TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 22 JUNI 1932. No. 145.
BINNENLAND.
STEUN AAN DE VARKENS-
HOUDERIJ.
STEUN VOOR LAND- EN TUIN
BOUWBEDRIJVEN,
FEUILLETON.
HARTENAAS EN
RUITENDRIE.
GEEN TARIEFSVERLAGING VAN
LAND- EN TUINBOUWPRODUCTEN-
VERVOER,
HET RAPPORT-WELTER,
LANDBOUW.
MET DE Z, L, M, NAAR THOLEN.
Ontvangst gemeentebestuur.
Hoofdbestuursvergadering.
(Word! vervolgd.)
Volgens het V.V. der Tweede Kamer
werd van verschillende zijden instem
ming betuigd met de omstandigheid, dat
een steunregeling voor de varkenshou
derij, die daaraan groote behoefte heeft
is ontworpen als met de denkbeelden
die aan die regeling ten grondslag lig
gen.
Aan het bezwaar, dat de verliezen,
welke door de varkenscentrale op den
export zullen worden gelegd, door den
binnenlandschen consument zullen moe
ten worden gedragen, zoo meenden
sommigen, wellicht tegemoet gekomen
kunnen worden, door ook ten opzichte
van den kleinhandel prijsregelend op te
treden.
Tegenover dit bezwaar werd weder
gesteld, dat het op zichzelf toch volko
men redelijk is, de consumenten in de
kosten der steunregeling te doen bij
dragen. Immers dezen hebben reeds ge-
ruimen tijd ten koste van de producen
ten van de geldende zeer lage prijzen
geprofiteerd.
Verscheidene leden zouden gaarne
vernemen, welke verhooging de prijs
van het varkensvleesch hier te lande
zal ondergaan als gevolg van de verlee
ning van een toeslag op het voor uit
voer bestemde product.
Sommige leden stelden de vraag of het
niet gewenscht ware, aan de voorgestel
de maatregelen een steunregeling voor
de roggeteelt te verbinden, in dier voe
ge, dat de varkenshouders verplicht
zouden worden een bepaalde hoeveel
heid rogge voor de mesterij te gebrui
ken.
Andere leden meenden, dat op gelijke
wijze wellicht een afzetgebied gevon
den zou kunnen worden voor de 600.000
ton aarappelmeel waarvoor nog steeds
een bestemming wordt gezocht.
Men meldt aan de N. Rott. Crt.:
Naar verluidt zou, bij aanneming van
het wetsontwerp tot steun aan de Var
kenshouderij, de heer S. van Zwanen
berg te Nijmegen worden benoemd tot
regeeringscommissaris om den minister
bij te staan bij de uitvoering van de in
de wet opgenomen regeling.
Op de vragen van den heer Braat,
betreffende het nemen van wettelijke
maatregelen ter voorkoming van ver-
koopingen bij executie van land- of
tuinbouwbedrijven of van daarbij be-
hoorende inventarissen tengevolge van
de crisis in die bedrijven, hebben de
ministers Verschuur en Donner geant
woord, dat reeds verschillende steun
regelingen zijn tot stand gebracht, wel
ke helpen tegengaan, dat levensvatba
re land- of tuinbouwbedrijven ten ge
volge van de crisis zouden worden ge
liquideerd. Ook bij de uitvoering dezer
regelingen zal dit punt niet uit het oog
worden verloren. Ander soortgelijke
maatregelen zijn in overweging. Deze
weg verdient in het algemeen de voor
keur boven het treffen van wettelijke
voorzieningen van burgerrechterlijken
aard, welke, voor den debiteur werken
de als een soort moratorium, den credi
teur op zijn beurt in moeilijkheden kun
nen brengen. Het is overigens bekend,
dat slechts betrekkelijk zelden tot daad
werkelijke executie wordt overgegaan.
Geldt het een in de kern gezond be
drijf, dan vinden partijen elkaar ge
woonlijk in een schikking.
