Istizin Antwerpen en zijn verbinding met den Rijn tweede blad van de provinciale zeeuwsche MIDDELBURGSCHE COURANT VAN VRIJDAG 4 MAART 1932. Prof dr. J. Valckenier Suringar, AMSTERDAMSCHE BRIEF, Gemakkelijker -Tabletten RECHTZAKEN. No. 34. door n Frankrijk is al te vriendelijk En sluit tezeer militaire bondgenootschappen. Het mislukken in 1927 door het vo tum der Eerste Kamer heeft Frankrijk niet ontmoedigd. Ten eerste door bewer king der geesten: vele goedkoope vrien delijkheden jegens Nederland en Neder landers, terwijl Frankrijk en België in feite Nederland op verschillende wijzen benadeelen. Men denke aan de loodsenregeling op de Schelde, en den Belgischen gratis sleepdienst DordrechtAntwerpen, die een vorm van „dumping" is; aan de dif ferentieele spoorwegtarieven en scheep vaartbelastingen in België die onzen handel in- en door België belemmeren; aan de Fransche „surtaxes d'entrepöt", waarvan (op aandringen van België) Bel gië wèl doch Nederland niét vrijgesteld is; aan de pogingen, in 1919 op last van minister Hymans, om in Limburg stem ming te maken tegen Nederland, „de pre parer le retour de cette province a la Mère-patrie", „ne pas négliger une occa sion de montrer aux Limbourgeois, que leur interêt est du cöte de la Belgique", Een zelfde poging werd dit jaar t.o. van Noord-Brabant gedaan; van den inhoud eener synonieme circulaire (van den Belgischen consul te Roosendaal) is het volgende voldoende: „Wij hebben het feit nu eenmaal te aanvaarden dat West- Brabant door zijne geografische ligging op Antwerpen is aangewezen" .Een kanaal door West-Brabant" (bedoeld is een „Moerdijk"- of dergelijk kanaal) „wil zeggen voor directe werkverruiming en voor de toekomst welvaart, het zich ves tigen van nieuwe industrieën en scheeps werven" .Een modern geoutilleerd kanaal zal dit gewest uit zijn isolement verlossen, het zal zijn" ....„een stap naar de eenheid van Westelijk Europa" (bedoeld wordt een Fransch-Belgisch- Nederlandsche eenheid; ijzeren en stee- nen pot!) Dan nog het nieuwe Albertkanaal, ge graven zoogenaamd, omdat Nederland de verbinding MaastrichtLuik niet wilde verbeteren; maar het strategisch doel er mee wordt niet ontkend; en het „Moer- dijk"kanaal komt er door in een ander licht n.l. van Antwerpen als oorlogsha ven met doortocht door Nederland naar zee. De geprojecteerde vestingwerken langs onze grens zijn ook geen bewijs van vriendschap en toenadering. Ten slotte is er de Belgische weigering om het Juliana-kanaal met 't Albertka naal te willen verbinden, z.g. „stop van Petite-Lanaye Luik moet op Antwer pen ingesteld worden, ofschoon het be lang heeft bij de verbinding met en over Maastricht. Maar hier hebben Luik en de Walen ook een woordje mee te pra ten; dat hebben ze o.a. neergelegd in een brochure, waarvan Nypels in het Alg. Hbld. van 3 November 1931 vertelt: het geheele Albertkanaal en het Moerdijk kanaal worden afgekeurd als oeconomi- sche scheepvaartverbinding met den Rijn; een kortere en goedkoopere route Detective William Clinton zat in Henry Aimsbury's studeerkamer en hij keek beurtelings naar een leege brand kast, een Harten drie, die hij in de hand hield en Henry Aimsbury. Hij had het land. Als U het verstand van een ge woon viervoetig en wollig lam had ge had, bromde hij, zou U deze kaart naar het bureau gebracht hebben, toen U ze ontving. Vergeet als 't u blieft niet tot wien U spreekt, mijnheer Clinton, zei Henry Aimsbury zeer defttig. Dat probeer ik, Aimsbury. De hemel weet dat ik het probeer, Maar U heeft er den Decker weer mee laten weggaan. Ik ontving de kaart een week geleden, mijnheer Dat behoeft U mij niet