„ARNHEM*
„Zij" Crème
GEMENGD NIEUWS.
BRIEVEN UIT EERLIJN.
LEVENS
VERZEKERING
MAATSCHAPPIJ
In bosch en duin,
Op hei en strand:
De huid wel bruin,
Maar niet verbrand!
(Ingez. Med.)
Ongelukken.
De 89-jarige mej G. S., uit Amster
dam, die te Lunteren in pension was',
had het ongeluk in een 'k'eldejr te vallen1..
Aan de gevolgen daarvan is zij overleden!
'Gistermiddag is de heer L. J. P.
afkomstig uit Rottendam', in snelle vaart
met zijn motor tegen de Gronenbrug te
Woerdten gereden, R. 'liep ernstige ver
wondingen op en is' per ziekenauto naar
het r.-k. ziekenhuis te Woerden ver'
vöerd De duorijdster, zijn echtgenoote,
liep zerwondingen in liet gezicht op.
De heer W. G. S. uit de Ampère
straat te 's-Gravenhage, die gisteren op
den hoek van den Paul' Kpugerlaan en
Reitstraat met zijn motorfiets in volle
vaar't tegen een tramwagen van lijn 12 is
opgereden, is gisteren in het gemeente
ziekenhuis aan den Zuidwa'l' overleden*
[Mevrouw J, uit Fijnaart, die bij een
auto-ongeluk in het begin dezer maand
ernstig gewond' werd, is aan de gevolgen
daarvan overlieden
Branden.
Te Sittard brak brand uit in het
groote magazijn van D. waarin een me
nigte kermisgoederen waren opgesla
gen. Het vuur greep snel om zich heen
en vond gretig voedsel in de droge ma
terialen. In een minimum van tijd stond
dan ook het heele ruime gebouw in vlam
men. De brandweer kon zich door ge
brek aan water slechts verdienstelijk
maken door nog te redden wat te red
den viel. En dat was niets dan een trac
tor, die reeds door het vuur beschadigd
was en eenige auto's. De juiste waarde
van de verbrande materialen valt niet
bij benadering te schatten. Wel staat
vast, dat deze verschillende tienduizen
den bedraagt. De brandkast met waar
depapieren kon nog door verschillende
mannen met vereende krachten naar
buiten gesleept worden. Het vuur woed
de voort tot laat in den nacht. De oor
zaak van dezen brand is onbekend. Het
staat vast, dat sedert Zondag niemand
meer in het gebouw is geweest. De scha
de wordt grootendeels door verzekering
gedekt.
Verdronken.
In de badinrichting Nieuw-Loosdrecht
te Loosdrecht ging Vrijdagavond de 19-
jarige mej. A. L. uit Hilversum die niet
kon zwemmen desondanks in het 3 m
diepe bassin. Zij verdween in de diepte
en werd na korten tijd levenloos uit het
water opgehaald.
De Chineesche zeeman Mak Kim van
het stoomschip „Papanoeli" is Vrijdag
avond bij het zwemmen in de Merwede-
haven verdronken. Hij had pas gegeten
en werd in het water onwel.
De algemeene cultuur. Nati
onalisme - internationalisme.
De Duitscher geen goed soci
alist. De s.d, geregeerd zoo
lang de reactie op zich liet
wachten. De anti-poden
thans de fhacht. Hitlerbewe-
ging, die gebruik maakte van
alle mogelijkheden, door repu
blikeinen verzuimd. „Vrijhei
den" verdwijnen, uniformen
keeren.
Het is uiterst belangwekkend, te vol
gen, wat in deze dagen bij ons in
Duitschland geschiedt. Ik bedoel daar
mee natuurlijk niet de politiek-van-den-
dag. Die valt, hoe interessant ook op
zichzelf genomen, buiten het kader van
deze beschouwing. Ik bedoel de alge
meene cultuur, in groote lijnen gezien;
en de volkstemmingen, de volksneigin
gen, moraal, karakter; en wat dies meer
zij.
