mP TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN DINSDAG 23 AUGUSTUS 1932. No. 198. KERKNIEUWS. LANDBOUW. Wat zegt een klein prijsverschil tegenover een GROOT kwaliteitsverschil Koopt Blue Band, Hollands beste standaard- merk, nog altijd 25 cents per half ponds pakje f} V_!d ««et ^7°. a"®r,fiinste. *o/. Versch 9ok°^v>ot®r landsche roo«« onder Rijksconfr^* 35-JARIG BESTAAN VAN „HANDELSBELANG". NA DE OPERATIE. en over de Elgawa-tentoonstelling be richten we nog nader. STUKKEN VOOR DEN GEMEENTE RAAD VAN VLISSINGEN. VLISSINGEN. Burg. en Weth. wen den zich met een uitvoerig voorstel tot den gemeenteraad, naar aanleiding van een voorstel van de beide Vrijheidsbond- sche leden om voor September van B. en W. te vernemen omtrent mogelijke bezuinigingen en een voorstel van hen te krijgen om de pensioenstortingen ten laste van het gemeentepersoneel te brengen of een loon- en salariskorting in te voeren. B. en W. herinneren er nu aan, dat de raad zich in Augustus 1931 vereenigde met een voorstel tot hel sluiten van een tijdelijke crisisleening af te lossen in ten hoogste 10 jaar. Aanvankelijk keurden Ged. Staten dit goed, mits de aflossing inplaats van in 10 in 5 jaar zou plaats hebben, doch in een brief van 18 Mei j.l. verzochten zij alsnog de opcenten op de gemeentefondsbelasting 1932-'33 ,te brengen van 80 op 100, en deden zij uit komen,, dat zij alleen bereid waren aan eene crisisleening voor 1932 hunne goedkeuring te hechten, indien alle maatregelen getroffen .zijn, welke tot verhooging der inkomsten of verlaging der uilgaven kunnen leiden. Na verdere onderhandeling namen zij echter genoe gen met eene heffing van 80 opcenten en is dit inmiddels door de Kroon goed gekeurd. Bij het opmaken van de ontwerp-be- grooting 1933 bleek, dat, indien voor de crisisuitgaven over 1933 geen tijde lijke leening zou kunnen worden geslo ten, ten laste van dien dienst zou ko men wegens crisisuitgaven 159.000, welke som uit de gewone middelen niet kon worden bestreden. Naar aanleiding daarvan hebben Burg, en Weth. 18 de zer een onderhoud gehad met eene commissie uit Ged, Staten, doch Ged. Staten meenden geen medewerking te kunnen verleenen aan her aangaan van een crisisleening en drongen er ten sterkste op aa;. de inkomsten te ver sterken en de uitgaven te verminde ren. Zij noemden als middelen korting op de bezoldiging van he: gemeente- personeel of verhaal van pensioensbij dragen, heffing van 100 opcenten op de fondsbelasting, en verhooging van de opcenten op de persorieele belasting bijv. van 120 tot 220 op 150 tot 250. Eerst als alle maatregelen zijn geno men, zouden Ged. Staten willen over wegen of de resteerende uitgaven over enkele jaren verdeeld zouden kunnen worden. Burg. en Weth. meenen, ge zien ook de houding der regeering, verplicht te zijn maatregelen te bera men als door Ged. Staten aangegeven. Zoo zullen zij met de commissie van georganiseerd overleg den vorm van loonsverlaging of pensioenkorting be spreken. De grootst mogelijke meerderheid van het college is daartoe bereid, in dien deze maatregel wordt ingevoerd met ingang van 1 Januari 1933, de min derheid acht het noodzakelijk dezen maatregel reeds met 1 October a.s. te doen ingaan,, teneinde de financieele positie te versterken, omdat er kans is, dat de rekening 1932 niet met een ba tig saldo zal sluiten. Het college is voorts ernstig voornemens na te gaan welke uitgaven op de begrooting voor 1932 geraamd, eenigszins kunnen wor den besnoeid, of, zoo mogelijk, achter wege kunnen worden gelaten. Burg. en Weth. stellen den gemeen teraad voor in verband met het aan de woningbouwvereniging „Goed Wo nen" te verleenen bouwcrediet voor 21 woningen met de Rijksverzekerings bank eene leening aan te gaan groot nominaal 75.000, tegen een koers van 93% af te lossen in 50 jaar en te gen een rente van 