TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEE UWSCHE
MIDDELBURGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 4 NOVEMBER 1931. No. 260.
BINNENLAND.
ZEELAND.
3£~moe:/ T
TZ/C/i3QM£E
KERKNIEUWS
KUNST EN WETENSCHAP.
PLAATSING IN DE
"WERKVERSCHAFFING.
De minister van binnenlandsche za
ken en landbouw heeft aan gemeente
besturen meegedeeld, dat nog meer dan
tot nu toe het geval was, nauwgezet
moet worden nagegaan, of een aanvra
ge tot plaatsing bij de werkverschaffing
al dan niet mag worden ingewilligd.
Plaatsing dient beperkt te blijven tot
hoofden van gezinnen en kostwinners,
voor wie met het oog op de huidige ge
zinsomstandigheden en gezinsinkomsten
tewerkstelling noodzekelijk is.
Om ten deze tot een bevredigenden
gang van zaken te komen, zal een uni
form stelsel worden toegepast, dat in
enkele Noordelijke provincies van kracht
is. Dit stelsel komt hierop neer, dat el
ke aanvrager een staat van inlichtingen
invult, Jwaarop verschillende gegevens
omtrent verdiensten en gezinsomstan
digheden worden verzameld. Deze staat
wordt door het gemeentebestuur, nadat
dit hierop zijn met redenen omkleed ad
vies heeft geplaatst, naar de betrokken
rijksinspectie doorgezonden. De inspec
tie beoordeelt de aanvrage en zendt ver.
volgens het gemeentebestuur, wanneer
tegen plaatsing geen bezwaar bestaat,
de vereischte toestemming. Is tegen
plaatsing daartegen bezwaar, dan beslist
de minister.
Het omschreven stelsel zal nog in de
maand November in werking treden en
ook op reeds tewerkgestelde personen
worden toegepast.
INVOER UIT BELGIE,
Uit Roosendaal schrijft men aan de
N.R.C.:
Ons komt ter oore, dat de laatste da
gen ook schoenen en fruit uit België op
groote schaal werden ingevoerd, welke
artikelen tegen zeer lagen prijs werden
verkocht.
EEN VACANTIE.
Als er iemand van je vrinden
's Zomers met vacantie gaat,
Dan verlang je naar het tijdstip,
Dat hij weder voor je staat.
Want je gunt hem graag zijn reisje
En zijn rust met vrouw en kind,
Maar je zult hem zeker missen,
Daardoor is hij toch je vrind.
Echter is sinds 1 November
Een vacantie aan den gang,
Waarvan ieder wel zal zeggen,
Deze duurt ons nooit te lang.
De bewapening moet rusten,
Die heeft veel te hard gewerkt,
Zij is ernstig overspannen,
Naar de wereld heeft gemerkt.
Zij was al een tijdlang malend,
Het kon zoo niet langer gaan,
De bacil van angst en waanzin,
Greep haar al te hevig aan,
Zij bracht ons met haar gedachten
Steeds maar verder van de kook,
Zij werd meer en meer gevaarlijk,
Zij werd veel te kostbaar ook.
Ik weet niet waar zij naar toegaat,
Waar 'k haar heenwensch weet ik wel,
Naar de Noordpool, tot ze doodvriest,
Of in 't dwangbuis in een cel.
En ik hoop maar dat de wereld,
Vooral eensgezind en gauw,
Haar bericht: rust verder eeuwig,
't Gaat veel beter zonder jou.
P. GASUS,
Koopt toch in den vreemde niet
Wat eigen land u net zoo biedt!
a
Die woorden, brandden haar op de
lippen. Maar haar rechtvaardigheidsge
voel, dat niet altijd spreekt}, weerhield
die woorden. Zulk een vriendelijkheid
en toewijding waren toch wel tel eer
biedigen; hij „had haar daarenboven eien
onaangename scène met Oom Si (be.
spaard,
O, dank je wel zeer, Willem fluis
terde zij, terwijl zij haastig den laaifctein'
knoop van haar jaipon vastmaakte en
hoopte, dat hij niet merkfle .hoe otf-
gekleed zij beneden k)wam. i
Och! spreek er niet v van juf
frtouw Julie, «ei hij zoo beleefd ,aj[s
een hoveling, terwijl hij terugkwam
van de vuilnisbak.
