TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN DONDERDAG 19 NOVEMBER 193L No. 273.
BEMOST"
*Z7C/iFQMEE
De Prent van de Week,
Hem» Steltenberg uit Hamburg gaf een populaire handleiding tot de vervaardiging
ding Tot ae vervaardig
van gifgassen uit I
Deopperboef „Hijne Heeren, wij zullen thans overgaan tot de vervaardiging van het Iewisiet..
Vermoeidheid
ZEELAND.
mos*
VIII.
Men schrijft ons van deskundige zijde:
Verdere kritiek op het goed-
koope slachthuisplan Niet
de wettelijke, maar de tech
nische eischen geven den
doorslag.
Het gaat in deze niet om de vraag of
voor 20.000 tot 40.000 een slachthuis
is te bouwen, maar of voor een derge
lijk bedrag een slachthuis zou zijn te
verwezenlijken, voldoende groot voor
Middelburgs behoefte aan slachtruimte
en daarbij voldoende waarborgen bie
dende in hygiënisch opzicht.
Zelfs dan zou het nog de vraag zijn
of het in het algemeen belang gewenscht
zou zijn aan een groep van zuiver be
langhebbenden een volstrekt monopolie
te verleenen, zonder hetwelk een der
gelijk slachthuis reeds bij voorbaat vrij
wel zeker tot mislukking zou zijn ge
doemd.
De kosten der enkele coöperatieve
slachthuizen in aanbouw te Vlissingen
en te Roosendaal, kunnen op ca. 150.000
gulden worden gesteld. Zonder de daar
aan verbonden koelhuizen, kunnen de
kosten van het eigenlijke slachthuis toch
zeker wel op ca. ƒ90.000 worden gere
kend. Te Gorinchem, waar men een mo
delboerderij tot coöperatief slachthuis
heeft omgevormd, zonder koelhuis, be
droegen de kosten nog altijd ca 43.000
gulden, terwijl de bevolking dier stad
en ook het aantal slachtingen aanmerke
lijk minder is dan te Middelburg,
Of het publiek belang bij deze slacht
huizen daarbij nog even goed zal zijn
gediend als bij een gemeentelijk abat
toir, staat geenszins vast.
Het artikel spreekt van een slacht
huis ,,net voldoende aan de minimum-
eischen der wet, en niets meer". Van dit
gezichtspunt uit bekeken, zijn mogelijk
de genoemde coöperatieve slachthuizen
nog veel te luxueus opgezet.
Leest men de eischen, door de wet
aan de slachtplaatsen gesteld, aandach
tig, dan blijkt, dat hierin de grenzen van
het volstrekt toelaatbare zijn gegeven
en dat enkele ervan slechts betrekking
kunnen hebben op de allerkleinste in
richtingen.
Met de aangehaalde woorden verdoe
zelt men evenwel het feit, dat voor een
inrichting, bestemd voor de verwerking
van alle slachtingen van een geheele
stad, de wettelijke eischen volstrekt niet
de eenige zijn en andere eischen van
technischen aard een veel voornamere
rol spelen.
Dit moge uit enkele voorbeelden dui
delijk worden.
De fundeering en de vloeren van een
slachtplaats, bestemd voor enkele slach
tingen in een week, zullen van veel lich
tere constructie kunnen zijn dan voor
een inrichting waarin op sommige da
gen tientallen slachtingen worden ver
richt,
De muren der eerste inrichting zullen
van veel lichter constructie kunnen zijn
dan van de tweede, omdat zij niet zijn
belast met het gewicht van verschillen
de toestellen, draagbalken en 't gewicht
van vele slachtdieren.
Men zal op verschillende wijze kun
nen voldoen aan de eischen, ten opzich
te der wandbekleeding door de wet ge
steld.
Evenwel is het niet voldoende, dat
op een gegeven oogenblik aan deze
eischen wordt voldaan, men moet er bij
voortduring aan b 1 ij v e n voldoen.
Dit zal, zooals vanzelf spreekt, in een
échter in den winkel, binnen in het
afgodsbeeld en haar scherpe oogen vér-
borgen door zijn half open miond' en
daarenboven verborgen achter eenige an
dere artikelen in dén winlfcel, was' Julie
goed in staat om alles te observeelren
wal ei tusschen die drie mannen ver
handeld weid. S. Gedge overhandigde:
het schilderijtje plechtig aan den heer
Thornton, die het weer met een fraai
gebaar aan den heer Duponnet ter hand
stelde.