4% pCt. Oud-Geref. Gem. IW. Blaak, leerend ouderling te St. Philips land is beroepen te Utrecht. ONDER DEN DRUK VAN HET GROENE FRONT, Onze landbouwmedewerker schrijft ons: De heer Verhoef, één de redacteuren van „De Nieuwe weg", onafhankelijk, revolutionair socialistisch maandschrift, zendt ons een exemplaar van dit blad, waarin hij, onder bovenstaanden titel 'n artikel heeft geschreven over de heer- schende landbouw-crisis. De heer Verhoef vraagt over een en ander onze meening. Al dadelijk zij ge zegd, dat de titel en de aanvang van het stuk niet juist zijn. Schrijver begint met te beweren, dat de verscherping van de landbouw-crisis tot toenemend verzet van den met ondergang bedreigden boer heeft geleid en tot het ontstaan van het Groene Front. D i t kunnen we nog toe geven, maar niet het vervolg, dat daar door de Regeering wordt genoopt tot het treffen van steeds meer steunmaatre gelen. Naar onze meening wordt hier aan het Groene Front teveel eer toege kend. Door de Groene-Frontsche agita tie zouden dan verder de Landbouw- Maatschappijen in beweging zijn ge bracht; „deze conservatieve corporaties, waarin vooral de groote boeren zijn ge organiseerd", zouden opgeschrikt zijn door de krachtige en zelfbewuste bóe ren-agitatie en kwamen daardoor na lang aarzelen tot een gemeenschappelijk urgentie-program. Hier is de schrijver onbillijk tegenover de landbouw-organi- saties en speciaal de Z.L.M. gaat dan wel vrij uit. We meenen, dat in een ver TTïxf, BAND Het doel van de feestweek. Uitvoerig overzicht van wat er te doen zal zijn. In het zoojuist verschenen program ma van de Middelburgsche feestweek schrijft de voorzitter der jubileerende vereeniging „Handelsbelang" als in leidend woord o.m.: „Vijf en dertig jaren geleden is het, dat enkele wilskrachtige Middelburg sche zakenlieden, waarvan er nu helaas nog slechts weinige in leven zijn, het ini tiatief namen tot oprichting van een vereeniging welke zou hebben „stelling te nemen tegen oneerlijke of onedele concurrentie of valsche reclame op Handelsgebied" en in het algemeen werkzaam beoogde te zijn „tot bevor dering van de gemeenschappelijke han delsbelangen". Zoo althans luidde het reglement en statuten van de vereeniging welke de naam ontving van „De reëele Handel." Eerst eenige tijd later werd deze naam veranderd in „Handelsbelang." Vijf en dertig jaren van arbeid in het belang vooral van den Handeldrijven- den en Industrieelen Middenstand zijn achter den rug. Mochten wij deze mijlpaal in dit ver- eenigingsleven onverschillig voorbij loo- pen en geen waardeering toonen voor datgene wat door hen die ons voorgin gen in aller belang werd verricht? „Neen", meende de algemeene ver gadering en met dit „neen" stemde het bestuur gaarne in, vooral toen werd voorop gesteld dat deze feestelijke her denking in een zoodanigen vorm zou worden gegoten, dat zij door hare aan trekkelijkheid tevens voordeel zou bren gen aan de zakenlieden in onze ge meente. We zullen daarom trachten belang stellenden te trekken als het kan zelfs van de overzijde der Schelde en van boven het Kreekrak Onze stad moet vol zijn van bezoekers. De Middelburgers moeten op straat de dorpelingen naar Middelburg en als het kan veel vreemdelingen in de stad Dat geeft nering en vertier geld in de lade en is ten slotte een belang voor onze geheele Middelburgsche sa menleving" „Al zit de zon (althans op zakenge- bied) nu nog achter de wolken, daar blijft zij niet altijd het verleden is daar om het te bewijzen. Want al ziet het er voor Nering en Handel niet gunstig uit, toch is zelfs ook uit deze eigenaardige tijdsomstandighe den voor ons iets te leeren. Zie hier de les: Scherp meer dan ooit het brein ziet uit naar nieuwe mogelijkheden naar nieuwe handelsrelatiën naar za- kenuitbouw vermeerdert Uw inspan ning staalt Uw energie. door Dr. Jan Walch. 