mm
Model XII
De geruischlooze,
de bacteriënvanger
LANDBOUW.
KERKNIEUWS.
FEUILLETON.
HARTENAAS EN
RUITENDRIE.
Alom verkrijgbaar. Showrooms in alle
voorname plaatsen van Nederland.
(Ingez. Med.)
gevoerd voor werfcverruiming in overleg
imet de P.Z.E.M..
Medegedeeld werd dat aan den minis»-
ter reeds is gevraagd de steunverleening
na 1 Mei te verlengen. Daarop is 'nog
geen antwoord ontvangen, j'
B. en W;. zeggen voor de volgende
week steun toe, doch de mfenschen aioe
ten komen stempelen.
Medegedeeld wordt dat het bestuur
der Ger. school te Oostdij'k door jütei
Kroon in het gelijk is gesteld.
Tot lid van het bestuur der Ver-
eeniging van Vrijzinnige Hervormden
alhier koos de algemeene vergadering
mevrouw M. P. Maartense-Wagensveld,
In de derde zitting der algemeene
synodale commissie der Ned. Herv, Kerk
wordt de behandeling van de fondsen
voortgezet.Onder de giften behoort ook
een (jaarlijksche) bijdrage van 750 van
de Koningin.
De Algemeene Weduwen- en Wee-
zenbeurs deed een uitkeering aan 381
weduwen, 4 minderjarigen en 16 erven
(in 1930 waren deze getallen 373, 6 en
11) tot een gezamenlijk bedrag van
135.556.
Aan kerkvoogden der Ned. Herv. Ge
meente te Breskens wordt vergund
bij het bouwen van een nieuwe pastorij
volgens art. 19 van het Reglement op
het Fonds voor noodlijdende kerken en
personen te handelen.
Een vaste Paaschdatum.
Het schijnt er toch van te zullen ko
men dat een vaste Paaschdatum zal wor
den ingevoerd (nl. op den Zondag na
den tweeden Zaterdag in April, alzoo
tusschen 9 en 15 April.)
De Volkenbondsraad heeft een be
sluit aangenomen, hetwelk bekrachtigt,
dat die regeeringen, welke niet reeds
haar instemming betuigden met het
„Paaschbesluit" van de internationale
commissie voor kalenderhervorming
worden uitgenoodigd alsnog toe te tre
den. Is de termijn hiervoor verstreken,
dan zal de Volkenbondsraad de acte den
grooten religieuzen gemeenschappen me-
dedeelen en „daarbij de hoop uitspre
ken, dat deze in den meest weiwillen
den zin willen onderzoeken, welk ge
volg zij aan den inhoud der acte willen
geven."
De invoering van den vasten Paasch
datum zou daardoor niet van de instem
ming der religieuse gemeenschappen af
hankelijk worden gesteld (het Vaticaan
o.a. was tot dusver tegen het voorstel,
doch zou, als een genoegzaam aantal re
geeringen haar instemming te kennen
gaf, tot de invoering langs politieken weg
overgaan.)
gen uitstel! Henry Aimsbury kon eerst
na vijl dagen wetbg aanspraak maken,
ONTWIKKELINGSDAG VOOR
LANDBOUWERS
Zaterdag hield de Commissie voor
ontwikkelingsdagen ingesteld door de
Z. L. M. alhier. De bijeenkomst was niet
zoo druk bezocht als de beide eerste
ontwikkelingsdagen.
