VAN J r. s. STOKVIS* NEDERLANDSCHE KROON RIJWIELEN TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN MAANDAG 9 MEI 1932. No. 108. OVER DE STAD MIDDELBURG EN DE MOGELIJKHEDEN VAN BEVORDERING HARER WELVAART. ZEELAND. In alle toonaarden hoort men het her halen: Middelburg gaat niet achteruit, het vliegt achteruit; het wordt Veere gelijk. Het loont misschien de moeite, eens na te gaan, wat er waar is van die bewe ring; zoo ja, of er 'iets aan te doen is, om den achteruitgang tegen te houden, zoo mogelijk om te zetten in vooruit gang- Een feit is het, dat de groote fortui nen uit Middelburg verdwenen zijn. De tijd, waarvan mijn oude vriend L„ die destijds organist was in de Fransche Kerk in de Lange St. Pieterstraat, zoo smakelijk kan vertellen is voorbij; de tijd, waarin Middelburg zich de weelde van twee Waalsche predikanten kon veroorloven en waarin op Zondagmor gen de équipages stonden van gezegde kerk over de Balans tot bij het Hofplein. De fortuinen werden in meer stukken verdeeld naar gelang het aantal kinde ren grooter was; naarmate het isolement van Walcheren opgeheven werd, ver spreidden de nakomelingen zioh over het geheele land, en van de geslachten, welke in het midden der vorige eeuw over het eiland heerschten, zijn er slechts zeer enkele vertegenwoordigers over gebleven. Maar is dit op zich zelf 'n teeken van achteruitgang? Tegenover dit feit staat: dat er van de groote huizen, waarin de meestal talrijke familiën gehuisvest waren, nog geen ledig staat. Enkele worden nog altijd als woonhuis gebruikt (Dam Z.Z. G 31/32, 33, 34, Rouaansche Kade G 124, G 134), andere (Dam N.Z. F 152, Koepoortstraat N 29, Lange Noordstraat C 26, L 127) zijn ingericht voor kantoren of magazijnen; dat om de eigenlijke binnenstad reek sen van nieuwe woningen zijn verrezen (Molenwater, Park van Nieuwenhove, Blaauwendijk, Langevielesingel, Noord- weg), welke, ofschoon zij niet alle „hee- ren"huizen kunnen worden genoemd, toch van den bewoner een zekere mate van welstand vereischen; dat er van bewoning van groote per- ceelen door vele gezinnen (éénkamer woningen) geen sprake meer is, maar dat ook de minder goed gesitueerden over behoorlijke woongelegenheden (Nieuw-Middelburg, Bagijnhof) kunnen beschikken. Dat alles wijst niet op vermindering van welvaart maar op verplaatsing van welstand. Is dat zoo erg? Is het eigen lijk niet veel beter? Trouwens, als Middelburg zoo vree- selijk achteruitgegaan was, hoe zou 't dan mogelijk geweest zijn, dat, zelfs nog in de laatste jaren, zoo velen uit den handeldrijvenden middenstand op een leeftijd, waarop een ambtenaar noji lang niet daaraan denken kan, met hutje en mutje de Langevielebuitenbrug of de Koepoortbrug zijn overgetrokken om knusjes in een eigen huisje van het bui tenleven te gaan genieten? Alles samengenomen heeft het er al len schijn van, dat, moge de rijkdom van enkelen verdwenen zijn, de rijkdom van allen zeker niet is verminderd. En van dat ,,aan Veere gelijk" is zeker geen sprake. Middelburg heeft eenige zeke re bronnen van bestaan, welke de plaats niet beneden eene bepaalde hoogte zul len doen dalen. Behalve de enkele industrieën, waar van het bezit op onschatbare waarde moet worden gesteld, is er vooreerst de omstandigheid, dat Middelburg is de hoofdplaats van Zeeland. Dat waarborgt de aanwezigheid van een