20. Dat laatste", zei Kees, na een oogenblik van denkend rook-uitblazen, „is wel, dunkt mij, van bijzonder belang in verband met Lugt. Als 't zóó was, zou het nóódig zijn, dat, heel langzaam aan, het liegen hem weer werd bijge bracht, om hem voor de samenleving geschikt te maken. Tenzij men hem, als een bijzonder exemplaar van het men- schenras, buiten de gewone maatschap pij hield; en de staat hem als den merk- waardigen en hoogst-exceptioneelen niet-leugenaar den kost gaf. Nu ja, hij bezit nog wel wat vermogen, geloof ik, dus hij zou, afgezien van zijn baantje, wel kunnen bestaan, maar. je kunt je vermogen kwijt raken...." Zooals tegenwoordig nogal eens gebeurt voegde de dokter er aan toe. En ik geloof, dat een niet-leuge naar, en die ook nooit een leu gen bij een ander onderstelt, héél gauw van zijn geld af zou zijn". ,Laten we daar niet te lang bij stil staan zei de dokter. „Het zijn interes sante.... fantaizietjes; maar de werke lijkheid zal toch wel hoogst waarschijn lijk blijken te zijn, dat het weefsel aan groeit. Zooals ik dat indertijd bij een ander geval met het namen-geheugen Dit is de eenige manier om zich door deze periode heen te werken naar be tere tijden die toch zonder twijfel we der komen moeten," We hebben reeds zoo in groote trek ken bericht, wat er te doen zal zijn. Een iets meer gedetailleerd overzicht van de feestelijkheden volge hier. Wie het naadje van de kous wil weten, koope het voor alle feestgangers noodzakelijke programma, dat alom verkrijgbaar zal zijn. Maandag 29 Augustus is er des och tends een réveille door 't Chr. Muziek korps „Oefening na den Arbeid", di recteur de heer J. C. F. van Kamer; des avonds geeft de harmonie „Ons Genoe gen" uit Vlissingen, directeur de heer C. G. Govaarts een concert op de Markt. Dinsdag 30 Aug. geeft het Middel- burgsch Muziekkorps, directeur de heer Joh. H. Caro, een concert op de Markt, afgewisseld door rhythmische dansen van „Medioburgum", onder leiding van den heer Chr. J. Mazure. Daarna een muzi kale rondwandeling. Onderwijl recipi- eert het bestuur van „Handelsbelang" in de sociëteit „St. Joris". Des avonds bespeelt de heer Th. C. Ferwerda den beiaard van den Lange Jan. Koninginnedag is de feestdag van „Uit het VolkVoor het Volk"; dien dag is er een turnbetooging van de Walchersche sportvereenigingen op het gemeentelijk sportterrein, met o.a. een gezamenlijk optreden der Walchersche dames en der Walchersche meisjes. 's Avonds zijn er volksdansen in Zeeuwsch costuum, afgewisseld met or- kestnummers, op de Groote Markt; na afloop fakkeloptocht. Donderdag 1 Sept. geeft het Dom- burgsch muziekgezelschap Apollo, di recteur de heer M. A. Romijn een avondconcert op de Markt; in de pauze treed het Westkappelsche dameskoor op. Daarna rekoefeningen door Wal chersche turners, onder leiding van den heer P. Taal, op het podium voor het Raadhuis. Onderwijl heeft het Weistkappelsche dameskoor op den Dam in de Graan- beurs en op de Balans ook nog gezon gen hoe, waar en wanneer precies vermeldt het program wel. Vrijdag 2 Sept. wordt het avondcon cert op de Markt gegeven door het Chr. fanfarekorps „Oefening na den Arbeid", directeur de heer J. C. F. van Kamer; daarna is er een verlichte gondelvaart door het Kanaal. Zaterdag 3 Sept. vindt des middags 'n kano-wedstrijd in het Kanaal plaats, waarvoor 7 medailles beschikbaar wer den gesteld. Dien dag wordt er op de Markt een middagconcert gegeven door 't fanfarekorps „Voorwaarts1" te Koude- kerke, directeur de heer André J. Gey- sen; het vaste avondconcert is voor re kening van 't Middelburgsch Muziek corps, met als besluit een taptoe van de padvinders. Over hetgeen er nog meer te zien is, heb zien gebeuren. Het is waar: daar werd 'de patiënt voortdurend op den weg geholpen; nu, en misschien zal het op-den-duur blijken, dat dat ook bij mijnheer Lugt min-of-meer noodig