Het moge van actueele beteekenis
zijn, of straks de kortgeleden nog staten-
looze, vroeger Oostenrijksche en sedert
eenige maanden Duitscher geworden ex-
huisschilder Adolf Hitler, zoon van een
Oostenrijkschen grensbeambte, straks
rijkskanselier of na Hindenburg's dood
of aftreden wellicht rijkspresident zal
worden. Veel belangrijker schijnt mij de
heftige strijd tusschen twee uitersten,
nationalisme en internationalisme, stoer
conservatisme op moreel gebied en aan
losbandigheid grenzende vrijheid streng-
geloovig Christendom en socialistisch-
beïnvloede vrijdenkerij, die binnen de
Duitsche grenzen thans uitgevochten
wordt, en die op dit oogenblik het natio
nalise in de voordeeligste stellingen ge
steld ziet.
We leven zoo verbijsterend snel in de
ze jaren, dat men zich nauwelijks meer
herinneren kan, hoe in Nevember 1918
een leider der sociaal-democratie, staan
de in een der groóte vensters van het
gebouw van den Duitschen Rijksdag, der
massa's daarbuiten kon toeroepen, dat
„het proletariaat over de gansche linie
gezegevierd" had. Dat was eind 1918. Nu
zijn we pas in Augustus 1932.
Na de slappe revolutie van 1918 kwam
het socialisme in Duitschland in een
HONDENINSTINCT? Men schrijft
aan de Haagsche Courant:
Daar in dezen tijd zooveel menschen
een gratis reisje pogen te maken, be
hoeft het geen verwondering te, wekken
dat ook de dieren daartoe «eens een po
ging doen. Stel U voor, lezer, de drukte
op een mooien Zondagavond op 't per
ron van 't Voorburgsche stationnetje
waar eenige reizigers, die ik heb wegge
bracht, juist een trein moeten laten ver
trekken, zonder dat ze er kunnen in
stappen, daar zij niet voorzien zijn van
een plaatsbewijs.
Na 't vertrek van den trein was het
hondje, (een langharige fox-terrier), dat
meegegaan is om den vertrekkenden uit
geleide te doen, verdwenen. „Geen
nood", dacht ik: ,,'t Hondje was zeker
ontevreden, dat er niet genoeg notitie
-van genomen werd (komt niet alleen bij
dieren voor!), en is waarschijnlijk naar
huis gewandeld".
Thuiskomend trof ik het echter niet
aan en daar het geen zwerfachtige na
tuur heeft, was mijn conclusie, dat het
er geen bezwaar in had gezien om zon
der plaatsbewijs in den trein te stappen
Direct 't station Hofplein te Rotterdam
opgebeld, doch daar was nóch bij 't na
kijken van den trein, noch op 't perron
een fox-terrier opgemerkt, zoodat de
hond zeker al eerder uitgestapt was en
de controle zonder kaartje afgeven was
doorgeglipt.
Alle pogingen in het werk gesteld om
haar verblijfplaats ('t was een teefje) te
ontdekken, bleven vruchteloos, totdat ik
den volgenden middag in Pijnacker,
waar ik dagelijks naar mijn werk ga;
naar 't station loopende, ineens iets aan
mijn beenen voel snuffelen en omkijken
de.het verloren hondje zie, dat luid
ruchtig zijn vreugde over het weerzien
toont.
Zooals daarna bleek, was het reeds
ongeveer 3 uur van tevoren bij 't stati
on gezien. Aan de lezers het oordeel, of
het toeval was, dat 't hondje van 't sta
tion 't dorp was ingegaan of dat het in
stinct het den weg opgedreven had naar
een van zijn bazen.
GEVOLG VAN HET CADEAUSTEL
SEL. Aan de Baarsjes te Amster
dam is een firma gevestigd, die bij haar
art'(kelen (bons geeft, 'welke, wanneer
men er voldoende van bijeengesp'aard
heeft, recht geven op allerlei prachtige
cadeaux, die in nog prachtiger catalogi
worden omschreven en dan ook niet
nalaten, de. begeerte van vele klanten
op te wekken.