Dit wat het heden betreft. De minis
ters kunnen zich met betrekking tot
de toekomst, welke immers onzeker is,
niet uitspreken.
Het komt er wel op aan! zei Clin
ton scherp, en ik moet het weten! Ga
door, jij! T ,vr
Niets te vertellen, ging Lee Wang
voort; alleen een voorval, dat je in ie-
deren zes-stuiversroman kunt lezen.
Peter en Tracey hadden hetzelfde meis
je lief. Hij hield open wendde zich tot
Nina. Je neemt me niet kwalijk dat ik
over die goedkoope romantiek spreek,
lieveling, maar zooals je ziet, wordt ik
er toe gedwongen, verzocht hij.
Nina keek hem met door schrik ver
bijsterde oogen aan jen het was dui
delijk merkbaar, dat zij niet geluisterd
had.
Komaan! snauwde Clinton. Vertel
op!
Nu, Peter kwam juist, toen Tracey
aan het meisje vertelde, dat ik een dief
en falsaris was verbeter me, als ik 't
verkeerd zeg, Peter en natuurlijk
maakte mijn broeder, die dacht aan den
schoonen roem van een lange rij van
in de helbrullende voorvaderen, een
scène. Hij sloeg Tracey in het gezicht.
De oude geschiedenis, zooals je weet.
Op vragen van de heeren Kampschoer
en van de Bilt aan den minister van
Economische Zaken over het vervoer
van land- en tuinbouwproducten per
spoor, heeft de minister van Arbeid,
mr. Verschuur geantwoord, dat niet in
het vorige jaar, doch in het jaar 1930 'n
tijdelijke verlaging van de spoorwegta
rieven voor o.m. het vervoer van vroe
ge aardappelen werd toegestaan. Sinds
dien worden van Regeeringswege op
meer rechtstreeksche wijze maatrege
len genomen tot verlichting van den
noodtoestand, waarin de land- en tuin
bouw tengevolge van de thans heer-
schende economische depressie verkee-
ren, In verband hiermede, en gelet op de
conclusiën van de commissie-de Vries,
dat een algemeene verlaging der spoor
wegtarieven niet kan "plaats hebben,
acht de minister een maatregel, waarbij
steun niet rechtstreeks, doch langs den
omweg eener vrachtverlaging geboden
zou worden, niet wenschelijk.
Het rapport Welter is, naar de N.R.C.
meldt op het oogenblik ter perse op de
Landsdrukkerij. Het zal binnenkort ver
krijgbaar worden gesteld aan de Rijks
uitgeverij, p. a. de Algemeene Lands
drukkerij te 's Gravenhage. De omvang
wordt geschat op 430 bladzijden klein
quarto formaat. De prijs is nog niet vast
gesteld, maar zal vermoedelijk 3 a 4 gul
den bedragen.
Het is voor bijna ieder, maar zeker
voor elkeen, die leeft van den landbouw
en veeteelt, een haast ongekend moei
lijke tijd en dat men niet optrekt naar
groote feesten, dat men geen tentoon
stelling organiseert, het is vanzelfspre
kend, maar niet minder goed is, dat men
niet geheel den moed in de schoenen laat
zakken en de Z. L. M., der traditie ge
trouw, haar jaarlijksche zomerbijeen-
komst houdt in den kring, die daarvoor
volgens rooster is aangewezen. Het was
ditmaal weer Tholen, dat in 1923 de laat
ste maal de Z. L. M.-ers binnen haar
veste bijeen zag.
Zooals steeds, ving de bijeenkomst
Dinsdagavond aan met de hoofdbe
stuursvergadering, doch te doen gebrui
kelijk, werd zij voorafgegaan door de
officieele ontvangst ten raadhuize door
het gemeentebestuur.
Het was de burgemeester, de heer mr.
