„ARNHEM* „Zij" Crème GEMENGD NIEUWS. BRIEVEN UIT EERLIJN. LEVENS VERZEKERING MAATSCHAPPIJ In bosch en duin, Op hei en strand: De huid wel bruin, Maar niet verbrand! (Ingez. Med.) Ongelukken. De 89-jarige mej G. S., uit Amster dam, die te Lunteren in pension was', had het ongeluk in een 'k'eldejr te vallen1.. Aan de gevolgen daarvan is zij overleden! 'Gistermiddag is de heer L. J. P. afkomstig uit Rottendam', in snelle vaart met zijn motor tegen de Gronenbrug te Woerdten gereden, R. 'liep ernstige ver wondingen op en is' per ziekenauto naar het r.-k. ziekenhuis te Woerden ver' vöerd De duorijdster, zijn echtgenoote, liep zerwondingen in liet gezicht op. De heer W. G. S. uit de Ampère straat te 's-Gravenhage, die gisteren op den hoek van den Paul' Kpugerlaan en Reitstraat met zijn motorfiets in volle vaar't tegen een tramwagen van lijn 12 is opgereden, is gisteren in het gemeente ziekenhuis aan den Zuidwa'l' overleden* [Mevrouw J, uit Fijnaart, die bij een auto-ongeluk in het begin dezer maand ernstig gewond' werd, is aan de gevolgen daarvan overlieden Branden. Te Sittard brak brand uit in het groote magazijn van D. waarin een me nigte kermisgoederen waren opgesla gen. Het vuur greep snel om zich heen en vond gretig voedsel in de droge ma terialen. In een minimum van tijd stond dan ook het heele ruime gebouw in vlam men. De brandweer kon zich door ge brek aan water slechts verdienstelijk maken door nog te redden wat te red den viel. En dat was niets dan een trac tor, die reeds door het vuur beschadigd was en eenige auto's. De juiste waarde van de verbrande materialen valt niet bij benadering te schatten. Wel staat vast, dat deze verschillende tienduizen den bedraagt. De brandkast met waar depapieren kon nog door verschillende mannen met vereende krachten naar buiten gesleept worden. Het vuur woed de voort tot laat in den nacht. De oor zaak van dezen brand is onbekend. Het staat vast, dat sedert Zondag niemand meer in het gebouw is geweest. De scha de wordt grootendeels door verzekering gedekt. Verdronken. In de badinrichting Nieuw-Loosdrecht te Loosdrecht ging Vrijdagavond de 19- jarige mej. A. L. uit Hilversum die niet kon zwemmen desondanks in het 3 m diepe bassin. Zij verdween in de diepte en werd na korten tijd levenloos uit het water opgehaald. De Chineesche zeeman Mak Kim van het stoomschip „Papanoeli" is Vrijdag avond bij het zwemmen in de Merwede- haven verdronken. Hij had pas gegeten en werd in het water onwel. De algemeene cultuur. Nati onalisme - internationalisme. De Duitscher geen goed soci alist. De s.d, geregeerd zoo lang de reactie op zich liet wachten. De anti-poden thans de fhacht. Hitlerbewe- ging, die gebruik maakte van alle mogelijkheden, door repu blikeinen verzuimd. „Vrijhei den" verdwijnen, uniformen keeren. Het is uiterst belangwekkend, te vol gen, wat in deze dagen bij ons in Duitschland geschiedt. Ik bedoel daar mee natuurlijk niet de politiek-van-den- dag. Die valt, hoe interessant ook op zichzelf genomen, buiten het kader van deze beschouwing. Ik bedoel de alge meene cultuur, in groote lijnen gezien; en de volkstemmingen, de volksneigin gen, moraal, karakter; en wat dies meer zij. Het moge van actueele beteekenis zijn, of straks de kortgeleden nog staten- looze, vroeger Oostenrijksche en sedert eenige maanden Duitscher geworden ex- huisschilder Adolf Hitler, zoon van een Oostenrijkschen grensbeambte, straks rijkskanselier of na Hindenburg's dood of aftreden wellicht rijkspresident zal worden. Veel belangrijker schijnt mij de heftige strijd tusschen twee uitersten, nationalisme en internationalisme, stoer conservatisme op moreel gebied en aan losbandigheid grenzende vrijheid streng- geloovig Christendom en socialistisch- beïnvloede vrijdenkerij, die binnen de Duitsche grenzen thans uitgevochten wordt, en die op dit oogenblik het natio nalise in de