Mijnhardt'sj [tabletten genezen U
HEERENBAAI
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 9 APRIL 1932,
WETENSCHAPPELIJKE
CONGRESSEN
IN VLAANDEREN,
EEN BRIL VAN FOCUS
IS EEN SIERAAD
EN NIET DUURDER DAN
EEN MINDERE.
FEUILLETON.
HARTENAAS EN
RUITENDRIE.
per
Vz pond
ZO ch per ons WctperVzons
Wen schrijft ons:
Te Gent zijn van 31 Maart tot 4 April
de Vlaamsche congressen gehouden, die
zich ditmaal in een zeer groote belang
stelling mochten verheugen. Men sprak
in Gent van 5000 deelnemers. De aard
ran de congressen toonde een zeer groo
te verscheidenheid, zooals uit enkele
vertegenwoordigde richtingen moge blij
ken: philologie, economie, journalistiek,
medicijnen, techniek. Wanneer men de
lijst van de buitenlandsche afgevaardig
den inziet, dan blijkt het, dat Nederland
daarbij een goed figuur maakt. Er waren
vele Nederlanders in Gent, ook Zeeu
wen. Gelukkig maar, want zulke ge-
geleerde bijeenkomsten bieden vaak nog
wel eenige gelegenheid, om tusschen de
officieele vergaderingen elkander eens
vertrouwelijk te spreken en vriend
schapsbanden aan te knoopen of te ver
sterken. En eenige reden voor het aan
halen van die banden* tusschen Vlamin
gen en Hollanders is er toch wel. Hoe
zeer men zich in Vlaanderen Vlaming
gevoelt, blijkt o.m. uit een betreurens
waardig incident bij de ontvangst ten
stadhuize. Hier ontving de (franschge-
zinde) burgemeester van Gent de con
gressisten. Het orgel speelde de Braban-
ponne, waarop de Vlamingen „de Vlaam
sche Leeuw" inzetten met het gevolg,
dat de burgemeester het podium ver
liet. Dien avond (Vrijdag) werd in den
Schouwburg gegeven Ysbrand van Van
Eeden. Deze schouwburg was goed ge
vuld; ook vele bekende Nederlanders
waren daar aanwezig. Er werd vlot ge-
soeeld en de hoofdpersoon (Stafbruggen)
wist zonder charge den moeilijken rol
van Ysbrand te vertolken. Den Zaterdag
had men bestemd voor de eigenlijke
Congreszittingen. Het spreekt van zelf,
dat vele der voordrachten gehouden
werden door Belgische geleerden, maar
in zoo goed als geen enkel congres ont
brak het Nederlandsche element. In de
afdeeling: „apotheek en geneesmiddel
leer" waren vijf van de zeven ingeschre
ven sprekers Nederlanders op de Zon
dagvergadering en twee van de drie op
Zaterdag eveneens. Wel het uitgebreid
ste congres was dat der philologen met
niet minder dan 10 afdeelingen, onder
leiding van den Gentschen oud-hooglee
raar Vercoullie.
Het zou ons te ver voeren, zelfs maar
te trachten een overzicht te geven van
hetgeen op de congressen verhandeld
werd. Een enkele naklank moge hier ge
geven worden. Zoo ving het luisterend
oor op een loftuiting over de rede van
Prof. Van Calcar op Zaterdagmiddag, die
opviel door een keurigen vorm. Onze
stadgenoot dr. A. H, A. Martens hield
twee redevoeringen in de medische af
deeling, die algemeene waardeering von
den. Bij de opening werd na het wel
komstwoord van den rector der univer
siteit Vermeylen en het antwoord van
den algemeenen voorzitter der congres
sen, prof. Daels, de eerste rede gehou-
den door dr. Hamburger, hoofd van den
dienst der gezondheidszorg te Amster
dam. Deze rede werd met groote belang
stelling aangehoord door de aanwezigen,
onder wie opgemerkt werd de oud-mi
nister Camille Huysmans en mevrouw
Huysmans. Wel zijn de tijden veranderd.
Nu in 1932 opende de rector der Gent-
sche universiteit deze congressen en
deed dit met onverholen blijdschap. Het
is eerst 12 jaar geleden dat een vorige
rector geweigerd had de lokalen der
Gentsche universiteit open te stellen
voor deze congressen.