De voorzitter de heer mr. P. D i e -
1 e m a n heette de aanwezigen welkom
en zeide dat men een moeilijken tijd
beleeft en de commissie geaarzeld-heeft
of zij al of niet een ontwikkelingsdag
zou houden. Verleden jaar waren velen
vrij plotseling door de malaise getroffen
en besloot men de bijeenkomst uit te
stellen tot gunstiger tijd. Deze is er nu
ook nog wel niet maar toch is de toe
stand wel iets beter. Men is zeker nog
lang niet tevreden maar dat mag geen
aanleiding zijn om stil te zitten. Men
moet niet doen als de man wiens zaken
slecht gaan en daarom zijn boeken niet
inkijkt of bestudeert. Dat is struisvogel
politiek. Men moet zich goed rekenschap
geven wat te doen staat als de toestand
beter mocht worden en zich daarvoor
voorbereiden. Spr hoopt dat deze ont
wikkelingsdag daartoe zal mogen bijdra
gen. Dat het niet zoo druk is op de ver
gadering wijdt spr niet aan de malaise
doch aan het feit dat de weersgesteld
heid tot werkzaamheden op het land
noopt o. ahet uitzaaien van suiker
bieten
Sprr deelde mede dat bericht van ver
hindering was ingekomen van de heeren
v. d Plasse en Van Dijk en gaf daarni
het woord aan den heer ir C S t e-
vens, Rijkslandbouwconsulent, die een
inleiding hield over:
Een en ander over de
aardappelteelt
Spr. deelde mede dat bericht van ver
van den aardappel die in Chili en Peru
zijn geboorteland heeft en die omstreeks
1586 in ons land werd geimporteerd via
Spanje Aanvankelijk was men van
meening, dat de bessen moesten gege
ten worden, wat natuurlijk niet beviel
In de laatste eeuw heeft de cultuur in
ons land zich belangrijk uitgebreid. In
18511860 waren er gemiddeld 95.834
ha met aardappelen bezet in 1921-1930
was het gemiddeld 173.548 Voor som
mige deelen van Nederland is de aard
appel de hoofdvrucht en ook voor Zee
land is de teelt zeer belangrijk. In Zee
land werd in 1921-1930 gemiddeld ver
bouwd aa n aardappelen 13.676 ha„ aan
suikerbieten 22,889 en aan tarwe 14.682
ha. op een totaal oppervlakte bouwland
van 108.359 ha.
Spr. bepaalt zich verder speciaal tot
de pootgoed-productie daar de export
van sonsumptie aardappelen spaak zal
loopen nu men die in het buitenland
zelf teelt van gezond pootgoed uit ons
land. Alleen in jaren wanneer de oogst
mislukt zal men de grove consumptie
aardappelen van ons vragen. Zeeland
zal zich ook meer en meer moeten gaan
toeleggen op gezond pootgoed, dat ge
schikt is voor export.
Wat als pootgoed wordt aangeboden,
moet werkelijk de toets der critiek kun
nen doorstaan, en daarom wijst spr. voor
al op den gewassenkeuringsdienst, zoo
als die o.a. door de Z. L. M. in 1913 is
ingesteld. Toen werden 40 h.a. gekeurd,
wat thans is gestegen tot 682 in 1931 en
het percentage afgekeurde h.a. daal
de de laatste jaren van 38 tot 21. Dit
komt ook vooral omdat men in het be
gin van de ziekten te weinig afwist en
er is wel geen gewas dat aan zooveel
kwalen mank gaat dan juist de aardap
pel. De strijd in Zeeland gaat hoofdza
kelijk tegen de z.g. degeneratieziekten,
t.w. topbont en bladrol. Reeds vóór de
wetenschap zich met deze kwesties ging
bezig houden was in de praktijk reeds
gewerkt om langs empirischen weg tot
verbetering te komen, en spr. noemt in
verband daarmede de namen van J. L.
Groenewege, A. Buijs en J. Dommisse.
Spr. komt in het kort tot de volgende
wenken aan de selecteurs:
tenminste, als de .veertigduizend hem
vandaag betaald werden. Harker had
beloofd hem de aandeelen Wairarapa-
petroleum morgenvroeg te zenden, en
hij kon er alleen over beschikken en
zonder moeite. Sothfield zou ze zonder
praatjes tegen tienduizend nemen. Aims
bury zou zijn veertigduizend hebben,
voordat de banken vandaag sloten. B.v.
tegen drie uur.
