LANDBOUW. GEMENGD NIEUWS. INGEZONDEN STUKKEN. •mSSSSBSSI^ÊSSSSB^SÊBSSÊSBS m SCANDINAVISCHE BRIEF. DE STERRENHEMEL 1724 AUGUSTUS 22 h MT (23 h ZT) ZUID- m Eisch en uitspraak 10 sub. 10 d. h. M. S. G„ huisvrouw van L.G., voor noemd, wegens beleediging van G. P. Janssens te Nieuw-Namen op 10 Juli j.L Eisch en uitspraak 5 sub. 2 d. h. M. E. v. P., geh. met E. J„ 41 jaar werkvrouw te Nieuw-Namen, wegens mishandeling van M. S. G. te Nieuw- Namen op 10 Juli 1932 Eisch en uitspraak 10 subs. 5 d. h. W. L. S., 19 jaar, koopman te Middel burg, wegens mishandeling van J. A. G L. Nijenbuur te Heinkenszand op 11 Juli 1932. r Eisch 10 sub. 5 d. Uitspraak J subs. 3 d. h. J. L., 58 jaar, werkman te Oost- en West-Souburg, wegens beleediging van A. M. B., te Oost- en West-Souburg op 12 Juli 1932. Eisch en uitspraak 10 sub. 5 d. h. J. W., 20 jaar, kermisreiziger te Krui- ningen (Hansweert) wegens diefstal van een portemonnaie met eenig geld, toebe- hoorende aan J. J. H. te Zonnemaire in den nacht van 5 op 6 Juli 1932. E sch en uitspraak 15 sub. 5 d. h. M. J. H., 20 jaar, zonder beroep t£ Noordgouwe, wegens diefstal van een geldsbedrag, toebehoorende aan J. J. Hage te Noordgouwe op 6 Juli 1932. Eisch en uitspraak 10 subs. 5 d. h. A. J. S., huisvrouw F. A., 27 jaar zonder beroep te Honteqisse wegenr beleediging van M. E. Asselman te Wal- zoorden op 6 Juli 1932. Eisch en uitspraak 10 sub. 5 d. h. C. R., 26 jaar, werkman te Ter Neu zen, wegens mishandeling van J. van Riet te Ter Neuzen op 19 Juli 1392. Eisch en uitspraak 15 sub. 5 d. h. C, R., voornoemd, wegens verzet te gen de politieambtenaren Van Doorn, Sol en Hage, toen deze hem ter zake van mishandeling naar den Waterschout wilden overbrengen, te Ter Neuzen op 19 Juli 1932. Eisch en uitspraak 10 sub. 5 d. h. STEUN AAN DEN TUINBOUW. Onze landbouw-medewerker schrijft ons: De actie der centrale landbouw-or- ganisaties is thans geconcentreerd op steun aan den tuinbouw. „De Zeeuw" merkt op, dat deze „zeer binnenkort te wachten is". We hopen het van har te, doch we zijn dienaangaande minder optimistisch gestemd en erkend zal die nen te worden, dat de moeilijkheden hier vele zijn. We hebben te maken met een groote verscheidenheid van pro ducten, die alle aan bederf onderhevig zijn, waar dus. bij de minste stagnatie in de distributie verlies optreedt; die bo vendien in verschillende streken een uiteenloopende beteekenis hebben, wel ke vaak niet evenredig is aan het eind cijfer, dat de statistiek aangeeft. Zoo zal de opbrengst van den export van kruisbessen heel weinig schijnen in ver gelijking met de totale som van den export van fruit en toch is deze teelt voor ons gewest van groote beteekenis. Steun aan den tuinbouw zou ook licht kunnen bevorderen, dat de landbouw zich plotseling in die richting boog en door den verbouw van grove tuin bouwproducten nieuwe moeilijkheden zou scheppen. Om dat alles in (de hand te hebben moet er weer gecentraliseerd worden. De crisis-varkenswet geeft hier de richting aan. We moeten krijgen een fruit-centrale, die alle export en ook alle import aan zich trekt, ja, om van volledig succes verzekerd te zijn, kan zelfs de binnenlandsche markt niet ge heel vrij gelaten worden. Door de toenemende belemmerende maatregelen, die verschillende landen onzen export in den weg leggen, is de binnenlandsche markt voor den tuin bouw van grooter waarde geworden, Een belangrijk deel onzer productie zou daar kunnen worden geplaatst. Uitge sloten is hierbij niet, dat door coöpera