vertegenwoor diger van het centraal gezag en van een staf van ambtenaren, In verband daar mede vindt men er directeuren of inspec teurs van nagenoeg alle takken van Rijksdienst met den aankleve van dien. Verder boogt de plaats op het bezit van een gymnasium, e.en Hoogere burger school, twee kweekscholen, inrichtingen voor nijverheidsonderwijs enz. Alles te zamen genomen eene tamelijk groote vas te bezetting. En dan heeft de stad hare weekmarkt, welke medebrengt, dat Middelburg is het centrum van inkoop voor nagenoeg ge heel Walcheren en voor een deel van Ze euwsch-Vlaander en. Zoolang deze factoren aanwezig zijn en waarom zouden zij verdwijnen? behoeft er m. i. geen vrees te bestaan, dat Middelburg beneden zijn tegenwoor- digen norm zal dalen. Eene andere vraag is, of het mogelijk zal zijn, de stad naar boven te werken. Bij velen zal dan in de eerste plaats in de gedachte komen de bron van be staan, welke Middelburg groot gemaakt heeft: scheepvaart en handel. Een oogenblik heeft het den schijn ge had, alsof de oude bloeitijd zou kunnen terugkeeren. Dat was kort na de opening van het kanaal door Walcheren. Middel burg had eene loskade gekregen, er was een droogdok gegraven, in een paar der grootste huizen vestigden zich een twee tal reeders. Maar het was met de glorie spoedig gedaan. En thans? Voor de ou tilleering van eene moderne haven is reusachtig veel noodig. Ons land heeft, naast de twee wereldhavens Amster dam en Rotterdam, reeds Delfzijl, Har- lingen, Dordrecht, Neuzen. In Vlissin- gen worden pogingen gedaan. Men praat nu ook al over Bergen-op-Zoom-zeeha- ven. Het is m.i. onder die omstandighe den wel duidelijk, dat herstel van scheep vaart en handel in Middelburg eene utopie is. In de tweede plaats zal men de aan dacht vestigen op: de industrieën. De be sturen van de meeste gemeenten van eenigen omvang vragen er om. Dat van Middelburg heeft met prijzenswaardigen ijver terreinen in gereedheid laten bren gen. Zal het baten? Zijn zij groot genoeg voor eene in werkelijkheid „groote" in dustrie? Trouwens, deze laat zich bij de keus van plaats van vestiging leiden door overwegingen niet alleen van geschikt heid van terrein, maar ook van anderen aard. Wat aan het kanaal van Neuzen naar Gent mogelijk is, is dit daarom nog niet aan het kanaal door Walcheren. Afgescheiden daarvan rijst de vraag, of groot-industrie voor eene gemeente on der alle omstandigheden benijdenswaar dig bezit is; men denke aan hetgeen zich afspeelt te Steyr in Oostenrijk, waar tengevolge van de sluiting der Skodafa- brieken thans twee derden van de inwo ners komen ten laste van het overige derde deel. Men behoeft trouwens niet buiten de grenzen te kijken: hoe zal het gaan te Eindhoven? En vervult hetgeen in onze on middellijke nabijheid gebeurt ons niet met zorg? Klein-industrie is wellichi meer gewenscht. Maar ook deze laat zich lei den door verschillende overwegingen: waarom zit Van Melle in Breskens en Doeleman in Zierikzee? Summa summa rum is twijfel gewettigd, of Middelburg iets van de industrie te wachten zal heb ben. Meer is m. i. te bereiken met een an deren tak van bestaan, die eigenlijk niet zoozeer de plaats zelf als wel de om geving aangaat: land- en tuinbouw. De Walchersche grond staat bekend als vruchtbaar en niet zoo moeilijk te bewer ken. Maar als ik, niet deskundig