te zeggen, riep Clinton woedend. Het is over het vervloekte ding heen geschreven! HOOFDSTUK II. Spencer, de butler van sir Peter Bra ce, schikte de dagelijksche couranten op een netten stapel op de tafel in de studeerkamer. Het was een heerlijke zachtte No vemberavond, en ofschoon er een l»Uin vuurtje brandde, was het open slaande raam, dat op de ruime waran wordt aangegeven, „de minst kostbare, omdat deze tevens de Belgische schat kist de vele millioenen zou besparen, welke ons thans de gratis sleepdienst tusschen Antwerpen en Dordrecht kost, een werkelijke dumping, die door Neder land wordt geduld!" „De nijverheid van het land wil niet meer geworgd zijn en zij wil, om de vreemde concurrentie het hoofd te kunnen bieden op de we reldmarkt, kunnen werken tegen den laagst mogelijken kostprijs. Zij wil, wan neer zij riviervrachten heeft, zoowel te Rotterdam als te Antwerpen kunnen aanvragen. Zij wil niet ten eeuwigen da ge gewurgd zijn doordat men haar de verbinding met de Beneden-Maas voor schepen van groote tonnenmaat wei gert" Nederland behoeft nog niet te huiveren wanneer de Belgische regee ring, met Frankrijk achter zich, met stentorstem eischen stelt; het geheele Vlaanderen gaat mede met het behoud door Nederland van zijn politieke zelf standigheid; en bij de Walen spreken ook andere dan politieke stemmen. Ten tweede door ongehoorde bewa pening en een stelsel van militaire bond genootschappen, last not least door het machtige goud, oefent Frankrijk zijn in vloed uit; de geheimzinnige geschiede nis der Elzasser kaliverschepingen is een symptoom, dat aantoont welke oecono- mische macht Frankrijk heeft tegenover het niet-begunstigen zijner politieke wenschen. Door het in handen nemen der kaliverschepingen heeft het een troef tegen België en een tegen Neder land uitgespeeld; België heeft het voor deel van Antwerpen betaald met stem men voor de Fransche militaire plannen. Roterdam en Nederland hebben nog weerstaan, maar zij hebben de spoor van den gallischen haan gevoelig ervaren. (Van onzen correspondent) Amsterdam bij Nacht. Het zal geen griezel verhaal worden, zooals ge bij dit opschrift zult verwach ten. Geen beschrijving van een boeven- kelder, waar een bende een bijeen komst houdt. Van een om-een-hoek- wegschietende auto, van geheimzinnige holen, waar de misdaad tiert, noch van dronken gelal of iets anders. Waar de politie een vangst zou kunnen doen. Nee, het was alles heel netjes, Zaterdagnacht in Tuschinski, geheel als bij een „gewo ne" voorstelling in den schouwburg en alleen Uw horloge en Uw oogleden zei den U, dat het nacht was, ja ten slotte diep in den nacht. Amsterdam krijgt smaak voor nacht- voorstellingen- Deels ontstaan deze door economische oorzaken: na de laatste voorstelling is er nog tijd te borgen bij den mild-schenkenden nacht. Maar men speculeert hierbij ook eenigszins op het snobbisme van den Amsterdammer, die meent dat alles na twaalf uur anders is dan daarvoor. Hij is overigens toch al aan den laten kant: als ge na twaalven langs onze hoofdstad spoort, ziet ge nog overal lichten achter de ramen. Want ook de menschen, die niets meer te doen hebben, blijven dan toch vaak nog han gen. De voornaamste oorzaak was hier ech ter anders: het was een feest van vele kunstenaars bij elkaar, die slechts na twaalven te vereenigen zijn, wanneer ze allen hun vrijheid terug hebben. En zoo zagen wij daar de nog altijd kwieke me vrouw de BoerVan Rijk en voorts Nel Stants, Wilv Haack e. a. als program maverkoopster op de plaats waar anders de pikant-gemutste meisjes haar eeuwi da aan de achterzijde van het huis uit kwam, en waaruit