Dat de vooruitgang niet zonder moeite
is gegaan, spreekt van zelf. Maar als er
meer mannen in Vlaanderen zijn als de
voorzitter van deze congressen, ig het
niet te verwonderen, dat er leven ge
bleven is in deze congressen. Men zag
prof, Daels overal en zonder twijfel is
het zijn zorgeüde hand, die door goede re
geling van alles en nog wat in de e vroe
ge lentedagen Gent voor tal van organi
saties heeft gemaakt tot n oord van we
tenschappelijke opfrissching en een
plaats van rustige en genoegelijke onder
linge kennismaking.
Gent heeft voor een dergelijke ont
moeting op groote schaal bijzondere
voordeelen. De logeergelegenheid is ruim
voldoende en de monumenten uit den
bloeitijd van Vlaanderen geven de stad
een bekoring die werkelijk zeldzaam is.
Deze stad van Schelde en Leye heeft
voor ons Nederlanders een machtige
aantrekkingskracht. Is niet in dezelfde
zaal, waar nu het congres is ontvangen,
de pacificatie van Gent gesloten, waar
bij Noord en Zuid in den Spaanschen tijd
de handen ineensloegen?
Ten slotte moge nog vermeld worden,
dat de dames der congresleden op Zater
dagmiddag een interessant bezoek heb
ben mogen brengen aan de orchideeën-
kweekerij te Loochristi. Waren de dui
zenden en duizenden orchideeplanten
met honderden bloemtrossen reeds merk
waardig genoeg op zich zelf, een uiter
mate belangwekkend détail was het vol
gende.
Men heeft n.l. beproefd, om de micros
copische kleine Orchideeën-zaadjes uit
te zaaien in glazen kolven met een
kunstmatigen voedingsbodem. En deze
poging is geslaagd. Het duurt ongeveer
anderhalf jaar voor uit het zaadje een
plantje gegroeid is, dat groot genoeg is
om overgeplant te worden in potten.
Men kon dit overplanten zien en de
enorme zorg bewonderen, die deze plant
jes noodig hebben en die er ook aan ge
geven wordt. Weet men nu nog, dat
daarna nog ruim vijf jaar gewacht moet
worden, voor de eerste bloem komt, dan
begrijpt men welk een geduldwerk dit
bedrijf vereischt. Met een dankbaar ge
voel aan de familie Vuylsteke, de Loo-
christische orchideeënkweekers, werd
naar Gent teruggereden.
Alles te zamen genomen, konden prof.
Daels en zijn medewerkers met voldoe
ning terugzien op deze Gentsche pacifi
catie van 1932.
Congreslid.
(Ingez. Med.)
36).
Sir Peter hield bijna een halve mi
nuut den hoorn vast, in welken tijd hij
beurtelings Spencer, de telefoon en de
kaart in zijn hand boos aan keek.
Daar? Daar? vroeg een luide, zwa
re stem in zijn oor,
Hallo.
Vas de kaart die U ontving?
De drie van Harten.
Waar is zij?
Hier. En sir Peter gooide de kaart
op tafel.
Wanneer heeft U ze gekregen?
Drie of vier minuten geleden.
Minuten? Nu, ik zou denken, dat
ge eerst over een paar dagen ongerust
behoeft te worden,
Wat bedoelt U?
Wat ik zeide. Maar binnen een
paar minuten kom ik bij U. Elf Cava-
nagh Avenue. Dat is uw adres nietwaar?
Ja.
Goed.
Er klonk een geratel aan het andere
eind, gevolgd door een irriteerend ge
zoem en sir Peter gooide den hoorn op
tafel.
Spencer legde hem weer op den haak.
Is er iets niet goed, sir Peter?
vroeg hij ongerust.
GEMEENTERAAD VAN
VLISSINGEN,
In de Vrijdagmiddag gehouden verga
dering waren aanwezig 18 leden, één va
cature.