Een meneer uit de buurt had de lief
hebberij, om dergelijke bons op te spa
ren en na geruimen tijd had hij er zoo
veel bijeen, dat hij recht kon doen gel
den op een stel emaille pannen.
De bons werden ingeleverd, maar de
aflevering van het cadeau liet nog al op
zich wachten. Althans het duurde den
meneer te lang. Hij beraadde zich niet
lang, requireerde een stuk of acht fami
lieleden, die vanwege de pannen allen
min of meer in krijgslustige stemming
waren, en begaf zich met deze keur
bende naar het bewuste magazijn aan
de Baarsjes.
machtspositie, die slechts door de vol
ledige dictatuur der arbeidersklasse in
het later Sovjet-Rusland overtroffen
werd. Veertien jaren later is het voor-
loopig met die machtspositie, en ver
moedelijk ook met de democratische re
publiek, voorbij. Kan men zich dit ver
rassende verschijnsel verklaren? Dat is
niet zoo eenvoudig. Maar we willen er
een poging toe doen.
In de eerste plaats dan: de Duitscher
is geen goed socialist, geen werkelijk
vriend van gelijkheid, Vrijheid en broe
derschap, geen opgewonden strijder voor
internationale idealen. Markeert hij dit
alles, dan is het toch niet doorvoeld. Het
is eerder reactie dan actie.
De revolutie van November 1918
reageerde op de uitputting en den verlo
ren oorlog. Het geheele socialisme in
Duitschland was vóór 1914 de reactie op
raar onderdrukking. Nauwelijks wendde
eind Juli 1914 de keizer zich ook tot
zijn roode onderdanen om een beroep
op hun vaderlandsliefde te doen, of de
Duitsche sociaal-democratie stemde in
den Rijksdag voor de eerste oorlogscre-
dieten.
Deze sociaal-democratie, in zich ver
deeld en later door broederoorlog met
onafhankelijke socialisten en communis
ten tot steeds grooter machteloosheid
gedoemd, moest 1918 de regeering
overnemen zonder eenige practische ge
oefendheid, in een periode, waarin
Duitschland's onmacht op het laagste
punt aangekomen was en regeeren betee-
kende, zich groote volksmassa's tot ge
zworen vijand maken.
Zij heeft, bijna ononderbroken, gere
geerd in het Duitsche Rijk, in den Staat
Pruisen, in Saksen en in "kleinere Duit
sche landen, zoolang de reactie, in wel-
cen vorm dan ook, op zich liet wachten.
Zij stelde den eersten rijkspresident,
verschillende rijkskanseliers en minister
presidenten, meestal in samenwerking
met democraten en r.-katholieken, kor
ten tijd zelfs, op de basis der zooge
naamde „groote coalitie", ook met de
partij der industrieele werkgevers, die
zich Duitsche Volkspartij noemt en die
thans ter ziele is.
Met uitzondering van de periode
19241928, die een tijdelijke stijging be-
teekende heeft dit dragen van een groo
te verantwoordelijkheid haar millioenen
Het gezelschap ging den winkel bin
nen en de aanvoerder eischte de leve
ring van de beloofde pannen. De pan
nen schenen echter niet voorradig te
zijn en dit wekte in de hoogste mate het
misnoegen van den achterdochtigen
klant, die meende, dat men hem het
geschenk wilde onthouden.
Er ontstond een woordenwisseling
tusschen hem en den winkelier. Dat de
overige familieleden zich ook niet onbe
tuigd lieten, spreekt vanzelf. Aangezien
woorden echter weinig uitwerking sche
nen te hebben, nam hij zijn toevlucht
tot krachtiger argumenten. Het eerste
het beste voorwerp, dat hij binnen het
bereik van zijn handen vond en dat bij
nader onderzoek een waschketel bleek
te zijn, greep hij en let het met volle
kracht neerdalen in een grooten bak
met porseleinen kopjes en schoteltjes
die daar niet tegen bestand waren en
ten naastenbij tot poeder werden gesla
gen.