men een prachtig uitzicht had op de Waitemata haven, met op den achtergrond het eiland Ran- gitoto en op den voorgrond de bloei ende hellingen van Remuera, wijd open geslagen en de zware geur van bloe men vulde de kamer. Het werd donker en Spencer liep door de kamer en hij draaide het licht op. Spencer was inderdaad de ideale but ler. Hij bewoog zich zacht en met een zekere waardigheid, die een bron van heimelijken trots van sir Peter uitmaak te. Spencer was geen jonge man de ideale butler is nooit een jonge man maar hij droeg zijn ongeveer vijftig ja ren met jeugdige bevalligheid. Uiterlijk was hij niet het toonbeeld van een zwaar gebouwden butler. Hij was eerder ten ger, niet veel boven de gemiddelde leng te, en zijn gewoon voorkomen was dai van een zakelijk man van het gewone rustige type. Zijn voorhoofd was hoog en zijn wan gen waren wat ingevallen, en zijn grij zend zijdeachtig haar, dat was zorg vuldig naar achter geborsteld. Hij glimlachte zelden, maa r als hij het deed, vergat men hoe streng zijn gezichtsuit drukking in rust was. Zijn heldere grijze oogen misten geen enkele kleinigheid der huishoudelijke zaken, en hoewel zijn stem rustig was, was zij er niet min der gebiedend om. Hij was één van die menschen, wier gedachten merkwaardig verborgen zijn onder een uitgesproken eerbied voor de meening van anderen, ge refrein: „Norico, ijschocolade" zingen. Het was dan ook niet voor niets een Artisten-Nachtfeest Weken te voren was er reeds over ge sproken en geschreven: het zou een hoogtepunt van het seizoen en een Ne- derlandsch gebeuren worden. Schiedam mers, Utrechtenaren, Arnhemmers uit alle plaatsen werden er deelnemers verwacht. „Het geheim van den idioot" zou worden gegeven en om alles was reeds de sfeer van het geheim, waarvan net voldoende de sluier werd opgelicht om de nieuwsgierigheid der menschen te prikkelen. Maar ook de vrijgevigheid der menschen moest geprikkeld worden, want het doel van dit alles was tenslot te om het suppletiefonds der kunstenaars aan te vullen. En wat opent een beurs magischer dan de lieftallige glimlach van een bekende actrice? Zoo zaten wij dus om twaalf uur met een dure kaart en een duur programma (met kostelijke teekeningen) in de tjok volle Tuschinski-zaal te midden van vele fraaie avondtoiletten en smokings ge spannen te wachten. En nu moet me één ding van het hart. Ik zou U graag in Uw verre provinciestad van geweldig interessante dingen vertellen, die hier ge beuren en er U ook nog van mee laten genieten. Maar wij hebben bijna een beetje gedaan, want gij in dien zelfden tijd volgens onze natuurlijke bestemming deedt: slapen. Er schijnt toch na één uur wel een grootere prikkel noodig te zijn om de oogen open te houden dan ons hier werd gegeven. Want ten slotte was dit een feest van de gezamenlijke Am- sterdamsche artisten, die hier moesten toonen wat ze op een iets ander gebied konden. En wel een uur lang werden wij vergast op middelmatigheden, de gewo ne middelmatigheid van alle feesten- Totdat het tegen tweeën dan kwam: de echte humor, de lach, die je tijd en slaap deed vergeten. Ons beroemde lied: „Daar zaten zeven kikkertjes" werd door vijf jonge zangers (The twinkling five) ge parodieerd als Russisch Kozakken- lied en als aria uit een Italiaansche ope ra, waarbij de lettergreep „kik" gooche lend omhoog gegooid en opgevangen en dan weer uitgesnikt werd, met de hand op het hart, alsof het een liefdeskreet was. Hier werd waarlijk van de aller beste humor gegeven. Maar na twee uur werd de hoofd schotel pas geserveerd: „Het geheim van den idioot" uit de veel te weinig bekende Prikkelidyllen van