voordeeligste stellingen ge steld ziet. We leven zoo verbijsterend snel in de ze jaren, dat men zich nauwelijks meer herinneren kan, hoe in Nevember 1918 een leider der sociaal-democratie, staan de in een der groóte vensters van het gebouw van den Duitschen Rijksdag, der massa's daarbuiten kon toeroepen, dat „het proletariaat over de gansche linie gezegevierd" had. Dat was eind 1918. Nu zijn we pas in Augustus 1932. Na de slappe revolutie van 1918 kwam het socialisme in Duitschland in een HONDENINSTINCT? Men schrijft aan de Haagsche Courant: Daar in dezen tijd zooveel menschen een gratis reisje pogen te maken, be hoeft het geen verwondering te, wekken dat ook de dieren daartoe «eens een po ging doen. Stel U voor, lezer, de drukte op een mooien Zondagavond op 't per ron van 't Voorburgsche stationnetje waar eenige reizigers, die ik heb wegge bracht, juist een trein moeten laten ver trekken, zonder dat ze er kunnen in stappen, daar zij niet voorzien zijn van een plaatsbewijs. Na 't vertrek van den trein was het hondje, (een langharige fox-terrier), dat meegegaan is om den vertrekkenden uit geleide te doen, verdwenen. „Geen nood", dacht ik: ,,'t Hondje was zeker ontevreden, dat er niet genoeg notitie -van genomen werd (komt niet alleen bij dieren voor!), en is waarschijnlijk naar huis gewandeld". Thuiskomend trof ik het echter niet aan en daar het geen zwerfachtige na tuur heeft, was mijn conclusie, dat het er geen bezwaar in had gezien om zon der plaatsbewijs in den trein te stappen Direct 't station Hofplein te Rotterdam opgebeld, doch daar was nóch bij 't na kijken van den trein, noch op 't perron een fox-terrier opgemerkt, zoodat de hond zeker al eerder uitgestapt was en de controle zonder kaartje afgeven was doorgeglipt. Alle pogingen in het werk gesteld om haar verblijfplaats ('t was een teefje) te ontdekken, bleven vruchteloos, totdat ik den volgenden middag in Pijnacker, waar ik dagelijks naar mijn werk ga; naar 't station loopende, ineens iets aan mijn beenen voel snuffelen en omkijken de.het verloren hondje zie, dat luid ruchtig zijn vreugde over het weerzien toont. Zooals daarna bleek, was het reeds ongeveer 3 uur van tevoren bij 't stati on gezien. Aan de lezers het oordeel, of het toeval was, dat 't hondje van 't sta tion 't dorp was ingegaan of dat het in stinct het den weg opgedreven had naar een van zijn bazen. GEVOLG VAN HET CADEAUSTEL SEL. Aan de Baarsjes te Amster dam is een firma gevestigd, die bij haar art'(kelen (bons geeft, 'welke, wanneer men er voldoende van bijeengesp'aard heeft, recht geven op allerlei prachtige cadeaux, die in nog prachtiger catalogi worden omschreven en dan ook niet nalaten, de. begeerte van vele klanten op te wekken. Een meneer uit de buurt had de lief hebberij, om dergelijke bons op te spa ren en na geruimen tijd had hij er zoo veel bijeen, dat hij recht kon doen gel den op een stel emaille pannen. De bons werden ingeleverd, maar de aflevering van het cadeau liet nog al op zich wachten. Althans het duurde den meneer te lang. Hij beraadde zich niet lang, requireerde een stuk of acht fami lieleden, die vanwege de pannen allen min of meer in krijgslustige stemming waren, en begaf zich met deze keur bende naar het bewuste magazijn aan de Baarsjes. machtspositie, die slechts door de vol ledige dictatuur der arbeidersklasse in het later Sovjet-Rusland overtroffen werd. Veertien jaren later is het voor- loopig met die machtspositie, en ver moedelijk ook met de democratische re publiek, voorbij. Kan men zich dit ver rassende verschijnsel verklaren? Dat is niet zoo eenvoudig. Maar we willen er een poging toe doen. In de eerste plaats dan: de Duitscher is geen goed socialist, geen werkelijk vriend van gelijkheid, Vrijheid en broe derschap, geen opgewonden strijder voor internationale idealen. Markeert hij dit alles, dan is het toch niet