HEVEA I
l Ucktlocpend
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT VAN ZATERDAG 25 JULI 193 1. No. 173
Het laatste loodje
JAN EN KOBA.
Krijn de Vos-
ZEELAND.
MIDDELBURG.
Vreemdelingenbezoek.
Niet te bitter-niet te zoet.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
Gemeenteraad van Aagtekerke.
ZUID-BEVELAND.
THOLEN.
De verleidster,
In den aanvang, toen de petitionne
mentsgedachte nog in haar windselen
lei, werd onder hen die de voorberei
dende werkzaamheden ter hand namen,
wel eens schuchter de vraag gesteld: zal
het slagen
En dan was steeds de conclusie: dat
moet wel. Want al is ons Nederland-
sche volk dan niet erg spontaan van
aard; al heeft het een goeden, stevigen
prikkel noodig, om zich te uiten onze
vredelievende gezindheid en onze ern
stige wil om tot de bevordering van de
vredesgedachte bij te dragen, zijn zeker
een voldoend sterke aandrang om den
Nederlander ditmaal zijn schrqom voor
demonstratief optreden te doen over
winnen en hem in massa tot teekenen te
brengen.
Alleen wanneer het op een schatting
van de resultaten aankwam dan lie
pen de verwachtingen uiteen. Behalve
dan in zooverre, dat ettelijke honderd
duizenden handteekeningen in elk geval
verwacht werden.
Daarboven bleef ruimte voor specu
latie.
Men kon zoo redenen: wanneer er
rondweg een 5.000,000 Nederlanders bo
ven de 18 jaren zijn, en we schakelen
een stelletje bolsjewiki en hun bezem
tegenstanders uit, dan zullen al de ande
ren toch feitelijk moeten teekenen op
het bekende formulier, dat beoogt der
ontwapeningsconferentie van 1932 te
Genève een stevig Nederlandsch riemp
je onder het hart te steken. Want iets
anders, iets meer, iets verborgens in de
richting van gecamoufleerde eenzijdige
ontwapening, zoeke men er achter noch
in: zouden anders de officieren van ons
leger zoo van ganscher harte ingestemd
hebben met de strekking van dit petiti
onnement?
Nu zijn er, die hierin juist het bezwaar
zien: zij willen méér.
Goed er is niet het minste bezwaar
tegen, dat zij daarvan op hunne wijze
doen blijken.
De zachtmoedigheids-apostel die ner
gens en nooit iemand lichamelijk leed
zou willen doen i hij vraagt méér dan
ons petitionnement, maar het zal hem
toch niettemin stellig aangenaam moeten
zijn, zoo de ontwapeningsconferentie in
1932 slaagt in het tot stand brengen van
een aanzienlijke vermindering van be
wapening, zóodat het acute oorlogsge
vaar daadwerkelijk verminderd wordt?
Dan is er de voorstander van eenzij
dige, onmiddellijke Nederlandsche ont
wapening een standpunt, dat voorals
nog niet het onze is, maar dat men niet
temin als standpunt te respekteeren
heeft zou die er echter niet van harte
verheugd over zijn, wanneer door een
internationale vermindering van bewa
pening en oorlogstoerusting een zooda
nige opluchting, een zooveel grooter ge
voel van rust en veiligheid en zekerheid
ontstond, dat in die sfeer z ij n denk
beeld van afschaffing van ons leger en
vervanging door een politie-veiligheids-
wacht rustig gedijen en tot wasdom en
verwezenlijking geraken kon?
En dan tenslotte (wat nog steeds de
meerderheid van ons volk is) zij die, met
ons, van meening zijn, dat de afschaffing
van den oorlog, het omsmeden van de
zwaarden tot sikkelen of, om een mo
derner beeld te gebruiken, het aanwen
den van de geweerloopen tot pijpen voor
gas- en waterleiding, eenerzijds een met
ernst en kracht na te streven ideaal is,
dat andererzijds echter pas in een daar
toe internationale gunstige atmosfeer
verwezenlijkt kan worden zouden
dezen niet ook van heeler harte hun in
stemming betuigen met dit adres aan de
ontwapeningsconferentie, waarmee ge
zegd wil zijn: doet uw best om het ge
Die heer, die miet u lunchte? Heeft
hij mij dan wel eens ontmoet?
Dat weet ik niet. Maar u zal hem
onvermijdelijk ontmloeten. Daarvoor is hij
hier gekomen. Ik! herhaal, dat hij alles
.Van u afweet!
