TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 22 JUNI 1932. No. 145. BINNENLAND. STEUN AAN DE VARKENS- HOUDERIJ. STEUN VOOR LAND- EN TUIN BOUWBEDRIJVEN, FEUILLETON. HARTENAAS EN RUITENDRIE. GEEN TARIEFSVERLAGING VAN LAND- EN TUINBOUWPRODUCTEN- VERVOER, HET RAPPORT-WELTER, LANDBOUW. MET DE Z, L, M, NAAR THOLEN. Ontvangst gemeentebestuur. Hoofdbestuursvergadering. (Word! vervolgd.) Volgens het V.V. der Tweede Kamer werd van verschillende zijden instem ming betuigd met de omstandigheid, dat een steunregeling voor de varkenshou derij, die daaraan groote behoefte heeft is ontworpen als met de denkbeelden die aan die regeling ten grondslag lig gen. Aan het bezwaar, dat de verliezen, welke door de varkenscentrale op den export zullen worden gelegd, door den binnenlandschen consument zullen moe ten worden gedragen, zoo meenden sommigen, wellicht tegemoet gekomen kunnen worden, door ook ten opzichte van den kleinhandel prijsregelend op te treden. Tegenover dit bezwaar werd weder gesteld, dat het op zichzelf toch volko men redelijk is, de consumenten in de kosten der steunregeling te doen bij dragen. Immers dezen hebben reeds ge- ruimen tijd ten koste van de producen ten van de geldende zeer lage prijzen geprofiteerd. Verscheidene leden zouden gaarne vernemen, welke verhooging de prijs van het varkensvleesch hier te lande zal ondergaan als gevolg van de verlee ning van een toeslag op het voor uit voer bestemde product. Sommige leden stelden de vraag of het niet gewenscht ware, aan de voorgestel de maatregelen een steunregeling voor de roggeteelt te verbinden, in dier voe ge, dat de varkenshouders verplicht zouden worden een bepaalde hoeveel heid rogge voor de mesterij te gebrui ken. Andere leden meenden, dat op gelijke wijze wellicht een afzetgebied gevon den zou kunnen worden voor de 600.000 ton aarappelmeel waarvoor nog steeds een bestemming wordt gezocht. Men meldt aan de N. Rott. Crt.: Naar verluidt zou, bij aanneming van het wetsontwerp tot steun aan de Var kenshouderij, de heer S. van Zwanen berg te Nijmegen worden benoemd tot regeeringscommissaris om den minister bij te staan bij de uitvoering van de in de wet opgenomen regeling. Op de vragen van den heer Braat, betreffende het nemen van wettelijke maatregelen ter voorkoming van ver- koopingen bij executie van land- of tuinbouwbedrijven of van daarbij be- hoorende inventarissen tengevolge van de crisis in die bedrijven, hebben de ministers Verschuur en Donner geant woord, dat reeds verschillende steun regelingen zijn tot stand gebracht, wel ke helpen tegengaan, dat levensvatba re land- of tuinbouwbedrijven ten ge volge van de crisis zouden worden ge liquideerd. Ook bij de uitvoering dezer regelingen zal dit punt niet uit het oog worden verloren. Ander soortgelijke maatregelen zijn in overweging. Deze weg verdient in het algemeen de voor keur boven het treffen van wettelijke voorzieningen van burgerrechterlijken aard, welke, voor den debiteur werken de als een soort moratorium, den credi teur op zijn beurt in moeilijkheden kun nen brengen. Het is overigens bekend, dat slechts betrekkelijk zelden tot daad werkelijke executie wordt overgegaan. Geldt het een in de kern gezond be drijf, dan vinden partijen elkaar ge woonlijk in een schikking. Dit wat het heden betreft. De minis ters kunnen zich met betrekking tot de toekomst, welke immers onzeker is, niet uitspreken. Het komt er wel op aan! zei Clin ton scherp, en ik moet het weten! Ga door, jij! T ,vr Niets te vertellen, ging Lee Wang voort; alleen een voorval, dat je in ie- deren zes-stuiversroman kunt lezen. Peter en Tracey hadden hetzelfde meis je lief. Hij hield open wendde zich tot Nina. Je neemt me niet kwalijk dat ik over die goedkoope romantiek spreek, lieveling, maar zooals je