^provinciale Zeeuws the
Overgangshoeden,
WERIV1WIND
Fa. PATERIK.
No- 2 9 9.
Drie Bladen.
ZATERDAG 19 DECEMBER 193 1.
Eerste blad.
174e Jaargang.
Geven en Nemen,
I$t3t ?9T vÊ T3T T6tt9T
Stormachtig.
.Bestendig
IN ONZE
STATEN-GENERAAL.
MIDDELBURGSCHE COURANT
Dagblad Abonnementsprijs voor Middelburg en t agentschap Vlissingen
2.30, elders 2.50 per kwartaal. Week-abonnementen in Middelburg
18 cent per week. De advertentieprijs is, voor de gewone advertentiën
30 cent per regel; voor ingezonden mededeelingen 60 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager. Men vrage daarvoor de tarieven.
UITG. N.V. DE MIDDELBURGSCHE COURANT
Lange St. Pieterstraat, Middelburg
T elefoonnummers:
Redactie 269 Administratie 139
Postchèque en Girorekening 43255
Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels f 2.10 elke reg«£
meer 30 cent. In de rubriek „Kleine Advertentiën" worden, mits uitdruk
kelijk daarvoor opgegeven, advertentiën, tot niet meer dan 5 regels opge
nomen k 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder „Brieven" of
„Bevragen bureau dezer courant" 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent,
„Het is zaliger te geven dan te ont
vangen", wordt in de laatste weken des
jaars meer dan anders in praktijk ge
bracht. Sint- en Kersttijd brengen over
vloedig gelegenheid om het te ervaren.
Niet alleen dat de zuiverste vreugde ge
smaakt wordt bij de voorbereiding van
een gave, die wij willen brengen aan
een die wij liefhebben: Het bedenken,
het soms tobben erover wat moet
ik toch in 's hemelsnaam geven het
geven van uitvoering aan ons voorne
men, de inkoop, de keuze, het misschien
zelf iets vervaardigen, het inpakken,
misschien in den vorm van de meest
wonderlijke of omslachtige surprise
zie, dat alles geeft de reinste vreugde
die denkbaar is voor een liefhebbend
mensch: het is het je verdiepen in den
ander, het belangeloos afwegen wat die
ander pleizier zou kunnen doen, het is
je inleven in het geliefde leven, en daar
mee een verborgen eenheid ervaren die
de verrukking heeft van een gedroomd
bezit.
Daartegenover is het ontvangen min
der „zalig" zooals dan wordt gezegd. Of
het waar is, betwijfel ik. Ik bedoel niet
de zakelijk-nuchtere opmerking, dat het
fijne resultaat van het ontvangen is, dat
je wat krijgt, en het gevolg van het ge
ven, dat je wat kwijt raakt. „Hebben is
hebben, en krijgen is de kunst", zegt de
volksmond ook. En natuurlijk, van dat
gezichtspunt uit is het ontvangen zeker
zalig, eigenlijk het eenige zalige. Hoe
meer hoe liever. Het doet er niet toe,
van wie. En als een gulzige slok-op graait
de mensch alle mogelijke geschenken bij
elkander. Maar hoe verbleekt niet de
ze kille „zaligheid" bij de warme gloed
die uitgaat van het „krijgen", als je iets
krijgt van iemand die je liefhebt,
iemand, die voorgoed een plaatsje ver
overd heeft in je ziel! Dat is ee^st. iets
echt fijns! Laat het een onhandig ge
knutseld prutsdingetje zijn van je klei
ne kind, dat praktisch geen waarde
heeft. Maar als je denkt aan de lieve
vingertjes die het in mekaar hebben ge
wurmd, en aan de grenzelooze toewij
ding die toen op dat gezichtje heeft ge
blonken, dan wordt het je immers warm
om het hart. Je meisje geeft je iets, ze
heeft het zelf voor je uitgekozen of ge
maakt. En laat het nou eens wat onge
schikt zijn om te gebruiken. Maar is 't
niet een idylle om dat uit haar hand te
ontvangen? En zoo is er zooveel dat
voor ons kan worden klaargestoofd door
vrienden, huisgenooten of verwanten. En
we proeven erin hun vriendelijke ge
zindheid jegens ons, hun gulle waar
deering, hun onverdiende liefde zou
den wij er niet blij mee zijn, en dank
baar aan het leven dat ons deze vriend
schap, deze liefde schonk?
Zalig is het te geven. Maar zalig is het
ook te ontvangen, wanneer de gave
komt van een, aan ons gebonden, met
ons verbonden door niet-te-breken
band.