en op pervlakkig toeschouwer, zie wat in het Westland is gedaan en gedaan wordt, dan kan ik moeilijk anders doen dan de stelling beamen, dat de Walchersche boer achterlijk is. Wat men hier op het gebied van groenten- en bloemencul tuur kan waarnemen, is eenvoudig prachtig. Men werpe mij niet tegen, dat de ligging van het Westland gunstiger is dan die van Walcheren. Men expe- dieert van hier tot zelfs naar Dussel- dorp en Keulen; liggen Brugge, Gent, Antwerpen, zelfs Brussel, niet dichter bij den Walcherschen grond? En Lon den? Ik weet wel, dat er indertijd een poging tot export naar Londen ge daan is. Maar was de tijd, of liever de Walchersche'' landbouwer destijds rijp voor deze zaak? Bovendien zijn de mid delen van transport thans heel anders en heel wat beter dan een dertigtal jaren geleden. Het komt mij voor, dat, goed aangepakt, in deze richting heel wat te bereiken is. Daarnaast is er voor Middelburg en omgeving een andere bron van inkom sten, welke niet hoog genoeg kan wor den aangeslagen. Ik bedoel die, welke voortspruit uit het bezoek van vreem delingen. Middelburg verkeert te dien aanzien in eene bevoorrechte positie: het heeft de kleederdrachten, zijne mooie structuur en gebouwen en zijne omge ving. Waar elders kan men op zoo'n igunstige combinatie van factoren bo gen? Het is gelukt, de aandacht op Mid delburg te vestigen; de plaats is al aar dig op weg, om zooals de term luidt een centrum van vreemdelingenver keer" te worden. Het is m.i. mogelijk, op dezen weg verder te komen. Maar daarvoor is een en ander noodig. Vooreerst: behoud van het karakte ristieke. Wat de kleederdrachten betreft, schijnt dit vrijwel tot de onmogelijkhe den te behooren. Hoe lang of liever hoe kort nog zal het duren, vóór dat deze geheel verdwenen,zijn? Anders is het met den aanleg der stad en met hare gebouwen. Er is reeds heel wat verdwenen, dat beter behouden ware gebleven, maar nog altijd heeft Middelburg het karakter van e.en mid- deleeuwsche stad. Waar het Rijk voor- gegaan is om dat karakter te bewaren (restauratie Abdij, aankoop. L 127 in de Lange Noordstraat, bouw postkantoor in stijl), behooren gemeente en parti culieren in hun eigen belang mede te gaan. En wat de omgeving betreft: waar vindt men, vlak bij een paar middelgroo- te steden met eigenaardige aantrekke lijkheden, eene combinatie van land, bosch, duin en zee als hier? Maar men zal afstand moeten doen van het denkbeeld, dat nog vastgeroest is bij de machthebbers in een deel van dit ter rein, dat het behoort te blijven een onderonsje voor hen en hun vrienden. Men zal het gebied moeten gaan exploi- teeren. Het idee, jaren geleden gelan ceerd door den heer Van Woelderen, directeur der Maatschappij Zeeland, va der van Vlissingen's tegenwoordigen bur gemeester, was nog zoo kwaad niet: Walcheren één groote badplaats, in Vlissingen het vermaak, in Zoutelande de rust, in Domburg de mooie natuur, al les verbonden door flinke verkeersmid delen. Waar is de man, die er zich voor spant, om dit idee te verwezenlijken? Juan-lez-Pins aan de Rivièra, Knocke in België bewijzen, wat energiek hande len vermag. Activiteit is er noodig. Ook tot be houd en uitbreiding van hetgeen reeds verkregen is. Middelburg stond lang al leen in Zeeland, wat het maken van re clame voor vreemdelingenbezoek betreft. Sedert eenigen