VELE ZEEUWEN SOLA SILVER De Kleine Bazar - Goes ZEELAND. KUNST EN WETENSCHAP. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEE11WSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1932. No. 183. IN HET ZWEEFVLIEGKAMP TE EGMOND AAN ZEE. NA DE OPERATIE, PERSKRONIEK. WILLEN GAARNE NEDERLANDSCHE PRODUCTEN KOOPEN. HOE ZULLEN ZIJ WETEN, IN WELKE WINKELS ZIJ DAARTOE MOETEN ZIJN, ZOO DE WINKELIER HET NIET ADVERTEERT MIDDELBURG. koor burg l.PP' las- len, tpp. |per ct; lou- bij ide leu- eer- iel- I fijn fcor- P- P' Indo (ed ict de J, fce.r |us. in©-.- los?; let, )S, Toenemende belangstel ling voor de vliegsport zonder motor; een wenk aan de vele zweefvlieg- clubs in ons land, die over weging verdient; een en ander over glijden en zwe ven en over in Egmond ge leverde prestaties. (Van een specialen verslaggever). Nu de zweefvliegsport, die in Duitschland zoo'n faooge vlucht geno men heelt, dat de beoefenaars niet meer te tellen zijn, ook in ons land ingang begint te vinden zweefclubs vindt men al in Amsterdam, Arnhem, Apeldoorn, Delft, Eindhoven, Noordwijkerhout, Gro ningen, Haarlem, Den Haag, Leeuwar den, Leiden, Nijmegen, Rotterdam, Ven- lo en Zoetermeer leek het ons aan bevelenswaard deze jonge sport in het zweefkamp te Egmond aan Zee, waar zij deze maand dag in dag uit beoefend wordt, van nabij te leeren kennen. We hadden den wensch daartoe nauwelijks geuit of de leider van het Egmondsche kamp, de heer L. C. Kruithof uit Gar deren, die in Duitschland tot zweefvlie ger-instructeur werd opgeleid, en die nu geheel belangloos zijn enthousiasme, zijn ervaring en zijn tijd aan het zweef vliegen in ons land geeft, was al aan de telefoon om onze reis naar Egmond, in verband met den zeer gunstigen wind, te bespoedigen. „Wanneer is men deze sport ijn ons land gaan beoefenen?" zoo vroegen we onzen geleider, na aankomst ter plaat se. „Een paar jaar geleden is de eerste Nederlandsche zweefclub opgericht, die een tijd lang vrij geregeld in Noordwij kerhout geoefend heeft. Slot, de be kende vliegtuig-bouwer van Pander is een van de mannen, die het zweefvlie gen hier geïntroduceerd hebben. Popu lair is in ons land het zweven echter nog maar kort. De 15 zweef-vereenigingen, die in ons land op dit oogenblik telt, modderen nog te veel op zich zelf, en door het gemis aan opname in een vast verband, dat de te weinig contact met de zv eef-com- missie, wordt er veel gedaan, dat de zweverij niet ten goede komt In ver schillende steden heeft men de itijds ge dacht als we een zweefclub st chten en we koopen een zweeftoestel, dan zijn we er. Gebleken is echter da men er dan heelemaal niet is. Volgens de wet mag b.v. geen enkele vereenigii® of par ticulier met een toestel gaan oefenen zonder dat aanwezig zijn een dbor de zweef-commissie gebrevetteerd jf er kend instructeur en een technicus 3E klas, AaVuwir." de meeste plaatse ijke ver- eeaet koopen van een toe stel aan he. nde van de fiiantieele draagkracht zijn gekomen, en cr geen geld over blijft voor een instructeur wordt door nagenoeg geen enkeb zweef club in ons land, gezweefd of geoefend. Zij, die van plan zijn een veiseniging op te richten zullen er goed aar. doen te bedenken, dat de aanschaffing /an een „kist", van later zorg is eerst is het zaak een van de leden elders le voor het instructeurschap benoodigle bre vetten a. b. en c. te laten halen en een of meer leden tot technici 3e das te laten opleiden. Dit laatste is al; :eer ge makkelijk, iemand, die techniscl onder legd is wordt het in een paar degen. Nu zitten volle vereenigingen nbt een mooie kist en meteen pracht ka een start-kabel, maar vliegen.... hc maar!" „Wat wordt hier zooal in h<t kamp gedaan?.1" „Geoefend voor de 'brevetten,, dus min of meer gewerkt aan de tpleiding van instructeurs, We hebben lier jon- Oorspronkelijke roman door Dr. Jan Walch. 