ziet, wordt ik er toe gedwongen, verzocht hij. Nina keek hem met door schrik ver bijsterde oogen aan jen het was dui delijk merkbaar, dat zij niet geluisterd had. Komaan! snauwde Clinton. Vertel op! Nu, Peter kwam juist, toen Tracey aan het meisje vertelde, dat ik een dief en falsaris was verbeter me, als ik 't verkeerd zeg, Peter en natuurlijk maakte mijn broeder, die dacht aan den schoonen roem van een lange rij van in de helbrullende voorvaderen, een scène. Hij sloeg Tracey in het gezicht. De oude geschiedenis, zooals je weet. Op vragen van de heeren Kampschoer en van de Bilt aan den minister van Economische Zaken over het vervoer van land- en tuinbouwproducten per spoor, heeft de minister van Arbeid, mr. Verschuur geantwoord, dat niet in het vorige jaar, doch in het jaar 1930 'n tijdelijke verlaging van de spoorwegta rieven voor o.m. het vervoer van vroe ge aardappelen werd toegestaan. Sinds dien worden van Regeeringswege op meer rechtstreeksche wijze maatrege len genomen tot verlichting van den noodtoestand, waarin de land- en tuin bouw tengevolge van de thans heer- schende economische depressie verkee- ren, In verband hiermede, en gelet op de conclusiën van de commissie-de Vries, dat een algemeene verlaging der spoor wegtarieven niet kan "plaats hebben, acht de minister een maatregel, waarbij steun niet rechtstreeks, doch langs den omweg eener vrachtverlaging geboden zou worden, niet wenschelijk. Het rapport Welter is, naar de N.R.C. meldt op het oogenblik ter perse op de Landsdrukkerij. Het zal binnenkort ver krijgbaar worden gesteld aan de Rijks uitgeverij, p. a. de Algemeene Lands drukkerij te 's Gravenhage. De omvang wordt geschat op 430 bladzijden klein quarto formaat. De prijs is nog niet vast gesteld, maar zal vermoedelijk 3 a 4 gul den bedragen. Het is voor bijna ieder, maar zeker voor elkeen, die leeft van den landbouw en veeteelt, een haast ongekend moei lijke tijd en dat men niet optrekt naar groote feesten, dat men geen tentoon stelling organiseert, het is vanzelfspre kend, maar niet minder goed is, dat men niet geheel den moed in de schoenen laat zakken en de Z. L. M., der traditie ge trouw, haar jaarlijksche zomerbijeen- komst houdt in den kring, die daarvoor volgens rooster is aangewezen. Het was ditmaal weer Tholen, dat in 1923 de laat ste maal de Z. L. M.-ers binnen haar veste bijeen zag. Zooals steeds, ving de bijeenkomst Dinsdagavond aan met de hoofdbe stuursvergadering, doch te doen gebrui kelijk, werd zij voorafgegaan door de officieele ontvangst ten raadhuize door het gemeentebestuur. Het was de burgemeester, de heer mr. A. J. van der Hoeven, die o.a, zeide, dat het gemeentebestuur het op hoogen prijs stelt, dat de Z, L, M. door het hou den van haar algemeene vergadering dit jaar binnen Tholen een traditie volgt, welke het gemeentebestuur zijnerzijds niet gaarne zou veranderen. Immers wanneer traditie niet ontaardt in sleur, dan geeft zij uiting aan het gevoel van het aanwezig zijn van een beproefde juist gebleken gedragslijn, van standvas tigheid, van energie. Dat er in casu zelfs aan sleur niet behoeft te worden ge dacht, spreekt van zelf, want dat be hoort onder de kundige en eminente lei ding van den voorzitter der Z. L. M. tot de absolute onmogelijkheden. De voortzetting van de traditie aan den kant van het gemeentebestuur, om allen ten stadhuize te ontvangen, heeft echter daarenboven nog een andere beteeke- nis, hetgeen blijken zal, wanneer spr. de stelling poneert, dat de maatschappij en het gemeentebestuur voor een groot deel geroepen worden om dezelfde be langen te behartigen. Immers de belan gen van den landbouw en den landbouw- stand zijn goeddeels samengeweven m A Toen trouwde Peter met het meisje om een herhaling van het pijnlijke too- neel te voorkomen. Sir