A. J. van der Hoeven, die o.a, zeide,
dat het gemeentebestuur het op hoogen
prijs stelt, dat de Z, L, M. door het hou
den van haar algemeene vergadering dit
jaar binnen Tholen een traditie volgt,
welke het gemeentebestuur zijnerzijds
niet gaarne zou veranderen. Immers
wanneer traditie niet ontaardt in sleur,
dan geeft zij uiting aan het gevoel van
het aanwezig zijn van een beproefde
juist gebleken gedragslijn, van standvas
tigheid, van energie. Dat er in casu zelfs
aan sleur niet behoeft te worden ge
dacht, spreekt van zelf, want dat be
hoort onder de kundige en eminente lei
ding van den voorzitter der Z. L. M.
tot de absolute onmogelijkheden. De
voortzetting van de traditie aan den kant
van het gemeentebestuur, om allen ten
stadhuize te ontvangen, heeft echter
daarenboven nog een andere beteeke-
nis, hetgeen blijken zal, wanneer spr.
de stelling poneert, dat de maatschappij
en het gemeentebestuur voor een groot
deel geroepen worden om dezelfde be
langen te behartigen. Immers de belan
gen van den landbouw en den landbouw-
stand zijn goeddeels samengeweven m A
Toen trouwde Peter met het meisje
om een herhaling van het pijnlijke too-
neel te voorkomen.
Sir Peter's gelaat was doodsbleek en
Enid was weer naast hem komen staan
en keek naar Lee Wang met afkeer en
minachting.
Clinton glimlachte grimmig en keer
de zich naar Spencer,
Laten we het nu even nagaan, zei
hij op zijn vaderlijken toon; zijn over
drachtelijke en gevolgfrekkende vermo
gens werkten met volle kracht. Ge
waart beiden verliefd op hetzelfde meis
je en natuurlijk moest ge er om
vechten. Jij won hij wees naar Sir
Peter met zijn pistool en jij verloor!
met 'n zelfde beweging in de richting van
Spencer en Spencer, omdat je verloor,
zwoer je wraak. En, omdat je geheugen
beter is dan je verstand, had je het op
sir Peter gemunt toen je goed en wel
klaar was. Je nam een valschen naam
en verhuurde je als butler, zoodat je
hem kon vernietigen. Heb ik gelijk?
Spencer boog plechtig
Je redeneert bijna verstandig,
Clinton, antwoordde hij scherp.
Clinton knikte voldaan.
Dom idee te vechten om iets, dat
honderd jaar geleden gebeurde, philo-
sofeerde hij. Het komt mij voor, dat je
je er leelijk ingewerkt hebt, Spencer.
Als sir Peter nu een beschuldiging van
afpersing wil indienen? voegde hij er
die van de burgers, winkelstand en ne
ringdoenden. Door de maatschappij te
ontvangen, wenscht 't gemeentebestuur
te kennen te geven zijn medeleven met
en zijn sympathie voor den arbeid der
Z, L. M. in het belang van zijn leden
en den landbouwersstand in het alge
meen. Het is helaas te betreuren, dat
de vergadering te Tholen dit jaar valt
in een tijd, waarin schier elke tak van
bedrijf de landbouw niet in het minst
gebukt gaat onder den druk van
groote zorg en moeiten. Ook hier is het
waar, dat het lijden van een lid der
Maatschappij alle leden doet lijden. Spr.
kan zich volkomen begrijpen, dat in een
tijd als men thans beleeft, de moeilijk
heden voor het bestuur zoowel in ge
aardheid als in aantal groot en vele
zijn, doch moeilijkheden zijn er om over
wonnen te worden, ook al lijkt dit som
tijds onmogelijk te bereiken. Toch leert
de ondervinding, dat juist in tijden van
druk, het iets voor den naaste te kun
nen doen, de grootste voldoening
schenkt en ook de menschen onderling
meer tot elkaar brengt, zoo kan in de
omstandigheden ook iets goeds liggen.