Drie uur. Nu, hij meende, dat hij dien
verwaanden gek, Spencer, wel een paar
uur zijn zin kon geven, en doen of hij
den butler speelde, en als de veertig
duizend betaald waren, zou hij, zoo' noo-
dig, de geheele politiemacht inroepen
om dezen eigenwijzen brutalen huurling
er uit te zetten!
Wa de kaart Harten drie be
trof, dat beteekende niets. Hij had de
obligaties niet gestolen; er was ook geen
geldige reden, waarom iemand zou den
ken dat hij voornemens geweest was ze
te stelen. Waren zij al niet in zijn bezit?
De kaart? Elk gerechtshof zou over
tuigd zijn, dat Spencer die belachelijke
beschuldiging bedacht had om zijn klein-
zieligen wrok te bevredigen!
Maar hij wist dat hij aan het haar
kloven was. Zijn dochter veroordeelde
hem geheel zooals Spencer ook deed en
zooals veel anderen maar al te bereid
zouden zijn om te doen. En hij had de
kaart aan den bode gegeven. Maar hoe
le steeds uit te gaan van het aller
beste pootgoed;
2e een vroeg beginnende en steeds
aanhoudende selectie van alles wat niet
deugt;
3e vroeg rooien en bewaren in moder
ne bewaarplaatsen;
4e hetbeperken van het aantal ras
sen op één bedrijf, en zooveel mogelijk
isolatie toepassen.
5e het ontsmetten van poters o.a. te
gen Rhizoetona.
Spr. vestigde vervolgens de aandacht
op een statistiek over de stamboekteelt
en zeide daarop, dat men zich onwille
keurig zal afvragen of de groote uitbrei
ding die de teelt van pootgoed in de laat
ste jaren heeft ondergaan, niet een over
productie zal kunnen tengevolge hebben,
waardoor de voordeelen zouden kunnen
wegvallen. Nu de nationalistische ge
dachten meer dan ooit gevoed worden
en het idee van zich onafhankelijk te ma
ken van andere staten, meer en meer
veld wint, is de vraag inderdaad voor de
hand liggend of de productie van zaken
die de grens over moeten, wel gepropa
geerd moet worden. Wanneer de ons
omringende landen zelf gezond pootgoed
zouden kunnen kweeken, zou er werke
lijk een gevaar in schuilen. Het kweeken
van pootgoed is echter niet alleen een
kwestie van kennis, doch een voorname
rol speelt hierin het klimaat, en even
tueel de bodem. In dit opzicht verkee-
ren we hier onder zeer gunstige omstan
digheden.
Ongetwijfeld zal er bij onze Zuidelijke
buren (vooral Frankrijk) ernstig gestu
deerd en gewerkt worden op het gebied
van aardappelcultuur, doch zulks neemt
niet weg, dat de degeneratieziekten daar
een veel ernstiger en sneller verloop
hebben dan hier, waardoor regelmatige
vernieuwing noodzakelijk geacht moet
worden. De behoefte aan pootgoed is
daardoor zeer belangrijk. De export
neemt steeds flink toe. In 1923 was de
totaal-export van pootaardappelen on
geveer 2 millioen. Om in de behoefte
aan pootgoed te voorzien kunnen ver
schillende wegen door ons als leveran
ciers ingeslagen worden,
le. Zou getracht kunnen worden de
bij ons algemeene gewaardeerde con
sumptie rassen op de dringen aan het
buitenland.
Onnoodig te zeggen dat dit systeem
bij voorbaat gedoemd is om te misluk
ken. Over smaak valt niet te twisten
en men vraagt daar nu eenmaal een an
dere kwaliteit.
