¥rnclitwaj|«iis
Omnibussen
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 18 MEI 1932. No. 115.
DE PINKSTERREIS VAN DE
„DEMPO" NAAR KOPENHAGEN.
FEUILLETON.
HARTENAAS EN
RUITENDRIE.
WESTKAPELLE.
ZEELAND.
MIDDELBURG.
ZUID-BEVELAND.
(Van een specialen correspondent)
a/b M. S. Dempo, Noordzee.
Donderdag, de eerste avond aan boord
van de Dempo, die. ruim 500 vacantie
genietende en dus tot vreugde bereide
Nederlanders naar Kopenhagen vervoert.
Het schip ploegt zich in een flink tem
po door de wateren Noordwaarts, aan
stuurboord koersende op de flitsende
lichten van Holland's kust. Onze drij
vende wereld is gehuld in de donkerte
van den naderden nacht. Laag in het
Westen staat de planeet Venus boven
den gezichtseinder, iets hooger Jupiter
in de nabijheid van het eerste kwartier
van de maan, die een breede baan zil
ver-licht sproeit op het niet geheel on
bewogen watervlak. Het ruischend
geluid van het water vermengt zich met
de zoemende brom-tonen van de krach
ten, die ons voort bewegen.
Dit is de stemming aan den buiten
kant van de Dempo; binnen in de weel
derige ruimten van zijn groote verblij
ven is het anders. Men verdringt zich
daar thans in genoeglijken naijver in
de eerste klas salon om een zetel te be
machtigen. Het is er weldra zoo vol, dat
de statietrap naar hooger gelegen dek
ken de eere-tribune bij een internatio
nalen voetbalwedstrijd gelijkt: dicht
aaneengerijd zitten er de passagiers, die
in de clubfauteuils geen plaats meer ver
mochten te vinden, op de zachte loo-
pers. Deze ongewone belangstelling geldt
een ongewoon verschijnsel: Kovacs La-
jos and his band, spelende voor dit
kleurrijke varende auditorium, dat, op
feestreis natuurlijk toch reeds in feest
stemming, nog meer dan anders den po-
pulairen Avro-dirigent waardeert en toe
juicht. De klaroenen met de blauwkring
vlaggen zetten schallend in en dadelijk
daarop volgt Peter Palla's Kovacs-
marsch. Ik hoop dat u het hoera, dat
volgde aan den wal heeft kunnen beluis
teren en dat gij, aan uw luidsprekers
gezeten landrotten, terwijl ik dit schreef
ook het vervolg van ons scheepsconcert
hebt kunnen hooren. Ge zult dan door
den aether een zij het slechts flauwe af
spiegeling van de scheepsvreugde verno
men hebben.
Ik ben onderwijl eens bij „Marconi"
gaan kijken,
In zijn telegraafkantoor met vele dra
den, lampen, knoppen, seinsleutels, kop
telefonen, formulieren en rapporten zit
ook de heer W. Vogt van de Avro,
alsof hij er thuis behoort, met een tele
foon op te luisteren. In een hoek staat
de speciaal voor deze gelegenheid pro
visorisch opgestelde teiefoniezender; in
normale tijden toch kan men van de
Dempo af nog niet met den wal spre
ken. De uitzending hokte een beetje,
en ik vermoed dus, dat men aan den
wal geduld heeft moeten beoefenen.
Maar het moet ook wel moeilijk zijn
alles ineens te doen passen, om over
zóóveel schijven alles zóó uit te mikken,
dat in de pauze van een te Amsterdam
door Mengelberg gegeven concert juist
de muziek van een Nederlandsch mail
schip, varende „ergens" op de Noordzee,
precies op tijd op uw radio-toestel te
recht komt.
Hopen we er het beste van. Mocht
de muziek minder goed zijn overgeko
men, dan is dat wel jammer, maar het
zal ons 't genoegen aan de reis niet
bederven.
De Vrijdag is een kalme dag. Des
nachts hebben we de laatste lichten van
de Nederlandsche kust achter ons gela
ten en we varen nu in volle zee met
een vaart van 11% mijl (32 km.) per
uur Skagerrak-waarts.
De passagiers leven het eenigszins
66.