tieven ver- en inkoop de weg van pro ducent naar consument wordt verkort, wat beide categorieën ten goede kan komen. Voor producten, die dagelijks versch worden gebruikt, zal dit wel moeilijk zijn, hoewel het plaatselijk veilingsysteem hier veel zou kunnen be reiken, doch voor het inslaan van win tervoorraad lijkt ons dit alleszins moge lijk. In het gangbare stelsel moet het be- noodigde geld opgebracht worden door het fruit-etende publiek. In dien gedach- tengang zouden we de fruit-centrale het recht toegekend willen zien, accijns te heffen op buitenlandsch fruit in een be paalden tijd van het jaar. Misschien blij ven we met „accijns" bij „Economische Zaken en Landbouw, terwijl we met „invoerrechten" bij „Financiën" zou den terecht komen". Onzentwege mogen de ambtenaren van den fiscus met de inning der gel den worden belast. Om verder aan elke streek recht te doen wedervaren, zal tegelijk weer décentralisatie noodig zijn; de bestaande veilingsbesturen kunnen hierbij een actieve rol vervullen. Zoo zien we dus momenteel tweeërlei werk kring. De landelijke centrales betoogen dat steun voor den tuinbouw in zijn ge heel noodig is en uit een algemeen eco nomisch oogpunt alleszins gerechtvaar digd; zij geven tegelijk de methode aan, hoe aan de benoodigde gelden is te ko men. De gewestelijke en plaatselijke or ganisaties hebben op haar beurt de be teekenis van den tuinbouw in haar streek in het licht te stellen, omdat daarvan afhankelijk zal zijn haar aan deel uit het steunfonds. We willen hier mede niet zeggen, dat degeen, die het hardst schreeuwt, het meeste zal wor den toegewezen, We veronderstellen, dat de fruit-centrale zal bestaan uit deskundigen, die vatbaar zijn voor de gelijke argumenten. Elke Provinciale veilingscommissie heeft nu haar taak en wijde vooral zorg aan de berekening der productiekosten. Als deze later uitge wisseld worden, kunnen zij tegelijk leer zaam studie-materiaal voor de ,toe- komst leveren. Geknoei en Bedrog. Het Vlaamsche Landbouwweekblad „De Koornbloem" bevat een vlammend artikel over: „Geknoei en bedrog inzake handel in Hollandsch Plantgoed". Het blad prijst de maatregelen die hier op dit terrein zijn getroffen, „maar de Ne- derlandsche regeering heeft vergeten den uitvoer te verbieden van aardappe len, die ongesorteerd zijn, zoodat men zeer gemakkelijk met ongekeurd poot- goed de grens over kan." In Antwerpen is 'n gansche boot eerstelingen aangeko men, kleine en groote dooreen, ,,'n ge meen afgekeurd goedje, dat in Neder land werd verladen." De aardappelen worden nu in Antwerpen gesorteerd en zoo gaat het ongesorteerde Nederlandsche pootgoed naar de Belgische boerderij. Natuur lijk tot schade van onze reputatie,Ge lukkig heeft het Belgisch blad jhr. Van Vredenburch en onze regeering direct op de hoogte gebracht. Zoo'n paar knoei ers kunnen in korten tijd afbreken, wat langs organisatorischen weg slechts in jaren kon worden opgebouwd! „ACHILLES" OVERLEDEN. De Maasbode schrijft: De Diergaarde-bezoekers zullen met spijt vernemen, dat „Achilles" de zee olifant, die enkele weken geleden in het bassin van den dierentuin huisvesting heeft gekregen, in den nacht van Zater dag op Zondag is overleden, Achilles, die zes jaar oud was, kwam destijds uit Ha genbeek's dierentuin te Hamburg, waar de Rotterdamsche diergaarde, welke er een bijzondere attractie rijker mee werd. Voor alle zekerheid, het logge beest was door Hagenbeek voor 60.000 Mark verzekerd, had men hem een oppasser meegegeven, maar