2e. Men zou buitenlandsche rassen
die daar ernstig lijden onder verschil
lende ziekten hierheen kunnen halen en
trachten te verbeteren, om dan weer
uit te voeren als gezond gekweekt poot
goed. Eenig succes zou wellicht langs
dien weg te bereiken zijn. Proeven in
die richting worden momenteel geno
men.
3e. Het kweeken van aardappelen in
ons land die voldoen aan de eischen die
de buitenlandsche consument 'nu een
maal stelt, ook al klopt dat niet met
onzen smaak.
Dit laatste is zeer zeker een goede
weg en spr. wees daarbij op den voor
uitgang van een ras als Bintjes. Ook
rassen als Ideal en Monocraat, die in
Zeeland nog weinig worden verbouwd,
zijn ook van beteekenis voor export.
Frankrijk voerde in een jaar 225.000 wa
gons van 10.000 kg pootaardappelen in
en daarvan kwamen uit Nederland in
1928 ongeveer 200; 1929 928; 1930 2441
en 1931 3216. Wat nog maar ruim 1 pet.
is. Spr. constateerde dan ook dat het
goede product ook in de toekomst een
grooten aftrek zal hebben. Speciaal door
het spoedig stellen van de pootaard
appelen onder de landbouwuitvoerwet
zal de afzetmogelijkheid zeer zeker nog
worden vergroot. Overbodig achtte spr.
het te zeggen, dat alles gedaan moet
worden om het gunstige financieele
perspectie in de pootgoedproductie door
eendrachtige samenwerking voor hon
derd procent uit te nutten. Moge deze
bijdrage aldus spr. stimuleerend
werken op onze jonge garde.
Op deze met belangstelling aange
had hij kunnen weten dat de obligaties
werkelijk gestolen zouden kunnen wor
den? Hoe had hij.
Hij klemde zijn lippen opeen en een
begrijpende blik kwam in zijn oogen.
Hij knikte langzaam met het hoofd en
glimlachte boosaardig.
Vijf dagen tijd! Hij zei tot zich zelf,
dat hij het heel erg mis zou hebben als
hij de hand niet op de obligaties gelegd
had. lang voordat de vijf dagen voorbij
waren!
Hij ging rechtop staan en zette de
schouders uit. Tot drie uur zou hij het
verdragen, voor het geval er vertraging
was in het te gelde maken der Wairara-
pa-petroleum-aandeelen. Het was dwaas
deze gelegenheid weg te werpen, om te
ontsnappen aan de gevolgen zijner
schanddaad, als zulk een gelegenheid
noodig was. Ja. Hij zou een paar uur doen
of hij zich schikte in het voorstel. Spen
cer zou later van hem hooren. En Enid
zou later van hem hooren! Hij zou haar
laten zien of zij sir Peter Brace haar
onafhankelijkheid en onbeschaamdheid
in het gez;cht kon werpen.
Al hetgeen wel bewees dat sir Peter
inderdaad een verstandig man onder
zijn bulderende verwaandheid was.
Enid keek een kort oogenblik pein
zend naar de nephriet vaas, nadat Spen
cer de kamer verlaten had en zij dacht
er aan hoeveel de gebeurtenissen van
hoorde inleiding, volgde een opgewekte
discussie, waarbij de heer Bil vroeg of
het goed is, dat men de Rhozietonia be
strijdt met zoutzuur, of ook niet de
voorkiemkastjes gevaar voor besmetting
kunnen medebrengen en of het niet be
ter is de bewaarplaatsen met glas dan
met asbest af te dekken en de heer
Vos wees op iemand, die door te veel
gebruik van stikstof de selectie geheel
deed mislukken, waartegen hij hem trou
wens gewaarschuwd had.