Peter's gelaat was doodsbleek en Enid was weer naast hem komen staan en keek naar Lee Wang met afkeer en minachting. Clinton glimlachte grimmig en keer de zich naar Spencer, Laten we het nu even nagaan, zei hij op zijn vaderlijken toon; zijn over drachtelijke en gevolgfrekkende vermo gens werkten met volle kracht. Ge waart beiden verliefd op hetzelfde meis je en natuurlijk moest ge er om vechten. Jij won hij wees naar Sir Peter met zijn pistool en jij verloor! met 'n zelfde beweging in de richting van Spencer en Spencer, omdat je verloor, zwoer je wraak. En, omdat je geheugen beter is dan je verstand, had je het op sir Peter gemunt toen je goed en wel klaar was. Je nam een valschen naam en verhuurde je als butler, zoodat je hem kon vernietigen. Heb ik gelijk? Spencer boog plechtig Je redeneert bijna verstandig, Clinton, antwoordde hij scherp. Clinton knikte voldaan. Dom idee te vechten om iets, dat honderd jaar geleden gebeurde, philo- sofeerde hij. Het komt mij voor, dat je je er leelijk ingewerkt hebt, Spencer. Als sir Peter nu een beschuldiging van afpersing wil indienen? voegde hij er die van de burgers, winkelstand en ne ringdoenden. Door de maatschappij te ontvangen, wenscht 't gemeentebestuur te kennen te geven zijn medeleven met en zijn sympathie voor den arbeid der Z, L. M. in het belang van zijn leden en den landbouwersstand in het alge meen. Het is helaas te betreuren, dat de vergadering te Tholen dit jaar valt in een tijd, waarin schier elke tak van bedrijf de landbouw niet in het minst gebukt gaat onder den druk van groote zorg en moeiten. Ook hier is het waar, dat het lijden van een lid der Maatschappij alle leden doet lijden. Spr. kan zich volkomen begrijpen, dat in een tijd als men thans beleeft, de moeilijk heden voor het bestuur zoowel in ge aardheid als in aantal groot en vele zijn, doch moeilijkheden zijn er om over wonnen te worden, ook al lijkt dit som tijds onmogelijk te bereiken. Toch leert de ondervinding, dat juist in tijden van druk, het iets voor den naaste te kun nen doen, de grootste voldoening schenkt en ook de menschen onderling meer tot elkaar brengt, zoo kan in de omstandigheden ook iets goeds liggen. Niets zal het gemeentebestuur aange namer zijn, dan te mogen weten, dat het verblijf te Tholen er toe zal hebben mee gewerkt, dat de werkzaamheden in deze dagen vrucht dragen en bij allen het verlangen doet geboren worden nog maals onder gunstiger omstandigheden de werkzaamheden binnen de goede stad Tholen te verrichten. Deze met instemming begroete wel komstwoorden, werden beantwoord door den algemeenen voorzitter der Z. L. M,, den heer m r. P. D i e 1 e m a n, die zei- de, dat het al weder aangenaam was voor de Z, L. M. tijdelijk den zetel als 't ware te verleggen en gevestigd te zijn in Tholens veste. Een plaats, waar meer malen, o.a, in 1500 zelfs de Staten van Zeeland vergaderden, is zeker passende vergaderplaats voor de Z, L. M. Het oude Tholen met zijn rijk verleden is dat te meer, waar het de centrale plaats is van het vruchtbaar eiland, hetwelk uit onderscheidene deelen samengesteld zijn Eendracht gedachtig een stevige eenheid thans vormt. Het is het even eens, omdat op het voormalige Herder- soet, al verwisselde reeds vóór 1252, toen wij voor het eerst van „Die Tool- me" lazen, de naam, nog zoet is te zijn. ipr. verheugt er zich in dat, hoeveel goeds hij ook aan het oude hertogdom Brabant gunne, waarmede men in pays en vree gaarne leeft, dat Tholen al mocht het dan ook kerkelijk langen tijd niet tot het bisdom Utrecht behooren, maar tot Luik onder het leen der Graven van Holland en Zeeland en daardoor tot Zeeland is gaan behooren. In 1213 had de Hertog van Brabant nog de tol op de Strine en de Schelde en die in leen gegeven was aan den heer van Breda. Maar