Maar nu het geven en nemen tegen
over elkaar gesteld, in meer alge-
meenen zin.
Je „neemt geen cadeaux. Je neemt
ze aan, je ontvangt ze. Maar nemen be-
staat toch ook in de liefde, ja in alle
vriendschapsbanden. Wat nemen we dan
van elkaar?
We nemen dan, ootmoedig en stil
heelemaal niet als een recht, dat ons
toekomt, maar eerder als een genade
die ons is bereid, we nemen dan iets
van het leven van den ander. We ne
men dat in bezit. We leggen er beslag
op. Een stukje, een kleiner of een groo-
ter stuk van het leven van onzen vriend,
van onze geliefde, van ons kind be
schouwen wij als ons eigendom. Uit gena
de zeker, we hebben het nooit verdiend.
Maar het is dan toch onze eigen plaats;
we nestelen ons daarin, we voelen ons
daar veilig. We voelen ons daar ver
trouwd en thuis. Daar hóóren we. Dat is
öns plekje. We nemen wat van dat le
ven. En daarin zit méér dan in alle ge
schenken. Of eigenlijk: alle geschenken
knjgen eerst hun waarde als dat plekje er
ls' Als we ons thuis voelen in dat le
ven, dan willen we het geschenk ook
wel- En anders willen we het niet
eens
We nemen een stuk van het leven van
16 we liefhebben. En we nemen dat
koninklijk en fier, hoezeer ook in dee
moed omdat We die liefde onwaardig
zijn, toch fier, omdat we zijn uitverko
ren.
Zeker, het vrijmachtig, het vrijmoedig
nemen is de rijkdom, is de glans, is de
zonnegloed en de levenswarmte van ons
bestaan.
Maar nu het geven, in dézen zin?
Een stuk van je leven weggeven is
dat niet een smart? Is dat niet als een
amputatie, als een afstand-doen, als
een noodwendige verarming, als een ko
mende leegte, zoodat het al enger, al
ingeslotener, al beperkter en bekrom-
pener wordt om ons heen?
Men heeft het wel gedacht.
En gezegd: pantser je tegen de be
hoefte, tegen je verzwakkende hunke
ring, om jezelf te geven! Wees onge
naakbaar, onaandoenlijk, je zelf genoeg.
Wee! De uiterlijke kracht wordt betaald
met een-leven-lang innerlijk honger lij
den!
Nee, dan maar liever geven. Een stuk
van je zelf verliezen. Desnoods je heele
zelf verliezen aan de ander, of aan an
deren, aan dat wat je het liefste, het
heiligste, het kostelijkste op de wereld
is. Dan voel je tenminste dat je leeft.
Want leven is bóven alles géven. Het
geven van je zelf. Van het beste wat in
je is. Als het nemen is: de zonnegloed,
de levenswarmte van ons bestaan, dan
is het geven: de bloei, de opbloei van
ons mensch-zijn, het wórden waartoe we
zijn bestemd, het openbloeien onder de
zonnewarmte die ons wordt geschon
ken, en het vrucht-dragen in liefde en in
geloof: des levens doel.
Géven en nemen.
In den populairen zin een schipper-
politiek die praktisch succes belooft, om
dat ze handig en taktisch is.
Geven en nemen in den dieperen zin:
het rijke leven zelf, waartoe wij uit
gaan om vrijmoedig te plukken maar
dan ook om ons levensoffer te bréngen.
En het allerhoogste is het -offer, het
geven. Tot de Eeuwige ons neemt.
Jacobus de Kleine.
Middelburg, 19-XII-1931.
We zitten momenteel midden in de ge-
meentebegrooting, maar alvorens over dit
jaarlijksche tournooi van politieke rid
ders een en ander op te merken, dient
eenig kleingoed vermeld te worden.
Daar is dan eerst de taxiquaestie.
Naar men weet, heeft Middelburg den
laatsten tijd taxi's, en nu is er een beetje
hakketakkerij, omdat B. en W. voor 25
het alleenrecht een standplaats aan het
station in te nemen, verkochten aan de
zich noemende Eerste Middelburgsche
taxi-onderneming. Daar was men het in
den Raad niet erg mee eens, principiëel
niet, omdat men het scheppen van zulk
een monopolie ongewenscht vond, inci
denteel niet, omdat degene, die thans
requestreerde, het eerst met een taxi
aan het station gestaan scheen te heb
ben.