doorvoeld. Het is eerder reactie dan actie. De revolutie van November 1918 reageerde op de uitputting en den verlo ren oorlog. Het geheele socialisme in Duitschland was vóór 1914 de reactie op raar onderdrukking. Nauwelijks wendde eind Juli 1914 de keizer zich ook tot zijn roode onderdanen om een beroep op hun vaderlandsliefde te doen, of de Duitsche sociaal-democratie stemde in den Rijksdag voor de eerste oorlogscre- dieten. Deze sociaal-democratie, in zich ver deeld en later door broederoorlog met onafhankelijke socialisten en communis ten tot steeds grooter machteloosheid gedoemd, moest 1918 de regeering overnemen zonder eenige practische ge oefendheid, in een periode, waarin Duitschland's onmacht op het laagste punt aangekomen was en regeeren betee- kende, zich groote volksmassa's tot ge zworen vijand maken. Zij heeft, bijna ononderbroken, gere geerd in het Duitsche Rijk, in den Staat Pruisen, in Saksen en in "kleinere Duit sche landen, zoolang de reactie, in wel- cen vorm dan ook, op zich liet wachten. Zij stelde den eersten rijkspresident, verschillende rijkskanseliers en minister presidenten, meestal in samenwerking met democraten en r.-katholieken, kor ten tijd zelfs, op de basis der zooge naamde „groote coalitie", ook met de partij der industrieele werkgevers, die zich Duitsche Volkspartij noemt en die thans ter ziele is. Met uitzondering van de periode 19241928, die een tijdelijke stijging be- teekende heeft dit dragen van een groo te verantwoordelijkheid haar millioenen Het gezelschap ging den winkel bin nen en de aanvoerder eischte de leve ring van de beloofde pannen. De pan nen schenen echter niet voorradig te zijn en dit wekte in de hoogste mate het misnoegen van den achterdochtigen klant, die meende, dat men hem het geschenk wilde onthouden. Er ontstond een woordenwisseling tusschen hem en den winkelier. Dat de overige familieleden zich ook niet onbe tuigd lieten, spreekt vanzelf. Aangezien woorden echter weinig uitwerking sche nen te hebben, nam hij zijn toevlucht tot krachtiger argumenten. Het eerste het beste voorwerp, dat hij binnen het bereik van zijn handen vond en dat bij nader onderzoek een waschketel bleek te zijn, greep hij en let het met volle kracht neerdalen in een grooten bak met porseleinen kopjes en schoteltjes die daar niet tegen bestand waren en ten naastenbij tot poeder werden gesla gen. De winkelier werd nu ook handtas telijk en slaagde er in, den opgewonden klant met familie en al buiten de deur te zetten. Het slot ging op de deur en de winkelier liep naar zijn telefoontoe stel, om de politie te waarschuwen. Naast den winkel bevindt zich echter de etalage van een showroom, waarin verschillende 'premies, (welke de win kelier aan zijn klanten beloofde, tentoon gesteld waren. Deze showroom is van den winkel uit te bereiken. Het zien van al deze fraaie geschen ken scheen den man nog meer te prik kelen. Hij bedacht zich niet lang, nam een aanloopje en, daar de winkeldeur nu eenmaal gegrendeld was, stak hij zijn hoofd dwars door de spiegelruit van de showroom. Het hoofd bleef onbeschadigd, maar de ruit viel rinkelend in gruizelementen. In de showroom koelde de man zijn woede nog op een paar Japansche va zen en er zou zeker niets zijn gespaard door den vandaal, wanneer de politie hem niet op een onzachtzinnige manier tot bedaren en bezinning had gebracht. Er is proces-verbaal opgemaakt tegen den man, die zijn cadeau nu waarschijn lijk wel niet meer zal krijgen en te zij ner tijd met den strafrechter kennis maakt. AANGRIJPEND De 66-,jarige v. O uit Nijmegen wasi Dinsdag ,bij de be grafenis van zijn zoom te Tieï, in leven eigenaar van hotel „De Roos" aldaar Toen dè vader in den rouwstoet achter het stoffelijk overschot van zijn zoon schreed', voelde hij zic'hj plotseling .on wel worden; eenige loogemlblikk'en later was de heer v O. overleden. BESLAG