Istizin
Antwerpen
en zijn verbinding
met den Rijn
tweede blad van de
provinciale zeeuwsche
MIDDELBURGSCHE COURANT VAN VRIJDAG 4 MAART 1932.
Prof dr. J. Valckenier Suringar,
AMSTERDAMSCHE BRIEF,
Gemakkelijker
-Tabletten
RECHTZAKEN.
No. 34.
door
n
Frankrijk is al te vriendelijk
En sluit tezeer militaire
bondgenootschappen.
Het mislukken in 1927 door het vo
tum der Eerste Kamer heeft Frankrijk
niet ontmoedigd. Ten eerste door bewer
king der geesten: vele goedkoope vrien
delijkheden jegens Nederland en Neder
landers, terwijl Frankrijk en België in
feite Nederland op verschillende wijzen
benadeelen.
Men denke aan de loodsenregeling op
de Schelde, en den Belgischen gratis
sleepdienst DordrechtAntwerpen, die
een vorm van „dumping" is; aan de dif
ferentieele spoorwegtarieven en scheep
vaartbelastingen in België die onzen
handel in- en door België belemmeren;
aan de Fransche „surtaxes d'entrepöt",
waarvan (op aandringen van België) Bel
gië wèl doch Nederland niét vrijgesteld
is; aan de pogingen, in 1919 op last van
minister Hymans, om in Limburg stem
ming te maken tegen Nederland, „de pre
parer le retour de cette province a la
Mère-patrie", „ne pas négliger une occa
sion de montrer aux Limbourgeois, que
leur interêt est du cöte de la Belgique",
Een zelfde poging werd dit jaar t.o. van
Noord-Brabant gedaan; van den inhoud
eener synonieme circulaire (van den
Belgischen consul te Roosendaal) is het
volgende voldoende: „Wij hebben het
feit nu eenmaal te aanvaarden dat West-
Brabant door zijne geografische ligging
op Antwerpen is aangewezen" .Een
kanaal door West-Brabant" (bedoeld is
een „Moerdijk"- of dergelijk kanaal) „wil
zeggen voor directe werkverruiming en
voor de toekomst welvaart, het zich ves
tigen van nieuwe industrieën en scheeps
werven" .Een modern geoutilleerd
kanaal zal dit gewest uit zijn isolement
verlossen, het zal zijn" ....„een stap
naar de eenheid van Westelijk Europa"
(bedoeld wordt een Fransch-Belgisch-
Nederlandsche eenheid; ijzeren en stee-
nen pot!)
Dan nog het nieuwe Albertkanaal, ge
graven zoogenaamd, omdat Nederland de
verbinding MaastrichtLuik niet wilde
verbeteren; maar het strategisch doel er
mee wordt niet ontkend; en het „Moer-
dijk"kanaal komt er door in een ander
licht n.l. van Antwerpen als oorlogsha
ven met doortocht door Nederland naar
zee. De geprojecteerde vestingwerken
langs onze grens zijn ook geen bewijs
van vriendschap en toenadering.
Ten slotte is er de Belgische weigering
om het Juliana-kanaal met 't Albertka
naal te willen verbinden, z.g. „stop van
Petite-Lanaye Luik moet op Antwer
pen ingesteld worden, ofschoon het be
lang heeft bij de verbinding met en over
Maastricht. Maar hier hebben Luik en
de Walen ook een woordje mee te pra
ten; dat hebben ze o.a. neergelegd in een
brochure, waarvan Nypels in het Alg.
Hbld. van 3 November 1931 vertelt: het
geheele Albertkanaal en het Moerdijk
kanaal worden afgekeurd als oeconomi-
sche scheepvaartverbinding met den
Rijn; een kortere en goedkoopere route
Detective William Clinton zat in
Henry Aimsbury's studeerkamer en hij
keek beurtelings naar een leege brand
kast, een Harten drie, die hij in de hand
hield en Henry Aimsbury. Hij had het
land.
Als U het verstand van een ge
woon viervoetig en wollig lam had ge
had, bromde hij, zou U deze kaart naar
het bureau gebracht hebben, toen U ze
ontving.
Vergeet als 't u blieft niet tot wien
U spreekt, mijnheer Clinton, zei Henry
Aimsbury zeer defttig. Dat probeer
ik, Aimsbury. De hemel weet dat ik het
probeer, Maar U heeft er den Decker
weer mee laten weggaan.