U was gisterenavond niet heel wel
en nu hoopte ik, dat u vanmorgen lie
ver niet opstond. Ik wou 'u uw' ont
bijt boven brengen en buiten de ka
merdeur zetten. t
Ach, maar je bent veel te vrien
delijk. Ze kreeg eensklaps een vree)
selijke kjeur. Het was toch een heel
aardige jongen, al was hij in sommie
ge opzichten niet zoo flink ais hij we
MIDDELBURG.
Bazaar der Vrijzinnig Hervormden.
Allereerst willen wij nog even terug
komen op de opening van den Bazaar
in het Schuttershof, welke in de kleine
zaal plaats vond.
Na het met applaus bezegelde ope
ningswoord van mevrouw Teilegen, nam
de voorzitter der Vereeniging van Vrij
zinnig Hervormden, de heer A, H e ij-
fa o e r, het woord, en wel om een korte
geschiedenis van het tot stand komen
van den bazaar te geven. Na het ver
trek van dr. Cannegieter moest de ver
eeniging weer geheel op eigen beenen
staan en dit gaat nu zeer goed, maar
het kort achter elkaar beroepen van
twee predikanten heeft veel geld ge
kost, en dit deed ook het orgel. Daarbij
komt, dat de Geref. Bond de kerk niet
meer huurt. Dit maakte, dat men de
kosten der laatste jaren gaarne in eens
wilde dekken en op een kalme bestuurs
vergadering besloot men kalm weg een
bazaar te gaan houden, Spr. had nog
nimmer aan zulk een bazaar medege
werkt en nu hij ziet welk werk er aan
is, is hij wel eenigszins verlegen er mede.
Spr. hoopt en vertrouwt op goede resul
taten en brengt de dames hartelijk dank
voor alle moeite, die zij zich gegeven
hebben.
De heer ds. A. Landstra, zeide
zeer dankbaar te zijn, dat de Protes
tantenbond hem afvaardigde en dit met
een vrij mandaat, want nu kan hij tevens
iets als predkiant zeggen. Dat de afdee-
ling van den P. B. tegenwoordig is,
spreekt van zelf, omdat beide vereeni-
gingen feitelijk hetzelfde doel voor
oogen hebben. Spr. heeft nog eens na
gegaan wat het woord bazaar eigenlijk
beteekent en dan geeft van Dalen o.a.
aan het verkoopen voor een goed doel
van voorwerpen, die daarvoor zijn ge
schonken. Het initiatief voor den bazaar
sproot voort uit sterk geestelijk besef,
het besef, dat allen tot dezen arbeid
opwekte. Spr. hoopte, dat de bazaar
niet alleen financieel moge slagen, maar
dat de medewerkenden begrijpen een
hoog doel te bevorderen en zij dit zul
len blijven doen. Dank bracht spr. voor
de woorden aan zijn echtgenoote gewijd,
die zich zeer zal verheugen als de resul
taten gunstig zijn. Ook namens den
Protestantenbond sprak ds. Landstra de
beste wenschen voor den bazaar uit.
Ook na de woorden van de heeren
Heijboer en Landstra gaven de aanwe
zigen blijken van instemming.
Hierna ving al spoedig de verkoop
aan en even later kwamen ook de beta
lende bezoekers, die des middags in
flinke, maar des avonds in groote getale
naar het Schuttershof hun schreden
richtten. Er is volop gekocht, geraden
gevischt, gesjoelbakt, en wat dies meer
zij. Er heerschte een opgewekte stem
ming en die werd des avonds toen de
levende poppenkast tot twee maal toe
Jan Klaassen ten beste gaf, nog beter.
Voor heden staan volksdansen op het
programma. Het is te verwachten, dat
het bezoek ook heden en morgen groot
zal zijn. De inrichtsters verdienen het
ten volle en het doel niet minder.
Nog zij opgemerkt, dat ook de thee-
schenkerij goede zaken maakte en de
Van Nelle's thee zich uitstekend liet
smaken.
WALCHEREN.
Gemeenteraad van Serooskerke (W.)
SEROOSKERKE (W.) Dinsdagmiddag
werd een spoedeischende raadsverga
dering gehouden. Dankbetuiging is in
gekomen van den A.N.W.Bond naar aan
leiding van toetreding als buitengewoon
lid. De begrooting van het Lijdijkfonds
voor 1932 wordt met eindcijfer van
f 305 z.h.st. goedgekeurd.
zen moest.