desniettegenstaande de goede zorgen van den heer Steinhof, is „Achilles" toch bezweken. De directe doodsoorzaak is nog niet bekend, maar vermoedelijk is het arme beest den hongerdood gestorven. De schuld hiervan zit niet bij de Diergaarde, noch bij den oppasser, maar bij „Achil les" zelf, die aan zijn nieuwe omgeving niet heeft kunnen wennen en levensmoe is geworden. De meest fijne hapjes zijn hem in die weken voorgezet, maar „Achilles" wei gerde eenig voedsel tot zich te nemen. Op den duur kan ook een dikhuid als „Achilles" niet tegen een zoo langdurig vasten, DIEVENBENDE GEKNIPT. Te den Haag heeft de politie aangehouden een 3 tal Scheveningers oud 17, 19 en 24 jaar, van wie is gebleken, dat zij zich aan 6 inbraken en de twee oudste ook aan straatroof hebben schuldig gemaakt. Met een horlogemaker die veel van het ge- stolene kocht, zijn de drie dieven naar het Huis van Bewaring overgebracht. ZWERVERS. In den nacht van Donderdag op Vrijdag circa 12 uur, wer den de bewoners van huize Mevrouw Dautzenberg te Oud-Gastel opge schrikt door heftig belgerinkel. Een 2-tal zwervende Duitschers bleken voor de deur te staan en vroegen om geld en nachtverblijf. Nadat hun was medege deeld, dat zij zich naar een logement moesten begeven, arriveerde de inmid dels gewaarschuwde polftie, die het ge ruchtmakend tweetal onder hevig ver zet inrekende en in het arrestantenlo kaal opsloot. INBRAAK. Door het inslaan van 'n winkelruit hebben onbekende daders zich toegang weten te verschaffen tot den goudsmidswinkel van den heer Rep- ko te IJmuiden-Oost. Voor een bedrag van ongeveer vijf honderd gulden aan sieraden wordt ver mist. KIND VERDRONKEN. Maandagavond is het 5-jarig dochtertje van den schip per K. St., vermoedelijk bij het aan boord gaan, van de loopplank gevallen en in de Petroleumhaven aan de Von delingenplaat onder de gemeente Per nis te water geraakt en verdronken. Het meisje was eenige dagen bij haar vader gelogeerd aan boord van den zandzuiger „Sliedrecht 9". Maandag is te Haarlem weder een geheime radiozender opgespoord en in beslag genomen. MISDAAD? Maandagnacht is te Baambrugge verdronken de 16-ja rige Joh. V„ wonende te Schalkwijk, die met een vriend, eveneens uit Schalkwijk afkomstig, aan den dijk van den Amstel was gaan uitrusten. De jongens zijn op den dijk gaan slapen. J. V. is daarbij in het water geraakt en verdronken. De politie stelt een nader onderzoek in. Greta Garbo in Zweden, De aankomst, Ze ziet er „an ders" uit dan vroeger, Een der zeldzame interviews, Niet ondankbaar, doch het land aan de dames en heeren, die de „waarheid" over haar willen schrijven, Geweldige drukte, Maatregelen ter beveiliging, Een wilde jacht achter haar aan, Teleurgestelde Stock- holmers, Greta Gorba komt naar haar vader land terug. Maandagmorgen in de vroegte, als de blanke „Gripsholm" van de Svenska Amerika Linie rustig over de gladde zee naar Gothenburg stoomt, staat ze naast kapitein Lundmark op de commando brug en ziet ze, hoe een na een de door storm en golven kaalgeschuurde scheren opdoemen uit den lichten ochtendmist. De meeste passagiers zijn bezig hun koffers te pakken, maar Greta Garbo blijft op de brug, onder de hoede van den kapitein, die mét den Zweedschen gezant te Washington „minister" Bros- tröm, die ook de thuisreis maakt, er voor gewaakt heeft, dat de beroemde filmster geen last van haar medepassa giers ondervond. Zij heeft ditmaal niet, zooals vier jaar geleden, toen zij de Kerstmis thuis ging vieren, een lijfwacht van twee