Ik ontving de kaart een week
geleden, mijnheer
Dat behoeft U mij niet te zeggen,
riep Clinton woedend. Het is over het
vervloekte ding heen geschreven!
HOOFDSTUK II.
Spencer, de butler van sir Peter Bra
ce, schikte de dagelijksche couranten
op een netten stapel op de tafel in de
studeerkamer.
Het was een heerlijke zachtte No
vemberavond, en ofschoon er een
l»Uin vuurtje brandde, was het open
slaande raam, dat op de ruime waran
wordt aangegeven, „de minst kostbare,
omdat deze tevens de Belgische schat
kist de vele millioenen zou besparen,
welke ons thans de gratis sleepdienst
tusschen Antwerpen en Dordrecht kost,
een werkelijke dumping, die door Neder
land wordt geduld!" „De nijverheid
van het land wil niet meer geworgd zijn
en zij wil, om de vreemde concurrentie
het hoofd te kunnen bieden op de we
reldmarkt, kunnen werken tegen den
laagst mogelijken kostprijs. Zij wil, wan
neer zij riviervrachten heeft, zoowel te
Rotterdam als te Antwerpen kunnen
aanvragen. Zij wil niet ten eeuwigen da
ge gewurgd zijn doordat men haar de
verbinding met de Beneden-Maas voor
schepen van groote tonnenmaat wei
gert" Nederland behoeft nog niet te
huiveren wanneer de Belgische regee
ring, met Frankrijk achter zich, met
stentorstem eischen stelt; het geheele
Vlaanderen gaat mede met het behoud
door Nederland van zijn politieke zelf
standigheid; en bij de Walen spreken
ook andere dan politieke stemmen.
Ten tweede door ongehoorde bewa
pening en een stelsel van militaire bond
genootschappen, last not least door het
machtige goud, oefent Frankrijk zijn in
vloed uit; de geheimzinnige geschiede
nis der Elzasser kaliverschepingen is een
symptoom, dat aantoont welke oecono-
mische macht Frankrijk heeft tegenover
het niet-begunstigen zijner politieke
wenschen. Door het in handen nemen
der kaliverschepingen heeft het een
troef tegen België en een tegen Neder
land uitgespeeld; België heeft het voor
deel van Antwerpen betaald met stem
men voor de Fransche militaire plannen.
Roterdam en Nederland hebben nog
weerstaan, maar zij hebben de spoor van
den gallischen haan gevoelig ervaren.
(Van onzen correspondent)
Amsterdam bij Nacht.
Het zal geen griezel verhaal worden,
zooals ge bij dit opschrift zult verwach
ten. Geen beschrijving van een boeven-
kelder, waar een bende een bijeen
komst houdt. Van een om-een-hoek-
wegschietende auto, van geheimzinnige
holen, waar de misdaad tiert, noch van
dronken gelal of iets anders. Waar de
politie een vangst zou kunnen doen. Nee,
het was alles heel netjes, Zaterdagnacht
in Tuschinski, geheel als bij een „gewo
ne" voorstelling in den schouwburg en
alleen Uw horloge en Uw oogleden zei
den U, dat het nacht was, ja ten slotte
diep in den nacht.
Amsterdam krijgt smaak voor nacht-
voorstellingen- Deels ontstaan deze door
economische oorzaken: na de laatste
voorstelling is er nog tijd te borgen bij
den mild-schenkenden nacht. Maar men
speculeert hierbij ook eenigszins op het
snobbisme van den Amsterdammer, die
meent dat alles na twaalf uur anders is
dan daarvoor. Hij is overigens toch al
aan den laten kant: als ge na twaalven
langs onze hoofdstad spoort, ziet ge nog
overal lichten achter de ramen. Want
ook de menschen, die niets meer te doen
hebben, blijven dan toch vaak nog han
gen.
De voornaamste oorzaak was hier ech
ter anders: het was een feest van vele
kunstenaars bij elkaar, die slechts na
twaalven te vereenigen zijn, wanneer ze
allen hun vrijheid terug hebben. En zoo
zagen wij daar de nog altijd kwieke me
vrouw de BoerVan Rijk en voorts Nel
Stants, Wilv Haack e. a. als program
maverkoopster op de plaats waar anders
de pikant-gemutste meisjes haar eeuwi
da aan de achterzijde van het huis uit
kwam, en waaruit men een prachtig
uitzicht had op de Waitemata haven,
met op den achtergrond het eiland Ran-
gitoto en op den voorgrond de bloei
ende hellingen van Remuera, wijd open
geslagen en de zware geur van bloe
men vulde de kamer. Het werd donker
en Spencer liep door de kamer en hij
draaide het licht op.