De winkelier werd nu ook handtas
telijk en slaagde er in, den opgewonden
klant met familie en al buiten de deur
te zetten. Het slot ging op de deur en
de winkelier liep naar zijn telefoontoe
stel, om de politie te waarschuwen.
Naast den winkel bevindt zich echter
de etalage van een showroom, waarin
verschillende 'premies, (welke de win
kelier aan zijn klanten beloofde, tentoon
gesteld waren. Deze showroom is van
den winkel uit te bereiken.
Het zien van al deze fraaie geschen
ken scheen den man nog meer te prik
kelen. Hij bedacht zich niet lang, nam
een aanloopje en, daar de winkeldeur
nu eenmaal gegrendeld was, stak hij zijn
hoofd dwars door de spiegelruit van de
showroom.
Het hoofd bleef onbeschadigd, maar de
ruit viel rinkelend in gruizelementen.
In de showroom koelde de man zijn
woede nog op een paar Japansche va
zen en er zou zeker niets zijn gespaard
door den vandaal, wanneer de politie
hem niet op een onzachtzinnige manier
tot bedaren en bezinning had gebracht.
Er is proces-verbaal opgemaakt tegen
den man, die zijn cadeau nu waarschijn
lijk wel niet meer zal krijgen en te zij
ner tijd met den strafrechter kennis
maakt.
AANGRIJPEND De 66-,jarige v.
O uit Nijmegen wasi Dinsdag ,bij de be
grafenis van zijn zoom te Tieï, in leven
eigenaar van hotel „De Roos" aldaar
Toen dè vader in den rouwstoet achter
het stoffelijk overschot van zijn zoon
schreed', voelde hij zic'hj plotseling .on
wel worden; eenige loogemlblikk'en later
was de heer v O. overleden.
BESLAG GELEGD. Onder een
groot deel van de bevolking van het
nabij Gorredijk gelegen dorp Lange-
zwaag heerscht beroering. Deze keert
zich daar tegen een der voornaamste
ingezetenen.
Deze heeft als eigenaar van een boer
derij, die hij verhuurde, beslag laten
eggen op den boedel van den borg van
den pachter, die wegens de slechte be-
drijfsuitkomsten in gebrdjke bleef de
aanhangers gekost. Tot zij twee maan
den geleden de macht in het Rijk, spoe
dig daarop in Pruisen en elders, aan haar
grootste vijanden moest overdragen.
Die grootste vijanden zijn slechts
schijnbaar de nationaal-socialisten, wier
neigingen voorloopig nog ietwat verward
zijn, maar die ten slotte in meerderheid
toch als anti-kapitalisten beschouwd
moeten worden.
De werkelijke anti-poden van de aan
hangers van Karl Marx' theorieën zijn
in Duitschland de Duitsch-nationalen,
jonkers, industrieelen, agrariërs, adel en
ambtenaarsstand, oud-officieren en in
(iet algemeen gesproken conservatieven,
,al-Duitschers".
En die kringen, dezelfde die in Novem
ber 1918 op de vlucht geslagen werden,
hebben sinds eenige weken de macht
niet alleen in het Rijk, maar ook in den
Staat Pruisen weer in handen. Zij be-
ïouden die macht voorloopig, steunend
op den Rijkspresident, die zelf uit hun
milieu voortgekomen is, steunend op de
bajonetten van het beroepsleger en de
karabijnen en gummistokken van de
politie in Pruisen. En dat is een zeer
reële macht, sterker dan eenige parle
mentaire meerderheid. Een macht, die
in staat is, de Grondwet zoolang men dat
noodig vindt buiten werking te stellen
en als dictator te regeeren. Een macht,
die.... schieten kan. Wat onder de ge
geven omstandigheden nu eenmaal den
doorslag geeft.