Beweerde hij dat? Zei hij.....
Ernstig viel Farquhar haar in de rede:
Wat hij zeide, juffrouw Curtis, was
het volgende: Hij is naar Zauberberg ge
gaan in verband met juweolendiefstal
len, welke onlangs hebben plaatjs gphad',
eerst te ,L onden en daarna te Parijs. Na
een oogennlik zwijgens vervolgde hij: Hij
is detective van beroep. Men heeft hem
naar hier gezonden om in ons hotel een
hog in het zeil te houden. Hij bjeeft m©
zelf mede gedeeld, dat hij iemand op
het oog had en dat hlet nu nog maar een
kwestie van tijd was, alvorens hij den
dief op heeterdaad zou betrappen.
Een tijg lang bleven zij zwijgend te?
genover elkaar staan. Ten slotte was
Siheila de eerste die sprak. Zij had aan
vankelijk zich voorgenomen om hem op
jjskouden toon te antwoorden. Want die
waarschuwing was op den keper be
schouwd niets meer dan een reeks van
beleedigingen. Hij had gesproken van 'n
dief. Maar hoe dorst hij dat wagen
vaar voor een nieuwen oorlog te bezwe
ren dat vragen u met aandrang, in
naam der menschelijkheid, 1 a 2 millioen
Nederlanders!
Het wil ons voorkomen, niet alleen,
dat niemand eigenlijk bezwaar tegen
deze actie zal kunnen hebben, maar ster
ker en positiever, dat het de plicht van
eiken vredelievenden Nederlander is,
door zijn handteekening dit adres te
steunen.
Het loopt nu op z'n eind mogen de
laatste loodjes die binnenkomen, ditmaal
recht zwaar wegen! Wij tellen en rap
porteeren ze gaarne, hoe meer hoe
liever.
Hebt ge nóg niet geteekend?
Doe het dan vóór het te laat is!
„Jan, vervelende veint, aioe ok a drie-
mal gerope, en nog 'oor je mien pie.
Jaaan, de e koffie o orl
koud', 'o oo r riep Koba uut den
'uuzen. Van achter in idien tuup klonk Jan
z'n stemme: „Riep je mien soms, Ko'ba?"
„Jaê, of ik je roepe; 'k ed a drie keer
gedaên. Men kele is biena kepot." „Dan
za 'k es komme" zee Jan geduldig. Mee
de rieve over z'n schoere kwam1 Jan den
't ekkentje van of. „Even wachtte, Ko-
ba ik za eeist m'n ancien es wassche, en
dan gaên we een lekker bakje Ijeufe
drienke."
Koba is intusschen wè in 'uus gegaên,
en Jan volgt z'n vrouwe ;a gauwni
binnen.
„A'kwa" zei Jan „noe kan 'k net de
krante nog es bekiek,e."
Jan slurpt van z'n bakje koffie, en
vouwt ondertusschen z'n krantje open,
terwijl Koba de aêrrepels schrapt. „Ko
ba" klienkt hét opeeins van Jan „noe
staêt er teugeswoorig zö'n aerig dienk in
de krante.
„Die staên d'r we' es meer in" klienkt
het terug. „Zondier 'ekeid, Koba „noe
staêt er een schrievien in dje krantje, die
ka je je naêm' op schrieve of je voo. de
oorelooge bin of voo dje vrede1, en dan
dpeë ze dat van de beroos van aêle kran
ten, nir een grooite stjadj stiere, nir
Geeneeve of zó ies. Wir of da noe ligt
weet ik nie, 't lig (misschien wè <;in
Amferika, xnè, da doet er niiel toe, ze mokte
vee antekeniengen. en dan zulle de
grooite 'eeren 'bie m'ekaêre komme
„En dan 'oort het zeker awee oore
looge, net as in '14, toen Jewannes pp
most nir dje soldaêten." „Neeë Koba, da
begriep je bekaaid,, 't Is juust net voo
de vrede gedaên. Ze wille de oorelooge
weg dioeë, want zie je, Koba, de mien-
schen motte van d'r eigfe betp.r 'oore
ek in de krante geleze, Want a ze hie
inzieë, da de oorelooge verkeeird is, dan
za d'r zo'n grooite stried uullhreke, mee
gassen en vliegmessienen, da ze de men-
schen as turven over mekaêre kunne
laête valle. Bien jie di noe nie vö, da ze
er wat an djoeë, om1 die liltikke diengen
weg te kriegen. D'r staêt toch in den
biebel da je je naesten lief mö en as jen
eige en je kent toch we 't gebod uut
den 'biebel: „Je zult nie dooidslaên?"