kort daarna werd Tholen en Schakerloo voor de helft in leen ge geven aan Graaf Willem I en zijn vrouw Maria op ongeveer dezelfde voorwaar den als waarop de graven van Holland een deel van Zeeland in leen gekregen hadden van de graven van Vlaanderen. In 1229 en 1230 komt door aankoop het ambacht Schakerloo aan Floris IV, ter wijl de Roomsche Koning Graaf Willem II het in 1248 in leen uitgeeft. Sedert hoort men niet meer van eenig gezag der hertogen van Brabant. Een nieuw Schakerloo der heeren van Breda lag ten Oosten van de Heen- recht of Eendracht. In belangrijkheid nam Tholen toe, dewijl vele schorren en aanwassen daaromheen door Bra- bantsche kooplieden werden ingedijkt, en Tholen of Ter Tholen of Tolle, daardoor 'n ruimer handelsgebied kreeg. En nu in onze dagen, nu Tholen met haar schoone brug via het oude Slik- kenburg aan Brabants schoone polders en diluviale gronden zoo gemakkelijk is verbonden, moge de wisselwerking over en weder lusschen Tholen en Bra- insinueerend aan toe, met een blik op sir Peter. Sir Peter keek den detective in de oogen met een merkwaardig kalmen1 blik, en zijn stem klonk ongelooflijk vast voor iemand, die zoo juist een groote, emotioneele crisis heeft door leefd. Er is geen sprake van afpersing, Clinton, zei hij rustig. Mijn plaats als butler hier in huis is volkomen vrijwil lig! Er volgde een stilte van ongeloof; toen greep Enid den arm van haar va der en glimlachte zegepralend tegen den detective. Clinton trok zijn oogen op, i Hè? kraste hij, ontsteld over de mogelijkheid dat een nieuw mogelijk slachtoffer aan zijn klauwen zou ont snappen. Zegt U Wees zoo goed uw gevangenen weg te brengen, mijnheer Clinton. Ik heb niets anders te zeggen, dan U te herinneren dat ik hier zal zijn als ik noodig ben! viel sir Peter in. Clinton werd zwak onder den aristo- cratischen, aanmatigenden blik en nam instinctmatig zijn hoed af, dien hij heel begrijpelijk in de opwinding vergeten had. Sommige menschen hebben rare begrippen om zich te vermaken, brom de hij, terwijl hij zich afkeerde. Komt, jullie beiden! snauwde hij woest, zija ■IIIIMI I Mll»ll»M—m—BK—aM bant, Tholen welvaart en voorspoed brengen. Gelijk in het begin der 15e eeuw door die medewerking der Bra banders het oude dorp zich kon uitbrei den, zoodat met Reimerswaal, Goes, Kortgene, Vlissingen en andere plaatsen in 1431 ook door Tholen een oorlogs vloot tegen de Oosterlingen moest wor den uitgerust (bewijs van haar beteeke- nis) zoo worde als straks de lood zware druk van de crisis zal zijn opge heven Tholen weer bloeiend en groeiend. Koren en haver kan Tholen sedert 1385 gerust stapelvrij Holland invoeren, al zal tengevolge van de Tar- wewet tijdelijk een stapeling noodig zijn, en ongetwijfeld ook in die organisatie Tholen zelf stapelplaats zijn. Laten wij ons aldus spr. niet verdiepen in Uw historie. Wij zouden te lang blijven vertoeven in de schoone kerk of in het ridderlijk Hof van Blois of te gezellig gaan kouten met de Reimerswalers, die de mosselvangst en visscherij als de Thoolsche „schippers" bevorderden en wier afstammelingen Tholen onder veel schrandere burgers nog zal ontdekken, Men zou gaan verhalen van Diederik van Dusseldorp, die in 't laatst van de 17e eeuw permanente raad van Tholen was en wiens naneef met de grootste be langstelling als lid van gecommitteerde raden van Zeeland de ontwikkeling der stad thans volgt. Men zou burgemeesters Thomassens's en Vrijberghen's de revue laten passeeren en vergeten hoe vrien delijk en goed de Z. L. M. hier ontvan gen werd en is onder het bewind van Burgemeester Van der Hoeven. Weest er echter, edelachtbare burgemeester, raden, pensionaris en verdere autoritei ten van Tholen, van overtuigd, dat al len U zeer dankbaar zijn voor de gulle ontvangst en het hartelijk