De Franschman bekeek het stukje van
voren en van achteren met zijn eigen
vergrootglas, krabde er wat af mét zijn
nagel, perste de lippen samen, wreef
zijn neus en zou onder twijfel' dé schou
ders hebben opgehaald, zoo dit niet onge
past was geweest.. Met zekéren eerbied
die bepaald' indrukwekkend was, ston
den dé beteren Thornton en S. G edge
te wachten wat de uitspraak zou wezen.
De laagste streep van de letter
R. is wel wat flauw, nietwaar? wias .al
wat hij zeide.
Maar het is een streepje, mijn
heer. zei S. Gedge met krachtige stem.
En het is een li., zei de beleefde
groote inrichting andere voorziening
vragen, dan in een, bestemd voor slechts
enkele slachtingen.
Hetzelfde is het geval ten opzichte
van vrijwel ieder onderdeel eener groote
centrale slachtplaats, in vergelijking
met een simpele inrichting voor enkele
slachtingen per week.
Toch zijn de wettelijke eischen voor
beiden dezelfde, waaruit voldoende dui
delijk blijkt, dat niet de wettel ij ke
eischen van overwegenden invloed zijn
op de kosten van een grootere centrale
slachtplaats, deze zij dan gemeentelijk
of coöperatief, doch dat deze vooral wor
den bepaald door technische
eischen, welke in direct verband staan
met het aantal te verwerken dieren.
Vandaar ook, dat de kosten van de
enkele coöperatieve slachthuizen hier
te lande aanwezig of in aanbouw, vol
strekt niet lager zijn dan de goed opge
zette gemeentelijke abattoirs.
(Wordt vervolgd).
OVERBRUGGING VAN HET
HOLLANDSCH DIEP BIJ MOERDIJK
De Kamers vin Koophandel en fabrie
ken te Breda, Delft, Dordrecht, Eindho
ven, 's-Gravenhige, 'Is >Her togenbo s cb
Middelburg, Botterdam, Tilburg,
Venlo, Vlaardiii'gen en Waalwijk' hebben
zich met 'n adres tot de Tweede Kpj.
mer gewend inzake de overbrugging van
het Hollandsch Diep1 bij Moerdijk1.
Verwijzende naar het adres .van de
zelfde Kamers, met uitzondering van
die te Middelburg, op 25 Juni '31 tot den
Ministerraad gericht, waarin met klem
van redenen den bouw van 'n bring bij
Moerdijk' en dit zoo spoedig mojgelijk
wordt verzocht, zeggen aidreslsanlen dat
de 'kennisneming van de begroot i hg van
het Rijkswegenfonds 1932 ernstige te
leurstelling hij hen bracht.
Er is daar in geen enkel opzicht uit
gebleken, dat de regiering de urgentie
van 'n nieuwe brug gevoelt. Uit de me
morie van toelichting 'blijkt wel, dat het
zwaartepunt van deze overbrugging in
de periode 19371942 zal komen te lig
gen. Waar voor de voorbereiding van
overbruggingen f 315.000 is uitgetrokken
en dit bedrag mede bestemd is voor
onteigening, dan is het duidelijk, (diat men
voor het 'komende jaar met betrekking
tot de overbrugging van het Hollandsch
Diep niets te verwachten heeft, te meer
omdat uit het antwoord van den Minis
ter van Waterstaat op 'de vragen van den
heer van der Waerden, blijkt, dat om
trent 'de geschikte plaats voor de over
brugging van het Hollandsch Diep nog
geen beslissing is genomen, zoodat van
onteigeningen ten behoeve vaU deze over
brugging nog' wel jgeen sprake zal zijn.
De Kamers van Koophandel achten dit
in hooge mate teleurstellend en zou
den dan ook' willen vasthouden aan de
gedachte, die aan bovenbedoeld adres
aan den Ministerraad ten grondslag ligt
dat de overbrugging van bet Hollandsch
Diep, zoowel met betrekking tot het 'tijd
stip van uitvoering als ten opzichte van
de fi'ancïering daarvan, als op zichzelf-
staande en dus los van de overige over
brugging moet worden beschouwd. Adres
santen aanvaarden het alternatief van
de oveébruggingi van het Hollandsch (Diep
■en van de Merwede, door den Minister
geïntroduceerd in zijn antwoord a ah den
heer van der Woerden niet.