„Ja Jan, das noe aêlemaêle goed en
wel, maêr as we noe ons naêm op diat
dienk uut de krante zetjte, wat ei 'je
d,ir noe dan eigelijk an? 't Za toch wè
oorelooge 'oore.
„Koba, zó mag je nie praête. De
mensch mö ies dbeë dat goed is. Ie mot
een schordientje uutgooie omi een kaü-
beljouw te vangen. Ik Imhi) aërpeis toch
van 't voojaer ok gezet, om1 er van 'tj
naêjaêr van te eten. De mensch imo
toch probeere zövee as dat 'tj en kan,
om' een goedj dienk, zoo as dit noe is te
bevoordeelen. As 't er oorelooge komt,
dan is ieder mensch afzonderlijk de
schuld, diran, en da zou ik nie op m'n
Toorn deed haar ontgloeien, maar te
gelijkertijd doortrilde haar een onbe
schrijflijk gevoel van girenzenlooze vreug
de. Zij vond het duizendmaal te verkle?
zen dat hij zoo tot) haar sprak dan op
de 'kille onverschillige wijze van gisfer'-
hvond: Is u al Jang hier? Dieze waarschou
wing, deze onverwachte belangstelling van
hem in haar persoon brach| hemt nader
tot haar. Zij vond dat een heerlijk' ge?
voel en de wensch kwam in haar op
dat hij haar nimmer zou verlaten. Zij
waren te lang reeds van elkaar ge s cheid
den geweest. Gedurende al die maan
den had zij het gemis van zijn aanwezig
heid gevoeld. Het was blaar alsof er een
nieuw leven voor haar aanbrak, nu zij
hem zag en hoorde en zij koesterde gteen
ónderen wensch dan dat hjjj steeds bij
haar zou blijven. Maar zij was zich( zel
ve dien wensch nog niet bewust, hïj
rustte nog op den bodem van haar ziel!
[Wel bewust was zij zich, dat zij lipm' op
ijskouden toon wilde antwoorden. Maar
onmiddellijk zag zij daarvan af, omdat
zij meende m'eer effect te zullen berei
ken, wanneer zij deed alsof zij $en alle-
daagsch gesprek voerden. I
Een detective in het lipte!Wel
hoe vreeselijk interessant! riep zij uil
met een glimlach. Zeker een nieuw avon
tuur van Sherlock, Holmes, dat we de
volgende week te hooren zullen krij
gen? Maar eigenlijk begrijp ik niet, waar
om! u dit aan mij verklapt. Intusschen..*
Ze deed een schrede voorwaarts. Far
quhar stond achter haar en drong haastig
en fluisterend bij haar aan: U vertrlekt
geweten durve neme, as ik de schuld
van duuzende, en duuzende dooie en
gewonde menschen. Jie Koba?"
„Neeë, Jan ik kan da zeker nie op
m'n geweten neme, as je Jict zó uutleit.
Ik za di'r nog es over, dienke, en' dan zu|m'-
mën es kieke, of we zulle teek'ene jae of
neeë."
„Neeë Koba" zei Jan „dji m'o je noe
glad, nie over dienke. Geef mien( den. inkt
pot es uut de spinne, dan za 'k es even
m'ien naêm op dat dienlk uut de krant|e
zette, en d.an mö jie 't ofc doeë. Zokke
diengen mo je trek doeë, en nie .uut-
stelle tot merrige. Koba, wi bei je noe
voo, voo oorelooge o£ vrede?" „Netuur-
lijk voo vrede. Jan." „Goed, ik ok, mer
as je voo vrede bin, teekent dir dan ok
voo."
Koba ei ondertusschen den inkt uuj
de spinne gehaêle en Jan schrieft dan z'n
naem Jan van de Vrede.
„Noe za ik mè teekene, Jan. D'r za
toch gin aêp van komme, en Ko'ba tee
kent: Rofia van dp Vrede, geboren de
Eend,racht.
„Ziezo, noe staêt tpn d'r ,'oor Jan.
Ei je noe je zin?"
„Bedankt, ooir Koba ,,noe ei je een
goed werrek gedaên Vanaêvend za 'k
die antteekeniengen mieegeve mee den
agent van d|e krante. Mer eeist; za ,'k
vraege of Pier van Gerard, en Kee van
'd oog'heule ok wil teekene. Dag Koba,
ik gaê wè ni 't of 'oor"
„En ik za es om gele peetjes gaên."