Vraag Nina Perquet, als je 't wilt,
Clinton, viel Spencer in de rede. Zij
waarschuwde me dat Lee Wang achter
mij was. Als zij dat niet gedaan had,
weet ik zeker dat Lee Wang me niet
gestoken zou hebben. Hij doet me de
eer aan jaloersch Van me te zijn en zijn
spel met het mes is zijn manier om dit
te toonen. Hij bedreigt me steeds, maar
hij heeft te veel eerbied voor de wet
en mijn hand om iets anders te doen
dan dreigen. Gisterenavond, toen ik wat
opgewonden was door de bijzondere ge
beurtenissen, viel ik Lee Wang wat te
hardhandig aan na Nina's waarschuwing
en Lee Wang stak natuurlijk zijn han
den uit om zich te verdedigen en trof
me bij ongeluk. Ik heb meer schuld dan
Lee Wang.
Clinton's blik werd nog norscher, toen
hij zich tot den Chinees wendde, die zijn
hoofd schudde en grinnikte.
Ongeluk! zei hij spottend.
Ja, ja, ratelde Lee Wang. Sir Pe
ter zei Spencer nek afsnijden. Ik lachen
Ik niet gelooven. Ik Spencer bang ma
ken. Hij niet bang te maken is.
Hij bedoelt dat sir Peter schertste,
onrustige telkens nieuwe perspectieven
biedende leven van de nog niet inge
schoten bevolking op iedere groote
mailboot tijdens de eerste dagen der
vaart. Zij ontdekken onder de mede
opvarenden bijna vergeten gezichten,
oude relaties worden uit de vergetel
heid gehaald, bijna gesleten banden van
vriendschap met de vlotheid, den zee
reiziger eigen, opgelapt en nieuwe aan
verwante gemoedsgesteldheden gecon
stateerd.... Het blijft een interessante
bezigheid de wijze waarop dit, voor
slechts enkele dagen in één ruimte toe
vallig te samen gegroept, veelhoofdig
en ook wel eenigermate heterogeen ge
zelschap, op de feestreis reageert, gade
te slaan, en zich te verdiepen in de mo
gelijkheid, dat deze zelfde gemeenschap
thans louter op genoegen, lachende vroo-
lijkheid en verdraagzaamheid afgestemd,
inplaats van 5 dageneenige maan
den bijeen zal blijven....
We zullen de consequenties van deze
fantasie hier maar niet trekken, en ons
aan de werkelijkheid houden.
De passagiers doen zooals gezegd aan
verkennen, en ze ontdekken van alles:
de provoost, de bar en het zwembassin,
waar zoowaar enkele waterheldinnen
in deze op zee koude Pinksterdagen het
bestaan te gaan ploeteren. (Maar het
water is er verwarmd.) Dan de bedien
den-verblijven en de wasscherij waar
de Chineezen het heft in handen heb
ben.
En dan zitten ze verder in gemakke
lijke stoelen, rooken, praten, flirten,
dansen, drinken thee en pittiger zaken,
bridgen natuurlijk, of liggen lui in dek-
stoelen, en....eten. Laat ik daar niet
over beginnen. Bij iederen maaltijd ver
schijnt een op de eigen drukkerij ver
vaardigd menu met een overvloedig aan
tal spijzen.... Neen, honger wordt er
op de Dempo waarlijk niet geleden. Ik
vrees eer het tegendeel.
Des te beter, want dan is het pretti
ger luisteren naar de band, die ons Vrij
dagmiddag zoowaar op een tweede con
cert onthaalde.
Na het diner verandert plotseling het
aspect. De motoren draaien halve
kracht, dan langzaam, en zwaar dreunt
om de halve minuut de metalen stem
van de scheepsfluit door den dikken
mist. Boven op de brug staan gezag
voerder en officieren, scherp luisterend
in de witte mistwade turend. Bij de
zeildoeksche kleeden, die het licht uit
de eerste klas salon afsluiten, waar in
avond-toilet gedanst wordt als voer
men niet op een schip in den mist,
staat een matroos op wacht.
Mist en dans lijken een tartende te
genstelling, niet echter voor hen, die
met de zorgvuldigheid der Nederland
sche navigatie op de hoogte zijn.
Tegen elf uur begint de Dempo al
weer te trillen, de vaart neemt toe, er
wordt met grootere tusschenpoozen op
de fluit geblazen. Tenslotte verstomt 't
geluid, en alleen het strijkje wordt nog
gehoord.... wat voor velen toch een
geruststelling is..een klein beetje....