zai zijn; en dan is 't met de leugen een beet je gecompliceerder dan met de namen, die zou hem in voorzichtige, kleine, aan gelengde doseeringen moeten worden bijgebracht. Dat is allemaal meer werk van den psychiater; grappig woord in dit verband::: 't beleekent „zielenge nezer"; en die „ziel" zou dan genezen moeten worden door te leeren liegen.. Enfin, we moeten dat maar even af wachten, zooals ik zeg; de genezing, als die al aan-den-gang is, gaat in elk geval zoo langzaam, dat het bijtijds ge noeg zal zijn, wanneer we daarmee be ginnen na zijn terugkeer, eind Juli, En dan heb ik waarschijnlijk voor dien col lega-psychiater een schat van gegevens; die ik voorloopig nog maar alleen tot mijn eigen instructie gebruik; trouwens er zit, dunkt me, nog weinig teekening in. Maar op-zich-zelf zijn ze wel inte ressant; en mevrouw Lugt houdt me uitstekend van alles op de hoogte. Het zal u ook wel interesseeren". Ja, ik zou er graag wat van willen weten". Het is een soort van dagboek van de reis, dat zij dagelijks bijhoudt en mij om den dag of wat zendt, Ik zal 't even halen, misschien wilt u het eens inzien. De belangrijke punten heb ik onder streept". Met gespannen aandacht doorliep Kees het verhaal van de reis. De feiten wer den eenigszins achteraf gezet door de onderstreepte psychologisch-interes- sante details, maar hij trachtte zoo gauw mogelijk het één en het ander in zich op te nemen. „Wat is dat een rare ge schiedenis daar in Straatsburg", zei hij ontrust. „Het lijkt wel iets uit een de tective-roman; maar intusschen, als werkelijkheid is 't beetje bedenkelijk. En het lijkt mij voor haar wél een zwa re post, alleen met iemand die, enfin, die zich moeilijk redden kan, in zulke omstandigheden. Daar de dokter in afwachting bleef zwijgen, keek hij snel het volgende door. O, daarna is alles weer even vroo- lijk Aardige opmerkingen zijn dat, hè, ovqr dat zorgelooze, dat zij van hem voelt afstralen.... „Waarheid is, als je 't zelfde zegt als een ander" dat is werkelijk een pracht paradox, vindt u niet, dokter? Alleen zou ik in plaats van „een ander" „de meerder heid" willen zetten.... Hm.... dat is ook een héél typische quaestie; dat slot van dien laatsten brief, bedoel ik; dat u ook hebt onderstreept". Hij las: „Soms vraag ik mij af: wat is nu eigen lijk het karakter van mijn man? Ik dacht, dat ik dat, nu we zoowat twaalf- en-een-half jaar getrouwd zijn, wel zoo'n beetje wist, maar hoe langer die periode van volkomen waarheid bij hem duurt, hoe onzekerder ik word. Ik wil tegenover u geheel openhartig zijn; natuurlijk; anders zou deze correspon dentie geen nut hebben; en bovendien zooals ik u al meer heb geschreven: de, waarheidsliefde van mijn man is 'n „besmettelijke" ziekte; ik móét het lie gen al -afwennen, omdat het hem hoofd krampen bezorgt; en ik kan steeds moeilijker liegen, omdat' ik leer me van alle onwaarheid rekenschap te geven, en dan tenslotte door allerlei gevoelens ik hoef ze in dit geval niet uit te pluizen, nu ze niet den patiënt betref fen voor de onwaarheid terugdeins". Kees hield even op. Clara interes seerde hem minstens evenveel als Hen ri; en haar gevoelens, nu ze in aanra king v\ras met d e Waarheid, waren zeker, als de reacties van een normaal mensch in deze bijzondere omstandig heden, even belangwekkend. Maar de doker zat te wachten; dus hij las verder; zij 't niet meer overluid. Hij las: Ik had het over het karakter van mijn man. Nu dan, eerlijk gezegd: hij was, zoo zag ik het tenminste, geens zins vrij van ijdelheid; en van een ze kere baatzucht. Hij praatte veelal zoo, als den menschen van wie hij iets ver wachten kon, zijn superieuren dan in gadering van den kring Oostelijk-Zuid- Beveland de eerste motie is aangeno men, waarin gesproken wordt van cri sis en waarin op ingrijpende regeerings- maatregelen wordt aangedrongen. Dan