tijd begint men zich el ders te weren. Dat kan geen kwaad; is zelfs ook voor Middelburg goed. Maar men passé op, niet achteraan te komen. Als ik in de Midd. Crt. van 15 Februari 1932 eene mededeeling lees van eene conferentie, op aanstichting van V. V. in Zuid- en Noord-Beveland gehouden te Vlissingen om te spreken over gere gelde tochten van de Belgische badplaat sen naar Zeeland, vind ik bij de maat schappijen of vereenigingen, welke ver tegenwoordigd waren, V. V. Middelburg niet vermeld. Waarom niet? Er is nog meer noodig: samenwerking en waardeering. Af en toe zijn er tee kenen, welke doen twijfelen, of deze in voldoende mate aanwezig zijn. Wat ten slotte, maar niet het minst, noodig is, is: opofferingsgezindheid, m. a. w. geld! Zonder geld kan nu eenmaal niets gebeuren, maar zeker niet het ma ken van reclame. Dat geld moet in de eerste plaats ko men van de belanghebbenden. Dit nu laat te Middelburg nog al te wenschen over. Met groote moeite en aanhoudend pogen is het gelukt, de contributiën van V. V Middelburg op te voeren tot onge veer 1200. Daaronder zit een zeker be drag van personen, die bij vreemdelin genbezoek niet direct belang hebben. Het is natuurlijk niet onder cijfers te brengen, hoeveel dat bezoek in de stad brengt. Maar als men alleen maar wijst op de ongeveer 30.000 bezoekers uit de Belgische badplaatsen op de Zomersche Donderdagen, dan is de stelling niet ge waagd, dat voor het bestaan van vele zaken in Middelburg het vreemdelingen- bezoek een onmisbare factor is. En is het dan niet bedroevend, dat voor het behoud van dien factor door de belang hebbenden niet meer dan, laat ons zeg gen, duizend gulden per jaar wordt bij eengebracht? Het bedrag moest ten min ste vijfmaal zoo groot zijn. In de tweede plaats behoort de ge meente veel meer bij te dragen dan zij nu doet. De tijd is voorbij, dat bevor dering van vreemdelingenverkeer als eene aardigheid (haast had ik gezegd als eene Spielerei) werd beschouwd. De overtuiging is hoe langer hoe meer door gedrongen, dat zij als een levensbelang moet worden aangemerkt. In België zijn de verkeersbureaux gemeentelijke instel lingen; zoo ook in de meeste plaatsen in Duitschland. In Spanje is het „Patronato Nacional del Turismo" eene zuivere staatsinstelling. In Italië bestaat het be stuur van het Nationaal Verbond voor vreemdelingenverkeer uit 7 Regeerings- ambtenaren en 5 vertegenwoordigers van de fascistische verbonden van Handel Transport, Verkeer, Banken en Hotels. In.... maar waarom verder te gaan? Hoe langer hoe meer wordt ingezien, welk ontzaggelijk belang de gemeenschap bij deze (laat ik het woord maar noe men) industrie heeft. En als onze landaard er dan huiverig voor is, dat de „Overheid" geheel de zaak in handen neemt, zal hij er toch wel geen bezwaar tegen kunnen maken, dat de publieke kas voor dit in waarheid algemeen be lang steun verleent. Zou dat belang te hoog getaxeerd zijn met eene bijdrage uit de gemeentekas, gelijkstaand aan die der belanghebben den en belangstellenden? Men kome nu niet aan met het argu ment der tijdsomstandigheden. Al zit de zon thans achter de wolken, daar blijft ze niet eeuwig. En juist in tijden van de pressie moet men maatregelen nemen, om klaar te zijn, als de gebieden van hoogen druk weer aankomen. Ik heb getracht beknopt te zijn. Als mijn beschouwing