Het voorrang geven aan de overbrug
ging van het Hollandsch Diep boven die
van de Merwede begroeten de Kamers al
lerminst met instemming, omdat hier
door het wezen van het wegenplan wordt
aangetast, dat berust op de overweging^
dal een afdoende en harmonische voor
ziening in de verkeersbehoeften niet mo
gelijk is dan met Mer reeksen van over
bruggingen. Juist in dezen tijd van de
pressie moet de onmiddellijke noodzake
lijkheid van de overbrugging van het
Hollandsch Diep gehandhaafd blijven en
ThornFton,' terwijl hij zich over het
stukje heen zoog.
Daar kan men zijn leven out ver
weddén, voegde S. Gedge er bij.
De heer Duponnet scheen niet van
plan iets zoo kostbaars als zijn leven
in de waagschaal te leggen. Na een wei
nig geaarzeld te hebben, waardoor oen
nader onderzoek gewettigd Was, keek
hij nog eens aandachtig door zijn ver
grootglas en beschouwde het als een
uitgemaakte zaak dat het een II. was.
Maar hij betreurde nogmaals zeer, dat er
géén geslachtsboom bij was.
Een geslachtsboom, mijnheer! Nu
was het de beurt van S. Gedge aan
zijn neus te wrijven.
En nu gaf de heer Duponnet verkla
ring van zijn woorden.
Hij deed dat met een air van iemand,
die een doodgewoon en algemeen be
kend feit mededeelt, bekend tenminste
in de critiekwereld, dat er zoo wéinig
Van Boon's bestonden, dat de schoon
heid zoo zeldzaam en de geldwaard*)
zoo aanzienlijk was, dat, zoodra, er 'n
van Boon ten verkoop werd aangebo
den, dé geschiedenis van het stuk nauw
keurig werd opgespoord. En verscheen
er plotseling één, waarvan men het be
staan niet vermoedde, dan moest bat
aan een meest nauwkeurig onderzoek
van een deskundige worden onderwor
pen!
Dat kan wel wezen, mijnheer! zei
A8RV.0.ZE6
het naar voren brengen van Willem
stad in stede van Moerdijk als de plaats
voor deze overbrugging, zal de totstand
koming daarvan vertragen. Als men hel
vraagstuk breed beziet kan de keuze
niet op Willemstad vallen, o. aomdat
een brug daar tweemaal zoo lang zal zijn
als bij Moerdijk en dus ook zoo veel
duurder. Alleen voor het meest Weste
lijke gedeelte van Noord-Brabant en voor
Zeeland zal de verbinding met "het land
boven het Hollandsch Diep iets korter
zijn, maar dit zal niet van beteekenis
zijn, omdat er op het rijkswegenpian een
weg is getraceerd, vrijwel rechtstreeks
van Bergen op Zoom naar Moerdijk en
een brug bij Willemstad nadeel zou bren
gen voor het in industrieel opfzicht zoo-
zooveel belangrijker midden- én Oostelijk
deel van Noord Brabant.
Daarbij zal het tot stand brengen vaii
den Br^ibantschen wal' van behoorlijke
toegangswegen naar Willemstad veel
meer tijd vergen en veel' kostbaarder
zijn dan de uitvoering van de op het
Rijkswegenplan voorkomende op Moer
dijk uitloopende wegen. Bovendien houdt
een brug bij Willemstad géén rekening
met de toch niet te veronach l'z'ampinl
belangen van Dordtrecht, dat met be
trekking tot zijn verbinding naar het zui
den geheel geïsoleerd zou komen te
liggen, terwijl het westelijk gedleelte van
Noord-Brabant evenals Zeeland', zooals
reeds werd opgemerkt, ook', indien de
brug bij Moerdijk zou komen, dé be
schikking zou houden over een uitste
kende verbinding met het noorde®.