5. Nu, dat is gelukkig, antvoordde de chef, langzaam en toch wel eeaigszins verbijsterd. Hij had zich dit heele bezoek wel in alle opzichten anders voorge steld. De patiënt, moeilijk, nnar met een blijden glimlach, een dankbaren glimlach, naar hem opoogend, ondat hij hem kwam opzoeken. In afwachting van de verdire ont wikkeling der situatie wendde hij zich nu even naar Kees. Clara haas.te zich dezen aan mr. Colver voor te stellen: meneer Bender, De qualificatie: aen oud vriend, liet ze met het oog op Kees' on gewone kleeding maar achterwege. Mr. Colver begroette de nieuwe kennis op een wijze, die alle mogelijke vervolgen toeliet, foen, in de onzekerheid van de verschilende stemmingen om hem heen, besloot hij houding en toon van de „conversatie" aan te nemen. Clara had hem uitnoodigend een stoel bij het hoofdeneind van het bed aangeboden. O, doet u geen moeite, vooral geen moeite, sans facjons", en zoo kon het onderhoud beginnen. Over zaken zullen we nog maar niet spreken, begon mr. Colver. Ik wil gelui uit verschillende plaatsen, die la ter elders weer anderen zweefvliegen zullen leeren." Voor brevet A moet de leerling vol gens de wet twee vluchten van 20 se" cunden rechtuit maken, voor brevet B. twee rechte vluchten van 45 secunden en een vlucht met een voorgeschreven S-bocht. Tot nu toe hebben we alleen A. en B.-brevetten uitgereikt, het C- brevet is nog niet behaald. Zij, die slaag den hebben evenwel meer gepresteerd dan het wettelijk voorgeschreven mini mum, want ik heb van hen de Duitsche, hooger gestelde prestaties verlangd. Voor het lesnemen betaalt iedere leerling 15 per week, voor voeding en onderdak moet echter iedereen zelf zorgen. En als we nu naar het strand gaan, kunnen we de kist de lucht in brengen." Aan het Egmondsche strand stond bij onzen komst reeds een glij-vlieg- tuig in den stevigen wind gereed. De deelnemers aan het kamp hadden het uit de tenthangar in de duinen op de schouders naar de oefenplaats gedra gen. De. heer Kruithof nam plaats op het plankje aan den kop van het vlieg tuig, bond zich vast, een 200 M. lan ge kabel werd aangehaakt, een aan tal leerlingen gegaf zich naar het uit einde van den kabel, en toen hun lei der een teeken gaf, trokken zij, snel tegen den wind in loopend, de kist binnen enkele secunden op een hoog te van ruim 80 M. De heer Kruithof stak op die hoogte de neus van zijn toestel naar boven, waardoor de ka bel verwijderd werd, en gedurende eenigen tijd gleed hij, steeds lager, bo ven zee en boven het strand, om met een mooie landing weer op den bega- nen grond te komen. De eerste sprong was gelukt. „Hoe krijgen jullie het toestel zoo hoog", vroegen we een der gebrevet teerde kampeerders. „Dank zij de 200 m. lange kabel", antwoordde hij. „Kruithof heeft die in gevoerd. Tot nu toe werd alleen met 'n kabel van 100 m gestart, doch deze bracht de kist niet hoog genoeg. Heeft hij u al verteld van zijn auto-start?" Tusschen de vluchten van leerlingen in deelde de heer Kruithof ons daar over een en ander mede. Hij heeft in Egmond met zijn nieuwe