toch nog vrij lang ge worden is, schrijve men dit toe aan de belangrijkheid van het onderwerp. V. H. MIDDELBURG. PLAATSELIJK CRISIS-COMITE. Ontvangsten van 2 tot en met 7 Mei 1932: het te Middelburg wonende personeel van het P.Z.E.M. kantoor Middelburg 21.75; Geref. Jongelingsvereeniging 1.25; entréegelden verkooping Nota rishuis 3 Mei 1932 ƒ21.05; 14e Regiment Infanterie 16.49; wekelijksche collecte ƒ111.54; A\ D. ƒ2.50; N. C. v. O. 2.50; maandelijksche bijdrage per 1 April ƒ0.50; maandelijksche bijdrage per 1 'Mei: J. H. J, ƒ0.50; P. V. ƒ1; fa. R. A. P. ƒ1; W. de J. ƒ0.25; fa. F. ƒ1; A. L. 1. C. 1; A. V. 1; P. B. 2.50; mevr. wed. J. T. H.-v. d. B. ƒ2.50; mej. wed. L. 1; F. C. K. 2.50; H. J. C. v. d. W. ƒ1; mej. wed. B.-v, d. P. 0.25; J. M. H. 0.50; mej* wed. J. P.-d. V. ƒ0.50; F. d. H. ƒ0.50; P. D. B. ƒ0.50; M. R. K. ƒ0.50; P. S. ƒ0.30; J. W. v. S. ƒ1; A. K. 0.25; W. J. B. ƒ1; W. C. C. 2.50; W. H. ƒ1; C. J. d. K. ƒ1; P. B. ƒ0.50; H. ƒ1.25; H. H. 0.25; W. B. ƒ1; mej. wed. H. ƒ1; C, d. V. E. 0.50; M. J. K. 0.50; mej. S. ƒ0.40; mej. H. ƒ1; A. H. M. f 0.25; J. T. Z. ƒ0.15; J. M. ƒ1; E. Ch. C. 0.50; F. J. G. v. d. E. ƒ1; J. P. L. 1; J. K. ƒ0.50; mej. A. S. 0.25; S. T. 0.25; J. W. ƒ1; P. v. L. ƒ1; J. L. ƒ0.50; dr. J. C. K. 10; mej. J. E. S. ƒ0.25; A. L. K. ƒ0.50; mej. wed. S. P. A. v. d. B.-K. 0.50; C. v. d. K. 2.50; L. J. B. 0,50; mevr. wed. M. C. H.-V. 5; A. v. d. E. 1; F. J. H. 0.50; J. D. ƒ1; J. A. A. ƒ0.25; M. S. ƒ0.25; mej. P. W. H. ƒ0.50; H. J. W. 2.50; K. J. ƒ0.25; P. V. ƒ0.50; M. H. ƒ1; mej. L. H, C. W. 1; B. B. R.-v. L. ƒ2; J. F. H. ƒ2; W. G. ƒ0.50; A. P. v. D. 2.50; K. D. 1; M. J. O. 1; H. A. R. 0.50; R. E. K. ƒ1; J. J. v. R. ƒ1; mej wed. F. ƒ1; N. C. v. O. ƒ0.50; J. C. v. S. ƒ0.50; J. M. 2.50; C. v. T. ƒ1.50; J. d. K. 2.50; A. S. 0.50; P. G. ƒ0.50; J. v. D. ƒ0.40; P. 'S. ƒ0.50; A. J. V. ƒ1; Gez. d. J. ƒ0.50; P. M. ƒ0.50; L. A. ƒ0.50; J. P. D. ƒ0.50; P. J. B. ƒ1; mej. L. C. d. K.-d. B. ƒ0.50 J. J. O. ƒ0.50; H. v. M. 1; J. H. H. ƒ0.50; ds. A. L. 1; P. v. S. 1; fam. N. P. D. F. ƒ2.50; J. G. V. ƒ0.50; W. v. A. ƒ0.50; J. H. 0.50; mej. wed. J. v. S.-M. 0.50; A. V. ƒ0.50; C. d. N. ƒ1; S. d. P. ƒ1; F. M. ƒ2.50; F. v. d. P. ƒ1; J. B. ƒ1; E. J. P. ƒ0.50; F. V. ƒ0.10; C. d. V. ƒ0.50; P. v. d. O. ƒ0.50; J. V. ƒ0.50; N. d. B.-0.25; mej. M. J. G. W. ƒ1; Meisjesschool ƒ7; wekelijksche bijdrage Gem. Gymnasium 1.30. Het gironummer van den penning meester is 188020. Het moge tot heden nog niet zoo heel veel op lente en dan zeker niet op zomer gelijken, toch zullen ook zeker de zomersche dagen in kleiner of grooter aantal wel ons deel worden in 1932 en een der vereenigingen, die dan gereed staan om opvoedende afwisseling te brengen, is het Middelburgsch muziek korps. Men hoort daarvan in de winter maanden niet veel, maar dat wil niet zeggen, dat er niet zeer hard gewerkt en gerepeteerd wordt, dat directeur en werkende leden niet alles doen om wat nieuws te brengen als de honderden mu ziekliefhebbers uit Middelburg en omge ving wederom komen genieten van de goede muziek. Een of twee maal in de week is ge repeteerd en als resultaat daarvan kon den op het repertoir geplaatst worden behalve 6 of 7 voor het korps nieuwe marschen de volgende concertnummers: „Kirmess am Rheim", wals van Dreis- sen; „Slavische Rhapsodie" van Freide- mann; „Scènes pittoresques" (suite) van