•W.at wel een wonder was, Oom Si
was dien morgen een paar minuten te
laat aan het ontbijt. Dit gebeurde: bijna
nooit: in den regel was hij de stiptheid
zelve. M,aar hij ging naar Newbury niet
den trein, die om negen uur van het
station Paddington vertrekt, om eene
verkooping bij te wonen; tengevolge
daarvan had hij veel meer zorg aan z'n
toielt bestleed dan gewoonlijk in dit
vroege ochtenduur. Hij w,as in een zeer
goed humeur. Dat de werkvrouw 'terug'
kwam, zoodat hij in staat was zijn
nichtje boos te maken zooveel hij wil
de, had hem opgemonterd, zoodat hij
dezen keer als een os geslapen had'
en als' een rechtvaardig man.
Je kunt mij niet voor vanavond te
gen het avondeten terug ver wachten,
zei hij tot Ju'lie, tloen hij zijn hoogenj
vilten hoed opzetje en zijn over
jas aantrok en ook den knoet sigen sljok
opnam, even leejijk ais' hij zeif (did
stok vergezelde hem overal' op al zijn
reizen. En ik raad je aan, nichtje, ee:ns
goed en zorgvuldig na te' denken o,ver
hetgeen ik je gisteravond gezegd heb!
Met een air van kalme ^zelfvoHa\a(n|i
beid stapte S. Gedge het huis uif); het
was 'n zachte herfstdag, de zon wêifeldet
nog even of ze zou doorkomen óm hem
te beschijnen, T v
Het zou een gewichtig^ dag worden:
De prijs der vaderlandslieide.
(Van onzen Londenschen correspondent)
Een van mijn buren kocht onlangs
eenige bloembollen van een firma van
Engelsche kweekers. Hij moest er 40 s,
per 100 voor betalen. Omstreeks den
zelfden tijd was een dier Hollandsche
catalogi van bloembollen door zijn brie
venbus op de mat neergestreken (Engel
sche huizen hebben veelal geen brie
venbus maar alleen een spleet met een
klapdeksel, zoodat de brieven binnenin
op den vloer vallen). In dien catalogus
stonden dezelfde bloembollen genoteerd
voor 25 s, de 100. Mijn buurman schreef
aan zijn Engelschen kweeker klagend
over het groote verschil in prijs. Het
antwoord was, dat bollen beter en ge
makkelijker groeiden in Holland dan in
Engeland en hij voegde er aan toe dat
de Engelsche kweekers nimmer het feit
verbloemden, dat zij zekere soorten
bloembollen niet zelf kweekten maar
uit Holland lieten komen. Mijn buurman
ontdekte daarop, dat de papieren
pakjes, waarin hij zijn bollen had ont
vangen, aan den binnenkant gemerkt
waren „foreign produce". Hij kon er uit
afleiden, dat zijn bij den Engelschen
kweeker gekochte bollen Nederl. wa
ren, dat zijn leverancier er allicht min
der dan 25 s. per 100 voor had betaald
en dat deze ze waarschijnlijk met meer
dan 100 percent winst van de hand
deed.
Mijn buurman had natuurlijk de bol
len in Engeland besteld, omdat de Pre
mier en andere leiders van de natie
de bevolking op het hart hadden ge-
mige menschen „to buy British goods"
koopen", aangezien een Brit, die zijn
vaderland lief had, niet anders mocht
doen. Dat het profijtelijk is voor som
mige menschen ,,to buy Britsh goods"
is met dit geval treffend geïllustreerd.
Dat vaderlandsliefde zeer duur uit kan
komen, is er eveneens uit gebleken. De
handelspolitiek is beter voor den zak
van den verkooper dan voor dien van
den kooper van Britsche goederen,
vooral wanneer, als in dit geval, de ver
kooper zijn goederen in het buitenland
inslaaten zijn klanten in den waan
laat dat zijn voorraden Britsch zijn.
Hoeveel gelijksoortige gevallen, met
andere waar, zullen zich in deze dagen
wel voordoen!.
Mijn kruidenier is oprechter Hij heeft
„versch gelegde Engelsche eieren" en
„versch gelegde Nederlandsche eieren".