start-metho de, waarbij er een auto voor wordt gespannen, het vliegtuig in een moment op een verbluffende hoogte; dit wordt ongeveer 200 m, zoodra het plan om met 300 m startkabel te gaan werken, in vervulling zal zijn gegaan. Uit hetgeen we van den heer Kruit hof maar vooral óver dezen zweef vlieger hoorden, mag worden afge leid, dat deze door invoering van tal van nieuwe dingen prachtig werk voor de zweefsport in ons land doet. Momen teel is hij ongetwijfeld de spil, waarom men hier te lande zweeft. „Vanwaar uw enthousiasme voor de ze sport", vroegen we hem, toen we na het beeindigen der oefeningen weer op het vliegkantoor zaten. „Omdat het de mooiste sport is die ik ken. Iedere vlucht is weer een emo tie, iedere zwever is na. eiken sprong opnieuw onder den indruk van het ge beurde. Hoe dat komt? Omdat men bij elke vlucht onder andere omstandig heden verkeert. Zweefvliegen is eigen lijk onophoudelijk fouten verbeteren, men is uitsluitend op zijn gevoel aan gewezen, geen motor brengt je door de moeilijkheden heen, je kunt dat alleen je zelf doen. Het is geweldig inspan nend, maar heerlijk. Dat het veel meer van iemand vergt dan motor-vliegen kan men zien als men ervaren motor vliegers op de zweefkist zet. Ik heb er ervaren oorlogsvliegers lijkbleek af zien stappen na een vlucht. Zoo had het ge voel uitsluitend op zichzelve aangewe zen te zijn hen aangegrepen. Wat ook zoo mooi is bij het zweefvliegen? De je alleen maar even vertellen, dat alles heel goed gaat. Al verlangen we na tuurlijk zeer naar je terugkomst, dat weet je wel, hè? Het gelaat van den patiënt nam een uitdrukking van evrbazing aan. Neen, dat wist ik niet, zei hij. Clara bloosde hevig. En Kees, hoe zeer begeerend haar te hulp te komen, was voor het oogenblik ook verrast om iets te zeggen. Constateerend, dat het gemis van den „zin voor de leugen" nog meer omvatte, dan hij tot-nog-toe begrepen had. Het was niet alleen sub jectief, maar ook objectief. Dcoh het meest verwonderd was toch de chef zelf. Hij keek een oogenblik verbaasd zijn hoofdcommies aan, toen, een beetje angstig, zag hij om zich heen, als om zich van de mogelijkheid van een zoo noodig snellen aftocht te vergewissen. En daarbij trof hem even de hulpelooze blik van Clara. Ach, het was dan toch wel „mis" met hem Zoo Nu maar, daar kan je zeker van zijn, hoor, wendde hij zich weer tot Hen ri, met den beschermenden, sussenden toon, waarop men tot een gedéséquili- breerde spreekt. „Als je dat plezier doet, kerel 't was een voor hem zeer ongebruikelijke vocatief, die hem dan ook wat al te bruusk afging nu, dan ben ik blij, dat ik het je gezegd heb. Maar: je moet er niet uit concludeeren kameraadschap. Allen moeten zwoe gen om een collega in de lucht te bren gen en om de kist na de landing te ver voeren. Allen werken voor één, die straks weer tot de „allen" behoort. Er schuilt een mooi opvoedend element in de zweefsport, en een prachtige propa ganda voor het motor-vliegen en voor het reizen per vliegtuig. Of zweefvliegen gevaarlijk is? Gedurende de opleiding zeker niet. We gaan zeer voorzichtig en met inachtneming van het temperament van den leerling te werk. Is iemand een maal zelf baas dan kan hij het zweven zoo gevaarlijk maken als hij zelf wil, zoo als dat met elke sport kan." Het isolement van Zeeuwsch- Vlaanderen. De hoefijzercorrespondent van het „Hbld." schrijft over de doorgesneden postverbindingen met Z.