We hebben eenige uren verlating,
maar daarvoor is raad. We doen de
machines draaien dat het een lust is,
en zoowaar den volgenden morgen te
half zeven gaat er al een „djongos"
met de melodieuse gamelan-gong door
de lange gangen, onverstoorbaar roe
pende: „Paspoorten, paspoorten
We komen op tijd in Kopenhagen
aan.
Wat we daar zagen en deden, vertel
ik in een volgenden brief.
Abonnementen en Advertentiën voor
dit blad worden aangenomen door
den Agent K. LIEVENSE.
zei Enid, glimlachend in haar opluchting.
Schertste ik? De vraag kwam met
opschrikkenden nadruk van sir Peter,
terwijl hij binnen kwam en juist binnen
de kamer stond. Mijn beste kind, zei hij
scherp, je weet zeker wel afdoende re
denen, waarom ik jou wenschen dat
Spencer van de baan werd geschoven?
Ik hem nu wegschuiven, hé? grin
nikte Lee Wang, naar het mes reikend,
dat op den grond voor zijn voeten lag.
Ga weg, vervloekte heiden! brulde
Clinton, blij met de gelegenheid om zijn
gevoelens te lpchten.
Lee Wang sprong over het eind van
den Chesterfield en schoof naar de deur.
i Ik geen heiden! keerde hij zich pro-
testeerend om. Ik goed Christen!
Ruk uit!
Clinton nam het mes bij het lemmet
en gooide het woedend den vluchtenden
Chinees na. Het vloog over den drempel
en het eind van zijn tocht werd gemerkt
door het droevig geluid van vallend por
selein.
Het achttiende eeuwsch Delftsch,,
zei Spencer, vast overtuigd. Je woede is
te verdedigen, Clinton, maar je doel is
verkeerd. Daar staat een kostbare ver
guld bronzen klok meer naar links.
Clinton mompelde een vloek en wend
de zich tot sir Peter.
Als U dien Chinees tot gekke din
gen aanzet, sir Peter, zal U naar een
plaats gaan, waar het niet gemakkelijk
Dinsd'agmiddag werd in een boonil-
Weide aan den Seiissingel alhier hetZen-
dingsfeest gehouden vam den classicalen
Zendingsraad Walcheren.
De voorzitter dtezer vereeniging ds.
E. H. Bi'aauwendlraadi Van Vllsisingen deed
in zijn openingswoord' het venhand zien
tusschen het Pinksterfeest en een zeo,-
dingsfeest.
D;e heer R. Van Alphen, hhlppiredijker
bij de Indische kerk' op 't eiland' Tim'qr,
sprak over de moeilijkheden voor een
zendeling omdat deze steeds Europeaan
blijft en de inlander inlander. De weg
tot heiden moet echter gaan over 'den
Christus.
Na dé pauze sjprak de heer ;Reijn-
hout oud-zendeling op de Sangir- en Ta-
landeilanden thans onderwijzer aan een
Chr. school te Vlissingen. 'Hij deed be
langrijke niedeeelingen over zijn vroe
ger arbeidsveld.
Het slotwoord werd gesproken door
ds P. J. F Van Voorts Vadejf- te Middel
burg. Deze bracht het eerste Pinkstier-i
sterfeest in herinnering en welke 'kracht
daarvan voor de Christenen moet uit
gaan
Ds. A. Burgers Van N. en tSt. Joos-
land eindigde met dankzegging.
Het gezang werd begeleid door een
gedeelte van het Chr. fanfarecorps „Oe
fening na den Arbeid'' te Middelburg.
Het zendingfeest Nvas druk bezocht.
Middelburg eerste klasse.
Het is te begrijpen, dat de feestcom
missie uit leden en supporters van de
voetbalvereeniging „Middelburg" voel
de in actie te moeten komen, nu de ver
eeniging het tot de eerste klasse van
den K.N.V.B. heeft weten te brengen.
Begunstigd door heerlijk weder, heeft
het de vreugde van velen vertolkt door
het organiseeren van een muzikale wan
deling van het versterkt fanfarekorps
„Crescendo", terwijl de signaal-afdee-
ling van „Achilles" gaarne medewerk
te. Vanaf het clublokaal „De Eendracht"
trok men, voorafgegaan door politie te
paard, het eerst naar de Pluimstraat,
om halt te houden voor de woning van
den aanvoerder van het eerste elftal,
den heer P. Geelhoed.