Wanneer wij als vreemdelingen in
moeilijke tijden gastvrijheid genieten in
een land, dan past het ons te doen, te
leven en te koopen overeenkomstig de
adviezen van de overheid, De instructie
ging daarom rond de huishouding, dat
„versch gelegde Engelsche eieren" zou
den worden gekocht. De versch gelegde
Engelsche eieren, waren wat grooter
dan knikkers en overigens niet erg
versch. Zij kostten evenveel als de
versch gelegde Hollandsche eieren, die
er echter veel smakelijker uitzagen en
waarvan de afmetingen meer die van
een ganzenei nabijkwamen. „Wat moe
ten wij doen", vroegen wij onzen krui
denier, „om bij den raad van den Pre
mier ondervoeding te voorkomen?"
„Neem mijn raad en niet dien van
Mac Donald, was zijn antwoord.
„De Hollandsche eieren zijn ver-
scher, grooter en lekkerder.en goed
kooper". (Ze waren inmiddels inder
daad een dubbeltje per dozijn goedkoo-
per geworden). Men ziet, de prijs, wel
ken men voor vaderlandsliefde moet be
talen is in deze dagen in Engeland hoog
W erkver schaf ling.
De voorzitter stelt voorts een
voorstel van B. en W. voor tot het ver-
leenen van werkverschaffing aan werk-
loozen en daarvoor subsidie te vragen
aan het Rijk. B. en W. achten het nood
zakelijk inzake de werkverschaffing een
uitspraak van den Raad te vragen, en
in het algemeen te bespreken, welke ob
jecten voor deze werkzaamheden zul
len kunnen dienen. Hoe groot de Rijks
subsidie zal zijn kan niet vooraf wor
den gezegd, omdat de beslissing daar
van bij den Minister berust; evenmin
wie wel, en wie niet in aanmerking ko
men voor werkverschaffing, omdat ook
hier de beslissing in hoogste instantie
berust bij den Minister. Wel is bekend
dat dit slechts zijn gehuwden en kost
winners.
Ten aanzien der objecten van werk
verschaffing denken B. en W. aan: Af
steken der zijkanten op de wegen, en
restauratie van de gemeente-zandput.
Wordt tot aansluiting bij de werkver
schaffing besloten, dan zal andere steun
moeten vervallen, ook de toeslag op de
werkloozen steun, die tot nu toe werd
verleend. De voorzitter deelt nog
mede, dat de Minister geen verlenging
van werkloozensteun ditmaal zal ver-
leenen en dat de Rijkssubsidie naar zijn
meening 25 a 30 procent zal bedragen.
B. en W. vragen een crediet van f 300
voor het eerste en een gelijk bedrag
voor het tweede object, terwijl zij tevens
voorstellen het dagloon der te werk te
stellen werkloozen te bepalen op f 1.50.
De bedoeling van de restauratie van den
zandput is geheel het uitgegraven ter
rein te effenen en aldus meer produc
tief te maken.
De heer H o e g e n zegt niet veel
voor werken van den zandput te gevoe
len en vraagt of b. v. den hoek op het
Westeinde niet kan worden omgelegd,
er zou veel gebeuren. Het wa,s bij el
ven, toen Julie bij toeval' in den .win
kel kwam. Willem was op dat oogen-
Mik in een druk gesprek' met een
klant. Het was1 een lieel Jange daune;
zij was heel gedistingeerd en in de oogen
van Julie keurig giekjlèed. Een (zijden
japon, lichtblauw met Chineesch bor
duurwerk en kant gegarneerd, het was
bepaald een gevaarlijke schoonheid'. En
vooral haar hoed was zoo smaakvol, 'n
strooien hoed met teere bloemen gegar
neerd, een allerliefst geheel.
Die hoed was het zeker, die Wij
le m zoo in verrukking bracht. Er was
een blik van groote bewondering in de
oogen, waarmede de dwaze jongeling
de dame aanzag, een blik, waar Julie
zich woedend over maakte.
Die bewonderende blik was waarlijk
te erg. Julie kon niet nalaten op den
drempel te blijven staan om hetj twee
tal aan te kijken. Zoo schaamteloos was
Willem in verrukking over dit visoen
van zuivere schoonheid, dat er niet dff
minste kans bestond dat hij haar kant
zou opkijken. En het kon haar ook niets
schelen of hij haar aankeek. Zij was
jaloersch: het Icon niet erger.
Het is' heel vriendelijk van u, dat
u zich zooveel' moeitei geeft, zei del
schoon,ei dame met een zoo melodie use)
stem, dat Julie moest! bekennen, d!at
zelfs de in haar oogen zoo beroempe]
daar is heel wat werk te verrichten.