GELEGD. Onder een groot deel van de bevolking van het nabij Gorredijk gelegen dorp Lange- zwaag heerscht beroering. Deze keert zich daar tegen een der voornaamste ingezetenen. Deze heeft als eigenaar van een boer derij, die hij verhuurde, beslag laten eggen op den boedel van den borg van den pachter, die wegens de slechte be- drijfsuitkomsten in gebrdjke bleef de aanhangers gekost. Tot zij twee maan den geleden de macht in het Rijk, spoe dig daarop in Pruisen en elders, aan haar grootste vijanden moest overdragen. Die grootste vijanden zijn slechts schijnbaar de nationaal-socialisten, wier neigingen voorloopig nog ietwat verward zijn, maar die ten slotte in meerderheid toch als anti-kapitalisten beschouwd moeten worden. De werkelijke anti-poden van de aan hangers van Karl Marx' theorieën zijn in Duitschland de Duitsch-nationalen, jonkers, industrieelen, agrariërs, adel en ambtenaarsstand, oud-officieren en in (iet algemeen gesproken conservatieven, ,al-Duitschers". En die kringen, dezelfde die in Novem ber 1918 op de vlucht geslagen werden, hebben sinds eenige weken de macht niet alleen in het Rijk, maar ook in den Staat Pruisen weer in handen. Zij be- ïouden die macht voorloopig, steunend op den Rijkspresident, die zelf uit hun milieu voortgekomen is, steunend op de bajonetten van het beroepsleger en de karabijnen en gummistokken van de politie in Pruisen. En dat is een zeer reële macht, sterker dan eenige parle mentaire meerderheid. Een macht, die in staat is, de Grondwet zoolang men dat noodig vindt buiten werking te stellen en als dictator te regeeren. Een macht, die.... schieten kan. Wat onder de ge geven omstandigheden nu eenmaal den doorslag geeft. Het actueele bij dit alles is het feit, dat het nationaal-socialisme, ondanks zijn geweldig groot geworden aanhang, juist heden die macht heeft leeren ken nen door de weigering van den rijkspre sident, den heer Hitier de regeering óver te leveren. Het blijvende is, dat het Duitsche volk thans weer conservatief geregeerd wordt en dat met ijzeren consequentie alle machthebbenden, die tot de democrati sche of de sociaal-democratische richting behooren, met pensioen worden gezon den om plaats te maken voor mannen, die eigenlijk met hart en ziel vijanden der nog altijd niet officieel gestorven repu bliek gebleven zijn. Uit brieven van acht tot tien jaren geleden zou schrijver dezes kunnen aan- toonen, dat hij deze ontwikkeling voor huursom te betalen, de boerderij ver liet en naar Limburg verhuisde. De in beslag genomen boedel zou voor ver koop naar Heerenveen worden overge bracht, maar er was niemand voor het vervoer te vinden. Des nachts wordt de woning met den in beslag genomen inboedel trouw be waakt, om dadelijk bij de hand te zijn om alarm te maken wanneer een po ging tot het vervoer van de goederen mocht worden aangewend.. De verkoop te Heerenveen, die reeds geannonceerd was, moest natuurlijk overgaan. De politie is met een en ander in kennis gesteld doch het is haar ook nog niet gelukt de kwestie op te lossen. De spanning onder de bevolking, ook buiten het dorp, neemt allengs toe en de eigenaar van de boerderij beleeft wat kwade dagen. In groote omgeving is men benieuwc hoe deze zaak ten slotte zal afloopen t Is hèt onderwerp van den dag in wij den omtrek, MEISJE ONDER AUTOBUS. Za terdagmorgen speelde het 1%-jarig dochtertje van den tuinier F, te V e n- 1 o op het trottoir voor de ouderlijke woning. In een onbewaak oogenblik is de kleine den weg opgeloopen, juist op het moment dat een autobus naderde. De chauffeur trachtte nog het stuur om te werpen om aldus een aanrijding te voorkomen. De kleine liep echter par does tegen de bus op en kwam met het hoofdje onder een der wielen terecht, waarbij de schedel werd verpletterd. Het kind was op slag dood. EEN VIERJARIG KRACHTMENSCH - In Groningen, zoo meldt het „Nsbl. v. h. Noorden", stak de vierjari ge H. H. V. Vrijdagavond plotseling den rijweg over van den Verlengde Heere- v/eg. Hij werd toen overreden door een auto, bestuurd door den heer P. Het kereltje kreeg beide linkerwielen over zijn borstkas. Tot groote verwondering van allen die getuige van dit ongeval waren, bleek uit een geneeskundig onderzoek, dat 't ventje in het geheel geen letsel had he komen. HET IJSSELMEER. Interessante gegevens levert het driemaandelijksch overzicht betreffende de Zuiderzeewer ken. Na uitvoerige aanteekening van de historische gebeurtenis der afsluiting op 28 Mei j.l. volgen de volgende cijfers; Op 1 Juli j.l. waren resp. verwerkt plm. 1.050,000 kleileem en plm. 2.560.000 m3 zand. Het IJsselmeer had bij zijn ontstaan op 28 Mei 1932 een gemiddeld peil van één cm. onder N.A.P. Het bevatte toen ongeveer 11.9 milliard Jcubieke meter water, zoodat bijeen oppervlakte van 3500 vierkante kilometer, de gemiddel de diepte 3.4 m. bedroeg. Op 30 Mei 1932 werd aangevangen met het verlagen van het peil door het spuien met de uitwateringssluizen in den afsluitdijk. Voor het verrichten van nog noodzakelijke werkzaamheden ble- zien heeft, die duidelijk genoeg was voor wie het Duitsche volk werkelijk tent, zijn mentaliteit nuchter beoordeelt en de verscheidenheid zijner stammen desondanks niet uit het oog verloren heeft. De democratie, zoowel de socialisti sche als de liberale, had in Duitschland sinds 1919 verloren spel. Zij was poë- zieloos, arm aan initiatief, al te cere- iraal, al te zeer vertrouwend op het ge zond verstand. Ep zij moest experimen teeren met een ziek en uitgeput volk, onder den moordenden dwang van het dictaat van Versailles, zonder kapitaal, zonder eenige hoop op spoedige beter schap. Het eenige wat haar overbleef: een reetje liefde wekken voor den nieuwen staat met bekende weinig kostbare mid delen als daar zijn ridderorders, titels, uniformen, openbaar vertoon, muziek in de openlucht, kleine volksfeesten.dit alles werd verzuimd. Men was al te rang aan het oude, keizerlijke Duitsch land te herinneren. Men meende met één pennestreek neigingen, die in het Ouitsche volk vastgeworteld zijn, te runnen doorhalen. Waarheidslievend als de republiek bewust was, meende zij ook het volk steeds de volle waar heid voor oogen te moeten stellen. Men noemde dat tot weinige maanden gele den: moed tot onpopulariteit en ging er eigenlijk prat op. Daarbij vergat men, dat slechts een redroevend kleine minderheid van de revolking zooveel bittere waarheid ver dragen kon. Moediger ware geweest, de zorgen alleen op zich te nemen en in- tusschen bij het volk liefde tot den staatsvorm te kweeken. Hoe gauw ook in Duitschland een kinderhand gevuld is, toonde dan later de sprookjesachtige omhoog gaande Hitler-beweging aan, welker allergrootste verdienste was, dat zij gebruik maakte van alle mogelijkhe den, die door de republikeinen verzuimd waren. De conservatieve Bond der Frontsol daten „Stalen Helm", de „Jong-Duitsche Orde", maar vooral de „S.S. en S.A.- stormtroepen" van Hitier brachten die uiterlijken, dien „Kadavergehorsam", die neiging tot militaristisch vertoon, tot uniform en onderscheidingsteeken, tot opgaan in een uniforme massa en blin de gehoorzaamheid aan den meerdere, beschermt Uw gezin in moeilijke jaren. Inspecteur: G. LINDENBERGH, MIDDELBURGSCHESTRAAT, GOES. (Ing. Med.) ven hierbij afwisselend verschillende sluiscomplexen gesloten. Tot en met 17 Juni 1932 werd totaal een millioen kubieke meter water af gevoerd. Op dien datum werd, na het bereiken van het door de wet van 29 Juni 1925 voorgeschreven voorloopige peil van het IJsselmeer van 13 cm. be neden N.A.P. het spuien gestaakt. Ten gevolge van den geringen neerslag en den tot beneden den normalen stand dalenden afvoer van den IJssel, kon de verdamping het totale waterbezwaar vrijwel compenseeren, zoodat de gemid delde waterstand op het IJsselmeer om het voorloopige peil bleef schommelen. Zoolang deze toestand aanhoudt blijft het zoutgehalte van het IJsselmeerwa- ter op dezelfde hoogte. Dit zoutgehalte is intusschen reeds belangrijk kleiner, dan het gemiddelde van vroeger. Geble ken is, dat de Waddenzee een chloor- ngehalte had, belangrijk lager dan dat van de Noordzee, zijnde ongeveer 19 gr. per liter. Vooral langs de Friesche kust trad een belangrijke verzoeting op. 