Hoe dit ook zij: het monopolie is, doch
slechts voor één jaar, verleend
en daaraan valt voorloopig niet te tor
nen, zoo zeide de voorzitter. Maar na
ommekomst van den termijn zullen B. en
W. wel èens weer zien. De mogelijk
heid om dan, bij wijze van aanbesteding
b.v., dit monopolie te verhuren, lijkt ons
echter ongewenscht; het wil ons voor
komen, dat de taak der gemeentelijke
overheid zich zal hebben te beperken
in deze materie althans tot het be
palen van maximumtarieven, het houden
van toezicht op de taxi's, dat deze en
hun chauffeurs veilig en keurig zijn, en
het aanwijzen van standplaatsen. De
concurrentie kan dan zijn heilzame wer
king op de tarieven uitoefenen en daar
van zal een toename van het taxigebruik
zonder twijfel het gevolg wezen.
Onze volle instemming hadden de plei
dooien van hen, die geen belooning wil
den toekennen aan de scheidslieden van
het in te stellen ambtenaren-scheidsge
recht. Niet om die paar gulden, maar om
het beginsel, 't Mocht echter niet baten.
Tenslotte mag niet ongebrandmerkt
blijven de wonderlijke uitlating van het
jongste s.d. Raadslid, den heer Mondeel,
die n.b. aan werklooze jongelui, die van
overheidswege in de gelegenheid gesteld
worden een ambachtscursus te volgen,
voor het regelmatig bijwonen van deze
hun eigen maatschappelijke positie ver
sterkende, hun kennis vermeerderende,
cursusseneen premie in geld wilde
doen geven! Een uiting als deze geeft
wel van een zóó averechtsche geestes
gesteldheid blijk, dat we er maar niet
veel meer van zullen zeggen.
Toen werd dan het groote politieke
tournooi geopend met het in 't strijdperk
treden van den socialistischen fractie
leider, den heer Paul. Deze begon met
breedvoerige beschouwingen over de
laatste gemeenteraadsverkiezing en de
verkiezingsmethoden, daarbij gevolgd.
Hij richtte in 't bijzonder zijn pijlen op
hetgeen „Metellus" in het a.r. dagblad
„De Zeeuw" uit Middelburg pleegt te
schrijven, en, nadat hij opgemerkt had,
„dat men in Middelburg algemeen aan
nam, dat achter den naam „Metellus
het a.r. Raadslid mr. Van Andel schuil
ging", bestreed hij in den breede hetgeen
deze zoo al tegen hem en zijn partijge-
nooten geschreven had. Deze tegen de
a.r, fractie en tegen Metellus gelijkelijk
geridsten aanval, ontlokt mr. De Veer de
gerichten aanval, ontlokte mr. De Veer
de interruptie: „Vergeet niet, dat 't maar
Als grief tegen de v.d. bracht de heer
Paul te berde, dat deze zich er steeds
op voorstaan, de geheele bevolking te
willen vertegenwoordigen; „wij-zijn er
echter trots op aldus spr. dat wij
hier speciaal opkomen voor de belangen
van één bepaalde klasse!"
Tenslotte de middelen, door de s.d.
aangegeven, zoo al niet tot oplossing,
dan toch tot beteugeling van de gevol
gen van de crisis: beperking van den
arbeidsduur, verhooging van den leer
plichtigen leeftijd, en, in verder verband,
beperking en opheffing van de bewape
ning. Natuurlijk kon als sloteffect de me-
dedeeling „dat deze crisis het gevolg is
van de kapitalistische productiewijze"
niet achterwege blijven.
Wenschen der s.d. ondanks de cri
sis! een studiefonds voor on- en min
vermogenden, meer bewaarschoolonder-
wijs, scholen voor zwakzinnigen, reorga
nisatie van het Burgerlijk Armbestuur
tot Maatschappelijk hulpbetoon.
Tweede spreker bij de algemeene be
schouwingen was Middelburgs eenling-
liberale Raadslid, de heer Portheine. De
ze begon met enkele nuchtere beschou
wingen over feiten en cijfers, belastin
gen en derzelver onrustbarende toename
daarbij wijzende op den onevenredig
zwaren en onbillijken druk, die de vele
opcenten op de vermogensbelasting zul
len leggen juist op de kleine vermogen-
tjes om te concludeeren: Middelburg
gaat tot de zwaarst belaste gemeenten
behooren. Daarop ging de heer Portheine
de uitgaven na, die hij wenschte te on
derscheiden in onvermijdelijke, noodza
kelijke, nuttige en wenschelijke. De on
afwendbare bezuiniging moet uit de
laatste twee categorieën komen. En spr.
zeide te dezen opzichte zeer ernstig te
leurgesteld te zijn door het beleid van
B. en W„ waaruit een streven naar be
zuiniging z. i. niet bleek. Bij de artike
len zou spr., nu helaas zónder de leiding
van B. en W., voorstellen tot bezuiniging
doen. Niet met het botte mes natuurlijk;
armenzorg, ziekenzorg, werkloozensteun
en onderwijs moeten zooveel en zoolang
mogelijk onaangetast blijven, maar van
de rest moet iedere post, schoon op
zichzelven wellicht redelijk te verdedi
gen, onder de bezuinigingsloupe genomen
worden.