(Ing. |Med.)
Men verzoekt ons aan het verslag
over de lezing van den heer jhr. ir. de
Muralt van den Zeeuwschen Polderbond
nog toe te voegen, dat de spreker aan
raadde het boek van Koole, de eenigste
die hem in Zeeland goed begrepen heeft,
er op na te lezen. Spreker had daarbij
het oog op „Waterbouwkundige Com
binatie" door M. C. Koole.
Dit werk is van wijlen den heer M. C,
Koole en verscheen bij de N.V. wed.
Ahrens en Zoon te Amsterdam.
Naar wij vernemen zal in navolging
van andere steden in ons land, ook al
hier een R.I.A. Tentoonstelling worden
gehouden, voor Handel en Nijverheid,
op voed-ngs-, huishoudelijk- en bedrijfs-
gebied, waar ieder in de gelegenheid
wordt gesteld, te exposeeren met nieuwe
artikelen en najaarscollecties. De datum
is voorloopig vastgesteld van 22 t.m, 26
Sept.
Reeds zegden naar men ons mede
deelde vele firma's hunne medewer
king toe.
Het is niet doenlijk steeds van de vele
grootere en kleinere reisgezelschappen,
wier komst alhier zoo welkom is* melding
te m'aken. Als zoo als nu a.s;. Zondag
een igezelschap van niet minder dan 360
van één vereeniging met 13 touring-cars
op Zeeland afstevend, dan is een uitzon
dering op den regel wel toelaatbaar.
Het zijn leden van de R- Ei. Vereeniging
„Bonus Eventus" te Bireda, die achter
eenvolgens Goes, Middelburg en na een
rit rond Walcheren, Vlissingen op het
programma hebben; in laatstgenoemde
plaats wordt in Britannia gedineerd.
Te Middelburg denkt men te één uur
aan te komen en 'te half drie weer t|e
vertrekken. J
nietwaar? U ziet het; nu toch ook wel in,
in, dat u niet anders kan. U gaat weg',..,
Zeker, antwoordde Sheila nog sLeeds
op een toon alsof zij eenvoudig een
praatje maakte, de kapper sluit pas zeer
iaat en hij beeft met me afgesproten,
dat hij op me wachten zou.
Maar, lieve hemel, meisje, begrijp
je dan niet....
O, u wil weten, of ik het h(otel ga
verlaten? Maar ik zie niet goed in, ka
pitein, wat het u aaqgaat, of waarom
u zoo graag op de hoogte is van mijn
plannen? In ieder igeval zal u van avond
bij het diner kunnen constateeren of ik
er nog of niet meer hen
Zonder hem goeden dag te zeggen
stapte zij verder door de blanke sneeuw.
Farquliar staarde h,aar roerloos na. Ver
bijsterd keek hij voor zich, terwijl hij
prevelde: Ik heb gedaan wat ik kon. Ik
wasch nu mijn temden in onschuld...*.
Dje handen, slmpl en fijngebouwd, gelijk
die van zijn moeder Darola Zabella, ver
kreukelden intusschen zijn groene pet,
die hij onbewust van 'hfet hoofd had ge
nomen, zonder te gevoelen, hoe snijdend
de wind om zijn 'klam voorhoofd blies
Ik "heb ai bet mogelijke gedaan, bromde
hij nog eens. Zal zij nu zoo verstandig
zijn er tusschen uit te knijpen?
Dien avond verscheen Sheila aan hjet
diner in de groote zaal. Ondanks al zijn
moeite om' haar van haar ongeluk' te redi-
den, verscheen zij,, knapper dan ooit,
voor hem mooier dan eenige andere
vrouw.
Dezen avond droeg zij haar gtroene
(Ingez. Med.)
Volgens het jaarverslag van den
Vlissingsclien bestuurderstoond steeg htet
aantal leden met 135 en bedraagt nu
ruim 2000, heil aantal afdeelingen ging
met één vooruit door de splitsing van de
afdeéling van den Ned. Bouwvakarbei-
dersbond in een alid. Vlissingen en een
afd. Souburg en bedraagt nu 14.
De federatie van oestuurdersbonden in
Zeeland heefit volgens hpt verslag, haar
recht van bestaan ten volle aangetoond.