Niets zal het gemeentebestuur aange
namer zijn, dan te mogen weten, dat het
verblijf te Tholen er toe zal hebben mee
gewerkt, dat de werkzaamheden in deze
dagen vrucht dragen en bij allen het
verlangen doet geboren worden nog
maals onder gunstiger omstandigheden
de werkzaamheden binnen de goede stad
Tholen te verrichten.
Deze met instemming begroete wel
komstwoorden, werden beantwoord door
den algemeenen voorzitter der Z. L. M,,
den heer m r. P. D i e 1 e m a n, die zei-
de, dat het al weder aangenaam was
voor de Z, L. M. tijdelijk den zetel als
't ware te verleggen en gevestigd te zijn
in Tholens veste. Een plaats, waar meer
malen, o.a, in 1500 zelfs de Staten van
Zeeland vergaderden, is zeker passende
vergaderplaats voor de Z, L. M. Het
oude Tholen met zijn rijk verleden is dat
te meer, waar het de centrale plaats is
van het vruchtbaar eiland, hetwelk uit
onderscheidene deelen samengesteld
zijn Eendracht gedachtig een stevige
eenheid thans vormt. Het is het even
eens, omdat op het voormalige Herder-
soet, al verwisselde reeds vóór 1252,
toen wij voor het eerst van „Die Tool-
me" lazen, de naam, nog zoet is te zijn.
ipr. verheugt er zich in dat, hoeveel
goeds hij ook aan het oude hertogdom
Brabant gunne, waarmede men in pays
en vree gaarne leeft, dat Tholen al
mocht het dan ook kerkelijk langen tijd
niet tot het bisdom Utrecht behooren,
maar tot Luik onder het leen der
Graven van Holland en Zeeland en
daardoor tot Zeeland is gaan behooren.
In 1213 had de Hertog van Brabant nog
de tol op de Strine en de Schelde en die
in leen gegeven was aan den heer van
Breda. Maar kort daarna werd Tholen
en Schakerloo voor de helft in leen ge
geven aan Graaf Willem I en zijn vrouw
Maria op ongeveer dezelfde voorwaar
den als waarop de graven van Holland
een deel van Zeeland in leen gekregen
hadden van de graven van Vlaanderen.
In 1229 en 1230 komt door aankoop het
ambacht Schakerloo aan Floris IV, ter
wijl de Roomsche Koning Graaf Willem
II het in 1248 in leen uitgeeft. Sedert
hoort men niet meer van eenig gezag
der hertogen van Brabant.
Een nieuw Schakerloo der heeren
van Breda lag ten Oosten van de Heen-
recht of Eendracht. In belangrijkheid
nam Tholen toe, dewijl vele schorren
en aanwassen daaromheen door Bra-
bantsche kooplieden werden ingedijkt,
en Tholen of Ter Tholen of Tolle,
daardoor 'n ruimer handelsgebied kreeg.
En nu in onze dagen, nu Tholen met
haar schoone brug via het oude Slik-
kenburg aan Brabants schoone polders
en diluviale gronden zoo gemakkelijk
is verbonden, moge de wisselwerking
over en weder lusschen Tholen en Bra-
insinueerend aan toe, met een blik op
sir Peter.
Sir Peter keek den detective in de
oogen met een merkwaardig kalmen1
blik, en zijn stem klonk ongelooflijk
vast voor iemand, die zoo juist een
groote, emotioneele crisis heeft door
leefd.
Er is geen sprake van afpersing,
Clinton, zei hij rustig. Mijn plaats als
butler hier in huis is volkomen vrijwil
lig!
Er volgde een stilte van ongeloof;
toen greep Enid den arm van haar va
der en glimlachte zegepralend tegen
den detective.
Clinton trok zijn oogen op,
i Hè? kraste hij, ontsteld over de
mogelijkheid dat een nieuw mogelijk
slachtoffer aan zijn klauwen zou ont
snappen. Zegt U
Wees zoo goed uw gevangenen
weg te brengen, mijnheer Clinton. Ik
heb niets anders te zeggen, dan U te
herinneren dat ik hier zal zijn als ik
noodig ben! viel sir Peter in.