Spencer was inderdaad de ideale but
ler. Hij bewoog zich zacht en met een
zekere waardigheid, die een bron van
heimelijken trots van sir Peter uitmaak
te. Spencer was geen jonge man de
ideale butler is nooit een jonge man
maar hij droeg zijn ongeveer vijftig ja
ren met jeugdige bevalligheid. Uiterlijk
was hij niet het toonbeeld van een zwaar
gebouwden butler. Hij was eerder ten
ger, niet veel boven de gemiddelde leng
te, en zijn gewoon voorkomen was dai
van een zakelijk man van het gewone
rustige type.
Zijn voorhoofd was hoog en zijn wan
gen waren wat ingevallen, en zijn grij
zend zijdeachtig haar, dat was zorg
vuldig naar achter geborsteld. Hij
glimlachte zelden, maa r als hij het deed,
vergat men hoe streng zijn gezichtsuit
drukking in rust was. Zijn heldere grijze
oogen misten geen enkele kleinigheid
der huishoudelijke zaken, en hoewel
zijn stem rustig was, was zij er niet min
der gebiedend om. Hij was één van die
menschen, wier gedachten merkwaardig
verborgen zijn onder een uitgesproken
eerbied voor de meening van anderen,
ge refrein: „Norico, ijschocolade" zingen.
Het was dan ook niet voor niets een
Artisten-Nachtfeest
Weken te voren was er reeds over ge
sproken en geschreven: het zou een
hoogtepunt van het seizoen en een Ne-
derlandsch gebeuren worden. Schiedam
mers, Utrechtenaren, Arnhemmers
uit alle plaatsen werden er deelnemers
verwacht. „Het geheim van den idioot"
zou worden gegeven en om alles was
reeds de sfeer van het geheim, waarvan
net voldoende de sluier werd opgelicht
om de nieuwsgierigheid der menschen te
prikkelen. Maar ook de vrijgevigheid der
menschen moest geprikkeld worden,
want het doel van dit alles was tenslot
te om het suppletiefonds der kunstenaars
aan te vullen. En wat opent een beurs
magischer dan de lieftallige glimlach van
een bekende actrice?
Zoo zaten wij dus om twaalf uur met
een dure kaart en een duur programma
(met kostelijke teekeningen) in de tjok
volle Tuschinski-zaal te midden van vele
fraaie avondtoiletten en smokings ge
spannen te wachten. En nu moet me
één ding van het hart. Ik zou U graag in
Uw verre provinciestad van geweldig
interessante dingen vertellen, die hier ge
beuren en er U ook nog van mee laten
genieten. Maar wij hebben bijna een
beetje gedaan, want gij in dien zelfden
tijd volgens onze natuurlijke bestemming
deedt: slapen. Er schijnt toch na één uur
wel een grootere prikkel noodig te zijn
om de oogen open te houden dan ons
hier werd gegeven. Want ten slotte was
dit een feest van de gezamenlijke Am-
sterdamsche artisten, die hier moesten
toonen wat ze op een iets ander gebied
konden. En wel een uur lang werden wij
vergast op middelmatigheden, de gewo
ne middelmatigheid van alle feesten-
Totdat het tegen tweeën dan kwam: de
echte humor, de lach, die je tijd en slaap
deed vergeten. Ons beroemde lied:
„Daar zaten zeven kikkertjes" werd door
vijf jonge zangers (The twinkling five) ge
parodieerd als Russisch Kozakken-
lied en als aria uit een Italiaansche ope
ra, waarbij de lettergreep „kik" gooche
lend omhoog gegooid en opgevangen en
dan weer uitgesnikt werd, met de hand
op het hart, alsof het een liefdeskreet
was. Hier werd waarlijk van de aller
beste humor gegeven.