Het actueele bij dit alles is het feit,
dat het nationaal-socialisme, ondanks
zijn geweldig groot geworden aanhang,
juist heden die macht heeft leeren ken
nen door de weigering van den rijkspre
sident, den heer Hitier de regeering
óver te leveren.
Het blijvende is, dat het Duitsche volk
thans weer conservatief geregeerd wordt
en dat met ijzeren consequentie alle
machthebbenden, die tot de democrati
sche of de sociaal-democratische richting
behooren, met pensioen worden gezon
den om plaats te maken voor mannen, die
eigenlijk met hart en ziel vijanden der
nog altijd niet officieel gestorven repu
bliek gebleven zijn.
Uit brieven van acht tot tien jaren
geleden zou schrijver dezes kunnen aan-
toonen, dat hij deze ontwikkeling voor
huursom te betalen, de boerderij ver
liet en naar Limburg verhuisde. De in
beslag genomen boedel zou voor ver
koop naar Heerenveen worden overge
bracht, maar er was niemand voor het
vervoer te vinden.
Des nachts wordt de woning met den
in beslag genomen inboedel trouw be
waakt, om dadelijk bij de hand te zijn
om alarm te maken wanneer een po
ging tot het vervoer van de goederen
mocht worden aangewend.. De verkoop
te Heerenveen, die reeds geannonceerd
was, moest natuurlijk overgaan.
De politie is met een en ander in
kennis gesteld doch het is haar ook nog
niet gelukt de kwestie op te lossen.
De spanning onder de bevolking, ook
buiten het dorp, neemt allengs toe en
de eigenaar van de boerderij beleeft
wat kwade dagen.
In groote omgeving is men benieuwc
hoe deze zaak ten slotte zal afloopen
t Is hèt onderwerp van den dag in wij
den omtrek,
MEISJE ONDER AUTOBUS. Za
terdagmorgen speelde het 1%-jarig
dochtertje van den tuinier F, te V e n-
1 o op het trottoir voor de ouderlijke
woning. In een onbewaak oogenblik is
de kleine den weg opgeloopen, juist op
het moment dat een autobus naderde.
De chauffeur trachtte nog het stuur om
te werpen om aldus een aanrijding te
voorkomen. De kleine liep echter par
does tegen de bus op en kwam met het
hoofdje onder een der wielen terecht,
waarbij de schedel werd verpletterd.
Het kind was op slag dood.
EEN VIERJARIG KRACHTMENSCH
- In Groningen, zoo meldt het
„Nsbl. v. h. Noorden", stak de vierjari
ge H. H. V. Vrijdagavond plotseling den
rijweg over van den Verlengde Heere-
v/eg. Hij werd toen overreden door een
auto, bestuurd door den heer P. Het
kereltje kreeg beide linkerwielen over
zijn borstkas.
Tot groote verwondering van allen
die getuige van dit ongeval waren, bleek
uit een geneeskundig onderzoek, dat 't
ventje in het geheel geen letsel had he
komen.
HET IJSSELMEER. Interessante
gegevens levert het driemaandelijksch
overzicht betreffende de Zuiderzeewer
ken. Na uitvoerige aanteekening van
de historische gebeurtenis der afsluiting
op 28 Mei j.l. volgen de volgende cijfers;
Op 1 Juli j.l. waren resp. verwerkt
plm. 1.050,000 kleileem en plm. 2.560.000
m3 zand.
Het IJsselmeer had bij zijn ontstaan
op 28 Mei 1932 een gemiddeld peil van
één cm. onder N.A.P. Het bevatte toen
ongeveer 11.9 milliard Jcubieke meter
water, zoodat bijeen oppervlakte van
3500 vierkante kilometer, de gemiddel
de diepte 3.4 m. bedroeg.