Massenet. Meer speciaal voor de Abdij uitvoeringen zijn nieuw o.a. „Abend- dammerung" van Ruh; „Friedensgedan- ken" van Klein; „In een kloostertuin" van Ketèlbeij; de beroemde „Prélude" van Rachmaninoff, alsmede het niet min der vermaarde „Kol Nidrei" van Bruch. Volledig is deze opgave niet, maar de voornaamste nieuwe nummers geeft zij in ieder geval wel aan. Buiten het in de laatste jaren gangba re repertoire komen dit jaar nog op de programma's verschillende in langeren tijd m'et uitgevoerde en dus nieuw inge studeerde nummers. O.a. denkt men uit te voeren: „Balletmuziek uit Faust van Gounod; „Waldmeisters Brautfahrt" van Michaels; Ouverture „Die Zauberflöte" van Mozart; Fantasie-ballet „Terpsi chore" van Ganne; Fantaisie „L'Afri- caine" van Meijerbeer; Ouverture „Dich ter und Bauer" van Suppé; Fantaisie „Les pêcheurs de perles" van Bizet; „De- mande et Réponse" van Coleridge Tay lor; Fantasie „Cavalleria Rusticana" van Mascagni; „Wiener Blut" wals van Strauss; 2 fragmenten uit „Romeo et Juliëtte" van Gounod; „Glühwürmchen- Idyll" van Lincke. „Amoureuse" wals van Berger; „Rose-Mousse" van Bose; „Siamesische Wachtparade" van Lincke en Ouverture „Der Haideschacht" van von Holstein. Uit deze lange lijst van nummers zal ieder, die gaarne profiteert van hetgeen het korps biedt, kunnen opmaken, dat dezen zomer heel wat goeds zal kunnen worden gebracht. Het eerste openbaar optreden is be paald op Zondag 22 Mei des namiddags 12 tot 1 uur in de Abdij, terwijl het eer ste Molenwaterconcert is vastgesteld op Vrijdag 27 Mei. Zaterdagavond hield de Middel- burgsche Mondharmonjcavereeniging „Crescendo", directeur de heer I. J. Lindenberg in Mercurius een feestavond voor leden, donateurs en genodigden ter gelegenheid van het driejarig be staan, welke avond goed geslaagd is. De voorzitter, de heer W. J. Bos opende deze bijeenkomst met 'n woord van welkom, bracht in herinnering de oprichting nu drie jaar geleden en rele veerde hetgeen in het laatste jaar heeft plaats gehad, waaruit bleek, dat de ver- eeniging steeds bereid is haar belang- looze medewerking te verleenen, wan neer die gevraagd wordt. De financieele toestand is goed,, er is zeFs dit jaar een batig saldo. Verder deelde voorzitter mede, dat pogingen in het werk gesteld worden om te komen tot oprichting van een Zeeuwschen Bond van Mondharmonica- vereenigingen, waartoe binnen zeer korten tijd een vergadering zal worden gehouden. Hierna richtte de heer Bos zich tot den directeur en den pianist, den heer F. van Hercules, om hun dank en hulde te brengen voor hetgeen zij in het afge- loopen jaar presteerden. Beiden hadden voor hun werk een ets in lijst in ont vangst te nemen, die zij dankbaar aan vaardden. Ten slotte hadden enkele M Hill Waarom zoudt U mal een °nk®l<®n(:l merk ^^^•'^f^genoegen nemen, nu U JHm overal voor f 53.50 een Pr echte Nederlandsche f I ^5^ Kroon fiets koopen kuntf (Ingez. Med.) vaste medewerkers en de dames van de tooneelafdeeling bloemen en cadeaux in ontvangst te nemen en boden laatst genoemden den voorzitter namens de vereeniging een blijvend aandenken en een mand bloemen aan. Hiermede was de officieele opening afgeloopen en ving de uivoering van 't zeer uitgebreide programma aan. Dit bevatte niet mirder dan 11 nummers voor de mondorgels, benevens een zes tal duetten. Dat dit bijna