De voorzitter der feestcommissie, de
heer P. C. de Hamer, wenschte den heer
Geelhoed hartelijk geluk met het be
haalde succes en sprak den wensch uit,
dat men zoo voort zal mogen en kun
nen gaan.
De heer Geelhoed dankte voor deze
woorden en hoopte, dat het verlangde
door eendrachtige samenwerking zal
worden verkregen.
Na de reeds gisteren vermelde route
te hebben voortgezet, was de tweede
halteplaats de woning van den heer M.
Polak in de Lange Gortstraat, den voor
zitter der vereeniging. Hier werden
feestcommissie, bestuur en directeur van
Crescendo en de leider van Achilles bin
nen genoodigd.
De heer Den Hamer richtte zich tot
den voorzitter en zeide te weten, dat
de dag van Maandag voor den heer Po
lak een dag van groote vreugde is ge
weest en bracht hem hulde voor de wij
ze, waarop hij de vereeniging leidt. Spr.
zeide, dat men bij het behalen van het
kampioenschap tweede klasse wel den
wensch om tot de eerste klasse te pro-
moveeren had geuit, doch dat men het
toen eigenlijk niet had durven verwach
ten, dat het „kleine zusje" nummer één
zou worden.
De heer Polak dankte voor de geluk-
wenschen en de hulde, die hij beschouw
de als gebracht aan het geheele bestuur.
Spr, bracht dank aan de feestcommissie
voor het organiseeren van dezen avond,
aan Achilles en Crescendo voor hare
medewerking en aan de politie voor de
goede zorgen.
is vandaan te komen! dreigde hij.
Wees niet dwaas! antwoordde sir
Peter minachtend.
Brace, zei Spencer scherp, sir Pe
ter boos aankijkend, je moet gasten niet
met zoo weinig beleefdheid aanspreken.
Dat Clinton op het oogenblik een droe
vig gebrek aan gezond verstand ten
toon spreidt, is zoo duidelijk, dat het
niet noodig is er ieders aandacht op te
vestigen.
Clinton kreeg een kleur van boosheid;
toen ging zijn mond van verbazing open
bij het zien van sir Peter's slecht zitten
de en niet passende kleeding. Hij keek
met groote oogen van sir Peter naar
Spencer en van Spencer naar sir Peter;
toen richtte hij zich tot Eric en Enid en
gaf als zijn meening te kennen:
Dit is een zaak voor het departe
ment van geesteszieken, niet voor de po
litie!
Eric grinnikte verheugd. Hij was nu
zeker een aanhanger van Spencer en de
verwarring van Clinton verschafte hem
groote voldoening,
De zaken kunnen een detective
misschien wat verward voorkomen, gaf
hij toe. Maar maakt U niet noodeloos
bezorgd, mijnheer Clinton, Alles komt
op tijd in orde en daarna zullen we al
len steeds gelukkig leven.
Clinton deed alle moeite om een pas
send antwoord te vinden, maar zijn ver
stand scheen dood.
Met toestemming der politie werd de
route nog verlengd en trok men weer
langs de Hoogstraat, Nieuwe Haven en
kaden naar de woning van den broer
van den voorzitter, om den trainer, den
heer Krottenau, die aldaar vertoefde, te
huldigen.
Dit geschiedde in het Duitsch door
den heer S. Polak, die den wensch uit
sprak, dat de heer Krottenau nog ver
schillende jaren Middelburg zal trainen
en helpen om de veroverde plaats te be
houden.
De heer Krottenau bracht dank voor
de hem gebrachte hulde en zeide te ho
pen, dat Middelburg verder steeds in de
eerste klasse zal blijven, om te eindigen
met een driewerf hoera op de vereeni
ging, waarmede de aanwezigen instem
den.
Over den Dam en door de Korte en
Langedelft trok de stoet naar de Markt
terug, waar hij werd ontbonden.
Een en ander had vooral in den aan
vang zeer veel belangstelling.
In het clublokaal bleven velen nog
enkele uurtjes in vroolijke stemming bij
een.
WALCHEREN.
O. EN W. SOUBURG. Zaterdagmiddag
is zekere F. wonende te Middè'llhu^-g,
alhier, door de politie aangehouden en
gevankelijk' naar Vlissingen overgebracht
wegens het verspreiden van communisti
sche geschriften onder militairen en
werkloozen.
