit een
naburige groep te hooren, die hem
eenigszins, maar niet zoo heel erg, in
teresseerde; wendde zich bedachtzaam
naar dengene die gesproken had, en nam
de houding aan van een kalmen toe
hoorder. Henri voelde zich plotseling
alleen staan.
(Wordt vervolgd.)