Maar na twee uur werd de hoofd
schotel pas geserveerd: „Het geheim
van den idioot" uit de veel te weinig
bekende Prikkelidyllen van Cornells
Veth. Wie had er toen nog honger? Ge
lukkig werd hier het spreekwoord: L'ap-
pétit vient en mangeant, bewaarheid,
deze ten top gedreven waanzin werd
perfect gespeeld en wij zagen er ver
schillende bekende acteurs, boomen van
kerels, als elegante dames in rondwan-
delen en enkele jonge actrices als bru-
taal-leuke „twee- en vondelingen", Van
Dalsum, de gebogen heks onthulde zich
letterlijk aan 't slot en verscheen recht
op en in een fraaie avondjapon als de
tweede gemalin van den graaf, die ons
heel tevreden kwam melden, dat zijn
derde gemalin geheel uit eigen beweging
de geest had gegeven. Toen ook nog de
idioot den geest kreeg in plaats van gaf,
en in staat werd om zijn geheim te ont
hullen en den onschuldig-veroordeelde
te bevrijden, gingen wij allen in de beste
stemming den verderen nacht tegemoet
en ook eenigszins bevrijd. Want wie
kan er nu tot vier uur 's nachts stil zit
ten kijken?
Wij hadden tusschen de tafreelen door
op de corridors al een dansje moeten
doen om wakker te blijven. En dit zou
ons leukste dansje blijken te zijn. Want
de tweede fout van dit beroemde nacht
feest was: te weinig ruimte. Natuurlijk
wou iedereen toen ook nog tot zes uur
blijven, maar de meesten zagen de deur
van het dezen keer „onregelmatig" ge
en zijn vijanden zijn bekende vijan
den zou men op de vingers van één
hand kunnen tellen.
Hij keek de kamer oplettend rond en
zag met tevredenheid, dat alles was
zooals sir Peter het wenschte, en hij
vermaakte zich met te bedenken, waar
over zijn driftige meester dien avond
zou vitten. Natuurlijk zou hij vitten.
Niets, tenminste niets, waarvoor zijn
butler aansprakelijk was, was ooit ge
heel naar den zin van sir Peter. Mis
schien, dacht Spencer, was het, alles
wel beschouwd, niet te verwonderen.
Hij liep naar de tafel,kreeg de boven
ste krant van den stapel, en keek de fi-
nancieele berichten door. Hij had een
scherp, zakelijk verstand en een om
vangrijke kennis van sir Peter's beleg
gingen, en de marktberichten waren een
voortdurende bron van belangstelling
voor hem. Hij glimlachte even toen hij
de verdere daling in boterprijzen las en
hij vermoedde, dat sir Peter dien
avond niet al te best gehumeurd zou
zijn.
Spencer draaide wat op zijn hielen en
trok zijn lippen samen, en schrikte
schuldbewust op, toen een zachte hand
op zijn arm werd gelegd. Hij han Nina
niet de kamer binnen hooren komen.
Hij keerde zich snel om en zag neer op
het pikante gezichtje van de kamenier
van miss Enid Brace.
Nina Perquet was zeker aantrekkelijk
in de oogen van den doorsnee man. Be
koorlijk klein, had zij de chic en zeker
heid, die wij gewoon zijn te gelooven,
noemde cabaret voor hun neus dicht
gaan. Geen nood: de groote hqll was
ontruimd en van een dansvloer voor
zien. Ook daar was het spoedig echter
zoo vol, dat er nauwelijks van dansen
sprake was, doch slechts van botsen:
het eene paar botste u naar het andere
en dit weer naar het volgende. De af
wisselende dansfiguren bestonden uit
actief en passief botsen. Maar gedanst
zoü er worden.
Om zes uur stonden we ineens op
straat. Geen muziek meer, maar plotse
ling gehol naar de vestiaires. Een aftocht
door een geheimzinnige achterdeur en
geheel onverwacht het daglicht aan on
ze oogen- Nog een licht-blauwe schemer
en een ontnuchterende fel-koude wind,
die dwars door ons heen joeg. Gelukkig
geen taxi's te bekennen. Gelukkig zeg
ik, want niets is zoo mooi als Amster
dam-bij-nacht tegen den morgen: de oude
grachthuizen in het prille, beginnende
licht, dat al over de daken geheven
wordt; de nog roerlooze boomen scherp
geëtst voor den hemel en over alles een
stilte, die ge hier nooit vindt..
Ik sprak den volgenden avond op het
trambalcon den man, die om vuur vroeg
en het zeer koud vond, maar het den
vorigen nacht nog veel kouder had ge
vonden. Geen feestgenoot, maar een
lid van de gemengde zangvereeniging
Euterpe, die ook tot zes uur door-ge
feest had.
Velen van ons wilden en konden eens
goed uitslapen: de man-van-het-tram-
balcon-die-om-vuur-gevraagd had was
bakkersknecht en moest dien Zondag
nacht toch om drie uur al weer aan het
werk Amsterdam-bij-nacht
vlot het werk,
als door geregelden stoelgang
het hoofd helder is.