prinsen, waardoor een ieder op eerbiedigen afstand van haar bleef, en er is een Amerikaansche journaliste aan boord, die al van New-York af aller lei pogingen aanwendt om „de goddelij ke Garbo" te interviewen. Bij Vinga komt de loods aan boord. Even later nadert de kleine „John" van de Svenska Amerika Linie het groote, helder-witte zeekasteel en stormen do zijnen journalisten en persfotografen, voorafgegaan door den directeur van de lijn en den broeder van Greta Garbo, Sven Gustafsson, de valreep op. Greta gaat haar broer tegemoet, zij omarmen elkaar, verdwijnen dan naar luxe hut 1, nadat de journalisten gerust gesteld zijn met de verklaring, dat mej. Garbo, zich heusch voor een interview beschik baar zal stellen. Een steward brengt thee, een andere draagt honderden brieven naar Greta's hut, waar die op een der tafels komen te liggen naast de stapels telegrammen, die in den nacht van Zondag op Maan dag via Göteborg Radio naar de „Grips holm" zijn gezonden. De persmenschen vertrouwen het ech ter niet al te zeer, loopen speurend door de lange gangen, worden nog een beetje wantrouwender door de verhalen van de Amerikaansche journaliste. Maar ditmaal kan Greta de pers niet aan het lijntje houden. En ze komt ten slotte. Het is de Greta Garbo uit Anna Christie, die daar zitten gaat in een dei- fauteuils van de schrijfsalon. De gele trui schijnt wat te groot, geeft haar iets meisjesachtigs, wat juist zoo merkwaar dig contrasteert met den vermoeiden oogopslag. Ze draagt een langen grijzen rok, heeft een groote grijze cape over de knieën geslagen, draagt lage, platte schoenen van gevlochten grijs leer, heeft natuurlijk een, ook al grijze, basker op de beroemde blonde lokken. En ja, het is wel juist die basker, die maakt dat ze er anders uit ziet dan vroeger. De hon derden blond-lokkige en blauw-oogige Garbo's van Stockholm's straten hebben haar baskers altijd zoo ver naar achte ren getrokken, dat je je als man, ver wonderd afvraagt, of zoo'n ding er niet om den haverklap af zal glijden. Maar Greta heeft haar grijze muts vóór-op het hoofd gezet. Lanceert ze een nieuwe mode? Het is haast te hopen van niet. De persfotografen doen hun werk en mej. Garbo kent haar verplichtingen te genover de lens. Er is iets bestudeerds in heel haar houding, in het gebaar waar mee ze de cape wat verder op haar schoot haalt, in den glimlach, die zoo nu en dan om haar mond speelt als ze den journalisten 't een en ander vertelt. Ze is verheugd, dat kapitein Lund mark en minister Boström zoo trouw op haar gepast hebben. Of ze dan zóó het land heeft aan belangstelling? „Nee, dat natuurlijk niet. Maar gaat ze voort ik vind, dat het meeste van wat er over me geschreven wordt, absoluut overbodig is. Wat heeft het voor nut als weekbladen en magazines vertellen wat ik eet en drink en wat ik uitvoer. En of ik zelf mijn kleeren naai en zelf de wasch doe. Ik geloof boven dien niet, dat een dergelijk „contact met het publiek" iets voor een filmactrice beteekent. Dat leidt maar af van wat het belangrijkst moet zijn: het werk in de studio. Maar dat beteekent niet, dat ik ondankbaar ben voor alle belangstelling, die men mij bewijst. Ik ben heelemaal niet ondankbaar. Ik zou zoo graag ieder een willen bedanken, maar als ik me daarop zou concentreeren, zou mijn vol gende film juist tengevolge daarvan mis schien slecht worden en kijk eens, dat wil ik absoluut niet. Ik voel alleen niets voor de belangstelling van heeren en da mes, die in tijdschriften „de waarheid omtrent