Cornells Veth. Wie had er toen nog honger? Ge lukkig werd hier het spreekwoord: L'ap- pétit vient en mangeant, bewaarheid, deze ten top gedreven waanzin werd perfect gespeeld en wij zagen er ver schillende bekende acteurs, boomen van kerels, als elegante dames in rondwan- delen en enkele jonge actrices als bru- taal-leuke „twee- en vondelingen", Van Dalsum, de gebogen heks onthulde zich letterlijk aan 't slot en verscheen recht op en in een fraaie avondjapon als de tweede gemalin van den graaf, die ons heel tevreden kwam melden, dat zijn derde gemalin geheel uit eigen beweging de geest had gegeven. Toen ook nog de idioot den geest kreeg in plaats van gaf, en in staat werd om zijn geheim te ont hullen en den onschuldig-veroordeelde te bevrijden, gingen wij allen in de beste stemming den verderen nacht tegemoet en ook eenigszins bevrijd. Want wie kan er nu tot vier uur 's nachts stil zit ten kijken? Wij hadden tusschen de tafreelen door op de corridors al een dansje moeten doen om wakker te blijven. En dit zou ons leukste dansje blijken te zijn. Want de tweede fout van dit beroemde nacht feest was: te weinig ruimte. Natuurlijk wou iedereen toen ook nog tot zes uur blijven, maar de meesten zagen de deur van het dezen keer „onregelmatig" ge en zijn vijanden zijn bekende vijan den zou men op de vingers van één hand kunnen tellen. Hij keek de kamer oplettend rond en zag met tevredenheid, dat alles was zooals sir Peter het wenschte, en hij vermaakte zich met te bedenken, waar over zijn driftige meester dien avond zou vitten. Natuurlijk zou hij vitten. Niets, tenminste niets, waarvoor zijn butler aansprakelijk was, was ooit ge heel naar den zin van sir Peter. Mis schien, dacht Spencer, was het, alles wel beschouwd, niet te verwonderen. Hij liep naar de tafel,kreeg de boven ste krant van den stapel, en keek de fi- nancieele berichten door. Hij had een scherp, zakelijk verstand en een om vangrijke kennis van sir Peter's beleg gingen, en de marktberichten waren een voortdurende bron van belangstelling voor hem. Hij glimlachte even toen hij de verdere daling in boterprijzen las en hij vermoedde, dat sir Peter dien avond niet al te best gehumeurd zou zijn. Spencer draaide wat op zijn hielen en trok zijn lippen samen, en schrikte schuldbewust op, toen een zachte hand op zijn arm werd gelegd. Hij han Nina niet de kamer binnen hooren komen. Hij keerde zich snel om en zag neer op het pikante gezichtje van de kamenier van miss Enid Brace. Nina Perquet was zeker aantrekkelijk in de oogen van den doorsnee man. Be koorlijk klein, had zij de chic en zeker heid, die wij gewoon zijn te gelooven, noemde cabaret voor hun neus dicht gaan. Geen nood: de groote hqll was ontruimd en van een dansvloer voor zien. Ook daar was het spoedig echter zoo vol, dat er nauwelijks van dansen sprake was, doch slechts van botsen: het eene paar botste u naar het andere en dit weer naar het volgende. De af wisselende dansfiguren bestonden uit actief en passief botsen. Maar gedanst zoü er worden. Om zes uur stonden we ineens op straat. Geen muziek meer, maar plotse ling gehol naar de vestiaires. Een aftocht door een geheimzinnige achterdeur en geheel onverwacht het daglicht aan on ze oogen- Nog een licht-blauwe schemer en een ontnuchterende fel-koude wind, die dwars door ons heen joeg. Gelukkig geen taxi's te bekennen. Gelukkig zeg ik, want niets is zoo mooi als Amster dam-bij-nacht tegen den morgen: de oude grachthuizen in het prille, beginnende licht, dat al over de daken geheven wordt; de nog roerlooze boomen scherp geëtst voor den hemel en over alles een stilte, die ge hier nooit