-Vb o.a,: „Daar komt de Post en snijdt er, naar onze correspondent doet zien, weer eenige belangrijke door. Wegens bezuiniging natuurlijk. Maar men kan alles overdrijven. Wij stellen ons voor dat de directie der posterijen volgens een vast plan is te werk gegaan en, dat overal heeft uitgevoerd. Dat is in 't algemeen zeker de juiste methode maar men moet daarbij rekening weten te houden met bijzondere gevallen. En zulk een geval is o.a. steeds aanwezig wanneer een zaak een niet zuiver b i n- nenlandsch aspect heeft. Zoo heeft men op leger en marine wel zéér veel bezuinigd doch niet zóó veel dat het restant waardeloos werd. En zoo heeft de commissie-Weiter, naar we nog de zer dagen hebben doen uitkomen, wel eenige bezuinigingen op het Loodswezen aanbevolen maar heeft ze begrepen dat de dure Scheldedienst moest worden ge handhaafd.wegens de concurrentie met België. Welnu, juist ook met het oog op een dergelijke „concurrentie"" (in dit geval concurrentie in aantrekkingskracht) had de post-bezuiniging ten aanzien van Zeeuwsch-Vlaanderen achterwege moe ten zijn gelaten of ten minste zeer te zijn getemperd." Een goede persiflage. „Op 't eindexamen van het Haagsche Gymnasium was een der opstellen ter keuze getiteld: „De vier Trappen van 't Volkerenrecht!" Ziet u, dat noem 'k nog eens voorbereidend academisch onder wijs" aldus R. R. in „Het Vaderland." En hij vervolgt: „Wat hebben we aan „A is een aap je!" Neen, we willen een A.B.C.- boekje in deze zich meer modern aan onzen tijdgeest aanpassenden stijl: A is Alfons Die de coktail bereidt; B is de Bar Waar de dansvloer zoo glijdt; C is 't Complex, Dat vriend Freud ons onthult; D is de Dame Die nagels verguldt. En dan voor de meergevorderden keurige versproeven, desnoods vrij naar Hieronymus van Alphen. Wat zóu die commissie bv. zeggen van een kinder versje in 't vervolgboekje van den vol genden inhoud: Jantje zag een meisje loopen, Meisje metveel sex-appeal En lang aangeplakte wimpers, Wat hem wonderwel beviel. Hij zocht haar te leeren kennen, Wat zijn vader hem verbood, Maar bij zijn gescheiden maatje Klaagde hij zijn bitt'ren nood. En zijn moesje zei: „Mijn Jantje, Jongske met veel durf en pit; Zet jij maar gerust dat meisje Naast je in den duo-zit." Ziet u. In zoo'n versje voelt 't kind denpolsslag van zijn tijd".... dat je afwezigheid moeilijkheden ople vert, wat je werk betreft. Er wordt op je kamer nu wat harder gewerkt, maar iedereen doet het met volkomen genoe gen. Och ja, antwoordde Henri ernstig. Ze zullen zich nu wat minder vervelen. Mr. Colver scheen dit een grap. Hahaha, nu, mevrouw, zijn goede humeur heeft hem nog niet verlaten! Maar laat de buitenwereld het maar niet hooren! Of de peis! Foei, foei! Hij zou gauw plechtig moeten verklaren dat hij het niet meende. Maar ik meen het wel, zei Henri verbaasd. En zijn gezicht begon weer iets van die verontrusting te vertoonen, die dien morgen tot een crisis had geleid. Natuurlijk, natuurlijk, haastte Kees zich tusschenbeide te komen, terwijl hij mr. Colver een waarschuwenden oog- knip toezond. Je hebt gelijk! Mijnheer, hier, maakte maar een grapje. O, juist, zei Henri, ietwat gerust gesteld, Natuurlijk, natuurlijk, viel nu ook Colver bij. Ja, ja, dat werk op het De partement, enfin, daar spreken we maar niet verder over! Dat is allemaal van later zorg. Het is nu maar de zaak, be ter te worden. Envoer je al iets uit? 