De VOORZITTER wijdde enkele
woorden aan den heer W. L. Huson, die
als raadslid bedankt heeft wegens ge
zondheidsredenen. Spr. noemde dit
droevig omdat allen den heer Huson
gekend hebben als een ijverig en hard
werker. De heer Huson had niet alleen
sedert 18 Augustus 1911 zitting in den
raad maar was sedert 1902 lid en sedert
1903 secretaris der gezondheidscom
missie, van 4 September 1923 tot 31
October 1924 was hij wethouder van fi
nanciën en van 1 April 1917 tot 1 Janu
ari 1923 was de heer Huson onbezol
digd ambtenaar van den burg. stand,
verder lid van verschillende raads
commissies, maar had bijzondere be
langstelling voor het gasthuis, waarvan
hij van 1910 tot 1917 en van 1923 tot 1
October 1931 regent en sedert 1923
voorzitter was. Spr. zegt den heer Hu
son dank voor alles w<4 hij gedurende
lange jaren voor Vl'ssingen heeft gedaan
j en hoopte, van harte, dat de gezond
heidsredenen, die hem tot heengaan
noopten, hem niet veel zullen doen lij
den.
De leden gaven blijken van instem
ming met die woorden.
Van de ove-ige mededeelingen en in
gekomen stukken zij vermeld het be
richt van de Broederband, dat zij geen
gebruik meer wenscht te maken van 't
recht van optie op grond aan de Paul
Krugerstraat en den Singel.
Naar aanleiding van een voorstel van
den VOORZITTER om een verzoek van
het bestuur van Vreemdelingenverkeer
om de gemeentelijke subsidie te ver-
hoogen van 100 op 500 bij de be
groeting te behandelen, wees de heer
PAAP er op, dat dan dit jaar van een
eventueele verhooging geen gebruik
meer kan worden gemaakt. Spr. zette
uiteen dat door de omstandigheden 't
aantal personen, die pension houden
zeer is uitgebreid en nu wil V. V. door
een krachtige propaganda in 'Neder
land en België medewerken die pensi
ons ook gasten te bezorgen.
De VOORZITTER stelde nu nader
voor het verzoek in handen van Burg.
en Weth. te stellen om advies. Aldus
besloot de raad.
Tot lid der Commissie voor de Zee
mans- en Visschersbeurs, vacature-Hu-
son, benoemde de raad den heer Pol
derman.
Winkelsluiting.
Bij het voorstel van Burg. en Weth.
inzake verordeningen ingevolge de win
kelsluitingswet, wees de heer RORIJE
er op, dat de toestand vroeger droevig
was, en de winkeliers de achtuursluiting
toejuichten. Spr. meent, dat 7 uur een
goede tijd is in de week en 9 uur op
Z.. terdag en stelt voor aldus te bepalen.
De vrije middag of morgen ligt vast in
de arbeidswet en nu heeft de eene win
kelier een morgen, de andere een mid
dag. Het is het beste één algemeenen
middag en liefst Woensdag als de kin
deren ook vrij zijn en vooral Christelijke
personen hebben bezwaar tegen Zon-
dagsu'tgang. Spr. doet een tweede
voorstel in dien geest. Spr. meent dat
Burg. en Weth. terecht voorstellen het
verzoek der kappersorganisatie en hun
winkels op Maandag te sluiten, maar
'stelt voor hen voor den Zaterdag 9 uur
sluiting vast te stellen.
De heer PAAP zeide, dat de wet reeds
veel beperkingen aan de winkeliers op
legt, de gemeenteraden kunnen dat nog
uitbreiden. Spr." had bezwaar tegen een
bepaalden vrijen middag en meende, dat
dit vooral ook met het oog op het Vreem
delingenverkeer moeilijkheden met zich
zal brengen. Onder de kappers heerschte
groot verschil van opvatting en met 7
tegen 6 stemmen besloot men te vragen
Maandagmiddag te sluiten.
Spr. wil niemand dwingen te werken
tegen zijn zin, maar ook niemand belet
ten die werken wil i. c. de winkeliers.
De heer HARTS kan zich grootendeels
met den heer Paap 's meening vereeni
gen, maar meent dat de kwestie van den
vrijen middag nog eens naar strafveror
deningen moet worden gezonden.