Greta Garbo, door haarzelf ver teld", schrijven. Ik heb besloten, dat ook mijn plannen nu vacantie zullen krijgen. Anders komt er heelemaal niets van een vacantie. Ik O EERSTE KV: VOLLE MMN LAATSTE KVZKT1ER #NIEUVEMMN VENUS MARS JUPITER Q) SfiTUKNÜS© Ook dit kaartje geeft nog 3 maantjes: in Waterman, Visschen en ten N.O. van Perseus, waar de Stier zoo aanstonds op zal komen. ga in een auto zitten en verdwijn naar een rustigen, stillen uithoek. Ik wil uit rusten, alleen maar eens flink uitrusten en daarn'atja, dat zullen wij dan wel weer eens zien," Ze staat aan de railing, arm in arm met broer Sven, ze is verheugd, Go thenburg weer te zien, ze wuift terug naar haar duizenden bewonderaars op den kant en telkens weer barst daar het gejuich los. Bij de Stigbergskaj waar de loodsen van de Svenska Amerika Linie liggen, en op de hoogten daarachter, ziet het zwart van de menschen. Men hangt uit de ramen, men zit op de daken, men dringt op om maar goed te kunnen zien. Honderd-vijftig politie-agenten zijn uit gerukt om den rijweg vrij te houden; bij de aanlegplaats is de kade afgezet, tot de loodsen wordt niemand toegelaten en acht agenten, de stevigsten van het hee- le Gothenburgsche politiecorps, staan gereed om er voor te zorgen, dat Greta Garbo niet platgedrukt wordt en dat haar auto niet wordt beschadigd zooals vier jaar geleden, toen al te geestdriftige bewonderaars de ruiten doordrukten. De scheepskapel speelt „Du gamla, du fria". De menigte wacht. Eindelijk komt zij met haar broeder de loopplank af. De politie-agenten salueeren en leiden hen door de loods naar buiten. Even wordt de afzetting verbroken, bereden politie komt aangegaloppeerd, kinderen beginnen te huilen, agenten grijpen eikaars handen. En de Zweden zijn ordelijk, gelukkig. Vier hoera's daveren. Hallo Greta, wordt er geschreeuwd. En Greta wuift, terwijl zij in de auto van den directeur der Svenska Ameri ka Linie stapt. Weer oorverdoovend gejuich. Dan schiet de auto weg in razende vaart. Maar de journalisten zijn een paar honderd meter verder al in hun auto's gekropen en nu begint een wilde jacht langs de kaden en door de smalle stra ten van de oude stad. Op een gegeven oogenblik is de blauwe auto met de blonde beroemdheid verdwenen. De journalisten zoeken verder in alle rich tingen, maar kunnen den wagen niet meer ontdekken. Die staat rustig op de binnenplaats van de woning van den directeur der Svenska Amerika Linie, terwijl de chauffeur helpt Greta's wei nige bagage vast te sjorren op den ba gagedrager van de auto van haar broe der. Een kwartier later rijdt heer Gustafs- son's acht-cylinder de stad uit. Een goed uur later luncht Greta in een der hotel letjes van een klein dorp. Als ze met haar broeder naar buiten komt om de reis voort te zetten, ziet ze dat de auto van binnen en van buiten met wilde bloemen versierd is. Een klein meisje geeft een bos rozen. Er wordt gejuicht, en dan gaat de auto weer ver der. Naar een plaatsje aan de kust, waar Greta's moeder wacht. Het naspel speelt in de hoofdstad van het Zweedsche rijk. Een avondblad heeft met groote letters „Komt ze vanavond in Stockholm?" op de bulletins gezet. Honderden staan op het Stockholm- sche stationsplein te wachten,'als tegen negenen de sneltrein uit Gothenburg zal komen. Persfotografen wachten met hun blitz-lampen in gereedheid. De politie heeft de handen vol om de menschen in bedwang te houden. De spanning stijgt, de eerste passa giers verlaten den uitgang, men rekt de halzen. Dan stormt