Spr. stelde zich voor den Raad in de
gelegenheid te stellen, zijn wensch uit
te spreken, dat B. en W. in het komende
jaar alle subsidiën aan een minutieus on
derzoek zullen onderwerpen, en daarvan
verslag uit te brengen aan den Raad met
het oog op mogelijke bezuiniging voor de
begrooting 1933, en vervolgens beveelt
spr., geheel afgescheiden van 't Rijkskor-
tingwetje en deszelfs lot, een tijdelijke
crisiskorting naar Rijksvoorbeeld aan op
de ambtenarensalarissen, niet als uit
sluitende bezuiniging, maar in het kader
van een aantal aanstonds aan te geven
andere bezuinigingen van huishoudelij-
ken aard.
Tenslotte sprak de heer Portheine
op Goes wijzende -n- den wensch uit, dat
er hier een heel eenvoudig abattoir zou
komen.
Na dit weloverwogen en degelijke be
toog van den liberaal, kwam de heer
Den Hollander namens de a.r, aan het
woord; wij vermelden als speciale
wensch van deze fractie de invoering
van het ambtsgebed en een vloekverbod
in openbare gebouwen. Voor 't een
noch voor 't ander gevoelen wij iets, het
eerste niet, omdat wij in een voorschrift
matig uitgesproken formule heel iets an
ders zien en gevoelen dan wat men in
het algemeen onder een „gebed" pleegt
te verstaan, het tweede niet, omdat het
al dan niet bezigen van termen, die men
als „vloek" betitelt wat in wezen
heel iets anders dan „vloeken" is een
kwestie van beschaving is, die niet met
gèmeentelijke verordeningen te bevorde
ren of te dwingen valt.
Na enkele vriendelijkheden aan het
adres der v.d. door hem, vergeleken
met de s.d. „lood om oud ijzer" genoemd,
wat aan s.d.-kant de interruptie „dat ze
hoe langer hoe verder van ons afdrijven"
ontlokte eindigde de heer Den Hol
lander.
Mevr. Weijl heeft toen de vrijzinnig-
democratische inzichten ten aanzien van
het te voeren gemeentebeleid rustig en
zakelijk uiteengezet; zij deed daarbij te
vens de voorstellen: 1. tot vorming van
een gemeentelijk reservefonds voor kwa
de tijden zooals we nu beleven, en 2.
tot instelling van een kleine Raadscom
missie, die een onderzoek zou hebben in
te stellen naar loonen en salarissen van
gemeentepersoneel en -ambtenaren, in
verband ook met de indexcijfers en de
waarde van het geld. Voor eigenlijke in-
dexloonen a la Jeronimus gevoelen de
v.d. echter niet.
Tenslotte heeft mevr. Weijl den school
arts nog verdedigd tegen „belachelijk
maken van dien dienst en dwaze uitleg
ging van diens verslagen". Klaarblijkelijk
doelde mevr. Weijl hiermede al zeide
zij dat niet zoo ronduit als de heer Paul
eveneens op de aanvallen, die „Me
tellus" in zijn booze brieven in „De
Zeeuw" ook op dezen gemeentelijken tak
van dienst richtte. Met kennis van za
ken heeft mevr. Weijl de waarde van de
prophylaxis hier verdedigd: de school
arts treedt niet op het terrein van de
ouders of van den huisarts, hij behandelt
niet, maar spoort op.
Toen was het zes uur. Om acht uur
zou het tournooi voortgezet worden,
maar wij hebben het niet verder bijge
woond. Niet uit gebrek aan belangstel
ling foei neen maar in den Schouw
burg werd een première opgevoerd en
dat is altijd nóg aardiger dan een reprise
van een stuk, dat telkenjare, zij het dan
met enkele andere rolbezettingen, ver
toond wordt!
Voor de elegante Dame ontvingen wij
eene kleine uitgezochte collectie
welke wij vanaf heden hebben geëtaleerd.
L. Burg 20-21, Middelburg.
(Ingez. Med.)
19-XII-'31. Vrijdag hoogste lucht
temperatuur 3 °C (37 °F); laagste 1.0 °C
(34 °F). Heden 9 h: 2% °C; 12 h: 4 °C.