vindt.. Ik sprak den volgenden avond op het trambalcon den man, die om vuur vroeg en het zeer koud vond, maar het den vorigen nacht nog veel kouder had ge vonden. Geen feestgenoot, maar een lid van de gemengde zangvereeniging Euterpe, die ook tot zes uur door-ge feest had. Velen van ons wilden en konden eens goed uitslapen: de man-van-het-tram- balcon-die-om-vuur-gevraagd had was bakkersknecht en moest dien Zondag nacht toch om drie uur al weer aan het werk Amsterdam-bij-nacht vlot het werk, als door geregelden stoelgang het hoofd helder is. V A 1 IbaverJ het middel bij trage darmtunctieSs^ (Ingez. Med.) Voor de rechtbank te Arnhem heeft terecht gestaan L. I. P., fabrikant te Dinxperlo, wegens het veroorzaken van gevaar voor het verkeer over den spoor weg. Verd. was, wetende dat een perso nentrein naderde, met zijn auto den overweg overgestoken, waardoor zijn auto door den trein gegrepen werd. Ver dachte was er goed afgekomen, doch we gens het bovenstaande feit vervolgd. De rechtbank veroordeelde hem tot 'n geldboete van 200 of 60 dagen hech tenis. Kantongerecht te Oostburg. De Kantonrechter te Oostburg heeft de volgende vonnissen uitgespro ken: met motorrijtuig rijden onder invloed van alcoholhoudenden drank: R. J. A. G., IJzendijke 25 s. 25 d. h.; overtreding ijkwet: P. J. de R. Retran- chement 2 m 3 s. 2 m. 3 d.h. en 4 m. 0.50 s. 1 d.h.; idem leerplichtwet: M. J. V., Groede 6 s. 6 d. h.; met motorrijtuig rijden op zoodanige wijze en met een zoodanige snelheid dat de vrijheid en de veiligheid van het ver keer wordt belemmerd of in gevaar ge dat typisch is voor de Fransche vrou wen. Haar groote donkere oogen, onder de kunstig geteekende wenkbrauwen, gaven uitdrukking aan haar snel wisse lende stemmingen. Zij waren ook een bron van ergernis voor Spencer, die steeds het voorwerp van hun aanbid- denden blik scheen te zijn. Haar haar was mooi, zeer artistiek gegolfd en met haar elegante kleeding was zij voor zich zelf het beeld om het mannelijk geslacht aan zich te onderwerpen. Daarom was zij verwonderd en geërgerd, dat Spen cer blijkbaar onaandoenlijk bleek voor haar zeer duidelijke aantreffelijkheden. Dat eenig man zich niet voor haar lie felijkheid zou buigen, was onverdrage- lijk, en Nina had besloten dat zij Spen cer zou onderwerpen sedert dien eer sten dag, toen hij haar scherp gezegd had, dat zij moest weten, waar zij stond. Spencer vond haar binnenkomen niet aangenaam, maar hij liet dit niet in zijn stem blijken, Wel, Nina, zei hij met kalme, maar verheven deftigheid, wat wou je heb ben? Ik wilde alleen je even spreken, Spencaire, antwoordde de kamenier vleiend; haar vreemd accent verzachtte eenigszins de buitengewone scherpte van haar stem. Het wilde dier is er niet, dus mag je wel even met mij praten, niet? Spencer's aandacht was weer op zijn courant gericht. Ik heb je niets te zeggen, anfc- weordde hij keel, behalve je te herin bracht: H. Z. Axel 25 s. 25 d.h.; F, van H. Schoondijke 20 s. 20 d. h.; met motorrijtuig niet de rechterzijde van den weg houden: P, G, Breskens 8 s- 8 d, h. met toewijzing der civiele vor dering ad 23; met een motorrijtuig rijden zonder rij bewijs: M. J. L., Eecloo (B.) 8 s. 1 week tuchtschool; brood langs den obenbaren weg ver voeren terwijl het brood niet was be veiligd tegen stof, vuil en dergelijke: A. S., Maldegem (B.) 10 s. 1 week tucht school; als hoofd en ibestuurder niet zorgen dal een steiger voldoet aan de eischen van goed en veilig werk': Iz. A. B., Oost burg f 20 of 20 d. h. boven de buitendeur van een wïn- j'k'el, waar tnalrgarine verkocht wordt, het opschrift „Margarine" niet hebben: C. E. v. d. Wi. Sluis, f 0,50 'of 1 d d'. h.; mollen vervoeren zonder vergunning in Zeeland: A. A. G. 