't Gemiddelde over het gebied, dat thans door IJsselmeer wordt ingenomen, was ongeveer 6.7 gram per liter. Onmiddellijk na de sluiting van den afsluitdijk Is. een s.erie, over het ge heele meer verspreide waarnemingen verricht. De verschillen van plaats tot plaats blijken zeer sterk te zijn afgeno men. In het noorden is een belangrijke verzoeting ingetreden, terwijl zuidelijk van de lijn EnkhuizenUrkIJssel- mond het chloorgehalte iets grooter is, dan vroeger voor dit gebied als normaal kon worden beschouwd. Het gemiddelde chloorgehalte over 't geheele meer was 5.6 gram per liter, overeenkomende met een hoeveelheid van bijna 67 millioen ton chloor of ruim 120 milloien ton zout. Gedurende het spuien is door de slui zen ongeveer 7.5 gram chloor per liter water, dus totaal omstreeks 7.5 milli oen ton chloor afgevoerd, waartegen over staat een aanvoer van enkele tienduizenden tonnen door den IJssel. Het verschil van de door de gemalen uit de Wieringermeer geslagen hoeveel heid en die, welke door kwel onder den Wipringermeerdijk uit het 'jUssekneer is verdwenen, is nog geringer. Op 30 Juni 1932 zou het IJsselmeer dus nog omstreeks 59 millioen ton chloor rebben bevat, opgelost in 11.5 milliard tubieke meter water (gem. ruim 5.1 gr. per- liter). die den gemiddelden Duitscher aangebo ren is. Op het oogenblik beleven we de door- iraak van deze propaganda en den we derkeer van de „heeren", die door vele geslachten heen er beter slag van gekre gen hebben, met het „Duitsche volk" om te gaan dan socialisten en communisten, die van hun standpunt ook wel iets ide aals willen, maar hun aanhang toch in ïoofdzaak te danken hebben aan de omstandigheid, dat millioenen arme men schen nog hopen op lotsverbetering door politieke massa-aaneensluiting. Waarbij de theorieën van den waardigen reer Karl Marx hun doorgaans volko men onbekend gebleven zijn. Het ziet er naar uit alsof onze Duit sche buren terugkeeren naar den staat van 1914. De regeering van heden be veelt, en de bevolking.gehoorzaamt. Alle „vrijheden" van de democratische republiek verdwijnen, en uniformen, onderscheidingsteekenen, commando's zelfs bij den „vrijwilligen arbeidsdienst", velddienstoefeningen bij dag en bij nacht, eerewachten bij gesneuvelde kameraden, geheime teekens, marschroutes, tactische en strategische oefeningen, dienst-abaca- dabra en alles wat er zoo bijhoort, ko men er voor in de plaats. Van morgen af komen nieuwe heeren rij de radio in actie, van morgen af mag in Pruisen niet meer zonder zwem- iroekje gebaad worden en een schoon- ïeidskoningin in badcostuum niet meer worden gekozen. Van morgen af ver dwijnen de „plastische levende beelden" uit de kleine kroegjes rondom de Berlijn- sche Friedrichstrasse, en de censuur op alle kunstgebied zal niet lang meer op zich laten wachten. Er is in dit alles een kern van goeds. )e half-socialistische republiek liet al te veel toe, het volk verlummelde, de jeugd groeide op in verwildering, de crimina- iteit nam toe, de moraal werd er niet reter op. Maar er dreigt nu weer veel over- ïeidsbemoeiing met als gevolg veel hui chelarij. Het Duitsche volk beleeft, dat iet roer krachtig naar rechts omgewor pen wordt. Het ziet er naar uit, dat dit alles van blijvende beteekenis zal wor den, omdat het aan de innigste neigingen van een sterke meerderheid tegemoet komt. Rolando

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 6