AAGTEKERKE. Donderdagavond
werd eene vergadering van den Gemeen
teraad gehouden waarbij de heer Ver-
hage afwezig was. De Pensioensgrond
slag van A. Verhage als Gemeenteveld
wachter werd, wegens verhooging der
jaarwedde, met ingang van 1 Juli j.l. met
50 verhoogd. De geloofsbrieven der
nieuwbenoemde Raadsleden werden on
derzocht. Tot hunne toelating werd be
sloten. Aan de N.V. American Petroleum
Compy werd vergunning verleend tot het
plaatsen van een benzinepomp op ge
meentegrond voor het perceel van P,
Faasse.
Gelden werden beschikbaar gesteld
voor het aanschaffen van nieuwe boe
ken voor de L. School op Gerf. grond
slag
De gemeenterekening over 1930 werd
overgelegd bedragende voor den Ge
wonen Dienst ƒ11.429 in ontvang en
7.099 in uitgaaf en wat betreft den
Kapitaaldienst in ontvang en uitgaaf -op
835.03.
De voor de Bijz. Lagere Scholen te
verleenen vergoeding over 1929 werd
bepaald voor de Diaconieschool op
410.30 en voor de Bijz, Lagere School
op Gerf. Grondslag op 1275.82. Het
Kohier van de Hondenbelasting werd
vastgesteld op 74.
Naar aanleiding van een indertijd in
gekomen schrijven van het Gemeentebe
stuur van Arnemuiden stelden B. en W.
voor deel te nemen aan de Ongevallen
verzekering van den Bouwkundigen Op
zichter. De heer C o r r verklaarde zich
uit principieele overwegingen tegen deze
verzekering, de heer Kodde achtte die
onnoodig. Ten slotte werd het voorstel
met 5 tegen 1 stem die van den heer
Boogaart, verworpen.
Na eenige bespreking werd, met eene
kleine wijziging, het ontwerp-ambtena-
renreglement zooals dit door B. en W
was aangeboden, vastgesteld.
Met algemeene stemmen werd beslo
ten een sloot bij het dorp te dempen
wanneer de aangrenzende eigenaar voor
de afscheiding zorgt.
Een adres van de Gemeente Bergen op
Zoom om instemming te betuigen aan
een verzoek inzake overbrugging van
het Hollandsch Diep wordt voor kennis
geving aangenomen. De Begrooting van
het jaar 1932 van den Vleeschkeurings-
dienst in Oostkapelle wordt overgelegd.
De heer C o r r vraagt of er geen aan
leiding bestaat de keurloonen te verla
gen, waarop de V oorzitter hem uit
voerige inlichtingen geeft over de kwestie
van vaststelling der keurloonen, ook in
verband met wellicht nog te heffen in-
voerkeurloonen in de steden. De heer
C o r r vraagt om, ook uit het oogpunt
van verkeersveiligheid het hout langs de
wegen flink te doen opsnoeien, ook
vraagt spr. inlichtingen over het verpach
ten van het gras langs de wegen, die de
Voorzitter hem geeft. De heer
Kodde vraagt of nog ,geen bericht is
ontvangen omtrent de afsluiting van het
plein voor de Diaconieschool, waarop de
een juist ingekomen schrijven daarom
trent. Besloten wordt dat B. en W, nog
nader met het Schoolbestuur zullen over-
leggen, ook omtrent de kosten. De heer
Boogaart klaagt over het vele vuil
dat op den Kruisweg wordt geworpen,
de Voorzitter wil daar een bord
plaatsen; de heer Peper zag daar
gaarne een aschbak geplaatst.
De vergadering wordt daarna gesloten,
WAARDE. De gemeenteraad was Don
derdag in vergadering bijeen.
Ingekomen was van B. en Wi. van
Kruining'en de rekening over '30 en de
begrooüng over 1932, betreffende den
Keuringsdienst. Bedoelde rekening sluit
niet een nadeelig saldo van f 276,32, ter
wijl de begrooting voor 1932 in ontvang
en uitgaajf 'bedraagt f 6166,50. Het; des
betreffende aandeel voor Waarde be
draagt f 483,98.
Adhaesie zal betuigd worden aan liet
schrijven van de gemeente Bergen op
Zoom omi lot stichting te komeni van eene
kweekschool voor opleiding van onder
wijzers.
De andere twee adressen van dezelfde
gemeente werden voor kennisgeving aan
genomen.
De gemeenlerekening 1930 sluit met
een bedrag aan inkomsten voor den ge
wonen dienst van f 37.170, de uitgaven
f 34.791 en voor 'den 'kapilalendienst in
komsten en uitgaven f 21.020.