De heer VAN OORSCHOT heeft zich
in strafverordeningen neergelegd bij de
meening, dat een vrije middag niet zal
worden goedgekeurd, maar als er een
gaatje is, is hij voor invoering. De kap
perskwestie is iets anders, want hier
vraagt de organisatie er om en men zou
aan de eene zijde de winkeliers sparen
maar aan de andere zijde de wensch
van de kapperspatroons niet inwilligen,
dat is een tegenstrijdigheid. De door den
heer Paap aangehaalde stemming liep
alleen over morgen of middagsluiting.
De heer POLDERMAN komt op voor
de belangen der winkeliers en wijst er
op dat men toch te Vlissingen Woens
dags niet kan sluiten met het oog op
vreemdelingen en schippers.
De heer WOLTERING is voorstander
van 7 en 9 uur sluiting. Twee jaar gele
den was men het over den vrijen middag
eens met het bestuur van Gemeenschap
pelijk Belang, maar in de vereeniging
kelderde het. Inzake de barbierszaken
wil spr het verzoek steunen.
De heer ANDRIESSEN is voorstander
van een vrijen middag omdat men dan
zeker weet dat het personeel vrij zal
zijn. De vervroegde sluiting juicht spr.
toe, men moet sociale verbeteringen voor
hen, die werk hebben niet tegen houden.
Spr. is blij nu eens een patroonsorganisa
tie, nml. der kappers te kunnen steunen.
De heer VAN SPANNING meent, dat
hier een groepe groep van de sociale sa
menleving kan worden beschermd tegen
steeds slaaf zijn van het publiek en zij
zelf schijnen dit niet te voelen.
Mej. MEIJER is wel voor 7 en 9 uur
desnoods, al is dit vroeg, maar tegen een
gedwongen middag, men gaat dan juist
met de kinderen winkelen.
De VOORZITTER verzekerde dat het
politietoezicht op de naleving van het
winkelwerktijdenbesluit goed is en dat
de toestand juist door die wet geheel
veranderd is. Spr. meent, dat het eigen
belang de winkeliers noopt te verzoeken
geen extra dwang op te leggen.
De heer P- G. LAERNOES zeide, dat
men moet rekenen met het belang der
winkeliers en met dat van het publiek.
Men moet de winkeliers niet meer aan
banden leggen dan hard noodig is. Voor
al in een plaats als Vlissingen is 7 uur
sluiting een bezwaar, de arbeiders heb
ben dan haast geen tijd om te koopen.
Vooral voor de kleinere winkeliers, die
werken zonder personeel bepleitte spr.
geen verdere beperkingen in te voeren.
Spr, is ook tegen een vaste sluiting
van kapperswinkels, mede met het oog
op het vreemdelingenverkeer.
Na een kort antwoord van den heer
RORIJE, nam de raad met 10 tegen 8
stemmen aan een sluiting op 7, Zater
dags 9 uur; verwierp hij. met 10 tegen
8 stemmen het amendement om een vrij
en middag in te voeren; en vereenigde
hij zich met 15 tegen 3 stemmen met de
sluiting van barbierwinkels om Zater
dag op 9 uur.
Het voorstel-Paap geen sluiting der
kapperszaken op Maandag werd aange
nomen met 10 tegen 8 stemmen.
Vergoeding bijzondere scholen.
Bij het voorstel inzake de vergoeding
docr boventallige leerkrachten aan de
bijzondere scholen, kwam de heer VAN
HAL terug op zijn bezwaren inzake de
vergoeding aan de Schoolvereeniging.
De heer VAN OORSCHOT bepleitte
dit ook, en meende, dat de neutrale
schoolvereeniging profiteert van vroe
gere toestanden bij het openbaar onder
wijs, en met kleinere klassen toch boven
tallige leerkrachten krijgt.
De heer SOREL meende, dat de toe
stand verleden jaar goed uiteen is ge-
ECHTE FRIESCHE
Cl
(Ingez. Med.)
(Ingez. Med.)
Niets wat jij kunt begrijpen, ant
woordde sir Peter prikkelbaar. Ga weg!
Spencer aarzelde.
Ik hoor. ik hoor, dat er in den
laatsten tijd verscheidene inbraken zijn
geweest, sir Peter, begon hij, met een
licht trillende stem.