wellekom, waarmede Gij ons tegemoet treedt. Men gevoelt zich veilig in het zilveren kogge schip omringd met de gouden klimmende Henegouwsche leeuwen. In ernste, wij stellen het op buitengewoon hoogen prijs, dat Gij door Uw ontvangst een be wijs van sympathie als van ouds geeft voor arbeid en beteekenis van den Zeeuwschen landbouw. Gij zijt met ons bewust van de zwaarte onzer taak en de grootheid onzer verantwoordelijkheid in dagen als waarin wij thans verkeeren. Ook 1 holen lijdt in den algemeenen nood. Moget Gij kracht en wijsheid zoeken en vinden om Uw gemeente te leiden en te besturen en ruste op Uw pogen en stre ven Gods onmisbaren zegen, Uw ge meente en brave bevolking tot heil. Ook deze woorden werden met warm applaus bezegeld. Alvorens te melden wat bij de ont vangst geschiedde, zij gemeld dat de zaal keurig met bloemen was versierd en dat het muziekgezelschap „Concordia" de vergaderden door een deel der gemeente naar het gemeentehuis had begeleid. Na den heer Dieleman sprak de heer C. A. STOUTJESDIJK voorz. van den kring Tholen en bracht dank aan den burgemeester voor zijn woorden en voor het beschikbaarstellen van de raadzaal. Ook den heer Dieleman bracht spr. dank en heette hem met zijn staf van mede werkers en de leden van het hoofdbe stuur hartelijk welkom. In het bijzonder deed spr. dat ook de leden van Ged. St., dr. Molhuizen en jhr. Van Vreden- burch, laatstgenoemde speciaal als eere voorzitter van den kring. Spr. weeë er op dat nu 10 jaar geleden de ontvangst in dezelfde zaal plaats had door mr. Diepenhorst en dat toen mr. Dieleman sprak van de stad aan het veer, dat nu is veranderd, want nu is Tholen door de brug midden in de wereld komen te liggen, Spr. vindt het voor zichzelf jam mer dat de brug niet 50 of 60 jaar eerder is gebouwd. Jammer is het ook dat nu geen tentoonstelling plaats kan hebben dan had men zeker een veel grooter aantal vreemdelingen kunnen gevangenen naar de deur wenkend met zijn pistool. Maak voort! De auto wacht Er heerschte stilte, terwijl het drie tal door de kamer liep. Goeden dag, dame en heeren, zei Lee Wang, met vriendelijken nadriijk, terwijl hij zich op den drempel omkeer de en met zijn vrije hand wuifde. Het meisje naast hem brak opeens in een zenuwachtig snikken uit en hij trok hard aan de handboeien. Clinton begunstigde Spencer met 'n vriendelijken1 grijns. Ik zie je weer, Spencer, beloofde hij, heel spoedig, hoop ik. Dank je zeer voor de Braces, en hij knikte naar zijn gevangenen, Het is niet de moeite waard, zei Spencer beleefd. Je hadt ze noodig als een voorteeken van geluk. Lee Wang gaf weer lucht aan zijn bijzonder gevoel voor humor door hard te niezen.Het was zij'n opvatting /van een grap, maar bij deze gelegenheid ver ongelukte die wat, want toen zijn hoofd heftig voorwaarts bokte door de hevige kracht van de stoornis van zijn midden rif, kwam zijn voorhoofd tegenover de half open deur in heftige aanraking met een stuk van een glad gepolijste stalen breinaald, dat uit het middenpaneel stak! En de gevangenwagen werd snel ver vangen door een ziekenwagen! wachten, maar toch komen voor den rijtoer een 300-tal personen in aanmer king en spr. wekt op de vergadering morgen niet te lang te laten duren, op dat de rijtoer niet mislukke, maar als het te laat mocht worden dan blijven allen maar te Tholen om nog wat na te praten. Nadat een verfrissching was aange boden begon de De voorzitter heette speciaal welkom de heeren Van Dusseldorp en Van Bom mel van Vloten leden van Ged. Staten, de eereleden jhr. Van Vredenburch en Dees, dr. Molhuizen, secretaris K.N. L.C. en verschillende vertegenwoordi gers van andere zustervereenigingen en adviseurs der maatschappij en later ook de heeren Louwes den spreker voor de algemeene vergadering en dr. Mansholt