Op 30 Mei 1932 werd aangevangen
met het verlagen van het peil door het
spuien met de uitwateringssluizen in
den afsluitdijk. Voor het verrichten van
nog noodzakelijke werkzaamheden ble-
zien heeft, die duidelijk genoeg was
voor wie het Duitsche volk werkelijk
tent, zijn mentaliteit nuchter beoordeelt
en de verscheidenheid zijner stammen
desondanks niet uit het oog verloren
heeft.
De democratie, zoowel de socialisti
sche als de liberale, had in Duitschland
sinds 1919 verloren spel. Zij was poë-
zieloos, arm aan initiatief, al te cere-
iraal, al te zeer vertrouwend op het ge
zond verstand. Ep zij moest experimen
teeren met een ziek en uitgeput volk,
onder den moordenden dwang van het
dictaat van Versailles, zonder kapitaal,
zonder eenige hoop op spoedige beter
schap.
Het eenige wat haar overbleef: een
reetje liefde wekken voor den nieuwen
staat met bekende weinig kostbare mid
delen als daar zijn ridderorders, titels,
uniformen, openbaar vertoon, muziek in
de openlucht, kleine volksfeesten.dit
alles werd verzuimd. Men was al te
rang aan het oude, keizerlijke Duitsch
land te herinneren. Men meende met
één pennestreek neigingen, die in het
Ouitsche volk vastgeworteld zijn, te
runnen doorhalen. Waarheidslievend
als de republiek bewust was, meende
zij ook het volk steeds de volle waar
heid voor oogen te moeten stellen. Men
noemde dat tot weinige maanden gele
den: moed tot onpopulariteit en ging er
eigenlijk prat op.
Daarbij vergat men, dat slechts een
redroevend kleine minderheid van de
revolking zooveel bittere waarheid ver
dragen kon. Moediger ware geweest, de
zorgen alleen op zich te nemen en in-
tusschen bij het volk liefde tot den
staatsvorm te kweeken. Hoe gauw ook
in Duitschland een kinderhand gevuld
is, toonde dan later de sprookjesachtige
omhoog gaande Hitler-beweging aan,
welker allergrootste verdienste was, dat
zij gebruik maakte van alle mogelijkhe
den, die door de republikeinen verzuimd
waren.
De conservatieve Bond der Frontsol
daten „Stalen Helm", de „Jong-Duitsche
Orde", maar vooral de „S.S. en S.A.-
stormtroepen" van Hitier brachten die
uiterlijken, dien „Kadavergehorsam",
die neiging tot militaristisch vertoon, tot
uniform en onderscheidingsteeken, tot
opgaan in een uniforme massa en blin
de gehoorzaamheid aan den meerdere,
beschermt Uw gezin in moeilijke jaren.
Inspecteur: G. LINDENBERGH,
MIDDELBURGSCHESTRAAT, GOES.
(Ing. Med.)
ven hierbij afwisselend verschillende
sluiscomplexen gesloten.
Tot en met 17 Juni 1932 werd totaal
een millioen kubieke meter water af
gevoerd. Op dien datum werd, na het
bereiken van het door de wet van 29
Juni 1925 voorgeschreven voorloopige
peil van het IJsselmeer van 13 cm. be
neden N.A.P. het spuien gestaakt. Ten
gevolge van den geringen neerslag en
den tot beneden den normalen stand
dalenden afvoer van den IJssel, kon de
verdamping het totale waterbezwaar
vrijwel compenseeren, zoodat de gemid
delde waterstand op het IJsselmeer om
het voorloopige peil bleef schommelen.
Zoolang deze toestand aanhoudt blijft
het zoutgehalte van het IJsselmeerwa-
ter op dezelfde hoogte. Dit zoutgehalte
is intusschen reeds belangrijk kleiner,
dan het gemiddelde van vroeger. Geble
ken is, dat de Waddenzee een chloor-
ngehalte had, belangrijk lager dan dat
van de Noordzee, zijnde ongeveer 19 gr.
per liter. Vooral langs de Friesche kust
trad een belangrijke verzoeting op. 't
Gemiddelde over het gebied, dat thans
door IJsselmeer wordt ingenomen, was
ongeveer 6.7 gram per liter.