een heele troep naar een anderen uitgang. Er wordt weer he vig gedrongen als men een onschuldige juffrouw ontwaart, die een Garbo-lok en een grijze basker heeft. En eerst tegen een uur of tien trekt men langzamer hand naar huis, woedend over zichzelf en op het avondblad. En diep teleurge steld. Bertil J. DE ZONDAGSSLUITING. „Negotie en religie" heet-te een hoofd artikel in een der laatst verschenen nummers van „De Zeeuw". Is er dan werkelijk een causaal ver band tusschen de Zondagssluiting in haar huidige gedaante en het geloof? Het lijkt twijfelachtig; immers, indien Zondags heiliging in zich sluit het stilzetten van allerlei handel tot in zijn verste vertak kingen, dan dient, buiten allen verkoop van koopwaar, welke ook, alle verkeer met trams, treinen, booten, vliegmachi nes en wat niet meer, radicaal stilgelegd. Zonder ^eenige uitzondering. En als boven aangehaald blad ons nu diets wil maken, dat in deze halfslach tige regeling 'n Zondagsheiliging schuilt, dan moet ik daar tegen aanvoeren dat het mij er verder een parodie op gelijkt. Ik kan er niets in zien dan het onge lukkig product van funeste politieke stuivertjes-wisselarij, dat niemand be vredigt, veel verzet uitlokt door fla grante inconsequenties, en dat ik een spoedig geruischloos verdwijnen toe- wensch. Opmerker. [Wij helpen het „Opmerker" wen- schen! Red.] GEVONDEN VOORWERPEN TE MIDDELBURG. Onderstaande voorwerpen zijn te Mid delburg gevonden en terug te bekomen bij de navolgende particulieren: Snoer koralen, L. Castel, L. Singel straat N 191. Bril, Jansen, Heeren gracht M 38. Belastingmerk, F. de Rijke, Hendrikstraat W 17. Jongens- riem, De Baare, Baanstraat. Baddoek, De Lange, Pijpstraat. Belastingmerk, C. Volkers, Noordweg, St. Laurens, B 165.Broche, Van Kleven, Koningstr. E 177.Armband, N. Oors, N, Ooster- schestraat N 88. Etui van belasting merk, Wets de Swart, Koepoortstr. Parapluie, Camper, K. Delft H 86-87. Vulpen, N. van Poeljen, Zach. Jansen- straat W 196. Portemonnaie met inh., Bimmel, Beenhouwerssingel K 70a. Strandbal, Franchimont, Veersche singel S 46. Belastingmerk, M. van Taten- hove, K, Geere K 357. Muts, Ludik- huize, Molenwater M 160. Kinderport. met inh., C. Leijnse, Nieuwstraat G 227. Paar badschoenen, I. de 'Nood, Schuit- vlotstraat N 207. Bandafnemer, De Troije, Karelsgang T 75. Bruine port., G. Sturm, Dokstraat P 166, Handvat, Heijstek, Hendrikstraat W 65. Bad pak met handdoek en mantel, A. Wat- tel, St. Laurens B 35. Ceintuur, Ceu- lemans, L. Giststraat F 177, Gouden broche, W. Dekker, 't Zand D 114. Gouden oorbel, J. Klerk, K. Noordstr. L 106. Port. met inh., gummi bad- schoen, regenjas, veldwachter Biggeker- ke. Zilveren broche, A. Wattel, St. Laurens B 35. Badhanddoek, zwem pak, kammetje en zwemkaart, Simons, L. Breestraat O 148. Boerinnespeld (goud), De Nood, Noordweg R 9a. IJzeren haak, J, Clercq, K, Noordstraat L 106. Gouden ring, J. Labruijere, Begraafplaats V 146. Zeeuwsche bro che, Juffr. Heuseveldt, Bogardstraat D 47. Vulpen, Postkantoor Middelburg. Paar handschoenen, Flohil, K. Breestr, O 174. Kinderschopje, A. Lameijn, K. Delft G 2. Koe, J, Kerkhof (Wessels), Teerpakhuizenstraat (café). Regen mantel, J. Fiegen, Zach. Jansenstraat S 86. Dameshandsch., Goeman, Veer sche weg S 17. Ring, Mr. Dumon Tak, Molenwater. Oud zilv, broche, P. Janse, Branderijmolengang M 246. Penning Vacantieschool, Jansen, Se- geerstraat H 82, Nageletui, Polder man, Vlissingsche straat K 45.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 6