Clinton werd zwak onder den aristo-
cratischen, aanmatigenden blik en nam
instinctmatig zijn hoed af, dien hij heel
begrijpelijk in de opwinding vergeten
had.
Sommige menschen hebben rare
begrippen om zich te vermaken, brom
de hij, terwijl hij zich afkeerde. Komt,
jullie beiden! snauwde hij woest, zija
■IIIIMI I Mll»ll»M—m—BK—aM
bant, Tholen welvaart en voorspoed
brengen. Gelijk in het begin der 15e
eeuw door die medewerking der Bra
banders het oude dorp zich kon uitbrei
den, zoodat met Reimerswaal, Goes,
Kortgene, Vlissingen en andere plaatsen
in 1431 ook door Tholen een oorlogs
vloot tegen de Oosterlingen moest wor
den uitgerust (bewijs van haar beteeke-
nis) zoo worde als straks de lood
zware druk van de crisis zal zijn opge
heven Tholen weer bloeiend en
groeiend. Koren en haver kan Tholen
sedert 1385 gerust stapelvrij Holland
invoeren, al zal tengevolge van de Tar-
wewet tijdelijk een stapeling noodig zijn,
en ongetwijfeld ook in die organisatie
Tholen zelf stapelplaats zijn. Laten wij
ons aldus spr. niet verdiepen in
Uw historie. Wij zouden te lang blijven
vertoeven in de schoone kerk of in het
ridderlijk Hof van Blois of te gezellig
gaan kouten met de Reimerswalers, die
de mosselvangst en visscherij als de
Thoolsche „schippers" bevorderden en
wier afstammelingen Tholen onder veel
schrandere burgers nog zal ontdekken,
Men zou gaan verhalen van Diederik
van Dusseldorp, die in 't laatst van de
17e eeuw permanente raad van Tholen
was en wiens naneef met de grootste be
langstelling als lid van gecommitteerde
raden van Zeeland de ontwikkeling der
stad thans volgt. Men zou burgemeesters
Thomassens's en Vrijberghen's de revue
laten passeeren en vergeten hoe vrien
delijk en goed de Z. L. M. hier ontvan
gen werd en is onder het bewind van
Burgemeester Van der Hoeven. Weest
er echter, edelachtbare burgemeester,
raden, pensionaris en verdere autoritei
ten van Tholen, van overtuigd, dat al
len U zeer dankbaar zijn voor de gulle
ontvangst en het hartelijk wellekom,
waarmede Gij ons tegemoet treedt. Men
gevoelt zich veilig in het zilveren kogge
schip omringd met de gouden klimmende
Henegouwsche leeuwen. In ernste, wij
stellen het op buitengewoon hoogen
prijs, dat Gij door Uw ontvangst een be
wijs van sympathie als van ouds geeft
voor arbeid en beteekenis van den
Zeeuwschen landbouw. Gij zijt met ons
bewust van de zwaarte onzer taak en
de grootheid onzer verantwoordelijkheid
in dagen als waarin wij thans verkeeren.
Ook 1 holen lijdt in den algemeenen nood.
Moget Gij kracht en wijsheid zoeken en
vinden om Uw gemeente te leiden en te
besturen en ruste op Uw pogen en stre
ven Gods onmisbaren zegen, Uw ge
meente en brave bevolking tot heil.
Ook deze woorden werden met warm
applaus bezegeld.
Alvorens te melden wat bij de ont
vangst geschiedde, zij gemeld dat de
zaal keurig met bloemen was versierd en
dat het muziekgezelschap „Concordia"
de vergaderden door een deel der
gemeente naar het gemeentehuis had
begeleid.