Onmiddellijk na de sluiting van den
afsluitdijk Is. een s.erie, over het ge
heele meer verspreide waarnemingen
verricht. De verschillen van plaats tot
plaats blijken zeer sterk te zijn afgeno
men. In het noorden is een belangrijke
verzoeting ingetreden, terwijl zuidelijk
van de lijn EnkhuizenUrkIJssel-
mond het chloorgehalte iets grooter is,
dan vroeger voor dit gebied als normaal
kon worden beschouwd.
Het gemiddelde chloorgehalte over 't
geheele meer was 5.6 gram per liter,
overeenkomende met een hoeveelheid
van bijna 67 millioen ton chloor of ruim
120 milloien ton zout.
Gedurende het spuien is door de slui
zen ongeveer 7.5 gram chloor per liter
water, dus totaal omstreeks 7.5 milli
oen ton chloor afgevoerd, waartegen
over staat een aanvoer van enkele
tienduizenden tonnen door den IJssel.
Het verschil van de door de gemalen
uit de Wieringermeer geslagen hoeveel
heid en die, welke door kwel onder den
Wipringermeerdijk uit het 'jUssekneer
is verdwenen, is nog geringer.
Op 30 Juni 1932 zou het IJsselmeer
dus nog omstreeks 59 millioen ton chloor
rebben bevat, opgelost in 11.5 milliard
tubieke meter water (gem. ruim 5.1 gr.
per- liter).
die den gemiddelden Duitscher aangebo
ren is.
Op het oogenblik beleven we de door-
iraak van deze propaganda en den we
derkeer van de „heeren", die door vele
geslachten heen er beter slag van gekre
gen hebben, met het „Duitsche volk" om
te gaan dan socialisten en communisten,
die van hun standpunt ook wel iets ide
aals willen, maar hun aanhang toch in
ïoofdzaak te danken hebben aan de
omstandigheid, dat millioenen arme men
schen nog hopen op lotsverbetering
door politieke massa-aaneensluiting.
Waarbij de theorieën van den waardigen
reer Karl Marx hun doorgaans volko
men onbekend gebleven zijn.
Het ziet er naar uit alsof onze Duit
sche buren terugkeeren naar den staat
van 1914. De regeering van heden be
veelt, en de bevolking.gehoorzaamt.
Alle „vrijheden" van de democratische
republiek verdwijnen, en uniformen,
onderscheidingsteekenen, commando's
zelfs bij den „vrijwilligen arbeidsdienst",
velddienstoefeningen bij dag en bij nacht,
eerewachten bij gesneuvelde kameraden,
geheime teekens, marschroutes, tactische
en strategische oefeningen, dienst-abaca-
dabra en alles wat er zoo bijhoort, ko
men er voor in de plaats.
Van morgen af komen nieuwe heeren
rij de radio in actie, van morgen af
mag in Pruisen niet meer zonder zwem-
iroekje gebaad worden en een schoon-
ïeidskoningin in badcostuum niet meer
worden gekozen. Van morgen af ver
dwijnen de „plastische levende beelden"
uit de kleine kroegjes rondom de Berlijn-
sche Friedrichstrasse, en de censuur op
alle kunstgebied zal niet lang meer op
zich laten wachten.
Er is in dit alles een kern van goeds.
)e half-socialistische republiek liet al te
veel toe, het volk verlummelde, de jeugd
groeide op in verwildering, de crimina-
iteit nam toe, de moraal werd er niet
reter op.
Maar er dreigt nu weer veel over-
ïeidsbemoeiing met als gevolg veel hui
chelarij. Het Duitsche volk beleeft, dat
iet roer krachtig naar rechts omgewor
pen wordt. Het ziet er naar uit, dat dit
alles van blijvende beteekenis zal wor
den, omdat het aan de innigste neigingen
van een sterke meerderheid tegemoet
komt.
Rolando