moge eraan herinnerd worden, hoe ja ren tevoren reeds in de Z.L.M. is ge ijverd voor steun aan de suiker-industrie, kennende de groote waarde van de bie tencultuur voor onze provincie in het bij zonder. Neen, de landbouw-maatschap- pijen waren vrijwel op tijd, doch de R e- geering luisterde niet naar deze stem, die kalm en waardig, doch krach tig gedocumenteerd haar wenschen blootlegde. Zeker is ook, dat het overgroote deel onzer parlementsleden den ernst van den toestand niet inzagen en laat het nu onzentwege Het Groene Front zijn, dat door het roeren van de groote trom Re geering en Volksvertegenwoordiging heeft wakker gemaakt, dat is nog iets anders dan het nemen van initiatief. Ac- coord gaan we met den schrijver, dat daardoor aan de ministeries een ander soort werk aan de orde kwam. Sedert generaties was men daar ingeleefd in de handelsgedachte, de ambtenaren waren in dien geest geschoold en moesten zich nu plotseling opnieuw orienteeren, lijn leggen in hun nieuwe werk, de wettenfa briek omzetten. Door dit alles moesten de hoofden der ministers wel omloopen, zoodat ze „weinig of geen aandacht schonken aan de praatmajoors in de Ka mers van 100 en van 50". De woorden keus laten we voor rekening van den schrijver, maar de gedachte, erin neer gelegd, achten we juist en nog dikker -vrienden worden we, als hij daarna in kernachtige bewoordingen de waarde van den landbouw en den landbouwer voor de gemeenschap aangeeft. Het standpunt, dat de stad en de stadsmensch tegenover den boer in neemt, zal moeten veranderen; vooroor- deelen zullen moeten worden losgelaten en plaats moeten maken voor waar deering, uit hoofde van de plaats, die de landbouwer in de productie toekomt. „Wanneer de boer staakt, verhon gert de sta d", ziehier de kern van zijn betoog, dat altijd ons uit gangspunt is. De onafhankelijkheid van een land hangt ten nauwste samen met de voed selvoorziening, betoogt de schrijver en hij doet ten bewijze hiervan een beroep op de Engelsche blokkade van Duitsch- land gedurende den wereldoorlog. Ook de arbeiders moeten beseffen, dat het welslagen van een proletarische revolu tie afhankelijk is van de voedselvoor ziening. Van die groote kracht is de boer zich nog niet bewust, maar als dit tot hem doorgedrongen zal zijn, en hij gaat deze gebruiken, danzal het met de heerschappij van de stad en met de heerschende handelsklasse gedaan zijn. Wanneer de boer ernstig tot het besef komt van zijn maatschappelijke onmis baarheid, dan kan hij zijn 'wil opleggen aan iedere regeering. Door zijn plaats in de productie is de boer veel sterker dan de fabrieksarbeider. De boer bezit machtsmiddelen van een aard en een (Ing. Med.) de eerste plaats, aangenaam moest zijn. Ik heb me daarvan eerlijk gezegd, vroeger nooit zoo precies rekenschap gegeven; hij zelf, gev>of ik, ook niet; het kwam mettertijd gedurende zijn ambtenaarsloopbaan, vanzelf zoo. Maar u moet niet denken, dat ik enkel slechte eigenschappen van hem zie; hij had, in zijn gezin, uitstekende qualitei- ten; waarom ik altijd van hem houden zal; maar in de maatschappij was hij, enfin, zooals dat misschien ook wel noodig was. Maar nu is ineens al wat onwaar is, uit hem weg, en ik heb erop gelet ijdel is hij nog wel, en baatzucht nu ja; maar nu hij zoo r 1 ij k is in alles, nu kan ik die ei genschappen ook absoluut niet meer als iets leelijks zien. Want hij is heusch niet baatzuchtig in die mate, dat hij 'n ander niets zou gunnen; hij gunt alleen zichzelf en zijn vrouw en kinderen in de eerste plaats iets. Dat is niet verheven, maar ook niet afkeu renswaardig. En de ijdelheid, die zal ik ook absoluut niet tot een deugd pro- beeren om te praten; maar toch, wan neer men voelt, dat iemand alleen op een éérlijke manier behagen wil, is het voor men vergeeflijk. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5