'te Aardenburg, f 15 of 1 maand tuchtschool; loopen over een anders grond: C,. van. Z., Breskens f5 of 1. week tuchtschool P. J. J. en J. dte J. beiden Bmske'a's- tot f5 of 5 d. Ib. met motorrijtuig rijden zonder twee krachtig werkende remlmfenA. de P., Biervliet, f 10 of Hf d. h.; J. Gr. I'Oost burg, vrijspraak'; een dier noode'loos arbeid' doen ver richten op pijnlijke en kwellende wijze: M. A. S. van V., Sleijdinge (Bif 20 lof 20 d.; K. de V., Waerschoot (B.) f 30 of 30 d. h-; wapenen uit België in Nederland in voeren: A, H. A. Sluis 25 s. 25 d. h.; met verbeurdverklaring van revolver en patronen; openbaren dronkenschap: Th. J. P- A,, C. V., beiden te IJzendijke ieder 15 s. 15 d. h.; met motorrijtuig rijden met verblinden de verlichting binnen een bebouwde kom Iz. v. S„ IJzendijke, J. L. D'h, Sluis en J, H. E., Axel, ieder 8 s. 8 d. h. met motorrijtuig rijden met gebroken stuur: P. C. G. te Schoondijke f 20 s. 20 d. h.; met motorrijtuig rijden en geen teeken geven: P. J. L. te Groede 5 s. 5 d. h.; niet zorgen dat het register vastge steld volgens de tarwewet behoorlijk bij gehouden is: C. J. van V. te Sluis 1 s. 1 d.h.; G. V. te Sluis 0.50 s. 1 d. h.; A. R. te Retranchement vrijspraak; uit een trein gaan terwijl deze nog in beweging is: J. F. T. T. te Genck (B.) 3 s- 3 d. h.; met rijwiel rijden zonder licht: P. C. te Waterlandkerkje, A. P. L. te Breskens, J. P. W. te Oostburg ieder 3 s. 3 d. h.; met rijwiel rijden zonder reflector: J. D. te Oostburg 1 s 1 d.h.; met rijwiel rijden over een spoorweg zonder daartoe gerechtigd te zijn: H. M. D. te Groede 3 s, 3 d.h.; op den openbaren weg een vracht auto laten staan terwijl deze hinderlijk is voor het verkeer: J. de J. te Bres kens 7 s. 5 d.h.; een bespannen trekdier los en onbe heerd op den openbaren weg laten staan: A. C. te Breskens 5 s, 5 d.h,; met motorrijtuig rijden zonder dat beide lantaarns branden: H. L. te 's- Hertogenbosch; P. V. te Breskens ieder 8 s. 8 d.h.; met motorrijtuig rijden zonder geluid dempende inrichting: C. R. V. te Ruijs- selede (B) 3 s. 3 d.h.; met rijwiel rijden zonder rem: J. de K. te Aardenburg 2 s. 2 d.h.; B. van G. te Gent (B.) 6 s. 6 d.h.; een woonwagen bewonen zonder dat de vergunning is opgehangen: J, D. te Roosendaal 5 s. 5 d.h,; met motorrijtuig rijden zonder geldig rijbewijs: J. K. E., te Axel, 5 s. 5 d.h. neren, dat hier je plaats niet is. En het wilde dier is niet heel ver weg, voegde hij er veelbeteekenend bij. Ik hoorde zoo juist de auto. Nina maakte een soort van spinnend geluid en drukte wat sterker met haar hand op Spencers arm. Praat tegen me, Spencaire, vroeg ze. Ik heb niemand om mee te spreken dan jou en Lee Wang, en nu spreek ik met jou, toe? Spencer keek niet op, Als je de opmerking wilt veroor- looven, zei hij met ijskoude beleefdheid, wilde ik wel, dat je 't niet deedt. Je... - je gesprekken vallen niet bepaald in mijn smaak, Nina. Ik word niet graag zoo openlijk vervolgd. Het meisje haalde de schouders op. i Vervolgd? vroeg zij verbaasd, wat is dat? Het is wat je mij doet, verklaarde Spencer, zich tot haar keerend en zijn arm van onder hand wegtrekkend. Je wordt in je eigen land misschien als een tamelijk ingetogen meisje beschouwd, maar wij vinden je nogal vrijpostig. Ik weet heel goed, dat je bijzonder zachte oogen hebt, mijn beste, zonder dat ik voortdurend aan dat feit herinnerd be hoef te worden, en ik zou graag willen, dat je begreep, dat ik een zeer onge voelig hart heb. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1932 | | pagina 7