Het verwondert me, dat je in staat
bent iets te begrijpen, viel sir Peter in.
Je schijnt niet te verstaan wanneer ik
zeg: ga heen!
De laatste woorden klonken bijna als
een schreeuw, en Spencer gehoorzaam
de met tegenzin aan den gebiedend wij-
zenden vinger van den baronet. Hij
draaide zijn blad zenuwachtig rond, en
zich op den drempel omkeerend, pro
beerde hij nog iets te zeggen,
Zal ik
Neen! Maak dat je weg komt!
Spencer verliet langzaam de kamer
en sloot de deur achter zich met een ei
genaardig rammelen van den knop, wat
een minachtenden grijnslach op sir Pe
ters' lippen te voorschijn riep.
Sir Peter keek een paar seconden
naar den deurknop, toen lichtte hij zijn
hoofd op, keek snel de kamer rond, liep
naar het raam en sloot het zachtjes, er
de zware zijden gordijnen met een op-
zettelijken ruk over heen trekkend.
Weer wierp hij een haastigen blik over
de meubelen, toen liep hij bijna steels-
gewijze naar de brandkast. Hij schoof
het gebeeldhouwde paneel weg en was
bezig de slot-combinatie te regelen,
toen dé salondeur met lawaai open ging.
Hij draaide snel op zijn hielen om, als
of hij een aanval verwachtte, en kookte,
van woede, toen hij zag dat Nina on
verschillig naar de tafel ging,
Pardon, zei ze vriendelijk, een
spottende buiging voor hem makend.
De drommel haal je, meisje! barst
te hij uit. Klop of doe iets voordat je
deze kamer binnenkomt!
Hij liep naar den belknop en drukte
er woedend op.
Nina keek hem verbaasd aan. Er was
iets van een hortende beweging in zijn
spreken, wat van gespannen zenuwen
sprak. Toen haalde zij langzaam haar
schouders op.
Ik kom om het boek van miss Enid,
verwaardigde zij zich ie zeggen, terwijl
zij verscheidene boeken op tafel opzet
telijk langzaam doorkeek. En ditmaal
lieg ik weer niet.
Sir Peter trok zijn gezicht samen als
of Nina's stem inderdaad iets zuurs was,
dat hij onvoorbereid geproefd had.
Krijg het en ga heen! bromde hij.
Hij draaide haar zijn rug toe en terwijl
hij dit deed nam Nina bliksemsnel de
kaart van den hoek der tafel en legde
ze tusschen de bladen van een roman
waarbij een eind der kaart naar bui
ten stak op de manier van een leeswij
zer en toen de baronet zich weer
omdraaide, was zij reeds bij de deur met
het boek stijf in de kromming van haar
arm.
Zij kwam Spencer, die zich blijkbaar
haastte om gehoor te geven aan de
roepstem van sir Peter, juist binnen den
salon tegen, en, zooals haar vaste ge
woonte was als zij den butler op stille
plaatsen tegen kwam, bleef zij staan en
keek hem coquet aan.
Spencer bleef geduldig staan en het
meisje tikte hem speelsch met het boek
terwijl zij hem aanzag met de kwijnen
de blikken, die hij haar kinderlijkste ka
raktertrek vond.
Het maanlicht is vanavond zeer
moo', Spencer, zei ze smachtend.
Mogelijk, stemde Spencer toe, en
liep zonder complimenten langs haar
heen.
Het meisje keek hem na toen hij de
studeerkamer binnen ging, en haar
oogen stonden als vuur.
Cochon! siste zij.
Het is mogelijk, dat zij nog meer ve
nijn in den scheldnaam gelegd zou heb
ben, als zij de handige beweging ge
merkt had, waarmede de butler de kaart
uit het boek naar zijn vestjeszak had
overgebracht! Gedurendetwaalf uren
daarna vroeg zij zich toornig af, waar
zij die verloren kon hebben.
Sir Peter keek boos op, toen Spen
cer de kamer binnen trad. Hij had den
kerel nu niet noodig; de noodzaak was
uit eigen beweging heengegaan.
Je zult vanavond niet meer noo
dig zijn, Spencer. Je kunt naar bed
gaan.
Goed, sir Peter.