1.3 mm regen.
Gisteren (nam.) Heden v.m. Barometer:
781
780
779
778
Wat de huiskamerbarometer zegt:
-Wéder
AWind'
Veranderlijk'
Goed-
m imvyigT? rco
Zware Storm''
nt TTTrnniinri
'-Zeer Schoon
Ook als Kerstgeschenk.
Het echte
ZEEUWSCH PROFETENBROOD
van M. PETERSE fa. Gravestein.
Alle verzending deze dagen in
Kerstverpakking.
(Ingez. Med.)
TWEEDE KAMER.
Gisteren heeft de voorzitter medege
deeld, dat de heer Albarda een wetsvoorf
stel heeft ingediend tot wijziging van
art. 187 der Grondwet mlet de strek
king dat voor mobilisatie de toestem
ming der Staten-Generaal ïiioodig zal zijn.
De motie—Ketelaar, geen verandering
in het Avond-Nij ver heidsonderwij s gedu
rende deze cursussen wordt verworpen
met 38 tegen 36 stemlmen.
Ook de heer Van Dijk (a.r.) zal in-
terpetleeren over het zendervraagstuik',
welke (Interpellatie gehouden wordt op
een nader te bepalen dag.
Bij een suppletoire arbeid s -
begrooting zegt minister Y e r-
schuur, dat het plan nog steeds be
staat de werkloosheidsverzekering wet
telijk te regelen. In dezen tijd kan dit
plan echter geen voortgang hébben.
Deze suppletoire begrooting wordt z.
h. st. aangenomen.
Bij de 'begrooting van het Gemeen
tefonds zeide minister De Geer "dat
in dezen tijd de gemeenten niet meer
lasten op haar hals moeten halen dan
noodig is. Indien er aanleiding, voor is,
De Bilt (per radio). De hooge druk
over de Britsche eilanden, het Noordzee
gebied en aanvankelijk het W. van
Duitschland, breidde zich over geheel
Duitschland uit, terwijl zich een langge
rekte 780 kern vormde over N. Frank
rijk en Z.-Duitschland. Daardoor en door
het doorwerken van de depressie in het
N.O. over Skandinavië, tegelijk met de
verschijning eener nieuwe diepe depres
sie bij IJsland, is over ons land de wind
gemiddeld W. geworden, hetgeen vooral
in het N. van het land de temperatuur
deed stijgen. Ook voor de eerstvolgende
dagen is vorst van eenige beteekenis
niet te verwachten. In het grootste deel
van Duitschland en ook vooral het Oos
ten van Frankrijk werd de vorst matig
tot streng en ook in het Zuiden van En
geland kwamen vrij lage temperaturen
voor.
Hoogste barometerstand 781.0 mm te
Le Havre; laagste 741.1 mm te Isafjord.
Verwachting tot morgenavond:
Zwakke tot matige N.W. tot Z.W. of
Z. wind, nevelig tot zwaar bewolkt of be
trokken, weinig of geen neerslag, tem
peratuur des nachts om het vriespunt,
overdag weinig verandering in tempera
tuur.
Zon op: 8 h 08; onder 15 h 46. Licht
op: 16 h 16. Maan op: 24 h 41; onder 2
h 06.
Zondag 20 Dec, Zon op: 8.09; onder
15 h 46. Licht op: 16 h 16. Maan op 24
h 52; onder 3 h 19. V.M. 24 Dec.
Hoog- en Laagwater te Vlissingen.
Westkapelle is 28 min. en Domburjj
23 min. vroeger; Veere 38 min. later
(S -- springtij).
December 1931.
Hoogwater. Laagwater.
Za. 19 8.55 21.35 2.39 15.24
Zo. 20 10.00 22.35 3.45 16.27
Ma. 21 10.52 23,21 4.48 17.22
Di. 22 11.38 5.37 18.05
zullen noodlijdenden gemeenten geholpen
worden. De provincies zullen in clen
regel ook wel bijdragen. Deze begrooting
wordt daarop goedgekeurd.
Bij de wijziging der Invfalidibeiitswet
kwam de lieer v. d. W aerden (s.d/))
op tegen de vermindering van de rijks
bijdrage aan het InValiditeitsfonds. Na
verdediging van minister Vers c, h u u r
werd dit ontwerp aangenomen met 47
tegen 21 stemmen.
Z. h. st. werden nog aangenomen de
ontwerpen tot steun aan de koffiecul
tuur in Surinaime en tot het aangaan
eener geldleening (f 150 millioen) ten
laste van Ned.-Indiö.
Toen ging de Kamer op Kerstrecès
tot 9 Februari.