Voorts vraagt hij, of het niet op den
weg ligt, de in het dorp liggende sloo-
ten, welke door hun vuil en stinkende
inhoud niet anders dan de gezondheic
schaden een begin te maken met ri-
oleeren. Het bevreemdt hem, dat de
gezondheidscommissie hieraan niet meer
aandacht schenkt.
De voorzitter zegt, dat als werk
verschaffing in 1931, waarvoor genoem
de credieten worden gevraagd, dit
werk niet kan worden uitgevoerd. De
voorbereidende werkzaamheden vorde
ren zooveel tijd, dat de uitvoering pas
in 1932 zou kunnen plaats hebben. Voor
het tweede voelt ook hij veel, maar 't
zou te veel geld kosten aan buizen en
betonnen putten om dit thans uit te
voeren. Van hoogerhand dwingen dit
werk te verrichten is uitgesloten.
De heer A. Melis zegt dat de waar
de voor den zandput, bij de uitvoering
naar zijn meening wel 60 pet. wordt.
De heer Cornelisse vraagt of de
zandput watervrij kan worden gemaakt,
De voorzitter antwoordt beves
tigend, De heer P. Melis verlaat de
vergadering.
Nog vraagt de heer Cornelisse
of alle arbeiders, dus ook bouwvakar
beiders onder de werkverschaffing val
len. Dit wordt eveneens bevestigd.
Hierna wordt beraadslaagd over het
te betalen dagloon van f 1,50.
De meesten zijn van mening dat dit
loon te gering is en enkele lapmiddelen
worden voor oogen gesteld om zonder
druk op de gemeentekas, dit te ver
hoogen.
Weth. Goedbloed zegt zich niet
met verhooging te kunnen vereenigen
In de voorafgaande dure jaren hebben
wij met 1.50 dagloon kunnen volstaan
en waarom kan dit thans niet, nu alles
reeds aanmerkelijk is gedaald. Er komt
nog bij dat wanneer het dagloon wordt
Miss Banks, de. dochter van den dok
ter in Blackhampton, wier bekoorlijk!
heid zij zich steeds herinnerde, er hij in
het niet viel. i
O, neen, volstrekt nie't), mevrouw,
zei Willem op zijn eigenaardigen toon
Zelfs Julie moest erkennen, dat zuilik eein
hoffelijke toon, al was het (pen welf*
ni-g overdreven, toch niet naar vleierij
zweemde. Had hij zich niet geoefend
tegenover haar?
De vriendin, aan wie ik! het ge
zonden heb, was er zeer tmee inge
nomen, zei de jonge dame. Het was pre
cies zooals zij graag wou hebben. En
als u hij toeval iets heeft^ dat er bij
hoort of bij past, dan zuil u mij' veel
genoegen dóen.
Willem' met die echte reine glelzich,1{s-
uildrukking beloofde heel' eenvoudig' en
oprecht, dat 'hij zijn best zou doen.
De prijs was volstrekt niet 'te
hoog, zei het verrukkje'lij'ke meisje, met
de opgewektheid van iemand, die schat
ten bezit. Toen draaide zij zich plotse
ling- om en haar vroolijke blik!, ver
sterkt door een vergrootglas-, viel op
he t afgodsbeeld'.
Wat een prachtig monster is dat!
Er was een zekere trilling in haar stem.
Het doet mij deinlceln aan één van
de poppen in de vertooning wan de
„Grand Guignol". i
Onbedorven dppr kennis' en wijsheid,
verhoogd de vaste arbeider daardoor ook
ongunstiger komt te staan, zoodat wij
den vasten daardoor losser maken.
Met algemeene stemmen wordt hier
op het geheele voorstel van B. en W,
aangenomen.
Een voorstel van B. en W. tot het
aangaan van een kasgeldleening van
f 2000 omdat de inkomsten door de re
geling van de Rijksuitkeering trager
vloeien dan de uitgaven, wordt z, h. st.
aangenomen.
Hierna deelt de voorzitter mede,
dat gelet op de financiën der gemeente,
B. en W. drastige bezuinigingsmaatre
gelen willen toepassen op de begrooting
1932 zelfs het kopje thee moet ver
dwijnen tot een gezamenlijk bedrag
van f 1387. Indien de Raad zich hier
mede kan vereenigen en Ged. Staten
zulks goedkeuren, achten B. en W. een
tweede belastingverhooging onnoodig.