'n Beetje lezen? De courant le zen? Ja, dat wel, antwoordde Henri. Ik lees de courant heelemaal. Luchtverkeer op Zeeland, De verkeersresultaten over Juli van den luchtdienst RotterdamSchouwen/ DuivelandWalcheren van de K.L.M. zijn zeer gunstig geweest. Er werden op deze lijn 356 reizigers vervoerd en wel RotterdamVlissingen 43, Vlissingen Rotterdam 39, RotterdamHaamstede 108, HaamstedeRotterdam 80, Haam stedeVlissingen 43, VlissingenHaam stede 43. Het totale vrachtquantum be droeg ruim 700kg. Bij beoordeeling der bovenstaande cijfers dient er rekening mede gehouden te worden, dat de uit voering van den dienst uitsluitend op Maandag, Donderdag en Zaterdag plaats vindt. Eervol ontslag verleend. Overeenkomstig zijn verzoek' is we gens het bereiken van dén peiisioenigte rechtigden 'leeftijd, eervol ontslag ver leend imet ingang! van 1 Nov. aan dein heer G. C. Dalman le Middelburg, hoofd commies ter provinciale griffie van Zee land. De heer Dafman kwant 1 April 1898 op de griffie en heeft daar verschil'* lende rangen doorloopen. ZEEUWSCHE TENTOONSTELLING ELGAWA. Reeds meermalen was ons bij geruch ten ter oore gekomen, dat te Middelburg plannen bestonden om nog dezen zomer een tentoonstelling te organiseeren op het gebied van elctriciteit, gas en wa terleiding, maar definitieve mededeelin- gen daarover konden ons tot nu toe niet worden verstrekt. Thans is dit anders. Gisterenavond waren wij in de gelegenheid een con ferentie bij te wonen, waar de plannen definitief konden worden vastgesteld. Wij kunnen daardoor meedeelen, dat de tentoonstelling zal plaats hebben in het Schuttershof. In den tuin zal rond de kolfbaan een groote zaal worden ge bouwd van 28 bij 14 meter en ook heeft "men debeschikking over de veranda, de kleine zaal en de voorzaal, terwijl na tuurlijk de mogelijkheid open blijft om in den tuin nog een grootere of klei nere zaal neer te zetten. De reden, dat men tot nu toe nog niet tot openbaar maken der ^plannen over ging was de o.i. juiste zienswijze dat men eerst zich wilde overtuigen van voldoende deelname en deze is nu ver zekerd, omdat eerste firma's op dit ge bied standen huurden en men met an- (Ingez. Med.) Zoozoo; dus de buitenlandsche po litiek toch ook! En de Kamerverslagen? Ja. Die Kamerleden begrijpen van de buitenlandsche politiek nog altijd bijzonder weinig. i Haha. Neen mevrouw, kijkt u nn maar niet zoo zorgelijk, dat is een heel gezonde opmerking! Alleen, wij zeggen het gewoonlijk niet zoo openlijk. Maar denken doen we het allemaal! Zoo, zoo, en ik zie, je leest boeken ook. Nu maar, dat wijst al op een on vermoeiden geest. Wat is het? Mag ik eens zien? Ah, Tom Jones, hm, heb ik jaren geleden ook ge lezen, erg aardig. Maarrenog al lang hèvierde deelZoo, maar dan was je er toch zeker aan begonnen voor je hier kwam. Want zóó hard lees je toch zeker niet! Ja, ik was er al een heel eind mee, Wat een moed om zulke dikke boeken te lezen! Zoo, ik wist niet, dat je tot de grands liseurs behoorde! Zit hij 's avonds zoo met zijn neus in de boeken, mevrouw. Nooit, zei Henri. Wel, wanneer lees je dan zoo'n heelen Tom Jones? Op 't bureau, antwoordde Henri rustig. Het werd mr. Colver wonderlijk te moede. Het werd allen wonderlijk te moede. Kees echter trof vooral het co- mische van de situatie. En, niet gewoon zijn gevoelens te bedwnigen, barstte hij dere nog in zeer ernstige onderhan deling staat. De bedoeling is om het publiek uit geheel Zeeland in de gelegenheid te stellen nader kennis te maken met alles wat op dit gebied gebracht