V A 1
IbaverJ
het middel bij trage darmtunctieSs^
(Ingez. Med.)
Voor de rechtbank te Arnhem heeft
terecht gestaan L. I. P., fabrikant te
Dinxperlo, wegens het veroorzaken van
gevaar voor het verkeer over den spoor
weg. Verd. was, wetende dat een perso
nentrein naderde, met zijn auto den
overweg overgestoken, waardoor zijn
auto door den trein gegrepen werd. Ver
dachte was er goed afgekomen, doch we
gens het bovenstaande feit vervolgd.
De rechtbank veroordeelde hem tot 'n
geldboete van 200 of 60 dagen hech
tenis.
Kantongerecht te Oostburg.
De Kantonrechter te Oostburg
heeft de volgende vonnissen uitgespro
ken:
met motorrijtuig rijden onder invloed
van alcoholhoudenden drank: R. J. A.
G., IJzendijke 25 s. 25 d. h.;
overtreding ijkwet: P. J. de R. Retran-
chement 2 m 3 s. 2 m. 3 d.h. en 4 m.
0.50 s. 1 d.h.;
idem leerplichtwet: M. J. V., Groede
6 s. 6 d. h.;
met motorrijtuig rijden op zoodanige
wijze en met een zoodanige snelheid dat
de vrijheid en de veiligheid van het ver
keer wordt belemmerd of in gevaar ge
dat typisch is voor de Fransche vrou
wen. Haar groote donkere oogen, onder
de kunstig geteekende wenkbrauwen,
gaven uitdrukking aan haar snel wisse
lende stemmingen. Zij waren ook een
bron van ergernis voor Spencer, die
steeds het voorwerp van hun aanbid-
denden blik scheen te zijn. Haar haar
was mooi, zeer artistiek gegolfd en met
haar elegante kleeding was zij voor zich
zelf het beeld om het mannelijk geslacht
aan zich te onderwerpen. Daarom was
zij verwonderd en geërgerd, dat Spen
cer blijkbaar onaandoenlijk bleek voor
haar zeer duidelijke aantreffelijkheden.
Dat eenig man zich niet voor haar lie
felijkheid zou buigen, was onverdrage-
lijk, en Nina had besloten dat zij Spen
cer zou onderwerpen sedert dien eer
sten dag, toen hij haar scherp gezegd
had, dat zij moest weten, waar zij stond.
Spencer vond haar binnenkomen niet
aangenaam, maar hij liet dit niet in zijn
stem blijken,
Wel, Nina, zei hij met kalme, maar
verheven deftigheid, wat wou je heb
ben?
Ik wilde alleen je even spreken,
Spencaire, antwoordde de kamenier
vleiend; haar vreemd accent verzachtte
eenigszins de buitengewone scherpte
van haar stem.
Het wilde dier is er niet, dus mag
je wel even met mij praten, niet?
Spencer's aandacht was weer op zijn
courant gericht.
Ik heb je niets te zeggen, anfc-
weordde hij keel, behalve je te herin
bracht: H. Z. Axel 25 s. 25 d.h.; F, van
H. Schoondijke 20 s. 20 d. h.;
met motorrijtuig niet de rechterzijde
van den weg houden: P, G, Breskens 8
s- 8 d, h. met toewijzing der civiele vor
dering ad 23;
met een motorrijtuig rijden zonder rij
bewijs: M. J. L., Eecloo (B.) 8 s. 1 week
tuchtschool;
brood langs den obenbaren weg ver
voeren terwijl het brood niet was be
veiligd tegen stof, vuil en dergelijke: A.
S., Maldegem (B.) 10 s. 1 week tucht
school;
als hoofd en ibestuurder niet zorgen
dal een steiger voldoet aan de eischen
van goed en veilig werk': Iz. A. B., Oost
burg f 20 of 20 d. h.
boven de buitendeur van een wïn-
j'k'el, waar tnalrgarine verkocht wordt,
het opschrift „Margarine" niet hebben:
C. E. v. d. Wi. Sluis, f 0,50 'of 1 d
d'. h.;
mollen vervoeren zonder vergunning
in Zeeland: A. A. G. 'te Aardenburg, f 15
of 1 maand tuchtschool;
loopen over een anders grond: C,. van.