De heer Stevens zeide, dat men
een nieuw bestrijdingsmiddel heeft aan
gekondigd en het goed is zoolang het
zoutzuur nog niet toe te passen, waarna
hij zijn waarschuwingen tegen besmet
tingsgevaar, die hij ook in zijn inleiding
genoemd had, nog eens herhaalde. Spr.
ontkende niet, dat ook de voorkiem
kastjes besmettingsgevaar kunnen mede
brengen al acht hij de kans daarvoor
niet groot. Bij een dak van glas inplaats
van eterniet, dreigen de aardappelen
gestoofd te worden en ontbreekt ook de
gelegenheid tot goede ventilatie. Te
zware bemesting met stikstof is zeker
niet juist.
De heer Maris, lid van de N. Bra-
bantsche Maatschappij van Landbouw,
wees o.a. op het z.i. bestaande gevaar,
dat Frankrijk een te veel aan eetaard-
appelen zal krijgen door het stopzetten
van den uitvoer naar Engeland en daar
van zal ook de invoer van pootaardap
pelen kunnen leiden.
De heer Stevens wees er o.a. op
dat voor den uitvoer naar Engeland
maar in een klein deel van Frankrijk
wordt geteeld.
Terwijl Engeland wit-vleeschige aard
appelen wenscht, en Frankrijk niet zal
de heele teelt moeten worden omgezet
en dan komt er nog grootere vraag naar
pootgoed.
Op een vraag van andere zijde zeide
spr, dat de coloradokever uit Frankrijk
komt en zich slechts zeer langzaam ver
spreid, zoodat hij dat gevaar niet van
zulkeen groote beteekenis acht.
De heer Zwagerman meende, dat
de vooruitgang der wetenschappen, het
gevaar doet ontstaan, dat men te veel
consumptieaardappelen zal gaan teelen,
hij zeide dan ook te trachten eerste kwa
liteit en niet de allergrootste massa's te
teelen. Door opvoeren van het kwan
tum pootgoed krijgt men te veel con
sumptie aardappelen, met lage prijzen
tot gevolg.
De heer Stevens zeide met opzet
niet over de binnenlandsche aardappe
len te hebben gesproken, maar onder
schreef volkomen, dat de kwaliteit na
tuurlijk van grooten invloed op den prijs
is. Voor export moet men van consump
tie aardappelen afzien en daarom moe
ten de teelers zich toeleggen op prima
pootgoed.
De heer Mes zeide, dat de colora
dokever toch ook in de omgeving van
Hamburg weeldig tierde en dan bestaat
toch ook hier het gevaar.
De heer Maris vreesde ook nog het
gevaar, dat men door goede poters in
te voeren, de kwaliteiten elders ook te
goed zal maken.
De heer Stevens zeide ten slotte,
dat men dan maar stil moet hopen er in
het buitenland een ziekte onder de aard
appelen uitbreekt.
De voorzitter bracht ten slotte
dank aan den heer Stevens voor zijn
leerrijke inleiding.
Contractteelt in land- en
tuinbouw.
De tweede inleider was de heer dr. W.
J. F r a n c k directeur van het Rijks
proefstation voor zaadcontröle te Wa-
geningen, voor wien bovenstaand onder
werp was aangekondigd.
Spr. begon met te zeggen, dat hij meer
bedoeld heeft te zullen spreken over
controle op de aflevering en afrekening.
De contractteelt bestaat reeds lang en
gaf aanleiding tot conflicten tusschen de
teelers en de contractfirma's, omdat on
der de laatste firma's zijn, die onbillijk
handelen en dit kon door gebrek aan
controle. Er zijn ook firma's die volko
men betrouwbaar en coulant zaken drij
den morgen geleken op de vervolgen
van een romantisch verhaal.
Te denken, dat Spencer, de volmaak
te butler, in tverkelijkheid een soort van
moderne Haroen Al Raschid was, die
vermomd op zijwegen liep om het on
recht van bedelaars te herstellen!