RILLAND. In de op 14 Mei (jX ge
houden vergadering van stemhebbende
jingeiandten van den R eigens b ergs che n
polder werd de rekening over het dienst
jaar 1931-'32 vastgesteld in ontvang op
f 23095 en in uitgaaf opi f 18207 al-
zoo met een goed slót van f 4888.
De ibegrooting voor het dienstjaar
1932-33 werd in ontvang en in uit
gaaf vastgesteld op f 22376' met een post
onvoorzien ad f 3087, terwijl het dijkge-
schot, evenais het vorig dienstjaar be
paald werd op f 18 per hectare.
Op den staat van aanbeveling tot be
noeming van. een geworene wegens pe
riodieke aftreding van den heer J. M.
Krijger op 1 Augustus a.s. werden ge
plaatst de heeren J. M. Krijger (aflr.), J.
D. Wou torsen en W. G. van der Werff,
allen "Wonende te Rilland-Bath.
WEMELDINGE. Alhier is van 13—
21 Mei een winkelweek gehouden met
etalagewedstrijd. Aan dezen etalage
wedstrijd namen 24 winkeliers deel.
De jury bestond uit de heeren A. M,
Simons, W. J. van Doeselaar en J. Ste-
ketee, allen te Goes. Gekeurd werd op
punten le voor de meest tot koopen
opwekkende en 2e voor den mooiste
etalage. Het resultaat bleek als volgt:
Voor de eerste categorie le prijs de
firma J, Burger; 2e P. Traas; 3e M.
Huijssen; 4e Wed. J. Felius; 5e D, J.
Lindenbergh; 6e G. J. de Looff; 7e J.
Laven; en 8e J. J. Ortelee; De firma G.
Felius verwierf een prijs buiten mede
dinging.
Voor de tweede categorie: le prijs
de firma D. Pieterse; 2e J. A. van Bo
ven; 3 P. Zandee; 4e J. J. Ruissen-
Harthoorn; 5e J. Hamelink; 6e J. de
Bourgraaf; le J. Burger-Servaas; 8e G.
Schouw.enaar Mzn.
Voorts behaalde de firma G. Felius
een prijs buiten mededinging en de
heer W. Weststrate eene prijs voor de
meest typische etalage.
In de voor de bekendmaking beleg
de vergadering bracht de voorzitter
van het winkelweek-comité dank aan
de jury voor hunne medewerking, en
aan alle neringdoenden die deelnamen
aan de winkelweek, In deze vergade
ring kwam sterk tot uiting de wensch
om een organisatie van de handeldrij-
Eric wendde zich tot Enid. Ik geloof
dat het een uitstekend idee zou zijn
Enid, als je naar ons huis kwam totdat
deze geheele zaak opgehelderd is, zei
hij ernstig. Mijnheer Spencer zal het ze
ker wel een korten tijd zonder je willen
stellen.
Het is een regeling, die ik had wil
len voorstellen, zei Spencer, Vooral,
voegde hij er bij, met een vragenden
blik op Clinton, omdat het mogelijk is
dat mijn adres voor korten tijd ten hui
ze van den Staat is.
Miss Brace blijft hier! schreeuwde
sir Peter, naar het midden van de ka
mer komende.
Integendeel, verbeterde Spencer
koel, miss Brace zal doen zooals zij ver
kiest.
Clinton vond zijn stem terug en was
zeer brommig. Als miss Brace mijn raad
wil volgen begon hij.
Maar de raad werd nooit gegeven,
want het scherpe geluid van een revol
ver onderbrak den stroom van wijsheid.
Er ontstond een verbijsterde stilte in
de kamer gedurende een oogenblik. toen
sprak Eric met hooge, opgewonden stem:
Het oude, bekende geluid! riep hij uit.
Alsof de woorden een teeken tot han
delen waren, kwam er zoowel in sir Pe
ter als in Clinton plotseling leven en ze
bonsden hevig tegen elkander in de
raamopening, toen zij gelijktijdig naar
den tuin snelden.
Irnportrice:
N V. H. ENGLEBERT'S AUTOMOBIELHANDEL
DEN HAAG: THERESIASTRAAT 145, TELEFOON 772035
AMSTERDAM: WETERINGSCHANS 130, TELEFOON 34359
MIDDELBURG: KORTE DELFT A83, TELEFOON 626
(Ingez. Meid.'.)
venden in den vorm van een afdeeling
Handelsbelangen of een winkeliersver-
eeniging. Plannen daartoe zijn reeds in
bewerking genomen. Een en ander
bracht vooral des avonds veel men-
schen op de been, die getuige wilden
zijn van het prachtige dat menige eta
lage bood. Dat deze beweging meer
geld in het laadje gebracht heeft, staat
reeds vast.