Een brug bij Willemstad zou ook den
bouw Van een nieuwe brug over dje Oude
'Maas bij Earendrecht noocffig maken. Het
gaat volgens de Kamers niet aan om ter
wille van de zuiver locale belangen
van het meest westelijk gedeelte van N.
Brabant niet aan, de zaak Van dé ophef
fing van de voor het automobiel'verkeeir
zoo hinderlijke scheiding tusschen het
'land boven en beneden den Moerdijk
voorloopig weder op loisse schroeven
te zetten. Met grooten nadruk Verzoe
ken adressanten daarom de Tweede Ka
mer bij de behandeling der begrooting
van het wegenfonds haar invloed te wil
len aanwenden om van de regeering de
toezegging, te verkrijgen dat de over
brugging van het Hollandsch Diep bij
Moerdijk aanstonds en met kracht zal
worden ter hand genomen.
en verslapping zijn dikwijls
gevolgen van het traag func-
tioneeren der darmen.
zorgen voor een geregelden
stoelgang.
(Ingez. Med.)
S. Gedgé hoofdschuddend, maar dat vei
hindert toch niet d'al dit een eclite Van
Roon. is.
In zeker opzicht, neen, stemlcfe
de heer Duponnet toe, maar het zou
de waarde toch aanmerkelijk vermin
deren.
Dat^kan wel zijn. De oude man:
sprak nu op een zeer hoogen toon.
De hceren Diuponnet en Thornton na
men het stukje mee naar den anderen
kant van den winket en overlegden sa
men. Zij spraken zoo zachtjes, dat noch
Oom SI noch Juffie er een woord van
verstonden. Telkens weder hielden zij
het stukje bij het licht. Zij legden: het! op
'n ezel en bestudeerden het, zij leenden
eikaars kijkers en deden of zij er nauw
keurig gebruik' van maakten en iben liep
mijnheer Thornton den winkel door en
zeide -tot S. Gedge, die mét een stuk
glaswerk bezig was:
Wat vraagt u er voor, mijnheér
Gedge
Wat9 riep de oude man alsof hij
uit een schoonen droom gew'ekt werd.
De prijs? Het was beter dat u er
een noemde. Maar "toen wérd Julie zoo
olpigewénden, dat ze een gevoel had of
haar hart zou stilstaan.
Ja, weet u, het bezwaar 'is dat
onze vriend, mijnbeer Duponnet,' niet
heel zeker is of h|et wel een Van Roon
is?
En de onderteekening dan?
WALCHEREN.
Oplichting en valschheid in geschrifte,
Eenigen tijd geleden kwam bij een
landbouwer te Koudekerk e, een
bloembollenhandelaar, zekere R. uit Sas-
senheim die hem aanbood voor hem
bloembollen te verbouwen onder voor
dien landbouwer vrij gunstige plantcon-
dities. Aangezien deze landbouwer voor
R. ook reeds een partij gladiolenbollen
had verbouwd, doch R. nalatig bleef die
te aanvaarden, wilde hij (aanvankelijk
op het aanbod niet ingaan.Tenslotte be
zweek de landbouwer voor de gun
stige aanbiedingen van R. en werd over
eengekomen dat 100 roeden grond zou
den worden beplant. Eenige dagen na
de gevoerde besprekingen ontving de
landbouwer tot het overeengekomen
doel 20 hl tulpenbollen die een waarde
zouden vertegenwoordigen van 45
per hl en die aan den landbouwer het
volgend jaar een gegarandeerde winst
van 800 zouden opleveren.
De algeheele verrekening zou het vol
Daar schijnt wat aan veranderd te
Niet door mij, zei S. Gedge op stren
gen toon.
Daar dachten wij ook niet aan, geen
oogenblik. Het was mijnheer Thornton,
die dit op honingzoeten toon in het mid
den bracht.
Maar de onderteekening is volstrekt
niet duidelijk en daar er geen geslachts
boom hij is, is mijnheer, Duponnet niet
verantwoord er een groote som voor
te bieden.
N u volgde een stilte, waarvan de heer
Gedge gebruik maakte om een anderen
bril op te zetten. En toen zei hij eenigs-
zins gemelijk op zulk 'een toon, dat mijn
heer Duponnet het verstaan moest:
Geslachtsregister ja of neen. Ik zal
igeen moeite hebben het 'ding te ver-
koopen. U weet even goed als ik mijn
heer Thornton, dat er Amerikanen op de
markt zijn.