De bezuinigingsposten worden hierna in
details voorgelezen en met algemeene
stemmen goedgekeurd.
Nog zegt de voorzitter dat ook
de subsidies op de zeef hebben gelegen,
maar, dat het thans niet noodig is den
Raad dergelijke voorstellen te doen.
De heer H o e g e n huldigt B. en W.
voor hun cordaat, gezond ingrijpen om
verschillende posten te verminderen.
Toch durft hij niet beweren, dat nog niet
meer zal moeten worden bezuinigd. Hij
vreest voor tegenvallers.
Bij de rondvraag vestigt de heer
Cornelisse de aandacht op de volle
aschbakken. De voorzitter zegt
voorziening toe.
Ds'. A. E. v,an Griethuijsiein, Ned.-
Herv. predikant te Noord-gouwe her
denkt lieden zijn 25-jarig ambtsjubileum'.
In April 1905 deed liij zijn jiroponeni^s-
examen te Leeuwarden en z'n intree
te. Huisduinen op 4 dNToV. 1906. Hie|i'
stond hij tot 'April '22 en deed op den
eersten Zondag van Mei d.a.v. intree te
N -o o r d ig o u w e. Hij is praetor van den
ring Brouwershaven, assessor van het
Class. Biestuur van Zierilczee en secun
dus lid van het Provinciaal Kerkbestuur
van Zeeland. Zondag 8 Nov. hoopt hij
e,en .gedachtenisrede te houden.
Jubileum dr. J, P. Cannegieter.
Dr. J. P. Cannegieler, N-ed. iHejtvj.
predikant le 'Oudshoorn, herdenkt) he
den zijn zilveren ambtsjubileum'.
Dr. Cannegieter werd in 1906 candi-
daat voor het prov. kerkble-siljuur van
Groningen en deed 4 November van dat
jaar zijn. intrede te Oosifvoonie. In 1909
vertrok hij naar Bergen (N.H.), in 1911
naar Yeendam, in 1913 naar Middel
burg, waar hij voorganger werd bij:
de afideeling Middelburg der V-er. v.
Vrijzinnig Hervormden. Den 2-fen Juni
1928 deed hij zijn intrede 'te 0.u(dis;-
hoprn.
De jubilaris is op 10 Maart 1911 ge
promoveerd te Utrecht) op een disser
tatie over „Het ultramontanislmie' en de
Christenen van Nederland sinds 1853".
Dr. Cannegieter is voornemens' Zon
dag 8 November te Oudshoorn -een,. ge
dachtenisrede te houden.
De Bachvereeniging.
Vrijdag1 '1.1. had de jaarvergiadjering
plaats der Bachvereemiging', alhier.
Na voorlezing en goedkeuring der no
tulen heeft de penningrnees'l(eresse reke
ning-verantwoording: ge-daan over de geld
middelen Van het afgel-oopen jaar, ,die
door twee dier aanwezige Tedem wer
den nagezien en in orde bevpnd-en.
Het bleek dat, tot verdere dekking van
het tekort der uitvoering van de Johan-
nis-P,assion in April' 1930, aan de zaïng-
stond Willem daar in zijn volle lengte.
Julie was verbaasd door zijn kalmte.
Echt O-ostersch, zei ze, en zoo
vreemd, zoo koddig! Zekjer heel' f.velejf
waard, nietwaar? f
N-eem, heel' veel waard vind' ik het
niet. Julie wist werkelijk niet of ze
zulk een -oprechtheid moest bewonderen
of betreuren. Ein het neemt heiel veel
plaats' in den winkel en- staait leelijk' in
het Jicht. Ia het Britsche Museum m-oiest
het eigenlijk staan, daar zou het tot zijn
recht komen.
Wieder kwam de blik; van zooeven in
de oogen ya,n de jonge- dame, toen ze ze
van bet beeld naar Willem opsloeg. Die
angstige -oogen en aie. grimmige kaken
en krokodillentanden geven er iets le
vends ,aan. En het is zop volmaakt af
schuwwekkend, dat men eein gevpe'l heeft
of er een vloek op ligt.
Dat beweert mijnheer Gedge ook.
Werkelijk? De blauwe oogen van
het jonge meisje1 stonden eensklaps vroo-
lij'k'.
Ik z-ou wel graag iets bezitten., waar
een vloek op ligtals het tenminste
echt waar is. -
(Wordt vervolgd.)