Na den heer Dieleman sprak de heer
C. A. STOUTJESDIJK voorz. van den
kring Tholen en bracht dank aan den
burgemeester voor zijn woorden en voor
het beschikbaarstellen van de raadzaal.
Ook den heer Dieleman bracht spr. dank
en heette hem met zijn staf van mede
werkers en de leden van het hoofdbe
stuur hartelijk welkom. In het bijzonder
deed spr. dat ook de leden van Ged.
St., dr. Molhuizen en jhr. Van Vreden-
burch, laatstgenoemde speciaal als eere
voorzitter van den kring. Spr. weeë er
op dat nu 10 jaar geleden de ontvangst
in dezelfde zaal plaats had door mr.
Diepenhorst en dat toen mr. Dieleman
sprak van de stad aan het veer, dat nu
is veranderd, want nu is Tholen door de
brug midden in de wereld komen te
liggen, Spr. vindt het voor zichzelf jam
mer dat de brug niet 50 of 60 jaar
eerder is gebouwd. Jammer is het ook
dat nu geen tentoonstelling plaats kan
hebben dan had men zeker een veel
grooter aantal vreemdelingen kunnen
gevangenen naar de deur wenkend met
zijn pistool. Maak voort! De auto
wacht
Er heerschte stilte, terwijl het drie
tal door de kamer liep.
Goeden dag, dame en heeren, zei
Lee Wang, met vriendelijken nadriijk,
terwijl hij zich op den drempel omkeer
de en met zijn vrije hand wuifde.
Het meisje naast hem brak opeens
in een zenuwachtig snikken uit en hij
trok hard aan de handboeien.
Clinton begunstigde Spencer met 'n
vriendelijken1 grijns.
Ik zie je weer, Spencer, beloofde
hij, heel spoedig, hoop ik. Dank je
zeer voor de Braces, en hij knikte naar
zijn gevangenen,
Het is niet de moeite waard, zei
Spencer beleefd. Je hadt ze noodig
als een voorteeken van geluk.
Lee Wang gaf weer lucht aan zijn
bijzonder gevoel voor humor door hard
te niezen.Het was zij'n opvatting /van
een grap, maar bij deze gelegenheid ver
ongelukte die wat, want toen zijn hoofd
heftig voorwaarts bokte door de hevige
kracht van de stoornis van zijn midden
rif, kwam zijn voorhoofd tegenover de
half open deur in heftige aanraking met
een stuk van een glad gepolijste stalen
breinaald, dat uit het middenpaneel
stak!
En de gevangenwagen werd snel ver
vangen door een ziekenwagen!
wachten, maar toch komen voor den
rijtoer een 300-tal personen in aanmer
king en spr. wekt op de vergadering
morgen niet te lang te laten duren, op
dat de rijtoer niet mislukke, maar als
het te laat mocht worden dan blijven
allen maar te Tholen om nog wat na
te praten.
Nadat een verfrissching was aange
boden begon de
De voorzitter heette speciaal welkom
de heeren Van Dusseldorp en Van Bom
mel van Vloten leden van Ged. Staten,
de eereleden jhr. Van Vredenburch en
Dees, dr. Molhuizen, secretaris K.N.
L.C. en verschillende vertegenwoordi
gers van andere zustervereenigingen en
adviseurs der maatschappij en later ook
de heeren Louwes den spreker voor de
algemeene vergadering en dr. Mansholt
waarnemend directeur-generaal van den
landbouw.
Van de nu volgende mededeelingen zij
gemeld dat de Z.L.M. krachtige actie
heeft gevoerd voor een spoedigen steun
aan de veehouders, dat zij steun ver
leende aan een voorstel tot steun aan
den export van bacon, dat uitvoerige be
sprekingen zijn gewijd aan het wetsont
werp inzake contingenteering en dat de
ingestelde schade-commissie in onder
ling overleg met de Stikstoffabriek te
Sluiskil verschillende gevallen naar ge
noegen van verschillende gedupeerde
landbouwers tot een goed einde heeft
gebracht. Hier kon de heer Stevens aan
toevoegen dat samenwerking met de
andere landbouworganisaties tot stand is
gekomen.