alle populaire nummers waren, zal wel zijn oorsprong gevonden hebben in het feit, dat het 'n „feest" was en geen gewone uitvoering. Onder de bekende goede leiding ver tolkt het gezelschap de nummers en 't medezingen van de aanwezigen bewees dat er een goede vroolijke stemming heerschte. Ook de afdeeling tooneel kweet zich goed van haar taak en de verschillende duetten oogstten aller bij val. Na afloop van het programma duurde het gezellig samenzijn voort tot in de kleine uurtjes. „Crescendo" heeft op waardige wijze haar driejarig bestaan herdacht. ZUID-BEVEL ANC Een groot kastekort. Men schrijft ons uit Goes: Ongeveer twee weken geleden over leed plotseling de heer v. d'. M. M., ont vanger-griffier van de»' polder ..Breede Watering bewesten Ierseke'', welks kan toor gevestigd is te Goes. Reeds spoedig na dit overlijden liepen er geruchten, dat 't met de kas van den polder niet in orde zou zijn. Er waren redenen voor het be stuur om te besluiten tot het doen in stellen van een accountanten-onderzoek En hoewel dit onderzoek nog niet ten einde is, kan toch reeds worden (ge meld, dat' er alleen over 1931 een te kort zal zijn, dat niet ver van de f 75.000 af zal liggen. Momenteel wordt onder zocht, of er ook over vorige -Jaren is gefraudeerd en zoo ja, hoeveel. Deze gebeurtenis heeft in Z.-Beve1- land groote opschudding gébracht. De ingelanden zullen hetzij ineens, hetzij in gedeelten héblben bij te passen. Geen wonder dat er onder de ingelan den groote .ontstemming bestaat. In de vergadering van ingelanden zal deze zaak aan de orde 'konten KRUININGEN. Vrijdagavond vergader de de raad. De nieuwe burgemeester B. C. de Mul, opende de vergadering toet eenige woorden van dank voor de groote en grootsche hulde, h^m tijdens en na zijn installatie door de burgerij en hare vertegenwoordigers getracht. Met (rots heeft spr. geconstateerd, dat de politie tijdens de feestelijkheden, zoowel te Kruiningen als te Hans weert geenerlei moeilijkheden heeft ondervonden. Van af 17 Mei hoopt spr- voor goed' in deze geïnfeente te zijn. Hij hoopt dat de de- tyatten in dten raad tri jee r in de diepte dan in de lengte gezocht m'ogen worden. Medegedeeld werd dat door den .ni-* nister afwijzend' werd beschikt op het verzoek tot verbetering der overgangen der ebdeuren der sluizen te Hansweert. B. en W. zullen alsnog trachten iets te hereiken. Instemming werd betuigd mtet den brief van den gemeenteraad van Ooststelling- wOrf om steun voor l!and!- en 'tuinbouw, op voorstel van den heer Witte. Wast- ges tel d werd het gemeentelijk bedrag per leerling in de kosten van het L. O. over 1929 op f9.08 per Teerling. De ver huring van twee perceeltjes grond wor den goedgekeurd, al'sirfede een veror dening betreffende de benoeming en bezoldiging van veldwachters. De afwij kende bepalingen der winkelsluitingswet' wordt thans vastgesteld overeenkomistig den wensch van den minister n.T. des Zondags open Va po. 8 tot 12 v.m'. en ge durende den zomertijd een half uur later. Aangaande de etectriciteitsVoorziening werd toesloten z. h. st. tot /aanleg van een ond'ergrondsch net met aanleg van een straatverlichtingsnet, waarna later kan besloten worden tot electrische straatverlichting, terwijl het graafwerk enz. door de gemfeente zal' worden uit-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 5