De begrooting dienst 1932' van hel)
Burgerlijk Armbestuur sluit in ontvang
en uitgaaf tot een bedrag a f .3.867.
Tegelijkertijd was hierbij' ingekom'en van
het Burgert. Armbestuur eed verzoek, oim
voor het komende jaar 1932 eene sub
sidie van de gemeente te mogen ontvan
gen van f 2500.
Het hoofdstembureau, heeft voor den
heer C. Bal als raadsjid aangewezen
de heer An. Dees, die de benoeming
heeft aangenomen.
Bij de rondvraag heeft de heer J. J.
Mol gevraagd of er op de algemeene ver
gadering van de waterleiding gesproken
is hoe op welke m'anier in het vervolg
aan buitenmenschen water verschaft kan
worden! Hierover ontspon zich een dru'k?
ke bespreking.
In de gehouden algemeene verga!-
dering der vereeniging O.V.T. te S chert
penis s e is herkozen tot voorzitter de
heer D. W. Klompe te Tholen en tol
commissaris de heer M. C. Siteendij'k' te
Sitavenisse.
costuum niet, maar was zij in het zwakt
gekleed.
Zwart en zwart is twee, had Peg
Woiffiiigiton gezegd, toen zij haar dit
zwarte costuum leende. Zwart Kan even
veel van zwart als van wit verschillen.
Er is echt zwart en onechij zWlaait. Maar
i'k zeg je, dat dit echt zwarit is. Jij,
Sheila, met je blanke velletje zal er
snoezig uitzien.
Snoezig zag zij er ook' inderdaad uiit,
zooals zij vroolijk' zat te praten met me
vrouw Power, terwijl zij met een glim?
lachje keek naar de jongelui, die b^ar
kwamen aanspreken en voortdurend in
haar buurt waren. Het scheen wel', als
of de menschen hlun oogen niet van haar
Konden afwenden.
Intusschen zat Winkley ook in de zaal,
evenals madame Cottrell met haar pa
rels. Maar dat Sheila Curtis present was,
was voor Farquhar een raadsel'. Wat
een zottin! prevelde hij wanhopig, wat
een ontzettend zottinnetjei
HOOFDSTUK XXII.
Lang voor het diner was afgetoppen,
haddenenkele gasten de zaal verlaten
Winkiey was reeds vroeg weggegaan.
Farquhar had hem niet zien vertrek
ken, en toen zijn oogen hem' zochten
was hij verdwenen. Ook' madalmJe Cot
trell was vroeg opgestaan. Verder wa
ren ook heengegaan de jonge studenten,
die zich als een soort van lijfwadhit had!-
den opgeworpen voor juffrouw Curtis
en die 'kleine mevrouw Power, die er
aardig uitzag in haar pompadourjapon.
Toen Sheila Curtis langs Farquh^arlsl
tafel liep om de zaal te verlaten, kwate
er een haast onmerkbaar lachje op haar
lip'pen, een diabolisch lacbjje, alsof zij
zeggen wilde Nu u k'ieit', dat ik het hotel
nog niet ontvlucht ben, al hpist er oo|k
een detective in! Daarna zel'te zij haar
zwart hoedje op en verdween vroolijk
lachend en keuvelend met blaar bege
leider, den jongen Ulfimus Meredith.
Farquliar gevoelde zich zoo diep raïn'pi-
zalig, 'dat hij amper wisj, bfc>e hij den
avond verder doorbracht. Werktuiglijk
praatte en lachte ihjj met andere gasten*.
Hij slenterde naar de speelzaal, dren
telde weer weg, speelde een partij bil
jart, die hij schitterend verloor, en op
den duur vond hij het milieu onuitstaan»
baar, onverdraaglijk de lucht van eten(
drinken en parfums en bovendilen kreeg
hij het te 'kwaad met de warmitfe. Hij1
stak' (zijn voeten in een paar sneeuwschoej1
nep, trok' zijn overjas aan, zette zijn
muts op en stapte naar buiten. Waarheêtf
hij ging wist hiij niet. Met groo,te stap?
pen baggerde hij door de sneeuw van
het door de maan beschenen landschap.
Maar bij 'zag niets er van en bij dach^ look
aan niets anders als: Ze is nog altijd
hier. Ik ried hp ar er tusschen uit te
'knijpen en toch blijft zij. Het loopt mis
met haar. Zoo zeker als zij geboren is»
het loopt mis met .aaar!
(Wordt vervolgd.) j