Uitvoerig werd stilgestaan bij de
kwestie der uiencontrole en den wensch
uitgesproken dat meer Zeeuwsche ver
tegenwoordigers aan de onderhandelin
gen zullen kunnen deelnemen.
Medewerking is verleend bij het stich
ten van een magazijn voor de aankoop-
vereeniging Schouwen en Duiveland
door 8000 te leenen tegen 5 pet.
Bij de mededeeling inzake de oprich
ting van den Nederlandschen Algemeenen
Keuringsdienst, zeide de voorzitter, dat
tot secretaris daarvan is benoemd de
heer Siebenga, hij wenschte hem daar
mede geluk, doch betreurde het dat deze
de Z.L.M. gaat verlaten; hij heeft enkele
moeilijke jaren veel voor de maatschap
pij gedaan en spr. hoopte dat de heer
Siebenga ook nu nog jaren zijn talen
ten in dienst van den landbouw zal mo
gen blijven geven.
Bij de mededeeling dat aan het K. N.
L. C. verzocht is krachtig op te komen
tegen verslechtering van den postdienst
ten plattelande, vroeg de heer Lange-
raad of het Landbouwblad niet eerder
kan verschijnen, men krijgt het nu op
Schouwen pas Maandags als men Zon
dags zijn post niet afhaalt.
De heer HARTOG zeide, dat men op
Noord-Beveland eerst Maandagmiddag
de Zierikzeesche Nieuwsbode van Vrij
dag krijgt.
De heer SCHEELE—DE PUTTER
meende dat een krachtig protest moet
weerklinken en dat de regeering beter
de loonen met 25 pCt. kan verlagen dan
nog meer werkloosheid scheppen.
Vervolgens heeft de rechtskundig ad
viseur der maatschappij mr. Zaaijer een
uiteenzetting gegeven van een paar
prcessen. Bij het eene dat op Walche
ren plaats vond of het slachten van
een rund in een schuur met de bedoe
ling de helft te verkoopen doch het
plan om in hoogste instantie uit te ma
ken, ging niet door, omdat de kanton
rechter verdachte vrijsprak en de amb
tenaar O.M. niet in hooger beroep ging.
Het tweede geval speelde zich in Bra
bant af en werd een boer veroordeeld
tot boete omdat hij vleesch in zijn
schuur bewaard had. Dit kwam voor
den Hoogen Raad en die verwees het
naar het gerechtshof, dat zal hebben te
onderzoeken of de schuur in den regel
HOOFDSTUK XXXV.
Ongeveer twintig minuten later stond
Spencer gekleed om uit te gaan, ernstig
te kijken naar sir Peter, Harker en
Eric, die bezig waren met Enid, welke
op den Chesterfield lag. Eric waaide
haar hevig toe met een courant, sir Pe
ter wreef zenuwachtig haar handen en
Harker keek wat onnoozel toe met de
kleine flacon vlugzout, die Spencer hem
gegeven had.
Toen Enid haar oogen opende, glim
lachte Eric blijde; sir Peter keek haar
angstig glimlachend aan, Harker deed
het zilveren dopje op de flacon en gaf
die aan den eigenaar terug en Spencer
nam den hoed op, die op tafel lag.
Spencer wachtte geduldig tot Enid
voldoende hersteld was om op te kun
nen zitten en wat zenuwachtig over
haar zwakheid te kunnen lachen.
Toen naderde hij sir Peter en stak
zijn hand uit.
Vaarwel Peter, zei hij kalm.
Sir Peterkeek met minachting naar
de hand, stond op en ging naar de deur.
Daar gekomen zag hij een kort oogen
blik naar de lichte, akelige vlek op het
paneel; toen keerde hij zich met 'n spot-
tenden glimlach naar Spencer om.