De toestand, zooals hij nu was, maak
te diepen indruk op haar romantische
verbeelding, en zij zag met groote ver
wachtingen uit naar de paar volgende
maanden. Zij wist dat ergens in de
naaste toekomst als Spencer haar waar
deering van hem rechtvaardigde, zij
den vader zou vinden, dien zij gekend
had in dien heerlijken kindertijd in de
wreedzame omgeving van een landgoed
in Berkshire,
Misschien zouden zij naar het oude
land terugkeeren later. Of misschien
zou sir Peter zijn ploeteren in geld in
Auckland opgeven voor het vrijer leven
van een heereboer op een of ander
landgoed in dit jonge, groene, krachti
ge land.
Deze gedachte deed haar naar de wa
randa gaan en zij zag neer op het too-
neel, dat eenmaal vol van een vreemde
betoovering geweest was, maar dat nu
de omgeving van „thuis" was gevonden
en Meadowbank, die op zijn benzinevat
zat en de chauffeur, die zijn zoeken naar
iets, dat er niet was, had gestaakt, leun
de nu tegen de deur der garage en kal
ven. De moeilijkheid was een goede con
trole te vinden, en deze is dan ook
slechts bij stukjes en beetjes opgebouwd.
Spr. zeide dan dat de zaden moeten zijn
droog, schoon en kiemkrachtig. Kómen-
de tot wat onder droog moet worden
verstaan, zeide spr., dat speciaal radijs,
bieten en koolzaden niet zonder kunst
matig droogen tegen verlies van kiem-
kracht kunnen worden behoed.
Na een meer deskundige beschouwing
zeide spr. dat het duidelijk moet zijn,
dat de vaststelling van een billijke norm
voor het vochtgehalte van de verschil
lende soorten contract zaden een netige
kwestie was, die intusschen in den loop
der jaren gelukkig voor de meeste soor
ten wel zijn oplossing heeft gevonden, al
tornen ook telken jare belanghebbende
partijen daaraan.
Men kan de beoordeeling over diver
se vochtnormen gerust overlaten aan
de elk jaar samenkomende voormannen
der telers, op welke vergaderingen de
Zeeuwsche voormannen in den vervol
ge waarschijnlijk eveneens een directen
invloed zullen kunnen uitoefenen. Ten
slotte staat het Proefstation met zijne
ervaring steeds gereed om dan van ad
vies te dienen daar waar dit wensche-
lijk blijkt te zijn.
Spr. kwam vervolgens tot hetgeen on
der schoonzaad moet worden verstaan
en zeide dat dit de aanwezigheid van te
kleine en te lichte zaden uitsluit, al is
het lastig hier een grens te trekken.
Het schoonen geschiedt door zeven en
met windkracht en de verwijdering van
de eerste categorie van verontreinigin
gen, de te lichte zaden levert meestal
geen groote moeite op, althans niet bij
goede kwaliteiten, bij monsters van.
mindere kwaliteit is vaak groote oplet
tendheid en kennis van zaken noodig.
De beoordeeling van grensgevallen dient
met groote voorzichtigheid en neutrali
teit te geschieden.
De verwijdering van de tweede cate
gorie onzuiverheden, de te kleine zaden,
geeft minder aanleiding tot technische
moeilijkheden, doch komt het daarbij in
hoofdzaak aan op een juiste keuze van
het te gebruiken zevenstel, nadat is vast
gesteld welke korrelgrootte men als vol
waardig wenscht te accepteeren. Men
moet daarbij werken volgens eigen op
vatting, geleid door eigen ervaring en
gevoel van billijkheid. Zoo is na gron
dig onderzoek ten slotte bijv. voor bie
tenzaad een bepaalde zeefmaat als
grens vastgesteld. Na nog op enkele
verontreinigingsmogelijkheden te heb
ben gewezen, zeide spr. dat in de door
hem aanbevolen voorwaarden voor con
tractteelt de vergoedingen voor de aan
wezigheid van verontreinigingen zooda
nig geregeld zijn, dat een bepaald maxi
mum percentage onkruidzaden (0.8 pet.)
in het geschoonde zaad is toegelaten,
doch boven dit percentage eene drievou
dige korting moet worden toegestaan,
terwijl extra schooningskosten in reke
ning moeten worden gebracht. Sedert
verleden jaar zijn de contractvoorwaar
den uitgebreid met eene regeling voor
korting bij aanwezigheid -van schot,
waarbij kortingen tot 20 pet. worden
voorgeschreven en tenslotte bij aanwe
zigheid van meer dan 5 pet. schot de
partij kan worden geweigerd.