Veilingsvereeniging Zuid-Beveland
te Goe».
GOES. Gistermorgen hield deze ver
eeniging in De Prins van Oranje haar
algemeene vergadering,
De voorzitter, de heer H. A. Han-
k e n, zeide dat het geen vreugde is op
1931 terug te zien. Voor 1932 is nog
weinig te zeggen. Naar spr. meent, be
loven de vruchtboomen voor dit jaar
veel. Spr. wenscht de leden in hun za
ken alle goeds toe.
De secretaris, de heer v. d. Poest Cle
ment, brengt hierna jaarverslag uit.
Het omzetcijfer is grooter dan in 1930-
'31, n.l. 727.118 tegen ƒ687.849. Over
de groote veiling werd geveild 76.000,
over de blokveilingen 154.000 en over
de kleine veiling 495.000. De oogst
was over het geheel genomen goed. Dat
het omzetcijfer niet hooger was, komt
vooral door de lage prijzen van de ver
schillende bessen. Voor kruisbessen was
de middelprijs ongeveer 4h> a 5 cent,
zwarte bessen 17, roode 8%, frambozen
21 en aardbeien 1220 cent. Deze prij
zen zijn van dien aard, dat hiervan de
teeltkosten nog niet gedekt zijn. Het
buitenland nam weinig af.
De resultaten der pruimenveilingen
zijn niet onbevredigend.
De kas- en bakgroenten werden be
trekkelijk voordeelig verkocht, de volle-
grondscultuur leverde minder gunstige
resultaten op.
Het harde fruit was niet hoog in prijs.
De eerste kwaliteit kon behoorlijke prij
zen bedingen, doch wat maar eenigszins
afweek, werd niet betaald dan tegen
een heel lagen prijs. De elite-veiling
maakte een gunstige uitzondering. Hier
werden goede prijzen gemaakt. Onder
het oog is gezien het nog goede fruit
af te scheiden van het z.g. kroet en
verder te brengen in een afdeeling nor
maal fruit, terwijl de rest dan onder de
benaming ongesorteerd fruit zou wor
den geveild.
Over de financieele kwestie kan de
vereeniging tevreden zijn. De noodzake
lijke afschrijvingen konden geschieden.
De financieele toestand der veiling is
gunstig. Er is thans volledig emballage
materiaal aanwezig.
Van de Cutler-sorteermachine heb-
hebben reeds eenige kweekers gebruik
gemaakt.
Het verslag wordt onder dankzegging
aan den secretaris goedgekeurd.
De heer Lenshoek stelt namens de
commissie van onderzoek voor, de re
kening over het dienstjaar 1931'32
goed te keuren. Ze geeft alleen in over
weging op het materieel, speciaal de
kisten, wat sterker af te schrijven en
Clinton was in het voordeel en hij
liep voort, terwijl de baronet terug stiet
tegen de zware gestalte van den detec
tive, over de waranda wankelde en in
een bed van geurige purperen stokro
zen viel, waar hij binnensmonds hevig
vloekte,
Enid greep angstig Eric's arm, toen hij
wilde volgen. Haar gezicht zag bleek
van schrik en haar lippen beefden.
Het is goed, kindje stelde Eric haar
gerust, haar handen zachtjes streelend.
Een of andere domme ezel, die op vo
gels schiet, denk ik. We worden allen
wat zenuwachtig door al die drukte.
Hij probeerde haar te verlaten, maar
zij wilde hem niet laten gaan.
Maar er kan niets gebeuren in het
volle daglicht lieveling, beweerde hij.
Dan wil ik.ik met je meegaan,
zei Enid zenuwachtig beslist.
Neen
Ja
Eric sloeg zijn arm troostend om haar
heen en bracht haar zonder vedere
woorden naar het raam. Hij keek snel
naar die kleine groep bij de garage, waar
sir Peter op een draf heen liep, en zijn
gelaat veranderde. Zich tot Enid keeren-
de, bracht hij haar terug in de kamer,
voordat zij gelegenheid had gehad in den
tuin neer te zien en hij sprak op eenigs
zins opgewonden toon, alsof hij een on
schadelijk kattekwaad beraamde.
(Wordt vervolgd.)