Z., Breskens f5 of 1. week tuchtschool
P. J. J. en J. dte J. beiden Bmske'a's-
tot f5 of 5 d. Ib.
met motorrijtuig rijden zonder twee
krachtig werkende remlmfenA. de P.,
Biervliet, f 10 of Hf d. h.; J. Gr. I'Oost
burg, vrijspraak';
een dier noode'loos arbeid' doen ver
richten op pijnlijke en kwellende wijze:
M. A. S. van V., Sleijdinge (Bif 20 lof
20 d.; K. de V., Waerschoot (B.) f 30 of
30 d. h-;
wapenen uit België in Nederland in
voeren: A, H. A. Sluis 25 s. 25 d. h.;
met verbeurdverklaring van revolver en
patronen;
openbaren dronkenschap: Th. J. P-
A,, C. V., beiden te IJzendijke ieder
15 s. 15 d. h.;
met motorrijtuig rijden met verblinden
de verlichting binnen een bebouwde kom
Iz. v. S„ IJzendijke, J. L. D'h, Sluis en
J, H. E., Axel, ieder 8 s. 8 d. h.
met motorrijtuig rijden met gebroken
stuur: P. C. G. te Schoondijke f 20 s.
20 d. h.;
met motorrijtuig rijden en geen teeken
geven: P. J. L. te Groede 5 s. 5 d. h.;
niet zorgen dat het register vastge
steld volgens de tarwewet behoorlijk bij
gehouden is: C. J. van V. te Sluis 1
s. 1 d.h.; G. V. te Sluis 0.50 s. 1 d. h.;
A. R. te Retranchement vrijspraak;
uit een trein gaan terwijl deze nog in
beweging is: J. F. T. T. te Genck (B.)
3 s- 3 d. h.;
met rijwiel rijden zonder licht: P. C.
te Waterlandkerkje, A. P. L. te Breskens,
J. P. W. te Oostburg ieder 3 s. 3 d. h.;
met rijwiel rijden zonder reflector: J.
D. te Oostburg 1 s 1 d.h.;
met rijwiel rijden over een spoorweg
zonder daartoe gerechtigd te zijn: H. M.
D. te Groede 3 s, 3 d.h.;
op den openbaren weg een vracht
auto laten staan terwijl deze hinderlijk
is voor het verkeer: J. de J. te Bres
kens 7 s. 5 d.h.;
een bespannen trekdier los en onbe
heerd op den openbaren weg laten
staan: A. C. te Breskens 5 s, 5 d.h,;
met motorrijtuig rijden zonder dat
beide lantaarns branden: H. L. te 's-
Hertogenbosch; P. V. te Breskens ieder
8 s. 8 d.h.;
met motorrijtuig rijden zonder geluid
dempende inrichting: C. R. V. te Ruijs-
selede (B) 3 s. 3 d.h.;
met rijwiel rijden zonder rem: J. de
K. te Aardenburg 2 s. 2 d.h.; B. van
G. te Gent (B.) 6 s. 6 d.h.;
een woonwagen bewonen zonder dat
de vergunning is opgehangen: J, D. te
Roosendaal 5 s. 5 d.h,;
met motorrijtuig rijden zonder geldig
rijbewijs: J. K. E., te Axel, 5 s. 5 d.h.
neren, dat hier je plaats niet is. En het
wilde dier is niet heel ver weg, voegde
hij er veelbeteekenend bij. Ik hoorde
zoo juist de auto.
Nina maakte een soort van spinnend
geluid en drukte wat sterker met haar
hand op Spencers arm.
Praat tegen me, Spencaire, vroeg
ze. Ik heb niemand om mee te spreken
dan jou en Lee Wang, en nu spreek ik
met jou, toe?
Spencer keek niet op,
Als je de opmerking wilt veroor-
looven, zei hij met ijskoude beleefdheid,
wilde ik wel, dat je 't niet deedt. Je... -
je gesprekken vallen niet bepaald in
mijn smaak, Nina. Ik word niet graag
zoo openlijk vervolgd.
Het meisje haalde de schouders op.
i Vervolgd? vroeg zij verbaasd, wat
is dat?
Het is wat je mij doet, verklaarde
Spencer, zich tot haar keerend en zijn
arm van onder hand wegtrekkend. Je
wordt in je eigen land misschien als een
tamelijk ingetogen meisje beschouwd,
maar wij vinden je nogal vrijpostig. Ik
weet heel goed, dat je bijzonder zachte
oogen hebt, mijn beste, zonder dat ik
voortdurend aan dat feit herinnerd be
hoef te worden, en ik zou graag willen,
dat je begreep, dat ik een zeer onge
voelig hart heb.
(Wordt vervolgd.)