Spencer sloot de deur achter zich en
ratelde meer dan ooit met den deur
zet in de stukken.
De heer HARTS ontkende dit en wilde
ook gaarne de kwestie in hoogste in
stantie doen uitmaken.
De heer EDELMAN meende, dat de
wet zeer duidelijk is en de raad ver
leden jaar een juist besluit nam.
De heer LAERNOES zou het gek vin
den als men terug kwam op iets, dat
reeds in uitvoering is.
De heer DE MEIJ sloot zich aan bij
hen, die wezen op de wijzigingen in de
wet en meent, dat de hu:dige raad niet
gebonden is aan een besluit van den
vorigen.
De heer LAERNOES komt er nog
maals tegen op. dat men een voor 3 ja
ren genomen besluit tusschentijds te
niet gaat doen.
Het voorstel van Burg. en Weth. om
wel vergoeding toe te kennen, werd
aangenomen met 11 tegen 7 stemmen.
Ontwikkelingscursus.
De heer VAN SPANNING juichte het
voorstel tot instelling van ontwikke
lingscursussen voor werkloozen in en
bepleitte het belang, dat dit ook voor
personen boven 24 jaar toepasselijk is.
De heer EDELMAN zette uiteen, dat
er onder de 80 eerste aangegevenen
en ook onder de later opgegeven 40 on
geveer 50 pCt. boven de 24 jaar waren.
Daarom is alles gedaan om ook voor
deze subsidie te krijgen, men verwacht
binnen enkele dagen antwoord van de
regeering.
Ontslag Inspecteur
van politie.
Het voorstel om den ontslagen in
specteur van politie nog 3 maanden vol
salai'is en daarna 6 maanden 70 pCt.
toe te kennen, gaf den heer OORSCHOT
aanleiding voor te stellen geen derden
inspecteur meer aan te stellen.
De VOORZITTER wees er op, dat
juist thans gebleken is, dat (twee in
specteurs overladen zijn met. werk
Het voorstel van den heer 'Van Oor
schot verwierf slechts 3 stem/men en
dat van den heer RORIJE om voor 1
Juli geen nieuwen aan te stellen, werd
met 12 tegen 6 verworpen.
Bijdrage vliegdienst.
Z. h. st. vereenigde de raad zich ;rtet
het voorstel om voor f 250 deel te nemen
in het garantiefonds van een luchtdienst
ÏRotterdamiHaamstede—-Vlissingen, wat
de VOORZITTER zijn blijdschap daar
over deed uitspreken. v
Waterleiding,
Tegen het voorstel om een geldiee-
ning van f 364.000 aan te gaan teu
behoeve van de overname der waterlef -
ding, verzette zich niemand, doch iét gaf
knop.
Sir Peter was zich van geen bepaald
plan, geen werkelijke ingeving bewust,
toen hij naar de schrijftafel ging en een
Amerikaanschen revolver met dubbelen
loop uit de lade kreeg. Hij wist echter,
dat hij kinderlijk zenuwachtig en on
rustig was en toen hij het wapen in zijn
hand voelde, wist hij ook, dat hij het
eenige betrouwbare kalmeerende mid
del voor zijn tegenwoordigen toestand
vast hield. Hij spande den cylinder met
zijn duim, overtuigde zich dat het wapen
geheel geladen was en liet het in zijn
jaszak glijden. Toen liep hij heen en
weer tusschen het raam en den schoor
steen, met zijn handen in zijn zakken,
zijn hoofd voorover, en zijn oogen fron
send naar het karpet gericht.
Neen, zei hij bij zichzelf, hij was niet
bepaald ongerust of opgewonden over
den Decker, mar de gedachte van po
litieambtenaren in de buurt was niet
opvroolijkend. Hij had zeer onaange
name herinneringen aan handelingen
der politie tijdens het proces van zijn
broeder en bij voorzag geen genoegen
van dit nieuwe contact met hen. Maar
hij meende, dat in een geval als dit de
politie onmisbaar was
Hij was halverwege de tafel en het
raam, toen hij opeens staan bleef, en
zijn hoofd verbaasd en vragend ophief.
De lichten waren uitgegaan!
(Wordt vervolgd I