Zeker, mijnheer Gedge,, zei rnr.
•Thornton zoo minzaam mogelijk.
En toen, terwijl Oom Si naar de beide
heeren stond te kijken met een. ge
zicht alsof ze .gevangen w'aren, met hun
handen in hun zak, overlegden zij weer
samen. Nu was het mijnheer Dupon
net, die een einde maakte aan hun
overleggingen door te zeigen:
Komaan, mijnheer Gedge, noem uw
prijs. i
Prijs? zei Oom Gedge op zulk een
gend jaar bij het opleveren van de
bloembollen plaats hebben krachtens
door partijen aangegane mondelinge
overeenkomst. Wie schertst evenwel de
verbazing van den landbouwer toen
hem eenige dagen na het sluiten der
overeenkomst door bemiddeling van een
Middelburgsch Bankierskantoor een wis
sel groot 1200 ter betaling werd aan
geboden, voor door de firma R, gelever
de tulpenbollen. Het toeval wilde dat,
even nadat de wissellooper was binnen
gelaten ook R. verscheen, wien de land?
bouwer tekst en uitleg verzocht over de
ze voor hem zeer vreemden handelwij
ze van R. Deze maakte er zich van af
door te zeggen dat alles op een vergis
sing beruste en de wissel voor een ander
bestemd was. Toen de landbouwer hem
er evenwel op opmerkzaam maakte dat
blijkens de onderteekening, die volgens
hem valsch moest zijn, hij de wissel zou
hebben geaccepteerd, zeide R. nogmaals
in tegenwoordigheid van anderen ,,je
hebt nooit geteekend, het is allemaal
een abuis". Omdat de wissel nadien nog
tweemaal werd aangeboden en protest,
daartegen noodzakelijk was, heeft de
landbouwer tenslotte de Justitie met
een en ander in kennis gesteld. Naar wij
vernemen is R. dezer dagen aangehou
den en moet hij hebben bekend den wis
sel te hebben vervalscht, door daaron
der de handteekening van den landbou
wer voor accept te plaatsen. Naar we
vernemen zijn soortgelijke handelingen
op verschillende plaatsen in Zeeland
voorgevallen en zijn er menschen, die
door schoone voorspiegelingen, die men
bij verder doordenken als niet aanneme
lijk zou beschouwen, en door het licht
vaardig plaatsen van een handteekening
de dupe geworden.
SCHOUWEN-DUIVELAND.
Gemeenteraad van Zierikzee.
ZIERIKZEE. In de Dinsdagmiddag ge
houden raadszitting heeft de heer Gerrit
sen bij den aanvang vastgesteld, in ver
band met de uitgebreide agenda, plus de
begrooting, de vergadering te doen du
ren tot 6 uur en om 8 njur weer bijeen
te komen tot niet later dan 11 um.
Voor kennisgeving werd aangenomen
dfroomerigon toon en toen streek hij
met zijn duim over zijn bakkebaard en
met zijn voorvinger langs zijn langen
Uw prijs, mijnheer Gedge.
Monsieur, zei de oude man plech
tig, ilc zou het niet voor minder dan
vijfduizend pond kunnen geven, wer
kelijk niet.
Julie hield haar adem in. Zij was nu
pas overtuigd 'gewórden, dat het schil
derstukje wat waard was, maar opi die
fabelachtige som was zij niet voorbe
reid.
Mijnheer Duponnet schudde het hoofd.
Ja, mijnheer Gedge, als Wij zijn
geschiedenis maar kenden!
Als wij die kenden monsieur, dan
zou ik twee maal zoovéél vragien. Met
hetgeen wij er van weten neem ik een
heele verantwoording op mij Dat weet
u evengoed als ik.
Dit had een schijn van waarheid. Mijn
heer Duponnet en Thornton spraken er
nog eens ernstig over. Zij betastten het
verwaarloosde ding nog eens. Zij bogen
er hun hoofd nogmaals over heen en
toen keek mijnheer Duponnet op en
kwam haastig naar den öuden man toe.
Mijnheer Gedge ,zei hij, ik kan niet
hooger igaan dan vierduizend pond. Dat
is mijn laatste woord.
(Wordt vervolgd.)