waarnemend directeur-generaal van den landbouw. Van de nu volgende mededeelingen zij gemeld dat de Z.L.M. krachtige actie heeft gevoerd voor een spoedigen steun aan de veehouders, dat zij steun ver leende aan een voorstel tot steun aan den export van bacon, dat uitvoerige be sprekingen zijn gewijd aan het wetsont werp inzake contingenteering en dat de ingestelde schade-commissie in onder ling overleg met de Stikstoffabriek te Sluiskil verschillende gevallen naar ge noegen van verschillende gedupeerde landbouwers tot een goed einde heeft gebracht. Hier kon de heer Stevens aan toevoegen dat samenwerking met de andere landbouworganisaties tot stand is gekomen. Uitvoerig werd stilgestaan bij de kwestie der uiencontrole en den wensch uitgesproken dat meer Zeeuwsche ver tegenwoordigers aan de onderhandelin gen zullen kunnen deelnemen. Medewerking is verleend bij het stich ten van een magazijn voor de aankoop- vereeniging Schouwen en Duiveland door 8000 te leenen tegen 5 pet. Bij de mededeeling inzake de oprich ting van den Nederlandschen Algemeenen Keuringsdienst, zeide de voorzitter, dat tot secretaris daarvan is benoemd de heer Siebenga, hij wenschte hem daar mede geluk, doch betreurde het dat deze de Z.L.M. gaat verlaten; hij heeft enkele moeilijke jaren veel voor de maatschap pij gedaan en spr. hoopte dat de heer Siebenga ook nu nog jaren zijn talen ten in dienst van den landbouw zal mo gen blijven geven. Bij de mededeeling dat aan het K. N. L. C. verzocht is krachtig op te komen tegen verslechtering van den postdienst ten plattelande, vroeg de heer Lange- raad of het Landbouwblad niet eerder kan verschijnen, men krijgt het nu op Schouwen pas Maandags als men Zon dags zijn post niet afhaalt. De heer HARTOG zeide, dat men op Noord-Beveland eerst Maandagmiddag de Zierikzeesche Nieuwsbode van Vrij dag krijgt. De heer SCHEELE—DE PUTTER meende dat een krachtig protest moet weerklinken en dat de regeering beter de loonen met 25 pCt. kan verlagen dan nog meer werkloosheid scheppen. Vervolgens heeft de rechtskundig ad viseur der maatschappij mr. Zaaijer een uiteenzetting gegeven van een paar prcessen. Bij het eene dat op Walche ren plaats vond of het slachten van een rund in een schuur met de bedoe ling de helft te verkoopen doch het plan om in hoogste instantie uit te ma ken, ging niet door, omdat de kanton rechter verdachte vrijsprak en de amb tenaar O.M. niet in hooger beroep ging. Het tweede geval speelde zich in Bra bant af en werd een boer veroordeeld tot boete omdat hij vleesch in zijn schuur bewaard had. Dit kwam voor den Hoogen Raad en die verwees het naar het gerechtshof, dat zal hebben te onderzoeken of de schuur in den regel HOOFDSTUK XXXV. Ongeveer twintig minuten later stond Spencer gekleed om uit te gaan, ernstig te kijken naar sir Peter, Harker en Eric, die bezig waren met Enid, welke op den Chesterfield lag. Eric waaide haar hevig toe met een courant, sir Pe ter wreef zenuwachtig haar handen en Harker keek wat onnoozel toe met de kleine flacon vlugzout, die Spencer hem gegeven had. Toen Enid haar oogen opende, glim lachte Eric blijde; sir Peter keek haar angstig glimlachend aan, Harker deed het zilveren dopje op de flacon en gaf die aan den eigenaar terug en Spencer nam den hoed op, die op tafel lag. Spencer wachtte geduldig tot Enid voldoende hersteld was om op te kun nen zitten en wat zenuwachtig over haar zwakheid te kunnen lachen. Toen naderde hij sir Peter en stak zijn hand uit. Vaarwel Peter, zei hij kalm. Sir Peterkeek met minachting naar de hand, stond op en ging naar de deur. Daar gekomen zag hij een kort oogen blik naar de lichte, akelige vlek op het paneel; toen keerde hij zich met 'n spot- tenden glimlach naar Spencer om.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5