Spr. kwam tenslotte tot den derden
eisch, n.l. die van voldoende kiem-
kracht. Dit begrip is vastgelegd in een
voor elk gewas bepaald minimum met
korting of toeslag bij niet voldoen aan
of overtreffen van dit minimum. Voor
de telers geeft dit een billijke basis voor
de afrekening in normale jaren en voor
de contractfirma's is er van te verwach
ten, dat de teler zijn gewas zoo zorg
vuldig mogelijk zal behandelen. Spr.
stond dan in den breede stil bij de
groote moeilijkheid, die ontstaan is ten
opzichte van het radijszaad. Beide par
tijen hadden gegronde billijke redenen
voor hunne houding en wijziging van
hun standpunt zou extra risico's met
zich brengen, daarom wil het spr. toe
schijnen, dat de eenige mogelijkheid om
samen te komen is, dat beide partijen
iets water in hun wijn doen en toestem
men in het aanvaarden van voorwaar-
meerde zijn vertoornde zenuwen met n
sigaret en beiden keken goedkeurend
naar haar.
Knap, zei Meadowbank pittig.
Werkelijk heel knap.
Je hebt gelijk, stemde de chauf
feur toe.
Enid peinsde over de zaak der weg
geraakte obligaties. Had Eric ze toch
genomen? Zij hoopte eigenlijk van wel.
Als zij werkelijk gestolen waren!
Meadowbank richtte zijn blik op een
jongen man, die haastig om den hoek
van het huis kwam en Enid uitte een
kreet van welkomst toen Eric over de
leuning der waranda sprong en haar
naderde.
Zij hebben mij er uit gegooid! riep
hij gelukkig, Enid's handen nemend en
haar kussend tot groote tevredenheid
van den chauffeur en Meadowbank. Zie
je, begon hij daarna te verklaren, de ge
heele drommelsche politie weet dat
wij verloofd zijn en vindt, dat ik daarom
volkomen het recht heb op alle uren
van den avond om je huis te loopen!
Aardig van hen!
Oh, Eric. Enid bloosde van verle
genheid en bracht hem naar de kamer
met een zekere geheimhouding, die de
chauffeur en Meadowbank heel natuur
lijk vonden in de gegeven omstandighe
den.
(Wordt vervolgd.)
59).
U eert en beloont me, miss Enid,
verzekerde bij haar. Als U mij nu ver
ontschuldigen wilt, zal ik droge klee-
ren gaan aantrekken en een oog op
den butle- houden, voegde hij er met 'n
gpmlach bij. Hij is misschien bezig mijn
spoedig overlijden te beramen. Hij liep
naar de deur. Bel, als het u belieft, wan
neer U iets noodig heeft, vroeg hij met
een beteekenisvolen glimlach en verliet
toen de kamer.
S:r Peter leunde tegen de tafel in den
salon, den syphon nog in zijn hand en
hij keek Spencer onheilspellend aan,
toen deze naar zijn kamer ging. Sir Pe
ter sprak niet. Zijn geest was bezig met
de vraag v-n zijn oogenblikkelijke hou
ding tegenover dezen schetterenden
parvenu van een butler en toen Spen
cer hem met geveinsde boosheid aan
keek en wegging, keerde zijn blik weer
terug tot een booze beschouwing van
het karpet.
Vijf dagen uitstel! Dat was de gedach
te die zijn geest bezig hield. Vijf da-