wordt, wat te meer gewenscht is, nu de verschil- lijde bedrijven zich steeds grooter le- veringsgebied verzekeren. Er zij nog altijd menschen, die, al hebben zij een aansluiting bij een der genoemde nuttige bedrijven, slecht op de hoogte zijn van wat zij met gas, elec- trischen stroom enz. kunnen bereiken. Er zal gezorgd worden voor goede attracties, goede muziek- en zangver- eenigingen zullen zich doen hooren. De heeren ir, B. C. Roeters van Len- nep, directeur der gemeentebedrijven, C. Barentsen, district-bouwkundige der Rijksgebouwen, L. A.Stofkoper, voor zitter van Handelsbelang, allen te Mid delburg en J, Slooves, directeur van de N.V. P.Z.E.M. te Vlissingen, verklaarden zich bereid in het eere-comité voor deze tentoonstelling, die Zeeuwsche Tentoon stelling Algawa is gedoopt, zitting te ne men, De tentoonstelling zal jsamenvaallen met de ieestweek van Handelsbelang en zal Maandag 29 Augustus te twee uur geopend worden. Liefde? Niet modern, 't Hans Briining-gezeischap Schouwburg. (-i-) Och, we weten het wel, die fana tieke „modern'-apostelen meenen 't niet zoo kwaad en worden niet meer zoo au sérieux genomen, als ze den ken of alleen maar willen. En die hyper nieuw-lichtende „opvat- ters" van Liefde; och zij weten 't au fond ook zeer wel, dat maar eene de juiste en de ware was, is en zal zijn. Frank, de generalissimus van een com pany gaat jaarlijks met een dame „van een advertentie' op de buitenlandsche luxe-reis. Loon zooveel duizend mark. Nu eens voor de variatie met zijn Privé- secretaresse. Beiden jong, gezond, heel levenslus tig. Beiden ook met al hun gemoderni- seer met modernismen, toch heel ern stig, wanneer 't werkelijk aankomt op het allerbeste en hoogste tusschen twee menschen. „Begrijp toch eens: ik kan me niet verkoopen" zegt z ij. „Zij was als de an dere, maar veel geraffineerder'" biecht h ij, na terugkeer den vriend. Beiden vier weken in eikaars gezel schap, en elkaar niet vindend. Toch ergens is een brug! Moeilijk, o zoo moeilijk te zoeken. Niet onvindbaar. Als maar het juiste moment niet wordt voor bijgegaan! D Middelburgs tooneelminnend publiek was gisteravond maar weinig vertegen woordigd bij deze zoo fijne, haast in lachen uit. Dit ontstelde Clara zeere, maar plotseling, bij intuitie, voelde zij, dat dit toch ook een oplossing kon zijn, en.... na 'n kleine moeite lukte het! Zij lachte even uitbundig, zij het ietwat zenuwachtig, mee. Colver wilde toen ook maar meedoen, maar het ging niet geheel van harte. Die grappen van zijn hoofdcommies vond hij een beetje lugu ber; ze hadden zoo'n raar tintje. De man was wel erg in de war, zoo erg, als een ambtenaar maar wezen kon. Of... Maar neen, van satirischen zin had hij bij hem nooit iets gemerkt. De toestand werd waarlijk pijnlijk. Kees zag het heele bezoek mislukken en hij zag dat met tegenstrijdige gevoe lens. Het speet hem om Henri, maar het was meteen zoo overweldigend komisch. Voor Henri zelf .scheen het echter zoo grappig niet. Hij zag de teleurstelling, de verontwaardiging, de verwondering op het gezicht van zijn chef, en begreep die gevoelens. Hij leed zichtbaar mee over den indruk, dien hij had gemaakt', ook de schaamte en de verlegenheid van Clara ontgingen hem niet, noch de bedenkelijke galgenhumor van Kees, maar ja, wat was er aan te doen? Je bent een grappenmaker gewor den, hoor, zei mr. Colver met bijna na tuurlijke luchtigheid. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5